Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 275/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S.

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony A. S. i pokrzywdzona K. S. byli małżeństwem. Ich pożycie małżeńskie nie układało się zgodnie, dochodziło między nimi do awantur, które wszczynał oskarżony będąc pod wpływem alkoholu. W końcu oskarżony na żądanie pokrzywdzonej wyprowadził się z domu. Pokrzywdzona złożyła pozew o rozwód z czym oskarżony nie mógł się pogodzić.

W dniu 21. 03. 2020 r. około godz. 13.00 oskarżony będąc pod wpływem alkoholu przyszedł do sklepu warzywniczego, w którym jako sprzedawczyni pracowała jego żona. Podszedł do niej, chwycił ją za włosy i mówiąc do niej, że zniszczyła mu życie i że teraz on ją zniszczy pociągnął na stojące na ladzie skrzynki z owocami. Pokrzywdzona zobaczyła, że oskarżony ma w prawej ręce nóż. Był to nóż kuchenny o długości ostrza 12 cm. Oskarżony trzymał go w taki sposób, że ostrze było ułożone równolegle do jego przedramienia po wewnętrznej stronie i skierowane w górę. Pokrzywdzona złapała oskarżonego za rękę i ją przytrzymywała. Jednocześnie krzyknęła, że oskarżony ma nóż. Obecna w sklepie klientka K. Ś. (1) wybiegła na zewnątrz i poprosiła czekającego na nią w samochodzie syna o interwencję. K. Ś. (2) wbiegł do sklepu chwycił oskarżonego i go obezwładnił. Pokrzywdzona udała się wówczas na zaplecze, gdzie zauważyła krew na podbródku i prawej dłoni. Na miejsce wezwano policję i pogotowie ratunkowe. Policjanci zatrzymali oskarżonego, a ratownicy medyczni udzielili pokrzywdzonej pomocy zaopatrując jej ranę na podbródku.

Z opinii biegłej z dziedziny medycyny sądowej wynika, że pokrzywdzona doznała zadrapań na ręce i rany ciętej w okolicy bródkowej co spowodowało rozstrój jej zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni.

Z opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej oskarżonego wynika, że nie jest chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo. Jest natomiast uzależniony od alkoholu. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu był poczytalny.

Oskarżony A. S. ma (...) lat, jest żonaty, ma (...)dzieci. Z zawodu jest (...). Przed aresztowaniem był bezrobotny. Nie posiada majątku większej wartości. Nie był dotychczas karany sądownie.

Zeznania świadków:

-pokrzywdzonej K. S.

-I. Z.

-Ł. M.

-M. B.

-K. Ś. (1)

-K. Ś. (2)

-opinia sądowo-lekarska

- opinia sądowo-psychiatryczna

k. 3-6, 57-59, 358-360

k. 26-28, 361-362

k. 30-32, 362-363

k. 92-93, 363-364

k. 41-42, 489-490

k. 44-45, 487-488

k. 37-38, 79-80

k. 179-193

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S.

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony w czasie zdarzenia nie trzymał w ręce noża. Nóż miał w kieszeni i wypadł mu na podłogę, gdy pokrzywdzona go popchnęła.

Wyjaśnienia

oskarżonego

k. 64-66, 70-72, 354-357

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków

Opinie biegłych

Inne dokumenty

Za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania wszystkich świadków, albowiem były konsekwentne, logiczne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Zeznania te wzajemnie się uzupełniały tworząc spójną całość. Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o zeznania pokrzywdzonej K. S. złożone w toku postępowania przygotowawczego. Pokrzywdzona najlepiej widziała to co się działo, gdyż była najbliżej oskarżonego i uczestniczyła w popełnionym przez niego czynie. Zdaniem Sądu jej pierwsze zeznania złożone bezpośrednio po zdarzeniu najlepiej odzwierciedlały jego przebieg, albowiem wówczas pokrzywdzona najlepiej pamiętała co się stało. Drobne rozbieżności w relacjach poszczególnych świadków niewątpliwe wynikały z faktu, że zdarzenie którego dotyczy przedmiotowa sprawa miało dynamiczny przebieg, wobec czego trudno je było precyzyjnie odtworzyć, szczególnie po upływie czasu.

Za wiarygodne Sąd uznał opinie wszystkich biegłych powołanych w przedmiotowej sprawie, albowiem ich wiedza, doświadczenie zawodowe i bezstronność nie budziły żadnych wątpliwości. Opinie były jasne, pełne i nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. Strony nie podważały ich treści, ani wniosków końcowych.

