Sygn. akt VIII U 2258/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5.08. 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał A. T. emeryturę od 1 lipca 2020 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z powodu zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia.

(decyzja k.40 akt ZUS).

Skarżący odwołał się od powyższej decyzji w dniu 5 października 2020 roku. Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i wypłatę przyznanego świadczenia, powołując się na wyrok SN z dnia 24.01.2019 r, (I UK 426/17).

( odwołanie k.5 ).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując, jak w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia skargi kasacyjnej wniesionej w innym postępowaniu.

(odpowiedź na odwołanie – k. 9)

Postanowieniem z dnia 19.01.2021 r Sąd oddalił wniosek o zawieszenie postępowania.

(postanowienie – e – prot. z dnia 19.01.2021 00:02:13)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. T. urodził się (...). W dniu 21.07.2020 r złożył wniosek o emeryturę. ( okoliczności niesporne).

Ubezpieczony na podstawie decyzji z dnia 9.08.1996 r posiada uprawnienia do emerytury policyjnej. Przyjęto okresy równorzędne ze służbą i służbę w Państwowej Straży Pożarnej : 1.09.1963 – 15.10.1973, 17.10.1973 – 31.07.1996. (75 % podstawy wymiaru)

( decyzja – k.8, zaświadczenie – k. 48)

W okresach 2.05.1974 – 28.02.1979 r , 9.03.1987 – 31.05.1992, 1.12.1992 – 31.03.2005 , 1.01.2006 – 31.05.2016 r pozostawał w stosunku pracy bądź stosunku zlecenia. (okoliczność bezsporna – informacja o okresach składowych – k. 7)

Decyzją z dnia 5.08. 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał A. T. emeryturę od 1 lipca 2020 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z powodu zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia.

(decyzja k.40 akt ZUS).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd oddalił wniosek organu rentowego o zawieszenie postępowania, z uwagi na istniejące już rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego.

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U.2020.0.53 t.j.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Na podstawie powyższego przepisu ZUS przyznał skarżącemu emeryturę. Wypłatę świadczenia jednocześnie zawiesił, z uwagi na pobieranie przez wnioskodawcę emerytury policyjnej.

Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Zgodnie z aktualnym orzecznictwem SN o zastosowaniu wyjątku od zasady wypłacania jednego świadczenia decyduje brak możliwości obliczenia emerytury przy uwzględnieniu "cywilnego" stażu emerytalnego, a nie data przyjęcia funkcjonariusza, (art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przy czym ten "brak możliwości" nie występuje wtedy, gdy emeryt - funkcjonariusz nie decyduje się na złożenie wniosku o doliczenie po zwolnieniu ze służby okresów składkowych i nieskładkowych, choć mogą one zwiększyć podstawę wymiaru emerytury do 75%. Wspólnym bowiem mianownikiem uzasadniającym prawo do dwóch świadczeń są uwarunkowania wynikające z przepisów prawa niepozwalające na wykorzystanie stażu "cywilnego" w emeryturze funkcjonariusza, a nie wybór emeryta. / por. w tym zakresie SN w wyroku z dnia 24.01.2019 r, I UK 426/17, legalis nr 1866677/.

Należy przypomnieć, że do wysługi emerytalnej żołnierza i funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., zalicza się posiadane przed powołaniem/przyjęciem do służby okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu ustawy o e.r. FUS (art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.ż.z. i art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw). Owe okresy uwzględnia się w ten sposób, że emerytura wojskowa i policyjna wzrasta o 2,6% podstawy wymiaru za nie więcej niż 3 lata okresów składkowych poprzedzających służbę (a o 1,3% za każdy następny rok i 0,7% za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę) oraz podlega zwiększeniu - w wyniku doliczenia okresów przypadających po zwolnieniu ze służby - o 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub za okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia, pod warunkiem że emerytura ta wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru i emeryt ukończył 50/55 lat życia albo stał się inwalidą ( art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.ż.z. i art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw).

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony pobiera emeryturę policyjną od początku w maksymalnej wysokości - 75 % podstawy wymiaru.

Powyższą okoliczność Sąd ustalił na podstawie dokumentu w postaci decyzji, którą przedstawił wnioskodawca. Jednocześnie z zaświadczenia organu emerytalnego znajdującego się w aktach organu rentowego wynika, że przy ustalaniu wysokości emerytury policyjnej przyjęto okresy równorzędne ze służbą i służbę w Państwowej Straży Pożarnej : 1.09.1963 – 15.10.1973, 17.10.1973 – 31.07.1996.

Z powyższych względów, mimo, iż w okresie publikacyjnym do akt nie wpłynęły akta organu emerytalnego, wydanie wyroku było możliwe, wobec zebrania dowodów wystarczających do rozstrzygnięcia.

Zatem skarżący nie ma możliwości włączenia okresów "cywilnego" stażu emerytalnego do algorytmu obliczenia wysokości emerytury funkcjonariusza, zatem ma prawo do wypłaty dwóch świadczeń. Zachodzi zatem wyjątek.

W ocenie Sądu niezasadnie zastosowano art. 98 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95, następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji, nakazując organowi rentowemu wypłatę ustalonego świadczenia.