Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 466/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo, jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

T. R. (1)

I/ W dniu 08 lipca 2018 roku w G. przy ul. (...) na terenie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, publicznie i oczywiście z błahego powodu okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego znieważył słowami wulgarnymi powszechnie uznawanymi za obelżywe personel medyczny lekarza W. W. (1) oraz pielęgniarki J. S. (1) i I. S. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez w/wymienionych obowiązków służbowych polegających na udzielaniu pomocy medycznej

II/ W dniu 08 lipca 2018 roku około godz. 10:28 w W. na ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości alkoholu we krwi nie mniejszej niż 1,69‰ i nie większej niż 2,54‰ prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I/

- pobyt oskarżonego z przerwą w dniu 08.07.2018r. w godzinach od 00.08 do 02.32 na terenie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Szpitalu w G.

- stan nietrzeźwości oskarżonego w w/w czasie

- znieważenie przez oskarżonego słowami wulgarnymi powszechnie uznawanymi za obelżywe personel medyczny lekarza W. W. (1) oraz pielęgniarki J. S. (1) i I. S. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez w/wymienionych obowiązków służbowych polegających na udzielaniu pomocy medycznej

II/

- w dniu 08 lipca 2018 roku około godz. 10:28 wyjechał jako kierowca samochodem osobowym z kempingu w W. na ul. (...)

- w dniu 08 lipca 2018 roku około godz. 10:28 prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy w stanie nietrzeźwości o zawartości alkoholu we krwi nie mniejszej niż 1,69‰ i nie większej niż 2,54‰

bezsporne

-Świadek J. S.,

-Świadek I. S.,

-Świadek W. W.,

-Świadek M. O.

- Świadek A. L.

-Świadek T. K.

- dokumentacja medyczna oskarżonego

-Świadek D. G.

-Świadek J. G.

- Świadek S. M.

-Świadek A. W.

-Świadek I. W.

-Świadek D. K.

- dokumentacja medyczna oskarżonego

-opinia sądowo- lekarska B. Z.

-k.442v,126

-k.442,247-248

-k.464v,185-186

-k.466,130 v

-k. 466,132v

-k.466v,

234v

-k. 14-25

-k.466

-k. 442,89

-k. 465

-k. 465

-k. 465v

-k. 466

-k.14-25, oraz wymien. na k.487

-k. 258-260

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

T. R. (1)

czyn z pkt. I/ (nie znieważył personelu medycznego lekarza W. W. (1) oraz pielęgniarki J. S. (1) i I. S. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez w/wymienionych obowiązków służbowych polegających na udzielaniu pomocy medycznej)

czyn z pkt. II/ (samochód osobowy prowadziła żona E. R. i to ona wyjechała z kampingu w W. na ul. (...))

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn I/

Czyn II/

- Wyjaśnienia oskarżonego T. R.

- Świadek E. R.

-k.440-441,308-309

-k. 441v

-Wyjaśnienia oskarżonego T. R.

- Świadek E. R.

- Świadek Ł. A.

- Świadek K. M.

- Świadek M. S.

-k.440-441,308-309

-k. 441v

-k.465v, 69,75-76

-k. 466v,165

- k.472

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

ad.I

Zeznania świadków:

- J. S.,

- I. S.,

- W. W.,

- M. O.

- A. L.

- T. K.

-dokumentacja medyczna oskarżonego

Bezspornym w sprawie jest, iż podczas pobytu oskarżonego na (...) w G. w dniu 08 lipca 2018 roku był on w stanie nietrzeźwości, co potwierdza załączona do przedmiotowej sprawy dokumentacja medyczna oraz sam oskarżony. Biorąc pod uwagę samo zdarzenia z udziałem T. R. (1) Sąd dał wiarę zarówno pokrzywdzanym, jak i powołanym w przedmiotowej sprawie świadkom- pracownikom Szpitala w G., albowiem ich zeznania są spójne, konsekwentne i w sposób klarowny przedstawiają jego przebieg. Dopełnieniem opisu zdarzenia są również zeznania T. K.- policjanta, który był dwukrotnie na interwencji związanej z agresywnym i wulgarnym zachowaniem oskarżonego i potwierdził, że był on pod wpływem alkoholu pobudzony oraz nieprzyjemny w stosunku do personelu Szpitala w G.. Nie ma żadnych powodów, aby wyżej wymienieni świadkowie bezpodstawnie pomawiali oskarżonego.

ad.II

Zeznania Świadków:

D. G.

J. G.

S. M.

A. W.

I. W.

D. K.

-dokumentacja medyczna oskarżonego

-opinia sądowo- lekarska B. Z.

Za wiarygodnie Sąd uznał również, iż w dniu 08 lipca 2018 roku około godz. 10:28 oskarżony wyjechał jako kierowca samochodem osobowym z kempingu w W. na ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości alkoholu we krwi nie mniejszej niż 1,69‰ i nie większej niż 2,54‰. Przemawia za tym wielość relacji świadków, których zeznania są konsekwentne i zgodne ze sobą, a tym samym miarodajne w ocenie Sądu oraz opinia sądowo-lekarska uzyskana w przedmiotowej sprawie, w pełni jasna i przekonująca oraz niekwestionowana przez strony w toku procesu. Większość z nich (poza S. M., którego poprzedniego dnia oskarżony ugryzł w ucho w trakcie ogniska) nie miało żadnych powodów, aby bezpodstawnie pomawiać oskarżonego. Poza tym postępowanie ze skargi oskarżonego o pobicie zostało prawomocnie umorzone (dokumenty z akt 2Ds 467.2019- k.487) podzielone razem z innymi przez Sąd jako nie budzące wątpliwości.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. I i II

-Wyjaśnienia oskarżonego

-Zeznania świadków:

E. R.

Ł. A.

K. M.

M.S.

W zakresie pierwszego ze stawianych zarzutów Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, jakoby w dniu 08 lipca 2018 roku nie znieważył personelu medycznego lekarza W. W. (1) oraz pielęgniarki J. S. (1) i I. S. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez w/wymienionych obowiązków służbowych polegających na udzielaniu pomocy medycznej uznając, iż jego wyjaśnienia są odosobnione od pozostałych zgromadzonych w sprawie dowodów i stanowią przyjętą linię obrony, mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności. W tym zakresie z tych samych powodów Sąd nie wziął pod uwagę również zeznań żony oskarżonego E. R., poza tym była ona bezpośrednim świadkiem jedynie w części zdarzenia.

Wyjaśnienia oskarżonego oraz jego żony- świadka E. R. w ocenie Sądu okazały się również niewiarygodne w zakresie drugiego ze stawianych w przedmiotowej sprawie zarzutów. Brzmią one bowiem rozbieżnie z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a świadek E. R. poprzez treść swoich zeznań niewątpliwie usiłuje przyjść oskarżonemu z pomocą.

Niewiele do sprawy wniosły zeznania świadków Ł. A. oraz K. M., albowiem obaj nie pamiętali kto prowadził samochód i czy oskarżony był w momencie opuszczania kempingu nietrzeźwy. W ocenie Sądu jest to wygodna i bezpieczna dla świadków wersja zdarzenia, albowiem, jako funkcjonariusze policji, mieli oni bezpośredni kontakt z oskarżonym podczas wykonywanej przez nich interwencji i na jego prośbę eskortowali go podczas wyjazdu z kempingu, co potwierdza uzyskany w niniejszej sprawie zapis z monitoringu (k. 64, prot. oględzin 26-27).

Nic do sprawy nie wniósł również M. S., który nie widział jak oskarżony wraz z żoną wyjeżdżał z plaży samochodem.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,2

T. R. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle przeprowadzonej analizy materiału dowodowego nie ma żadnych wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się obu zarzucanych mu czynów. T. R. (1) wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 226§1kk w zw. z art.57a§1 kk w zw. z art. 12 kk., albowiem znieważył podczas udzielania pomocy medycznej lekarza i pielęgniarki- funkcjonariuszy publicznych, w rozumieniu art. 115§13 kk. Oskarżony zrobił to w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, publicznie i z oczywiście błahego powodu okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego popełniając tym samym, w rozumieniu art. 115§21 kk, występek o charakterze chuligańskim.

Przyjęcie, że działanie ma charakter chuligański wymaga ustalenia, że przebiegało w warunkach określonych we wskazanym wyżej przepisie. Łącznie zgodnie z tym przepisem musza być spełnione następujące warunki:

1. sprawca musi dopuścić się występku określonego typu należącego do kategorii wymienionych w tym przepisie;

2. sprawca musi działać publicznie;

3. musi działać bez powodu lub z oczywiście błahego powodu;

4. poprzez swoje zachowanie okazywać rażące lekceważenie porządku prawnego.

Fakt, iż oskarżony dopuścił się umyślnego zamachu na cześć pokrzywdzonych jest zdaniem sądu w niniejszej sprawie bezsporne.

Przed odniesieniem się do drugiego z wymienionych warunków, tj. publiczności działania przede wszystkim ponieść należy, że wymaganie to jest spełnione, gdy bądź ze względu na miejsce działania, bądź ze względu na okoliczności i sposób działania sprawcy jego zachowanie się jest lub może być dostępne(dostrzegalne) dla nieokreślonej liczby osób, przy czym sprawca mając świadomość tej możliwości, co najmniej się na to godzi(porusza m.in. uchwała składu siedmiu sędziów SN z dn.20.09.1973r., OSN KW 1973, z. 11, poz. 132). W uchwale powyższej, która nadal zachowuje swoją aktualność, wskazuje się na potrzebę tego, aby ustalając znamiona publiczności działania, rozróżniać działanie publiczne pod względem przedmiotowym, gdy ze względu na miejsce i sposób działania może ono dojść do wiadomości nieokreślonej liczby ludzi (niezależnie od rzeczywistego nastąpienia skutku), jak i pod względem podmiotowym polegającym na świadomości sprawcy, że jego działanie dojdzie lub może dojść do wiadomości nieokreślonej liczby ludzi, a sprawca chce tego lub możliwość taką przewiduje i na nią się godzi. Okoliczność, że określony czyn dokonany został w miejscu publicznym, tj. dostępnym bez specjalnego zezwolenia bliżej nieokreślonemu kręgowi osób, jak podniósł to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.03.1973r. w sprawie RW 279/73(OSN KW z 1973, z. 7-8, poz. 101), nie stanowi wprawdzie sama przez się wystarczającej podstawy do ustalenia, że sprawca działał publicznie, jednakże w wypadku gdy jest to miejsce ogólnie dostępne, co bez żadnych wątpliwości można powiedzieć o szpitalnym oddziale ratunkowym, a nadto gdy czynu dokonano w takich warunkach, w których możliwość bezpośredniego dostrzeżenia przestępnego zachowania się sprawcy jest ze strony postronnych osób w pełni realna, przyjąć należy, ze działał on publicznie, co też Sąd uczynił w przedmiotowej sprawie.

Nadto oskarżony wypełnił znamiona czynu określonego w art. 178a §1kk, skoro prowadził pojazd na drodze publicznej w stanie nietrzeźwości.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. R. (1)

1,2

1

3,4

1,2

Mając na uwadze powyższe twierdzenia, wniosek o uniewinnienie oskarżonego nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia obu zarzuconych mu czynów i orzekł co do każdego z nich stosowną grzywnę mając na uwadze stopień zawinienia oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości czynów. Na zasadzie art. 86§1kk Sąd wymierzył mu karę łączną grzywny w podanym wymiarze uznając, że spełni ona swoją rolę i sprawi, że oskarżony zrozumie naganność swojego postępowania, a w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego. W ocenie Sądu jest to kara adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz wskazaniami zawartymi w przepisie art. 53 kk. Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające, jak i przemawiające na korzyść oskarżonego oraz to, aby kara spełniła swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze, jakie ma wobec sprawcy osiągnąć, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Faktem niewątpliwie przemawiającym na korzyść oskarżonego jest to, iż nie był on wcześniej karany. Wskazać należy jednak, iż w przypadku pierwszego z zarzucanych oskarżonemu czynów przedmiotem ochrony jest niezakłócone funkcjonowanie instytucji publicznych oraz godność funkcjonariuszy publicznych (por. wyrok SA w Białymstoku z 6.12.2012 r., II AKa 218/12, LEX nr 1254312), zaś fakt znieważenia przez oskarżonego personelu medycznego podczas udzielania mu pomocy medycznej zasługuje na szczególne potępienie. Nie bez znaczenia dla oceny zachowania oskarżonego, jest stopień jego winy- T. R. (1) znieważenia dopuścił się parokrotnie będąc na oddziale ratunkowym tego samego wieczoru po godzinie 12 oraz 1 w nocy. Oskarżony w żaden sposób nie wyraził skruchy za swoje postępowanie i nie przeprosił pokrzywdzonych.

Co do drugiego z zarzutów- zachowania wypełniającego znamiona z art. 178a §1kk zaznaczyć należy, że okoliczności wskazane w przepisie związane są ściśle z oceną społecznej szkodliwości czynu sprawcy, który prowadząc pojazd w stanie nietrzeźwości narusza podstawowe zasady bezpieczeństwa w komunikacji oraz pozostaje w sprzeczności ze standardami zachowania wynikającymi z nieskodyfikowanych reguł i obyczajów.

Z uwagi na obligatoryjną treść przepisu art. 57a§2 kk sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych po 1.000 zł tytułem nawiązki.

Zgodnie z dyspozycją art. 43a§2 kk, który stanowi, iż w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a§1 kk Sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 zł. Również obligatoryjnie, na zasadzie art. 42§2 kk, orzeczono wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 3 lat, tj. w minimalnej wysokości.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3,4

Wynagrodzenie za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu orzeczono na podstawie art. 618§1 pkt 11 kpk.

O częściowym zwolnieniu od kosztów sądowych orzeczono na zasadzie art. 624§1 kpk oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

1.1Podpis