Wszystkie zebrane w sprawie dokumenty stanowiły wiarygodny materiał dowodowy, albowiem ich treść i autentyczność nie budziły żadnych zastrzeżeń. Strony ich nie kwestionowały, do czego i Sąd nie miał podstaw.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd tylko w części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a mianowicie w zakresie zgodnym z zeznaniami pokrzywdzonej, które w całości zostały uznane za wiarygodny materiał dowodowy. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego były realizacją przyjętej przez niego linii obrony mającej na celu uniknięcie przez niego odpowiedzialności karnej. Były nielogiczne i sprzeczne z zeznaniami świadków.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Prokurator zarzucił A. S. popełnienie przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk polegającego na usiłowaniu zabójstwa K. S.. Prokurator przyjął zamiar zabójstwa w oparciu o fakt, że oskarżony przyszedł do pokrzywdzonej uzbrojony w nóż i usiłował zadać nim uderzenia w okolice jej twarzy i szyi. Zdaniem prokuratora oskarżony nie zrealizował bezpośredniego zamiaru zabójstwa żony z uwagi na jej obronę, a następnie obezwładnienie go przez osobę trzecią. Sąd po dokładnym przeanalizowaniu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie nie podzielił stanowiska prokuratora. Po pierwsze fakt, że oskarżony przyszedł do pokrzywdzonej z nożem nie przesądza o tym, że chciał ją zabić. Nie można bowiem wykluczyć, że oskarżony zamierzał wyłącznie przestraszyć żonę grożąc jej nożem. Po drugie, gdyby oskarżony rzeczywiście chciał pozbawić pokrzywdzoną życia, to miał możliwość, aby ten zamiar zrealizować, a jednak tego nie zrobił. Oskarżony jest wysokim, bardzo silnym mężczyzną, z zawodu (...), wobec czego z łatwością mógłby przełamać opór pokrzywdzonej i ugodzić ją nożem. Miał nad nią zdecydowaną przewagę fizyczną i był w posiadaniu niebezpiecznego narzędzia. Gdyby ją zaatakował z zamiarem zabójstwa pokrzywdzona nie byłaby w stanie skutecznie się przed nim obronić. Należy dodać, że oskarżony miał wystarczająco dużo czasu, bowiem zanim do sklepu wbiegł K. Ś. (2) i obezwładnił oskarżonego upłynęło kilka minut. Po trzecie oskarżony nie kierował ostrza noża w stronę pokrzywdzonej, lecz trzymał go w taki sposób, że ostrze było ułożone równolegle do jego przedramienia po wewnętrznej stronie i skierowane w górę. Taki sposób trzymania noża wykluczał możliwość zadania nim ciosu pokrzywdzonej w sposób zagrażający jej życiu.

Poddając zachowanie oskarżonego ocenie prawnokarnej Sąd uznał, że wyczerpało ono znamiona przestępstwa z art. 157 § 2 kk. Oskarżony uczestnicząc w szarpaninie z żoną i mając świadomość, że trzyma w ręce niebezpieczne narzędzie jakim jest nóż niewątpliwie przewidywał i godził się na to, że może skaleczyć pokrzywdzoną. Tak też się stało, wobec czego Sąd zakwalifikował czyn oskarżonego z art. 157 § 2 kk, a zatem uznał, że oskarżony działając z zamiarem ewentualnym spowodował obrażenia ciała u pokrzywdzonej powodujące rozstrój jej zdrowia na czas poniżej 7 dni.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1.

1.

Uznając winę oskarżonego A. S. za udowodnioną Sąd wymierzył mu karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając wymiar kary dla oskarżonego Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. Przepis ten stanowi, że sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd przy ustalaniu wysokości kary dla oskarżonego uwzględnił również całokształt okoliczności łagodzących i obciążających.

Okoliczności łagodzące:

- dotychczasowa niekaralność oskarżonego

Okoliczności obciążające:

- zuchwałość działania oskarżonego wyrażająca się w tym, że zaatakował żonę w biały dzień, w miejscu publicznym

- działanie pod wpływem alkoholu

- skutki działania oskarżonego wyrażające się w tym, że pokrzywdzona wymaga intensywnej opieki terapeutycznej i pozostaje pod stałą opieką psychologa (k. 485)

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

2.

3.

4.

1.

1.

1.

Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania.

Za celowe i konieczne Sąd uznał orzeczenie wobec oskarżonego środków karnych w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej i kontaktowania się z nią. Ma to zapewnić pokrzywdzonej poczucie bezpieczeństwa i powstrzymać oskarżonego od ewentualnych kolejnych prób uprzykrzania pokrzywdzonej życia.

Sąd orzekł wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej zadośćuczynienie w kwocie 10.000 zł, aby zrekompensować jej cierpienie jakiego zaznała w wyniku przestępczego zachowania oskarżonego.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6. i 7.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej zgodnie z przepisami powołanymi w pkt. 6 wyroku.

Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych, albowiem oskarżony jest osobą bezrobotną i nie ma majątku większej wartości. Poza tym ma zobowiązania alimentacyjne wobec swoich dzieci. Okoliczności te wskazują, że egzekucja należności Skarbu Państwa byłaby całkowicie bezskuteczna.

6.  Podpis