Sygn. akt II K 174/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Jarosław Walentynowicz

Protokolant: p. o. sekr. sąd. Aleksandra Piasecka

Prokurator Prokuratury Rejonowej: Sebastian Dunaj

po rozpoznaniu w dniach 8.07.2021 r., 29.09.2021r. i 26.10.2021r.

sprawy:

T. W.

s. T. i K. z domu S.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 08 sierpnia 2020r. do 10 sierpnia 2020r. w N., gm. K. naraził swojego syna N. W. lat 4, co do którego ciążył na nim obowiązek opieki, na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez pozostawienie na terenie posesji na której wspólnie zamieszkiwali, ładowarki M. (...) z rozmontowanym wałkiem napędowym skrzyni biegów oraz bez właściwego zabezpieczenia w/w maszyny przed samowolnym stoczeniem się z pochyłości terenu, wskutek czego w dniu 10 sierpnia 2020 r. ładowarka M. (...) stoczyła się po nierówności terenu i kołami znajdującymi się po jej lewej stronie najechała na znajdującego się przed nią N. W. powodując u niego obrażenia w postaci zmiażdżenia głowy z rozległą raną głowy o nierównych brzegach rozpoczynającą się powyżej lewego łuku brwiowego, przebiegającą przez szczyt głowy i kończącą się w okolicy potylicznej ze złamaniem wszystkich kości części twarzowej, podstawy i pokrywy czaszki z wymóżdżeniem, licznych otarć naskórka i sińców w okolicy głowy, łopatkowej, biodrowej, lędźwiowej, pośladkowej lewej oraz na kończynach dolnych prawej i lewej, złamania koci udowej prawej oraz bardzo licznych wybroczyn krwawych na kończynie górnej prawej, w następstwie których N. W. poniósł śmierć na miejscu zdarzenia,

tj. o czyn z art. 160 §1 kk w zw. z art. 160 §2 kk w zb. z art. 155 kk w zw. z art. 11 §2 kk

I.  w ramach zarzuconego T. W. czynu uznaje go za winnego tego, że w dniu 10 sierpnia 2020r. w N., gm. K. nieumyślnie spowodował śmierć swego syna N. W. w ten sposób, że pozostawił na swojej posesji nienależycie zabezpieczoną przed zsunięciem na pochyłości terenu ładowarkę M. (...), która następnie, zjeżdżając, jednym z kół najechała na znajdującego się przed nią małoletniego N. powodując u niego obrażenia w postaci zmiażdżenia głowy z rozległą jej raną o nierównych brzegach rozpoczynjącą się powyżej lewego łuku brwiowego, przebiegającą przez szczyt głowy i kończącą się w okolicy potylicznej ze złamaniem wszystkich kości części twarzowej, podstawy i pokrywy czaszki z wymóżdżeniem, licznych otarć naskórka i sińców w okolicy głowy, łopatkowej, biodrowej, lędźwiowej, pośladkowej lewej oraz na kończynach dolnych, złamania kości udowej prawej oraz bardzo licznych wybroczyn krwawych na kończynie górnej prawej – w następstwie, których N. W. poniósł śmierć na miejscu zdarzenia – to jest popełnienia czynu określonego w art. 155 kk i na podstawie art. 67§1 kk postępowanie wobec T. W. warunkowo umarza określając okres próby 1 (jednego) roku;

II.  na podstawie art. 67 §1 i 3 kk w zw. z art. 46§2 kk w zw. z art. 47§1kk orzeka od oskarżonego nawiązkę w kwocie 1 (jeden) złoty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

III.  na podstawie art. 618§1 pkt. 11 kpk w zw. z art. 29ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze w związku (analogicznie) §1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13.11.2013r. w sprawie wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej Dz. U 2012.1476) w zw. z odpowiednimi przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800, zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. S. S. kwotę 518, 40 (pięćset osiemnaście i 40/100) zł tytułem opłaty za pełnomocnictwo pokrzywdzonego N. W. oraz kwotę 119,23 (sto dziewiętnaście i 23/100) tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

IV.  na podstawie art. 626§1 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa sądowych kosztów postępowania w całości w tym kwotę 100 (sto) zł tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 174/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

T. W.

w okresie od 08 sierpnia 2020r. do 10 sierpnia 2020r. w N., gm. K. naraził swojego syna N. W. lat 4, co do którego ciążył na nim obowiązek opieki, na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez pozostawienie na terenie posesji na której wspólnie zamieszkiwali, ładowarki M. (...) z rozmontowanym wałkiem napędowym skrzyni biegów oraz bez właściwego zabezpieczenia w/w maszyny przed samowolnym stoczeniem się z pochyłości terenu, wskutek czego w dniu 10 sierpnia 2020 r. ładowarka M. (...) stoczyła się po nierówności terenu i kołami znajdującymi się po jej lewej stronie najechała na znajdującego się przed nią N. W. powodując u niego obrażenia w postaci zmiażdżenia głowy z rozległą raną głowy o nierównych brzegach rozpoczynającą się powyżej lewego łuku brwiowego, przebiegającą przez szczyt głowy i kończącą się w okolicy potylicznej ze złamaniem wszystkich kości części twarzowej, podstawy i pokrywy czaszki z wymóżdżeniem, licznych otarć naskórka i sińców w okolicy głowy, łopatkowej, biodrowej, lędźwiowej, pośladkowej lewej oraz na kończynach dolnych prawej i lewej, złamania koci udowej prawej oraz bardzo licznych wybroczyn krwawych na kończynie górnej prawej, w następstwie których N. W. poniósł śmierć na miejscu zdarzenia,

tj. o czyn z art. 160 §1 kk w zw. z art. 160 §2 kk w zb. z art. 155 kk w zw. z art. 11 §2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Sprowadzenie przez oskarżonego T. W. ładowarki M. (...) na teren posesji w N., gdzie zamieszkiwał on ze zmarłym N. W., przeprowadzanie tam jej remontu, pozostawienie jej niewłaściwie zabezpieczonej na lekko pochyłej części podwórza (bez podłożenia odpowiednich klinów pod koła), wskutek czego maszyna stoczyła się samoistnie w dniu 10 sierpnia 2010r. najechała na znajdującego się na jej drodze małoletniego N. K. powodując u niego obrażenia w postaci zmiażdżenia głowy z rozległą raną głowy o nierównych brzegach rozpoczynającą się powyżej lewego łuku brwiowego, przebiegającą przez szczyt głowy i kończącą się w okolicy potylicznej ze złamaniem wszystkich kości części twarzowej, podstawy i pokrywy czaszki z wymóżdżeniem, licznych otarć naskórka i sińców w okolicy głowy, łopatkowej, biodrowej, lędźwiowej, pośladkowej lewej oraz na kończynach dolnych prawej i lewej, złamania koci udowej prawej oraz bardzo licznych wybroczyn krwawych na kończynie górnej prawej, w następstwie których N. W. poniósł śmierć na miejscu zdarzenia,

Zeznania świadków:

E. J. (1)

88v-89, 161v

E. J. (2)

109v-110,162

K. S.

T. G.

166-166v

Wyjaśnienia oskarżonego

166v-167v

Protokoły oględzin z dokumentacja fotograficzną, opinią techniczną, oględzin zwłok,

3-4, 12-14, 25-28, 46-62, 63-65, 69-71, 77-78162v,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

T. W.

w okresie od 08 sierpnia 2020r. do 10 sierpnia 2020r. w N., gm. K. naraził swojego syna N. W. lat 4, co do którego ciążył na nim obowiązek opieki, na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez pozostawienie na terenie posesji na której wspólnie zamieszkiwali, ładowarki M. (...) z rozmontowanym wałkiem napędowym skrzyni biegów oraz bez właściwego zabezpieczenia w/w maszyny przed samowolnym stoczeniem się z pochyłości terenu,

wskutek czego w dniu 10 sierpnia 2020 r. ł adowarka M. (...) stoczy ł a si ę po nier ó wno ś ci terenu i ko ł ami znajduj ą cymi si ę po jej lewej stronie najecha ł a na znajduj ą cego si ę przed ni ą N. W. powoduj ą c u niego obra ż enia w postaci zmia ż d ż enia g ł owy z rozleg łą ran ą g ł owy o nier ó wnych brzegach rozpoczynaj ą c ą si ę powy ż ej lewego ł uku brwiowego, przebiegaj ą c ą przez szczyt g ł owy i ko ń cz ą c ą si ę w okolicy potylicznej ze z ł amaniem wszystkich ko ś ci cz ęś ci twarzowej, podstawy i pokrywy czaszki z wym óż d ż eniem, licznych otar ć nask ó rka i si ń c ó w w okolicy g ł owy, ł opatkowej, biodrowej, l ę d ź wiowej, po ś ladkowej lewej oraz na ko ń czynach dolnych prawej i lewej, z ł amania koci udowej prawej oraz bardzo licznych wybroczyn krwawych na ko ń czynie g ó rnej prawej, w nast ę pstwie kt ó rych N. W. poni ó s ł ś mier ć na miejscu zdarzenia,

tj. o czyn z art. 160 §1 kk w zw. z art. 160 §2 kk w zb. z art. 155 kk w zw. z art. 11 §2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Umyślne narażenie swojego syna N. W. lat 4, co do którego ciążył na nim obowiązek opieki, na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez pozostawienie na terenie posesji na której wspólnie zamieszkiwali, ładowarki M. (...) z rozmontowanym wałkiem napędowym skrzyni biegów oraz bez właściwego zabezpieczenia w/w maszyny przed samowolnym stoczeniem się z pochyłości terenu

Brak jest dowodów na umyślne narażenie N. W. na niebezpieczeństwo (art. 160§1 kk w zw. z art. 160§2 kk, natomiast co do nieumyślnego narażenia brak jest wniosku o ściganie, wniosku takiego nie złożył uprawniony kurator nieletniego

167v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków:

E. J. (1)

E. J. (2)

K. S.

T. G.

Wszystkie zeznania świadków są logiczne, stwierdzające zastaną rzeczywistość, wzajemnie ze sobą korespondują, nie były kwestionowane przez strony, brak jest zastrzeżeń co do wiarygodności.

Wyjaśnienia oskarżonego (w części – związane z okolicznościami znalezienia się koparki na podwórzu)

Oskarżony nie przyznaje się do winy i wyjaśnia, że zachował należytą ostrożność – zaciągnął hamulec ręczny i pozostawił samochód na biegu określając, że wymontowanie wału napędowego nie miało wpływu na blokadę pojazdu biegiem. W jego ocenie zachował wszystkie środki ostrożności. Co do zasady jego wyjaśnienia nie budzą wątpliwości i jest bardzo możliwe, że szczerze wierzy w to co wyjaśnia. Zdarzenie jest dla niego ogromną tragedią i nie jest niczym niezwykły, że wypiera swoją odpowiedzialność do tego stopnia, że sam wierzy w to co mówi.

Natomiast nie można uznać, że faktycznie zabezpieczył on pojazd w sposób 100% właściwy uniemożliwiający stoczenie się maszyny, wbrew wszelkim możliwym ewentualnościom. Nie zostało udowodnione, że hamulec ręczny był źle zaciągnięty, nie zostało udowodnione, że nie był wrzucony odpowiedni bieg powodujący hamowanie silnikiem. Jednak faktem jest, że pojazd ruszył. Czyli nie ma wątpliwości, że zabezpieczenia uznane przez oskarżonego za wystarczające jednak nie zadziałały. Ani hamulec ręczny, ani bieg nie zabezpieczył koparki przed ruszeniem w dół i najechaniem na małoletniego N.. To może świadczyć tylko o jednym – o tym, że pojazd po prostu nie był zabezpieczony należycie.

W ocenie sądu jedynym pewnym i koniecznym bezapelacyjnie przy przeprowadzaniu remontów pojazdu w miejscu, gdzie mają dostęp osoby postronne, zwłaszcza nieletnie, zabezpieczeniem pojazdu byłoby umieszczenie klinów pod jego kołami, najlepiej wszystkimi, a szczególnie w sytuacji, gdy pojazd jest pozostawiany przez jakiś czas samemu sobie. Tego typu zabezpieczenie, oczywiście rozmiarami dopasowane do konkretnego pojazdu i niemożliwe do przesunięcia przez osoby nieletnie, dałoby całkowite zabezpieczenie przed przypadkowym zjechaniem pojazdu.

Należy zauważyć, że pojazd ten, jako wymagający remontu, zakupił tuż przed wypadkiem i na omawianym podwórzu umieścił oskarżony, nikt inny. To przez to pod umieszczoną na posesji koparko-ładowarką śmierć znalazł małoletni N., który pojawił się na jej drodze, gdy z jakiegoś powodu ruszyła w dół na niewielkim, ale jednak, spadku terenu.

Należy zgodzić się z obrońcą oskarżonego (mowa końcowa), że nie ma prawnego obowiązku podkładania klinów pod koła pojazdów. Natomiast jest obowiązek zachowania takiego, które zabezpieczy bezpieczeństwo osób znajdujących się w zasięgu pozostawionych maszyn. Jako bez znaczenia należy uznać zarzuty wygłoszone w mowie końcowej obrońcy, że nie pobrano odcisków palców z kabiny mogących sugerować, że ktoś obcy może wszedł do wnętrza i uruchomił maszynę, że nie przeprowadzono eksperymentu procesowego, czy okoliczności, że oskarżony nie mógł przewidzieć, że urządzenie się stoczy.

Gdyby koparki na podwórzu nie ustawił w opisany sposób oskarżony wypadek nie zdarzyłby się. Inne osoby nie przyczyniły się do zdarzenia – oczywiście na płaszczyźnie logicznego rozumowania. Można snuć teorie, jak obrońca w mowie końcowej o tym, że osoba trzecia otworzyła drzwi, zwolniła hamulec ręczny i uciekła, pozostawiając ewentualne odciski palców, których śladów nikt nie badał (natomiast gdyby były kliny pod kołami, nawet to hipotetyczne działanie nie doprowadziłoby do poruszenia się koparki).

