Piotrków Trybunalski, dnia 13 sierpnia 2021 r.

Sygnatura akt III K 49/21

7.

8.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

9.Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:sędzia Grzegorz Krogulec

Ławnicy: Tomasz Nowakowski, Grzegorz Freńdo

Protokolant: Ilona Skórka

10.w obecności prokuratura Prokuratury Rejonowej w Radomsku Doroty Bzowskiej

11.po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 sierpnia 2021 r. sprawy:

1.  K. P., syna D. i U. z domu B., urodzonego (...) w R.,

12.oskarżonego o to, że:

13.w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu zamieszkania K. Z. (1), wziął udział w bójce, w trakcie której narażono człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § lub 156 § 1 kk. w ten sposób, że podczas spotkania towarzyskiego z K. Z. (2) i J. K. doszło do sprzeczki, w trakcie której uderzył J. K. niebezpiecznym narzędziem w postaci drewnianego kija bejsbolowego, w wyniku którego to doznał on stłuczenia głowy, złamania kości czaszki i stłuczenia mózgu, które to obrażenia spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu z art. 156 § 1 pkt 2 kk, jak również skaleczył nożem K. Z. (1) w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, sam doznając w wyniku uderzeń od J. K. i K. Z. (1) obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózgu, złamania zatoki szczęki lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy i nosa, złamania nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia obu kończyn dolnych, a w trakcie oddalania się z terenu posesji w wyniku pogryzienia przez przebywające na podwórzu psy ran kąsanych obu kończyn dolnych, które to obrażenia spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres powyżej dni 7, tj. o czyn z art. 159 kk,

2.  K. Z. (1), syna W. i E. z domu K., urodzonego (...) w B., oskarżonego o to, że:

14.I.w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu swojego zamieszkania, wziął udział w bójce, podczas której narażono J. K. i K. P. na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 lub 156 § 1 kk. w ten sposób, że podczas spotkania towarzyskiego z K. P. i J. K. doszło do sprzeczki, w trakcie której wspólnie z J. K. uderzał K. P. pięściami po głowie, twarzy i rękach, w wyniku czego K. P. doznał obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózg, złamania zatoki szczękowej lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy i nosa, złamania nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia obu kończyn dolnych, a w trakcie oddalania się z terenu posesji w wyniku pogryzienia przez przebywające na podwórzu psy ran kąsanych obu kończyn dolnych, które to obrażenia spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres powyżej dni 7, natomiast J. K. po uderzeniu go przez K. P. niebezpiecznym narzędziem w postaci drewnianego kija bejsbolowego doznał stłuczenia głowy, złamania kości czaszki oraz stłuczenia mózgu, które to obrażenia spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu z art. 156 § 1 pkt 2 kk., sam doznając w wyniku skaleczenia przez K. P. nożem obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które to spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres czasu poniżej 7 dni, tj. o czyn z art. 158 § 1 kk,

15.II.w nocy z 30 na 31 października w miejscowości S., gm. Ż., w miejscu swojego miejsca zamieszkania, dokonał uszkodzenia mienia w postaci telefonu komórkowego marki H. koloru niebieskiego, w ten sposób, że rzucił nim o podłogę, a następnie kilkukrotnie uderzył w niego nogą, powodując jego całkowite zniszczenie, czym spowodował starty w łącznej wysokości 800 złotych na szkodę K. P., tj. o czyn z art. 288 § 1 kk,

3.  J. K., syna Z. i A., urodzonego (...) we W.

17.oskarżonego o to, że:

18.w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu zamieszkania K. K. (1), wziął udział w bójce, podczas której narażono człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 lub 156 § 1 kk., w ten sposób, że podczas spotkania towarzyskiego z K. P. i K. Z. (1) doszło do sprzeczki, w której wspólnie z K. Z. (1) uderzał K. P. pięściami po głowie, twarzy i rękach, w wyniku czego K. P. doznał obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózg, złamania zatoki szczęki lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy i nosa, złamania nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia obu kończyn dolnych, a w trakcie oddalania się z terenu posesji w wyniku pogryzienia przez przebywające na podwórzu psy ran kąsanych obu kończyn dolnych, które to obrażenia spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres powyżej dni 7, natomiast K. Z. (1) doznał w wyniku skaleczenia przez K. P. noże obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które to spowodowały rozstrój zdrowia na okres czasu poniżej dni 7, sam doznając po uderzeniu przez K. P. niebezpiecznym narzędziem w postaci drewnianego kija bejsbolowego stłuczenia głowy, złamania kości czaszki oraz stłuczenia mózgu, które to obrażenia spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu z art. 156 § 1 pkt 2 kk., tj. o czyn z art. 158 § 1 kk

19.orzeka:

w miejsce czynu zarzucanego K. P. uznaje go za winnego tego, że w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu zamieszkania K. Z. (1), podczas sprzeczki wynikłej w trakcie spotkania towarzyskiego z K. Z. (1) i J. K., działając z zamiarem ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu J. K., zadał mu pojedyńczy cios drewnianym kijem bejsbolowym, w wyniku którego pokrzywdzony doznał urazu czaszkowo- mózgowego ze złamaniem kości ciemieniowej i skrzydła większego kości klinowej, krwawieniem podpajenczynówkowym i krwiakiem przymózgowym w okolicy skroniowej lewej, co stanowi ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, a nadto po utracie przytomności przez J. K. podczas szarpaniny z K. Z. (1) skaleczył go nożem w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które spowodowały rozstrój zdrowia na okres czasu poniżej dni 7 i za tak przypisany czyn wyczerpujący dyspozycję art. 156 § 1 pkt 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na podstawie art. 156 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i w zw. z art. 60 § 1 i § 6 pkt 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

na podstawie art. 69 § 1 kk, art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk warunkowo zawiesza wobec oskarżonego K. P. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności ustalając okres próby 3 (trzech) lat i oddając go pod dozór kuratora sądowego,

na podstawie art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 nakłada na oskarżonego K. P. obowiązki wykonywania pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz powstrzymywania się od przebywania z osobami o ujemnej opinii społecznej,

w miejsce czynu zarzucanego K. Z. (1) w punkcie I aktu oskarżenia przyjmuje, iż w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu swojego zamieszkania, podczas sprzeczki wynikłej w trakcie spotkania towarzyskiego z K. P. i J. K., uderzając K. P. kilkakrotnie pięściami po głowie, twarzy i rękach spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wstrząśnienia mózgu, złamania zatoki szczękowej lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy, złamania kości nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia podudzia prawego i lewego, a nadto ran kąsanych podudzia prawego i lewego, które odniósł w wyniku pogryzienia przez psy przebywające na podwórzu posesji, które to obrażenia wywołały rozstrój zdrowia K. P. na okres powyżej dni 7, a opisane wyżej zachowanie wyczerpując dyspozycję art. 157 § 1 kk i w zakresie tego czynu oraz czynu zarzuconego K. Z. (1) w punkcie II aktu oskarżenia na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 i § 2 kk warunkowo umarza postępowanie karne na okres próby 2 (dwóch) lat i oddaje go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego,

na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 i 5 kk zobowiązuje oskarżonego K. Z. (1) do wykonywania pracy zarobkowej oraz powstrzymania się od nadużywania alkoholu,

oskarżonego J. K. uniewinnia popełnienia zarzucanego mu czynu, a koszty sądowe w tym zakresie przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić:

- oskarżonemu K. Z. (1) dowody rzeczowe w postaci spodni N., koszuli typu t-shirt marki(...), kija bejsbolowego oraz noża, opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 1,2,3 oraz 9,

- oskarżonemu K. P. dowody rzeczowe w postaci spodni koloru czarnego, bluzy z kapturem rozsuwanej koloru czarno- szarego, skarpet koloru szaro- granatowego oraz telefonu komórkowego marki H. uszkodzonego, opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 5,6,7,8 oraz 12,

zasądza od oskarżonych K. P. i K. Z. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 500 (pięćset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów sądowych, zaś w pozostałej części oskarżonych zwalnia obciążając nimi Skarb Państwa.

NOTATKA URZĘDOWA

prawomocnym postanowieniem z 17.09.2021 r., k. 402, sprostowano oczywistą omyłkę pisarską w punkcie 1 sentencji wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 sierpnia 2021 roku w ten sposób, że po słowach „w trakcie spotkania towarzyskiego”, w miejsce błędnie wskazanego imienia drugiego z oskarżonych „z K. Z. (2)”, wpisać prawidłowo „z K. Z. (1)”.

Sprostowanie naniesiono 13.10.2021 r., kier. sekr. I.Sochacka

1.  UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 49/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp

Oskarżeni

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. P., K. Z. (1), J. K.

K. P., w miejsce czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, został uznany za winnego tego, że w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu zamieszkania K. Z. (1), podczas sprzeczki wynikłej w trakcie spotkania towarzyskiego z K. Z. (1) i J. K., działając z zamiarem ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu J. K., zadał mu pojedynczy cios drewnianym kijem bejsbolowym, w wyniku którego pokrzywdzony doznał urazu czaszkowo- mózgowego ze złamaniem kości ciemieniowej i skrzydła większego kości klinowej, krwawieniem podpajenczynówkowym i krwiakiem przymózgowym w okolicy skroniowej lewej, co stanowi ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, a nadto po utracie przytomności przez J. K. podczas szarpaniny z K. Z. (1) skaleczył go nożem w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które spowodowały rozstrój zdrowia na okres czasu poniżej dni 7, a tak przypisany czyn wyczerpuje dyspozycję art. 156 § 1 pkt 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

K. Z. (1) - w miejsce czynu zarzucanego w punkcie I aktu oskarżenia sąd przyjął, iż w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu swojego zamieszkania, podczas sprzeczki wynikłej w trakcie spotkania towarzyskiego z K. P. i J. K., uderzając K. P. kilkakrotnie pięściami po głowie, twarzy i rękach spowodował u niego obrażenia ciała w postaci wstrząśnienia mózgu, złamania zatoki szczękowej lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy, złamania kości nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia podudzia prawego i lewego, a nadto ran kąsanych podudzia prawego i lewego, które odniósł w wyniku pogryzienia przez psy przebywające na podwórzu posesji, które to obrażenia wywołały rozstrój zdrowia K. P. na okres powyżej dni 7, a opisane wyżej zachowanie wyczerpuje dyspozycję art. 157 § 1 kk

J. K. oskarżony został o to, że w nocy z 30 na 31 października 2019 roku w miejscowości S. gm. Ż., w miejscu zamieszkania K. Z. (1), wziął udział w bójce, podczas której narażono człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 lub 156 § 1 kk., w ten sposób, że podczas spotkania towarzyskiego z K. P. i K. Z. (1) doszło do sprzeczki, w której wspólnie z K. Z. (1) uderzał K. P. pięściami po głowie, twarzy i rękach, w wyniku czego K. P. doznał obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózg, złamania zatoki szczęki lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy i nosa, złamania nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia obu kończyn dolnych, a w trakcie oddalania się z terenu posesji w wyniku pogryzienia przez przebywające na podwórzu psy ran kąsanych obu kończyn dolnych, które to obrażenia spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres powyżej dni 7, natomiast K. Z. (1) doznał w wyniku skaleczenia przez K. P. nożem obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które to spowodowały rozstrój zdrowia na okres czasu poniżej dni 7, sam doznając po uderzeniu przez K. P. niebezpiecznym narzędziem w postaci drewnianego kija bejsbolowego stłuczenia głowy, złamania kości czaszki oraz stłuczenia mózgu, które to obrażenia spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu z art. 156 § 1 pkt 2 kk, tj. o czyn z art. 158 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 30 października 2019 roku w godzinach wieczornych J. K. spotkał się z kolegą K. Z. (1), zamieszkującym we wsi S.. Samochodem J. K. udali się na zakupy do pobliskiego sklepu spożywczego mieszczącego się w M.. W sklepie (...) spotkał znajomego K. P., którego zaprosił do swojego domu. Już podczas spotkania w sklepie (...) znajdował się pod widocznym wpływem alkoholu. W sklepie (...) zakupił cztery piwa oraz colę i we trzech pojechali do K. Z. (1).

Po przyjechaniu pod posesję K. Z. (1), K. P. i K. Z. (1) weszli do domu, zaś J. K. pojechał odstawić samochód. Po pewnym czasie ponownie przyjechał do oskarżonych rowerem.

Wszyscy trzej siedzieli, rozmawiali i spożywali alkohol w pokoju gościnnym domu K. Z. (1). J. K. wypił jeden kieliszek alkoholu, natomiast K. Z. (1) i K. P. spożyli znacznie więcej alkoholu w postaci bimbru i wódki.

wyjaśnienia K. Z. (1)

77-79, 376v.

K. Z. (1) udał się do toalety, zaś pozostali zaczęli się ubierać z zamiarem udania się do swoich domów i znaleźli się w pomieszczeniu kuchni. J. K. zauważył, że na stole w kuchni stoi butelka wódki. Gdy odwrócił się i za moment skierował wzrok na stół, wódki już tam nie było. Zapytał K. P. czy zabrał wódkę ze stołu, a ten zaprzeczył. J. K. dostrzegł, że butelka wystaje K. P. z rękawa kurtki.

Gdy z toalety powrócił K. Z. (1), J. K. powiedział do niego, że przed chwilą K. P. chciał ukraść jego alkohol. K. Z. (1) zdenerwował się, wypomniał K. P., że zaprosił go do swojego domu, dał mu jeść i postawił alkohol, a on kradnie jego wódkę. Jednocześnie K. Z. (1) chwycił K. P. za kurtkę i uderzył go otwartą dłonią w twarz. Przez moment atmosfera pomiędzy oskarżonymi K. P. i K. Z. (1) wyciszyła się. K. P. i J. K. przemieścili się ponownie do pokoju, w którym pierwotnie przebywali i w momencie, gdy J. K. stał trzymając w ręki telefon, esemesując do dziewczyny, K. P. znienacka chwycił kij bejsbolowy stojący przy kominku i zadał J. K. jeden cios w głowę. Po uderzeniu J. K. upadł na podłogę i stracił przytomność. Widząc to K. Z. (1) rzucił się na K. P., przewrócił go i zaczął wielokrotnie uderzać pięściami po twarzy, głowie i rękach. W trakcie szamotaniny pomiędzy K. P., a K. Z. (1), K. P. odrzucił kij i chwycił znajdujący się w pomieszczeniu nóż, którym skaleczył K. Z. (1) w lewą rękę. Podczas szarpaniny między w/w J. K. pozostawał nieprzytomny.

Kiedy J. K. odzyskał przytomność K. P. siedział na kanapie. K. P. opuścił mieszkanie z zamiarem udania się do własnego domu. Gdy znalazł się na podwórzu posesji K. Z. (1) został pogryziony przez wolno biegające psy należące do K. Z. (1).

wyjaśnienia J.

K.,

wyjaśnienia K. Z. (1)

377- 378;

77-79, 376v.

J. K. doznał urazu czaszkowo- mózgowego ze złamaniem kości ciemieniowej i skrzydła większego kości klinowej, krwawieniem podpajęczynówkowym i krwiakiem przymózgowym w okolicy skroniowej lewej, co stanowi ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Obrażenia te mogły powstać w okolicznościach i czasie wskazanych przez pokrzywdzonego.

opinia biegłego chirurga

199

K. Z. (1) doznał obrażeń ciała w postaci ran ciętych przedramienia lewego, które spowodowały rozstrój zdrowia na okres czasu poniżej dni 7. Obrażenia te mogły powstać od zranienia nożem w okolicznościach i czasie wskazanych przez pokrzywdzonego.

opinia biegłego chirurga

45

K. P. doznał obrażeń ciała w postaci wstrząśnienia mózgu, złamania zatoki szczękowej lewej, wielomiejscowego stłuczenia twarzy, złamania kości nosa, stłuczenia przedramienia lewego, stłuczenia obu dłoni, stłuczenia podudzia prawego i lewego, a nadto ran kąsanych podudzia prawego i lewego, które odniósł w wyniku pogryzienia przez psy przebywające na podwórzu posesji, które to obrażenia wywołały rozstrój zdrowia K. P. na okres powyżej dni siedmiu.

opinia biegłego chirurga

42, 201

K. P., ur. (...), jest bezdzietnym kawalerem, zamieszkuje wspólnie z (...) oraz (...). Kontynuuje edukację w (...) Szkole Zawodowej we W., w zawodzie (...).

Nie ma większych zastrzeżeń do jego zachowania, w środowisku szkolnym funkcjonuje prawidłowo, nie stwarza problemów wychowawczych. Uczęszcza na praktyki zawodowe, jest zadowolony z pracy i swoje plany wiąże z wykonywaniem wyuczonego zawodu, chciałby pracować na terenie Niemiec. Nie toczą się żadne nowe postępowania przygotowawcze przeciwko K. P.. W jego miejscu zamieszkania nie odnotowano interwencji policji, do dzielnicowego nie docierają informacje o negatywnym zachowaniu oskarżonego. K. P. posiada pozytywną opinię w środowisku lokalnym, niemniej matka oskarżonego jak i pracownik socjalny sugerują, że winien ograniczyć spożycie alkoholu.

K. P. nie był karany.

informacje z KRK dot. K. P.

141, 336

wywiad środowiskowy

343-346

K. Z. (1), ur. (...) jest bezdzietnym kawalerem. Posiada wykształcenie (...), nie pracuje, sporadycznie podejmuje prace zarobkowe. Zajmuje się hodowlą psów, w głównej mierze jednak pozostaje na utrzymaniu swoich(...). Od około pięciu lat mieszka sam, w domu stanowiącym własność jego (...). W środowisku lokalnym funkcjonuje prawidłowo. Nie jest uciążliwy dla sąsiadów, nie wykazuje agresji, jest odbierany jako miły i grzeczny, nie widuje się go pod wpływem alkoholu. Nie odnotowano interwencji policji w miejscu zamieszkania oskarżonego, nie toczą się przeciwko niemu postępowania przygotowawcze.

Nie był karany.

informacje z KRK dot. K. Z. (1)

15,142, 335

wywiad środowiskowy

348-351

W toku postępowania mediacyjnego oskarżeni zawarli ugodę przed mediatorem. K. P., K. Z. (1) oraz J. K. wyrazili skruchę i przeprosili się nawzajem. Zobowiązali się przy tym do zachowania zgodnego z ogólnie przyjętymi normami społecznymi, a w szczególności do szanowania godności osobistej innych osób oraz niestosowania wobec nich jakichkolwiek form przemocy. K. Z. (1) przyjął przeprosiny, oświadczył, iż zapłaci K. P. za zniszczony telefon. Z uwagi na fakt, iż J. K. nie przyczynił się do doznanych przez niego obrażeń, K. Z. (1) zwrócił się o umorzenie postępowania wobec J. K.. W odniesieniu zaś do K. P. K. Z. (1) oświadczył, iż nie zależy mu na tym, by został skazany i w związku z tym zwraca się o warunkowe umorzenie postępowania wobec K. P. mając nadzieję, że fakt występowania w sprawie karnej w charakterze oskarżonego i doznane obrażenia będą dla niego wystarczającą nauczką na przyszłość.

K. P. również przyjął przeprosiny od pozostałych oskarżonych. Oświadczył, ze przystaje na propozycję zapłacenia przez K. Z. (1) za zniszczony telefon i kwituje jednocześnie odbiór kwoty 800 złotych. W odniesieniu do J. K., biorąc pod uwagę fakt, że nie przyczynił się on do doznanych obrażeń, K. P. wniósł o umorzenie wobec niego postępowania karnego. W odniesieniu do swojej osoby zwrócił się o warunkowe umorzenie postępowania.

J. K. przyjął przeprosiny i zwrócił się o warunkowe umorzenie postępowania wobec pozostałych oskarżonych.

K. P., K. Z. (1) i J. K. zgodnie oświadczyli, że zrzekają się wzajemnie dochodzenia od siebie wszelkich roszczeń za obrażenia powstałe w skutek zdarzeń opisanych w akcie oskarżenia

sprawozdanie z przeprowadzonego postępowania mediacyjnego wraz z ugodą

306-312

1.1.2.

K. Z. (1)

w nocy z 30 na 31 października w miejscowości S., gm. Ż., w miejscu swojego miejsca zamieszkania, dokonał uszkodzenia mienia w postaci telefonu komórkowego marki H. koloru niebieskiego, w ten sposób, że rzucił nim o podłogę, a następnie kilkukrotnie uderzył w niego nogą, powodując jego całkowite zniszczenie, czym spowodował starty w łącznej wysokości 800 złotych na szkodę K. P., tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Po opuszczeniu domu przez K. P., K. Z. (1) zauważył pozostawiony na stole telefon H. należący do K. P., rzucił go na podłogę i roztrzaskał nogą na kawałki.

wyjaśnienia K. Z. (1)

79

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. K.

Zachowanie opisane w zarzucie aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

J. K. brał udział w bójce polegającej na zadawaniu uderzeń po głowie, twarzy i rękach K. P. wspólnie z K. Z. (1).

Wyjaśniania oskarżonych

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia K. Z. (1)

Ustalenia faktyczne co do okoliczności spotkania oskarżonych w dniu 30 października 2019 roku i ich późniejszego postępowania sąd oparł na wyjaśnieniach K. Z. (1), a także wyjaśnieniach złożonych przed sądem przez J. K. uznawszy, że są niesprzeczne, logiczne i wiarygodne. Podkreślić należy, że K. Z. (1) nie umniejszał swej roli, przyznał, że okładał pięściami po twarzy K. P. oraz zniszczył jego telefon. Wypadki nocy z 30 na 31 października 2019 roku nie mogły zostać oparte na relacji oskarżonego K. P., bowiem ten w toku postępowania przygotowawczego odmówił składania wyjaśnień, a stanowisko to konsekwentnie podtrzymał na rozprawie głównej. Wskazał jedynie, że był pijany, nie pamięta przebiegu zdarzenia, a także, że nie ma żalu do pozostałych oskarżonych i nie chce ścigania K. Z. (1) za zniszczenie telefonu, ponieważ porozumieli się w tym zakresie. K. Z. (1) zauważył leżącego na podłodze J. K. i trzymany w ręku przez K. P. kij bejsbolowy, toteż od razu trafnie wywnioskował, że J. K. został zaatakowany i powalony przez K. P. przez zadanie mu uderzenia bejsbolem. J. K., po otrzymaniu ciosu w głowę stracił przytomność, toteż siłą rzeczy nie mógł opisać przebiegu zajścia pomiędzy K. P. i K. Z. (1), pamiętał jedynie, że przed utratą przytomności w jego kierunku zmierzał K. P.. Oskarżony K. Z. (1) złożył zatem wyjaśnienia na tyle szczegółowe, spójne i logiczne, a nade wszystko niezmienne, że pozwoliły na rekonstrukcję przebiegu zdarzenia w jego domu.

wyjaśnienia J. K.

Wyjaśnienia J. K. korespondują z relacją K. Z. (1), są logiczne i przekonujące, stąd zasługują na wiarę.

Opinie biegłego medyka

Opinie zostały sporządzone przez biegłego sądowego i nie budzą wątpliwości, nie były też negowane przez żadną ze stron. Opinie są fachowe, pełne i jasne.

sprawozdanie z przeprowadzonego postępowania mediacyjnego wraz z ugodą

Dokument ten sporządzony został przez uprawnionego mediatora, brak jakichkolwiek podstaw do jego kwestionowania.

informacje z KRK

Dokumenty te sporządzone zostały przez uprawniony do tego organ, brak jakichkolwiek podstaw do jego kwestionowania.

Wywiady środowiskowe

Dokumenty te sporządzone zostały przez kuratora, brak jakichkolwiek podstaw do jego kwestionowania.

1.1.2

wyjaśnienia K. Z. (1)

Ustalenia dotyczące zniszczenia telefonu należącego do K. P. Sąd oparł w całości na wyjaśnienia złożonych przez K. Z. (1), który opisał w jakich okolicznościach i jaki sposób dokonał jego zniszczenia.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Żaden z dowodów przeprowadzonych w toku postępowania będących podstawą ustaleń faktycznych – de facto ograniczających się do oceny relacji oskarżonych K. Z. (1) i J. K. - nie pozwala na przypisanie J. K. działania na szkodę K. P.. Nie ma podstaw do przyjęcia, aby oskarżony J. K. zadał choćby jeden cios K. P., by go szarpał, przytrzymywał lub w jakikolwiek inny sposób atakował K. P., wspierał lub pomagał K. Z. (1) w ataku na K. P.. Co więcej, nie zmieniła się wymowa dowodów przeprowadzonych i przeanalizowanych w postępowaniu sądowym z tymi, które zgromadzono na etapie postępowania przygotowawczego. Oznacza to, że już wówczas, a więc przed wniesieniem aktu oskarżenia, nie występowały dowody obciążające J. K.. J. K. był biernym uczestnikiem zdarzenia i stał się jego ofiarą, a jego „zawinienie” sprowadzało się do przyłapania na gorącym uczynku usiłowania kradzieży K. P., co z kolei wywołało agresję K. P. wobec J. K..

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1 i 4.

K. P., K. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Bójką (niezależnie od tego czy mamy do czynienia z bójką określoną w przepisie art. 158 § 1 kk, czy bójką z użyciem niebezpiecznego przedmiotu - w niniejszej sprawie kija bejsbolowego i noża, a więc kwalifikowaną z art. 159 kk) jest starcie co najmniej trzech osób, z których każda występuje równocześnie w roli atakującego i broniącego się. Wprawdzie wszyscy trzej oskarżeni w wyniku zdarzenia w nocy z 30 na 31 października 2019 roku doznali obrażeń ciała, nie oznacza to jednak, że wszyscy brali udział w bójce. Spoza czynnych uczestników starcia wykluczyć należy J. K.. J. K. nie zadał choćby jednego ciosu K. P., nie szarpał go, nie przytrzymywał, nie pomagał K. Z. (1). W wyniku zadania uderzenia kijem w głowę J. K. stracił przytomność i nie widział dalszego przebiegu starcia pomiędzy K. P., a K. Z. (1), toteż ten fragment zdarzenia ustalono na podstawie wyjaśnień oskarżonego K. Z. (1). W tej sytuacji nie ma podstaw do przyjęcia, iż między K. P., K. Z. (1) i J. K. doszło do bójki, skoro uczestnikami starcia i zadającymi wzajemne uderzenia byli jedynie K. P. i K. Z. (1). Ustalenia powyższe determinują przyjętą wobec oskarżonych K. P. i K. Z. (1) kwalifikacji prawnej na zasadzie obrażeń, który każdy z nich spowodował u innej osoby.

Mając na względzie powyższe uwagi, sąd zakwalifikował działanie oskarżonego K. P. jako spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu J. K., a nadto u K. Z. (1) obrażeń ciała, które spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres poniżej 7 dni, tj. jako czyn wyczerpujący dyspozycję art. 156 § 1 pkt 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Możliwość tak skonstruowanej kumulatywnej kwalifikacji zachodzi w sytuacji spowodowania jednym czynem, u kilku pokrzywdzonych, różnych co do stopnia ciężkości, postaci naruszenia czynności narządu lub rozstroju zdrowia. K. P. bezpośrednio po zadaniu ciosu kijem bejsbolowym J. K., kontynuował swój akt agresji w stosunku do K. Z. (1), który wytrącił mu kij, w miejsce którego K. P. chwycił za nóż, którym skaleczył K. Z. (1) w lewe przedramię. Mając na uwadze ustaloną w sprawie sekwencję zdarzeń uznano, że oskarżony w ramach jednego czynu spowodował u J. K. i K. Z. (1) obrażenia, lecz o różnym stopniu ciężkości, co uzasadnia przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji z art. 156 § 1 pkt 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. K. P. działał z zamiarem ewentualnym spowodowania takiego uszczerbku na zdrowiu u J. K.. Skierowanie bowiem uderzenia drewnianym kijem bejsbolowym w głowę człowieka musi zostać odczytane jako świadczące o działaniu oskarżonego z zamiarem ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Każdy przeciętny człowiek posiadający chociażby podstawowe wiadomości wyniesione ze szkoły w zakresie anatomii człowieka jest w stanie przewidzieć, że uderzenie w głowę jakimkolwiek niebezpiecznym narzędziem, a szczególnie solidnym, drewnianym kijem bejsbolowym, może doprowadzić do wystąpienia poważnych obrażeń określanych przez prawo jako ciężki uszczerbek na zdrowiu.

K. Z. (1) poprzez kilkakrotne uderzanie pięściami po głowie, twarzy i rękach K. P. spowodował u niego liczne obrażenia ciała (opisane przez biegłego medyka sądowego i powołane w opisie czynu przypisanemu oskarżonemu), które spowodowały rozstrój jego zdrowia na okres powyżej 7 dni, nadto K. P. doznał ran kąsanych obu nóg przez psy znajdujące się na posesji K. Z. (1), czym wyczerpał dyspozycję art. 157 § 1 kk. Obrażenia w postaci ran kąsanych są bezsprzeczne, zostały opisane w opinii biegłego medyka, choć oskarżeni K. Z. (1) i J. K. zwracają uwagę, że psy hodowane przez K. Z. (1) są łagodne, należy mieć na względzie, iż mamy do czynienia ze zwierzęciem, stworzeniem działającym instynktownie, którego zachowania nie sposób do końca przewidzieć. Zwierzę zachowuje się zupełnie inaczej w towarzystwie właściciela, w normalnych okolicznościach (jak zwyczajna wizyta na posesji choćby wskazywanego przez K. Z. (1) kuratora), a inaczej w sytuacji dla zwierzęcia stresującej jak ucieczka przez posesję osoby obcej, czy nawet zwyczajne się jej przemieszczanie, do tego osoby pozostającej pod znacznym wpływem alkoholu.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

