Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 871/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2020 r. sygn. akt VII K 825/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania tj.:

-art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k. - mogących mieć wpływ na treść orzeczenia - poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów, oparcie się na dowodzie z zeznań pokrzywdzonego; brak wszechstronnej analizy zgromadzonego materiału dowodowego, w tym w szczególności rozstrzygnięcie licznie pojawiających się w sprawie wątpliwości na niekorzyść oskarżonego, podczas gdy z przepisów postępowania karnego wynika wprost przeciwny obowiązek;

- art. 4 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego i oparcie stanu faktycznego sprawy wyłącznie na okolicznościach i dowodach obciążających oskarżonego przy jednoczesnym pominięciu dowodów przemawiających na jego korzyść

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zauważyć, że w orzecznictwie wskazuje się na rozłączność zarzutu odwoławczego naruszenia reguły in dubio pro reo (art. 5 § 2) i zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów (art. 7). Przyjmuje się mianowicie, że: „Zarzut obrazy art. 5 § 2 k.p.k. nie może być podnoszony jednocześnie z zarzutem naruszenia art. 7 k.p.k., gdyż dotyczy wtórnej do ustaleń faktycznych płaszczyzny procedowania. Mianowicie, niedających się usunąć wątpliwości, które mogą powstać jedynie wówczas, gdy sąd orzekający, po wyczerpaniu wszystkich możliwości dowodowych, oceni materiał dowodowy zgodnie ze standardami wyznaczonymi przez zasadę swobodnej oceny dowodów” / patrz Wyrok SA we Wrocławiu z 20.07.2016 r., II AKa 177/16, LEX nr 2099920 /

Analiza akt sprawy , w tym dokonana przez Sąd Odwoławczy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala na stwierdzenie, że Sąd I instancji przeprowadził postępowanie w sposób prawidłowy, gromadząc i ujawniając wszelki materiał dowodowy oraz dążąc do wyjaśnienia wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności, nie dopuszczając się obrazy wskazanych w apelacji przepisów prawa procesowego. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy oparte zostały na całokształcie zgromadzonego oraz ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego, który oceniony został z poszanowaniem reguł wynikających z art. 7 k.p.k. i w sposób pełny i wyczerpujący rozważył wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Ponadto Sąd ten swoje stanowisko w sposób należyty uzasadnił w pisemnych motywach wyroku, sporządzonych zgodnie z wymogami o jakich mowa w art. 424 k.p.k.