Protokoły oględzin z dokumentacja fotograficzną, opinią techniczną, oględzin zwłok,

Wymienione tu dowody są rzetelne i przedstawiają zastany stan faktyczny w sprawie. Opinia biegłego, który badał koparko-ładowarkę po pewnym czasie i nie na miejscu zdarzenia nie ma istotnego znaczenia dla przyjętego przez sąd stanu faktycznego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Opinia biegłego

Niewiele wnosi do ustaleń faktycznych, w każdym razie nie stwierdza i nie może stwierdzać czy w czasie zdarzenia był zaciągnięty hamulec ręczny i wrzucony bieg, wyjaśnia jedynie, że urządzenia te były sprawne, a wymontowany wał napędowy nie miał znaczenia dla sprawy. Biegły badał pojazd już jakiś czas po wypadku i nie w jego miejscu.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

T. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 155 kk dotyczy odpowiedzialności osoby za nieumyślne spowodowanie śmierci innej osoby. Tak właśnie było w konkretnym przypadku. Śmierć dziecka była spowodowana nieumyślnymi działaniami i zaniechaniami oskarżonego, który doprowadził nieumyślnie do niebezpiecznej sytuacji, co zakończyło się tragiczną śmiercią jego syna.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

T. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W związku z przyjętymi wyżej rozważaniami należy skonstatować, że z przyjętej przez prokuratora kwalifikacji prawnej należało wyeliminować zarzut umyślnego narażenia na niebezpieczeństwo (i to w postaci kwalifikowanej) N. W. przez jego ojca, oskarżonego T. W., z tego powodu, że nie można udowodnić, że umyślnie naraził on swego syna na niebezpieczeństwo. Nie można przyjąć, że celowo źle zabezpieczył pojazd licząc lub chociaż godząc się, że zrobi on krzywdę jego synowi. Jeśli już – zrobił to nieumyślnie. Jednak nieumyślne narażenie ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego, tymczasem prokurator takiego wniosku nie odebrał, nie złożył go także kurator nieletniego. W tej sytuacji zarzuty z art. 160§1 i 2 kk należało wyeliminować z opisu czynu.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

I

T. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Art. 66§1 kk „sąd może umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy tryb życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

W niniejszej sprawie nie ma możliwości odstąpienia od wymierzenia kary, ani adekwatnego do sprawy nadzwyczajnego złagodzenia ewentualnej kary. Są natomiast pełne podstawy do warunkowego umorzenia postępowania.

Po pierwsze wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Nie ma tu znaczenia to, że werbalnie nie przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu spowodowania śmierci N. W.. Dla sądu w pełni zrozumiałe jest to, że oskarżony odrzuca swoją odpowiedzialność, wypiera ją z siebie. Jest ojcem, który przeżył niewyobrażalną tragedię, która jest dla niego najwyższą z możliwych kar. Przyznał, że to on ustawił tam koparkę, wiadomo, że stała na pochyłym terenie, że jej koła nie były unieruchomione z zewnątrz, a pozostawienie na biegu i zaciągnięcie hamulca ręcznego nie zabezpieczyły jej totalnego unieruchomienia. Stąd okoliczności zaistnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości. Zdarzenie było wypadkiem losowym stąd można uznać, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, pomimo tragicznego skutku, nadmienić trzeba, że czyn z art. 155§1 kk nie jest wyłączony spod działania art. 66§1 kk, a zatem ustawodawca przewidział możliwość wystąpienia nieznaczne społecznej szkodliwości również dla tego występku. Właściwości i warunki osobiste sprawcy i jego dotychczasowy tryb w pełnym stopniu dają nie tylko gwarancje, ale wręcz pewność, że będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa.

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. W.

II

I

Art. 67§3 kk nakazuje sądowi naprawienie szkody, zadośćuczynienia albo zamiast tych obowiązków nawiązkę. W świetle art. 46§1 i 2 kk obowiązek naprawienia szkody lub nawiązkę orzeka się na rzecz pokrzywdzonego, której sytuacja życiowa wskutek śmierci pokrzywdzonego uległa znacznemu pogorszeniu. W konkretnym przypadku przesłanki te nie występują. Zatem należy skorzystać z ar. 47§2 kk w świetle, którego orzeka się nawiązkę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem najniższa kwota to 1 zł. I właśnie taką orzekł sąd; raz, że niegodziwością byłoby obciążać T. W. wyższą opłatą związana z wypadkiem, w którym zginął jego syn, dwa – że sąd nie jest entuzjastycznie nastawiony na zasądzanie świadczeń na rzecz tego konkretnego funduszu, choćby z tej racji, że nie ma możliwości zasądzania świadczeń na rzecz innych funduszów.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. W.

III

I

Kwotę za czynności kuratora zasądzono zgodnie z przepisami z pkt. III rozstrzygnięcia wyroku.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sytuacja majątkowa oskarżonego implikowała obciążenie go sądowymi kosztami postępowania w całości.

1.1Podpis