UZASADNIENIE

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 202/20

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Łukowie

21 stycznia 2020 r.

II K 660/19

2.

Sąd Rejonowy w Łukowie

18 lutego 2020 r.

II K 573/19

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 21 stycznia 2020 r. sygn. akt II K 660/19 skazujący Z. C. za czyn z art. 178a § 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeczono środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, a nadto na podstawie art. 43a § 2 k.k. świadczenie pieniężne w kwocie 15000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Odpis wyroku

Dane o karalności

k. 5-6

k. 15-16

2.

Wskazaną karę pozbawienia wolności skazany ma odbywać od dnia 18 października 2020 r.

Opinia o skazanym z Zakładu Karnego w S.

k. 9-11

3.

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 18 lutego 2020 r. sygn. akt II K 573/19 skazujący Z. C. za czyn z art. 178a § 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeczono środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, a nadto na podstawie art. 43a § 2 k.k. świadczenie pieniężne w kwocie 15000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Odpis wyroku

Dane o karalności

k. 7-8

k. 15-16

4.

Wskazaną karę pozbawienia wolności skazany odbywa od dnia 21 kwietnia 2020 r. godz. 12:05.

Opinia o skazanym z Zakładu Karnego w S.

Odpis obliczenia kary

k. 9-11

k. 9

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------

----------------------------------------------------------------------------

-------------------

-------------------

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-4

Wymienione powyżej dowody z dokumentów.

Wszystkie wymienione dowody stanowią dokumenty, które zostały sporządzone przez wydające je organy, w ich zakresie działania, a przez to nie budzące wątpliwości odnośnie rzetelności ich sporządzenia. Dowody te nie były nadto kwestionowane przez strony.

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------

--------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. akt II K 660/19

Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności i środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych

2.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 18 lutego 2020 r., sygn. akt II K 573/19

Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności i środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Art. 569 § 1 k.p.k. przewiduje, iż jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

W zakresie zaś podlegających zastosowaniu przepisów karno-materialnych Sąd miał przede wszystkim na uwadze, iż aktualnie, od dnia 24 czerwca 2020 r. przepisy te obowiązują w innym brzmieniu, jednak zgodnie z treścią art. 81 ust. 1, wprowadzającej te zmiany, ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz. U. z dnia 23 czerwca 2020 r. poz. 1086), zwanej potocznie „Tarczą 4.0”, przepisy rozdziału IX ustawy Kodeks karny w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W sprawie niniejszej wszystkie podlegające połączeniu kary i środki karne zostały zaś prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie wskazanej ustawy, co przemawia za zastosowaniem przepisów obowiązujących poprzednio.

Zgodnie zatem z podlegającą zastosowaniu w niniejszej sprawie treścią art. 85 § 1 k.k. orzeczenie kary łącznej (także w wyroku łącznym) przewidziane jest w sytuacji, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym zgodnie z art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Zgodnie nadto z treścią art. 90 § 2 k.k. w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

W sprawie niniejszej w dacie wyrokowania wykonaniu podlegały: kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawach sygn. akt II K 660/19 i II K 573/19, a także orzeczone tymi wyrokami środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Zgodnie zaś z treścią art. 90 § 2 k.k. orzeczone w tym sprawach świadczenia pieniężne nie podlegają łączeniu.

W odniesieniu z kolei do wymiaru kary łącznej art. 86 § 1 k.k. stanowi, iż sąd wymierza tę karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

W niniejszej sprawie Sąd mógł zatem orzec względem skazanego karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze od 6 miesięcy do roku, a łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze jedynie dożywotnim, który to wymiar jest jednocześnie najwyższym z jednostkowych, jak i sumą poszczególnych zakazów.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Określając wymiar kary łącznej, Sąd miał także na uwadze dyrektywy wymiaru kary łącznej wskazane w art. 85a k.k., a mianowicie przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy przy tym zauważyć, iż stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynów nie mogą być okolicznościami rzutującymi na wymiar kary łącznej. Zostały one bowiem zbadane i właściwie ocenione już na etapie orzeczeń jednostkowych i wpłynęły na wysokość poszczególnych kar. Niewątpliwie natomiast sąd wydający wyrok winien kierować się dyrektywą prewencji indywidualnej oraz generalnej, biorąc pod uwagę całokształt czynów przestępnych.

Mając powyższe na uwadze, ustalając wymiar kary łącznej pozbawienia wolności Sąd uznał, że nie ma w przedmiotowej sprawie podstaw do zastosowania zasady absorpcji, czyli wymierzenia kary pozbawienia wolności w najniższym z możliwych wymiarów. Przede wszystkim bowiem podnieść należy, iż czyny będące przedmiotem skazań w/w wyrokami zostały popełnione w niedużym odstępie czasu (w dniach 12 i 29 sierpnia 2019 r.), a nadto naruszały tożsame dobra chronione prawem będąc przestępstwami przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z art. 178a § 4 k.k. Skazany przestępstw tych dopuścił się znajdując się nadto każdorazowo w znacznym stanie nietrzeźwości - na poziomie ok. 3 ‰ oraz jadąc jako kierujący tym samym pojazdem mechanicznym. Wskazana zatem zbieżność czasowa, a także rodzajowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami będącymi przedmiotem skazań we wskazanych sprawach świadczy w ocenie Sądu o wyraźnej ówczesnej niepoprawności skazanego w dążeniu do łamania porządku prawnego. Z. C. łącznie poprzez czterokrotne popełnienie przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z art. 178a k.k., zważywszy także na wcześniejsze skazania, szczególnie wykazał brak poszanowania dla obowiązujących w tym zakresie norm, a nadto poprzez prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości stwarzał też realne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu. Ponadto, Z. C. nie był w stanie respektować orzeczonego wobec niego już przy poprzednim, nieobjętym niniejszym orzeczeniem wyrokiem w sprawie Sądu Rejonowego w Łukowie sygn. akt II K 399/17, zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, który już wówczas został orzeczony dożywotnio. Już wtedy orzeczono też wobec Z. C. karę pozbawienia wolności, po której odbyciu skazany powrócił jednakże do popełniania tego samego rodzaju przestępstw. Jak wynika nadto z opinii o skazanym, zachowanie Z. C. w warunkach izolacji jest przeciętne, a postępy skazanego w procesie resocjalizacji określono jako umiarkowane.

Sąd orzekający w sprawie niniejszej uwzględnił zatem w zakresie wymiaru kary te wszystkie okoliczności, które zaistniały po wydaniu wyroków, a wskazują na brak istotnych postępów w resocjalizacji. W tej sytuacji w ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek okoliczności przemawiających za znacznym złagodzeniem rygoryzmu kary łącznej. Tym niemniej, w ocenie Sądu, Z. C. przynajmniej częściowo wyciągnął już wnioski z faktu skazań, ponieważ w warunkach izolacji funkcjonuje poprawnie i krytycznie wypowiada się na temat popełnionych przestępstw. Z tych też względów przy ustalaniu wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności wobec Z. C. Sąd zastosował metodę mieszaną, wymierzając karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności. Tak wymierzona kara łączna odpowiada zatem w ocenie Sądu wymogom art. 85a k.k.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Na wymiar łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych wpływ miały okoliczności podniesione powyżej odnośnie wymiaru kary łącznej, przy czym, jak podniesiono powyżej, wymiar tego środka karnego musiał być dożywotni, który to wymiar jest jednocześnie najwyższym z jednostkowych, jak i sumą poszczególnych zakazów. Tak orzeczony zakaz odpowiada też w ocenie Sądu wymogom art. 85a k.k. w zw. z art. 90 § 2 k.k.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zgodnie z treścią art. 577 k.p.k. w wyroku łącznym należy, w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej, zaś na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając w górę do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

W związku z tym Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres odbywania kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygn. akt II K 573/19 Sądu Rejonowego w Łukowie od dnia 21 kwietnia 2020 r. godz. 12:05 do dnia 24 sierpnia 2020 r., będącym dniem wydania wyroku.

III.

Stosownie do przedstawionych powyżej rozważań Sąd połączył środki karne zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawach sygn. akt II K 660/19 oraz II K 573/19 i orzekł łączny dożywotni środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

IV.

W zakresie niepodlegającym łączeniu wyroki w w/w sprawach będą nadal podlegać odrębnemu wykonaniu, ponieważ pozostałe zawarte w nich rozstrzygnięcia nie podlegają łączeniu, zgodnie z przytoczonymi powyżej normami.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Wobec trudnej sytuacji materialnej skazanego, odbywającego aktualnie karę pozbawienia wolności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu ustalając, że wchodzące w ich skład wydatki obciążają Skarb Państwa.

1.PODPIS

Sędzia Ewa Przychodzka-Kasperska