Wymowa dowodów przeprowadzonych w toku postępowania przed Sądem I Instancji nie pozostawia wątpliwości również dla Sądu Odwoławczego, że całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego daje wystarczające podstawy do uznania obu oskarżonych za winnych popełnienia czynów przypisanych im w zaskarżonym wyroku. Dokonana w zaskarżonym wyroku ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego jest całościowa i nie nosi cech dowolności. Wbrew zarzutom skarżącego, ocena dowodów o charakterze osobowym jest prawidłowa i zasługuje na akceptację Sądu Okręgowego. Sąd Rejonowy wyczerpująco uzasadnił, dlaczego czyniąc ustalenia faktyczne oparł się na zeznaniach pokrzywdzonego J. wójcika, B. K.. A. P., W. K., I. S., D. K., P. P., D. S.. Należy też zauważyć, że także wyjaśnienia oskarżonego R. W. potwierdzają , że krytycznego dnia doszło dwukrotnie do pobicia pokrzywdzonego, w tym raz w pobiciu J. W. uczestniczył współoskarżony M. C... Ze złożonych wyjaśnień wynika, że nie dokonali obaj oskarżeni zaboru przedmiotów stanowiących własność pokrzywdzonego. Zeznania pokrzywdzonego złożone na rozprawie / k. 373 /. Spowodowały , że Sad Rejonowy dokonał zmiany kwalifikacji prawnej czynu , przyjmując, że zachowanie obu oskarżonych polegające na uderzaniu pokrzywdzonego pięściami i kopiąc po całym ciele i powodując tym samym u J. W. krwiak przymózgowy nad prawą półkulą mózgu, złamanie kości nosa, liczne podbiegnięcia krwawe, otarcie naskórka i obrzęk twarzy, wylewy krwawe podspojówkowe w obu gałkach ocznych, rany tłuczone na wardze dolnej, podbiegnięcia krwawe i otarcia naskórka na tułowiu, krwiak moszny i prącia, podbiegnięcia krwawe i otarcia naskórka na kończynie górnej prawej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia na czas powyżej dni 7, tym samym narażając pokrzywdzonego na nastąpienie skutku określonego w art. 157§1 kk. Słusznie zatem Sąd Rejonowy uznał, że oskarżeni wypełnili znamiona czynu z art 158 § 1 kk. a także prawidłowo zakwalifikował czyn oskarżonego R. W., opisany w pkt III części wstępnej orzeczenia jako występek z art. 157§2 kk Zmiana opisu obu czynów zarzuconych oskarżonemu R. W. oraz M. C. była konsekwencją zeznań złożonych przez pokrzywdzonego J. W. na rozprawie w dniu 12 lutego 2020 r. /k. 373 / gdzie podał on , że w czasie pobicia dokonano zaboru w celu przywłaszczenia: jego telefonu komórkowego marki N. o wartości 30 zl, dowodu osobistego i prawa jazdy na dane pokrzywdzonego oraz pieniędzy w kwocie 150 zł. lecz nie wykluczył on , ze mogła zrobić to E. D. nosząca obecnie nazwisko M. / k. 372 / , której nie udało się przesłuchać. W żadnej mierze nie można uznać dokonanej przez sąd meritii zmiany opisu i kwalifikacji prawnej jako przekroczenia granic wniesionej przez prokuratora skargi. Granice oskarżenia nie wyznaczają bowiem przejęte w akcie oskarżenia opisy czynów, czy kwalifikacja prawna lecz zdarzenie historyczne, na którym zasadza się oskarżenie / patrz postanowienie SN z dnia 16 grudnia 2020 r. sygn. Akt V KK 412/20 /.

Akceptując zatem w pełni stanowisko Sądu Rejonowego przypisującego sprawstwo i winę oskarżonemu R. W. Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku obrońcy zarówno o uniewinnienie , jak i uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, jak też co do złagodzenia wymierzonej oskarżonemu kary.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niepotwierdzenia zasadności zarzutu stawianego zaskarżonemu wyrokowi w apelacji, z powodów wskazanych powyżej i jednocześnie niestwierdzenia okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, o których mowa w art. 439 k.p.k. i 440 k.p.k., nie było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem końcowym apelacji.

3.2.

rażącą niewspółmierność wymierzonych kar, bez uwzględnienia okoliczności łagodzących, mających wpływ na wymiar kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd Rejonowy poddał okoliczności rzutujące na wymiar kary , a które zawarte są w treści art. 53 kk i art 115 § 2 kk właściwie oceniając stopień zawinienia i dotychczasowy tryb życia. Przytoczone w pisemnych motywach orzeczenia okoliczności dotyczące wymiaru kar jednostkowych, jak i kary łącznej pozbawienia wolności pozwalają na przyjęcie, że wymierzona kara oskarżonemu R. W. nie nosi cech rażącej surowości i dlatego Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany wyroku w tej części.

Wniosek

najłagodniejszy wymiar kar w granicach dolnego wymiaru kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niepotwierdzenia zasadności zarzutu stawianego zaskarżonemu wyrokowi w apelacji, z powodów wskazanych powyżej i jednocześnie niestwierdzenia okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, o których mowa w art. 439 k.p.k. i 440 k.p.k., nie było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem końcowym apelacji

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok wskazany w sekcji 1.1. części wstępnej niniejszego uzasadnienia

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

zarzuty apelacji okazały się nietrafnie, co wykazano powyżej stąd zaskarżony wyrok - jako poprawny - należało utrzymać w mocy .

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

o kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w oparciu o przepisy §17 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 20 i ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

IV

zwalniając oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze oparto się na przepisie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz.223 z późn. zm.).

7.  PODPIS

SSO Anna Orańska – Zdych SSO Stanisław Jabłoński (spr.) (...) P. W.

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego R. W.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2020 r. sygn. akt VII K 825/19

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana