Sygn. akt XI GC 873/19

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. w dniu 23 kwietnia 2019 roku wniosła przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 49305,87 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wg norm przepisanych.

Powódka dochodzi dopłaty do odszkodowania z tytułu naprawy szafy telekomunikacyjnej oraz znajdujących się w niej urządzeń telekomunikacyjnych uszkodzonych przez kierującego pojazdem marki B. posiadającego ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego.

W dniu 25 kwietnia 2019 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy wydał nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym, w którym uwzględnił żądanie pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. Zakwestionowała roszczenie co do wysokości, gdyż w trakcie oględzin szafy telekomunikacyjnej po wypadku w przedmiotowej szafie nie znajdowały się żadne urządzenia, tym samym nie sposób ustalić czy przedłożony przez powoda kosztorys naprawy i specyfikacja znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości.

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 kwietnia 2016 roku kierujący pojazdem marki B. o nr rej (...) posiadający ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. uszkodził położoną w miejscowości S. szafę telekomunikacyjną oraz znajdujące się w niej urządzenia telekomunikacyjne należące do powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T.. Uszkodzona szafa została przez ww. samochód osobowy uderzona („ścięta”), przewrócona i zniszczona.

Przedmiotową szafę telekomunikacyjną wykonała na zlecenie powódki (...) spółka akcyjna w S., a w dniu szkody wszystkie urządzenia znajdujące się w szafie objęte były gwarancją. Prawidłowo wykonana i wyposażona szafa telekomunikacyjna została zamontowana w S. przez P. R. i P. T. – pracowników ww. wykonawcy szafy. Szafa była podłączona kablami i zawierała wewnątrz pełne wyposażenie, w tym panele zakończające kabel światłowodowy, baterie, sprzęt elektryczny, bezpieczniki, kable. Szafa wykonana była w ramach zadania finansowanego z funduszy Unii Europejskiej pn. „ (...) na terenie powiatów (...), (...), (...) i (...) – Etap 2”. W protokole z dnia 31 lipca 2015 roku komisja w składzie (...) przy udziale D. B. dokonała odbioru prac wykonanych na podstawie umowy nr (...).1 (...) z dn. 30.07.2013 r. przez (...) s.a., dotyczące zadania „ (...) na terenie powiatów (...) i (...) - Etap 2". Komisja stwierdziła, że powyższe roboty zostały wykonane zgodnie z postanowieniami umowy o nr (...).1 (...) oraz projektem nr BT/ (...)/ (...)/E02/PB pt: „ETAP - 02 Budowa kablowej linii światłowodowej relacji W.-S wraz z posadowieniem telekomunikacyjnej szafy kablowej". W wyniku realizacji zadania wykonano kanalizację teletechniczną o długości 9,9 km. Dostarczono i zamontowano kable światłowodowe o długości 10,767 km. Dostarczono i zamontowano węzeł dystrybucyjny typu 1 zgodnie z programem F.-Użytkowym w miejscowości S..

Pełna specyfikacja urządzeń, jakie znajdowały się w szafie, przedstawiała się następująco: węzeł dystrybucyjny - elementy i parametry węzła:

- przełącznica światłowodowa

- 48 porty złącza LX

- multiplekser (...)/ (...) 16-kanałowy (...)

- przełącznik agregacyjny

- 2 porty 10 (...) z modułami 10GBase -ER

- 24 porty 10 (...) z modułami 10GBase -LX

- (...)

- (...), (...) i (...)

- (...) i H- (...)

- Pełna obsługa (...) ( (...),1ag, (...),3ah)

- Agregacja łączy (...) 802.3ad

- Provider B. I..1ad

- (...) synchronous E.

- S.( (...).802.1d)/ (...)( (...).1

- zasilacze redundantne

- zasilanie awaryjne (...)

- umożliwiające podtrzymanie zasilania dla wszystkich urządzeń węzła przez min.12h

- umożliwiające przyłączenie zewnętrznego agregatu

- zdalne zarządzanie (...)/WEB z możliwością przesyłania alarmów do systemu zarządzania siecią i systemu kontroli dostępu

- rejestracja dostępu

- powiadomienie (e-mail/SMS) o nieuprawnionym dostępie

- system ogrzewania i klimatyzacji

- utrzymywanie optymalnej temperatury i wilgotności dla wszystkich urządzeń

- zdalne monitorowanie temperatury i wilgotności powietrza

- obudowa zewnętrzna lub wewnętrzna

- zabezpieczenie antywłamaniowe

- klasa szczelności (...).

W chwili zdarzenia szafa telekomunikacyjna była już podłączona, tj. była po odbiorach m. in. ze strony marszałka województwa. Ona już funkcjonowała i działała, ale nie były jeszcze świadczone usługi z tych węzłów. W momencie zdarzenia system nie przekazał informacji o uszkodzeniu, ponieważ jeszcze ten węzeł nie był uruchomiony komercyjnie. W momencie zdarzenia Policja przyjęła, że ten węzeł należy do operatora telekomunikacyjnego O., więc któremu pierwotnie zgłoszono uszkodzenie. Po weryfikacji przez O. powódka otrzymała informację od ww. operatora, że należąca do niej szafa została uszkodzona. Powódka skierowała wówczas przedstawiciela generalnego wykonawcy tych szaf - (...) S.A. w S., aby zweryfikował to uszkodzenie. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi sprawcy zdarzenia, tj. pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej w W.. Po ujawnieniu na miejscu zdarzenia uszkodzeń przedstawiciel powódki A. S. (1) polecił, aby wstrzymać się z jej zabieraniem do czasu oględzin przez likwidatora ubezpieczyciela. Myślał, że jest to kwestia kilku godzin. Szkodę zgłaszał ubezpieczycielowi pracownik biura telefonicznie. Nie był ustalany termin oględzin podczas tej rozmowy. Oględziny nie następowały. Do momentu oględzin nikt od powódki nie ruszał tej szafy, w środku znajdowały się urządzenia aktywne i pasywne.

Rzeczoznawca ubezpieczyciela T. M. dokonał oględzin uszkodzonej szafy w dniu 24 maja 2016 roku. Odbyły się one bez udziału przedstawiciela powódki. Sporządził on dokumentację fotograficzną zastanych uszkodzeń. Potwierdził, że uszkodzenia powstały w związku z najechaniem pojazdu na przedmiotową szafę, która leżała oderwana od podstawy, przewrócona i pogięta, pomiędzy jezdnią a ogrodzeniem prywatnej posesji. Ścianki obudowy szafy były pogięte, nie było możliwe pełne otwarcie drzwi szafy. Telefonicznie ustalono, że powódka przekaże ubezpieczycielowi specyfikację urządzeń znajdujących się w szafie i kosztorys naprawy.

Dowód:

- zapytanie do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego k. 11,

- zdjęcia uszkodzonej szafy k. 13-18, 44-47 verte,

- specyfikacja urządzeń jakie znajdowały się w szafie k.12,

- protokół odbioru robót z dnia 31.07.2015 r. k.66 wraz z załącznikiem (...) k.67,

- decyzja pozwanej z dnia 11.06.2016 r. k.19,

- akta szkody na płycie CD k.51,

- dane główne szkody k.80,

- zeznania świadka P. R. k.83-84,

- zeznania świadka T. M. k.96-97 v,

- zeznania A. S. (1) za powódkę k. 97 v-98 v,

Powódka zleciła wykonawcy szafy (...) spółce akcyjnej w S. sporządzenie kosztorysu jej naprawy, w którym koszt naprawy określono na kwotę 49.805,87 zł. W kosztorysie z dnia 24 maja 2016 r. uwzględniono materiały, które były na wyposażeniu szafy w dniu zdarzenia oraz które należy wymienić, aby przywrócić jej stan do stanu sprzed zdarzenia.

Dowód:

- kosztorys z dnia 24 maja 2016 r. k.22-29,

- zeznania świadka P. R. k.83-84,

- zeznania A. S. (1) za powódkę k. 97v-98v,

Po zgłoszeniu szkody pozwanej (szkodzie nadano nr (...)) uznała ona swoją odpowiedzialność za szkodę co do zasady i w decyzji z dnia 1 czerwca 2016 roku przyznała powódce kwotę 500 zł tytułem odszkodowania.

Bezsporne, nadto dowód:

- decyzja pozwanej z dnia 1.06.2016 r. k.19.

W dniu 8 czerwca 2016 roku P. R. i P. T., pracownicy wykonawcy szafy (...) spółki akcyjnej w S., podczas wyjazdu do miejscowości S. w celu zdemontowania uszkodzonego węzła telekomunikacyjnego stwierdzili, że szafa została zdemontowana i przeniesiona na prywatną posesję nieopodal lokalizacji węzła w celu zabezpieczenia przed kradzieżą. Po rozmowie z mieszkańcami nieruchomości ustalono, że osoby trzecie usiłowały ukraść uszkodzoną szafę telekomunikacyjną. Nie powzięto podejrzenia, aby wnętrze szafy było niekompletne, stwierdzono jednak, że szafa po uderzeniu nie miała podłogi, co dawało dostęp do urządzeń w niej zamontowanych. Brakowało baterii, która powinna znajdować się na spodzie szafy po oderwaniu od fundamentu. Brakowało elementów aktywnych – przełącznika, elementów zasilających. Odnotowano przełącznicę i multiplekser, panel wentylacyjny, listwę i lankontroler. Niemożliwym było oderwanie szafy bez uszkodzenia kabli światłowodu. Szafa był ciężka, nie była to sama metalowa obudowa szafy. Zabezpieczono fundament, a szafa została przetransportowana na plac oddziału powódki do miejscowości I..

Dowód:

- pismo (...) s.a. z dnia 9.06.2016 r. k.21,

- zeznania świadka P. R. k.83-84,

- zeznania A. S. (1) za powódkę k. 97 v-98 v.

Pismami z dnia 17 stycznia 2017 roku i 24 stycznia 2017 roku pozwana zwróciła się do powódki o przedstawienie zestawienia urządzeń znajdujących się w szafie z podaniem ich nr seryjnych wraz z ekspertyzą, wskazując na brak dowodów na posiadanie sprzętu znajdującego się w szafie.

Dowód:

- pismo pozwanej z dnia 17.01.2017 r. k.48,

- pismo pozwanej z dnia 24.01.2017 r. k.49.

Pismem z dnia 8 lutego 2017 roku skierowanym do ubezpieczyciela o uzasadnienie wymiany elementów uszkodzonej szafy (...) spółka akcyjna w S. podała, że nie wyraża zgody na zamontowanie jakiegokolwiek elementu czy podzespołu elektronicznego, co do którego istnieje podejrzenie uszkodzenia, a jak widać na zdjęciach przedmiotowa szafa węzłowa została poważnie uszkodzona mechanicznie. Wskazała, że na skutek zdeformowania metalowej obudowy elementy elektroniczne były przez pewien czas narażone na działanie czynników atmosferycznych, co wiąże się z ryzykiem powstania niewidocznych uszkodzeń, a zbadanie czy tak nie jest, wymaga warunków laboratoryjnych i jest kosztowne. Wykonawca szafy podał, że w przypadku zamontowania urządzeń uczestniczących w wypadku nie wyrazi zgody na kontynuację gwarancji.

Dowód:

- opinia B. k. 20.

W piśmie z dnia 30 listopada 2017 roku pozwana ponownie zwróciła się do powódki o przedstawienie zestawienia urządzeń znajdujących się w szafie z podaniem ich nr seryjnych wraz z ekspertyzą.

Dowód:

- pismo pozwanej z dnia 30.11.2017 r. k.50.

Powódka nie naprawiła uszkodzonej szafy. Pozostałości przedmiotowej szafy po długim okresie jej składowania na placu w I. zostały ostatecznie zutylizowane.

Dowód:

- zeznania A. S. (1) za powódkę k. 97 v-98 v.

Koszty wymiany sprzętu - elementów teleinformatycznych znajdujących się w uszkodzonej szafie wynoszą 28.106,63 zł.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego A. S. (2) k. 103-106.

Koszty montażowe szafy teleinformatycznej (bez elementów teleinformatycznych) wynoszą 7213,40 zł.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego M. T. k.150-153a.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zakresie, w jakim nie był on bezsporny (art. 229 k.p.c.), został oparty w pierwszej kolejności o przedłożone dokumenty, w tym akta szkody i dokumentację zdjęciową złożoną przez strony, których autentyczności strony nie kwestionowały, wyciągając jedynie częściowo odmienne wnioski. W szczególności z protokołu odbioru robót wynika, że szafa wraz ze znajdującymi się w niej urządzeniami została przez wykonawcę wykonana i odbyło się to w ramach zadań finansowanych z funduszy Unii Europejskiej. Jako szczere i prawdziwe sąd ocenił zeznania przesłuchanych świadków. W szczególności brak było podstaw do zdyskredytowania zeznań pracownika wykonawcy szafy - P. R.. Świadek montował urządzenia znajdujące się w szafie przed jej podłączaniem, odbywało się to w niedługim czasie przed zdarzeniem drogowym. Świadek opisał także zastany w dniu 8 czerwca 2016 r. stan uszkodzonej szafy i miejsca jej położenia, gdy udał się na demontaż z miejsca zdarzenia. W ocenie sądu szczerze zeznał, że taki a nie inny stan w dniu demontażu wynikał z tego, że ujawniono próby kradzieży pozostałości szafy, a mieszkańcy sąsiedniej posesji zabezpieczyli ją na swojej nieruchomości. Podobnie uznał sąd zeznania świadka pozwanej - T. M., który opisał zastany stan szafy w dniu oględzin, które odbyły się dopiero miesiąc po zdarzeniu. Potwierdził, że mogło dojść do stwierdzony uszkodzeń w wyniku zdarzenia drogowego. Przy czym dokonał oględzin zawartości wnętrza szafy o tyle, o ile możliwe było otwarcie uszkodzonych drzwi. Świadek zeznał, że w rozmowie z pracownikami powódki w dniu oględzin „odniósł wrażenie”, że po zdarzeniu znajdujący się w szafie sprzęt został zabezpieczony przez powódkę, ale nie znalazło to potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności w zeznaniach przedstawiciela powódki. Świadek nie był w stanie podać, z kim się kontaktował z ramienia powódki, a w oględzinach nie brał udziału żaden z jej przedstawicieli. Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z ustalonym stanem faktycznym ujawniono próby kradzieży pozostałości szafy, nie można zatem wykluczyć, że już w chwili oględzin przez rzeczoznawcę była ona zdekompletowana na skutek działań osób trzecich – mimo że szafę mieszkańcy sąsiedniej posesji przenieśli za ogrodzenie w późniejszym czasie. Świadek przyznał, że pozytywnie zweryfikował okoliczności szkody, jednak z uwagi na brak wiadomości specjalnych w zakresie konieczności naprawy lub wymiany uszkodzonego sprzętu wymagało to jeszcze dalszej weryfikacji przez opiekuna szkody w oparciu o złożoną specyfikację sprzętu. Sąd dał również wiarę przedstawicielowi powódki A. S. (1) przesłuchanemu w charakterze strony. Jego zeznania znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dokumentarnym i zeznaniach ww. świadków. Podkreślił on, że uszkodzona szafa została wykonana w ramach zadania z funduszy unijnych, odebrana od wykonawcy, a także przez urząd marszałkowski. Zeznał, że w chwili zdarzenia była ona podłączona do węzła, co oznacza, że miała komplet urządzeń teleinformatycznych pozwalających na jej sprawne funkcjonowanie. Po oględzinach została zdemontowana i przewieziona do I., a po dłuższym okresie składowania – zutylizowana. Zeznania te korespondują z zeznaniami świadka P. R.. W ocenie sądu nie sposób odmówić wiary przedstawicielowi powódki, że uszkodzona szafa istotnie posiadała komplet urządzeń jak w specyfikacji czy kosztorysie naprawy sporządzonych przez jej wykonawcę.

Wyliczając wartość kosztów naprawy uszkodzonej szafy Sąd oparł się na opinii dwóch biegłych sądowych: z zakresu wyceny sprzętu komputerowego i systemów informatyczno – telekomunikacyjnych oraz z zakresu budownictwa, zważywszy na to, że wartość szkody oszacowana została przez strony na podstawie kosztorysów stanowiących dokumenty prywatne (art. 245 k.p.c.).

Biegły A. S. (2) wycenił szkodę w zakresie elementów teleinformatycznych znajdujących się w uszkodzonej szafie. Potwierdził, że ceny rynkowe na materiały wymienione w kosztorysie generalnego wykonawcy szafy z dnia 24 maja 2016 r. odpowiadają cenie sprzętów tej klasy w maju 2016 roku i można przyjąć je za podstawę wyceny urządzeń znajdujących się w szafie teleinformatycznej. Logicznie wyjaśnił, że uszkodzenia szafy były na tyle znaczne, że doprowadziłyby do uszkodzenia znajdujących się w nich urządzeń elektronicznych i łączy światłowodowych. Samo rozszczelnienie szafy dystrybucyjnej i wystawienie elektroniki na działanie czynników atmosferycznych, jak choćby rosa, powodowało, że naprawa elektroniki była nieopłacalna, a w przypadku tańszych podzespołów diagnoza przekraczałaby jej wartość. Teoretycznie można byłoby sprawdzić działanie podzespołów o znacznej wartości czyli: akumulatorów, zasilacza, multipleksera, modułów (...), modułów (...)+, patchcordów i przełącznika „switcha”, a w przypadku jakichkolwiek odchyleń parametrów wymienić na nowe. Należy jednak wziąć pod uwagę koszty logistyki, umów, terminów realizacji całości inwestycji.

Z kolei biegły M. T. wyliczył koszty montażowe obudowy szafy teleinformatycznej bez znajdujących się w niej elementów teleinformatycznych. Strony nie kwestionowały wartości dowodowej tego dokumentu.

Metodologia przyjęta przez biegłych nie może budzić zastrzeżeń, dlatego sąd uznał obie opinie za w pełni wartościowy materiał dowodowy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w przeważającej części zasadne.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi art. 822 § 1 i 2 k.c. Legitymacja czynna i bierna stron wynika z art. 822 § 4 k.c. Nie budziła wątpliwości sądu odpowiedzialność sprawcy zdarzenia drogowego, którego pojazd był ubezpieczony od OC w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Nie było to również przedmiotem sporu, albowiem ubezpieczyciel wypłacił na rzecz powódki kwotę 500 zł tytułem odszkodowania. Sporna była natomiast wysokość szkody, przy czym powódka wartość szkody wyliczyła w oparciu o kosztorys kosztów naprawy sporządzony przez wykonawcę uszkodzonej szafy, z kolei pozwany podnosił, że powódka nie wykazała, że w dniu zdarzenia w szafie znajdowały się urządzenia określone w specyfikacji wykonawcy.

Zgodnie z ustalonym stanem faktycznym powódka zdaniem sądu wykazała (art. 6 k.c.), że w dniu zdarzenia szafa była w pełni wyposażona w urządzenia teleinformatyczne jak w specyfikacji wykonawcy szafy oraz że była ona w pełni sprawna. Jeszcze raz podkreślenia wymaga, że przedmiotowa szafa została wykonana w ramach zadań finansowanych z funduszy Unii Europejskiej, jej wykonanie wg specyfikacji potwierdzone zostało protokołem odbioru robót od wykonawcy, zadanie to zostało odebrane przez inwestora i dysponenta funduszu, a tym samym zweryfikowane przez urząd marszałkowski. W ocenie sądu już sama okoliczność, że dysponent funduszy unijnych odebrał te roboty, rozliczył zadanie, oznacza, że kwestie prawidłowego funkcjonowania, stanu wyposażenia szafy i poniesione na ten cel koszty były drobiazgowo weryfikowane przez organ. Powódka nie wykonała naprawy czy wymiany uszkodzonej szafy po zdarzeniu na nową, a tym samym nie poniosła na ten cel kosztów. Dlatego wartość szkody Sąd ustalił kierując się opiniami biegłych sądowych. Na podstawie wyliczeń biegłego z zakresu wyceny sprzętu telekomunikacyjnego ustalił sąd, że wartość szkody w zakresie uszkodzonego sprzętu wynosi ogółem 28.106,63 zł (k. 105 akt sprawy). Naprawa nie była ekonomicznie opłacalna, ujawnione znaczne uszkodzenia szafy („ściętej” na skutek uderzenia przez pojazd) oznaczały także uszkodzenia urządzeń elektronicznych i kabli znajdujących się wewnątrz. Diagnostyka tych urządzeń w celu weryfikacji działania sprzętu, który się zachował, także była nieopłacalna, a ponadto urządzenie było wystawione na działanie czynników atmosferycznych. Podkreślenia wymaga, że likwidator szkody dokonał oględzin na miejscu zdarzenia dopiero miesiąc po zdarzeniu, szafa nie była w ogóle zabezpieczona, a w późniejszym czasie ujawniono próby zaboru pozostałości szafy. To ubezpieczony pojazd spowodował uszkodzenia szafy, które umożliwiały dostęp do wnętrza szafy, wystawienie na działania czynników atmosferycznych. Wykonawca szafy z kolei odmówił naprawy / wykonania nowej szafy z użyciem elementów, które były wystawione przez ten czas na działanie czynników atmosferycznych i w ogóle niezabezpieczone. W szczególności nie udzieliłby gwarancji na tak wykonaną szafę. Oczywiste jest zatem, że przywrócenie do stanu poprzedniego mogło odbyć się jedynie poprzez montaż w pełni wyposażonej nowej szafy, w tym nowych urządzeń jak te znajdujące się w niej w chwili zdarzenia drogowego. Jeszcze raz podkreślenia wymaga, że sąd uznał, iż wszystkie urządzenia wymienione w specyfikacji znajdowały się w dniu zdarzenia. Niemniej jednak wartość tych urządzeń i ich montażu wyliczył sąd w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu wyceny urządzeń teleinformatycznych. Z kolei koszty montażowe szafy – bez elementów teleinformatycznych , tj. koszty montażu obudowy, ustalił sąd w oparciu o opinię biegłego M. T. na kwotę 7213,40 zł (k. 151). Łączna wysokość szkody wynosi zatem 35.320,03 zł (tj. 28.106,63 zł + 7.213,40 zł). Wobec czego uwzględnieniu z tego tytułu podlegała kwota stanowiąca różnicę pomiędzy tak ustalonymi kosztami naprawy a wypłaconą dotychczas kwotą odszkodowania, tj. kwota 34.820,03 zł (tj. 35.320,03 zł – 500 zł).

Odsetki liczone od zasądzonej w pkt I sentencji kwoty należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c.

Stąd orzeczono jak w pkt I sentencji, a dalej idące powództwo oddalono (pkt II sentencji).

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt III wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 100 zd. pierwsze k.p.c. Powódka wygrała sprawę w 71 %, pozwany utrzymał się z obroną w 29%. Na koszty poniesione przez powódkę składają się: opłata od pozwu w kwocie 2466 zł , wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł ustalone adekwatnie do wartości sporu na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 poz. 1804), wydatki na wynagrodzenie biegłych w łącznej kwocie 1703,11 złotych. Razem 7769,11 zł, a 71% tej kwoty daje 5516 zł. Pozwana poniosła koszty wynagrodzeni pełnomocnika 3600 zł, przy czym brak dowodu opłaty skarbowej 17 zł. 29% z 3600 zł daje (...). Po wzajemnym skompensowaniu zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4472 zł (tj. (...) – 1044 zł)

Sygn. akt XI GC 873/19

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...) (...)

5.  (...)