WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu II Wydział Karny

w składzie następującym :

Przewodniczący: sędzia Anna Filipiak

Protokolant : st.sekr. sąd. Paulina Ciesielska

przy udziale ----

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 25.02.2021 r., 06.04.2021 r., 21.04.2021 r. i 23.04.2021 r. sprawy:

K. Z.

c. M. i S.

ur. (...) w I.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

I.w dniu 4 maja 2019 r. naruszyła nietykalność cielesną swojej siostry M. N. w ten sposób, że pchnęła ją na futrynę drzwi powodując u niej powierzchowne urazy obejmujące liczne okolice ciała, a nadto w trakcie tego zajścia znieważyła ją słowami powszechnie uważanymi za obelżywe,

tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II.w tym samym miejscu i czasie groziła swojej siostrze M. N. pozbawieniem życia przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że może ona zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

1.  oskarżoną K. Z. uznaje za winną tego, że w dniu 04 maja 2019 r. w W. na posesji przy ul. (...) naruszyła nietykalność cielesną swojej siostry M. N. w ten sposób, że w wejściu do budynku mieszkalnego rękami popchnęła ją na wysokości klatki piersiowej tak, że pokrzywdzona upadła na ścianę i odczuwała bolesność tych okolic ciała oraz kręgosłupa – to jest popełnienia przestępstwa z art. 217 § 1 kk. i za to na podstawie art. 217 § 1 k.k. i art. 33 § 1 k.k. wymierza jej karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając na postawie art. 33 § 3 kk. wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

2.  oskarżoną K. Z. uznaje za winną tego, że w dniu 04 maja 2019 r. w W. na posesji przy ul. (...) groziła swojej siostrze M. N. pozbawieniem życia, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę jej spełnienia, znieważając przy tym pokrzywdzoną słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe – to jest popełnienia przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. i art. 216 § 1 kk. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 1 k.k. wymierza jej karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając na postawie art. 33 § 3 kk. wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

3.  na podstawie art. 85 §1-2 k.k. i art. 86 §1 i §2 k.k. i art. 33 §3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. łączy orzeczone powyżej kary grzywny i wymierza oskarżonej karę łączną 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

4.  na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonej za przestępstwo przypisane w pkt 1 wyroku nawiązkę na rzecz pokrzywdzonej M. N. w kwocie 500 złotych;

5.  na podstawie art. 41 a § 1 zd. 1 i § 4 k.k. i art. 43 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonej za przestępstwo przypisane w pkt 2 wyroku środek karny zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej M. N. na odległość mniejszą aniżeli 1 metr na okres roku;

6.  na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. oraz §2, §4 ust. 1 i 3 §17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. S. tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu kwotę 826,56 zł, w tym 23% podatku od towarów i usług;

7.  na podstawie art. 624 §1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżoną od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, w tym od opłaty.

Sędzia Anna Filipiak