UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 146/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 23 grudnia 2020 roku sygn. akt II K 588/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wyroku tj., art. 7 k.p.k., art. 410 & 1 k.p.k., art. 5 & 2 k.p.k. poprzez:

- dowolną a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności zeznań J. K. - byłej konkubiny oskarżonego z nim skonfliktowanej, mającej interes w tym aby winę i odpowiedzialność zrzucić na niego i spowodować jego skazanie,

- nierozważenie wszystkich okoliczności sprawy, a przede wszystkim braku ustalenia personaliów osoby trzeciej przewijającej się w zeznaniach pokrzywdzonej, której udział w transakcji nie został wyjaśniony oraz przyjęcie winy oskarżonego ze względu na jego uprzednią karalność,

- pominięcie faktu wynikającego z zeznań pokrzywdzonej, że nigdy nie kontaktowała się osobiście z oskarżonym oraz że była świadoma niskiej ceny oferowanego do sprzedaży przedmiotu i godziła się na ryzyko związane z transakcją, a w konsekwencji nie rozstrzygnięcie wynikających stąd wątpliwości na korzyść oskarżonego;

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść poprzez nieprawidłowe przyjęcie, że oskarżony zamieścił ogłoszenie na portalu ogłoszeniowym i prowadził rozmowy z pokrzywdzoną za pomocą aplikacji M. na temat sprzedaży zabawki, a w konsekwencji przyjęcie że popełnił zarzucany mu czyn

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego w połączeniu z lekturą uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, że wszystkie podniesione zarzuty są chybione. Ustalenia faktyczne poczynione przez sąd pierwszej instancji dotyczące sprawstwa i winy oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu, są prawidłowe i zgodne z całokształtem okoliczności sprawy.

Sąd rejonowy kierując się prawem swobodnej oceny dowodów poczynił ustalenia takie, które nie mogą być uważane za błędne, dowolne, sprzeczne z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Co przy tym istotne sąd ten w rozważaniach swych nie pominął żadnego dowodu, każdy z nich omówił i w uzasadnieniu orzeczenia wskazał, które z tych dowodów i dlaczego uznał za wiarygodne, a którym i dlaczego przymiotu wiarygodności odmówił.

Sąd pierwszej instancji zasadnie odmówił przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego M. G., nie przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Przeczą im bowiem zasługujące na takowy walor złożone przez J. K. relacje procesowe również wówczas podejrzanej o popełnienie tego samego czynu. Wynika z nich, że pozostawała w związku konkubenckim z M. G. do listopada 2019 roku, a więc gdy składała wyjaśnienia była już jego byłą partnerką. Przyznała, że dokonała wielu oszustw internetowych i wszystkie one były popełnione wspólnie i w porozumieniu z byłym partnerem M. G.. Szczerze podała, że była pod złym wpływem tego ostatniego, nie do końca świadoma tych przestępstw.

W czasie rozprawy głównej w niniejszym postępowaniu J. K. była już uznana, prawomocnym wyrokiem z dnia 18 listopada 2020 roku w sprawie II K 261/20 Sądu Rejonowego w Bełchatowie, za winną tego samego czynu jaki zarzucono w przedmiotowym procesie oskarżonemu i co istotne popełnionego we współdziałaniu przestępczym z inną osobą, co do której materiały wyłączono do odrębnego postępowania.

Tak więc przesądzenie sprawstwa i winy oskarżonego M. G. nastąpiło na podstawie wyjaśnień J. K., będącej w czasie ich składania osobą zainteresowaną w wyniku procesu, stanowiących pomówienie współoskarżonego o popełnienie tego samego czynu. Dlatego ten środek dowodowy, ze względu na zainteresowanie osoby pomawiającej inną, musi być poddany szczególnie wnikliwej ocenie, z jednoczesnym rozważeniem czy owo pomówienie jest logiczne i czy nie jest nieprawdopodobne, a więc z odpowiednią dozą krytycyzmu i zasad logicznego rozumowania, w konfrontacji z innym dowodami i okolicznościami sprawy.

Wymaga stanowczego podkreślenia, że w przypadku wyjaśnień J. K. prawdziwość jej pomówienia nie może być kwestionowana ze względu na jej osobiste zainteresowanie zmierzające do przerzucenia winy na M. G. lub zmniejszenia winy własnej, co próbuje bezpodstawnie forsować obrona. Otóż wymowa wyjaśnień J. K. jest taka, że wskazała ona na wspólne działanie z w zakresie oszustw internetowych z M. G. i nie dążyła do ekskulpowania własnej osoby. Było to absolutnie zrozumiałe w sytuacji gdy oboje wymienieni byli dla siebie partnerami życiowymi, wychowującymi wspólne dziecko A. G. ( pismo procesowe oskarżonego karta 147 ), a więc wspólnie zainteresowanymi zdobywaniem środków do utrzymania siebie i małoletniej córki.

Okolicznością bezsporną w sprawie jest przelanie w dniu 27 września 2019 roku kwoty 160 złotych przez pokrzywdzoną K. W. na rachunek bankowy o numerze (...) prowadzony w (...) Bank S.A. w W. na rzecz J. K., otwarty w dniu zarzucanego czynu tj. 26 września 2019 roku ( potwierdzenie przelewu karta 17 i historia rachunku karta 43 - 44, pismo banku karta 39 ).

Zarzut skarżącego, iż nie ma dowodów na to, że to oskarżony rozmawiał z pokrzywdzoną K. W. przez komunikator M. i że to on fizycznie umieścił ogłoszenie o sprzedaży auta na akumulator w dniu 26 września 2019 roku na portalu społecznościowym F. w dziale M., traci na znaczeniu w świetle prawidłowych ustaleń sądu merytorycznego dotyczących wspólnego popełnienia przez J. K. i M. G. oszustwa na szkodę ww. Wspólność ich działania przejawiła się w tym, że oboje sprawcy czynu dopuścili się go razem, niejako wspólnymi siłami. Punktem wyjścia do oceny prawnej tego przestępstwa nie były działania poszczególnych oskarżonych oceniane jednostkowo, ale łączne ich działania. Przypisanie im przestępstwa w postaci współsprawstwa oznacza odpowiedzialność karną za wspólne działanie, choćby każdy z nich nie wypełniał znamion przypisanego czynu, jeśli tylko działania swoje akceptowali i w nich uczestniczyli (zob. także post. SN z 5.5.2003 r., V KK 346/02, OSNwSK 2003, Nr 1, poz. 905; post. SN z 1.3.2005 r., III KK 249/04, OSNKW 2005, Nr 7–8, poz. 63; post. SN z 19.2.2014 r., II KK 17/14, Prok. i Pr. – wkł. 2014, Nr 5, poz. 1; wyr. SA w Łodzi z 4.11.2004 r., II AKa 209/04, Prok. i Pr. – wkł. 2006, Nr 6, poz. 21; wyr. SA w Katowicach z 30.12.2004 r., II AKa 435/04, niepubl.).

Relacja procesowa J. K. potwierdza porozumienie partnerów w zakresie popełnianych przestępstw internetowych.

Również podnoszona przez apelanta kwestia roli jaką miała odegrać w tym procederze kolejna osoba nie ma znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonego za zarzucany mu we współdziałaniu czyn, podobnie jak i godzenie się przez pokrzywdzoną na ryzyko związane z transakcją.

W kontekście powyższego chybiony jest też zarzut obrazy art. 5 & 2 k.p.k. Przeprowadzone przez sąd merytoryczny postepowanie nosi cechy pełności i kompletności. Zebrane dowody poddane zostały ocenie spełniającej rygory określone przepisem art.7 k.p.k., która nie wykazała istnienia nie dających się usunąć wątpliwości o charakterze obiektywnym, dotyczących okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia w zakresie sprawstwa oskarżonego. Sąd ten dogłębnie i wszechstronnie przeanalizował całość dostępnego materiału dowodowego przy zastosowaniu zasad poprawnego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Uprzednia karalność oskarżonego, wbrew argumentacji skarżącego nie legła u podstaw ustalania winy i sprawstwa M. G. lecz była okolicznością braną pod uwagę przy przyjmowaniu recydywy z art. 64 & 1 k.k. i w procesie kształtowania kary. Wymierzona kara 8 miesięcy pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym uwzględnia dyrektywy przewidziane przepisem art. 53 & 1 k.k.. Jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, ma szanse spełnić stawiane przed nią cele wychowawcze i zapobiegawcze względem osoby sprawcy i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a nadto respektuje płynący z art. 69 & 1 k.k. zakaz warunkowego zawieszenia jej wykonania wobec sprawcy karanego w chwili czynu na karę pozbawienia wolności.

Reakcja karna na przypisane przestępstwo polegająca na wymierzeniu kary wolnościowej, chociażby kary ograniczenia wolności jak w akceptowanym przez oskarżonego wyroku nakazowym z dnia 21 sierpnia 2020 roku, wzruszonym w drodze sprzeciwu przez prokuratora, nie wdrożyłaby oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego, skoro nie zdołały tego uczynić orzekane wcześniej za inne przestępstwa kary pozbawienia wolności.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów podanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wszystkie rozstrzygnięcia zawarte w wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok słuszny, zarzuty skarżącego niezasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej wg stawek określonych w & 2 pkt. 1 w zw. z & 4 ust. 1 i 3 w zw. z & 17 ust. 2 pkt. 4, Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu z dnia 3 października 2016 roku ( Dz. U. z 2019 roku poz. 68 ).

3.

Na podstawie art. 624 & 1 k.p.k. i art 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 1983 roku ) zwolniono oskarżonego od opłaty za drugą instancję i wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym, mając na uwadze jego izolacje penitencjarną, uniemożliwiającą zarobkowanie..

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wszystkie rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana