Sygn. akt II K 24/20

PR Ds (...).2019

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2021r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 9 czerwca 2020r., 7 września 2020r., 10 lutego 2021r., 3 marca 2021r., 15 września 2021r. i 22 września 2021r.,

sprawy A. N. (1) ,

s. F. i E. z d. W.,

ur. dnia (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

- w dniu 6 października 2019r. na ul. (...) w Ś. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki A. nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wskaźnikiem 0,32 mg/dm 3 zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres jednego roku od 5.02.2019r.
do 5.02.2020r. orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Goleniowie w sprawie II K 846/17,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

I.  oskarżonego A. N. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, że kierował on w ruchu lądowym zjeżdżając
z promu S. i jadąc na terenie (...), tj. występku z art. 178a § 4 k.k.
i za to na podstawie tego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k., wymierza mu karę
120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny po 80 (osiemdziesiąt 00/100 złotych każda)

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres faktycznego pozbawienia wolności od dnia 6.10.2019r. godz. 20.30 do dnia 7.10.2019r. godz. 13.25, przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny i karę tę uznaje za wykonaną w zakresie dwóch stawek,

III.  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 (ośmiu) lat,

IV.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 12.000 zł (dwanaście tysięcy 00/100 złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym
oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

V.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania i wymierza
mu 960 zł opłaty

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 24/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. N. (1)

w dniu 6 października 2019 r. w Ś. kierował w ruchu lądowym zjeżdżając z promu S. i jadąc na terenie (...) samochodem osobowym marki A. nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wskaźnikiem 0,32 mg/dm 3 zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres jednego roku od 5.02.2019 r. do 5.02.2020 r. orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Goleniowie w sprawie II K 846/17,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 października 2019 r. A. N. (1) wraz ze swoją konkubiną A. W. (1) oraz znajomymi – A. i A. G. (1), wracali promem (...) z wycieczki zeS. (...)

W trakcie podróży, około południa, oskarżony zadzwonił do swojego syna – P. N., aby przyjechał do Ś. i odwiózł go oraz jego współtowarzyszy do domu, ponieważ znajomi chcą spożywać alkohol. P. N. przystał na prośbę ojca i razem z kolegą M. A. oraz dwoma innymi znajomymi, przyjechali wieczorem z G. do Ś..

A. N. (1) wraz ze znajomymi około godziny 18:30 udał się do restauracji pokładowej, gdzie spożywał golonkę oraz alkohol. Po spożyciu posiłku oskarżony źle się poczuł, bolał go żołądek, dlatego też wypił około 2 łyżki (...). Po dopłynięciu do Ś. około godziny 20, oskarżony, w związku z tym, że współtowarzysze byli pod wpływem alkoholu, zjechał samochodem z promu. Przed promem na terenie (...) (...) na oskarżonego oczekiwał P. N., który miał dalej kierować pojazdem do domu.

Na terenie (...), po zjeździe z promu, oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej. Podczas kontroli A. N. (1) oświadczył, iż nie posiada uprawnień do kierowania pojazdami. Przeprowadzający kontrolę funkcjonariusz Straży Granicznej– T. R. wyczuł od A. N. (1) woń alkoholu, w związku z czym oskarżony został poddany za pomocą urządzenia (...) badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie zasygnalizowało, iż oskarżony jest nietrzeźwy, dlatego też w celu dokonania dokładnych badań udano się z A. N. (1) do placówki Straży Granicznej. Z powodu nieprawidłowego działania alkomatu funkcjonariusze przewieźli oskarżonego do Komisariatu Policji w M.. Na miejscu przeprowadzono badanie za pomocą urządzenia(...) (...)z następującymi wynikami: badanie o godzinie 21.38 z wynikiem 0,32 mg/l, badanie o godzinie 21:49 z wynikiem 0,19 mg/l, badanie o godzinie 22:00 z wynikiem 0,28 mg/l.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k. 14, 100-105

zeznania T. R.

k. 8-9, 184-184

zeznania A. G. (2)

k. 135-137

Zeznania A. G. (1)

k. 137-139

Zeznania P. N.

k. 139-140

Zeznania A. W. (1)

k. 141-143

Zeznania B. F.

