Sygnatura akt IV U 228/20

POSTANOWIENIE

dnia 26 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

PrzewodniczącySędzia Marta Ładzińska

ProtokolantKatarzyna Przybylska

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2020 r. w Jeleniej Górze na rozprawie sprawy

z odwołania R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o odsetki

postanawia:

I.  na podstawie przepisu art. 477 10 §2 k.p.c. przekazać sprawę organowi rentowemu, to jest Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. jako organowi właściwemu do rozpoznania,

II.  nie obciążać wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.

SSR Marta Ładzińska

Sygn. akt IV U 228/20

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 26 listopada 2020 r.

Pismem z dnia 20.08.2020 r. zatytułowanym „odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 7 lipca 2020 r.” wnioskodawca R. P. wniósł o przyznanie odsetek od jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej. Wskazał, że zaskarżoną decyzją, wydaną na skutek wyroku tutejszego Sądu z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie IV U 81/19, organ rentowy przyznał mu jedynie odszkodowanie, nie przyznał mu natomiast odsetek od kwoty odszkodowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny istotny dla rozstrzygnięcia:

Wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie IV U 81/19 zmieniono decyzje organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 28 stycznia 2019 r. znak: (...) i przyznano wnioskodawcy R. P. prawo do jednorazowego odszkodowania w wysokości odpowiadającej 15% stałego uszczerbku na zdrowiu, zaliczając na jego poczet dotychczas wypłacone wnioskodawcy odszkodowanie.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 9.06.2020 r.

Na skutek wyroku organ rentowy wydał w dniu 7 lipca 2020 r. decyzję znak: (...) , którą przyznał wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem choroby zawodowej, w wysokości 15 %.

Organ rentowy przyznał wnioskodawcy jedynie odszkodowanie, decyzja nie zwiera orzeczenia o odsetkach.

(dowód: bezsporne, a nadto: dokumenty zawarte w aktach ZUS, wyrok SR w Jeleniej Górze z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie IV U 81/19)

Żądanie odsetek nie było dotychczas zgłaszane w toku postępowania przed organem rentowym.

(dowód: przesłuchanie wnioskodawcy R. P., min. 3:59 rozprawy z dnia 26.11.2020 r.)

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą żądania wnioskodawcy był przepis art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2009 Nr 205 poz. 1585 ze zm.), zwanej dalej ustawą systemową, na mocy którego jeżeli Zakład – w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Odwołanie nie mogło być przez Sąd rozpatrzone merytorycznie, albowiem pismo wnioskodawcy z dnia 20.08.2020 r. nie stanowiło w istocie odwołania, lecz było zgłoszeniem nowego żądania. Żądanie odsetek stanowi nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy. Wnioskodawca nie zgłaszał żądania zasadzenia odsetek od wypłaconego odszkodowania w dotychczasowym toku postępowania przed ZUS.

Postępowanie w tym przedmiocie należało przekazać do rozpoznania organowi rentowemu, albowiem żądanie odsetek stanowi nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy.

Na mocy przepisu art. 477 (10) § 2 k.p.c. jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje je do rozpoznania organowi rentowemu.

Cytowany przepis podkreśla kontrolną funkcję postępowania sądowego i zasadę, że jego przedmiotem może być tylko żądanie (stan faktyczny i wniosek) będące przedmiotem rozpoznania przed organem rentowym. W postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie żądań, które wykraczają poza podstawę faktyczną decyzji zaskarżonej odwołaniem (tak wyroki SN: z dnia 14 stycznia 1980 r., III URN 52/79, OSNCP 1980, nr 8, poz. 172 oraz z dnia 29 września 2000 r., II UKN 759/99, OSNAPiUS 2002, nr 10, poz. 246).

Ustalając, że żądanie odsetek jest żądaniem nowym w myśli przepisu art. 477 (10) § 2 k.p.c. Sąd nie był uprawniony do badania tego żądania.

W punkcie II postanowienia nie obciążono wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej, albowiem fakt przekazania sprawy do Sądu, zamiast nadania właściwego biegło, obciąża organ rentowy. Z tych względów Sąd doszedł do przekonania, że nie jest zasadne ani możliwe obciążanie tymi kosztami wnioskodawcy.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.

SSR Marta Ładzińska