UZASADNIENIE

Decyzją z 17 lipca 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił K. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał m.in., że cierpi na schorzenia natury kardiologicznej, którą powodują, że w dalszym ciągu jest niezdolny do pracy, a wiek (59 lat) i stan zdrowia nie dają podstaw do przekwalifikowania się (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 10 lipca 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. P. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 maja 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 20 maja 2011r. k.133 akt rentowych). W dniu 9 maja 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.186 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 20 czerwca 2013r. ustalił, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2016r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 20 czerwca 2013r. k.190 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez Głównego Lekarza Orzecznika ZUS O/S. zarzutu wadliwości do powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 10 lipca 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (zarzut wadliwości do orzeczenia Lekarza Orzecznika k.190v i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 10 lipca 2013r. k.200 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 lipca 013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 17 lipca 2013r. k.204 akt rentowych).

Biegli lekarze o specjalizacjach kardiolog i neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego chorobę wieńcową, stan po zabiegu plastyki balonowej gałęzi okalającej z implantacją dwóch stentów, nadciśnienie tętnicze ze zmianami narządowymi, cukrzycę typu 2, chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, perforacje wrzodu żołądka leczona operacyjnie w 2009r., bóle głowy w wywiadzie, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych i dyskopatycznych bez objawów korzeniowych i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonego dalszą częściową niezdolność do pracy do 30 kwietnia 2016r. Biegli wskazali, że ubezpieczony od lat choruje na nadciśnienie tętnicze i chorobę niedokrwienną serca. Nadciśnienie tętnicze doprowadziło do przerostu mięśnia lewej komory, stwierdzono również powikłania okulistyczne. Ponadto w 2013r. nasiliły się dolegliwości dusznicowe, które doprowadziły do rozpoznania choroby wieńcowej. W lipcu 2013r. ubezpieczony przeszedł zabieg plastyki balonowej gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej z założeniem stentu uwalniającego, powikłany dysekcją i koniecznością założenia drugiego stentu. Obecnie ubezpieczony wymaga stosowania dwóch leków przeciwpłytkowych, co przy aktywnej chorobie wrzodowej stwarza realne ryzyko krwotoku z żołądka. W ocenie biegłego kardiologa zaawansowanie choroby serca przy współistniejących dodatkowych schorzeniach narusza sprawność organizmu w stopniu sprowadzającym częściową niezdolność do pracy. W ocenie biegłego neurologa schorzenia natury neurologicznej w postaci bólów głowy oraz zespołu bólowo-korzeniowego kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego nie skutkują same w sobie naruszeniem sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym niezdolność do pracy. Łącznie jednak wszystkie rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia, biorąc pod uwagę stopnień ich zaawansowania i współistnienia naruszają sprawność organizmu ubezpieczonego w stopniu uniemożliwiającym mu wykonywanie pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami (opinia biegłego kardiologa i neurologa k.9-11 akt sprawy).

Ubezpieczony ma wykształcenie podstawowe. Przez większość czasu pracował jako hydraulik, od 7 lat pracuje jako dozorca (okoliczności niesporne, wyjaśnienia ubezpieczonego k.23-23v – minuty od 2 do 6 nagrania).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego K. P. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego w dalszym ciągu istnieje częściowa bądź też całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych z zakresu kardiologii i neurologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w dalszym ciągu ,tj. w okresie od 1 czerwca 2013r. do 30 kwietnia 2016r. jest osobą częściowo niezdolną do pracy. W złożonej opinii biegli stwierdzili, że stopień zaawansowania schorzeń natury kardiologicznej w postaci choroby wieńcowej, stanu po zabiegu plastyki balonowej gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej z założeniem dwóch stentów oraz nadciśnienia tętniczego ze zmianami narządowymi wespół z innymi rozpoznanymi u ubezpieczonego schorzeniami powoduje u niego częściową niezdolność do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów właściwych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w świetle rozpoznanych u niego schorzeń, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego kardiologa, gdyż zarzuty do powyższej opinii sformułowane przez członka komisji lekarskiej ZUS (w piśmie z 17 marca 2014r. na k.19 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłych wynikającą z odmiennej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego przez organ rentowy, przy czym jak wynika z treści w/w pisma, organ rentowy na obecnym etapie postępowania kwestionuje nie tyle samo orzeczenie o częściowej niezdolności ubezpieczonego do pracy, ile orzeczony przez biegłych okres trwania tej niezdolności. Jednakże brak jest umotywowanych podstaw do stwierdzenia, że okres ten powinien być ograniczony – jak wskazuje organ rentowy - do jednego roku po przejściu przez ubezpieczonego zabiegu plastyki tętnic wieńcowych ,tj. do lipca 2014r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 czerwca 2013r. do 30 kwietnia 2016r.

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE