WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska
Protokolant:	Sekretarka Paulina Warchoł

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2021 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa J. P.

przeciwko K. T.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego K. T. na rzecz powódki J. P. kwotę 2.227,19 zł ( dwa tysiące dwieście dwadzieścia siedem złotych 19/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt I C 27/20

UZASADNIENIE

Powódka J. P. domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanego K. T. kwoty 2 439,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku. Nadto wnosiła o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, iż pozwany wraz z rodziną zamieszkiwał w lokalu mieszkalnym stanowiącym własność powódki na podstawie umowy najmu. Mieszkanie w momencie zamieszkania pozwanego było odnowione i wyposażone w niezbędne i sprawne sprzęty . Po zakończeniu umowy najmu okazało się ,że lokal został zniszczony. W szczególności na ścianach widniały ślady rysunków dziecięcych Ponadto uszkodzone zostały drzwi i klamka do łazienki , zniszczone zostały sprzęty wyposażenia domowego , w tym kuchenka gazowa , którą ostatecznie powódka wymieniła na nowa , szafka nocna, Z. również inne przedmioty chociażby dywan i czajnik elektryczny. Wartość szkody poniesionej przez powódkę zamknęła się kwota 2 939,59 zł . Powódka zatrzymała uiszczoną przez pozwanego kaucję w wysokości 500 zł zaś pozostała do zapłaty kwota dochodzona pozwem.

Na rozprawie dnia 18.02.2021 powódka ograniczyła nieco powództwo a mianowicie wskazała ,że wartość czajnika ocenia na 30 zł , zaś wartość szafki nocnej na kwotę 100zł.

Pozwany K. T. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Jedynym faktem z którym zgodził się pozwany było to ,że przyznał, że strony łączyła umowa najmu.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony od kilku lat łączyła umowa najmu lokalu mieszkalnego. We wcześniejszym okresie było to mieszkanie położone w G. przy ul .(...) , natomiast później lokal na Osiedlu (...) także w G..

( bezsporne zob. umowy najmu k.8-11).

Powódka nabyła lokal na Osiedlu (...) w grudniu 2017 r.( okoliczność bezsporna). Lokal przed nabyciem przez powódkę był w dobrym stanie i przez dwa lata nie był zamieszkany. Z zeznań poprzedniej właścicielki J. C. wynika ,że w sierpniu 2017 r. wykonała remont mieszkania , wymieniła drzwi wewnętrzne oraz wyposażenie kuchni. Wszystkie sprzęty były sprawne. Pozwany zapoznał się ze stanem mieszkania bo przywoził wcześniej swoje rzeczy z poprzednio wynajmowanego lokalu. Nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń . Dobry stan lokalu potwierdziła także właścicielka biura nieruchomości , która zajmowała się sprzedażą mieszkania na rzecz powódki.

( zob. zeznania J. C., A. K. k.114-115).

Pozwany zamieszkiwał w lokalu powódki do dnia 15.X.2019 r. ( bezsporne).

W momencie wyprowadzania się nie sporządzono żadnego protokołu . Na przekazanie kluczy do mieszkania pozwany przyszedł z malutkim dzieckiem na ręku i oświadczył, że bardzo mu się spieszy. Mimo twierdzeń pozwanego o istnieniu oświadczeń powódki ,że nie ma uwag do stanu lokalu – oświadczeń takich pozwany nie przedstawił sądowi.

Pierwszy dokument na ten temat został sporządzony przez kolejnego lokatora tj. A. K. (2) w dniu 22.XI.2019 r.( zob. k.7). Wymienione są w nim dostrzeżone zniszczenia i braki w lokalu. Są to między innymi pomazane ściany, uszkodzone drzwi i klamki do łazienki, uszkodzona szuflada zamrażalnika i uszkodzone drzwiczki piekarnika, brudne fotele i rogówka, uszkodzona szafka nocna inne. Skoro po nabyciu lokalu mieszkalnego przez J. P. pozwany i jego rodzina byli pierwszymi i jedynymi lokatorami mieszkania to powstaje pytanie w jaki sposób i kiedy powstały te wszystkie uszkodzenia jeśli nie podczas zamieszkiwania ich w tym lokalu?.

Pytanie to jest jak najbardziej zasadne zwłaszcza w kontekście zeznań J. C. i A. K. powołanych powyżej oraz świadka J. S. (1) , który na zlecenie powódki wykonywał w lokalu drobne naprawy ( zob. protokół k.115).

Powyższym zeznaniom sąd w całości daje wiarę. Są one spójne i logiczne . Ponadto uzupełniają dokumenty oraz inne dowody (jak chociażby kserokopie zdjęć i oświadczenie następnych lokatorów) dołączone przez powódkę do pozwu. Świadkowie ci to osoby obce dla powódki i w żaden sposób niezainteresowane rozstrzygnięciem sprawy, stąd dodatkowy walor ich zeznań.

Sąd przesłuchał także żonę pozwanego. Zaprzeczyła ona praktycznie większości żądań powódki dowodząc , że nie polegają na prawdzie jej twierdzenia o zniszczeniu mieszkania i jego wyposażenia. W szczególności zaprzeczyła by koniecznym było pranie tapicerowanych mebli bo dzieci chodziły w pampersach. Odnośnie drzwi do łazienki dowodziła , że były zniszczone od samego początku zamieszkania w przedmiotowym lokalu. Podobnie jak kuchenka gazowa i szuflada w lodówce.

( zob. zeznanie A. T. k. 123 akt).

Do zeznań tego świadka należy jednak podejść z dużą dozą krytycyzmu. Niewątpliwie jako żona pozwanego jest zainteresowana pozytywnym dla niego rozstrzygnięciem . Ponadto powyższe zeznania stoją w oczywistej sprzeczności z omówionym wcześniej materiałem dowodowym. Warto jednak zauważyć , że w kwestii dywanu , którego zwrotu równowartości domaga się powódka – świadek zeznała ,że istotnie były trzy dywany ( nie dwa jak twierdził pozwany), jeden położono w mieszkaniu zaś dwa zniesiono do piwnicy należącej do lokalu powódki bo jak wyraziła się świadek były brudne i nie chciała by dzieci po nim biegały. Po wygaśnięciu umowy najmu okazało się ,że w piwnicy jest tylko jeden dywan ( bezsporne). Pozwany nie wskazał w jakich okolicznościach doszło do zniknięcia wymienionego dywanu, który niewątpliwie został przewieziony z mieszkania poprzednio wynajmowanego przez pozwanego na ul. (...). Podobnie w żaden sposób pozwany nie wykazał ,że do zniszczenia szafki nocnej doprowadziła firma przewozowa . Jego twierdzenia w tym zakresie pozostały całkowicie gołosłowne.

Jak wcześniej wskazano na rozprawie poprzedzającej zamknięcie rozprawy powódka sprecyzowała roszczenie w ten sposób, że wartość czajnika elektrycznego oceniła na 30 zł , zaś szafki nocnej na 100 zł z uwagi na fakt ,że były to sprzęty już wieloletnie zaś w pozwie wskazała cenę za nowy sprzęt. W pozostałym zakresie podtrzymała żądanie w całości.

Sąd zważył, co następuje.

W myśl art. 6b ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów , mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego( tekst jednolity Dz.U. 2020.611 z dnia 07.04.2020) (dalej o ochronie praw lokatorów) określającego obowiązki najemcy - najemca ma między innymi obowiązek naprawy i konserwacji okien , drzwi , osprzętu , trzonów kuchennych i kuchni , sprzętów wyposażenia. Nadto ma też obowiązek malowania i tapetowania, naprawy tynków i sufitów . Ma utrzymywać lokal we właściwym stanie technicznym , a po zakończeniu najmu zwrócić go w stanie niepogorszonym. W szczególności odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw , a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego ( art.6 e cyt. ustawy).

W świetle przeprowadzonego przez sąd postępowania dowodowego wynika jednoznacznie ,że stan lokalu powódki w momencie zakończenia umowy najmu odbiega i to znacząco od tego , który istniał w momencie jego zasiedlania. Nie ulega wątpliwości ,że odpowiedzialność za ten stan rzeczy ponosi pozwany, który nie sprostał powołanym powyżej przepisom.

Powódka przedstawiła dowody poniesionych przez nią kosztów koniecznych by doprowadzić lokal do stanu sprzed zasiedlenia go przez pozwanego. Są to częściowo faktury , a częściowo tylko paragony jak chociażby na zakup koniecznych materiałów malarskich( zob. k.12-54). Częściowo poniesione koszty wykazane są oświadczeniami osób prywatnych jak i potwierdzone zeznaniami świadka J. S. (2). Wprawdzie powódka nie przedstawiła rachunku za wykonane prace malarskie , które wyceniła na 700 zł tym niemniej należy uznać ,że nie jest to kwota wygórowana za tego rodzaju czynność o czym wie każdy , kto chociaż raz korzystał z takich

usług. W tym zakresie sąd posłużył się treścią art.505 ⁷ §1 i 2 kpc . Ewentualny koszt opinii biegłego mógłby przekroczyć wartość roszczenia. Sąd dokonał wobec powyższego samodzielnej oceny w oparciu o materiał zgromadzony w aktach sprawy i własne doświadczenie życiowe oraz zasady logicznego rozumowania.

Największy koszt spośród zgłoszonych przez powódkę roszczeń wiązał się z koniecznością wymiany kuchenki gazowej. Zasadność jej wymiany w świetle zeznań świadka J. C. , J. S. i A. K. oraz oświadczenia A. K. nie budzi wątpliwości. Żaden tego rodzaju sprzęt nie może być używany w stanie uszkodzonym ze względów bezpieczeństwa i ewentualnego zagrożenia dla życia nie tylko mieszkańców konkretnego lokalu ale i ich sąsiadów. Jest to fakt powszechnie wiadomy i nie wymaga dowodzenia. Przedstawiony rachunek nie budzi wątpliwości tak jak i koszt podłączenia kuchni do gazu.

Reasumując, sąd uznał , że roszczenie powódki jest uzasadnione , zaś pozwany nie podważył skutecznie ani jej twierdzeń ,ani zaproponowanych przez nią dowodów.

Mając powyższe na uwadze na wskazanych podstawach prawnych orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postepowania orzeczono na podstawie art.98 kpc obciążając nimi w całości pozwanego w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu.