Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 255/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. P. (1)

czyn przypisany w pkt. I. części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w okresie od listopada 2001 roku do października 2004 roku we W. i innych miejscowościach D., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez P. S. (1), mającej na celu popełnienie przestępstw, w szczególności w postaci handlu środkami odurzającymi i psychotropowymi, pobić, wymuszeń rozbójniczych, sutenerstwa, niszczenia mienia, w której skład wchodzili: J. J., Z. P., G. W., T. S., S. Z., B. K., S. R., R. P. (2), K. S., P. T., P. J., R. S. (1), S. Ż. i inne osoby

częściowo zeznania świadka anonimowego PO.RT.(...)

k. 1264-1268, 1488v,

częściowo zeznania świadka anonimowego PO.RT.(...)

k. 1270, 1489, 1491

zeznania świadka anonimowego PO.RT.(...)

k. 1271-1272, 1273-1274, 1505

zeznania świadka D. S.

k. 735-737, 738-743, 771-783, 892-903, 1153-1163, 1462

zeznania świadka D. B.

k. 752-755, 756-760, 955-962, 1142-1146, 1416v

zeznania świadka R. Ł.

k. 761-763, 764-770, 1124-1129, 1458v-1459

zeznania świadka R. S. (1)

k. 784-798, 929-931, 938-949, 1132-1137, 1427v-1428

protokół okazania dot. świadka PO. RT.00-23/2004

k. 39-41

akta spraw o sygn. III K 160/06, III K 101/11, III K 101/11 wraz z protokołami oględzin akt

k. 116-235, 366-489, 650-1250, 1263-1288

brak w krytycznym czasie ze strony oskarżonego zniesionej bądź ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem (okoliczność dla czynów z pkt 1.1.1 i 1.1.2)

opinia sądowo-psychiatryczna (dowód dla czynów z pkt 1.1.1 i 1.1.2)

k. 1300-1308

uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego (okoliczność dla czynów z pkt 1.1.1 i 1.1.2)

dane o karalności (dowód dla czynów z pkt 1.1.1 i 1.1.2)

k. 1333-1334

odpisy wyroków (dowód dla czynów z pkt 1.1.1 i 1.1.2)

k. 543-544, 545-546, 554-558, 1252-1262, 1294, 1295, 1329-1332

1.1.2.

R. P. (1)

czyn przypisany w pkt II. części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w okresie od lipca 2003 roku do grudnia 2003 roku we W., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 12 kilogramów, co stanowi nie mniej niż 120.000 porcji, tabletek extasy, w ilości nie mniejszej niż 32 000 sztuk, oraz kokainy w ilości nie mniejszej niż 100 gram, co stanowi nie mniej niż 100 porcji tego narkotyku, w ten sposób, że nabył ww. środki od P. S. (1), J. J. i innych osób, a następnie udzielał je odpłatnie innym osobom celem dalszej odsprzedaży.

DOWODY TAK JAK W PUNKCIE 1.1.1

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO PO.RT.00- (...)

świadek przesłuchiwany do sprawy III K 101/11 opisał szereg szczegółów związanych nie tylko z samą działalnością grupy P. S. (1) ale również roli w niej oskarżonego R. P. (1) a jego zeznania były w tym zakresie obszerne, szczegółowe, logiczne i tym samym w ocenie Sądu zasługujące na uwzględnienie.

Świadek zeznawał, iż oskarżony R. P. (1) w grupie (...) zajmował się m.in. "zbieraniem składek" czyli swoistej prowizji od nielegalnych interesów prowadzonych przez poszczególnych członków grupy które to kwoty przekazywał następnie (...) i (...) - J. J.. Takie spotkania odbywały się nawet dwa razy w tygodniu. Świadek opisywał również szczegółowo rolę oskarżonego w ściąganiu haraczy od właścicieli agencji towarzyskich.

W detaliczny sposób świadek odniósł się do kwestii handlu narkotykami przez grupę., wskazując, iż w obrocie znajdowała się głównie kokaina, amfetamina i tabletki extasy. Wskazywał, iż był wielokrotnie świadkiem jak oskarżony R. P. (1) odbierał od P. S. (1) narkotyki i rozwoził je do poszczególnych osób aby te rozprowadzały je dalej. Świadek podnosił, iż oskarżony w okresie od lipca do grudnia 2013 r. brał od (...) ok. 0,5 kg amfetaminy i 2000 tabletek extasy tygodniowo a także od (...) łącznie 100 gram kokainy. Amfetamina była kupowana przez oskarżonego w cenie 15 zł za 0,1 grama, kokaina 120 zł za 1 gram natomiast 1 tabletka extasy za 1 zł i sprzedawana dalej za 10 zł.

Świadek rozpoznał także oskarżonego na tablicy poglądowej, razem z innymi członkami grupy.

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO PO.RT.00- (...)

świadek - od października 2002 r. uczestnik grupy przestępczej kierowanej przez Ł. W. - opisywał, iż działała też wtedy konkurencyjna i wroga grupa P. S. (1) (...) trudniąca się procederem handlu narkotykami a jego zeznania w tym zakresie znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym i uznanym za wiarygodny materiale dowodowy.

Świadek tłumaczył, iż, (...) (oskarżony) i (...) byli ludźmi S.. Opisał spotkanie tego ostatniego z Ł. W.. Odnosząc się bezpośrednio do oskarżonego wskazywał, iż ten wraz z (...) miał mu oddać połowę kwoty za naprawę samochodu, czego nie zrobił.

Świadek rozpoznał także oskarżonego na tablicy poglądowej, razem z innymi członkami grupy.

ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO PO.RT.00- (...)

świadek w sposób detaliczny i spójny opisał strukturę i skład grupy przestępczej kierowanej przez P. S. (2) i trudniącej się m.in ściąganiem haraczów i handlem narkotykami.

Świadek rozpoznał także oskarżonego obok innych członków grupy w toku okazania mu albumu z 67 zdjęciami (k.39-41)

(...), D. B., R. Ł. i R. S. (2)

Jakkolwiek Sąd z dużą dozą ostrożności podszedł do oceny zeznań ww. świadków z uwagi na przestępczą przeszłość, tak wskazać należy, iż ich zeznania, z uwagi na ich szczegółowość Sąd ocenił jako wiarygodne, mając na uwadze również, iż depozycje m.in. wyżej wskazanych świadków stały się podstawą do wydania przez Sąd Okręgowy wyroków skazujących członków grupy w sprawach o sygn. akt III K 160/06, III K 101/11 i III K 101/111. To właśnie na zeznaniach tych osób składanych do ww. spraw Sąd oparł się w szczególności. Przesłuchiwani bowiem przez Sądem w sprawie niniejszej w przeważającej większości podtrzymywali jedynie złożone uprzednio zeznania, co było w ocenie Sądu naturalną konsekwencją upływu kilkunastu lat czasu.

W zeznaniach złożonych na potrzeby śledztwa ww. świadkowie w sposób wręcz detaliczny podali szereg okoliczności związanych ze strukturą grupy P. S. (1) ps. (...), składem osobowym tej grupy i wreszcie odnogach jej przestępczej działalności polegającej na handlu środkami odurzającymi i psychotropowymi, pobić, wymuszeń rozbójniczych, sutenerstwa, niszczenia mienia. Świadkowie w sposób szczegółowy potrafili przedstawić szereg zdarzeń związanych z działalnością grupy i umiejscowić je w czasie, dlatego brak było podstaw do kwestionowania wiarygodności ich zeznań w tym zakresie.

Jeżeli chodzi zaś bezpośrednie odniesienie się do oskarżonego, to świadek R. S. (1) przesłuchiwany na rozprawie k. 1428 wskazywał, iż do grupy S. należał (...) ale nie pamiętał skąd posiadał taką wiedzę.

PROTOKÓŁ OKAZANIA DOT. ŚWIADKA PO. RT.00- (...)

brak podstaw do kwestionowania wiarygodności i prawdziwości dowodu

AKTA SPRAW O SYGN. III K 160/06, III K 101/11, III K 101/11 WRAZ Z PROTOKOŁAMI OGLĘDZIN

brak podstaw do kwestionowania wiarygodności i prawdziwości dowodu.

Wskazać należy, iż w sprawie o sygn. III K 160/06 Sąd ustalił, iż P. S. (1) udzielał oskarżonemu w niniejszej sprawie R. P. (1) odpłatnie narkotyki w ilościach które wskazywał świadek anonimowy PO.RT.00- (...) a ustalenia te korelowały z oceną dowodów przeprowadzonych przez Sąd w niniejszej sprawie.

OPINIA SĄDOWO-PSYCHIATRYCZNA

brak podstaw do kwestionowania konkluzji przedstawionych w sporządzonej przez profesjonalny podmiot a w swej treści szczegółowej zrozumiałej i pełnej opinii

DANE O KARALNOŚCI

brak podstaw do kwestionowania wiarygodności i prawdziwości dowodu

ODPISY WYROKÓW

brak podstaw do kwestionowania wiarygodności i prawdziwości dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

WYJAŚNIENIA OSKARŻONEGO R. (...) (k. 359-361, 1297, 1374)

Sąd odrzucił wyjaśnienia oskarżonego w których ten nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, uznając - w ślad za pozostałym zgromadzonym i uznanym za wiarygodnym materiałem dowodowym - iż treść tych wyjaśnień stanowi wyłącznie jego linię obrony, obliczoną na uniknięcie odpowiedzialności karnej.

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO NR RT 00- (...)

Sąd nie uwzględnił tej części zeznań świadka złożonych w toku rozprawy głównej kiedy po przeczytaniu jego zeznań z dnia 15 października 2004 r. (k. 1264-1266) nie podtrzymał ich, wskazując, iż były one "pracą policji".

Wskazać bowiem w pierwszej kolejności należy, iż przesłuchanie było przeprowadzone nie przez funkcjonariuszy policji, a asesor Prokuratury. Świadek przyznał również, iż dobrowolnie złożył podpis pod protokołem przesłuchania.

Dalsze twierdzenia świadka, iż rzekomo ten nie miał wiedzy, czy oskarżony należał do grupy (...) należało odrzucić mając na względzie szczegółowość jego zeznań w tym zakresie złożonych w toku śledztwa o sygn. akt Ds. 3110/04 które Sąd uwzględnił i do których odniósł się szerzej w rubryce 2.1. formularza.

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO NR RT 00- (...)

Sąd nie uwzględnił tej części zeznań świadka złożonych w toku rozprawy głównej kiedy po przeczytaniu jego zeznań z dnia 23 września 2004 r. (k. 1270) wskazał, iż nie wie, czy oskarżony był członkiem grupy przestępczej S. albowiem ta część zeznań sprzeczna była z jego szczegółowymi zeznaniami złożonymi w toku śledztwa o sygn. akt Ds. 3110/04 które Sąd uwzględnił i do których odniósł się szerzej w rubryce 2.1. formularza.

1.2.1

WYJAŚNIENIA OSKARŻONEGO R. (...) (k. 359-361, 1297, 1374)

patrz punkt. 2.2. czyn 1.1.1

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO NR RT 00- (...)

patrz punkt. 2.2. czyn 1.1.1

CZĘŚCIOWO ZEZNANIA ŚWIADKA ANONIMOWEGO NR RT 00- (...)

patrz punkt. 2.2. czyn 1.1.1

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

R. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego R. P. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu z art. 258 § 1 k.k. nie budziły wątpliwości Sądu.

Stosownie do treści art. 258 § 1 k.k., odpowiedzialności karnej podlega ten, kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

W ugruntowanym orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, iż grupa przestępcza składać się musi z co najmniej trzech osób i cechować się powinna pewnym zorganizowaniem, a także powinna posiadać założony cel polegający na wielokrotnym popełnianiu przestępstw. Przez wymagane ustawą "zorganizowanie" grupy rozumie się, że grupa taka funkcjonuje zgodnie z pewnymi ustalonymi regułami i posiada wewnętrzną strukturę, zatem poszczególni jej członkowie pełnią określone funkcje bądź role. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej. Pamiętać należy, że przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. jest przestępstwem formalnym i sama przynależność do grupy mającej na celu popełnianie przestępstw, wyczerpuje jej znamiona.

Istnienie przedmiotowej grupy kierowanej przez P. S. (1), jej hierarchia, struktura, skład osobowy i charakter przestępczej działalności zostało nie tylko stwierdzone zeznaniami przesłuchiwanych w niniejszej sprawie świadków - w tym świadków anonimowych, ale także prawomocnymi skazującymi wydanymi w sprawach III K 160/06, III K 101/11, III K 101/11 - w których to sprawach stan faktyczny został ustalony między innymi na podstawie treść zeznań ww. osób.

Jakkolwiek jak wynikało ze zgromadzonego materiału dowodowego oskarżony R. P. (1) nie zajmował najwyższej pozycji w hierarchii grupy, tak był jej świadomym uczestnikiem, znając część członków grupy i wykonując w jej ramach czyny przestępcze związane ze ściąganiem haraczy i obrotem narkotykami. Szczegółowe informacje co do jego przestępczej działalności przedstawili przesłuchiwani w sprawie świadkowie anonimowi. Prawdziwość ich twierdzeń - którym Sąd dał wiarę - wzmacniała okoliczność, iż każdy z nich rozpoznał oskarżonego okazanych im tablicach poglądowych, razem z innymi członkami zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez P. S. (1) ps. (...).

Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Brak było przesłanek wyłączających winę i bezprawność przypisanych jemu czynów.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II.

R. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ramach działalności przywołanej grupy przestępczej oskarżony R. P. (1) dopuścił się popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii a wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie tego czynu nie budziły wątpliwości Sądu.

Dyspozycję przepisu art. 56 ust. 1 cytowanej ustawy wypełnia ten, kto wbrew przepisom art. 33-35, art. 37 i art. 40, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność z art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy.

Przez "uczestniczenie w obrocie" rozumie się się odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odrzucających bądź substancji psychotropowych w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem.

Odnośnie zaś "znacznej ilości" Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób ( vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna ( vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikało w sposób jednoznaczny, iż w okresie od lipca do grudnia 2003 r. we W. oskarżony, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających nabytych od P. S. (1), J. J. i innych osób w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 12 kg, tabletek extasy w ilości nie mniejszej niż 32 000 sztuk oraz kokainy w ilości nie mniejszej nuż 100 gram, które udzielał następnie odpłatnie innym osobom celem dalszej odsprzedaży. Ilość każdego z tych środków odurzających bez wątpienia zaś pozwalała na jednorazowe odurzenie się nimi co najmniej kilkudziesięciu osób dlatego spełniała kryteria "znacznej ilości" środków z art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Uzasadnieniem dla zastosowania w kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonemu przepisu art. 4 § 1 k.k. było niższe zagrożenie ustawowe zagrożenie karą pozbawienia wolności związane z wypełnieniem przez oskarżonego znamion przestępstwa art. 56 § 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w brzmieniu sprzed nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 9 grudnia 2011 r. (Dz. U.2011.117.678) - tj. w brzmieniu względniejszym dla oskarżonego.

Za przyjęciem kwalifikacji z art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją kodeksu karnego z dnia 15 listopada 2018 r. przemawiały krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zachowaniami oskarżonego oraz fakt, że działania determinowane były realizacją z góry powziętego zamiaru. Zgodnie z brzmieniem art. 12 k.k., przestępstwo ciągłe zachodzi, gdy spełnione są określone przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Przesłanką podmiotową jest istniejący z góry zamiar, obejmujący realizację zamierzonego przestępstwa w dwu lub więcej zachowaniach, natomiast przesłanki przedmiotowe to "krótkie odstępy czasu" między tymi zachowaniami.

Kwalifikację czynu przypisanego oskarżonego uzupełniał przepis art. 65 § 1 k.k. z uwagi na jego popełnienia w ramach zorganizowanej grupy przestępczej.

Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Brak było przesłanek wyłączających winę i bezprawność przypisanych jemu czynu.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. P. (1)

I. i II.

I. i II.

Oskarżony w zakresie przypisanych mu czynów działał umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. W chwili popełnienia czynu nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej poczytalności.

W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań.

W ocenie Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i kara grzywny czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełniają swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie, postawy poszanowania prawa, wypełniając przy tym dyrektywy wymienione w art. 53 k.k. Wymierzone kary nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych czynów (czyny I. i II.)

- działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej

- godzenie w zdrowie człowieka przejawiające się w umożliwieniu zażycia narkotyków wielu tysiącom osób (czyn II.)

- uprzednią wielokrotną karalność

Nadto wysokość stawki dziennej grzywny znajdowała swoje uzasadnienie w warunkach osobistych, rodzinnych, sytuacji majątkowej i możliwościach zarobkowych oskarżonego.

R. P. (1)

III.

I. i II.

Sąd wymierzając oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności zastosował zasadę asperacji, mając na uwadze w szczególności związki podmiotowe i przedmiotowe popełnionych przestępstw w zakresie czynów z pkt I. i II. części dyspozytywnej wyroku, bacząc również na to, by wymierzona kara odpowiada celom zapobiegawczym i wychowawczym kary. Mając na uwadze orzeczone kary jednostkowe, Sąd był władny wymierzyć oskarżonemu karę w wymiarze od 3 lat pozbawienia wolności do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu, wymierzona kara łączna w wymiarze 4 lat pozbawienia wolności jest właściwą reakcją na popełnione przez oskarżonego przestępstwa. Przy wybieraniu zasady łączenia kar Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji. Kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. Z drugiej zaś strony nie zachodziły przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższej z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

R. P. (1)

IV.

II.

Orzeczenie o nawiązce znajdowało swoje oparcie w przepisie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu orzeczona nawiązka będzie wpływać na zwiększenie efektu wychowawczego oddziaływania kary a kwota nawiązki jest adekwatna do możliwości majątkowych oskarżonego i charakteru przypisanego jemu przestępstwa.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Przy wyrokowaniu Sąd nie uwzględnił wniosku Prokuratora w zakresie czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku tj. o orzeczenie przepadku równowartości osiągniętej korzyści majątkowej w wysokości 620.000 zł.

Sąd miał oczywiście na względzie, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem w tym zakresie, podlegająca przepadkowi korzyść majątkowa, którą oskarżony osiągnął z popełnienia przypisanego mu przestępstwa, w rozumieniu art. 45 § 1 k.k., to nie osiągnięty przez niego zarobek łączący się z pomniejszeniem przysporzenia majątku o koszty jego uzyskania, a ekwiwalent wyrażony pieniężnie, odpowiadający kwocie, rzeczy lub prawu uzyskanych ze zbycia, precyzyjnie określonego w przypisanym mu czynie, środka odurzającego lub psychotropowego.

Tym niemniej, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w tym kluczowe w tym aspekcie zeznania świadka anonimowego PO.RT.00- (...) pozwoliły na ustalenie w sposób niebudzący wątpliwości jedynie kwot które oskarżony wydatkował na zakup przedmiotowych środków odurzających i ich ilości, bez określenia wartości odsprzedaży w przypadku kokainy i amfetaminy.

Na marginesie tylko wskazać również należy, iż pomimo dysponowania dowodem w postaci zeznań świadka anonimowego PO.RT.00- (...) i opierając na tych zeznaniach swoje ustalenia, przedmiotowej instytucji przepadku korzyści majątkowej nie zastosowały również inne sądy orzekające w sprawach dot. przedmiotowej grupy przestępczej, w których to sprawach członkom grupy – w tym P. S. (1), bezpośredniemu i głównemu beneficjentowi procederu z którym bezpośrednio związany był czyn przypisany R. P. (1) – przypisano sprawstwo w zakresie czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu adw. A. L. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu znajdowało swoje oparcie w przepisach art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k., art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze i § 17 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5 i § 20 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 (Dz.U.2019.18 t.j.) w sprawie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

VI.

rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajdowało swoje oparcie w przepisie art. 624 § 1 k.p.k. i było uzasadnione sytuacją materialną oskarżonego, orzeczeniem długoterminowej kary pozbawienia wolności oraz koniecznością zapłaty grzywny i nawiązki zasądzonych w wyroku.

7.  Podpis