7.Sygn. akt II K 274/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sylwia Wierzbowska-Zimoń

Protokolant: st.sekr.sąd. Katarzyna Dębowska,

staż. Ewa Żoruń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 10 marca 2020 r., 15 września 2020 r., 26 marca 2021 r.

sprawy:

K. P.

s. M., I. z domu K.

ur. (...) w m. S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 listopada 2018 r. w m. S., woj. (...) spowodował naruszenie czynności narządu ciała osoby najbliższej W. P. z którą wspólnie zamieszkiwał, w ten sposób, że uderzył nogą w okolice klatki piersiowej oraz kilkakrotnie uderzał rękoma w okolice głowy pokrzywdzonej a nadto rzucił w kierunku w/w scyzorykiem trafiając w prawe udo, w wyniku czego W. P. doznała obrażeń ciała w postaci: podbiegnięcia krwawego okolicy skroni lewej, uda prawego, obu kończyn górnych, zadrapania na udzie prawym jako miejsce po ugodzeniu scyzorykiem, które to obrażenia w myśl art.157 § 2 kk spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 2 kk

1.  K. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157 § 2 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk w zw. z art. 73 § 2 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat, oddając oskarżonego w tym czasie pod dozór kuratora;

3.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniu 11.11.2018r., w godzinach od 03:15 do 18:15 przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

4.  na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1) kk zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby – pisemnie co 6 (sześć) miesięcy;

5.  na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5) kk zobowiązuje oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu - w okresie próby;

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 609,26 (sześćset dziewięć, 26/100) złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Sygnatura akt

II K 274/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. P.

w dniu 11 listopada 2018 r. w m. S., woj. (...) spowodował naruszenie czynności narządu ciała osoby najbliższej W. P., z którą wspólnie zamieszkiwał, w ten sposób, że uderzył nogą w okolice klatki piersiowej oraz kilkakrotnie uderzał rękoma w okolice głowy pokrzywdzonej a nadto rzucił w kierunku w/w scyzorykiem trafiając w prawe udo, w wyniku czego W. P. doznała obrażeń ciała w postaci: podbiegnięcia krwawego okolicy skroni lewej, uda prawego, obu kończyn górnych, zadrapania na udzie prawym jako miejsce po ugodzeniu scyzorykiem, które to obrażenia w myśl art.157 § 2 kk spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. i K. P. byli małżeństwem od 2006r. Ze związku mają trójkę dzieci.

Od 2015r. w małżeństwie nie układało się.

Oskarżony nadużywał alkoholu.

W dniu 11.11.2018r. oskarżony wrócił do domu po północy. Był pod wpływem alkoholu. W. P. nie chciała go wpuścić do mieszkania. W mieszkaniu awanturował się, włączał i wyłączał światło, aż popsuł włącznik, hałasując zbudził dzieci. Oskarżycielka posiłkowa zwróciła oskarżonemu uwagę, że szuka awantury, żeby poszedł już spać, oskarżony rzucił wtedy w jej kierunku scyzorykiem trafiając w prawe udo i raniąc ją. Oskarżycielka podniosła scyzoryk, oskarżony w tym czasie wszedł do pokoju gdzie spali chłopcy, zaczął ubliżać oskarżycielce posiłkowej, a próbując zabrać jej scyzoryk przewrócił ją na łóżko, raniąc się w rękę. W. P. wołała o pomoc, następnie wybiegła z mieszkania i zaczęła pukać w drzwi mieszkania sąsiada R. P.. Oskarżony na klatce schodowej uderzył oskarżycielkę posiłkową stopą w klatkę piersiową następnie ręką bił ją po twarzy, głowie i ramionach. W tym czasie sąsiad R. P. wyszedł z mieszkania mówiąc, aby oskarżony się uspokoił bo jest głośno i budzi sąsiadów. Oskarżony wszedł do mieszkania gdzie w kuchni ponownie uderzył W. P. pięścią w czoło. W tym czasie syn stron H. zadzwonił po policję. Oskarżycielka wybiegła z domu. Była boso w bieliźnie i bluzie. Oskarżony wybiegł za nią. Oskarżycielka zatrzymała przejeżdżający samochód, do którego wsiadła następnie czekając pod kościołem na przyjazd policji.

Oskarżony został zatrzymany po pewnej chwili od zdarzenia. W czasie zatrzymania był razem z synem H. w odległości 100m od domu – pod budynkiem Gminy.

W chwil zdarzenia oskarżony K. P. był pod wpływem alkoholu – 0,70 mg/l i 0,65mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Rodzinie założono niebieską kartę.

W dniu 13.11.2018r. W. P. odczuwając bóle głowy zgłosiła się do lekarza POZ.

W wyniku zdarzenia W. P. doznała obrażeń ciała w postaci podbiegnięcia krwawego okolicy skroni lewej, uda prawego,zasinień obu kończyn górnych, zadrapania na udzie prawym jako miejsce po ugodzeniu scyzorykiem, które to obrażenia w myśl art.157 § 2 kk spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni.

Oskarżony nie był dotychczas karany.

Nie stwierdzono u małoletnich H. i B. P. zakłóceń ani zaburzeń procesów myślowych, ani rozwoju społecznego. Rozwój procesów poznawczych jest stosowny do wieku rozwojowego i umożliwia adekwatne spostrzeganie sytuacji, zrozumienie jej treści, zapamiętanie, przechowanie i odtworzenie po czasie. Psychologiczna analiza treści zeznań wskazuje, że relacjonują oni własne przeżycia i spostrzeżenia. Nie stwierdzono u tych świadków tendencji do konfabulacji, fantazjowania, ani innych czynników psychospołecznych (w tym oddziaływania na nią przez inne osoby np. matkę) mogących mieć wpływ na wierność jej relacji. Z psychologicznego punktu widzenia synowie stron są wiarygodnym źródłem informacji o sytuacji stanowiącej przedmiot sprawy w zakresie jaki był dostępny jej sytuacyjnej percepcji.

protokół zawiadomienia

protokół badania alkometrem

niebieska karta

historia leczenia

opinia

notatka

dane z KRK

zeznania W. P.

Zeznania M.P.

zeznania R. P.

zeznania S. K.

zeznania R. K.

zeznania A. W.

zeznania H. P.

zeznania B. P.

opinie psychologiczne

k. 2 do 3

k. 6

k. 8-11

k. 21

k. 31

k. 39

k. 51, 75,112,154

k. 94v-96v

k. 96v -97

k. 1421-42v

k.143-143v

k. 143v-144

k. 144-144v

k. 178-179v

k. 179v-180

k. 183 do 190,

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony przyznał się do tego, że w dniu zdarzenia była awantura ale nie przyznał się, że podczas tej awantury doszło do naruszenia narządów ciała W. P..

wyjaśnienia

k.93v, k.195

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

protokół zawiadomienia

protokół badania alkometrem

niebieska karta

historia leczenia

opinia

Notatka

dane z KRK

zeznania W. P.

zeznania M.P.

zeznania R. P.

zeznania S. K.

zeznania R. K.

zeznania A. W.

zeznania H. P.

zeznania B. P.

opinie psychologiczne

- świadkowie jednoznacznie i spójnie przedstawili przebieg zdarzenia z dnia 11.11.2018r.,

- szczegółowo przedstawili sposób zachowania się oskarżonego, sposób jego działania,

- oskarżony nie kwestionował tego, że zdarzenie w ogóle miało miejsce, z tym że twierdził, iż była to jedynie awantura, że nie naruszył czynności narządów ciała żony, co nie jest prawdą w świetle zeznań wszystkich świadków;

- zdarzenie to było dynamiczne, każdy ze świadków przedstawił swoje spostrzeżenia i to, co zapamiętał;

- Sąd ocenił opinię sądowo-lekarską z k. 31 jako rzetelną, opartą na wiedzy i doświadczeniu zawodowym lekarza, wydaną na podstawie dokumentacji medycznej zgromadzonej w tej sprawie.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej, gdyż są konsekwentne, logiczne i spójne oraz stanowcze. Ponadto co do przebiegu przedmiotowego zdarzenia znajdują potwierdzenie w relacji bezpośrednich świadków – małoletnich dzieci, sąsiada R. P. i A. W. oraz opinii biegłego psychologa. Natomiast w zakresie doznanych obrażeń znajdują wsparcie w opinii biegłego oraz dokumentacji medycznej.

Pokrzywdzona zeznając ogranicza się tylko do tych zdarzeń które miały faktycznie miejsce i pomimo trwającego od lat konfliktu z oskarżonym stara się zachować obiektywizm nie obciążając sytuacjami, które nie miały miejsca. Przyznała bowiem, że podczas trwania małżeństwa oskarżony używał wobec niej przemocy. Zdarzenie dla pokrzywdzonej było traumatyczne. W czasie zdarzenia obawiała się zachowania męża o czym świadczy fakt, iż wybiegła nocą z domu, boso w samej bieliźnie – szukając pomocy. Bała się pijanego męża. Wcześniej także wołała o pomoc, a krzyki usłyszał sąsiad R. P. wzywając strony do uspokojenia się.

Fakt uderzania pokrzywdzonej przez oskarżonego potwierdzili synowie pary w sposób korespondujący opisując przebieg zdarzenia.

O przebiegu zdarzenia, dynamizmie i zachowaniu oskarżonego świadczy k. 39 – spis rozmowy funkcjonariusza policji ze zgłaszającym zdarzenie H. P. i jego relacja że: „ojciec bije mamę, bije po zębach po wszystkim – prawie ją zabił”.

Wiarygodność zeznań H. i B. P. znajduje swoje potwierdzenie w świetle opinii biegłego psychologa, który potwierdził, że świadkowie ci z psychologicznego punktu widzenia są wiarygodnym źródłem informacji w sprawie. W ocenie biegłego, analiza treści zeznań małoletnich wskazuje, że relacjonują oni własne przeżycia i spostrzeżenia. Nie ma przesłanek do uznania, iż u małoletnich występują tendencje do konfabulowania, fantazjowania.

Ponadto w/w świadkowie potwierdzili sam fakt zdarzenia w relacjach składanych swoim dziadkom – rodzicom oskarżonego.

Opinie biegłego psychologa jako wydane przez osobę odpowiedniej specjalności, są jasne pełne niesprzeczne kompletne. Nadto pochodzą od osoby fachowej i bezstronnej nie zainteresowanej korzystnym rozstrzygnięciem na rzecz którejkolwiek ze stron procesu.

Świadek M. P. nie była naocznym świadkiem zdarzenia. Częściowy jego przebieg znała z relacji męża. Potwierdziła, że wołanie o pomoc pokrzywdzonej było rozpaczliwe – dlatego jej mąż postanowił wyjść na klatkę schodową zobaczyć co się dzieje. Po zdarzeniu pokrzywdzona pokazywała jej siniaki na ramionach.

Świadek R. P. zeznając potwierdził, iż w czasie zdarzenia pokrzywdzona była wystraszona wołała o pomoc pukając w jego drzwi dlatego wyszedł na klatkę, dzieci były wystraszone i zapłakane co koresponduje z relacjami pozostałych świadków.

Świadkowie funkcjonariusze policji w zeznaniach potwierdzili, iż w czasie zdarzenia pokrzywdzona była wystraszona, zapłakana, nie miała butów i stosownego ubrania. Relacjonowała zachowanie oskarżonego jako uderzanie w twarz kopnie – świadek S. K. potwierdził, iż pokrzywdzona podawała zaraz po zdarzeniu, że oskarżony rzucił w nią nożem/scyzorykiem co jest zgodne z jej zeznaniami.

Świadek A. W. co do przebiegu pobicia – wiedza tego świadka opiera się na przekazie pokrzywdzonej, która, jak wskazano powyżej, stanowi wiarygodne źródło dowodowe. Zeznając świadek potwierdziła, że pokrzywdzona była bez butów i stosownego ubioru była roztrzęsiona zapłakana uskarżała się na dolegliwości bólowe, była zziajana po tym jak biegła uciekając przez oskarżonym. Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka. Świadek jawi się jako osoba bezstronna, nie zaangażowania po żadnej ze stron sporu. Zeznała spontanicznie, iż pokrzywdzona była w takim stanie, że mogła wpaść pod auto, droga jest ruchliwa, była noc nikt się nie zatrzymał. Stan emocjonalny pokrzywdzonej w tym czasie był więc silny i gwałtowny spowodowany zdarzeniem z udziałem oskarżonego. Świadek widziała scyzoryk w ręku pokrzywdzonej który następnie wyrzuciła w krzaki rzez przyjazdem policji – jak zeznała była w szoku nie przemyślała takiego zachowania.

Świadek H. P. zeznał, że po zdarzeniu jego ojciec także w plecaku miał scyzoryk – co potwierdził sam oskarżony – co świadczy o tym, iż K. P. posiadał takie narzędzie i to nie jedno – jak twierdziła pokrzywdzona – kolekcjonował takie rzeczy.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania I. P. k. 140-141, 194v

zeznania M. P. (2)

k. 141v

zeznania T. D. k.142v-143

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i przedstawił wersję zdarzeń sprzeczną z pozostałym materiałem dowodowym odnośnie mechanizmu i sposobu powstania obrażeń u pokrzywdzonej, nie kwestionował tego, iż do takiego zdarzenia doszło, ale zrelacjonował je zupełnie odmiennie niż świadkowie,

- rodzice oskarżonego i T. D., którzy zeznania złożyli dopiero w toku postępowania przed sądem – ponad półtora roku od zdarzenia. Wersja ich zdarzeń jest zbieżna z relacją oskarżonego, jednakże świadek I. P. ostatecznie zeznając na rozprawie w dniu 26.03.2021r. przytoczyła zdarzenie zasłyszane od wnuka H. P. zgodne z ustalonym stanem faktycznym sprawy.

Stanowcze i konsekwentne nie przyznawanie się do popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego, w konfrontacji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności zeznaniami pokrzywdzonej i synów, wspartymi opinią psychologiczną, opinią sądowo-lekarską nie pozwalają na przyjęcie, że oskarżony nie jest sprawcą zarzucanego mu czynu.

Oskarżony w czasie zdarzenia działał pod znacznym wpływem alkoholu, jego twierdzenia co do przebiegu zdarzenia są więc mało wiarygodne.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

K. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności za popełnienie czynu kwalifikowanego z art.157§2kk odpowiada ten, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż siedem dni.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego stwierdzić należy, że oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa kwalifikowanego z art. 157§2kk. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z tego, co robi i w stosunku do kogo. Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Jego działanie było celowe, zamierzone i dokonane bez żadnych zahamowań. Ośmielone zapewne działaniem alkoholu.

Przedmiotem ochrony w wypadku tego przestępstwa jest zdrowie człowieka, rozumiane jako prawidłowość procesów fizjologicznych i związana z tym wydolność człowieka do spełniania jego funkcji społecznych. Czynność sprawcza polega na „powodowaniu” opisanych w art. 157§1 bądź 2 skutków, a pojęcie to obejmuje wszystkie zachowania pozostające w związku przyczynowym i normatywnym ze skutkiem. Skutek jest znamieniem czynu określającym jego kwalifikację w zależności od spowodowanych naruszeń czynności narządów ciała bądź rozstroju zdrowia (Kodeks karny, Część szczególna pod red. Andrzeja Zolla, komentarz do art. 117 – 277 Kodeksu karnego, Zakamycze 1999, s. 288 i n.). Spowodowanie jedynie nieznacznych skutków – śladów naruszenia nietykalności cielesnej – stanowi o popełnieniu czynu kwalifikowanego z art. 217§1kk, natomiast skutki spowodowane działaniem oskarżonego kwalifikują jego czyn jako przestępstwo z art. 157§2kk.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P.

1,2

1,2

4

5

3

Za przypisany sprawcy czyn Sąd wymierzył karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata. Wymierzona kara została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonego i, zdaniem sądu, spełni swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego. Pozwoli zwłaszcza uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. Wymierzając karę Sąd uwzględnił stopień winy i społecznej szkodliwości czynów sprawcy. Sąd kierował się także względami prewencji ogólnej – społeczeństwo musi wiedzieć, że zachowanie oskarżonego, spotkało się z należytą reakcją. Dwuletni okres warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności pozwoli na skontrolowanie zachowania sprawcy w tym czasie, ustalenie jego stosunku do popełnionego czynu i postępów wolnościowej resocjalizacji. Nie przesądzając o ostatecznym sposobie odbycia kary pozbawienia wolności, wystarczającą dolegliwością stanowiącą szansę na poprawę dotychczasowego zachowania będzie wymierzona kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby.

Oskarżony nie był dotychczas karany;

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości, Sąd kierował się w szczególności: rodzajem i charakterem naruszonego dobra, jakim jest zdrowie człowieka; rozmiarami wyrządzonej szkody – naruszenie prawidłowego funkcjonowania organizmu ciała pokrzywdzonej na okres nie przekraczający 7 dni, ponadto oskarżony wywołał poczucie strachu nie tylko u pokrzywdzonej ale również u dzieci; sposobem i okolicznościami popełnienia czynu – oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się w porze nocnej wybudzając dzieci ze snu pod wpływem alkoholu w obecności małoletnich, wzbudzając u nich lęk, ponadto wykazał nieadekwatny do zaistniałej sytuacji poziom agresji atakując pokrzywdzoną, która takiego zachowania się nie spodziewała. Popełnił przestępstwo umyślnie z zamiarem bezpośrednim, który powstawał przypadkowo pod wpływem impulsu.

W okresie próby sąd oddał oskarżonego pod dozór kuratora, który będzie sprawował stałą pieczę nad zachowaniem oskarżonego.

Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy w formie pisemnych sprawozdań.

Z uwagi na popełnienie czynu pod wpływem alkoholu – Sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od jego nadużywania w okresie próby.

Na poczet orzeczonej kary zaliczono okres zatrzymania oskarżonego w dniu 11.11.2018r. godz. 03:15 – 18:15.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

O kosztach sądowych w sprawie orzeczono w oparciu o art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 uznając, iż uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych nie jest zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową.

6.  1Podpis