Sygn. akt XI GC 221/21

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 sierpnia 2019 r. F. S. i P. Ł. wnieśli przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę solidarnie na ich rzecz kwoty 1600 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 22 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Powodowie na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej z poszkodowanym zdarzeniem drogowym, którego sprawca objęty był ochroną ubezpieczeniową na podstawie ważnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej z pozwanym, niniejszym pozwem dochodzili dopłaty do odszkodowania z tytułu uszkodzenia samochodu poszkodowanego w kwocie 1150 zł i z tytułu kosztów sporządzenia wyceny przez niezależnego rzeczoznawcę w kwocie 450 zł. Żądaniem pozwu w kwocie 1600 zł objęto część roszczenia tytułem dalszych kosztów naprawy.

Nakazem zapłaty z dnia 19 lutego 2020 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana zakwestionowała żądanie powodów, podniosła zarzut niezasadności roszczenia, niewykazania roszczenia i zarzut wadliwie sporządzonej wyceny wartości pojazdu.

Zarządzeniem z dnia 6 sierpnia 2021 roku przewodniczący zwrócił nieopłacone pismo powodów z dnia 8 czerwca 2021 r. zawierające rozszerzenie powództwa o kwotę 468 zł, w którym powodowie wnieśli o zasądzenie solidarnie na ich rzecz kwoty 2068 zł z odsetkami ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 22 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 20 grudnia 2018 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki V. nr rej. (...), należący do K. K.. Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z pozwanym. Poszkodowana dokonała zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy, który przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady i wszczął postępowanie likwidacyjne, w wyniku którego ustalił wysokość kosztów naprawy kwotę 2247,33 zł, a następnie przyznał i wypłacił odszkodowanie w tak ustalonej wysokości.

Dowód:

- odpis z KRS pozwanej k.57-56,

- akta szkody płyta (...) k. 61,

- kalkulacja (...) k. 6v-10,

- ustalenie wysokości szkody k.6,

- decyzja z dnia 21.12.2018 r. k.11,

- decyzja z dnia 3.01.2019 r. k.12,

Poszkodowana zleciła rzeczoznawcy P. O. ustalenie kosztu naprawy przedmiotowego pojazdu. W opinii wartość pojazdu przed szkodą ustalono na 7400 zł, a w stanie uszkodzonym na kwotę 2100 zł, różnicę na 5.300 zł (szkoda całkowita) .

Dnia 7 lutego 2019 r. P. O. wystawił na K. K. fakturę VAT nr (...) na kwotę 450 zł brutto tytułem wyliczenia wartości pojazdu przed i po szkodzie oraz sporządzenie kosztorysu naprawy.

Dowód:

- wycena k.20-23,

- kalkulacja k. 23v-24v,

- faktura VAT (...) k.25,

Na podstawie ekspertyzy powodowie jako pełnomocnicy poszkodowanej odwołali się od decyzji pozwanej, wzywając do dopłaty do odszkodowania w kwocie 3052,52 zł, w tym kwoty 450 zł za wycenę.

W odpowiedzi pozwana dopłaciła odszkodowanie w kwocie 1498,72 zł. Powodowie jako pełnomocnicy poszkodowanej ponownie wezwali pozwaną o dopłatę do odszkodowania w kwocie 2003,95 zł, jednak pozwana odmówiła dopłaty.

Według wyceny systemowej pozwanego wartość pojazdu po szkodzie wynosiła brutto 2035,95 zł. Najwyższa oferta pozyskana przez ubezpieczyciela w drodze aukcji internetowej w istocie wynosiła 62,50 zł.

Poszkodowana dnia 6 kwietnia 2019 r. zbyła ostatecznie wrak za kwotę 500 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 7.02.2019 r. k.17-18 wraz z potwierdzeniem odbioru k.19,

- decyzja z dnia 22.02. (...). k.26-27,

- wezwanie do zapłaty z dnia 25.02.2019 r. k.28-29 wraz z potwierdzeniem odbioru k.30

- pismo pozwanej z dnia 1.03.2019 r. k.31-34,

- umowa sprzedaży z dnia 6.04.2019 r. k.35-35v,

- wydruki z aukcji, maile k.120-125,

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2019 r. pozwana poinformowała poszkodowaną K. K., że przedmiotowa szkoda ma charakter szkody całkowitej, w związku z czym wysokość szkody ustala jako różnica wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym, tj.5782 zł i uszkodzonym tj. 500 zł, a co za tym idzie wysokość odszkodowania została ustalona na kwotę 5282 zł.

Dowód:

- decyzja z dnia 25.04.2019 r. k.58-58 v,

- lista wypłaty odszkodowań k.59,

- wycena k.60,

Dnia 24 maja 2019 r. K. K. zawarła z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelała na rzecz powodów za wynagrodzeniem wierzytelność przysługującą jej z tytułu zdarzenia z dnia 20 grudnia 2018 r. w stosunku do (...) spółki akcyjnej w W..

Dowód:

- umowa cesji k. 13-13v,

- mail k.15-16,

- zawiadomienie k.14,

Koszty naprawy samochodu marki V. (...) nr rej. (...) usuwającej uszkodzenia i przywracającej pojazd do stanu sprzed zdarzenia kolizyjnego zaistniałego dnia 20 grudnia 2018 r., wykonanej w okresie zaistnienia szkody w niezależnym warsztacie blacharsko-lakierniczym działającym na terenie zamieszkania poszkodowanej, oferującym usługi na odpowiednio wysokim poziomie, przy zastosowaniu części oryginalnych serwisowych, sygnowanych znakiem producenta pojazdu oraz średnich stawek prac naprawczych wynosiły brutto 10446 zł.

Porównanie wartości rynkowej pojazdu przed uszkodzeniem, z kosztami jego naprawy powypadkowej wykonanej w niezależnym warsztacie naprawczym przy zastosowaniu części oryginalnych sygnowanych znakiem producenta pojazdu wskazuje, iż przywrócenie samochodu do stanu sprzed szkody nie miało w tym przypadku uzasadnienia ekonomicznego, bowiem koszty naprawy przekraczały jego wartość.

Wartość rynkowa ww. pojazdu w dniu 20 grudnia 2018 r. w stanie nieuszkodzonym (przed kolizją) wynosiła brutto 7400 zł, zaś jego rzeczywista wartość rynkowa w stanie uszkodzonym (po zaistnieniu szkody) wynosiła 500 zł brutto.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego R. S. k.89-107, 134-136.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zakresie, w jakim nie był on bezsporny (art. 229 k.p.c.), został oparty w pierwszej kolejności o przedłożone dokumenty, w tym akta szkody i dokumentację zdjęciową na płycie CD, których autentyczności strony nie kwestionowały, wyciągając jedynie odmienne wnioski. Wyliczając wartość szkody w pojeździe, Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego, zważywszy na to, że wartość szkody oszacowana została przez strony na podstawie kalkulacji, stanowiących dokumenty prywatne (art. 245 k.p.c.). Biegły logicznie wyjaśnił zasadność zakwalifikowania szkody jako całkowitej z uwagi na to, że koszty naprawy przekraczały wartość pojazdu w dacie szkody, w stanie nieuszkodzonym. Zatem naprawa pojazdu nie była opłacalna. Ustosunkowując się do zarzutów powodów biegły w oparciu o dostępny materiał dowody zweryfikował wartość rynkową pojazdu po szkodzie, uwzględniając uwagi powodów w tym zakresie. Metodologia przyjęta przez biegłego nie może budzić zastrzeżeń, dlatego sąd uznał opinię za w pełni wartościowy materiał dowodowy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości zasadne.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi art. 822 § 1 i 2 k.c. Legitymacja powodów do dochodzenia roszczeń na własną rzecz wynika z przedłożonej przez nich umowy przelewu oraz z art. 509 k.c. Strona pozwana nie kwestionowała legitymacji czynnej. Sąd odnośnie legitymacji czynnej wynikającej z umowy przelewu w pełni podziela argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 stycznia 2020 r., sygnatura akt VIII Ga 536/19, niepubl. Wierzytelność poszkodowanej zbyta na rzecz powodów jest dostatecznie oznaczona, a nadto powodowie uiścili na jego rzecz cenę. Zachowany jest zatem element odpłatności. Sąd w niniejszej sprawie nie dopatrzył się nieważności przedmiotowej umowy przelewu z uwagi na normę wynikającą z art. 510 § 2 k.c.

Nie budziła wątpliwości sądu odpowiedzialność sprawcy zdarzenia drogowego, którego pojazd był ubezpieczony od OC w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Nie było to również przedmiotem sporu, albowiem ubezpieczyciel wypłacił tytułem odszkodowania kwotę ogółem 5282 zł. W orzecznictwie SN wyjaśniono, że dla powstania roszczenia o naprawienie szkody nie mają znaczenia późniejsze zdarzenia m.in. w postaci sprzedaży uszkodzonego lub już naprawionego pojazdu (tak postanowienie SN z dnia 20 lutego 2019 r., III CZP 91/18 publ. tamże

Sąd kierując się wnioskami biegłego, iż zachodzi szkoda całkowita, ustalił, że wartość pojazdu przed szkodą wynosi 7400 zł. Poszkodowana zbyła zaś wrak za 500 zł. Wobec czego uwzględnieniu z tego tytułu podlegała kwota stanowiąca różnicę pomiędzy tak ustaloną wartością pojazdu w stanie przed szkodą i po szkodzie, pomniejszoną o wypłaconą dotychczas kwotą odszkodowania z tego tytułu (5282 zł), tj. kwota 1618 zł (tj. 7400 zł – 500 zł = 6900 zł; 6900 zł – 5282 zł = 1618 zł). Powodowie natomiast dochodzili części tej kwoty , tj. 1150 zł.

Uzasadnione okazało się również żądanie pozwu co do kwoty 450 zł tytułem sporządzonej na zlecenie poszkodowanego kalkulacji naprawy. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 maja 2019 r. sygn. III CZP 68/18, publ. OSNC 2019/10/98 wskazał, że nabywcy w drodze przelewu wierzytelności o odszkodowanie za szkodę komunikacyjną przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot uzasadnionych kosztów ekspertyzy zleconej osobie trzeciej tylko wtedy, gdy jej sporządzenie było w okolicznościach sprawy niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania. Każdorazowo należy więc ocenić, czy w danej sprawie poniesienie tego wydatku było obiektywnie konieczne. Obowiązek wykazania takiej konieczności spoczywa na żądającym zwrotu takich kosztów (art. 6 k.c.), a więc w tym przypadku na powodzie. Sam fakt poniesienia kosztów nie przesądza automatycznie o tym, że zakład ubezpieczeń powinien je zwrócić. W niniejszej sprawie wyliczenia biegłego potwierdzają zaistnienie szkody całkowitej i około trzykrotne zaniżenie wypłaconego odszkodowania przez ubezpieczyciela na mocy pierwszej decyzji. W takich okolicznościach wydatek na prywatną ekspertyzę, w której wysokość szkody była nawet zbliżona do wyliczeń biegłego sądowego, był wydatkiem koniecznym i uzasadnionym.

Z tych przyczyn zasądzono całą dochodzoną kwotę 1600 zł, na którą składają się: kwota 1150 zł, tytułem części odszkodowania w kwocie 1618 zł stanowiącego różnicę pomiędzy ustalonym przez Sąd odszkodowaniem za szkodę w pojeździe a kwotą dotychczas wypłaconego odszkodowania z tego tytułu oraz koszt prywatnej kalkulacji naprawy wynoszący 450 zł (brutto).

Odsetki liczone od zasądzonej w pkt I sentencji kwoty należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c.

Stąd orzeczono jak w pkt I sentencji.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt II wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 98 k.p.c. Powodowie wygrali sprawę. Na koszty poniesione przez powodów składają się: kwota 80 zł tytułem opłaty od pozwu, od pełnomocnictwa 34 złotych, wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika adekwatnie do pierwotnej wartości sporu 900 złotych. Razem 1014 zł.

W pkt III sąd obciążył pozwaną jako przegrywającą na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c. nieuiszczonymi kosztami sądowymi, mając na uwadze, że pozwana uiściła zaliczkę 1200 zł i nie pokryła ona w całości wynagrodzenia biegłego ( (...) + 96 złotych).

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) (...)

3.  (...)

4.  (...)