4

K. Z. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

K. Z. (1) poprzez rzucenie telefonem o podłogę i kilkukrotne uderzanie nogą, dopuścił się uszkodzenia mienia należącego do K. P., a takie zachowanie wyczerpuje dyspozycję art. 288 § 1 kk.

Mając na uwadze takie okoliczności jak wyrażenie skruchy, wzajemne przeproszenie się oskarżonych, brak urazy do siebie, naprawienie szkody w kwocie 800 złotych za zniszczony telefon, zawarcie ugody przed mediatorem, także fakt, iż K. Z. (1) dotychczas nie był karany, posiada pozytywną opinię środowiskową, sąd uznał za celowe i uzasadnione warunkowe umorzenie postępowania karnego w stosunku do oskarżonego K. Z. (1) w zakresie obu przypisanych mu czynów. Co więcej, stanowisko to zgodnie popierali pozostali oskarżeni, w tym pokrzywdzony K. P.. Oceniając postawę sprawcy, należy zwracać uwagę zwłaszcza na jego stosunek do popełnionego czynu i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. Istotne znaczenie przy stosowaniu instytucji warunkowego umorzenia postępowania powinna mieć skrucha sprawcy okazana w toku postępowania, zwłaszcza jeżeli przybrała ona czynną postać naprawienia przez sprawcę szkody wyrządzonej przestępstwem (tak: uchw. SN z 29.1.1971 r., VI KZP 26/69, OSNKW 1971, Nr 3, poz. 33). W środowisku lokalnym K. Z. (1) funkcjonuje prawidłowo, nie wykazuje agresji, jest odbierany jako mężczyzna miły i grzeczny, nie widuje się go pod wpływem alkoholu. Nie odnotowano interwencji policji w miejscu zamieszkania oskarżonego, nie toczą się przeciwko niemu postępowania przygotowawcze. Pojednał się z oskarżonym K. P., naprawił szkodę za zniszczony telefon. Podkreślić należy, że zachowanie oskarżonego K. Z. (1) w stosunku do K. P. należy ocenić jako instynktowną reakcję na próbę zaboru alkoholu i zaatakowanie bez powodu J. K.. Okoliczności te dają podstawy do przyjęcia, iż mimo braku wymierzenia kar za poszczególne przestępstwa K. Z. (1) będzie w przyszłości przestrzegał porządku prawnego.

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

6.

J. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Żaden z dowodów przeprowadzonych w toku postępowania będących podstawą ustaleń faktycznych nie pozwala na przyjęcie udziału J. K. w bójce lub pobiciu. Stwierdzić należy, że zdarzenie rozegrało się w domu K. Z. (1), w którym przebywali wyłącznie trzej oskarżeni i to oni są bezpośrednimi uczestnikami, a zarazem świadkami zdarzenia, z tym zastrzeżeniem, że K. P. na skutek przyjęcia znacznej dawki alkoholu zdarzenia nie pamiętał, dlatego uniewinnienie J. K. oparto na wyjaśnieniach jego i K. Z. (1).

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P.

1, 2, 3

1.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że czyn oskarżonego stanowi zbrodnię zagrożona kara od 3 lat pozbawienia wolności. Przyjęta kwalifikacja prawna jest konsekwencja stwierdzonych obrażeń u pokrzywdzonego J. K. opisanych jako choroba realnie zagrażająca życiu. Wymierzając oskarżonemu K. P. karę sąd sięgnął po instytucję nadzwyczajnego jej złagodzenia, biorąc za podstawę prawną zapis art. 60 § 1 kk. Za nadzwyczajnym złagodzeniem kary przemawia fakt, iż jest on sprawcą młodocianym, który w chwili czynu skończył zaledwie lat 17. Co istotne, w toku postępowania mediacyjnego wszyscy oskarżeni pojednali się ze sobą, przeprosili wzajemnie i wyrazili skruchę, a stanowiska swe podtrzymali na rozprawie przed sądem. Nawet J. K., który odniósł z ręki K. P. najcięższe obrażenia, ze skutkami których boryka się po dziś, wybaczył oskarżonemu, a nawet nie żądał jego ścigania i poniesienia przez niego odpowiedzialności karnej. Okolicznościami łagodzącymi w stosunku do K. P. są również uprzednia niekaralność oraz pozytywna opinia środowiskowa.

