Sygn. akt II AKa 191/20

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2020 r.

3.Sąd Apelacyjny w Szczecinie II Wydział Karny w składzie:

4. Przewodniczący: SSA Andrzej Olszewski (spr.)

5. Sędziowie: SA Piotr Brodniak

6. SA Maciej Żelazowski

7. Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Pajewska

8.przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świnoujściu del. do Prokuratury Okręgowej w Szczecinie Włodzimierza Cetnera

9.po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2020 r. sprawy

10.M. D. (1) i M. M.

11.oskarżonych z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 148 § 1 kk, 18 § 3 k.k. w zw. z art. 148 § 1 kk, art. 263 § 2 kk w związku z art. 64 § 1 kk

12.na skutek apelacji wniesionych przez obrońców obu oskarżonych i prokuratora

13.od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie

14.z dnia 9 marca 2020 r. sygn. akt III K 42/17

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa po 1/3 wydatków za postępowanie odwoławcze, 1/3 tych wydatków obciąża Skarb Państwa, a nadto zasądza od oskarżonego M. D. (1) opłatę w wysokości 180 (sto osiemdziesiąt) złotych za drugą instancję.

SSA Maciej Żelazowski SSA Andrzej Olszewski SSA Piotr Brodniak

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Aka.191/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 9 marca 2020r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca M. D. (1) zarzucił:

„1. dokonanie błędnych ustaleń faktycznych poprzez przyjęcie, że M. D. (1) „w dniu 02 grudnia 2014 r. w S. w mieszkaniu przy ul. (...), będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 20 grudnia 2000 r. sygn. akt III K 245/98 za przestępstwo podobne, który wszedł w skład wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2002r. sygn. akt. III K 289/02, którym orzeczono karę łączną 14 lat pozbawienia wolności, odbytą w okresie od 17 września 1999r. do 17 września 2010 r. posiadał bez wymaganego zezwolenia nabój pistoletowy kaliber 9 mm(...)oraz nabój pistoletowy kaliber 6,35 mm (...)" kwalifikując to przestępstwo w oparciu o treść art. 263 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.. Podczas, gdy brak jest jakichkolwiek obiektywnych dowodów uprawniających do przyjęcia twierdzenia, że M. D. (1) 2. grudnia 2014, w wyżej wymienionym mieszkaniu, które nie stanowi i nie stanowiło jego własności, bez wymaganego pozwolenia posiadał naboje pistoletowe (...) kaliber 9 mm oraz (...)kaliber 6,35 mm, a także, że towarzyszył mu zamiar władania tą amunicją - co niewątpliwie powinno mieć wpływ na treść zapadłego w tym zakresie orzeczenia.

2. Obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia:

a. tj. art. 4 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez nieuprawnione zmarginalizowanie,
a w praktyce całkowite pominięcie przez Sąd pierwszej instancji wagi okoliczności
ewidentnie przemawiających na korzyść M. D. (1), w tym w szczególności zeznań
świadka P. L. - które wbrew niezasadnie przyjętemu przez Sąd meriti stanowisku - wykluczają winę i sprawstwo M. D. (1) w zakresie czynu, który miał
polegać na posiadaniu przez ww. bez zezwolenia nabojów pistoletowych (...)
oraz(...).

b. tj. art. 5 § 2 k.p.k., polegającą na rozstrzygnięciu nie dających się usunąć wątpliwości
niekorzystnie dla oskarżonego M. D. (1) poprzez przyjęcie, że swoim zachowaniem
wypełnił on znamiona czynu polegającego na posiadaniu bez zezwolenia nabojów
pistoletowych (...) kaliber 9 mm oraz (...) kaliber 6,35 mm. Podczas
gdy ze zgromadzonego i właściwie ocenionego w sprawie materiału dowodowego w zakresie czynu z pkt II części dyspozytywnej wyroku, w żaden sposób nie wynika, iż: oskarżony miał świadomość, że w nienależącym do niego mieszkaniu w S. przy ul. (...) znajduje się ww. amunicja pistoletowa; towarzyszył mu zamiar
władania tą amunicją - co powoduje, iż nie miał on w tej sytuacji obowiązku posiadania
stosownego zezwolenia na amunicję.

c. tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 92 k.p.k. poprzez całkowicie dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, będącą wynikiem faktycznego pominięcia przez Sąd meriti niezwykle istotnych okoliczności ujawnionych w toku postępowania,
co w konsekwencji doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych przejawiających się
przyjęciem twierdzenia, że oskarżony M. D. (1) „ w dniu 02 grudnia 2014 r.
w S. w mieszkaniu przy ul. (...), będąc uprzednio skazany wyrokiem
Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 20 grudnia 2000 r. sygn. akt III K 245/98
za przestępstwo podobne, który wszedł w skład wyroku łącznego Sądu Okręgowego
w S. z dnia 29 listopada 2002r. sygn. akt. III K 289/02, którym orzeczono karę łączną 14 lat pozbawienia wolności, odbytą w okresie od 17 września 1999r. do 17 września 2010 r. posiadał bez wymaganego zezwolenia nabój pistoletowy kaliber 9 mm (...), oraz nabój pistoletowy kaliber 6,35 mm (...)". Podczas gdy zgromadzone w toku postępowania dowody, ocenione w prawidłowy sposób, tj. zgodnie z zasadami logiki, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, nie dają żadnych podstaw do przyjęcia za uzasadnione - zaskarżonego stanowiska Sądu Okręgowego w zakresie pkt II części dyspozytywnej wyroku.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rozpoznając sprawę po raz drugi, Sąd Okręgowy nie tylko przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie proponowanym w akcie oskarżenia, ale je także poszerzył o opinię biegłego L. K.. Tak zebrane dowody dokładnie ocenił, czemu dał wyraz w pisemnych motywach uzasadnienia /k. 2721 odw. - 2722 /. Między innymi bardzo szczegółowo ocenił zeznania P. L., zwracając uwagę na ich wewnętrzne sprzeczności i nielogiczności. Ta ocena sądu rozstrzygającego, zdaniem Sądu Apelacyjnego, w żaden sposób nie wykracza poza ramy zakreślone art. 7 kpk. Nie sposób jej uznać za dowolną i nielogiczną. Nadto, skarżący skrzętnie pomija wymowę dowodów w postaci zeznań R. Z. i protokołu przeszukania mieszkania przy ul. (...) w S.. Apelujący w żaden sposób nie podważył tych dowodów, a przecież zostały uznane one za wiarygodne. Obrońca podkreślał, że M. D. nie był właścicielem mieszkania. Jednak pominął, iż był jego użytkownikiem i przez pewien okres władał nim jak właściciel. Skoro ocena zgromadzonych dowodów była prawidłowa, nie sposób także podważać ustaleń faktycznych poczynionych na podstawie tych dowodów, które uznano za wiarygodne.

Wniosek

Apelacja obrońcy jest jedynie polemiką z prawidłową i pełną oceną materiału dowodowego dokonaną przez Sąd Okręgowy. Skarżący w sposób wybiórczy traktuje zebrane dowody pomijając te, które są obiektywne i jednoznacznie świadczą na niekorzyść oskarżonego. Dlatego, jego zarzuty apelacyjne są chybione.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak, jak opisano wyżej.

3.2.

Nadto, obrońca M. D. (1), "z najdalej posuniętej ostrożności procesowej" zarzucił wyrokowi: rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec M. D. (1) kary - za przypisany mu czyn opisany w pkt II części rozstrzygającej wyroku. Sąd Okręgowy w Szczecinie wymierzając sankcję w rozmiarze 8 (ośmiu) miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności, w ocenie obrońcy w sposób niedostateczny uwzględnił dyrektywy wymiaru kary, mając na uwadze uznanie sprawstwa jedynie w zakresie posiadania bez zezwolenia dwóch nabojów pistoletowych. Przedkładając ewidentnie prewencję generalną nad indywidualną oceną zachowania oskarżonego. Przywołane powyżej okoliczności uprawniają zatem do przyjęcia twierdzenia, iż orzeczenie kary w rozmiarze 8 (ośmiu) miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności - doprowadziło do wydania orzeczenia niewspółmiernego do faktycznego stopnia winy M. D. (1).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na skutek opinii biegłego i analizy stanu prawnego obowiązującego w chwili czynu, sąd rozstrzygający zmienił opis czynu przypisanego M. D. (1) / na korzystniejszy/. To miało wpływ na wysokość wymierzonej kary, skoro oscyluje ona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Nie mniej, nie sposób pominąć, iż oskarżony działał w warunkach recydywy, a jego przeszłość kryminalna wiąże się także z używaniem broni. W tych okolicznościach nie było możliwości uznania, iż stopień społecznej szkodliwości tego czynu nie był duży. I temu daje wyraz kara pozbawienia wolności orzeczona przez sąd rozstrzygający. A Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uznania, że orzeczona kara razi swoją surowością.

Wniosek

Uwzględniając powyższe, nie było podstaw do postulowanego przez obrońcę warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak, jak opisano wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano w mocy punkty II - IV zaskarżonego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Jak w pkt. 3.1 i 3.2 niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 633 w zw. z art.636 §1 kpk, a o opłacie - na podstawie art.8 w zw. z art.2 ust.1 pkt.3 ustawy z 23.06.1973r o opłatach w sprawach karnych /Dz. U. z 1983r. poz.223 z późniejszymi zmianami/.

7.  PODPIS

SSA Maciej Żelazowski SSA Andrzej Olszewski SSA Piotr Brodniak

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca M. D. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uznanie oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa z art. 263§ 2 kk i wymierzenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana