Sygn. akt VI GCo 583/19
postanowienia Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 02 października 2020 roku
Pismem z datą w nagłówku „dnia 19 sierpnia 2019 roku” wnioskodawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. zawezwał do zawarcia ugody przeciwnika M. B. wskazując jego adres: (...)-(...) W., ulica (...), C..
Odpis wniosku o zawezwanie do próby ugodowej wraz z odpisem załączników, stosownymi pouczeniami oraz zawiadomieniem o wyznaczonym terminie posiedzenia został skierowany do uczestnika na powyższy adres, jak również na adres znany Sądowi, tj. (...)-(...) Ł., ulica (...).
Obie przesyłki zostały zwrócone do Sądu jako niepodjęte w terminie.
Mając na uwadze treść art. 139 1 k.p.c. zarządzeniem z dnia 15 stycznia 2020 roku zawiadomiono wnioskodawcę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytowo – akcyjną z siedzibą w W., że przeciwnik M. B. pomimo powtórzenia zawiadomienia, zgodnie z art. 139 § 1 k.p.c. zdanie drugie, nie odebrał wniosku o zawezwanie do próby ugodowej, a w niniejszej sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w przepisach kodeksu postępowania cywilnego i nie ma zastosowania przepis art. 139 § 2-3 1 k.p.c. lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia. W konsekwencji powyższego zobowiązano wnioskodawcę w trybie art. 139 1 k.p.c. do doręczenia odpisu wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przeciwnikowi M. B. za pośrednictwem komornika sądowego, a następnie do złożenia do akt sprawy potwierdzenia doręczenia odpisu tego wniosku przeciwnikowi albo zwrotu odpisu wniosku do akt i wskazania aktualnego adresu przeciwnika lub złożenia dowodu, że przeciwnik przebywa pod adresem wskazanym we wniosku – w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia niniejszego zarządzenia, pod rygorem zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.
Powyższe zarządzenie odebrane zostało przez wnioskodawcę w dniu 23 stycznia 2020 roku.
Wnioskodawca pismem z datą w nagłówku „dnia 04 maja 2020 roku” (data prezentaty: 2020-05-08) poinformował, że komornikowi sądowemu nie udało się skutecznie doręczyć odpisu wniosku na adres wskazany we wniosku o zawezwanie do próby ugodowej ((...)-(...) W., ulica (...), C. – ustalono, że uczestnik tam nie mieszka) oraz wniósł o doręczenie odpisu wniosku o zawezwanie do próby ugodowej na adres ustalony przez komornika sądowego, tj. (...)-(...) Ł., ulica (...).
W związku z powyższym w dniu 15 maja 2020 roku zarządzono doręczenie odpisu wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przeciwnikowi M. B. na wskazany adres, tj. (...)-(...) Ł., ulica (...), mimo że pod ten adres Sąd już z urzędu próbował dokonać wcześniej doręczenia przedmiotowego wniosku.
Przesyłka została zwrócona do Sądu jako niepodjęta w terminie.
W tej sytuacji nie było wątpliwości, że powód – wbrew dyspozycji art. 139 1 k.p.c. – nie złożył do akt sprawy potwierdzenia doręczenia odpisu wniosku przeciwnikowi, ani nie złożył dowodu, że przeciwnik przebywa pod adresem wskazanym we wniosku (wręcz przeciwnie – ustalono, że uczestnik tam nie mieszka), ani nie wskazał aktualnego adresu przeciwnika – skoro przesyłka skierowana na adres: (...)-(...) Ł., ulica (...) nie została podjęta, tym bardziej, że z uzasadnienia przedłożonego postanowienia komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wejherowie M. M. z dnia 17 kwietnia 2020 roku (Kmn 3/20, k. 54 akt) wynika, że jest to jedynie „możliwy adres pobytu” uczestnika.
Stosownie zaś do treści art. 139 1 § 2 zdanie ostatnie k.p.c. po bezskutecznym upływie terminu, stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., wobec czego na podstawie powyższego przepisu Sąd postanowieniem z dnia 25 czerwca 2020 roku zawiesił postępowanie w sprawie. Postanowienie to uprawomocniło się.
Zgodnie zaś z treścią art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd umarza postępowanie zawieszone z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6 k.p.c., jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu trzech miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania.
W niniejszej sprawie w powyższym terminie, który upływał z dniem 25 września 2020 roku (3 miesiące liczone od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania), wnioskodawca (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. nie złożył wniosku o podjęcie postępowania, stąd też na podstawie art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. postanowieniem z dnia 02 października 2020 roku Sąd postępowanie w sprawie umorzył.
Jednocześnie jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 09 lutego 2006 roku (sygn. akt V CK 457/05) użyte w art. 182 § 1 k.p.c. słowo „umarza” oznacza, że sąd musi wydać postanowienie o umorzeniu zawieszonego postępowania, jeżeli została spełniona wskazana w nim przesłanka.
O kosztach rozstrzygnięto natomiast w punkcie drugim sentencji postanowienia w oparciu o art. 108 § 1 k.p.c. i art. 98 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Uznając wnioskodawcę za przegrywającego niniejsze postępowanie obciążono go kosztami tego postępowania z tym ustaleniem, że zostały one uznane za uiszczone.
1. (...)
2. (...)
3. (...)
4. (...)
SSR Justyna Supińska
Gdynia, dnia 28 października 2020 roku