Z powyższych względów Sąd uznał – podzielając stanowisko oskarżyciela, że kara roku pozbawienia wolności jest karą adekwatną do stopnia zawinienia i sprawiedliwą. Jednocześnie przy uwzględnieniu powołanych wyżej okoliczności (uprzednia niekaralność, pozytywna opinia środowiskowa, postawa oskarżonego) sąd uznał, że wystarczające dla osiągnięcia celów kary, szczególnie zapobieżeniu powrotowi do przestępstwa, będzie warunkowe zawieszenie wobec K. P. wymierzonej mu kary.

Uwzględniając treść art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk K. P. został oddany pod dozór kuratora, w okresie próby wyznaczonym na 3 lata. Mając na względzie m.in. wyniki wywiadu środowiskowego, jak i fakt, że przypisanego czynu oskarżony dopuścił się będąc nietrzeźwym sąd na podstawie art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 kk nałożył na niego obowiązki wykonywania pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz powstrzymywania się od przebywania z osobami o ujemnej opinii społecznej.

K. Z. (1)

4,5

4

W związku z warunkowym umorzeniem postępowania karnego wobec K. Z. (1) wyznaczono dwuletni okres próby, w trakcie którego oddano go pod dozór kuratora, jednocześnie nakładając obowiązek wykonywania pracy zarobkowej - oskarżony dotychczas sporadycznie pracował zarobkowo, w głównej mierze pozostając na utrzymaniu rodziny, a także obowiązek powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, pod którego wpływem znajdował się w chwili popełnienia przypisanych mu czynów.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P., K. Z. (1), J. K.

7.

7.

Na podstawie art. 230 § 2 kpk Sąd rozstrzygnął o zgromadzonych w toku postępowania dowodach rzeczowych, nakazując ich zwrot osobowym uprawnionym.

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Wniosek obrońców K. P. i J. K. o warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec K. P. nie może zostać uwzględniony. Jak ustalono w toku postępowania na podstawie opinii biegłego, która nie była kwestionowana przez żadną ze stron, J. K. wskutek ciosu kijem bejsbolowym zadanym mu przez K. P. doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, przez co czyn przypisany K. P. został zakwalifikowany z art. 156 § 1 pkt 2 kk. Przepis art. 66 kk w paragrafie 2 stanowi, iż warunkowe umorzenie postępowania karnego nie może zostać zastosowane do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczająca 5 lat. Czyn stanowiący podstawę wymiaru kary wobec K. P. stanowi zbrodnię, jest zagrożony karą od 3 lat do 15 lat pozbawienia wolności, a więc nie zachodzą warunki formalne do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

W odniesieniu do wniosku prokuratora o wymierzenie wobec K. P. w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, nawiązki na rzecz J. K. i kary grzywny sąd uznał, iż wystarczającą dla osiągnięcia celów kary wobec K. P. jest kara pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniem jej wykonania. J. K. nie był zainteresowany pociągnięciem do odpowiedzialności K. P., w zawartej przed mediatorem ugodzie oskarżeni zgodnie oświadczyli, że zrzekają się wzajemnych roszczeń w związku z zaistniałym w dniu 30/31 października 2019 roku zdarzeniem. W tej sytuacji orzekanie przez sąd nawiązki byłoby niezasadne. Mając na uwadze fakt, że K. P. jest osobą młodą, nie posiada majątku, stałych własnych dochodów, pozostaje na utrzymaniu rodziny sąd uznał za niecelowe wymierzenie mu kary grzywny, której spłata faktycznie stanowiłaby obciążenie jego rodziny, nie zaś samego oskarżonego.

W odniesieniu do wniosku o umorzenie postępowania karnego w stosunku do czynu zarzuconego K. Z. (1) w punkcie II aktu oskarżenia sąd uznał, iż nie doszło do skutecznego cofnięcia wniosku o ściganie (art. 12 § 3 kk), bowiem stanowiska w tym zakresie nie zajął oskarżyciel, zaś sąd na cofnięcie nie wyraził zgody. Okoliczność, że K. Z. (1) naprawił szkodę wyrządzoną K. P. za zniszczenie telefonu i stanowisko K. P. wyrażone na rozprawie głównej w dniu 9 sierpnia 2021 roku miało natomiast wpływ na rozstrzygnięcie o warunkowym umorzeniu postępowania karnego za oba przypisane oskarżonemu K. Z. (1) czyny.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6., 8.

Mając na uwadze uniewinnienie J. K. od zarzucanego mu czynu, koszty sądowe w tym zakresie, na podstawie art. 632 pkt 2 kpk przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk obciążono oskarżonych K. P. i K. Z. (1) kosztami postępowania w części. Wzięto przy tym pod uwagę młody wiek oskarżonych, brak stałych dochodów. Przy ustaleniu wysokości kosztów obciążających oskarżonych uwzględniono koszty poniesione w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego, które łącznie stanowiły kwotę 2649,23 złotych i na które złożyły się m.in. koszty opinii biegłego, koszty prowadzonej między oskarżonymi mediacji, należność dla kuratora za sporządzenie wywiadów środowiskowych oraz opłata za informacje z KRK.

7.Podpis