UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 11 maja 2020 roku skierowanym przeciwko M. S. (wcześniej G.) powód Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. wnosił o uznanie za bezskuteczną w stosunku do niego umowy o podział majątku wspólnego zawartej w dniu 7 grudnia 2018 r. w formie aktu notarialnego Repertorium A nr 6320/2018 sporządzonego przed notariuszem Ł. J. prowadzącym Kancelarię Notarialną w P., na mocy której M. S. (wcześniej G.) i M. G. dokonali podziału ich majątku wspólnego w postaci zabudowanej nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) oraz niezabudowanej nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) w tej sposób, iż nieruchomości te nabyła na wyłączną własność powódka bez spłaty na rzecz M. G. – celem umożliwienia powodowi zaspokojenia wierzytelności pieniężnych wobec M. G. z należnymi odsetkami za zwłokę, kosztami upomnień i kosztami egzekucyjnymi z tytułu:

a) podatku od towarów i usług:

- za październik 2018 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.636.2019 z 28 czerwca 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

- za listopad 2018 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.669.2019 z 10 lipca 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

- za kwiecień 2019 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.624.2019 z 21 czerwca 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

- za maj i czerwiec 2019 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.745.2019 z 21 sierpnia 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

których łączna wysokość na dzień 15 kwietnia 2020 r. wynosiła 110.574,93 zł,

b) podatku dochodowego od osób fizycznych (funkcja płatnika) za kolejne miesiące od stycznia do grudnia 2019 r., których łączna wysokość na dzień 15 kwietnia 2020 r. wynosiła 7.479,93 zł.

Wnosił on też o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Rzeczpospolitej Polskiej według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

(pozew- k.3-20)

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2020 r. Sąd Okręgowy w Sieradzu zabezpieczył wniesione powództwo poprzez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania przez pozwaną nieruchomości położonej w W. oznaczonej numerem działki (...), dla której w Sądzie Rejonowym w Łasku jest urządzona księga wieczysta KW nr (...).

(postanowienie Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 1 czerwca 2020 r.- k.139, postanowienie Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 13 lipca 2020 r.- k.173)

W odpowiedzi na pozew pozwana wnosiła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

(odpowiedź na pozew- k.151-156)

W piśmie procesowym z dnia 26 października 2020 r. powód zmodyfikował powództwo w ten sposób, że wnosił o uznanie za bezskuteczną w stosunku do niego umowy o podział majątku wspólnego zawartej w dniu 7 grudnia 2018 r. w formie aktu notarialnego Repertorium A nr 6320/2018 sporządzonego przed notariuszem Ł. J. prowadzącym Kancelarię Notarialną w P., na mocy której M. S. i M. G. dokonali podziału ich majątku wspólnego w postaci zabudowanej nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) oraz niezabudowanej nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) w tej sposób, iż nieruchomości te nabyła na wyłączną własność powódka bez spłaty na rzecz M. G. – celem umożliwienia powodowi zaspokojenia wierzytelności pieniężnych wobec M. G. z należnymi odsetkami za zwłokę, kosztami upomnień i kosztami egzekucyjnymi z tytułu:

a) podatku od towarów i usług:

- za listopad 2018 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.669.2019 z 10 lipca 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

- za maj i czerwiec 2019 r. stwierdzonych administracyjnym tytułem wykonawczym nr (...) - (...).723.745.2019 z 21 sierpnia 2019 r. wystawionym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.,

których łączna wysokość na dzień 27 października 2020 r. wynosiła 56.801,79 zł,

b) podatku dochodowego od osób fizycznych (funkcja płatnika) za kolejne miesiące od stycznia do grudnia 2019 r., stwierdzonych administracyjnymi tytułami wykonawczymi wystawionymi przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. nr (...) - (...).723. (...).2020 z 17 kwietnia 2020 r., nr (...) - (...).723. (...).2020 z 17 kwietnia 2020 r. i nr (...) - (...).723. (...).2020 z 17 kwietnia 2020 r., których łączna wysokość na dzień 27 października 2020 r. wynosiła 8.252,31 zł.

(pismo procesowe powoda- k.190-194)

Na rozprawie w dniu 29 stycznia 2021 r. w imieniu powoda nikt się nie stawił a pozwana wnosiła o oddalenie powództwa.

(protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:00:39 – 01:09:13- koperta k.217)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 września 2014 powódka M. S. zawarła związek małżeński z M. G.. Jej mąż od 1996 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, transportu, doradztwa finansowego i pośrednictwa kredytowego. Gdy powódka poznała się z nim, działalność tę prowadził on w W., o czym powódka wiedziała.

(bezsporne, zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopia odpisu zupełnego aktu małżeństwa- k.165v-166, wydruki z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej- k.71-72)

W dniu 23 października 2015 r. powódka i jej mąż M. G. zawarli umowę majątkową małżeńską przed notariuszem K. K. prowadzącym Kancelarię Notarialną w W. za numerem aktu notarialnego Rep. A (...), na mocy której rozszerzyli obowiązującą ich dotychczas wspólność ustawową na wszystkie przedmioty majątkowe wchodzące dotychczas w skład majątków osobistych każdego z nich. Na mocy tej umowy składniki majątku osobistego powódki w postaci nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...), nieruchomości położonej w W., gm. W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) i nieruchomości położonej w S., gm. Z. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...) weszły w skład ich majątku objętego umownie rozszerzoną wspólnością ustawową.

(bezsporne, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopia aktu notarialnego- k.159-163)

W tym samym dniu powódka i jej mąż M. G. zawarli kolejną umowę majątkową małżeńską przed notariuszem K. K. prowadzącym Kancelarię Notarialną w W. za numerem aktu notarialnego Rep. A (...), na mocy której ustanowili między sobą ustrój rozdzielności majątkowej.

(bezsporne, zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, kserokopia umowy o podział majątku wspólnego- k.41-44)

W dniu 22 listopada 2018 r. M. G. złożył w Urzędzie Skarbowym w Ł. deklarację dla podatku od towarów i usług za miesiąc październik 2018 r. W dniu 30 listopada 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. przesłał do M. G. upomnienie, w którym wezwał go do wpłaty należności z tytułu podatku VAT za październik 2018 r. Upomnienie to doręczone mu zostało w dniu 6 grudnia 2018 r.

(kserokopia deklaracji podatkowej- k.22-23, kserokopia upomnienia- k.52, kserokopia zwrotnego potwierdzenia odbioru- k.53)

W dniu 7 grudnia 2018 r. z inicjatywy pozwanej pozwana i jej mąż M. G. zawarli umowę, którą dokonali podziału ich majątku wspólnego w skład którego wchodziły nieruchomość położona w W., gm. W. oznaczona nr działki (...) objęta księgą wieczystą KW nr (...) i nieruchomość położona w W., gm. W. oznaczona nr działki (...) objęta księgą wieczystą KW nr (...) w ten sposób, iż przyznali te nieruchomości na wyłączną własność powódki bez spłaty na rzecz M. G.. Wartość przedmiotu podziału strony umowy określiły wówczas na 1.000.000,00 zł.

(bezsporne, częściowo zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopia umowy o podział majątku wspólnego- k.41-44)

W momencie zawierania przez pozwaną i M. G. umowy o podział majątku wspólnego pozwana wiedziała, że M. G. nie ma żadnego własnego majątku.

(zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59- koperta k.217)

W dniu 10 grudnia 2018 r. M. G. złożył w Urzędzie Skarbowym w Ł. sporządzony w dniu 5 listopada 2018 r. wniosek o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych z tytułu podatku VAT za październik 2018 r. i wnosił po odroczenie płatności tej należności na okres 6 miesięcy. Do wniosku tego dołączył sporządzone także w dniu 5 listopada 2018 r. oświadczenie o stanie majątkowym osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W oświadczeniu tym wskazał, że zamieszkuje w W. 16 oraz, że jest właścicielem domu jednorodzinnego położonego w W. na działce objętej księgą wieczystą KW nr (...) oraz gospodarstwa rolnego położonego w W. objętego księgą wieczystą KW nr (...).

(kserokopia wniosku- k.54-56 kserokopia oświadczenia- k.57-58)

W dniu 13 grudnia 2018 r. M. G. złożył w Urzędzie Skarbowym w Ł. deklarację dla podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2018 r. W dniu 28 grudnia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. przesłał do M. G. upomnienie, w którym wezwał go do wpłaty należności z tytułu podatku VAT za listopad 2018 r. Upomnienie to doręczone mu zostało w dniu 4 stycznia 2019 r.

(bezsporne, kserokopia deklaracji podatkowej- k.25-26, kserokopia upomnienia- k.73, kserokopia zwrotnego potwierdzenia odbioru- k.74)

Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia 8 stycznia 2019 r. odroczono M. G. zapłatę zaległości podatkowej w podatku VAT za październik 2018 r. do 10 czerwca 2019 r. Z warunków prolongaty M. G. nie wywiązał się.

(bezsporne, zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, kserokopia decyzji- k.59-68)

W dniu 27 maja 2019 r. M. G. złożył w Urzędzie Skarbowym w Ł. deklarację dla podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2019 r., w dniu 20 lipca 2019 r. za maj 2019 r. i w dniu 24 grudnia 2019 r. za czerwiec 2019 r. W dniu 29 maja 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. przesłał do M. G. upomnienie, w którym wezwał go do wpłaty należności z tytułu podatku VAT za kwiecień 2019 r. Upomnienie to doręczone mu zostało w dniu 10 czerwca 2019 r. W dniu 26 lipca 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. przesłał do M. G. upomnienie, w którym wezwał go do wpłaty należności z tytułu podatku VAT za maj i czerwiec 2019 r. Upomnienie to doręczone mu zostało w dniu 12 sierpnia 2019 r.

(bezsporne, kserokopie deklaracji podatkowych- k.28-29, k.31-32, kserokopie upomnień- k.75, k.77 kserokopie zwrotnych potwierdzeń odbioru- k.76, k.78)

W dniu 21 czerwca 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. na podstawie deklaracji M. G. wystawił przeciwko niemu tytuł wykonawczy nr SM (...). (...).723.623.2019 stwierdzający jego zaległość z tytułu podatku VAT za kwiecień 2018 r. w kwocie 17.622,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 28 maja 2019 r. odsetki za zwłokę. W dniu 28 czerwca 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. na podstawie deklaracji M. G. wystawił przeciwko niemu tytuł wykonawczy nr SM (...). (...).723.636.2019 stwierdzający jego zaległość z tytułu podatku VAT za październik 2018 r. w kwocie 32.516,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 27 listopada 2018 r. odsetki za zwłokę. W dniu 10 lipca 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. na podstawie deklaracji M. G. wystawił przeciwko niemu tytuł wykonawczy nr SM (...). (...).723.669.2019 stwierdzający jego zaległość z tytułu podatku VAT za listopad 2018 r. w kwocie 29.211,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 28 grudnia 2018 r. odsetki za zwłokę. W dniu 21 sierpnia 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. na podstawie deklaracji M. G. wystawił przeciwko niemu tytuł wykonawczy nr SM (...). (...).723.745.2019 stwierdzający jego zaległość z tytułu podatku VAT za miesiąc maj 2019 r. w kwocie 12.656,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 26 czerwca 2019 r. odsetki za zwłokę i za miesiąc czerwiec 2019 r. w kwocie 14.712,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 26 lipca 2019 r. odsetki za zwłokę.

(bezsporne, kserokopie tytułów wykonawczych- k.24, k.27, k.30, k.35)

W toku prowadzonej przeciwko M. G. od czerwca 2019 r. egzekucji należności podatkowych dokonano zajęć wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego w (...) Bank Spółka Akcyjna w W., (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W., (...) Spółka Akcyjna w (...) Bank Spółka Akcyjna w W.. Po dokonaniu tych zajęć (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. powiadomił organ egzekucyjny, że zajęcie nie może zostać zrealizowane w całości a jedynie co do kwoty 1.543,48 zł, (...) Spółka Akcyjna w W. powiadomił organ egzekucyjny, iż na rachunku nastąpił zbieg egzekucji z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., (...) Bank Spółka Akcyjna w W. powiadomił organ egzekucyjny, że zajęcie nie może zostać zrealizowane. W prowadzonym przeciwko M. G. postępowaniu egzekucyjnym zajęto też wierzytelności M. G. od (...) Spółka Akcyjna spółka komandytowa w S. i od powódki. (...) Spółka Akcyjna spółka komandytowa w S. i powódka poinformowali organ egzekucyjny, że nie posiadają należności wobec M. G..

(bezsporne, zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopie zawiadomień o zajęciu- k.81-82, k.87, k.91, k.95, k.99-100, k.107, k.113-114, k.121, kserokopie zawiadomień- k.86, k.90, k.94, kserokopie odpowiedzi- k.97, k.119)

W dniu 29 sierpnia 2019 r. M. G. złożył oświadczenie o swoim stanie majątkowym, z którego wynikało, że nie posiada on żadnych nieruchomości, środków transportu i innych ruchomości, wierzytelności, akcji i obligacji a w lipcu 2019 r. zgłoszony został wniosek o jego upadłość. Podał też, że od końca lipca 2019 r. nie mieszka on w Polsce.

(kserokopia protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego- k.125)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 16 września 2019 r. małżeństwo stron rozwiązane zostało przez rozwód. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 8 października 2019 r.

(bezsporne, częściowo zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopia wyroku Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 16 września 2019 r. wydanego w sprawie sygn. akt I 1 C 336/19- k.164 )

W dniu 5 listopada 2019 r. pozwana złożyła oświadczenie przez Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w W., że powraca do nazwiska noszonego przed zawarciem małżeństwa z pozwanym – M. S..

(kserokopia odpisu zupełnego aktu małżeństwa- k.140)

M. G. złożył też jako płatnik w Urzędzie Skarbowym w Ł. deklarację roczną o zaliczkach na podatek dochodowy za rok 2019. W dniu 26 lutego 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. przesłał do M. G. upomnienie, w którym wezwał go jako płatnika do wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2019 r. Upomnienie to doręczone mu zostało w dniu 12 marca 2020 r. W dniu 17 kwietnia 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. na podstawie deklaracji M. G. wystawił przeciwko niemu tytuły wykonawcze nr SM (...).723. (...).2020, SM (...).723. (...).2020 i SM (...).723. (...).2020 stwierdzające jego zaległość z tytułu zaliczek na podatek dochodowy za miesiące styczeń – grudzień 2019 r. w kwocie 12.656,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 26 czerwca 2019 r. odsetki za zwłokę i za miesiąc czerwiec 2019 r. w kwocie 14.712,00 zł, od której to należności należały się też od dnia 26 lipca 2019 r. odsetki za zwłokę.

(bezsporne, kserokopia deklaracji o zaliczkach na podatek dochodowy- k.37-38, kserokopia upomnienia- k.79, kserokopia zwrotnego potwierdzenia odbioru- k.80, kserokopie tytułów wykonawczych- k.199-204)

Na dzień 15 kwietnia 2020 r. łączna kwota zaległości M. G. z tytułu podatku VAT i z tytułu zaliczek na podatek dochodowy wynosiła wraz z odsetkami 112.469,80 zł.

(bezsporne, lista zaległości- k.39)

W dniu 15 kwietnia 2020 r. M. G. posiadał zadłużenie nie tylko wobec Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. ale też wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.. Jego zadłużenie wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. zaczęło powstawać od stycznia 2019 r. i wynosiło na dzień 15 kwietnia 2019 r. 24.337,92 zł.

(bezsporne, stan zaległości M. G.- k.40, kserokopie tytułów wykonawczych- k.127-131)

Obecnie wierzycielami M. G. poza Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w Ł. są Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., (...) Bank Spółka Akcyjna w W. i (...) Spółka Akcyjna w W.. Łączna wartość długów M. G. wynosi 500.000,00 zł. W 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości M. G.. Wniosek ten nie został jeszcze rozpoznany.

(zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217)

Pozwana od 29 marca 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej owoców i warzyw pod nazwą (...) M. S.. W dniu 12 listopada 2019 r. ustanowiła ona swoim pełnomocnikiem w prowadzonej działalności gospodarczej M. G..

(bezsporne, zeznania świadka M. G. - protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:27:40 – 01:03:08- koperta k.217, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, wydruki z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej- k.132-133)

W dniu 12 marca 2020 r. pozwana darowała swojemu synowi S. K. nieruchomość położoną w W. oznaczoną nr działki (...) a S. K. ustanowił na jej rzecz służebność osobistą. Wartość darowizny strony określiły na 500.000,00 zł. Pozwana i S. K. wnieśli o odłączenie tej działki z księgi wieczystej KW nr (...) do nowej księgi wieczystej.

(zeznania powódki M. S.- protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2021 r. na płycie CD 01:06:39 – 01:08:59 w zw. z 00:08:05 – 00:25:07- koperta k.217, kserokopia umowy darowizny- k.168-170)

Pozwana jest nadal właścicielką nieruchomości położonej w W. oznaczonej nr działki (...) objętej księgą wieczystą KW nr (...).

(odpis z księgi wieczystej- k.138)

Należności z tytułu podatku VAT za październik 2018 r. i za kwiecień 2019 r. przysługujące Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Ł. od M. G. objęte administracyjnymi tytułami wykonawczymi nr (...) - (...).723.636.2019 z dnia 28 czerwca 2019 r. i nr (...) - (...).723.624.2019 z dnia 21 czerwca 2019 r. zostały zaspokojone w prowadzonym przeciwko M. G. administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym w dniach 22 czerwca 2020 r. i 16 października 2020 r.

(kserokopia zestawienia rozliczenia uzyskanych kwot- k.195-196, kserokopia listy zaległości- k.197

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej w tej części w jakiej podawała ona, iż rozwód pomiędzy nią i M. G. orzeczony był w 2018 r. przeczy im bowiem złożona przez pozwaną kserokopia dokumentu w postaci wyroku rozwodowego, z którego wynika, iż rozwód orzeczony był we wrześniu 2019 r.

Sąd nie dał też wiary zeznaniom pozwanej i świadka w tej części, w której twierdzili oni, że od 2016 r. mieli jedynie sporadyczne kontakty. Zeznania ich bowiem pozostają w sprzeczności z treścią wydruku z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, z której wynika, iż już po rozwodzie, bo w dniu 12 listopada 2019 r., pozwana ustanowiła swoim pełnomocnikiem w prowadzonej działalności gospodarczej M. G. co wskazuje na to, iż pozostawali oni w kontakcie. Nie można też nie zauważyć, iż z zeznań M. G. wynika też, iż dokonał on sprzedaży przedmiotów na rzecz firmy pozwanej, co też świadczy o tym, iż mieli oni cały czas kontakt ze sobą.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. G. w tej części, w której twierdził on, że w momencie zawarcia umowy o podział majątku wspólnego nie miał żadnych długów a w tym długów wobec Urzędu Skarbowego w Ł.. Jego zeznania bowiem pozostawały w oczywistej sprzeczności z dokumentami w postaci wystawionego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. upomnienia wzywającego go do zapłaty podatku od towarów i usług za miesiąc październik 2018 r. i zwrotnego potwierdzenia odbioru tego upomnienia, z którego wynika, że odebrane zostało przez niego na dzień przed zawarciem umowy o podział majątku wspólnego. Zeznaniom tym zaprzecza też złożony przez M. G. w dniu 10 grudnia 2018 r. w Urzędzie Skarbowym w Ł. sporządzony w dniu 5 listopada 2018 r. wniosek o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych z tytułu podatku VAT za październik 2018 r.

Sąd nie dał też wiary zeznaniom świadka M. G. w tej części, w której podawał on, iż trudności z obsługą zobowiązań pojawiły się u niego w kwietniu 2019 r. Jego zeznania w tym zakresie pozostają w sprzeczności z dokumentami upomnień dotyczącymi należności z tytułu podatku VAT za październik 2018 r. i za listopad 2018 r. i z tytułu zaliczek na podatek dochodowy, z których wynika, iż miał on trudności z obsługą należności podatkowych już wcześniej.

Sąd nie dał też wiary zeznaniom świadka M. G. w tej części, w której twierdził on, że w dacie zawarcia umowy o podział majątku wspólnego był właścicielem samochodów. Jego zeznania w tym zakresie pozostają w sprzeczności z treścią składnego przez niego sporządzonego w dniu 5 listopada 2018 r. oświadczenia o stanie majątkowym osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, w której nie wskazał, by był właścicielem samochodów.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 527 § 1 kc, gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Jak wynika z art. 527 § 2 kc czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

Przesłankami skargi paulińskiej w myśl art. 527 § 1 kc są: pokrzywdzenie wierzyciela, jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela i wiedza lub możliwość – przy zachowaniu należytej staranności – dowiedzenia się o tym przez osobę trzecią. Ciężar udowodnienia istnienia tych przesłanek w myśl art. 6 kc spoczywa na wierzycielu.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, iż w chwili zawarcia umowy o podział majątku wspólnego (7 grudnia 2018 r.), na mocy której całość majątku wspólnego pozwanej i M. G. przypadła na rzecz pozwanej bez spłat na rzecz M. G., M. G. był już dłużnikiem Urzędu Skarbowego w Ł. z tytułu podatku VAT za październik i listopad 2018 r., przy czym wierzytelność za listopad 2018 r. nie była jeszcze wymagalna. Nadmienić w tym miejscu należy, że wierzytelności z tytułu podatku od towarów i usług powstają z dniem zaistnienia zdarzeń, z którymi ustawa wiąże powstanie takich zobowiązań to jest z dniem zaistnienia u podatnika sytuacji faktycznej lub prawnej, z którą ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Wobec tego wierzytelności powoda z tytuł podatku VAT za październik i listopad 2018 r. powstały przed zawarciem umowy o podział majątku wspólnego. Natomiast po zawarciu umowy podziału majątku wspólnego powstały wierzytelności M. G. wobec Urzędu Skarbowego w Ł. z tytułu podatku VAT za kwiecień, maj i czerwiec 2019 r. a także należności z tytułu zaliczek na podatek dochodowy za cały rok 2019. M. G. po zawarciu umowy o podział majątku wspólnego nie uregulował należności z tytułu podatku VAT za listopad 2018 r., nie dotrzymał warunków płatności należności z tytułu podatku VAT za październik 2018 r., której termin płatności mu wydłużono i nie regulował też należności z tytułu podatku VAT za kwiecień, maj i czerwiec 2019 r. a także należności z tytułu zaliczek na podatek dochodowy za cały rok 2019. Na wszystkie te należności w późniejszym czasie wystawiono administracyjne tytuły wykonawcze, na podstawie których wszczęto przeciwko niemu egzekucję administracyjną.

Oczywistym jest również, iż wyzbywając się jedynych składników majątku, jakim były udziały w nieruchomościach położonych w W. oznaczonych nr działek (...), przekazując je w ramach podziału majątku wspólnego bez spłat na rzecz pozwanej, dłużnik na skutek dokonania tej czynności prawnej stał się niewypłacalny. Potwierdza to zresztą fakt, iż po zawarciu umowy podziału majątku wspólnego M. G. nie zapłacił podatku VAT za listopad 2018 r., nie zapłacił też podatku VAT za październik 2018 r., choć został mu przedłużony termin jej płatności i podatku VAT za miesiące kwiecień – czerwiec 2019 r. oraz będąc płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie zapłacił go za cały rok 2019. Należności z tytułu wskazanych podatków musiały być egzekwowane w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez powoda przeciwko niemu od czerwca 2019 r. W toku tego postępowania dłużnik złożył oświadczenie, z którego wynikało, iż nie ma on żadnego majątku. Egzekucja prowadzona przeciwko niemu przez długi czas była bezskuteczna. Część należności, dla których ochrony wniesiona została przedmiotowa skarga paulińska, została zaspokojona w toku tego procesu ze zwrotu podatku VAT za marzec 2020 r. i sierpień 2020 r. i na skutek zajęcia wierzytelności M. G. VAT – R. wobec Niemiec, z której środki przekazane zostały w dniu 16 października 2020 r. Kwota wyegzekwowana w toku toczącego się przeciwko M. G. przez ponad rok postępowania egzekucyjnego i kwoty należnego mu zwrotu podatku VAT za marzec i sierpień 2020 r. nie starczyły jednak na pokrycie wierzytelności z tytułu podatku VAT za listopad 2018 r., maj 2019 r. i czerwiec 2019 r. oraz z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r.

Zgodnie natomiast z art. 529 kc jeżeli w chwili darowizny dłużnik był niewypłacalny, domniemywa się, iż działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli a to samo dotyczy wypadku, gdy dłużnik stał się niewypłacalny wskutek dokonania darowizny. Domniemanie wynikające z tego przepisu nie zostało w przedmiotowej sprawie obalone przez pozwaną.

W myśl art. 530 kc przepisy artykułów poprzedzających stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy dłużnik działał w zamiarze pokrzywdzenia przyszłych wierzycieli. Jeśli jednak osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową odpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności prawnej za bezskuteczną tylko wtedy, gdy osoba trzecia o zamiarze dłużnika wiedziała.

Zaskarżenie przez wierzyciela czynności prawnej dłużnika dokonanej przed powstaniem jego wierzytelności dopuszczalne jest tylko w takim przypadku, gdy dłużnik w chwili dokonywania czynności zdawał sobie sprawę lub przynajmniej mógł zdawać sobie sprawę przy zachowaniu należytej staranności, że w przyszłości będzie odpowiadał za dług i dokonał czynności w celu pokrzywdzenia przyszłych wierzycieli.

W ocenie Sądu, M. G., który cały czas prowadził działalność gospodarczą i zaczął przed zawarciem umowy o podział majątku wspólnego mieć problemy z obsługą wierzytelności podatkowych, przy zachowaniu należytej staranności mógł zdawać sobie sprawę, że w przyszłości także będzie odpowiadać za długi wynikające z nieopłacenia podatków wynikłych z prowadzenia tej działalności. O tym, że miał on świadomość, że nie jest w stanie obsługiwać na bieżąco należności podatkowych świadczy przy tym to, że we wniosku o prolongatę zaległości z tytułu podatku VAT za październik 2018 r., złożonym kilka dni po zawarciu umowy o podział majątku, wnioskował o przedłużenie terminu jej spłaty aż o pół roku. W tej sytuacji stwierdzić należy, iż M. G. działał także w zamiarze pokrzywdzenia powoda jeśli chodzi o wierzytelności przyszłe.

W związku z tym, iż M. S. uzyskała korzyść majątkową w postaci własności udziałów w nieruchomościach położonych w W. oznaczonych numerami działek (...) bezpłatnie, zgodnie z art. 528 kc powód był uprawniony do żądania uznania czynności prawnej za bezskuteczną niezależnie od tego, czy wiedziała ona i czy przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.

Nie ma przy tym znaczenia, że pozwana przed doręczeniem jej odpisu pozwu zbyła w drodze umowy darowizny nieruchomość oznaczoną numerem działki (...). W sprawie bowiem o uznanie za bezskuteczną czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela, osoba trzecia, która wskutek tej czynności uzyskała korzyść majątkową zachowuje legitymację procesową bierną także wtedy, gdy przed doręczeniem jej odpisu pozwu rozporządziła uzyskaną korzyścią majątkową na rzecz innej osoby (patrz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011 r., III CZP 132/10, OSN z 2011 r., nr 10, poz. 112).

Wobec powyższego Sąd uznał za bezskuteczną w stosunku do powoda Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. umowę o podział majątku wspólnego zawartą między M. G. a M. S. (wcześniej G.) w dniu 7 grudnia 2018 r, sporządzoną w formie aktu notarialnego za numerem Rep. (...) w Kancelarii Notarialnej w P. przed notariuszem Ł. J., na mocy której dokonali oni podziału majątku wspólnego obejmującego nieruchomość położoną w W., gm. W., oznaczoną numerem działki (...), dla której w Sądzie Rejonowym w Łasku prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) oraz nieruchomość położoną w W., gmina W., oznaczoną numerem działki (...), dla której w Sadzie Rejonowy w Łasku prowadzona jest księga wieczystą KW nr (...) celem umożliwienia powodowi Skarbowi Państwa – Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Ł. zaspokojenia wierzytelności wobec M. G. stwierdzonych administracyjnymi tytułami wykonawczymi wystawionymi przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. o numerach (...) - (...).723.669.2019 z dnia 10 lipca 2019 r., (...) - (...).723.745.2019 z dnia 21 sierpnia 2019 r., (...) - (...).723. (...).2020 z dnia 17 kwietnia 2020, (...) - (...).723. (...).2020 z dnia 17 kwietnia 2020 i (...) - (...).723. (...).2020 z dnia 17 kwietnia 2020,

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 99 kpc w zw. z art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. poz. 2261) z art. 99 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej kwotę 5.400,00 zł, ustaloną stosownie do treści § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 265 ze zm.) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W sprawie pozostała nie pokryta opłata od pozwu w kwocie 5.624,00 zł. Co do nie pokrytych kosztów procesu to Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 755 ze zm.) zasądził je od przegrywającej sprawę pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE