UZASADNIENIE

Decyzją z 16.04.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił A. N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1.12.2018 r. na tej podstawie, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS nie został uznany za niezdolnego do pracy / decyzja k. 96 akt ZUS plik VIII/.

Od decyzji ZUS odwołanie w dniu 14.05.2019 r. złożyła wnioskodawczyni, wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy / odwołanie k. 3/.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację / odpowiedź na odwołanie k. 9-9v/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca A. N., urodzony w dniu (...), posiada wykształcenie podstawowe. Wnioskodawca wykonywał pracę montera - uzwajacza transformatorów (w latach 1976-1983, 1986-1987), pomocnika stolarza (1983-1984), pracownika gosp. i fermowego (1984), formierza maszynowego (1984-1985), robotnika trzepalni (1985-1986), montera maszyn (1986-1987), montera instalacji wodno – kanalizacyjnych (1987), pomocnika montera instalacji sanitarnych (1988), robotnika budowlanego, brygadzisty (1988 – 1989), robotnika ogólnobudowlanego (1989), pracownika fizycznego (1989-1991), pracownika fizycznego wykonującego przyłącze telefoniczne (1992), montera – kierowcy (1992), robotnika budowlanego (1993), ślusarza (1994), wykładacza wykładzin chemoodpornych – murarza, konserwatora urządzeń wodnych i kanalizacyjnych – murarza (1994-2002), robotnika gospodarczego (2004), wykrawacza (2005), murarza, murarza – tynkarza (2005-2010), na podstawie umowy zlecenia (2011-2012, 2013-2014), był zarejestrowany jako osoba bezrobotna (1991, 1993, 1994, 2002-2004, 2004-2005, 2007, 2009, 2010-2011, 2013, 2014-2015). Od 2015 r. nie pracuje / bezsporne, świadectwa pracy, zaświadczenia – akta ZUS pliki IV, V, VIII, IX/.

W okresie od 1.08.2015 r. do 30.11.2018 r. wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Rentę miał przyznaną z powodu stanu narządu ruchu /bezsporne, decyzje - akta ZUS plik VIII/.

W dniu 8.10.2018 r. wnioskodawca wniósł o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres /wniosek k. 84-84v akt ZUS plik VIII/.

Zarówno lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z 28.11.2019 r. jak i Komisja lekarska, po rozpoznaniu sprzeciwu, orzeczeniem z 3.01.2019 r. nie uznali wnioskodawcy za niezdolnego do pracy /orzeczenie lekarza orzecznika k.85-85v akt ZUS plik VIII, opinia k. 98-100 dokumentacji lekarskiej plik II, sprzeciw k. 102-103 dokumentacji orzeczniczo – lekarskiej, orzeczenie komisji k. 86-86v akt ZUS plik VIII, opinia lekarska k. 107-109 dokumentacji orzeczniczo – lekarskiej plik II/.

Decyzją z 9.01.2019 r. ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1.12.2018 r. na tej podstawie, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS nie został uznany za niezdolnego do pracy / decyzja k. 87 akt ZUS plik VIII/.

W dniu 7.02.2019 r. wnioskodawca złożył odwołanie od powyższej decyzji.

W związku z wystąpieniem nowych okoliczności dotyczących niezdolności do pracy wnioskodawcy, sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia /bezsporne, protokół k. 88-88v akt ZUS plik VIII, opinia lekarska k. 90 akt ZUS plik VIII/

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z 5.03.2019 r., po stwierdzeniu kamicy moczowodowej po usunięciu złogów 10.2018 r. i 02.2019 r.; organicznych zaburzeń nastroju i osobowości; cukrzycy t. 2 leczona doustnie; nadciśnienia tętniczego; stanu po przebytym złamaniu trzonu kręgu L3 w 2015 r.; leczonym operacyjnie i przebytym złamaniu L1 w 2004 r. bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej i bez ubytków neurologicznych; przepukliny pachwinowej P i L stronnej; niedosłuchu, nie uznał wnioskodawcy za niezdolnego do pracy /orzeczenie lekarza orzecznika k.92-92v akt ZUS plik VIII, opinia k. 115-117 dokumentacji lekarskiej/.

Od orzeczenia lekarza orzecznika wnioskodawca złożył w dniu 14.03.2019 r. sprzeciw /sprzeciw k. 122-123 dokumentacji orzeczniczo – lekarskiej plik II/.

Komisja lekarska, po rozpoznaniu sprzeciwu, orzeczeniem z 5.04.2019 r. nie uznała wnioskodawcy za niezdolnego do pracy. Komisja lekarska ZUS rozpoznała u badanego: kamicę moczowodową prawostronną po usunięciu kamienia w 2.2019r. bez niewydolności nerek; obturacyjny bezdech senny do leczenia (...); nadciśnienie tętnicze z zajęciem serca poddające się leczeniu, bez klinicznych cech niewydolności krążenia w badaniu przedmiotowym; zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów bez istotnego upośledzenia sprawności i bez objawów korzeniowych; przebyte złamanie L1 w 2004r. i L3 w 2015r., niedosłuch obustronny - słuch wydolny przy głośniejszej mowie bez oprotezowania; organiczne zaburzenia nastroju, nadwagę /orzeczenie komisji k. 95-95v akt ZUS plik VIII, opinia lekarska k. 134-136 dokumentacji orzeczniczo – lekarskiej plik II/.

Zaskarżoną decyzją z 16.04.2019 r. ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy / decyzja k. 96 akt ZUS plik IX/.

Wydaną w toku procesu, decyzją z 18.03.2020 r. ZUS przyznał wnioskodawcy po rozpatrzeniu wniosku z 13.01.2020 r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.01.2020r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Rentę przyznano do 28.02.2022 r. Rentę przyznano w związku z operacją na biodro /decyzja k. 130-131v/.

Badaniem przeprowadzonym przez specjalistę z zakresu neurologii u wnioskodawcy rozpoznano: stan po złamaniu kompresyjnym L1 w 2001 r. oraz złamaniu L3 w 2015 r.; przebyty zabieg przezskórnej wertebroplastyki trzonu kręgu L3 (16.06.2015 r.); zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa bez istotnych deficytów neurologicznych; zespół bólowy kręgosłupa LS, ostatnio zaostrzony.

Wnioskodawca pobierał od 30.05.2015 r. do 30.11.2018 r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy z powodu złamania trzonu kręgu L3 i przebytego zabieg operacyjnego. Z dokumentacji medycznej wynika, że pogorszenie stanu kręgosłupa LS nastąpiło po potknięciu na schodach około 05.2019 r. Z powodu nasilenia dolegliwości bólowych badany był konsultowany w Izbie Przyjęć w dniu 19.08.2019 r. W badaniu neurologicznym nie stwierdzano niedowładów, objawów ubytkowych, objawów korzeniowych poza ograniczeniem ruchomości w odcinku LS kręgosłupa. Nie dostrzeżono także wskazań do hospitalizacji w Oddziale Neurologicznym. Zalecono dalszą opiekę w Poradni Neurologicznej. Konsultujący badanego w dniu 2.09.2019 r. lekarz neurolog rozpoznał zespół bólowy kręgosłupa LS w przebiegu dyskopatii LS.

Z punktu widzenia neurologa zaostrzenie dolegliwości bólowych, które wystąpiło u wnioskodawcy, nie powoduje długotrwałej niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej. Dolegliwości przy zaostrzeniach mogą być leczone w ramach (...).

Na płaszczyźnie neurologicznej nie stwierdza się u ubezpieczonego niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej /opinia biegłego z zakresu neurologii k. 25-27/

Badaniem pulmonologicznym stwierdzono u wnioskodawcy obturacyjny bezdech senny stopnia ciężkiego – do leczenia aparatem (...).

Wnioskodawca cierpi na zespół obturacyjnego bezdechu sennego stopnia ciężkiego pozycyjny wymagający leczenia aparatem (...). Z tego powodu nie może wykonywać każdej pracy fizycznej w tym pracy na wysokości, przy maszynach, w ruchu a zatem pracy robotnika budowlanego – murarza ponieważ może zasypiać mimowolnie podczas pracy narażając siebie a także współpracowników na niebezpieczeństwo wypadku przy pracy.

Z punktu widzenia pulmonologa wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy zarobkowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami w okresie od 18.01.2019 r., tj. od daty rozpoznania obturacyjnego bezdechu sennego do 30.11.2020 r.

Ze względów pulmonologicznych wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy ponieważ może wykonywać pracę lekką, niewymagającą wysiłku fizycznego /opinia biegłego z zakresu pulmonologii k. 28-30, pisemne opinie uzupełniające tego biegłego k. 121, k. 128/.

W badaniu internistycznym u ubezpieczonego rozpoznano: nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane lekami; chorobę wieńcową przewlekłą stabilną w I kl. (...); otyłość ( (...) 31); cukrzycę t. 2 dobrze kontrolowaną lekami, bez powikłań; zmiany zwyrodnieniowe lewego stawu biodrowego znacznie utrudniające funkcję chodu; zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa L/S z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L2/3, stan po werteroplastyce trzonu L3 kręgosłupa (2015 r.); obustronną kamicę nerek z okresowym wydalaniem złogów, stan po zabiegu (...) z powodu kamicy moczowodu prawego (04.2019 r.).

Badany jest w pełni wydolny krążeniowo, ciśnienie tętnicze krwi jest dobrze kontrolowane lekami a zmiany w USG serca i EKG pozwalające podejrzewać chorobę wieńcową nie powodują klinicznych objawów charakterystycznych dla tej choroby. Cukrzyca jest dobrze kontrolowana lekami i nie powoduje powikłań. Redukcja masy ciała rokuje lepszą kontrolę cukrzycy. U wnioskodawcy nie stwierdza się również objawów niewydolności oddechowej. Upośledzenie zdolności do pracy wynika z chorób układu kostno-stawowego (zmiany zwyrodnieniowe biodra lewego, dyskopatia L/3 kręgosłupa).

Ze względów internistycznych nie stwierdza się przyczyn uzasadniających orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy /opinia biegłego z zakresu chorób wewnętrznych k. 32-33v/.

Badaniem przeprowadzonym przez specjalistę z zakresu laryngologii u wnioskodawcy rozpoznano: obustronne osłabienie słuchu – stopnia lekkiego; szumy uszne w wywiadzie.

Przy stwierdzonym osłabieniu słuchu badany ma w pełni zachowaną społeczną funkcję słuchu pozwalającą na swobodne słowne porozumienie z otoczeniem, bez używania aparatów korekcyjnych. Zgłaszane przez wnioskodawcę szumy uszne należą do objawów subiektywnych.

Z punktu widzenia laryngologa, uwzględniając zwłaszcza sprawny narząd statyki ciała, nie stwierdza się u ubezpieczonego niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej /opinia biegłego z zakresu laryngologii k. 36-40/

W badaniu ortopedycznym stwierdzono u wnioskodawcy: stan po alloplastyce stawu biodrowego lewego z powodu zmian zwyrodnieniowych tego stawu; wygojone złamania trzonów kręgów L1 i L3, bez istotnego upośledzenia funkcji, z zespołem bólowym; zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, z zespołem bólowym; zespół bolesnego barku lewego.

Wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej w okresie od 12.12.2019 r. do 31.12.2020 r. Niezdolność ta spowodowana jest przebytym zabiegiem operacyjnym alloplastyki stawu biodrowego lewego, z powodu zmian zwyrodnieniowych tego stawu.

Brak podstaw do uznania wnioskodawcy za niezdolnego do pracy z powodów ortopedycznych w okresie przed 12.12.2019 r. Same dolegliwości bólowe i związane z tym wizyty w poradni nie mogą być podstawą do orzeczenia niezdolności do pracy /opinia biegłego z zakresu ortopedii k. 43-45, pisemne opinie uzupełniające tego biegłego k. 119, k. 135-136/.

W wyniku badania przez specjalistę urologa u ubezpieczonego stwierdzono: stan po przebytym leczeniu z powodu kamicy nerkowej obustronnej.

Ze względów urologicznych wnioskodawca jest obecnie zdolny do pracy zawodowej /opinia biegłego w zakresie urologii k. 52-54, pisemna opinia uzupełniająca tego biegłego k. 142-143/.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu powołane dokumenty oraz opinie biegłych specjalistów z zakresu neurologii, pulmonologii, chorób wewnętrznych, laryngologii, ortopedii i jedynie częściowo, tj. w zakresie rozpoznania – urologii. Wydane przez biegłych opinie zostały doręczone zarówno organowi rentowemu, jak i wnioskodawcy, ze zobowiązaniem do ustosunkowania się do nich i złożenia ewentualnych pytań do biegłych. Wnioskodawca opiniom biegłych ortopedy i urologa zarzucił jedynie nieuwzględnienie pełnej dokumentacji lekarskiej (k. 99). Natomiast organ rentowy nie zgodził się z opiniami biegłych pulmonologa, ortopedy i urologa (k. 84, 114, 129). Opiniom tych biegłych zarzucił odniesienie wniosków o niezdolności do pracy do ciężkiej pracy murarza podczas gdy wnioskodawcę należy zaliczyć do grupy pracowników z najniższym poziomem kompetencji zawodowych, bez wyuczonego zawodu (nieograniczonych do ciężkiej pracy fizycznej). Opinii biegłego urologa zarzucił także, że powołując się na przyczyny urologiczne nie wykazał w jaki sposób wpłynęły one akurat w okresie od 12.2018 r. do 02.2019 r. na częściową niezdolność do pracy wnioskodawcy skoro najintensywniejsze leczenie było w połowie 2018 r., a dokumentacja nie dowodzi nasilonych dolegliwości w ww. okresie. Zdaniem organu rentowego wskazany przez biegłego okres niezdolności od 19.10.2018 r. do 6.02.2019 r. mógł być ewentualnie zabezpieczony zwolnieniem lekarskim. Główny zarzut co do opinii pulmonologa dotyczył tego, że biegły powołując się na konieczność zastosowania odpowiedniego leczenia bezdechu sennego poprzez użycie aparatu (...) jednocześnie wskazał, że sam wnioskodawca zrezygnował ze stosowania aparatu, co może pośrednio świadczyć, iż uznał używanie go za zbędne. Zakład nadmienił, że nie może być brana pod uwagę dokumentacja medyczna pozostająca poza okresem sporu, wskazując jednocześnie, że wnioskodawcy na jego wniosek przyznano prawo do renty od 13.12.2019 r. w związku z nową okolicznością (endoprotezoplastyka biodra lewego).

Oceniając dowód z opinii powołanego w sprawie biegłego pulmonologa Sąd uznał go za w pełni wiarygodny i zasługujący na to by stać się podstawą poczynionych ustaleń faktycznych. Pod względem pulmonologicznym wnioskodawca został uznany za częściowo niezdolnego do pracy od 18.01.2019 r., tj. od daty rozpoznania obturacyjnego bezdechu sennego do 30.11.2020 r. Biegły pulmonolog opinię wydał po przeprowadzeniu stosownych badań własnych i analizie przedłożonej dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy. Zdiagnozował schorzenia oraz ocenił ich wpływ na sprawność organizmu i zdolność wnioskodawcy do wykonywania pracy, odnosząc swą ocenę do jej doświadczenia i kwalifikacji zawodowych. Z opinii biegłego jednoznacznie wynika, iż cierpi na zespół obturacyjnego bezdechu sennego stopnia ciężkiego pozycyjny wymagający leczenia aparatem (...) co powoduje częściową okresową niezdolność wnioskodawcy do pracy. W opiniach uzupełniających biegły ten szczegółowo odniósł się do zarzutów organu rentowego podtrzymując opinię złożoną na piśmie. W szczególności biegły wyjaśnił, że ze względów pulmonologicznych ubezpieczony nie może wykonywać każdej pracy fizycznej, w przypadku niektórych prac może to nawet skutkować narażeniem siebie i współpracowników na niebezpieczeństwo wypadku przy pracy. Wskazał też, że wnioskodawca jako jedynie częściowo niezdolny do pracy może wykonywać pracę lekką, niewymagającą wysiłku fizycznego . W ocenie Sądu opinia biegłego pulmonologa nie zawiera żadnych braków, a wnioski końcowe do jakich biegły doszedł w swojej opinii wynikają logicznie z jej treści. Opinia jest jasna i nie ma w niej sprzeczności. Organ rentowy w żaden sposób miarodajności opinii biegłego pulmonologa nie podważył, a tym samym Sąd nie znalazł podstaw do dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego tej specjalności.

Dowód z opinii biegłego z zakresu urologii w zakresie stwierdzonej przez tego biegłego niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej przez ubezpieczonego, Sąd - uznając słuszność zarzutów organu rentowego – pominął. W opinii głównej biegły urolog po rozpoznaniu stanu po przebytym leczeniu z powodu kamicy nerkowej obustronnej uznał badanego za częściowo niezdolnego do pracy zarobkowej od 19.10.2018 r., tj. od daty hospitalizacji i zabiegu (...) wraz z założeniem cewniczka DJ do prawego moczowodu i nerki prawej do 6.02.2019 r., tj. do momentu usunięcia tego cewniczka. Dość ogólnikowo także biegły ten we wnioskach wskazał, że należy doliczyć niezdolność do pracy zalecaną przez urologa po wypisaniu ze szpitala w dniu 6.02.2019 r. Biegły podał, że założony do nerki cewniczek moczowodowy może sprawiać pacjentom silne dolegliwości bólowe wraz parciami naglącymi na mocz uniemożliwiające swobodne wykonywanie pracy, w tym przypadku pracy murarza. Biegły ten jednocześnie wskazał w oparciu o dokumentację lekarską wnioskodawcy, że ubezpieczony po zabiegu założenia cewniczka został wypisany w stanie dobrym z zaleceniem zażywania leków przeciwkamicowych, rozkurczowych, przeciwzapalnych i zwiększoną podaż płynów dla lepszej tolerancji cewniczka i wydalania pokruszonych fragmentów kamienia. Również zabieg usunięcia cewniczka wykonano z powodzeniem a wnioskodawcę wypisano w stanie dobrym do dalszej obserwacji i leczenia w poradni urologicznej. W opinii uzupełniającej biegły ten wyjaśnił, że wziął pod uwagę całość dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy. Ponownie też wyjaśnił, że obecność cewniczka sprawia pacjentom wiele ww. dolegliwości i że pacjent był zabezpieczony w odpowiednie leki. Zdaniem biegłego odczuwane dolegliwości uniemożliwiały podjęcie pracy w zawodzie wnioskodawcy.

Oceniając taką tezę orzeczniczą opinii biegłego urologa wskazania wymaga, iż oceny dokonywane na gruncie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 13 ust. 1 pkt. 2) winne być czynione nie tylko z uwzględnieniem możliwości wykonywania dotychczasowej lub podjęcia innej pracy, ale także celowości przekwalifikowania zawodowego z uwagi na wiek, poziom wykształcenia i predyspozycje psychofizyczne ubezpieczonego oraz rodzaj i charakter wykonywanej przez niego dotychczas pracy. Tego, to jest przede wszystkim wywiadu zawodowego pozwalającego na ustalenie kwalifikacji zawodowych, w opinii biegłego urologa stwierdzającego, iż chory nie może wykonywać pracy jedynie w aspekcie pracy murarza, zabrakło.

Powyższa analiza opinii biegłego urologa zwłaszcza informacja o subiektywnych dolegliwościach ubezpieczonego oraz prognozowanie co do jego stanu zdrowia, przebiegu choroby, a także nie udzielenie konkretnych odpowiedzi na pytania Sądu oraz nie wyjaśnienie wątpliwości jakie w stosunku do opinii sformułował organ rentowy, wskazuje, że opinia ta nie jest pełna ani konkretna. Nadto wskazane przez biegłego rozpoznanie, tj. stan po przebytym leczeniu z powodu kamicy nerkowej obustronnej w okresie od 19.10.2018 r. do 6.02.2019 r. mogło być w ocenie Sądu leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy, tj. w ramach zwolnienia lekarskiego.

Oceniając dowód z opinii powołanego w sprawie biegłego ortopedy Sąd uznał go za w pełni wiarygodny i zasługujący na to by stać się podstawą poczynionych ustaleń faktycznych w zakresie w jakim dotyczy on oceny zdolności do pracy wnioskodawcy wywołanej okolicznościami występującymi przed datą zaskarżonej decyzji. Z opinii biegłego ortopedy wynika wprost, że brak jest podstaw do uznania wnioskodawcy za niezdolnego do pracy z powodów ortopedycznych w okresie przed 12.12.2019 r. Same dolegliwości bólowe i związane z tym wizyty w poradni nie mogą być podstawą do orzeczenia niezdolności do pracy. Biegły też uzupełniająco wyjaśnił, że uwzględnił pełną dokumentacją medyczną wnioskodawcy. Natomiast wskazany przez tego biegłego okres niezdolności do pracy wnioskodawcy od 12.12.2019 r. do 31.12.2020 r. wywołany nową okolicznością (zabiegiem operacyjnym alloplastyki stawu biodrowego lewego) nie mógł stanowić podstawy do weryfikacji prawidłowości zaskarżonej decyzji wydanej w dniu 16.04.2019 r. Wydaną zresztą w toku procesu, decyzją z 18.03.2020 r. ZUS przyznał wnioskodawcy po rozpatrzeniu wniosku z 13.01.2020 r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.01.2020r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, do 28.02.2022 r., w związku z operacją na biodro.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Stosownie do art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2018 r., poz. 1270 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów;

4.  nie ma ustalonego prawa do emerytury z Funduszu lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Niezdolną do pracy - w rozumieniu ustawy roku o emeryturach i rentach - jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji /art. 12/. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się, stosownie do art. 13 ust. 1, stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W rozpoznawanej sprawie odwołujący się A. N. miał przyznane prawo do okresowej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.08.2015 r. do 30.11.2018 r. z powodu stanu narządu ruchu. Zaskarżoną decyzją z 16.04.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej z 5.04.2019 r., odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1.12.2018 r.

Zdaniem Sądu Okręgowego z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego z zakresu pulmonologa, jednoznacznie wynika, że wnioskodawca jest osobą częściowo okresowo niezdolną do pracy od 18.01.2019 r., tj. od daty rozpoznania obturacyjnego bezdechu sennego do 30.11.2020 r.

Sąd ustalił, iż wnioskodawca mając wykształcenie podstawowe pracowała kolejno na stanowiskach montera - uzwajacza transformatorów (w latach 1976-1983, 1986-1987), pomocnika stolarza (1983-1984), pracownika gosp. i fermowego (1984), formierza maszynowego (1984-1985), robotnika trzepalni (1985-1986), montera maszyn (1986-1987), montera instalacji wodno – kanalizacyjnych (1987), pomocnika montera instalacji sanitarnych (1988), robotnika budowlanego, brygadzisty (1988 – 1989), robotnika ogólnobudowlanego (1989), pracownika fizycznego (1989-1991), pracownika fizycznego wykonującego przyłącze telefoniczne (1992), montera – kierowcy (1992), robotnika budowlanego (1993), ślusarza (1994), wykładacza wykładzin chemoodpornych – murarza, konserwatora urządzeń wodnych i kanalizacyjnych – murarza (1994-2002), robotnika gospodarczego (2004), wykrawacza (2005), murarza, murarza – tynkarza (2005-2010), na podstawie umowy zlecenia (2011-2012, 2013-2014) oraz był zarejestrowany jako osoba bezrobotna (1991, 1993, 1994, 2002-2004, 2004-2005, 2007, 2009, 2010-2011, 2013, 2014-2015). Od 2015 r. nie pracuje.

Biegły pulmonolog rozpoznał u wnioskodawcy obturacyjny bezdech senny stopnia ciężkiego – do leczenia aparatem (...). Z opinii biegłego pulmonologa wynika, że u wnioskodawcy występuje zespół obturacyjnego bezdechu sennego stopnia ciężkiego pozycyjny wymagający leczenia aparatem (...).

W opinii biegłego pulmonologa ubezpieczony nie może wykonywać każdej pracy fizycznej w tym także pracy na wysokości, przy maszynach, w ruchu a zatem pracy robotnika budowlanego – murarza ponieważ może zasypiać mimowolnie podczas pracy narażając siebie a także współpracowników na niebezpieczeństwo wypadku przy pracy.

W świetle takich ustaleń, poczynionych w oparciu o opinię biegłego lekarza pulmonologa, wnioskodawca, mając na uwadze rodzaj dotychczas wykonywanych przez niego prac i poziom wykształcenia, w aktualnym stanie zdrowia w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Spełnienie pozostałych warunków nabycia prawa do renty nie było przedmiotem sporu pomiędzy stronami.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawca złożył wniosek o ustalenie dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w dniu 8.10.2018 r., zaś stan częściowej okresowej niezdolności do pracy odwołującego zgodnie z opinią biegłego pulmonologa trwał od 18.01.2019 r. do 30.11.2020 r. Zważywszy na fakt, że wydaną w toku procesu, decyzją z 18.03.2020 r. ZUS przyznał wnioskodawcy po rozpatrzeniu wniosku z 13.01.2020 r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.01.2020r. do 28.02.2022 r. w związku z operacją na biodro (tzw. nowa okoliczność) oraz ze względu na kodeksowy zakaz orzekania, co do istoty sprawy na podstawie tzw. nowych okoliczności zawarty w art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., Sąd przyznał wnioskodawcy prawo do renty do 31.12.2019 r., to jest do dnia poprzedzającego datę powstania nowej niezdolności do pracy wskazanej w decyzji ZUS z 18.03.2020 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.