Sygn. akt II Ca 1/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 1 czerwca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Jacek Chmura

Sędziowie: Barbara Mokras

Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2021 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. S. (1)

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. akt I C 1227/20

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda A. S. (1) kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Barbara Mokras Jacek Chmura Wojciech Vogt

II Ca 1/21

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 listopada 2020 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu w sprawie I C 1227/20 z powództwa A. S. (1) przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. o zapłatę:

I.  zasądził od pozwanego (...) SA z siedzibą w W. na rzecz powoda A. S. (2) kwotę 40.000,00 zł ( czterdzieści tysięcy złotych) z stawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 maja 2020 r. do dnia zapłaty

II.  zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.617,00 zł tytułem kosztów procesu.

Powyższy wyrok zaskarżył pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. apelacją z dnia 28 grudnia 2020 r. w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi skarżący zarzucił naruszenie:

a. przepisów prawa procesowego, które miały wpływ na wynik sprawy - tj.:

art. 233 § 1 KPC w z w. z art. 227 KC - przez:

- brak wszechstronnego rozważenia zgromadzonego materiału i pominięcie w jego ocenie dowodów z dokumentów akt szkody załączonych do odpowiedzi na pozew - tj. protokołu wywiadu z powodem z dnia 18.02.2020 r. i wiadomości mai/owej powoda z dnia 19.12.2019 r. - których treść stoi w sprzeczności z odmiennym przebiegiem zdarzenia z dnia 07.12.2019 r. prezentowanym przez powoda w toku niniejszego postępowania, zadeklarowanym przez niego dopiero po odmowie przyznania odszkodowania przez pozwanego;

- niewłaściwą ocenę dowodu z zeznań powoda i przydanie im waloru wiarygodności w zakresie deklarowanych przyczyn zdarzenia komunikacyjnego z dnia 07.12.2019 r.;

co skutkowało błędem w ustaleniach faktycznych i przyjęciem, że jego przyczyną było naruszenie przez powoda zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, nie zaś jego wina umyślna czy ewentualnie rażące niedbalstwo w naruszeniu zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym i że pozwany odpowiada za szkodę w jego pojeździe pomimo okoliczności wyłączających jego odpowiedzialność,

art. 235 2 § 1 KPC pkt. 3 w zw. z art. 278 § 1 KPC - przez pominięcie zgłoszonego przez pozwanego dowodu z opinii biegłego sądowego na wykazanie faktu przebiegu i przyczyn zdarzenia komunikacyjnego z dnia 07.12.2019 r. pomimo, że do jego ostatecznego potwierdzenia było konieczne zasięgnięcie wiadomości specjalnych w zakresie rekonstrukcji wypadków drogowych i zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego, podczas gdy okoliczność w postaci naruszenia przez powoda zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, co miało nie być ani działaniem umyślnym ani noszącym znamię rażącego niedbalstwa, ustalono w zasadzie wyłącznie na podstawie dowodu z zeznań powoda,

które skutkowały naruszeniem przepisów prawa materialnego - tj.

art. 65 § 1 i 2 KC w zw. z § 12 ust. 1 pkt. 2 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalonymi uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 24.08.2018 r. (dalej "OWU") - przez ich niezastosowanie i przyjęcie, iż ubezpieczenia AC objęte są szkody spowodowane umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa przez ubezpieczonego;

art. 805 § 1 i § 2 KC w zw. z art. 822 § 1 KC - przez ich niewłaściwe zastosowaniu zasądzeniu odszkodowania pomimo braku wypadku ubezpieczeniowego przewidzianego dobrowolną umową ubezpieczenia autocasco.

Wobec powyższego, pozwany wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego - za obie instancje,

ewentualnie o:

2.  uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

A nadto:

3.  uzupełnienie postępowania dowodowego poprzez:

I.  przeprowadzenie dowodu z przeprowadzenie dowodu z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu ruchu drogowego i rekonstrukcji wypadków drogowych - l2Q udostępnieniu biegłemu do oględzin pojazdu marki B. o nr rej. (...)} przez powoda zobowiązanego do jego okazania przez tut. Sąd - na fakt:

• przebiegu i przyczyn zdarzenia komunikacyjnego z dnia 07.12.2019 r. - w tym:

prędkości pojazdów uczestniczących w w/w zdarzeniu w chwili ich zetknięcia przy uwzględnieniu zakresu ich uszkodzeń - w tym interpretacji parametrów ruchu pojazdu powoda w okresie bezpośrednio poprzedzającym ich kontakt, czy powód ponosi winę za jego spowodowanie - a jeśli tak, to w jakim stopniu i na czym polegały jego uchybienia czy zaniedbania w technice jazdy? czy ewentualne uchybienia czy zaniedbania powoda w technice jazdy stanowią rażące niedbalstwo w kontekście zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego?

II.  przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego z dnia 29.10.2020 r. sporządzonej na potrzeby postępowania sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Sieradzu, I Wydział Cywilny (I C 370/20) - na fakt:

przebiegu i przyczyn zdarzenia drogowego z dnia 07.12.2019 r. - w tym zachowania powoda noszącego znamiona umyślności w jego spowodowaniu lub ewentualnie rażącego niedbalstwa,

- wobec niemożności jej skutecznego powołania w postępowaniu przed Sądem I instancji.

W odpowiedzi na apelację pozwanego z dnia 29 stycznia 2021 r. powód A. S. (1) wniósł o:
1. oddalenie apelacji;

2. oddalenie wniosków dowodowych pozwanego;

3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Sądem II instancji, według norm przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy aprobuje w całości ustalenia faktyczne i ocenę dowodów dokonaną przez sąd I instancji i przyjmuje je za własne. Sąd Okręgowy nie prowadził też własnego postępowania dowodowego, w takiej sytuacji nie było potrzeby powtarzania tych ustaleń (art. 387 § 2 1 pkt 1) k.p.c.).

W ocenie Sądu Okręgowego, apelujący niesłusznie zarzucił, że Sąd Rejonowy dopuścił się naruszenia art. 233 k.p.c., bowiem ocena zgromadzonego materiału dowodowego została dokonana bez przekroczenia granic wyznaczonych treścią tego przepisu, co znalazło swój wyraz w należytym uzasadnieniu wyroku (art. 327 1 k.p.c.).

Zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. byłby skuteczny wówczas, gdyby skarżący wykazał uchybienie podstawowym regułom służącym ocenie wiarygodności i mocy dowodowej poszczególnych dowodów, tj. regułom logicznego myślenia, zasadzie doświadczenia życiowego i właściwego kojarzenia faktów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2005 r. w sprawie III CK 314/05 opublikowany lex nr 172176). Ocena mocy i wiarygodności dowodów przeprowadzona w pisemnym uzasadnieniu orzeczenia, mogłaby być skutecznie podważona w postępowaniu odwoławczym tylko wówczas, gdyby wykazano, że zawiera błędy logiczne, wewnętrzne sprzeczności, jest niepełna itp. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 31 sierpnia 2005 r. w sprawie I ACa 456/05 opublikowany lex nr 177026).

Tymczasem wbrew zarzutom powoda Sąd Rejonowy w sposób wszechstronny, bezstronny i zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów dokonał analizy zgromadzonego materiału dowodowego, a skarżący nie wykazał w żaden sposób, by ocena ta naruszyła zasady logicznego rozumowania, przeczyła doświadczeniu życiowemu, zawierała błędy logiczne, była niepełna, czy też wewnętrznie sprzeczna.

Sąd Okręgowy podziela w pełni ocenę dowodów dokonaną przez sąd I instancji również w zakresie dowodu z przesłuchania stron.

Jeżeli chodzi o zarzut naruszenia art. 235 2 § 1 k.p.c. w związku z art. 378 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zważył, że ocena, czy w danym wypadku konieczne jest zasięgnięcie opinii biegłego należy do sądu orzekającego w sprawie.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy oddalił wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych, uznając ten dowód za zbędny i przedłużający postępowanie. Postanowienie w tym zakresie sąd wydał na rozprawie, o której terminie prawidłowo zawiadomił pełnomocnika pozwanego. Pozwany i jego pełnomocnik nie stawili się na wyznaczonym terminie rozprawy, nie złożyli w związku z tym żadnych wniosków, w szczególności zarzutu z art. 162 k.p.c. dotyczącego oddalonego wniosku dowodowego.

Z tego względu zarzuty pozwanego dotyczące nieprzeprowadzenia tego dowodu nie mogły zostać uwzględnione, a wniosek dowodowy zawarty w apelacji Sąd Okręgowy pominął na podstawie art. 381 k.p.c.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia prawa materialnego, sprowadzał się on do oceny czy naruszenie przez powoda zasad prowadzenia pojazdu nastąpiło z jego winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa ( pkt 1 2) OWU). Sąd Okręgowy podziela ocenę prawną dokonaną przez sąd I instancji, że brak jest podstaw do przyjęcia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa w zachowaniu powoda. Brak jest okoliczności faktycznych mogących być podstawą do takiej oceny winy powoda.

Wobec powyższego, apelacja pozwanego jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postepowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwanego w całości jako stronę przegrywającą.

Barbara Mokras Jacek Chmura Wojciech Vogt