UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 124/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. W. (1)

czyn z art.158§1 k.k. i art.156§ 1 pkt 2 k.k. w zw. z art.11§ 2 k.k. w zw. z art.64§ 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.W dniu 27 lipca 2019 roku, w sobotę, pokrzywdzony J. S. (1) wracał do domu z mieszkania matki S. S. (1), gdzie z okazji jej imienin spożywał alkohol. Około godziny 15.00. szedł ulicą (...) od strony ulicy (...), miał ze sobą reklamówkę oraz parasol, padał wówczas deszcz.

W tym czasie oskarżony S. W. (1) wraz z kolegą P. K. (1) siedzieli we wiacie przystanku tramwajowego na ul.(...), tuż za skrzyżowaniem z ul.(...). Obaj, wobec nieznajomego mężczyzny przechodzącego koło nich chwiejnym krokiem, użyli przemocy, kopiąc go (51:32, 51:46 minuta nagrania monitoringu miejskiego). Kiedy mężczyzna oddalił się, obaj znów siedzieli na przystanku. Kiedy pokrzywdzony przechodząc na drugą stronę ul.(...) znalazł się przy wiacie przystanku (53:05 minuta nagrania monitoringu miejskiego, co odpowiada godzinie 15.08.) zaczepił go P. K. (1) zastawiając mu drogę krzycząc "o idzie ten, co bije dzieci". J. S. (1) oddalił się pospiesznym krokiem, przeszedł przez ulicę na drugą stronę, gdzie już na chodniku chwycił go i szarpnął biegnący za nim P. K. (1). P. K. (1) zadał mu ciosy pięścią, po czym dobiegł do nich oskarżony S. W. (1). J. S. (1) upadł na chodnik, obydwaj napastnicy zaczęli go kopać po całym ciele, górnej części ciała i głowie, przy czym oskarżony S. W. (1) co najmniej 4 razy, drugi zaś-co najmniej 2. Następnie napastnicy zbiegli znikając z zasięgu kamer monitoringu miejskiego w okolicy kamienicy przy ul.(...). (godzina 15.09.).

Pokrzywdzonemu pomógł się podnieść przechodzący chłopak o nieustalonej tożsamości. Pokrzywdzony udał się do miejsca zamieszkania.

zeznanie J. S. (1) w części

k 160v,

386, 574-579

zeznanie S. S. (1)

k 19-20, 105v, 580-581

zeznanie A. Ż. (1)

k 9-11v, 624-625

zeznanie świadka P. L. (1) w części

k 336v, k 683-685

protokół oględzin zapisu monitoringu miejsca zdarzenia wraz z zapisem na płycie CD i zdjęciami

k 47-58, k 59,

ujawnione na k 632, oraz ponownie na k 683-684

opinia biegłego informatyka z powiększonymi zdjęciami z monitoringu miejsca zdarzenia i płytą

k 118-128, k 129

zeznanie D. P. (1)

k 44v, 297-298, 582-583

zeznanie M. M. (1)

k 29v -30 ujawnione na k 663

2. W mieszkaniu, pokrzywdzony powiedział konkubinie M. M. (1), że pobił go P., którego zna, z drugim nieznanym mu sprawcą, za to, że "bije dzieci", co zarzucił mu pierwszy sprawca, wskazał też miejsce pobicia. Pokrzywdzony znał P. K. (1) przez swoją byłą konkubinę, wiedział, że P. K. (1) zamieszkuje przy ul.(...), miał wcześniej z nim konflikt, gdyż P. K. (1) poszarpał go kiedyś w tramwaju zarzucając, że krzywdzi dzieci.

Pomimo widocznych obrażeń głowy śladów na ciele, pokrzywdzony nie chciał skorzystać z pomocy lekarskiej, oboje z konkubiną spożywali przez weekend alkohol, pokrzywdzony jednak narzekał na coraz silniejszy ból głowy. W poniedziałek rano miał silny ból głowy i kłopot z utrzymaniem równowagi, zaczął mieć także kłopoty z mówieniem, potem stracił mowę, nie można z nim było nawiązać kontaktu.

Dopiero interwencja w mieszkaniu w/w matki pokrzywdzonego S. S. (1) i siostry A. Ż. (1) doprowadziła do wezwania w poniedziałek dnia 29 lipca 2019r. pogotowia ratunkowego i przewiezienia J. S. (1) do szpitala. W szpitalu pokrzywdzony przeszedł operację usunięcia krwiaka w głowie (pourazowe ognisko krwotoczne), który narastał w miarę upływu czasu od pobicia prowadząc do zespołu ciasnoty wewnątrzczaszkowej, przy czym nieleczony zespół ciasnoty wewnątrzczaszkowej prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia pnia mózgu i zgonu.

J. S. (1) opuścił szpital po miesiącu, otrzymał leki nasenne, uspokajające, które wykupiła mu matka. Nie korzystał jednak dalej z pomocy lekarskiej. Odzyskiwał pamięć stopniowo, jednakże okoliczności zdarzenia nie pamiętał (zaburzenia dysfazji). Później, miewał kłopoty z pamięcią, bolała go głowa ale nie korzystał z pomocy lekarskiej. Jest osobą uzależnioną od alkoholu, nadal nadużywającą alkoholu. Przed zdarzeniem nie pracował, wraz z konkubiną dorabiał przy rozładunku towarów na (...) B..

zeznanie M. M. (1)

k 29-30 ujawnione na k 663v

zeznanie J. S. (1) w części

k 160v, 386-387, 574-579

karta informacyjna z pobytu w szpitalu i dokumentacja medyczna

k 161, 74

opinia sądowo-lekarska

k 75-79v

zeznanie S. S. (1)

k 19-20, 105v, 580-581

protokół oględzin mieszkania

k 15-17v

3. W następstwie pobicia J. S. (1) doznał urazu głowy w postaci stłuczenia powłok głowy oraz krwiaków śródmózgowych w lewym płacie czołowym z cechami ciasnoty wewnątrzczaszkowej oraz przemieszczenia i uciśnięcia układu komorowego z cechami wklinowania pod sierp mózgu, co stanowi ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, przy czym uszkodzenie płatów czołowych lewych skutkowało zespołem psychoorganicznym, co do którego możliwa jest ewolucja w kierunku dalszego pogorszenia funkcjonowania w sferze intelektualnej i osobowościowej, co stanowi ciężką nieuleczalną chorobę.

zeznanie J. S. (1)

k 160v, 575-576

opinie sądowo-lekarskie, w tym sądowo-psychiatryczna

k 75-79, 290-294, 444-449

dokumentacja lekarska

k 74-61-163

4. W dniu zdarzenia, przed pobiciem, oskarżony J. S. (1) spędzał czas z P. K. (1) przemieszczając się chodnikiem ul.(...) w kierunku wschodnim do ul.(...) (w czasie od 13:49:09 do 13:49:36) oraz chodnikiem ul.(...) w kierunku ul.(...) (w czasie od 14.46.45 do 14.47.38).

Oskarżony był wówczas ubrany w t-shirt z krótkim rękawem koloru szarego, krótkie spodenki jeansowe koloru granatowego, buty sportowe, przez lewe ramie miał przewieszoną na pasku granatową torebkę. Torebka ta przewieszona przez lewe ramię oraz jej pasek, jest widoczna na zapisie monitoringu z miejsca zdarzenia u drugiego ze sprawców (płyta z k 59, czas- 0:36:30, 0:52:57- minuta nagrania). Oskarżony jest dobrze zbudowanym mężczyzną z tatuażem na prawym przedramieniu, o jasnych krótkich włosach (zdjęcie z k 67, 68, 70, 119, 124, 354- 365 z płytą). Tatuaż na prawym przedramieniu jest widoczny na zdjęciu oskarżonego z k 122 (powiększenie z zapisu monitoringu z miejsca zdarzenia).

Natomiast P. K. (1) ubrany był w koszulkę z krótkim rękawem koloru niebieskiego białym napisem N. na piersi oraz ciemne krótkie spodenki, był szczuplejszy od oskarżonego, o ciemnych krótkich włosach. (zdjęcie k 119,120,124).

Przed zdarzeniem, w dniu 2 lipca 2019r., oskarżony i P. K. (1) także razem zostali wylegitymowani przez funkcjonariuszy policji. Oskarżony nosił wówczas tą samą w/w torebkę, P. K. (1) był ubrany zaś w tą samą niebieską koszulkę z napisem N. i krótkie spodenki (zdjęcia z k 69)

W trakcie zdarzenia do oskarżonego zadzwonił o godzinie 15.05.42. telefon, oskarżony znajdował się wówczas we wiacie przystanku tramwajowego, połącznie to zostało zarejestrowane przez stacje (...) zlokalizowaną przy ul.(...). Tuż po zdarzeniu, o godzinie 15.21.57 oskarżony wykonał 2-sekundowe połączenie telefoniczne (na nieznany numer), które zarejestrowała stacja (...) przy ul.(...).

Po zdarzeniu, mężczyźni rozeszli się kontaktując się ze sobą wielokrotnie telefonicznie. Oskarżony dzwonił do P. K. (1) 5 razy wieczorem, wysłał też mu sms-a, następnie dzwonił nad ranem i następnego dnia (6 razy, 3 próby, 1 sms). P. K. (1) zaś dzwonił do oskarżonego tego samego dnia od godziny 15.05. 5 razy (połączenie telefoniczne z godziny 16.00.03. zarejestrowała stacja (...) przy ul.(...)), wysłał sms-a, 4 razy próbował nawiązać połączenie, w następnych dniach do1 sierpnia 2019r. dzwonił 8 razy do oskarżonego.

P. K. (1) przyznał się matce swego dziecka -P. L. (1), że dokonał pobicia, w którym brał udział S. W. (1). Po zdarzeniu, P. K. (1) wyjechał z Polski, nadal jest poszukiwany (...) (wydany w sprawie (...)przez SO w Łodzi), postępowanie przygotowawcze wobec niego zostało zawieszone.

W dniu 31 lipca 2019r. P. K. (1) zadzwonił na numer telefonu funkcjonariusza policji D. P. (1) przyznając w rozmowie, że pobił klika dni wcześniej mężczyznę na ul.(...) w okolicy T.. W/w policjant (dzielnicowy) znał P. K. (1) z uwagi na prowadzoną "niebieską kartę" w związku z przemocą nad partnerką P. L. (1).

protokół oględzin zapisu monitoringu z dnia zdarzenia (ul.(...)) z płytą i zdjęciami

k 60-62, 63, ujawnione na k 632v

protokół oględzin zapisu monitoringu z dnia zdarzenia (ul.(...)) z płytą i zdjęciami

k 302-310, k 114

ujawnione na k 632v

protokół oględzin zapisu monitoringu miejsca zdarzenia wraz z zapisem na płycie CD i zdjęciami

k 47-58, 59,

ujawnione na k 632, oraz ponownie na k 683-684

zdjęcia na płycie CD z monitoringu z dnia 02.07.2019r. (z pliku video nr10 kamera 02 z godziny 20.00. oraz z pliku video 14 kamera 06 z godziny 19.42., oraz trzy ostatnie foldery JPG) z notatką policyjną,

powiększone zdjęcia

k 116, k 64, ujawnione na k 633,

k 65-70

opinia biegłego informatyka z powiększonymi zdjęciami i płytą

dokumentacja fotograficzna

k 118-128, k 129

ujawniona na k 633

k 354-366, 313-329

analiza danych telekomunikacyjnych wraz z płytą oraz informacje z O.

k 301-301v, 300,

197-198, 202, 299

zeznanie D. P. (1)

k 44v, 297-298, 582-583

zeznanie P. L. (1) w części plus tablice poglądowe

k 336v, 683-685,

k 311-312

5. Oskarżony S. W. (1), lat 32, legitymuje się średnim wykształceniem, jest bezdzietnym kawalerem, przed zatrzymaniem nie pracował, pozostawał na utrzymaniu ojca, z którym zamieszkiwał, spędzał czas z kolegami, z którymi spożywał alkohol.

Oskarżony został zatrzymany w dniu 8 sierpnia 2019r., następnie tymczasowo aresztowany. Przy zatrzymaniu ujawniono ubiór, w którym miał dokonać pobicia oraz granatową torebkę.

Przed zdarzeniem oskarżony przebywał w zakładzie karnym, gdzie w okresie od 18 stycznia 2017r. do 18 czerwca 2019r. odbywał karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 8 maja 2017 roku sygn.akt (...), obejmującym między innymi karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 roku, sygn.akt (...)za czyn z art.280§ 1 k.k. i art.283 k.k.

Oskarżony był 4-krotnie karany, w tym za inne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu.

W toku postępowania przygotowawczego wydano opinię sądowo-psychiatryczną dotyczącą oskarżonego, w której stwierdzono, iż nie jest on chory psychicznie, ani nie jest upośledzony umysłowo, stwierdzono uzależnienie od alkoholu.

dane osobopoznawcze

k 531

dane o karalności

k 638-640

protokół zatrzymania

k 90

odpisy wyroków z obliczeniem kary

k 208-209, 228-231, 269-270, 373

protokół przeszukania i oględzin

k 94-96

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k 399

wyjaśnienia oskarżonego w części

k 110v-111, 572-573

zeznanie A. W.

k 168-169 ujawnione na k 625

opinia sądowo-psychiatryczna

k 253-255, 453

7. P. K. (2) - przyrodni brat M. M. (1), który pozostawał w konflikcie zarówno z nią, jak i z J. S. (1), w momencie zdarzenia pracował przy remoncie mieszkania sąsiada M. S.. Wygląd P. K. (2) znacząco różni się od wyglądu napastników widocznych na zapisie monitoringu z miejsca zdarzenia.

zeznanie P. K. (2)

k 39v,

705-706

zeznanie M. S.

k 332-333, 622

zeznanie J. S. (1)

k 574-579

dokumentacja fotograficzna

k 676-679

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. W. (1)

Z punktu 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Wynikający z wyjaśnień oskarżonego fakt, iż oskarżony nie popełnił zarzucanego czynu, nie brał udziału w pobiciu J. S. (1) z P. K. (1), nie zna P. K. (1), którego nie rozpoznawał na okazanych zdjęciach.

wyjaśnienia oskarżonego w części

k 110-111, 133, 346, 491-492, 572-574

Wynikający z zeznań M. M. (1) fakt, iż w pobiciu J. S. (1) brał udział jej krewny- P. K. (2), gdyż tak powiedział jej J. S. (1), którego nadto rozpoznała na zapisie monitoringu z miejsca zdarzenia jako drugiego sprawce zdarzenia

zeznanie M. M. w części

k 29-30

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznanie J. S. (1) w części

Zeznania pokrzywdzonego stanowią podstawę ustalenia faktów w zakresie stanu zdrowia pokrzywdzonego, jego pobytu w szpitalu i później jego stanu zdrowia po zakończeniu leczenia szpitalnego, także prowadzonego trybu życia, uzależnienia od alkoholu, stanu rodzinnego i majątkowego, co zostało potwierdzone dowodami z dokumentów oraz zeznaniami członków rodziny pokrzywdzonego, w tym zakresie zeznania nie były kwestionowane. Odnośnie samego przebiegu zdarzenia oraz napastników pokrzywdzony zasłaniał się niepamięcią, co w zestawieniu z jego zachowaniem po zabiegu w szpitalu opisywanym przez świadków, doznanym urazem głowy i jego następstwami opisanymi w opiniach sądowo-lekarskiej/sądowo-psychiatrycznej, należy ocenić jako odpowiadające rzeczywistości. Przy czym zeznając w śledztwie, jak i przed Sądem, kategorycznie nie rozpoznawał żadnego z napastników na okazanym mu monitoringu z miejsca zdarzenia i na powiększonych zdjęciach. W śledztwie rozpoznał na tablicy poglądowej zdjęcie P. K. (1), co potwierdził na rozprawie, wyjaśniając, iż w śledztwie wskazał na zdjęciu na P. K. (1) jako jedyną osobę, z którą miał, wcześniej przed zdarzeniem, konflikt, o którym nadal pamiętał (chodziło o zachowanie pokrzywdzonego wobec dzieci). Także na rozprawie pokrzywdzony nie wiedział, czy w śledztwie na monitoringu (filmie) tego P. K. (1) rozpoznał jako jednego ze sprawców. Analizując zeznania pokrzywdzonego nie sposób nie zauważyć, iż nie chce nikomu, w tym oskarżonemu, zaszkodzić, i jest bardzo ostrożny w zakresie rozpoznawania osób na okazywanych zdjęciach. Świadek nie pamiętał nawet imienia P. K. (1), którego znał nie tylko z widzenia (z dzielnicy), ale także poprzez poprzednią konkubinę, jak spontanicznie na rozprawie wyjawił. Niemniej jednak nie ma podstaw do odmowy jego zeznaniom mocy dowodowej, z uwagi na stan po urazie głowy.

zeznanie S. S. (1)

Zeznania matki pokrzywdzonego znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym, jako nie budzące wątpliwości, zeznania są w części zbieżne oraz wzajemnie się uzupełniające z zeznaniami A. Ż., nadto w części z zeznaniami M. M.. Także z zeznaniami J. S. odnośnie stanu zdrowia i leczenia po zdarzeniu oraz trybu życia pokrzywdzonego pozostają w zbieżności. Świadek zapamiętała, że M. M. dowiedziała się od pokrzywdzonego, zanim ten stracił kontakt z rzeczywistością, że pobili go sprawcy, z których jednego miał znać.

zeznanie A. Ż. (1)

Zeznania siostry pokrzywdzonego znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym, jako nie budzące wątpliwości, w części korelują one oraz wzajemnie się uzupełniają z zeznaniami S. S., nadto w części pozostają zbieżne z zeznaniami M. M.. Nadto odnośnie stanu zdrowia i leczenia po zdarzeniu oraz trybu życia pokrzywdzonego korelują z zeznaniami J. S.. W części dotyczącej rozmowy w szpitalu z pokrzywdzonym po operacji na temat sprawców pobicia, zeznania zostały pominięte, świadek na rozprawie sama stwierdziła, iż nie wie na ile świadomie jej brat w tej rozmowie uczestniczył, czy zorientował się o kogo pytała.

zeznanie M. M. (1)

Zeznania konkubiny pokrzywdzonego znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym w niezbędnym zakresie. Nie budziły wątpliwości i w części korelowały oraz wzajemnie się uzupełniały z zeznaniami A. Ż. i S. S. w zakresie stanu zdrowia i zachowania J. S. tuż po pobiciu do momentu zabrania do szpitala. W części dotyczącej relacji pokrzywdzonego odnośnie przebiegu zdarzenia i sprawców (2 sprawców, w tym jeden o imieniu P., brat świadka, drugiego pokrzywdzony miał nie znać), zeznania są dość chaotyczne. Świadek utrzymywała, że pokrzywdzony wskazał jednego ze sprawców pobicia jako jej barta P., pozostaje to w zbieżności z relacją matki pokrzywdzonego, która wiedząc o ich konflikcie sugerowała policji -jak sama zeznała- że napastnikiem był ktoś z rodziny M. M.. Trzeba podkreślić, że z uwagi na konflikt świadka z P. K. (2) (o czym oboje zeznawali) M. M. mogła być zainteresowana w obciążaniu P. K. (2). Jednakże wygląd P. K. (2), w zestawieniu z jego zeznaniami przed Sądem, nie daje jednak podstaw do przypisania mu tego czynu. W tym zakresie zeznania świadka, w tym rozpoznanie na monitoringu z miejsca zdarzenia P. K. (2), nie odpowiadają rzeczywistości. Znamiennym jest jednakże fakt, że jak powiedział jej J. S. (1) tuż po powrocie do domu po pobiciu, jeden ze sprawców pobicia, ten mu znany o imieniu P., zanim do niego podbiegł krzyknął "o idzie ten, co bije dzieci". Tego rodzaju szczegółowa okoliczność, nie mogła zostać wymyślona przez świadka, dlatego też zeznania w tej części M. M. zostały uwzględnione jako wiarygodne. Wskazuje to także na P. K. (1) jako pierwszego ze sprawców zdarzenia. Na rozprawie J. S. (1) zeznawał, iż wcześniej miał zatarg właśnie z P. K. (1), który w tramwaju go poszarpał za niewłaściwe zachowanie wobec dzieci.

zeznanie P. L. (1) w części

Zeznania byłej konkubiny P. K. (1), te złożone pierwotnie w śledztwie, znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym w niezbędnym zakresie. Nie budziły wątpliwości i w części korelowały z zeznaniami D. P., zapisem z monitoringu miejskiego, z których wynika, iż P. K. (1) wziął udział w pobiciu J. S.. P. K. (1) miał się do tego świadkowi przyznać w rozmowie, wskazując jednocześnie na udział w tym zdarzeniu oskarżonego. Świadek z tych zeznań spontanicznych, podczas których także rozpoznała na zapisie monitoringu z miejsca zdarzenia swego byłego konkubenta jako jednego ze sprawców pobicia, próbowała się wycofać na rozprawie zasłaniając się niepamięcią i swą chorobą, także nieprawidłowym zapisem jej słów w protokole, również sugestiami funkcjonariuszy policji. Argumentacja zmiany zeznań świadka w omawianym zakresie nie jest przekonywująca wobec kategorycznej treści jej pierwotnych zeznań, które zostały zapisane zgodnie z tym co mówiła, jak wynika z zapisu pod treścią zeznań, nadto z zestawienia całokształtu innych wiarygodnych dowodów wskazujących na udział P. K. i S. W. w zdarzeniu. Podkreślić należy, iż świadek na rozprawie nikogo nie rozpoznała na okazywanych jej zdjęciach i odtworzonym zapisie z monitoringu miejskiego ze zdarzenia, zaś na innych zdjęciach nie była pewna co do rozpoznania P. K. (1), którego nie rozpoznała na zdjęciu sygnalitycznym, co zwłaszcza wydaje się nierzeczywiste, gdyż rozpoznawana osoba jest ojcem jej małoletniego dziecka.

zeznanie A. W.

Zeznania ojca oskarżonego w zakresie trybu życia, zachowania się oskarżonego po opuszczeniu zakładu karnego są spójne, logiczne, brak podstaw do odmowy mocy dowodowej zeznaniom w tej części.

wyjaśnienia oskarżonego w części

Sąd miał na względzie wyjaśnienia złożone przez oskarżonego, w niewielkim zakresie, takim w jakim korespondowały z pozostałym niebudzącym wątpliwości materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami świadków, zgromadzoną w sprawie dokumentacją, wynikami przeprowadzonego wywiadu środowiskowego. Oskarżony spontanicznie rozpoznał siebie w jednym z mężczyzn idących wzdłuż ul.(...) w dniu zdarzenia na okazanych mu na rozprawie zdjęciach (powiększonych przez biegłego z zapisu monitoringu z dnia zdarzenia z ul.(...) tj. z godziny 13:49:08 zapisu z płyty z k 63, zdjęcia z k 62, powiększenia zdjęć na k 119, 124). Tym samym potwierdzony został jego ubiór i fakt noszenia torebki.( k 574).

W zakresie okoliczności podmiotowych Sąd oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego, danych osobowych, wywiadzie środowiskowym, danych o karalności, opinii sądowo-psychiatrycznej.

opinia biegłego informatyka z powiększonymi zdjęciami i płytą, ujawniona na k 633

Opinia pełna, sporządzona zgodnie ze wskazaniami wiedzy, żadna ze stron nie podważała w trakcie procesu treści opinii.

opinie sądowo-lekarskie opinia sądowo-psychiatryczne dot. J. S.

Opinie, pisemne i ustna, odnoszące się do rodzaju i charakteru obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego, mechanizmu ich powstania, podjętych działań medycznych w szpitalu, ustaleń w zakresie braku ewentualnego leczenia doznanego urazu, skutków, następstw tego urazu, oparte na danych, wydane zgodnie z wymogami specjalistycznej wiedzy, są precyzyjne, szczegółowe, jasne i logiczne, nadto spójne i nie zawierające sprzeczności. Biegli zapoznali się z dostępną dokumentacją medyczną, odpowiedzieli na wszystkie zadane pytania, zawarte w opiniach wnioski są wyczerpujące, kompletne, jednoznaczne i kategoryczne. Biegła J. K. wskazała, iż -przy zaistniałych skutkach, pomimo nie potwierdzenia złamania czaszki- ciosy zadawane prawdopodobnie pięścią oraz kopnięcia nie mogły być zadane z niewielką siłą.

analiza danych telekomunikacyjnych wraz z płytą

Wnioski analizy szczegółowe, jasne i logiczne, nie podważane w toku procesu

opinia sądowo-psychiatryczna, w tym uzupełniająca

Opinia pełna, oparta na danych, sporządzona zgodnie ze wskazaniami wiedzy, logiczna, spójna, nie zawierająca sprzeczności, wnioski opinii są jednoznaczne w zakresie poczytalności oskarżonego. Żadna ze stron nie podważała w trakcie procesu opinii.

protokoły oględzin zapisów monitoringu miejskiego, w tym z miejsca zdarzenia wraz z zapisami na płytach CD i zdjęciami

Treści protokołów są precyzyjne, szczegółowe, jasne i logiczne, treści te odpowiadają zapisowi monitoringów (z zapisów tych sporządzono zdjęcia w powiększeniu),

o ile jakość zdjęć z zapisów monitoringu, zwłaszcza z miejsca zdarzenia, poprawiana przez biegłego, nie jest najwyższa (brak widocznych twarzy), to jednak zapis tego monitoringu z miejsca zdarzenia, po kilkukrotnym odtworzeniu w trybie -stop klatka- na laptopie, pozwala na porównanie wyglądu (sylwetki, rodzaju włosów, znaków szczególnych na ciele-tatuaż) i ubioru napastników zarówno z wyglądem oskarżonego, także zdjęciami, na których widać ubiór i torebkę, jak i ze zdjęciami osoby P. K. (1) (na których widać jego sylwetkę, ubiór), w stopniu wykluczającym możliwość pomyłki, nadto pozwala na odtworzenie dość szczegółowego zachowania każdego z napastników wobec pokrzywdzonego.

zeznanie D. P. (1)

Znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym, jako nie budzące wątpliwości, świadek znał dość dobrze P. K. (1) z uwagi na prowadzone z nim czynności związane z tzw.niebieską kartą, bez wątpliwości rozpoznał na zdjęciach okazywanych na rozprawie (z zapisów monitoringu przed zdarzeniem, k 583) P. K. (1), nadto w toku śledztwa rozpoznał go po sylwetce, sposobie poruszania się na odtworzonym zapisie monitoringu ze zdarzenia, zeznania świadka nie były podważane w toku postępowania.

zeznanie P. K. (2)

Znalazły odzwierciedlenie w stanie faktycznym, jako nie budzące wątpliwości, świadek kategorycznie zeznał, iż nie zna oskarżonego, żadna ze stron nie podważała zeznań świadka

pozostałe dokumenty wymienione w części 1.1.

Dokumenty nie były przez strony kwestionowane, zostały uwzględnione w stanie faktycznym wobec braku uwag w zakresie ich rzetelności czy autentyczności (m.in. karta karna, odpisy wyroków, wywiad środowiskowy, protokół oględzin osoby, miejsca)

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego w części

Wobec wiarygodnych dowodów jednoznacznie obciążających oskarżonego, wyjaśnienia S. W. (1) nie przyznającego się do winy, do spowodowania ciężkiego uszkodzenia ciała pokrzywdzonego w dniu 27 lipca 2019r. podczas pobicia wspólnie i w porozumieniu z P. K. (1), nadto nie przyznającego się do bliskiej znajomości z P. K. (1) na wiarę nie zasługują. Na rozprawie oskarżony rozpoznał na zdjęciach, choć z niepewnością, P. K. (1) jako znajomego o ps.(...).

