UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 368/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. W.

jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

fakt nieprzeprowadzenia przez oskarżonego badania przedmiotowego K. F. podczas pomocy medycznej udzielanej mu w dniu 20.08.2017 r.

zeznania P. F.

55-56, 71-73, 469-471, 523-523v

zeznania E. F.

281-282, 524-524v

fakt poświadczenia przez oskarżonego nieprawdy w Karcie Medycznych Czynności Ratunkowych poprzez wpisanie, że badanie przedmiotowe pacjenta K. F. zostało przeprowadzone oraz wpisanie danych ustalonych na podstawie tego badania, to jest tętna, tonów serca oraz jamy brzusznej

zeznania P. F.

55-56, 71-73, 469-471, 523-523v

zeznania E. F.

281-282, 524-524v

Karta Medycznych Czynności Ratunkowych

78

fakt posiadania przez oskarżonego statusu "innej osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu", o której mowa w art. 271 § 1 kk

umowa o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne nr (...) z dnia 15.05.2017 r. - § 6 pkt. 15 lit. b)

145-146

procedury SP ZOZ (...) w B. - pkt. 5.6

148

fakt posiadania przez Kartę Medycznych Czynności Ratunkowych statusu dokumentu w rozumieniu art. 115 § 14 kk

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9.11.2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej (Dz. U. 2015 r., poz. 2069 ze zm.) - obowiązujące w dacie czynu

ustawa z dnia 6.11.2008 o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2017 r. poz. 1318 t.j. ze zm.) - obowiązująca w dacie czynu

ustawa z dnia 8.09.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. 2016 r., poz. 1868 t.j. ze zm.) - obowiązująca w dacie czynu

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20.06.2008 r. w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (Dz. U. 2016 r., poz. 192 t.j. ze zm.) - obowiązujące w dacie czynu

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8.09.2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. 2016 r., poz. 1146 t.j. ze zm.) - obowiązujące w dacie czynu

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. W.

jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

fakt przeprowadzenia przez oskarżonego badania przedmiotowego K. F. podczas pomocy medycznej udzielanej mu w dniu 20.08.2017 r.

wyjaśnienia oskarżonego A. W.

522-522v

zeznania I. S.

293-294, 437-440, 526

zeznania M. K.

332-334, 426-430, 524v-525v

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania P. F.

- dowód wiarygodny sam w sobie, nie znaleziono podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań świadka, w szczególności nie stwierdzono, aby miała ona jakąkolwiek motywację osobistą w przedstawieniu niezgodnego z rzeczywistością przebiegu czynności medycznych dokonywanych wobec jej syna K. F.,

- P. F. nie miała wcześniej żadnego kontaktu, ani osobistego, ani wynikającego z udzielania przez oskarżonego świadczeń zdrowotnych, nie było zatem wcześniejszych sytuacji, w których mogłoby dojść do powstania konfliktu między świadkiem a oskarżonym,

- w zeznaniach nie ujawniono jakiejkolwiek tendencji do przejaskrawiania relacji czy wzmacniania przekazu, których celem miałoby być pogorszenie sytuacji procesowej oskarżonego albo rozładowanie negatywnych przeżyć związanych ze śmiercią syna,

- P. F. wiernie oddaje zaangażowanie poszczególnych członków (...), wyraźnie odnotowując na plus rolę pielęgniarki I. S., która jako jedyna miała z nią rozmawiać i pocieszała, przekonując do wiary w pomyślne zakończenie interwencji medycznej; dowodzi to - pomimo oczywistego związku emocjonalnego świadka ze sprawą - braku zaangażowania rozumianego jako chęć wpłynięcia swoimi zeznaniami na wynik procesu,

- powodów, dla których należałoby zakwestionować wiarygodność świadka nie był w stanie przedstawić także sam oskarżony; pytany na rozprawie stwierdził: "nie jestem w stanie wytłumaczyć, dlaczego matka dziecka twierdzi, że żadne badanie nie zostało wykonane",

- zeznania P. F. cechuje duża szczegółowość oraz precyzja, zarówno jeśli chodzi o przebieg samego zdarzenia, chronologię i topografię wydarzeń, a także czynności podejmowane przez poszczególnych członków zespołu ratownictwa medycznego,

zeznania E. F.

- dowód wiarygodny sam w sobie, nie znaleziono podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań świadka, w szczególności nie stwierdzono, aby miała ona jakąkolwiek motywację osobistą w przedstawieniu niezgodnego z rzeczywistością przebiegu czynności medycznych dokonywanych wobec jej syna K. F.,

- E. F. nie miała wcześniej żadnego kontaktu, ani osobistego, ani wynikającego z udzielania przez oskarżonego świadczeń zdrowotnych, nie było zatem wcześniejszych sytuacji, w których mogłoby dojść do powstania konfliktu między świadkiem a oskarżonym,

- w zeznaniach nie ujawniono jakiejkolwiek tendencji do przejaskrawiania relacji czy wzmacniania przekazu, których celem miałoby być pogorszenie sytuacji procesowej oskarżonego albo rozładowanie negatywnych przeżyć związanych ze śmiercią wnuczka,

- zeznania E. F. cechuje duża szczegółowość oraz precyzja, zarówno jeśli chodzi o przebieg samego zdarzenia, chronologię i topografię wydarzeń, a także czynności podejmowane przez poszczególnych członków zespołu ratownictwa medycznego,

Karta Medycznych Czynności Ratunkowych

Zapisy (...) są sprzeczne z obiektywnymi i bezspornymi okolicznościami dotyczącymi stanu zdrowia K. F.. Nie ulegało wątpliwości, że w chwili interwencji medycznej dziecko znajdowało się w stanie ciężkim, zagrażającym życiu. Po godzinie nastąpił zgon. Jak określiła P. F., dziecko "przelewało się przez ręce", nie było z nim żadnego kontaktu. W tej sytuacji oczywiście nieprawdziwe są zapisy odnoszące się do prawidłowej reakcji psychoruchowej na bodźce (zapisano 15 pkt. w skali (...)), czy prawidłowej reakcji źrenic na światło. Biorąc pod uwagę stan dziecka, objawy takie nie mogły zostać stwierdzone.

Wiarygodność zapisów KMCR każe także kwestionować porównanie ich z zapisami GPS karetki (k. 197). Na KMCR odnotowano np. że wyjazd karetki nastąpił o godz. 1:12 (po 1 min. od przekazania zlecenia), tymczasem z zapisów GPS wynika, że wyjazd nastąpił o godz. 1:17:00. Po drugie, w KMCR odnotowano przybycie do miejsca zdarzenia o godz. 1:15 (po 3 min. od wyjazdu), gdy z zapisów GPS wynika, że była to godz. 1:21:28.

Przytoczone rozbieżności tylko potwierdzały, że oskarżony manipulował zapisami KMCR w celu wykazania, że procedury ratownictwa medycznego zostały dochowane - w tym wypadku czas wyjazdu (...) i czas dojazdu na miejsce zdarzenia, choć w rzeczywistości wyjazd karetki nastąpił kilka minut później.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego A. W.

- wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z dowodami uznanymi za wiarygodne, to jest zeznaniami P. F. i E. F.,

- wyjaśnienia są niewiarygodne, gdyż fakty odnotowane w KMCR pozostawały w oczywistej sprzeczności ze stanem zdrowia K. F.,

- naturalne jest zaangażowanie oskarżonego w wynik sprawy, rozumiane jako dążenie do uniknięcia odpowiedzialności karnej; przedstawioną na rozprawie wersję można było potraktować jako realizację prawa do obrony,

zeznania I. S.

- zeznania są sprzeczne z dowodami uznanymi za wiarygodne, to jest zeznaniami P. F. i E. F.,

- zeznania te przedstawiają wersję korzystniejszą dla oskarżonego, aniżeli została zaprezentowana przez niego samego; oskarżony twierdził, że przeprowadził jedno badanie przedmiotowe pacjenta, które odbyło się w karetce; I. S. twierdziła natomiast, że oskarżony badał dziecko dwukrotnie, to jest zarówno w domu, jak i później w karetce,

- ujawniona rozbieżność - z uwagi na jej znaczenie - sama w sobie skutkowała dyskwalifikacją zeznań świadka,

- należy dodać, że z zeznań P. F. i E. F. wynikało, że I. S. weszła do domu, jednak nie zdążyła przejść do pokoju, w którym przebywało dziecko, także z przyczyn obiektywnych nie mogła nawet być świadkiem przeprowadzonego w tamtym miejscu badania,

- odnotować należy rozbieżność pomiędzy treścią zeznań składanych na rozprawie, a zeznaniami składanymi w postępowaniu przygotowawczym. Relacja świadka ewoluowała i - wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego - z upływem czasu stawała się coraz bardziej szczegółowa i kategoryczna. Podczas pierwszego przesłuchania (k. 293-294) I. S. oświadczyła, że nie pamięta czy oskarżony badał dziecko w domu, aczkolwiek chwilę wcześniej stwierdziła, że decyzja o zabraniu dziecka do karetki zapadła "od razu". Podobnie, nie odnotowała żadnego badania w karetce ("Nie przypominam sobie, aby lekarz w czasie drogi do szpitala wykonywał jakieś czynności z dzieckiem").

- oceniając zeznania świadka, pod uwagę należało wziąć też możliwe zaangażowanie w wynik procesu po stronie oskarżonego wynikające z relacji służbowej (praca w jednym (...)), jak i tzw. solidarności zawodowej.

zeznania M. K.

- zeznania świadka należało ocenić jako mało precyzyjne i wymijające;

- świadek nie był w stanie potwierdzić, że badanie dziecka zostało przeprowadzone w domu, gdyż w tym czasie wyjmował z karetki defibrylator,

- świadek nie potwierdził, że oskarżony przeprowadził badanie dziecka w karetce; stwierdził, że lekarz znajdował się w przedziale ratunkowym, gdzie "chyba rozmawiał z matką", on sam zaś skupił się na prowadzeniu karetki,

- oceniając zeznania świadka, pod uwagę należało wziąć też możliwe zaangażowanie w wynik procesu po stronie oskarżonego wynikające z relacji służbowej (praca w jednym (...)), jak i tzw. solidarności zawodowej.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

A. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kierownik (...) działa jako "inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu" w rozumieniu art. 271 § 1 kk. (...) stanowi dokument w rozumieniu art. 115 § 14 kk, gdyż stanowi ona element dokumentacji medycznej odzwierciedlającej udzielone pacjentowi świadczenia medyczne, jak również stanowi podstawę do sfinansowania (rozliczenia) tych świadczeń ze środków publicznych.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W.

I.

I.

Wymierzając karę wzięto pod uwagę stopień zawinienia sprawcy oraz społeczną szkodliwość popełnionego przestępstwa.

Jeśli chodzi o stopień winy, uwzględnić należało, że manipulacja zapisami KMCR miała szerszy kontekst, aniżeli tylko dotyczący nieprzeprowadzenia badania pacjenta. W tym wypadku doszło jedynie do utrwalenia nieprawidłowości związanej z działaniem (...), którego kierownikiem był A. W.. Wcześniej wspomniano, że za pomocą KMCR zatuszowany został fakt późniejszego wyjazdu (...) oraz późniejszego niż przewidują procedury dojazdu na miejsce wezwania.

Zastrzeżenia - jednakże tylko od strony etycznej - może budzić ponadto postawa lekarza, który od momentu podjęcia decyzji o transporcie pacjenta na (...) i zleceniu podania tlenu nie interesuje się jego stanem, całą opiekę powierzając pielęgniarce. W czasie przejazdu oskarżony zajmował się wypełnianiem KMCR. Krytycznie ocenić należy, że nie powiadomiono (...) o transporcie pacjenta znajdującego się w ciężkim stanie, wskutek czego nikt nie był przygotowany na jego przyjęcie (szukano lekarza, pomieszczenia z tlenem, itd.)

W tym stanie rzeczy zapis KMCR miał tworzyć zupełnie niezgodny z rzeczywistością obraz interwencji medycznej, gdy tymczasem dostrzeżonych nieprawidłowości było znacznie więcej.

Zaznaczyć jednak należy, że w tym wypadku nie miały one wpływu na efekt leczenia pacjenta i nie były brane pod uwagę przy wymiarze kary.

Odnośnie społecznej szkodliwości czynu, należało odnotować, że rzetelność dokumentacji medycznej ma istotne znaczenie dla prawidłowości procesu leczenia, toteż każda niezgodność z rzeczywistością może wiązać się z potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia i życia pacjenta.

Manipulowanie zapisami w dokumentacji medycznej narusza także prawa pacjenta do rzetelnych dokumentów obrazujących udzielone świadczenia zdrowotne. Poświadczenie nieprawdy w tym zakresie rzutuje także na rozliczenia z płatnikiem. W tym wypadku udzielone świadczenia były finansowane ze środków publicznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, za adekwatną i sprawiedliwą uznana została kara grzywny - wymierzona przy zastosowaniu art. 37 a kk - w wysokości 100 stawek dziennych po 30 zł każda.

Przy wymiarze kary powołano art. 4 § 1 kk, wskazujący na zastosowanie ustawy obowiązującej poprzednio jako względniejszej dla sprawcy. Wynikało to ze zmiany art. 37 a kk, który obecnie w odmienny (surowszy) sposób formułuje wymiar tzw. kary zamiennej (Dz. U. 2020 r. poz. 1086 - zmiana obowiązująca od 24.06.2020 r.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W.

II.

II.

na podstawie art. 44 § 1 kk orzeczono przepadek KMCR jako przedmiotu pochodzącego bezpośrednio z przestępstwa.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 627 kpk oskarżonego obciążono w całości kosztami postępowania.

1.Podpis

Grzegorz Front