k. 186-187

Zeznania M. A.

k. 198

Zeznania Ł. B.

k. 198-199

Zeznania B. W.

k. 199-200

protokół badania stanu trzeźwości

k. 3

rachunki wystawione przez firmę (...)

k. 121, 162-169

rejestr badań przeprowadzonych urządzeniem elektrycznym

k. 124-126

opinia sądowo-lekarska

k. 205-209

Pismo z Urzędu Miasta Ś.

k. 240

A. N. (1) ma 42 lata. Jest rozwodnikiem, ma dwoje dzieci w wieku 10 i 18 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest kierowcą mechanikiem. Obecnie prowadzi własną działalność gospodarczą – firmę transportową i z tego tytułu otrzymuje dochód w wysokości około 5000 zł miesięcznie. Oskarżony udziela się w życiu publicznym, w tym bierze udział w różnych akcjach charytatywnych. Jego stan zdrowia jest dobry, nie był leczony odwykowo ani psychiatrycznie. W przeszłości był karany, w tym m.in. wyrokiem Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 15 marca 2018 r. sygn. akt II K 846/17 za czyn z art. 180a k.k.

oświadczenie oskarżonego

k. 14

dane z systemu (...)

k. 30-31

odpis wyroku

k. 34, 35

decyzja Starosty (...)

k. 60-61

kserokopia akt sprawy II K 846/17

k. 110

zaświadczenia dot. działalności publicznej oskarżonego

k. 87-92

informacja z K.

k. 227-229

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał za wiarygodne zeznania oskarżonego jedynie w części, w której przyznaje się, iż w dniu 6 października 2019 r. zjechał samochodem z promu będąc świadomy, że posiada zakaz prowadzenia pojazdów. Za wiarygodne uznać należy również wyjaśnienia oskarżonego, co do jego dalszych zamierzonych działań po zjeździe z promu tj. przekazania samochodu synowi i jego koledze. Wyjaśnienia te pokrywają się z zebranym materiałem dowodowym, w tym zeznaniach świadka T. R., A. G. (2), A. G. (1), P. N., A. W. (2), M. A.. W pozostałej zaś części, w szczególności odnoszącej się do kierowania pojazdu w stanie nietrzeźwości Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne, o czym szerzej w pkt 2.2. uzasadnienia.

zeznania T. R., B. F., Ł. B., B. W.

Funkcjonariusze Straży Granicznej oraz Policji, których zeznania stanowią relację z podjętej w dniu 6 października 2019 r. interwencji oraz przebiegu badania oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, Sąd uznał za wiarygodne. Są spójne, logiczne, konsekwentne i znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. Świadkom nie zależy na konkretnym rozstrzygnięciu sprawy. Sąd zatem nie ma podstaw, by podważać wiarygodność ich zeznań.

zeznania A. G. (2), A. W. (1)

Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne. Świadkowie byli współtowarzyszami oskarżonego w podróży ze S. (...) Z uwagi na upływ czasu od dnia zdarzenia nie pamiętali wszystkich okoliczności, w szczególności ilości i rodzaju spożytego alkoholu. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań wskazanych świadków.

częściowo zeznania A. G. (1)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. G. (1) w przeważającej części, za wyjątkiem faktu niespożywania przez A. N. (1) alkoholu. W pozostałej części tj. co do faktu prowadzenia samochodu przez oskarżonego w celu zjechania z promu, zażycia przez oskarżonego (...), zadzwonienia po syna przez oskarżonego, Sąd dał wiarę jego zeznaniom, albowiem pokrywają się z pozostałym materiałem dowodowym.

zeznania P. N.

Zeznania złożone przez tego świadka w ocenie Sądu są wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale zgromadzonym w sprawie, w tym w wyjaśnieniach oskarżonego, zeznaniach świadka T. R. i M. A..

zeznania M. A.

Zeznania tego świadka należy uznać za wiarygodne, Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia. M. A., wraz z synem oskarżonego przyjechali do Ś., by odebrać auto oskarżonego i odwieźć go do domu. Świadek nie miał wiedzy co do spożywania alkoholu przez oskarżonego w czasie jazdy. Zeznania tego świadka są spójne, pokrywają się z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. Sąd nie znalazł podstaw do odmówienia im wiarygodności.

protokół badania stanu trzeźwości, świadectwo wzorcowania, rejestr badań przeprowadzonych urządzeniem elektrycznym

Dokumenty sporządzone przez uprawnione osoby w granicach przewidzianych prawem. Sądowi nie nasunęły się jakiekolwiek wątpliwości co do ich wiarygodności.

odpis wyroku, kserokopia akt postępowania,

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania wskazanego dowodu. Potwierdzają wcześniejszą karalność oskarżonego oraz obowiązywanie wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

decyzja Starosty (...), pismo z Urzędu Miasta Ś., rachunki wystawione przez firmę (...), zaświadczenia dot. działalności publicznej oskarżonego

Dokumenty sporządzone przez uprawnione osoby w granicach przewidzianych prawem. Sądowi nie nasunęły się jakiekolwiek wątpliwości co do ich wiarygodności.

opinia sądowo-lekarska

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłych, jako sporządzoną przez osoby dysponujące odpowiednim zasobem wiedzy fachowej; opinia okazała się pełna, jasna oraz spójna, bez wewnętrznych sprzeczności. Biegli po dokonaniu stosownych obliczeń ustalili, iż przedstawiona przez A. N. (1) wersja spożycia alkoholu (tj. spożycie piwa bezalkoholowego, 2 łyżek (...) i przepłukania ust płynem (...)) nie znajduje potwierdzenia w wynikach badania stanu trzeźwości oskarżonego. Również przyjęcie, że zamiast piwa bezalkoholowego oskarżony spożył jedno piwo alkoholowe w opinii biegłych nie znajduje potwierdzenia w wynikach badania, gdyż alkohol musiał zostać spożyty w większej ilości. Biegli wykluczyli również aby wypłukanie ust płynem L. wpłynęło na zmierzone stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, albowiem urządzenie, za pomocą którego przeprowadzono badanie (A. A..0) posiada zabezpieczenie przed wpływem na wynik pomiaru alkoholu zalegającego w jamie ustnej. Biegli wskazali, iż w przedmiotowej sprawie badania oskarżonego zostały wykonane prawidłowo, nie stwierdzili oni rozbieżności między wynikami i uznali, iż wynik badania uzyskanego za pomocą analizatora powietrza wydychanego jest wiarygodny dla celów sądowych. Biegli nie stwierdzili podstaw do wnioskowania o nieprawidłowym przeprowadzeniu pomiarów, tym bardziej podkreślili, iż sam fakt wypadnięcia ustnika przed wykonaniem pomiaru i branie go do ręki nie wpływa na pomiar i na uzyskane wyniki badań. Wskazać należy, że biegli dysponowali pełnym materiałem dowodowym.

dane z systemu (...), informacja z K.

Dokument sporządzony przez uprawnione osoby, w granicach przewidzianych prawem, Sąd nie ma podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego w części, w której nie przyznał się do prowadzenia pojazdu znajdując się w stanie nietrzeźwości Sąd uznał za niewiarygodne. Wskazać należy, iż okoliczności podane przez oskarżonego tj. zamówienie i spożycie piwa bezalkoholowego, wypicie 2 łyżek (...) i wypłukanie ust płynem (...) stanowią jedynie linię obrony oskarżonego, która została podważona przez opinię biegłych sporządzoną na potrzeby niniejszego postępowania.

W toku postępowania nie ujawniły się okoliczności, które negowałyby wypicie przez oskarżonego (...) i przepłukanie ust (...), dlatego też Sąd zasięgnął opinii biegłych m.in. w celu ustalenia, czy wypicie (...) i użycie płynu (...) mogły dać wynik nietrzeźwości wskazany w protokole badania stanu nietrzeźwości. Z opinii biegłych bezspornie wynika, że urządzenie za pomocą którego przeprowadzono badania (...)posiada zabezpieczenie przed wpływem na wynik pomiaru tzw. alkoholu zalegającego w jamie ustnej, dlatego też przepłukanie ust płynem L. nie wpłynęło na zmierzone stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego. Ponadto biegli w swojej opinii wskazali, iż nawet przyjmując, że oskarżony spożył piwo bezalkoholowe, a następnie wypił 2 łyżeczki (...) to mając na uwadze wagę i wiek oskarżonego, ilość wypitego leku, prędkość procesu wchłaniania i eliminacji alkoholu, uznać należy, iż wersja przedstawiona przez oskarżonego nie znajduje potwierdzenia w wynikach badania stanu trzeźwości. Biegli wskazali, że przyjmując nawet, iż oskarżony wypił omyłkowo jedno piwo alkoholowe i 2 łyżki (...) to wersja ta również nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż mając na uwadze stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu alkohol musiał zostać spożyty przez oskarżonego w większej ilości.

Na marginesie wskazać również należy, iż z rachunków przedstawionych przez firmę (...) tylko jeden rachunek odpowiada zamówieniu złożonemu przez oskarżonego i jego konkubinę i wśród zamówień widnieje jedynie piwo alkoholowe, dlatego też nie sposób uznać wersji oskarżonego za wiarygodną, co zresztą potwierdziła opinia biegłych.

Sąd nie dał również wiary oskarżonemu, iż badanie stanu trzeźwości zostało przeprowadzanie w sposób nieprawidłowy. Jak wynika z opinii biegłych, oraz z zeznań funkcjonariuszy uczestniczących w badaniu, nie jest możliwe przeprowadzenie pomiaru stanu trzeźwości w sytuacji gdy urządzenie nie jest sprawne. Również okoliczność wypadnięcia ustnika przed wykonaniem pomiaru i wzięcie go do ręki nie ma wpływu na pomiar i na uzyskane wyniki badań, co podkreślili w swojej opinii biegli medycyny sądowej.

Trudno też przyjąć żeby oskarżony nie czuł, że pije piwo bezalkoholowe. Nadto stan jego nietrzeźwości powodował woń alkoholu z ust, a więc skoro czuł ją funkcjonariusz, to i musiał czuć ją sam oskarżony. Nie sposób też uznać ażeby oskarżony nie wiedział, ze zjeżdżając z promu i poruszając się po terenie terminalu promowego uczestniczy w ruchu lądowym.

1

częściowo zeznania A. G. (1)

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w części dotyczącej niespożywania alkoholu przez A. N. (1) w czasie podróży promem. Zeznania te nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, w tym zeznaniach świadka A. G. (2), która wskazuje, iż oskarżony przy obiedzie pił piwo, protokołu badania stanu trzeźwości oskarżonego oraz opinii biegłych. Wszyscy uczestnicy spotkania widzieli co jest podane do stołu i co kto spożywa.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

A. N. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. stanowi kwalifikowaną postać przestępstwa stypizowanego w art. 178a § 1 k.k., zgodnie z którym kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Surowszą odpowiedzialność ponosi sprawca, który był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Przedmiotem ochrony wskazanego przepisu jest bezpieczeństwo w ruchu między innymi lądowym. Przestępstwo to jest przestępstwem formalnym i popełnia je ten, kto prowadzi pojazd mechaniczny będąc w stanie nietrzeźwości, choćby prowadził go prawidłowo i nie stwarzał zagrożenia. Prowadzi – oznacza przede wszystkim kieruje nim. Pojazdem mechanicznym jest bezspornie samochód (pojazd wprawiany w ruch przez znajdujący się w nim silnik). Stan nietrzeźwości osoby kierującej pojazdem zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub też, gdy zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość (art. 115 § 16 k.k.). Przestępstwo to może być popełnione wszędzie tam, gdzie odbywa się ruch pojazdów, nie jest konieczne aby była to droga publiczna. Omawiany występek ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości może być również objęty zamiarem ewentualnym.

Odnosząc powyższe do ustalonego stanu faktycznego wskazać należy, iż A. N. (1) niewątpliwie swoim zachowaniem wypełnił znamiona typu kwalifikowanego z art. 178a § 4 k.k., albowiem dopuścił się czynu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonych wyrokiem Sadu Rejonowego w Goleniowie z dnia 15 marca 2018 r. (sygn. akt II K 846/17). Oskarżony prowadził samochód w ruchu lądowym (nie ulega wątpliwości, iż w miejscu gdzie dopuścił się oskarżony czynu odbywał się ruch pojazdów) znajdując się w stanie nietrzeźwości, albowiem zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła u oskarżonego 0,32 mg/dm 3, a więc przekraczała graniczną wartość alkoholu. Sąd nie stwierdził żadnych okoliczności wyłączających sprawstwo lub winę oskarżonego.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N. (1)

I.

Przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu, okoliczności wpływające na wymiar kary, w tym dyrektywy z art. 53 k.k. Sąd uznał, iż orzeczenie kary w granicach ustawowych byłoby nadmierną dolegliwością. W ocenie Sądu zasadnym było zastosowanie instytucji z art. 37a § 1 k.k. i wymierzenie oskarżonemu kary 120 stawek dziennych grzywny po 80 zł każda.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony godził w tak istotne dobro, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Oskarżony zachował się nieodpowiedzialnie, łamiąc reguły, jakie obowiązują kierowców. Niemniej jednak Sąd miał na uwadze, iż oskarżony przejechał nieznaczny kawałek drogi, zaś podczas jazdy ruch pojazdów był znikomy. Kluczowe jest również ustalenie, iż oskarżony nie miał zamiaru dalszego prowadzenia auta, jego decyzja o jeździe samochodem była spowodowana niemożnością dostania się syna na pokład promu. Okoliczność ta nie usprawiedliwia nieodpowiedzialnego zachowania oskarżonego, niewątpliwie jednak umniejsza jego winę. Oskarżony był świadomy, iż nie jest uprawniony do prowadzenia pojazdów, poprosił swojego syna o odebranie i odwiezienie do domu, nie chciał więc powodować zagrożenia dla innych uczestników ruchu drogowego. Na niekorzyść oskarżonego niewątpliwie przemawia jego wcześniejsza karalność.

Zdaniem Sądu wymierzona kara wolnościowa jest wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Tak ukształtowana kara spełni również swoją rolę w zakresie prewencji ogólnej, jak i indywidualnej. Uświadomi oskarżonemu naganność jego postępowania. Wysokość jednej stawki Sąd określił na 80 zł, mając na względzie dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne i możliwości zarobkowe.

III.

na podstawie art. 42 § 3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat. Sąd uznał, iż w stosunku do oskarżonego zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, o którym mowa w tym przepisie upoważniający Sąd do odstąpienia od dożywotniego orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdu. W ocenie Sądu za orzeczeniem krótszego okresu środka karnego przemawia fakt, iż oskarżony zrealizował znamiona czynu w miejscu, gdzie było mało natężenie pojazdów (jako jeden z ostatnich zjeżdżał z promu) oraz postawa oskarżonego, który chciał uniknąć prowadzenia samochodu i ze znacznym wyprzedzeniem poprosił syna o odbiór samochodu, jednakże przez to, że syn nie został wpuszczony na teren promu, zdecydował się na kierowanie autem.

Ośmioletni okres zakazu prowadzenia pojazdu stanowi adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu dolegliwość dla oskarżonego, a także uwzględnia względy prewencji ogólnej i szczególnej.

IV.

na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 12.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, albowiem w przypadku skazania za czyn z art. 178a § 4 k.k. Sąd obligatoryjnie orzeka świadczenie pieniężne. Sąd postanowił orzec wysokość świadczenia powyżej minimalnej kwoty możliwej do orzeczeni, mając na uwadze poprzednią karalność oskarżonego, godzenie w bezpieczeństwo w komunikacji oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N. (2)

II

na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres zatrzymania w sprawie od dnia 6 października 2019 r. godz. 20.30 do dnia 7 października 2019 r. godz. 13.25 przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny i karę tę uznał za wykonaną w zakresie dwóch stawek dziennych, albowiem przepis ten Sąd do tego obliguje.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Sąd zasądził od oskarżonego koszty postępowania oraz wymierzył mu opłatę. Oskarżony w ocenie Sądu jest osobą zdolną do pracy i ma możliwości zarobkowe. Zatem jest w stanie ponieść koszty i opłatę.

1Podpis

SSR Kamilla Gajewska 05.10.2021r.