Oskarżony nie rozpoznał siebie na monitoringu/zdjęciach z miejsca zdarzenia, mimo iż sylwetka, ubiór drugiego z napastników odpowiada jego wyglądowi, napastnik ten jest ubrany tak samo, jak oskarżony w dniu zdarzenia o godzinie 13:49., nosi w ten sam sposób torebkę przewieszoną przez lewe ramię - zdjęcie w powiększeniu z k 119. Oskarżony natomiast spontanicznie rozpoznał siebie w jednym z mężczyzn idących wzdłuż ul.(...) w dniu zdarzenia na okazanym na rozprawie zdjęciu (powiększonym przez biegłego). Zdjęcie to zrobione z zapisu monitoringu z dnia zdarzenia z ul.(...) (godzina 13:49:08 zapisu z płyty z k 63, zdjęcia z k 62, powiększone na k 119, 124). Idącym z nim mężczyzną jest P. K. (1), czego oskarżony na rozprawie nie wykluczył, określając go jako (...), a co potwierdziły kategoryczne zeznania funkcjonariusza policji D. P. (1). Nawet, jeśli przyjąć, iż oskarżony nie znał nazwiska P. K. (1), to nie sposób uwierzyć, że nie pozostawał z nim w zażyłości, i że nie dokonał z nim przypisanego czynu. Przemawia za tym także okoliczność, iż spędzał z nim czas przed zdarzeniem, kontaktował się telefonicznie tuż po pobiciu. Świadczą o tym zapisy monitoringu dokumentujące przemieszczanie się w/w po dzielnicy, także tuż przed zdarzeniem. Nadto, potwierdza to także dowód w postaci zapisu wykonywanych połączeń telefonicznych, wskazujących zwiększony kontakt telefoniczny z P. K. (1) tuż po zdarzeniu i w kolejnych dniach. Oskarżony nie może zasłaniać się tym, że częsty kontakt telefoniczny z P. K. (1) miał jedynie w sprawie pracy, której poszukiwał za granicą, gdyż sam, spontanicznie wyjaśnił na rozprawie, że rozmawiał w sprawie pracy z kolegą o imieniu P., ale był to starszy mężczyzna (k 573).

Depozycje oskarżonego, który nie przyznaje się do czynu, nie wie o co chodzi, a nawet w śledztwie twierdzi, że nie rozumie zarzutu (k 491-492) nie odpowiadają rzeczywistości. O udziale oskarżonego w przypisanym czynie świadczy ciąg dowodów układających się w jedną całość, w szczególności zapis monitoringu z miejsca zdarzenia w zestawieniu z wcześniej zarejestrowanym obrazem oskarżonego i P. K. (1), a także w/w analiza danych telefonicznych, także danych (...) logowania się ich telefonów. Nadto potwierdzają to pośrednio zeznania świadków -P. L. (1) oraz M. M. (1), które o zdarzeniu i osobach biorących w nim udział dowiedziały się z bezpośredniej relacji odpowiednio- P. K. (1) i pokrzywdzonego, wymieniającego imię P..

Zestawienie w/w dowodów przeczy wersji zdarzenia przedstawionej w wyjaśnieniach S. W. (1). Wyjaśnienia te zostały więc potraktowane wyłącznie jako jego linia obrony.

zeznanie M. M. w części

Zeznania świadka w zakresie faktu, iż jednym z napastników był jej przyrodni brat P. K. (2), o czym miał świadkowi powiedzieć pokrzywdzony, nie są wiarygodne, gdyż nie zostały potwierdzone żadnym innym dowodem, a wręcz są sprzeczne z zapisami z monitoringu, a także treścią zeznań P. L., D. P. i w części J. S.. W tym zakresie, jak już zaznaczono w części 2.1., zeznania świadka, w tym rozpoznanie na monitoringu z miejsca zdarzenia P. K. (2), nie odpowiadają rzeczywistości.

1.1.1

zeznania pozostałych świadków z a/o

Zeznania świadka R. P., E. W., G. Z. nie mają znaczenia dla odpowiedzialności karnej S. W. (1) i dlatego zostały pominięte w stanie faktycznym.

pozostałe dowody z dokumentów z a/o

Pozostałe dowody z dokumentów zgromadzone w toku postępowania, w tym mi.in. opinia biegłych-sprawozdanie z przeprowadzonych badań genetycznych, nie dały podstaw do ustalenia istotnych w sprawie faktów, dlatego też zostały pominięte.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt 1

S. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do przypisania oskarżonemu czynu z art.158§1 k.k. i art.156§ 1 pkt 2 k.k. w zw. z art.11§ 2 k.k. w zw. z art.64§ 1 k.k. W wyroku zmieniono opis czynu stosownie do poczynionych ustaleń faktycznych w zakresie poszczególnych czynności wykonywanych wobec pokrzywdzonego przez ustalonych sprawców, nadto porządkując rodzaj obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego.

Wskazane wyżej dowody nie pozostawiają jakichkolwiek wątpliwości, że to oskarżony wziął udział w pobiciu J. S. (1), przyłączył się do tego pobiciu, ruszając za goniącym pokrzywdzonego kolegą, wspólnie z kolegą używał wobec J. S. (1) przemocy opisanej w wyroku, tym samym, z uwagi na umiejscowienie (głowa, tułów), siłę i ilość ciosów (kopnięcia obutą nogą co najmniej 4 razy oskarżony, drugi ze sprawców - co najmniej 2) narażając J. S. (1) na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. Oskarżony świadomie, umyślnie wziął udział w pobiciu nieznanego mu człowieka, działając wspólnie i w porozumieniu z kolegą, który także stosował wobec leżącego pokrzywdzonego przemoc w postaci kopnięć. Oskarżony chciał pobić J. S. (1) i zadać mu ciężkie dla jego zdrowia skutki (podobnie jak i pierwszy ze sprawców), co wynika z zauważalnego stopnia ich agresji i natężenia przemocy. W następstwie pobicia J. S. (1) doznał urazu głowy, szczegółowo opisanego w wyroku, stanowiącego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, a także - w części- stanowiącego ciężką nieuleczalną chorobę, ja wynika z wiarygodnych opinii lekarskich.

Po stronie oskarżonego nie zachodziły żadne okoliczności wpływające na wyłączenie bądź ograniczenie winy. Mógł on zatem postąpić zgodnie z porządkiem prawnym, nic nie wyłączało jego wolności w tym zakresie. Mając powyższe na uwadze należało uznać popełnione przez oskarżonego czyny jako karalne, karygodne, zawinione.

Warunki przyjęcia działania w tzw.recydywie zwykłej z art.64§ 1 k.k. zostały spełnione z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 8 maja 2017 roku sygn.akt (...), obejmującym między innymi karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wobec oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 roku, sygn.akt (...) za podobny czyn umyślny z art.280§ 1 k.k. i art.283 k.k. , przy czym karę tę oskarżony skończył odbywać około miesiąca przed pobiciem J. S. (1) tj. 18 czerwca 2019r.

Materiał dowodowy w zakresie drugiego ustalonego sprawcy, z powodu jego ukrywania się, został wyłączony do odrębnego postępowania, postępowanie nadal jest zawieszone.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. W. (1)

punkt 1

punkt 1

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu należało uznać za wysoki. Na taką ocenę stopnia szkodliwości miały wpływ rodzaj i charakter zagrożonego, naruszonego dobra (życie i zdrowie pokrzywdzonego), skutki czynu (tzw. ciężki uszczerbek ciała), okoliczności popełnienia czynu (agresywne zachowanie, wspólnie i w porozumieniu z innym mężczyzną, w środku dnia w miejscu publicznym wobec nieznanej dla oskarżonego osoby, podjęte bez powodu), wypełnienie jednym zachowaniem znamion 2 czynów, umyślność działania.

Przy wymiarze kary na niekorzyść S. W. (1) poczytano jego uprzednią karalność, nie znaleziono żadnych okoliczności łagodzących.

Wymierzona kara 8 lat pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i współmierna do stopnia winy oskarżonego. Kara w tej wysokości realizuje w wystarczającej mierze cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, z jednoczesnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego. Dotychczasowe zachowanie oskarżonego, prowadzony przez niego tryb życia w zestawieniu z uprzednią karalnością, pobytami w zakładach karnych, dają podstawy do twierdzenia, że oskarżony jest osobą zdemoralizowaną, zaś dotychczasowa resocjalizacja nie przyniosła pożądanych rezultatów. Niezbędna jest dalsza izolacja oskarżonego w wymiarze orzeczonym w wyroku celem wykształcenia u oskarżonego poszanowania dla norm społecznych, a przede wszystkim wartości ludzkiego życia i zdrowia. Jednocześnie orzeczona kara stanowi wyraźny sygnał dla społeczeństwa i osób z otoczenia oskarżonego, iż zachowania przestępcze spotykają się ze sprawiedliwą sankcją karną, zaś osoba za nie odpowiedzialna nie uniknie konsekwencji prawnych.

S. W. (1)

punkt 3

punkt 1

W związku z wnioskiem pokrzywdzonego J. S. (1) złożonym na rozprawie w zeznaniach (k 576) o odszkodowanie/zadośćuczynienie w wysokości 5 000 zł, przyznano pokrzywdzonemu w wyroku żądaną kwotę tytułem zadośćuczynienia na podstawie art.46§1 k.k.

Podstawą dowodową ustalenia wysokości zadośćuczynienia jest dowód z zapisów w dokumentach lekarskich i opinii lekarskiej oraz zeznania złożone przez pokrzywdzonego, z których wynika, iż doznał poważnego urazu głowy, co związane jest z bólem fizycznym i cierpieniem, także dolegliwościami psychicznymi.

Wymiernej wartości szkody pokrzywdzony nie wykazał, zasadnym więc było przyznanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w żądanej wysokości. Kwota ta ma dla pokrzywdzonego charakter kompensacyjny, a zarazem nie osiąga wartości nadmiernej w stosunku do doznanej krzywdy oraz jest utrzymana w rozsądnych granicach.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. W. (1)

punkt 2

punkt 1

Na podstawie art. 63 §1 i 5 k.k., na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w niniejszej sprawie - poczynając od chwili jego zatrzymania.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 4

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił S. W. (1) w całości z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym odstąpił od wymierzenia opłaty, obciążając nimi Skarb Państwa. Sąd przyjął, iż uiszczenie kosztów przez oskarżonego, zważywszy na jego sytuację majątkową, pobyt w areszcie, byłoby zbyt uciążliwe.

7.  Podpis

Sędzia Eliza Feliniak