Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 37/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 października 2020r., sygn. akt II K 234/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Zarzuty zawarte w apelacji pełnomocnika oskarżyciela prywatnego:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a to uznanie, że czyn którego dopuściła się oskarżona 28.02.2017 r. w toku przesłuchania przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze w sprawie II K 1384/16 cechuje nieznaczny stopień społecznej szkodliwości, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia i warunkowe umorzenie postępowania;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2

obraza przepisów postępowania, a to art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji gdy wcześniej wszczęte postepowanie o ten sam czyn toczyło się w ramach tego samego postępowania karnego, w związku z czym Sąd powinien ustalić ze czyny opisane w części wstępnej nr 1 i 4 stanowią jeden czyn co miało wpływ na tresć zaskarżonego orzeczenia i umorzenie postępowania co do pkt 3 części wstępnej wyroku;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

3

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia a to uznanie, że kwota 700 zł. orzeczona tytułem nawiązki na rzecz pokrzywdzonego jest adekwatna do krzywd wywołanych działaniem oskarżonej, w sytuacji gdy krzywda pokrzywdzonego wynikająca z działań oskarżonej jest dalece większa, na co wpływ ma w szczególności fakt, że oskarżona pomówienia wobec pokrzywdzonego kierowała nieustannie od 2014 r.i że czyniła je mając świadomość że są one bezpodstawne;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

4

obraza przepisów postępowania, a to art. 628 pkt 1 w zw. z art. 629 k.p.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i zasądzenie na rzecz oskarżyciela prywatnego jedynie części z poniesionych przez niego i udowodnionych kosztów postępowania, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

5

Zarzuty zawarte w apelacji oskarżyciela prywatnego:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia polegający na wadliwym ustaleniu, ze oskarżona zeznając jako świadek przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1384/16 a także w innych sprawach i okolicznościach dopuściła się czynu przestępnego jednakże stopień szkodliwości społecznej nie był znaczny;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

6

naruszenie art. 398 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie wniosku oskarżyciela prywatnego i niezastosowanie instytucji art. 216 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

7

niezastosowanie art.12 k.k. mimo ze oskarżona wielokrotnie w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dopuszczała się pomówień, zniesławienia i znieważenia J. M. o czym pokrzywdzony dowiadywał się podczas procedowania sprawy;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

8

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia polegający na wadliwym ustaleniu, ,że wina i społeczna szkodliwość czynu cechuje się znikomym stopniem, co skutkowało bezpodstawnym umorzeniem postepowania, podczas gdy zarówno wina jak i społeczna szkodliwość czynu były znaczne, a postawa oskarżonej która wielokrotnie wygłaszała pomówienia wobec poszkodowanego oraz oświadczenia, że jest gotowa powtórzyć swoje zarzuty oraz że zrobi wszystko by dowieść że J. M. jest przestępcą, uzasadnia przypuszczenie że oskarżona ponownie dopuści się zarzucanych jej czynów;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

9

naruszenie przepisu art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. poprzez jego zastosowanie pomimo ze nie zostały spełnione ku temu warunki;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

10

naruszenie przepisu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. poprzez jego zastosowanie pomimo ze nie zostały spełnione ku temu warunki;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

11

naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez nieuwzględnienie wniosków dowodowych i formalnych złożonych przez oskarżyciela prywatnego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

12

naruszenie przepisu art. 628 k.p.k. poprzez zasadzenie tylko częściowo kosztów jakie poniósł poszkodowany w związku z procesem.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1

Wyrok warunkowo umarzający postępowanie o ten czyn, przypisany w pkt I części dyspozytywnej wyroku nie mógł się ostać, zważywszy na kilka okoliczności powodujących iż ocena społecznej szkodliwość tego czynu - która zdaniem Sądu Rejonowego nie jest znaczna – budzi wątpliwości. Argumentacja skarżącego zasadna była jednak tylko w części. Wskazać należy na powszechny w orzecznictwie Sądu Najwyższego pogląd, że nie stanowią pomówienia wypowiedzi związane z wykonywaniem obowiązków prawnych, np. zeznania świadka ( zob.np.wyr.SN z 18.12.2000 r. IV KKN 331/00 ). Powyższego Sąd I instancji w niniejszej sprawie zupełnie nie dostrzegł i nie ocenił. Przestępcze zachowanie oskarżonej miało jednak polegać także na przedstawieniu zniesławiających pokrzywdzonego dokumentów, przy czym Sąd Rejonowy nie argumentował w pisemnym uzasadnieniu szczegółowo jakie to były dokumenty i dlaczego treści w nich zawarte stanowiły pomówienie. Przyjmując winę oskarżonej Sąd Rejonowy w ogóle nie ocenił jej stopnia, który wszak także dla warunkowego umorzenia postępowania nie powinien być znaczny. Skarżący pełnomocnik akcentuje w apelacji szczególne nasilenie zlej woli oskarżonej, jej uporczywość i zacietrzewienie oraz znaczne szkody wyrządzone pomówieniami oskarżonej. W tym kontekście wskazać należy że prawidłowa ocena powyższych przesłanek będzie możliwa w przypadku całościowej, kompleksowej oceny działania oskarżonej, w tym także zarzuconego w pkt. 4 części wstępnej wyroku, co do którego czynu nastąpiło niezasadne umorzenie postępowania w pkt. III części dyspozytywnej.

Ad.2

Zarzut zasadny, uwypuklający niefrasobliwość Sądu I instancji w rozstrzyganiu niniejszej sprawy. Istotnie działania oskarżonej opisane w pkt I części dyspozytywnej i w pkt. 4 części wstępnej dotyczące zachowania w trakcie procedowania w sprawie II K 1384/16, należałoby rozpatrywać w kontekście jednego czynu, być może przy przyjęciu konstrukcji prawnej z art. 12 § 1 k.k. przy czym warunkiem jest sprecyzowanie czasu kiedy zachowania te miały miejsce. W akcie oskarżenia wskazano, że czyn przypisany w pkt I części dyspozytywnej miał miejsce 28 lutego 2017 r., podczas gdy w zaskarżonym wyroku przyjęto że było to 28 lutego 2018 r., czyn z pkt. 4 części wstępnej miał zaś trwać „w dalszym ciągu”. Zważywszy na powyższe błędna była ocena Sądu I instancji, że są to dwa czyny „tożsame” i umorzenie postępowania o drugi z nich z powodu powagi rzeczy osądzonej z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Ad.3

Zarzut przedwczesny ze względu na konieczność wydania wyroku kasatoryjnego w wyżej wskazanej części.

Ad.4

Zarzut przedwczesny ze względu na konieczność wydania wyroku kasatoryjnego w wyżej wskazanej części.

Ad.5

Zarzut częściowo zasadny, argumentacja jak w pkt. Ad.1.

Ad.6

Zarzut niezasadny, wręcz niezrozumiały czyn przypisany w pkt. I części wstępnej kwalifikowany był m.in. z art. 216 k.k.

Ad.7

Zarzut częściowo zasadny, argumentacja jak w pkt Ad.2.

Ad.8

Zarzut niezasadny, sformułowany nieczytelnie, nie wiadomo do którego z zarzucanych czynów się odnosi. Postepowanie o żaden z czynów nie zostało umorzone z powodu znikomego stopnia społecznej szkodliwości tj. na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k.

Ad.9

Zarzut niezasadny. Czyn z pkt 2 części wstępnej miał zostać popełniony w dniu 24 września 2014 r., akt oskarżenia o ten czyn oskarżyciel prywatny wniósł 6 maja 2018 r. Zgodnie z art. 101 § 2 k.k. karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od czasu gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy, nie później jednak niż z upływem 3 lat od jego popełnienia. Obydwa te terminy zostały w niniejszej sprawie przekroczone, nie znajduje w tej sytuacji zastosowania instytucja przedłużenia przedawnienia karalności z art. 102 k.k. Podnoszona przez skarżącego w uzasadnieniu apelacji okoliczność wcześniejszego wszczęcia i prowadzenia wobec oskarżonej postępowania publicznoskargowego o składanie fałszywych zeznań nie ma znaczenia w niniejszej kwestii, było to postępowanie o inny czyn, o odmiennych znamionach. Nie mają także znaczenia uregulowania związane z przedłużeniem terminów przedawnień karalności w związku z pandemią Covid-19, dotyczyły one 2020 r. Umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. było zasadne.

Ad.10

Zarzut zasadny, argumentacja jak w pkt Ad.2

Ad.11

Zarzut niezasadny, nieuwzględnienie wniosków dowodowych i formalnych nie może być traktowane jako naruszenie prawa materialnego, pomijając powyższe skarżący nie sprecyzował o jakie wnioski dowodowe i formalne chodzi.

Ad.12

Zarzut przedwczesny ze względu na konieczność wydania wyroku kasatoryjnego w wyżej wskazanej części.

Wniosek

1.uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze ( apelacja pełnomocnika oskarżyciela prywatnego )

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2.zmiana wyroku poprzez „surowszą ocenę czynów oskarżonej” ( apelacja oskarżyciela prywatnego )

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ( apelacja oskarżyciela prywatnego ).

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1

Wniosek zasadny w części, tj. odnośnie czynów: przypisanego w pkt I części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku oraz opisanego w pkt. 4 części wstępnej wyroku co do którego umorzono postępowanie w pkt. III części dyspozytywnej wyroku. Przesądza o powyższym argumentacja przedstawiona podczas omawiania poszczególnych zarzutów apelacji.

Ad.2

Wniosek niezasadny, konieczne było wydanie w części wyroku kasatoryjnego o czym wskazano w pkt Ad.1, w pozostałej części zaś utrzymanie wyroku w mocy.

Ad.3

Wniosek częściowo zasadny, argumentacja jak w pkt. Ad.1

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok utrzymany w mocy w części tj. odnośnie rozstrzygnięć z pkt II i IV części dyspozytywnej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w pkt II części dyspozytywnej o czyn z pkt 2 części wstępnej było prawidłowe, o czym była mowa powyżej w pkt Ad.9. Co się tyczy uniewinnienia oskarżonej w pkt. IV części dyspozytywnej ( czyn opisany w pkt 3 części wstępnej ), to ta część wyroku nie została zaskarżona przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego co jednoznacznie wynika z początkowej części apelacji i treści zarzutów ( choć sprzeczne z tym wydaje się wnioskowanie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości ). W osobiście sporządzonej apelacji oskarżyciel prywatny nie przedstawił przekonywujących argumentów przemawiających przeciwko uniewinnieniu oskarżonej w tej części. Słuszne jest stanowisko Sądu I instancji że ten czyn nie został wystarczająco sprecyzowany w akcie oskarżenia a jego opis zawierał braki odnośnie ustawowych znamion zarzucanego przestępstwa.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zaskarżony wyrok uchylony na tej podstawie w części tj. odnośnie czynu przypisanego w pkt I części dyspozytywnej. Zważywszy na całą argumentację przedstawioną powyżej zachodzi konieczność ponownego przeprowadzenia przewodu sądowego w całości odnośnie tego czynu.

Uchylenie wyroku ,co oczywiste , dotyczy także pkt V ( orzeczenie o nawiązce ) i pkt VI ( rozstrzygnięcie o kosztach procesu ) części dyspozytywnej.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zaskarżony wyrok uchylony na tej podstawie w części tj. odnośnie czynu opisanego w pkt. 4 części wstępnej wyroku co do którego umorzono postępowanie w pkt. III części dyspozytywnej. Zasada ne peius nie pozwalała na wydanie w tej części wyroku skazującego, ponadto to rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest ściśle powiązane z uchyleniem wyroku odnośnie czynu przypisanego w pkt I części dyspozytywnej, o czym była mowa powyżej.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Rejonowy przeprowadzi ponownie postępowanie w całości, w zakresie w jakim wyrok został uchylony, w tym rozpozna wszystkie wnioski dowodowe stron. Następnie Sąd ten oceni czy i w jakim zakresie zostały wyczerpane zachowaniem oskarżonej ustawowe znamiona czynu z art. 212 § 1 k.k. względnie z art. 216 k.k., czy jest to jeden czyn w rozumieniu art. 12 § 1 k.k., jaki jest stopień winy oskarżonej i stopień społecznej szkodliwości czynu i ewentualnie jaką należy wymierzyć oskarżonej karę i jakie orzec środki karne. Swoje ostateczne rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy zawrze w wyroku który prawidłowo uzasadni zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 624 § 2 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy uznając że przemawiają za tym względy słuszności zwolnił oskarżyciela prywatnego J. M. od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie w części w której zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części dotyczącej pkt I , III, V i VI

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel prywatny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana