Sygn. akt I C 1066/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sedzia Danuta Kozikowska

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2021 r. w Kwidzynie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. P. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 20.046,35 zł (dwadzieścia tysięcy czterdzieści sześć złotych 35/100) z odsetkami:

umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 17.151,82 zł (siedemnaście tysięcy sto pięćdziesiąt jeden złotych 82/100) od dnia 18 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty;

ustawowymi od kwoty 883,92 zł (osiemset osiemdziesiąt trzy złote 92/100) od dnia 18 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty;

ustawowymi od kwoty 2.010,61 zł (dwa tysiące dziesięć złotych 61/100) od dnia 18 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej A. P. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 1.024,92 zł (jeden tysiąc dwadzieścia cztery złote 92/100) tytułem kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

sędzia Danuta Kozikowska

Sygn. akt I C 1066/20

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie od pozwanej A. P. kwoty 20.046,35 zł z odsetkami:

umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 17.151,82 zł od dnia 18 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty;

ustawowymi od kwot 883,92 zł i 2.010,61 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Powód wnosił ponadto o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz kosztów notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód zawarł z pozwaną umowę kredytu nr (...) z dnia 07 czerwca 2016 r. Pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w zawartej umowie. W związku z powstaniem zaległości dnia 12 kwietnia 2019 r. oraz późniejszymi powód bezskutecznie wezwał pisemnie stronę pozwaną do dobrowolnej spłaty zaległości informując jednocześnie o możliwości restrukturyzacji zadłużenia zgodnie z art. 75c Prawa bankowego. W związku z brakiem restrukturyzacji oraz zapłaty zaległych rat powód wypowiedział przedmiotową umowę pismem z dnia 18 listopada 2019 r. Z uwagi na bezskuteczny upływ okresu wypowiedzenia powód postawił całą należność w stan wymagalności dnia 13 stycznia 2020 r. Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego powód podjął próbę polubownego pozasądowego rozwiązania sporu, wzywając do zapłaty stronę pozwaną pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. Pozwany nie spłacił wymagalnej wierzytelności.

Na roszczenie dochodzone pozwem składały się następujące kwoty:

17.151,82 zł tytułem należności głównej (niespłacony kapitał);

883,92 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 9,45 % od dnia 12 kwietnia 2019 r. do dnia 12 stycznia 2020 r.

2.010,61 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 11,20 % od dnia 12 kwietnia 2019 r. do dnia 17 grudnia 2020 r.

250,00 zł tytułem opłaty sądowej uiszczonej w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwana A. P. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania według norm przepisanych. Pozwana wniosła również o skierowanie sprawy do mediacji oraz nieobciążanie jej kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że zawarła z powodowym bankiem umowę kredytu, lecz nie taką jaką przedstawił Bank w dokumentach do Sądu. Podniosła, że poprzez dokonywanie regularnych wpłat spłaciła przedmiotowy kredyt w przeważającej części. Umowa kredytowa, którą przedstawił powód rozbiega się z rzeczywistością, a kierowane do niej wezwania do zapłaty były niesprawiedliwe i nierzetelne. Powód nie podejmował prób pozasądowego rozwiązania sporu ani nie wyrażał zgody na restrukturyzację kredytu poprzez wydłużenie okresu spłaty bądź zmniejszenie wysokości rat. Powodowy bank udzielając kredytu sam dokonał oceny statusu zarobkowego i majątkowego pozwanej, bez jej wiedzy i zgody. Pozwana wskazała nadto, że aktualnie nie pracuje, nie posiada dochodów ani nieruchomości.

W toku postępowania powód w piśmie procesowym z dnia 24 lutego 2021 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Nie wyraził zgody na postępowanie mediacyjne, oświadczając, że na obecnym etapie nie widzi podstaw do ugodowego rozwiązania sporu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 07 czerwca 2016 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. i pozwana A. P. zawarli umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 23.535,70 zł. Umowa została zawarta na okres 96 miesięcy. Całkowita kwota kredytu wynosiła 17.016,31 zł. Całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę ustalona w dniu zawarcia umowy wynosiła 33.661,61 zł (1 ust. 1 i § 2 ust. 2).

Pozwana zobowiązała się do spłaty udzielonego kredytu w ratach miesięcznych, płatnych 12 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem, że termin płatności pierwszej raty przypada na dzień 12 lipca 2016 r. Wysokość każdej raty miała wynosić 350,32 zł, za wyjątkiem pierwszej raty, która była ratą wyrównawczą i wynosiła 381,21 zł (§ 3 ust. 2).

Bank zastrzegł sobie prawo wypowiedzenia umowy kredytu z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia między innymi w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatę pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez bank terminie (§ 9 ust. 1 lit. a).

/ dowód: umowa konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) – k. 12 – 14/

W okresie od 13 lipca 2016 r. do 24 czerwca 2019 r. pozwana dokonała na poczet przedmiotowego kredytu 35 wpłat na łączną kwotę 12.107,07 zł. Następnie w okresie od lipca 2019 r. do końca stycznia 2020 r. nie dokonała żadnej wpłaty.

/ dowód: RAPORT –zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2016-06-07 do 2020-03-16 – k. 8 – 11/

W dniu 08 października 2019 r. powód wystosował do pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 1.639,48 zł w terminie 14 dni roboczych pod rygorem wypowiedzenia umowy. W przedmiotowym piśmie powód pouczył pozwaną o możliwości złożenia w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

/ dowód: wezwanie do zapłaty z załącznikiem – k. 15 - 17, wyciąg z książki nadawczej firmowych listów poleconych – k. 18/

Pismem z dnia 18 listopada 2019 r. powód wypowiedział pozwanej umowę kredytu nr (...) z zachowaniem okresu wypowiedzenia określonego w umowie liczonego od dnia doręczenia przedmiotowego pisma. Wypowiedzenie zostało doręczone pozwanej w dniu 22 listopada 2019 r.

W dniu 14 stycznia 2020 r. powód wystosował do pozwanej ostateczne wezwanie do zapłaty łącznej kwoty 18.239,82 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia pisma pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego i egzekucyjnego. Wskazana kwota obejmowała 17.251,82 zł tytułem należności kapitałowej, 883,92 zł tytułem odsetek umownych oraz 104,08 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej.

/ dowód: oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru – k. 19 – 20, ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 22/

W dniach 17 lutego 2020 r. i 16 marca 2020 r. pozwana dokonała dwóch wpłat w wysokości po 50,00 zł.

/ dowód: RAPORT –zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2016-06-07 do 2020-03-16 – k. 8 – 11/

W dniu 18 grudnia 2020 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którego treści wskazano, że w księgach powodowego Banku pozwana A. P. posiada wymagalne zadłużenie w wysokości 20.296,35 zł z tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 07 czerwca 2016 r. Na kwotę wymagalnego zadłużenia składały się należność główna z tytułu niespłaconego kapitału w kwocie 17.151,82 zł, niespłacone odsetki umowne naliczone według stopy procentowej w wysokości 9,45 % za okres korzystania z kapitału od powstania zaległości dnia 12 kwietnia 2019 r. do dnia 12 stycznia 2020 r., tj. ostatniego dnia obowiązywania umowy w kwocie 883,92 zł, niespłacone odsetki za opóźnienie naliczone według stopy procentowej w wysokości 11,20 % od dnia 12 kwietnia 2019 r. do dnia 17 grudnia 2020 r., tj. dnia poprzedzającego sporządzenie wyciągu w kwocie 2.010,61 zł oraz opłaty i inne prowizje w kwocie 250 zł. Ponadto w treści wyciągu wskazano, że zgodnie z postanowieniami zawartej umowy (...) Bank S.A. jest uprawniony do naliczania odsetek umownych za opóźnienie od kwoty niespłaconego w terminie kapitału w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie wskazanych w art. 481 § 2 1 Kodeksu Cywilnego.

/ dowód: wyciąg z ksiąg bankowych (...) Bank S.A. z siedzibą w W. – k. 5/

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 183 1 § 1 k.p.c. mediacja jest dobrowolna, co oznacza, że powinny na nią wyrazić zgodę wszystkie strony postępowania sądowego. W niniejszej sprawie wobec braku zgody powoda nie było możliwe skierowanie sprawy do mediacji, wobec czego Sąd dokonał merytorycznego rozpoznania sprawy.

W ocenie Sądu roszczenie powoda było uzasadnione i jako takie zasługujące na uwzględnienie.

Stan faktyczny Sąd ustalił wyłącznie na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda. Pozwana bowiem nie zaoferowała żadnych dowodów, mimo wezwania przez Sąd do złożenia ewentualnych wniosków dowodowych, których domaga się przeprowadzenia.

Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego zawartej przez powoda i pozwaną i przedstawionej przez powoda oraz dokumentów stanowiących integralną część tej umowy. Kwestie rozwiązania umowy kredytu Sąd ustalił również na podstawie dokumentów przedstawionych przez powoda. Wiarygodność tych dowodów nie budzi wątpliwości Sądu a pozwana nie zakwestionowała skutecznie wiarygodności tych dowodów.

Pozwana podniosła zarzuty, że zawarła umowę kredytu nie taką jaką przedstawił Bank w dokumentach do Sądu, oraz że Umowa kredytowa, którą przedstawił powód rozbiega się z rzeczywistością. Twierdzenia pozwanej były ogólnikowe i niepoparte żadnymi dowodami (na przykład egzemplarzem umowy o treści innej niż umowa stanowiąca załącznik do pozwu), wobec czego Sąd uznał roszczenie powoda za udowodnione co do zasady, a zarzuty pozwanej w tym przedmiocie za gołosłowne.

Reasumując, wbrew zarzutom pozwanej roszczenie powoda jest uzasadnione co do zasady i co do wysokości. Zawarła ona bowiem z powodem umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) w dniu 07 czerwca 2016 r. i powód tę okoliczność udowodnił przedkładając umowę podpisaną przez pozwaną.

Ponadto zauważyć należy, że dochodzona przez powoda kwota 20.046,35 zł jest niższa od różnicy całkowitej kwoty do zapłaty wskazanej w § 2 ust. 2 umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) (33.661,61 zł) i łącznej kwoty wpłat dokonanych przez pozwaną na poczet umowy kredytu (12.207,07 zł), która wynosi 21.454,54 zł. Kwota dochodzona pozwem z pewnością nie jest zatem zawyżona. Pozwana wbrew swojemu obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. nie wykazała, aby dokonała na rzecz powoda innych wpłat niż wskazane w wydruku „RAPORT – zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2016-06-07 do 2020-03-16”. Bezzasadne są zatem twierdzenia pozwanej o oddaniu większości tego co bank jej dał w formie kredytu. Faktycznie pozwana nie spłaciła nawet połowy całkowitej kwoty do zapłaty. Nie spłaciła też otrzymanej kwoty pożyczki, która wynosiła 23.535,70 zł.

Również ewentualne nieuwzględnienie przez powoda wniosku pozwanej o restrukturyzację kredytu (co było okolicznością niewykazaną przez pozwaną) nie stanowi podstawy do oddalenia powództwa o zapłatę tego kredytu. Restrukturyzacja kredytu jest bowiem prawem, a nie obowiązkiem banku, co oznacza, że nie każdy wniosek w tym przedmiocie musi być rozpatrywany pozytywnie.

Kolejnym zarzutem pozwanej było rzekome samodzielne dokonanie przez powodowy bank oceny statusu zarobkowego i majątkowego pozwanej, bez jej wiedzy i zgody. Ten zarzut jest jednakże nieprecyzyjny, ponieważ pozwana nie wyjaśniła, w jakiej części ustalenia dokonane przez powoda były niezgodne ze stanem faktycznym.

Z tych względów Sąd stosownie do art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst ujednolicony Dz.U. z 2020 r. poz. 1896) zgodnie z żądaniem pozwu zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 20.046,35 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 18 grudnia 2020 roku do dnia zapłaty od kwoty 17.151,82 zł oraz z odsetkami ustawowymi od dnia 18 grudnia 2020 roku (dnia wniesienia pozwu) do dnia zapłaty od kwot 883,92 zł i 2.010,61 zł, o czym orzeczono w punkcie I.

O kosztach procesu Sąd postanowił w punkcie II na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwaną jako stronę przegrywającą spór.

Zaznaczyć należy, że pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów szczegółowo wykazujących jej sytuację życiową i materialno – finansową, co uniemożliwiło Sądowi uwzględnienie jej wniosku o odstąpienie od obciążania jej kosztami procesu w trybie art. 102 k.p.c.

Na zasądzona od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.024,92 zł składają się poniesione przez powoda:

opłata od pozwu kwocie 1.003 zł;

opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł;

koszt notarialnego uwierzytelnienia pełnomocnictwa przedłożonego do sprawy w kwocie 4,92 zł.

sędzia Danuta Kozikowska