Sygn. akt XI Ka 95/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Artur Achrymowicz

Protokolant Wioleta Zawadzka

przy udziale Prokuratora Anny Boguszewskiej

po rozpoznaniu dnia 25 czerwca 2020 roku

sprawy K. G. (1) s. A. i H. z domu P., urodzonego
(...) w R., M. G. (1) s. K.
i B. z domu K., urodzonego (...) w R.

oskarżonych z art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońców

od wyroku Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 25 listopada 2019 roku sygn. akt II K 1035/18

1.  Zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

2.  Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe postępowania odwoławczego w kwotach po 160 (sto sześćdziesiąt) złotych.

Artur Achrymowicz

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 95/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim sygn. II K 1035/18 z dn. 25.11.2019 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrazy art. 4 i art. 7 K.p.k. przez sprzeczną z zasadami logiki ocenę wyjaśnień oskarżonych, zeznań W. M., M. S. i R. K., „w tym” pominięcie okoliczności korzystnych dla oskarżonych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie wskazuje na czym miałaby polegać wadliwość oceny wiarygodności dowodów – jakie konkretnie spośród zasad logiki i w jaki sposób miałyby zostać naruszone.

Oczywistym jest natomiast, że:

1.  skoro zabezpieczone drzewa były stosunkowo grube i nie nosiły śladów wyłamań ani innych uszkodzeń (k. 11-12, 35-36, 46-49), to w żadnym razie nie były wcześniej powalone siłami natury – tzw. wiatrołomy;

2.  skoro K. G. niewątpliwie wiedział, że jedna z działek, z których oskarżeni wycinali drzewa, należała do zmarłego P. (k. III akapit na k. 92), to był świadom, że nie jest ona własnością współsprawcy – T. K., który nie dysponował też żadnym upoważnieniem do wycinania drzew z działek pokrzywdzonych (I akapit na k. 92v).

W pełni wiarygodne w tym zakresie są zatem, jak trafnie uznał Sąd Rejonowy, wyjaśnienia T. K. (k. 91-92), przeczącego, jakoby miał zapewniać oskarżonych G., że działki należą do niego. Sąd Rejonowy słusznie uznał przy tym, iż pozbawiona rozsądnej motywacji zmiana przez T. K. wyjaśnień nie zasługuje na wiarę.

Zupełnie nieprzekonująca jest dowolna koncepcja Skarżącego, jakoby zaprzeczenie przez T. K. rzekomemu informowaniu oskarżonych G., że działki są jego własnością, miało wynikać z „lęku przed odpowiedzialnością” (k. 289).

Notabene wyjaśnienia K. G. są wewnętrznie sprzeczne: choć twierdził, że był przekonany, iż zabiera drzewa z działki T. K., to jednak mówił, iż T. K. w istocie informował, że gdzieś w tym lesie ma działkę. Zatem, jeśli by nawet hipotetycznie przyjąć tę wersję za wiarygodną, to wynika z niej, że T. K. nie wiedział precyzyjnie gdzie jest jego działka, więc obaj oskarżeni G., zważywszy ustalone przez Sąd Rejonowy ich kwalifikacje intelektualne (k. 265v), w oczywisty sposób zdawali sobie sprawę, że najpewniej zabierają cudze drzewa.

M. G. nie był zaś przypadkową, uczynną osobą, udzielającą K. G. pomocy przy załadunku. Nie chodzi tu nawet o jakiegoś znajomego, lecz o najbliższego członka rodziny, który przecież był wycinanym i zabieranym materiałem opałowym bezpośrednio zainteresowany, gdyż on także zamierzał czerpać korzyści z owoców przestępstwa. W. M. wskazał, że M. G. nie tylko był przy załadunku, ale także, iż coś jeszcze docinał (k. 41), czyli brał w przestępczym przedsięwzięciu czynny udział.

W takich realiach sprawy słusznie Sąd Rejonowy uznał, iż doświadczenie życiowe i elementarny rozsądek nie pozwalają na uznanie za wiarygodne twierdzeń, jakoby K. i M. G. byli z jakichś powodów przekonani, że działki należą do współsprawcy – T. K.. Jeśli zaś M. G. nie był zorientowany skąd i czyje drzewa z ojcem wycina, to w oczywisty sposób był świadom, że są to drzewa cudze i niewątpliwie zamierzał je ukraść.

Ubocznie jedynie wskazać wypada, iż z prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że rola M. G. we współsprawstwie była drugorzędna, co nie znalazło jednak odzwierciedlenia w rozstrzygnięciu o karze, zaś apelacja nie zawiera w tym zakresie zarzutu.

Trudno natomiast racjonalnie oczekiwać, co zdaje się czynić Autor apelacji, by Sąd Rejonowy uwzględnił przy wyrokowaniu jakiekolwiek okoliczności (co do zasady zupełnie obojętnym jest czy na korzyść, czy też na niekorzyść oskarżonego), które nie wynikają z dowodów uznanych za wiarygodne; innymi słowy, by czynił ustalenia i oparł wyrok na okolicznościach wynikających z dowodów, którym nie dał wiary.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazania.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nieskuteczność zarzutów apelacji i brak uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W myśl art. 636 § 1 K.p.k., wobec nieuwzględnienia apelacji, oskarżonych obciążają koszty postępowania odwoławczego: opłaty od kar (po 150 zł) oraz każdego z nich 1/2 ryczałtu za doręczenia pism (po 10 zł).

7.  PODPIS

Artur Achrymowicz

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonych.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazania.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca P. B.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazania - co do winy, kary oraz środków kompensacyjnych.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana