T., 1 kwietnia 2021 r.

Sygn. akt II K 362/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01.04.2021 r. w T.

sprawy

R. D.

urodzonego (...) w T.

syna G. i T. z d. Ż.

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 października 2020 roku ok godz. 17.00 w T. przy ul. (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki R. o nr rej. (...) nie stosując się do orzeczonego przez Sad Rejonowy w Toruniu w dniu 9 lipca 2020 r. sygn. akt VIII K 1056/19 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat

- tj. o czyn z art. 244 kk

o r z e k a :

I.  oskarżonego R. D. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 244 kk i za to, po zastosowaniu art. 37a § 1 kk, na podstawie art. 244 kk orzeka wobec oskarżonego karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat,

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem wydatków poniesionych od chwili wszczęcia postępowania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 362/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. D.

prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki R. o nr rej. (...) nie stosując się do orzeczonego przez Sad Rejonowy w Toruniu w dniu 9 lipca 2020 r. sygn. akt VIII K 1056/19 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

R. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Znamiona przestępstwa z art. 244 kk polegają na niestosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu albo niewykonaniu zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany.

Jest to przestępstwo formalne, do którego znamion nie należy spowodowanie jakiegokolwiek skutku. Może być popełnione zarówno w formie działania, jak i zaniechania (w szczególności dotyczy to niewykonania zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany). Podmiotem przestępstwa z art. 244 kk może być tylko osoba, wobec której orzeczono dany środek karny, a także osoba, która wiedząc o tym, że środek taki został orzeczony, nie stosuje się do tego orzeczenia (np. nie wykonując zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w prasie bądź w inny sposób). Jest to więc przestępstwo indywidualne. Czyn zabroniony z art. 244 kk jest występkiem umyślnym, który może być popełniony tak z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, że wina oskarżonego R. D. nie budzi żadnych wątpliwości i została udowodniona w całości.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. D.

I

I

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu oskarżonego a przede wszystkim spełni swą rolę w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej. Sąd uznał, że charakter czynu uzasadniał wymierzenie oskarżonemu właśnie kary ograniczenia wolności. W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość. Obecne jego zachowanie stanowiło przykład lekceważącego stosunku do przepisów obowiązującego prawa. Dlatego takie zachowanie oskarżonego spotkać się musi z odpowiednią reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

Wymierzając karę Sąd nie tracił z pola widzenia okoliczności wpływających na jej wymiar. Do okoliczności obciążających zaliczono lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów oraz wcześniejszą karalność oskarżonego, w tym za czyn z art. 178a § 1 kk.

R. D.

II

I

na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Sąd uznał, iż okres ten jest odpowiedni biorąc pod uwagę postawę sprawcy oraz charakter popełnionego przez niego czynu.

Oskarżony w sposób umyślny naruszył zakaz sądowy, wiedział, że nie może prowadzić pojazdów oraz jakie niesie to za sobą skutki i konsekwencje. W ocenie Sądu orzeczenie wspomnianego zakazu na wskazany okres spełni swoją funkcję i powstrzyma oskarżonego przed popełnieniem podobnego czynu w przyszłości a złamanie zakazu spowoduje dodatkową odpowiedzialność. W ocenie Sądu okres ten pozwoli oskarżonemu zweryfikować swoją postawę i wysnuć wnioski na przyszłość a w konsekwencji zapobiegnie powstaniu podobnej sytuacji

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego kwotę 300 złotych tytułem opłaty (na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 2 ust 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 roku) oraz obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 70 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu oraz możliwości płatnicze oskarżonego. Oceniając jego sytuację materialną należało bowiem dojść do wniosku, iż poniesienie kosztów nie będzie związane z istotnym uszczerbkiem dla oskarżonego oraz jego rodziny gdyż otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2.000 zł netto miesięcznie

7.  Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński