Sygn. akt I C 660/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 31 maja 2021 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Renata Tarnowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Edyta Sobucka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2021 roku w S.

sprawy z powództwa A. C. (1)

przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Zakładu Karnego w N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa - Dyrektora Zakładu Karnego w N. kwotę 60.465,65 zł (sześćdziesiąt tysięcy czterysta sześćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 18 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty, od kwoty 339,32 zł (trzysta trzydzieści dziewięć złotych trzydzieści dwa grosze) od dnia 10 lipca 2018 roku do dnia zapłaty, od kwoty 50.000 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych) od dnia 4 października 2018 roku do dnia zapłaty, od kwoty 126,33 zł (sto dwadzieścia sześć złotych trzydzieści trzy grosze) od dnia 6 listopada 2020 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa - Dyrektora Zakładu Karnego w N. na rzecz powoda A. C. (1) kwotę 3.240 zł (trzy tysiące dwieści czterdzieści złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Szczecinie na rzecz adwokat K. C. kwotę 1.771,20 zł (jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden złotych dwadzieścia groszy), w tym 23 % podatku od towaru i usług, tytułem części nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu powodowi A. C. (1).

Sędzia Sądu Okręgowego Renata Tarnowska

Sygn. akt I C 660/18

UZASADNIENIE

Powód A. C. (1) pozwem z dnia 17 maja 2017 r. przeciwko Skarbowi Państwa- Zakładowi Karnemu w N. wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz tytułem zadośćuczynienia kwoty 10.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 18 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda tytułem odszkodowania kwoty 339,32 zł oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, w tym również opłaty skarbowej tytułem pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Jako podstawę faktyczna swoich roszczeń powód wskazał pogorszenie się stanu jego zdrowia na skutek przeprowadzonego pod koniec października 2015 r. zabiegu usunięcia zęba przez stomatologa w Zakładzie Karnym w N..

W odpowiedzi na pozew pozwany Skarb Państwa-Zakład Karny w N. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz obciążenie powoda kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podniósł, że brak jest przesłanek zarówno prawnych jak i faktycznych warunkujących jego odpowiedzialność.

Pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. (k. 181-182) powód rozszerzył żądanie pozwu w zakresie zadośćuczynienia i wniósł o zasądzenie 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia odpisu pisma do dnia zapłaty. Ponadto powód podtrzymał roszczenie o zapłatę odszkodowania w wysokości 339,32 zł.

Pismem z dnia 5 października 2020 r. (k. 513-514) powód rozszerzył powództwo o kwotę 126,33 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia odpisu pisma pozwanemu do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. C. (1) urodził się w (...) r. Jest kawalerem. Ma 20-letnią córkę.

Bezsporne, a nadto dowód:

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

Powód od urodzenia ma wrodzoną wadę serca pod postacią ubytku w przegrodzie międzykomorowej (VSD), z przeciekiem z lewej komory serca do komory prawej.

W 1989 r. przebył infekcyjne zapalenia wsierdzia.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu stomatologii, k. 172-174

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- zeznania świadka A. C. (3) złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 151-152

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia 30 stycznia 2019 r., k. 254-275

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 296, 305

- zaświadczenie lekarskie, k. 413

Z powodu wady serca powód otrzymał II grupę inwalidzką i z tego tytułu w latach 1989-1996 pobierał rentę rodzinną.

Dowód:

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

Od dnia 5 września 2012 r. powód odbywał karę pozbawiania wolności w Zakładzie Karnym w N.. Nie był to pierwszy pobyt powoda w zakładzie karnym.

Bezsporne, a nadto dowód:

- zaświadczenie z dnia 26.10.2015 r., k. 35

- przegląd historii rozmieszczenia, k. 88-89

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

Przed osadzeniem w zakładzie karnym powód pracował w różnych zawodach: jako trener koni, instruktor jazdy konnej, kowal artystyczny, ślusarz, spawacz, prowadził zakład naprawy sprzętu rolniczego i leśnego.

Dowód:

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

W wywiadzie przy przyjęciu do ZK w N. powód zgłaszał liczne dolegliwości ze strony układu krążenia-nie potwierdzone badaniem internistyczny. Od samego początku osadzenia w zakładzie karnym powód był pacjentem ambulatorium. Często zgłaszał się z powodów różnorakich dolegliwości: bóle kręgosłupa, bóle w klatce piersiowej, drętwienie rąk, kołatanie serca. Miał wielokrotnie wykonywane badania specjalistyczne i laboratoryjne: EKG, ECHO, RTG kręgosłupa, stawu barkowego. W trakcie osadzenia był konsultowany kardiologicznie. W badaniu akcja serca nieco przyspieszona, tony głośne, głośny szmer skurczowy, niewielki ubytek przegrody międzykomorowej nieistotny homodynamicznie. Prawidłowe wyniki oznaczenia markerów uszkodzenia mięśnia sercowego. Powód był konsultowany również neurologicznie z powodu bólów kręgosłupa. W badaniu kręgosłupa szyjnego RTG i MR - zwyrodnienia kręgów szyjnych. W badaniu RM z dnia 10 lutego 2014 r. stwierdzono zmiany degeneracyjne, odwodnienie i okrężne wypukliny krążków m.k. C-4, C-5, C-6 i objawy względnej stenozy do 11 mm na poziomie C7-Th-2. Powód został zakwalifikowany do zabiegu operacyjnego, którego termin zaplanowano na dzien 9 stycznia 2017 r. Operacja neurochirurgiczna miała zmniejszyć bóle kręgosłupa, w wyniku których pojawiło się uzależnienie powoda od Tramatolu oraz Transtecu 52 mcg/h w terapii transdermalnej oraz możliwości powrotu powoda do pierwotnej sprawności.

Powód otrzymywał leki zgodnie z zaleceniami. W dniu 15 września 2014 r. przeprowadzono u powoda badanie płuc, w którym stwierdzono pola płucne bez zmian ogniskowych, sylwetka serca w granicach normy. Podczas pobytu w ZK N. powód ponadto był badany psychiatrycznie z powodu zmian osobowościowych. Korzystał z wizyt stomatologicznych.

Dowód:

- opinia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności, k. 29, 109, 419

- zaświadczenie o stanie zdrowia, k. 30-34

- wyniki badań, k. 39, 281, 340, 425

- książeczka zdrowia osadzonego, k. 95-108

- zeznania świadka A. C. (3) złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 151-152

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r., k.250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

- dokumentacja medyczna, k. 424

- opinia sądowo-lekarska uzupełniająca, k. 446-448

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504

W czasie pobytu w zakładzie karnym w N. powód pracował, jako obuwnik z wynagrodzeniem 150 zł miesięcznie. Z uwagi na stwierdzone u niego nadciśnienie tętnicze powód zaprzestał wykonywania tej pracy.

Dowód :

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

Od dnia 5 września 2015 r. u powoda pojawił się stan zapalny zęba dolnej lewej szóstki, powikłany ropnym zapaleniem dziąsła. Powód trzykrotnie otrzymał antybiotyk - dwa razy Klindamecynę, raz Ospamox . Mimo stosowania antybiotyków nie uzyskano poprawy. W dniu 30 października 2015 r. został przeprowadzony zabieg ekstrakcji zęba 36. Zabieg został przeprowadzony bez podania powodowi osłony antybiotykowej. W wyniku usunięcia zęba doszło do pogorszenia stanu zdrowia powoda i pojawiły się u niego: męczliwość, osłabienie, nocne poty, bóle w klatce piersiowej. Pantomogram zębów w kolejnych miesiącach wykazał brak wygojenia zębodołu.

Dowód:

- zeznania świadka A. C. (3) złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 151-152

- zeznania świadka W. H. złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 152-153

- zeznania świadka J. O. złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r, k. 153

- opinia biegłego z zakresu stomatologii, k. 172-174

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504.

Po leczeniu stomatologicznym-w połowie października 2015 r. - doszło do bakteriemii w organizmie powoda oraz skarg na bóle w klatce piersiowej, pojawiły się dreszcze i osłabienie. Po leczeniu stomatologicznym w październiku 2015 r, u powoda doszło do ujawnienia się bakteryjnego zapalenia wsierdzia potwierdzonego obecnością bakterii w posiewach krwi.

W dniu 24 listopada 2015 r. powód zgłosił się do Ambulatorium Aresztu Śledczego informując, że ma napady drgawek oraz nadmiernie poci się. Miał podwyższoną temperaturę - 38,7° C oraz lekko zaczerwienione gardło. Z powodu wcześniej usuniętego zęba był leczony Clindomycyną 300 mg 2 razy dziennie. W badaniu rtg kręgosłupa szyjnego na poziomie Th 8/9 oraz C-C4-C5 nie stwierdzono możliwości wystąpienia niedowładów. W dniu 26 listopada 2015 r. powód nadal się pocił i miał temperaturę 38,7° C. W dniu 1 grudnia 2015 r. nadal utrzymywało się nadmierne pocenie się, płuca występowania niedowładów. W dniu 9 grudnia 2015 r. temperatura powoda była prawidłowa - 36° C. W dniu 10 grudnia powód odbył kontrole stomatologiczną, podczas której nie stwierdzono cech patologii. W dniu 21 grudnia 2015 r. powód zgłaszał ból kręgosłupa piersiowego z poziomu Th-8. W dniu 26 stycznia 2016 r. na podstawie badania rtg płuc stwierdzono przywnękowo w polu środkowym płuca lewego owalne zacienienie o wymiarze około 3x2 cm,

Dowód:

- wyniki badania, k. 39-41, 280-281, 372

- opinia biegłego z zakresu stomatologii, k. 172-174

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- zaświadczenie lekarskie, k. 413

- opinia sądowo-lekarska uzupełniająca, k. 446-448

- opinia lekarska biegłego sądowego, k. 484-504

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

Bóle kręgosłupa ujawniły się u powoda przed usunięciem zęba nr 36 bez osłony antybiotykiem. Bóle kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych nie miały wpływu na przebieg przewlekłego, infekcyjnego wsierdzia.

Dowód:

- opinia sądowo-lekarska uzupełniająca, k. 446-448

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

Infekcyjne zapalenie wsierdzia może powstać na skutek pojawienia się bakterii w krwioobiegu czyli bakteriemii. Bakteriemia natomiast może pojawić się m.in. na skutek niektórych zabiegów stomatologicznych prowadzących do przerwania ciągłości tkanek, szczególnie w przypadku stanu zapalnego zębów lub przyzębia oraz obecności licznych złogów bakteryjnych związanych z nieprawidłową higieną jamy ustnej. Jednym z podstawowych czynników ryzyka wstąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia w sytuacji bakteriemii jest przebyte wcześniej infekcyjne zapalenie wsierdzia oraz niektóre wad serca. W wypadku zakwalifikowania pacjenta do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia i konieczności wykonania u niego zabiegu stomatologicznego mogącego wywołać przejściową bakteriemię wskazane jest przeprowadzenie zabiegu stomatologicznego w osłonie antybiotykowej podanej według obowiązującego schematu. Fakt istnienia u powoda wrodzonej wady serca oraz przebytego w 1989 r. zapalenia wsierdzia był bezwzględnym wskazaniem do profilaktycznego stosowania antybiotyku.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu stomatologii, k. 172-174

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

W dniu 3 lutego 2016 r. powód był konsultowany w Oddziale Płucnym (...) w S. Z. z powodu obserwacji chorób układu oddechowego, osłabienia, nadmiernego pocenia się, krwioplucia w przebiegu zapalenia oskrzeli, mimo stosowania od 7 dni antybiotyków. W badaniu osłuchowym płuca czyste, otrzymał Nospe rozkurczowo oraz Galospa . Powód został skierowany do neurologa, ponieważ zgłaszał dalsze bóle kręgosłupa. W związku z bólami kręgosłupa powód otrzymał leki przeciwbólowe. Nie przeprowadzano żadnych zabiegów w związku z tymi bólami. Powód nie zgłaszał żadnych próśb o przeprowadzenie badania.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 7-9, 110-114, 287-288, 347-348

- zeznania świadka T. K. złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 153-154

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

W marcu 2016 r. stwierdzono, że powód jest uzależniony od Tramalu. W tym czasie powód chodził w kołnierzu szyjnym z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa. Krążeniowo i oddechowo był wydolny. Był konsultowany kardiologicznie, pulmonologicznie, internistycznie - nie stwierdzono odchyleń od normy. Z zakresu psychiatrii stwierdzono osobowość nieprawidłową.

Dowód:

- opinia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności, k. 28, 115

W dniu 21 kwietnia 2016 r. powód był konsultowany w Zakładzie Opieki Zdrowotnej Aresztu Śledczego w S. na Oddziale Chorób Wewnętrznych z rozpoznaniem podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia z wrodzoną wadą serca. Na podstawie całości obrazu klinicznego wysunięto podejrzenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia i skierowano powoda na Oddział Kardiologii (...) w S., gdzie po wcześniejszym ustaleniu z lekarzem dyżurnym przekazano powoda na Oddział Kardiologii (...) celem dalszej hospitalizacji.

W okresie od 21 kwietnia 2016 r. do 26 kwietnia 2016 r. powód przebywał na Oddziale Kardiologicznym (...) w S.. Na oddział został przyjęty z powodu postępującego osłabienia, duszności, stanów podgorączkowych, spadku masy ciała o 6 kg w ciągu miesiąca. Przy przyjęciu powód znajdował się w stanie ogólnym dobrym, przedmiotowo szmer skurczowy nad całym sercem. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono umiarkowanie podwyższone parametry zapalne, niedokrwistość wymagającą przetoczenia KKCZ. W badaniu echokardiograficznym uwidoczniono ruchome echa-wegetacje. Pobrano posiewy krwi, włączono empiryczną antybiotykoterapię. W badaniu kontrolnym echokardiograficznym stwierdzono obecne wegetacje na płytkach zastawki trójdzielnej. Powód został wypisany do dalszego leczenia do Oddziału Wewnętrznego przy Areszcie Śledczym.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 10, 116-118, 127-128, 286, 354-355, 359

- porada ambulatoryjna, k. 11-12

- opinia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności, k. 129-130

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

W okresie od 26 kwietnia do 5 maja 2016 r. powód przebywał na Oddziale Chorób Wewnętrznych Zakładu Opieki Zdrowotnej Aresztu Śledczego w S.. Stan powoda w czasie pobytu na oddziale był dobry, kontynuowano zlecone przez kardiologów leczenie. Poddano powoda konsultacji stomatologicznej, wykonano pantomogram. Zaplanowano kontrolne USG serca rekonstrukcję pomologiczną (w związku ze zmianami w rtg klatki piersiowej). Diagnostyki i leczenia nie dokończono, ponieważ powód zaczął gorączkować, pojawiły się silne bóle w klatce piersiowej. Powoda ponownie przekazano do specjalistycznego leczenia kardiologicznego w Oddziale Kardiologicznym (...) w S.. Powód został wypisany w stanie dobrym, wydolny oddechowo i krążeniowo.

W dniu 5 maja 2016 r. powód został przyjęty na Oddział Kardiologiczny (...) w S. z rozpoznaniem infekcyjnego zapalenia wsierdzia zastawki trójdzielnej. Przy przyjęciu stan powoda był dobry, w badaniu z odchyleń stwierdzono szmer skurczowy nad całym sercem. W kontrolnym badaniu echokardiograficznym stwierdzono wegetację na zastawce trójdzielnej, o wymiarach mniejszych niż w badaniach w czasie poprzedniej hospitalizacji. Podczas pobytu powoda na oddziale pobrano powtórne posiewy krwi, które dały wynik ujemny. W ostatnim posiewie stwierdzono obecność bakterii Staphylococcus epidermis. Zmodyfikowano dotychczasową antybiotykoterapię włączając 2 antybiotyki według posiewów z poprzedniej hospitalizacji z dobrym skutkiem. Powód w czasie pobytu na oddziale nie gorączkował, jednak zgłaszał rozliczne dolegliwości bólowe i domagał się Tramalu. Kontrolne badanie echokardiograficzne wykazało dalszą redukcję wymiarów wegetacji. W dniu 13 maja 2016 r. powód został wypisany do Oddziału Wewnętrznego przy Areszcie Śledczym w S. celem kontynuacji dotychczasowego leczenia.

W dniu 13 maja 2016 r. powód został przyjęty na Oddział Chorób Wewnętrznych ZOZ Aresztu Śledczego w S.. Przy przyjęciu był w dość dobrym stanie ogólnym, ale wystąpiła gorączka 39 ° C. W związku z czym pobrano krew na posiew, a antybiotykoterapię uzupełniono o Ceftriakson. W związku z progresją zmian w rtg klatki piersiowej (utrzymywała się- mimo intensywnej antybiotykoterapii – zmiany zapalne i niedodmowe w prawym płucu, pojawił się płyn w obu jamach opłucnowych oraz zastój) uzupełniono leczenie o środek moczopędny, konsultowano chorego w Oddziale Kardiologii (...) w S. oraz Klinice Kardiologii (...) w S.. W dodatnich posiewach bakteryjnych krwi stwierdzono obecność bakterii Streptococcus mitis. W konsultacji stomatologicznej oraz patomogramie z dnia 20 maja 2016 r. nie stwierdzono zmian mogących stanowić potencjalne ognisko zakażenia (ząb 47). Stwierdzono próchnicę, dolegliwości bólowe po usunięciu zęba 36.

W dniu 1 czerwca 2016 r. powód uzyskał przerwę w wykonywaniu kary pozbawiania wolności i został skierowany do dalszego leczenia na Oddział Kardiologii (...) w S..

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 13-15, 17-18, 125-128, 352-353,358, 360

- karta informacyjna izby przyjęć, k. 16

- świadectwo zwolnienia, k. 36

- wyniki badania, k. 42-46

- dokumentacja medyczna, k. 119-124, 300, 304, 342

- opinia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności, k. 129-130

- zeznania świadka A. C. (3) złożone na rozprawie w dniu 30 października 2017 r., k. 151-152

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

W okresie od 1 czerwca do 4 lipca 2016 r. powód był hospitalizowany w (...) w S. na Oddziale Kardiologii i Kardiologii Inwazyjnej z rozpoznaniem Infekcyjnego zapalenia wsierdzia, własnej zastawki trójdzielnej po zakażeniu Streptococcus mitis, stanem po ekstrakcji zęba, wrodzonej wadzie serca VSD oraz zmianach ogniskowych w płucach. Przy przyjęciu na oddział wykonano USG, w którym uwidoczniono miękkie dodatkowe echa na zastawce trójdzielnej. Wobec wcześniejszego przewlekle leczonego infekcyjnego zapalenia wsierdzia włączono antybiotykoterapię - Cefuraksonem oraz Ampicylinliną . W wyniku tego leczenia powód przestał gorączkować. W kontrolnych badaniach laboratoryjnych bez cech aktywnego stanu zapalnego. Wielokrotnie pobrane posiewy krwi bez wzrostu bakteryjnego. Po konsultacji z lekarzem specjalistą chorób zakaźnych zmieniono antybiotykoterapię: odstawiono ampicylinę, a włączono penicylinę krystaliczną z odczynem miejscowym. W trakcie hospitalizacji wykonano TK klatki piersiowej oraz jamy brzusznej celem wykluczenia odległych ognisk infekcji. Badanie TK klatki piersiowej w dniu 29 czerwca 2016 r. wykazało istnienie licznych spikularynych guzków dość dużych rozmiarów, zmian włóknistych oraz odczynów węzłowych we wnękach płucnych, śródpiersiu oraz dołach pachowych. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono zmniejszenie się wartości CPR oraz procalcytoniny. W badaniu USG serca stwierdzono na wszystkich płatkach zastawki trójdzielnej wegetacje do 24 mm oraz niedomykalność zastawki trójdzielnej. W badaniu EKG stwierdzono rytm zatokowy miarowy, zapis prawidłowy, zaś w badaniu rtg klatki piersiowej stwierdzono, iż w płucu prawnym nadal występuje owalne ognisko zacienienia oraz niewielkie zagęszczenia zapalne. Ze względu na zgłaszane silne dolegliwości bólowe okolicy karku z drętwieniem kończyn górnych wykonano MR odcinka szyjnego wykluczające ogniska ropne. W związku z uwidocznioną dyskopatią zlecono konsultację neurologiczną. Dalszy przebieg leczenia bez powikłań. Ze względu na zmiany w płucach opisane w badaniu TK klatki piersiowej konsultowano powoda z III Oddziałem Chorób Płuc Szpitala w Z.. W dniu 4 lipca 2016 r. przekazano powoda do dalszej diagnostyki.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 19-22, 297-299, 301-303

- wyniki badania, k. 23

- dokumentacja medyczna, k. 279, 341, 350-351

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- zaświadczenie o stanie zdrowia, k. 349

- uzupełniające zeznania powoda, skrócony protokół rozprawy k. 576-577.

W okresie od 4 do 9 lipca 2016 r. powód przebywał na III Oddziale Gruźlicy i Chorób Płuc (...) S. gdzie w badaniu endoskopowym stwierdzono: ostroga główna ostra w osi, śluzówka oskrzeli różowa, ujęcia oskrzeli szerokie, prawidłowo drożne. Badania bakteriologiczne i cytologiczne aspiratu oskrzelowego wypadły ujemnie. Powód został wypisany do domu w stanie dobrym ze wskazaniem dalszej kontroli w POZ i poradni pulmonologicznej, kontroli tk klatki piersiowej w trybie ambulatoryjnym. Po wyjściu ze szpitala powód kontynuował leczenie w Poradni Pulmonologicznej oraz Poradni Neurologicznej (...) w S..

Dowód:

- karta informacyjna, k. 24-25

- zaświadczenie o stanie zdrowia, k. 26

- historia zdrowia i choroby, k. 27

- dokumentacja medyczna, k. 37-38, 47-54

- historia zdrowia i choroby, k. 318-331, 428-429

Pismem z dnia 14 listopada 2016 r. powód zgłosił pozwanemu szkodę osobową powstałą na skutek przeprowadzonego zabiegu usunięcia zęba przez lekarza stomatologa w zakładzie karnym we wrześniu 2015 r. Powód w piśmie tym wniósł o podjęcie likwidacji szkody i wypłatę na jego rzecz bezspornej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 10.000 zł za ból i cierpienie związane z doznanym urazem fizycznym i psychicznym. Pismo to zostało odebrane przez pozwanego w dniu 17 listopada 2016 r.

Dowód:

- zgłoszenie szkody, k. 55

- potwierdzenie odbioru, k. 56

Pod koniec 2016 r. powód rozpoczął leczenie w (...) w S. w związku z bólami kręgosłupa szyjnego.

Dowód:

- dokumentacja medyczna, k. 423, 426-427

W okresie od 28 lutego do 10 marca 2017 r. powód przebywał na Oddziale Pulmonologiczno-Izolacyjnym (...) w P. celem diagnostyki krwioplucia występującego okresowo od około 6 tygodni. W czasie pobytu na oddziale nie gorączkował, objawów krwioplucia nie zaobserwowano. W badaniu TK klatki piersiowej w porównaniu z wcześniejszym badaniem z sierpnia 2017 r. guzek w PS9/10 większy niż poprzednio -11x10 mm (było 8x10 mm) - związany ze zmianami niedodmowymi. Pozostałe guzki nie uległy istotnej zmianie. Powód został wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym z zaleceniem kontroli tomografii komputerowej klatki piersiowej za 3 miesiące.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 284, 308, 333

W okresie od dnia 18 do 26 kwietnia 2017 r. powód przebywał na Oddziale Kardiologicznym (...) sp. z o.o. (...) w B. z powodu dolegliwości bólowych w klatce piersiowej i osłabienia. Nie stwierdzono u powoda gorączki. Badania posiewów krwi dały ujemne wyniki. Na podstawie badań wykluczono kolejne infekcyjne zapalenie wsierdzia. Rozpoznano zatorowość płucną niskiego ryzyka. Przebieg hospitalizacji bez powikłań. Ze względu na całokształt obrazu klinicznego, nawracające infekcyjne zapalenie wsierdzia, zamiany guzkowe w obrębie płuc powód został wstępnie zakwalifikowany do leczenia chirurgicznego/inwazyjnego VSD. Powód został wypisany do domu w stanie dobrym.

Dowód:

- karta informacyjna, k. 283, 317, 336

- zaświadczenie lekarskie, k. 314, 33, 343

W dniu 17 sierpnia 2016 r. u powoda przeprowadzono badanie USG przezprzełykowe serca, w którym stwierdzono małą niedomykalność aortalną. Stwierdzono pogrubiałe płatki zastawki trójdzielnej, kanał VSD z przeciekiem, spływ żył płucnych prawidłowy, przegroda międzyprzedsionkowa bez cech spontanicznego przecieku.

Tego samego dnia przeprowadzono u powoda badanie TK klatki piersiowej bez kontrastu, w którym stwierdzono zmniejszenie guza w segmencie 2 płuca prawego w porównaniu do poprzedniego badania. Nieco mniejszy guzek w segmencie 9 płuca lewego. Węzły chłonne w śródpiersiu i we wnękach uległy zmniejszeniu. Poza tym obraz zmian w płucach stabilny w porównaniu do badania poprzedniego z dnia 23 czerwca 2016 r.

Dowód:

- badanie usg z dnia 17.08.2016r., k. 282, 344

- wynik badania, k. 285, 332, 334-335

W dniu 20 grudnia 2016 r. powód przebywał na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym (...) w P. z powodu bólu w klatce piersiowej, po lewej stronie, promieniującego do lewej łopatki i lewego barku. Podczas oddychania i ruchu dochodziło do zmian nasilenia bólu.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 346

W dniu 9 stycznia 2017 r. został skierowany do Oddziału Neurochirurgii z powodu przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa i dyskopatii.

Dowód:

- dokumentacja medyczna, k. 339, 430

W dniu 30 stycznia 2017 r. powód przebywał w Izbie Przyjęć (...) w P., gdzie został skierowany przez pulmonologa z krwiopluciem, które wystąpiło przed około 2 tygodniami przed przyjęciem. W badaniu stan ogólny powoda dobry, węzły obwodowe niepowiększone, nad płucami szmer pęcherzyków prawidłowy, czynność serca miarowa. Ustalono przyjęcie na Oddział Pulmonologiczny na dzien 28 lutego 2017 r.

Dowód:

- porada w izbie przyjęć, k. 278, 316

W okresie od 11 maja do 15 czerwca 2018 r. powód przebywał na Oddziale Chirurgii Szpitala Aresztu Śledczego w B. po zaopatrzeniu obrażeń w skutek postrzału kończyny górnej prawej, celem kontynuacji leczenia. Hospitalizacja przebiegała bez powikłań. Uzyskano znaczną poprawę stanu miejscowego i pełne wygojenie ran. W stanie ogólnym dobrym powód został wypisany z oddziału.

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 315

- dokumentacja medyczna, k. 307, 311

W dniu 14 lipca 2018 r. powód przebywał w SPZOZ w S., gdzie wykonano badanie TK w opcji podstawowej. Ponadto powód leczył się w (...).

Dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 289, 312-313, 356, 361-363

- dokumentacja medyczna, k. 306

W lipcu 2018 r. powód był przebywał w Zakładzie Karnym we W. i w tym czasie przeprowadzono u niego badanie TK głowy bez wzmocnią kontrastowego. W tym czasie powód znajdował się w stanie ogólnym dobrym, miał przytomny kontakt słowny, logiczny. Stwierdzono - serce czynność miarowa, tony głośne, dźwięczne. Płuca osłuchowo bez zmian. Neurologicznie bez objawów oponowych i ogniskowych. Powód został skierowany do szpitala więziennego (...).

Dowód:

- dokumentacja medyczna, k. 277

W dniu 9 sierpnia 2018 r. powód został w trybie pilnym przyjęty do (...) , gdzie przeprowadzono badanie TK klatki piersiowej z kontrastem, w którym stwierdzono rozsiane guzki i zmiany bliznowate prawdopodobnie pozapalne. Lewe płuco bez istotnych zmian guzowatych z pojedynczymi zrostami opłucnowo-przeponowymi. Zmian o charakterze rozrostowym w płucach nie stwierdzono. Ponadto stwierdzono duże guzowate pogrubienie opłucnej i zmiany bliznowate w segmencie 9 płuca prawego o wymiarach 10,5 x 9 mm. Narządy śródpiersia wykazywały prawidłowy obraz. Nie stwierdzono istotnie powiększonych węzłów chłonnych w śródpiersiu ani we wnękach.

Dowód:

- dokumentacja medyczna, k. 309-310, 345

Nie można stwierdzić występowania u powoda obecności przedmiotowych obiektywnie badanych objawach patologii stanu neurochirurgiczno-spondyliatrycznego, także tej jakiej przedmiotowe obiektywnie badane w stanie klinicznym objawy występują w przebiegu procesów zapalnych kręgosłupa i struktur układu nerwowego z kanału kręgowego. Nieobecność takich powikłań zapalnych jako zmian lokalizowanych na kręgosłup stanowi w przypadku powoda o negacji w formie patologii stanu neurologiczno-neurochirurgiczno-spondyliatrycznego jako patologii powstałej z przyczyny ekstrakcji zęba.

Co do obiektywnie badanych przedmiotowych klinicznych objawów neurologiczno-neurochirurgiczno-spondyliatryczny stan powoda w latach 2015-2017 i dalej po roku 2019 nie uległ zmianie. Tak w roku 2015 jak i kolejnych wymienionych latach w obiektywnie badanym przedmiotowym neurologiczno-neurochirurgiczno-spondyliatrycznym stanie klinicznym powoda nie odnotowano przedmiotowej patologii funkcji ustroju mogącej stanowić o deficycie tej funkcji ustroju ze wskazaniem na potrzebę operacyjnego leczenia neurochirurgicznego. Tym samym wynikające prawdopodobnie bądź z kontrolnej oceny stanu powoda w 2017 r. bądź z niewyrażania przez powoda zgody na zabieg bądź z powodów ogólnoustrojowych co do układów krążenia i oddechowego zmian zapalnych odstąpienie od leczenia operacyjnego powoda w stycznia 2017 r. z decyzji zespołu neurochirurgów (...) w S. nie spowodowało negatywnych obiektywnie badanych objawów patologii neurologiczno-neurochirurgiczno-spondyliatrycznej.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu neurochirurgii, k. 537-545

Istnieje związek przyczynowy między leczeniem stomatologicznym, a bakteryjnym zapaleniem wsierdzia, obecnością wegetacji na zastawce trójdzielnej z jej niedomykalnością oraz prawdopodobnie zatorami płuc.

Dowód:

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

Nie istnieje związek przyczynowo-skutkowy między usunięciem zęba nr 36 w dniu 30 października 2015 r. bez osłony antybiotykiem, a ujawnieniem się u powoda znacznych dolegliwości bólowych kręgosłupa.

Dowód:

- opinia sądowo-lekarska uzupełniająca, k. 446-448

Wyleczenie bakteryjnego zapalenia wsierdzia jest możliwe w wypadku trafnego wyboru antybiotyku, który usunie bakterie w posiewach krwi i spowoduje ustąpienie objawów subiektywnych w postaci osłabienia, bladości powłok, stanów podgorączkowych, doprowadzi do normalizacji wyników: OB., CPR, Prokalcytoniny oraz ustąpienie niedokrwistości mikrocytarnej. Szansą wyleczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia jest bezpieczne leczenie zmian zapalnych uzębienia oraz kardiochirurgiczne usuniecie zastawki, na której znajdują się wegetacyjne bakterie ( u powoda zastawki trójdzielnej).

Dowód:

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

Określenie trwałego uszczerbku zdrowia u chorego z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia musi uwzględniać stopień niewydolności serca, obecność zaburzeń rytmu serca i obecność wnęk naczyniowych. W badaniu rtg klatki piersiowej w powoda zmiany te nie występują, stąd określenie trwałego uszczerbku zdrowia wynosi 10 %. Z kolei zaistniały uszczerbek w zakresie schorzeń dotyczących klatki piersiowej, płuc z wyłączeniem serca wynosi u powoda 20 %. Natomiast bark jest podstaw do stwierdzenia u powoda neurologiczno-neurochirurgiczno-spondyliatrycznych przedmiotowych obiektywnie badanych objawów jakie mogłyby stanowić o uszczerbku na zdrowiu.

Dowód:

- opinia sądowo-lekarska biegłego sądowego z zakresu kardiologii, k. 393-396

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504

W związku z doznanymi schorzeniami powód zażywał liczne leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym oraz leków przeciwdepresyjnych, których koszt wynosił w sumie 465,65 zł. W okres od lipca 2016 r. powód przyjmował takie leki jak: Tramal Retrad, Hydroxyzinum, Bicarfed, Furosemidum, Kalipoz, Klabax, Alprox, Calcium Dou Alegro, stoperan, Captopril Plofarmex, No-spa, Lacti, Floxitrat, Apo-Napro, Ripit, Bisptol, Pantoprazole Bluefish, Trnastec, Wega Magnez Plus+B, Naproxen, Poltram Retard, Bisocard, Baclofen Polpharma.

Dowód:

- schemat podawania leku, k. 37

- faktura vat nr 163/2016, k. 57

- faktura vat nr 189/2016, k. 58

- faktura vat nr 190/2016 , k. 59

- faktura vat nr 211/2016, k. 60

- faktura vat nr 213/2016, k. 61

- faktura vat nr 252/2016, k. 62

- faktura vat nr 134/2016, k. 63

- faktura vat nr fs/2259/2020/sta, k. 515

Powód nadal przyjmuje leki na serce: Bisocard, Axil, Captopril, Metoprolor i Hydroxyzynę a także leki uspokajające 3 razy dziennie Tramal.

Dowód:

- zeznania powoda złożone na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r, k. 250-251

- transkrypcja protokołu rozprawy z dnia30 stycznia 2019 r., k. 254-275

W zakresie chorób płuc powód podlega okresowej kontroli pulmonologa i okresowo ma wykonywane TK płuc celem oceny czy zmiany stwierdzane w 2016 r. ulegają zmniejszeniu. Zmiany wcześniej określane jako guzkowe ulegają dalszemu zmniejszeniu i zwłóknieniu. Zmiany opisane w TK z 2019 r. mają charakter zmian trwałych jednakże obecnie nie mają one wpływu na wydolność oddechową powoda. Pomiędzy leczeniem stomatologicznym powoda a schorzeniem w obrębie płuc istnieje związek, który spowodowany jest faktem przedostania się bakterii z uszkodzonego zęba oraz po przerwaniu ciągłości błony śluzowej dziąseł do krwioobiegu i osadzeniu się namnażanych bakterii w narządach klatki piersiowej w tym serca prawego - zastawka trójdzielna, w naczyniach płucnych oraz w sercu lewym - na zastawce aorty i rozwijaniem w tych miejscach silnego odczynu zapalnego mogącego również stanowić zagrożenie dla życia.

Dowód:

- wyniki badania, k. 373, 411

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504

Obecnie powód jest pulmonologicznie wyleczony. Zatory w płucach opisane jako zmiany guzkowe uległy organizacji w pozostawieniem zmian włóknistych, odczyny węzłowe również uległy wygaszeniu. Dalsza ewolucja tych zmian może być związana z retrakcją zmian włóknistych i dalszym bliznowaceniem tkanki płucnej, co stopniowo może wyzwolić objawy zbliżone do spotykanych w POCHP. Obecnie brak tego typu dolegliwości u powoda.

Dowód:

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504

Powód nadal pozostaje pod opieką lekarzy specjalistów i odbywa regularne kontrole.

Dowód:

- opinia lekarska biegłego sądowego w zakresie pulmonologii, k 484-504

- dokumentacja medyczna, k. 338. 357, 419, 422-423, 426

- zaświadczenie o stanie zdrowia, k. 412-413.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w części.

Podstawę prawną żądania pozwu, w tego typu sprawach, stanowi art. 415 k.c. zgodnie z treścią, którego kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Aby móc, więc przypisać konkretnemu podmiotowi odpowiedzialność deliktową na podstawie przytoczonego przepisu, konieczne jest wykazanie spełnienia łącznie trzech przesłanek:

1.  powstanie szkody, rozumianej jako uszczerbek w dobrach prawnie chronionych o charakterze majątkowym, a w przypadkach w ustawie określonych, także o charakterze niemajątkowym;

2.  2. wyrządzenie szkody czynem niedozwolonym, polegającym na bezprawnym i zawinionym zachowaniu sprawcy szkody oraz

3.  istnieniu adekwatnego związku przyczynowo skutkowego pomiędzy czynem niedozwolonym, a powstaniem szkody.

Dalej zastosowanie w rozstrzyganym stanie faktycznym znajduje także przepis szczególny odpowiedzialności odszkodowawczej tj. art. 430 k.c. Zgodnie z jego treścią „kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności”. Przywołany przepis kreuje, więc odpowiedzialność przełożonego za szkodę wyrządzoną przez podwładnego przy wykonywaniu powierzonej mu czynności. Przesłankami odpowiedzialności zwierzchnika są:

1. powierzenie na własny rachunek wykonania czynności podwładnemu;

2. zawiniony czyn niedozwolony podwładnego;

3. szkoda wyrządzona przy wykonywaniu powierzonej podwładnemu czynności;

4. związek przyczynowy między czynem niedozwolonym podwładnego a szkodą.

Dla powstania odpowiedzialności z art. 430 k.c. konieczne jest, aby powierzenie czynności nastąpiło „na własny rachunek" powierzającego, a więc w jego własnym interesie, w obszarze własnej aktywności powierzającego. W judykaturze utrwalone jest już stanowisko, że wykonawca czynności podlega „kierownictwu" zwierzchnika przez cały okres wykonywania czynności, nawet, gdy zwierzchnik nie wykonuje przewidzianych (np. umową o pracę) aktów kontroli i nadzoru, pozostawiając podwładnemu sporą samodzielność [vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2005 roku, V CK 396/05, Pr. Bank. 2006, nr 11, s. 16]. Szczególnie istotne znaczenie społeczne ma interpretacja stosunku podległości w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej przy świadczeniu usług leczniczych. Mimo samodzielności lekarzy, dokonujących czynności diagnostycznych i terapeutycznych, powszechnie przyjmuje się na podstawie art. 430 k.c. odpowiedzialność jednostek organizacyjnych, na rachunek, których lekarze wykonują te czynności, w tym również tych publicznych, na rzecz, których lekarze wykonują czynności na podstawie umów cywilno-prawnych o świadczenie usług medycznych [vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1965 roku, II CR 2/65, OSP 1967, z. 9, poz. 220, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2011 r., IV CSK 30/180, LEX nr 784320]. Powierzający ponosi odpowiedzialność, jeżeli jego podwładny wyrządził szkodę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności. Nie ulega wątpliwości, że chodzi o przypadki, gdy szkoda została wyrządzona bezprawnym zachowaniem wykonawcy, a nadto konieczne jest, aby istniał normalny związek przyczynowy między zachowaniem bezpośredniego sprawcy (wykonawcy czynności) a szkodą. Jednocześnie jednak tak w orzecznictwie, jak i w doktrynie podkreśla się, że zachowanie sprawcy, aby rodziło odpowiedzialność powierzającego, musi pozostawać w funkcjonalnym związku z czynnością, której wykonanie mu powierzono [vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2005 roku, V CK 396/05,Pr. Bank. 2006, nr 11, s. 16].

W rozstrzyganym stanie faktycznym nie było przedmiotem sporu, że w czasie osadzenia w Zakładzie Karnym w N. został powodowi wykonany przez jednego z lekarzy tam zatrudnionych zabieg stomatologiczny polegający na usunięciu zęba nr 36. Dalej strony były zgodne, co do tego, że po wykonaniu powyższego zabiegu A. C. (1) zaczął sygnalizować pogorszenie się stanu zdrowia objawiające się: podwyższoną temperaturą ciała, nadmierną potliwością, drgawkami, a w dalszym przebiegu również krwiopluciem oraz zmianami chorobowymi w płucach. Pozwany broniąc się przed roszczeniem pozwu podnosił jednak brak związku przyczynowego między zabiegiem ekstrakcji zęba 36, a ogólnym pogorszeniem się stanu zdrowia pacjenta. W tym względzie powoływano się na istnienie chorób współistniejących tj. wrodzonej wady serca, stan po przebytym zapaleniu wsierdzia (1989 r.), a nadto podnosił argument, iż w czasie całego procesu leczenia przestrzegane były procedury dotyczące reżimu sanitarnego i nie doszło do zaniedbań ze strony personelu medycznego. Powód od wielu lat przebywa w jednostkach medycznych, a więc do zakażenia mogło dojść w innej placówce niż u pozwanego.

Z uwagi na charakter dochodzonego roszczenia w procesie niniejszym fundamentalne znaczenie miał przeprowadzony dowód z opinii biegłych specjalistów posiadających stosowną wiedzę medyczną i doświadczenie zawodowe do ceny prawidłowości postępowania pozwanego. W sprawie łącznie powołano trzykrotnie dowód z opinii biegłego, za każdym razem w zakresie innej specjalizacji (stomatologii, kardiologii, neurochirurgii). Wszyscy trzej biegli zgodnie wskazali, iż w przypadku A. C. (1) istniały wskazania do przeprowadzenia zabiegu ekstrakcji zęba w osłonie antybiotykowej, zaś niewykonanie tego zalecenia stanowiło błąd w sztuce lekarskiej popełniony przez lekarza zatrudnionego przez Zakład Karny w N.. Sąd tutejszy po przeprowadzeniu całego postępowania dowodowego uznał nadto, że pozwany dopuścił się nieprawidłowości względem powoda wielokrotnie, nie tylko podczas wykonywania zabiegu stomatologicznego w dniu 30 października 2015 r. ale nadto w kolejnych pięciu miesiącach sprawowania pieczy nad pacjentem.

Odnośnie samego zabiegu ekstrakcji zęba materiał dowodowy jest znikomy. Dokumentacja medyczna prowadzona przez lekarza stomatologa nie zawiera ani szczegółowego opisu przeprowadzonego zabiegu, ani nawet precyzyjnej daty jego wykonania. Wiedzę o tym, że zabieg wskazany w pozwie się odbył Sąd czerpał z zeznań świadka - lekarza wykonującego zabieg oraz z zeznań powoda. Fakt niezastosowania obowiązującego zalecenia stosowania antybiotykoterapii zaś biegli specjaliści z zakresu medycyny wywiedli w oparciu o analizę pełnej dokumentacji medycznej, zarówno przed jak i po zabiegu.

W oparciu o powyższe Sąd ustalił, że pierwszy raz błąd popełniono dnia 30 października 2015 r. podczas wykonywania zabiegu ekstrakcji zęba 36 kiedy to mimo wyraźnych wskazań do tego, nie zastosowano osłony antybiotykowej podczas zabiegu. Na podstawie analizy danych z akt biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii wywiódł wniosek, iż wykonane u powoda wielokierunkowe badania dodatkowe pozwoliły na stwierdzenie, że do infekcji układu krążenia doszło w wyniku ekstrakcji zgorzelinowego zapalenia zęba, prawdopodobnie bez zabezpieczenia profilaktycznie antybiotykiem. W dokumentacji medycznej dotyczącej A. C. (1) widnieje jedynie informacja, że przed podjęciem decyzji o usunięciu zęba 36 była podjęta próba wyleczenia stanu chorobowego antybiotykami: Klindamycyną i Ospamoxem. Z uwagi na fakt, iż antybiotykoterapia nie spowodowała ustąpienia stanu chorobowego podjęta została decyzja o ekstrakcji zęba 36. Taki przebieg zdarzeń formułują również w swoich zeznaniach świadkowie przesłuchania w sprawie będący lekarzami stomatologami w ZK w N.. Sama dokumentacja stomatologiczna dotycząca samego zabiegu jest zaś jak wskazał biegły sądowy niezwykle nieprecyzyjna, nieczytelna i lakoniczna. Na jej podstawie nie można wywieźć jednoznacznie wniosku, że antybiotyk był stosowany także w czasie zabiegu zgodnie ze zaleceniami. Jednocześnie stan zdrowia pacjenta po zabiegu oraz zeznania A. C. (1) sugerują, że antybiotyku w trakcie i po zabiegu jednak nie zastosowano co stanowi błąd. W wypadku zakwalifikowania pacjenta do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia i konieczności wykonania u niego zabiegu stomatologicznego mogącego wywołać przejściową bakteriemię wskazane jest bowiem przeprowadzenie zabiegu stomatologicznego w osłonie antybiotykowej podanej według obowiązującego schematu. Z niewiadomych przyczyn, mimo istnienia u powoda dwóch przesłanek uzasadniających zastosowanie profilaktyki antybiotykowej (wada serca, przebyte w przeszłości zapalenie wsierdzia), zalecenia tego nie wykonano. Takie działanie Sąd tutejszy kwalifikuje jako winę nieumyślną pod postacią lekkomyślności lekarza udzielającego na rachunek pozwanego świadczenia medycznego.

Dalej za zawinione, powodujące realną szkodę, działanie pozwanego Sąd poczytuje osiem kolejnych porad zdrowotnych udzielonych w ambulatorium Zakładu Karnego w N. (w dniach: 24/11/2015, 26/11/2015, 01/12/2015, 09/12/2015, 10/12/2015, 21/12/2015 i 26/01/2016 r., 30/03/2016). Podczas wszystkich tych wizyt powód zgłaszał różne dolegliwości bólowe - nadpotliwość, gorączkę, osłabienie, a nawet krwioplucie. Mimo to na żadnym etapie, żaden z lekarzy zatrudnionych w pozwanej jednostce penitencjarnej nie wdrożył diagnostyki w kierunku zapalenia wsierdzia, lekceważąc tym samym posiadaną wiedze o przebytym w niedalekiej przeszłości zabiegu ekstrakcji zęba 36, która może stanowić pierwotne źródło pogorszenia stanu zdrowia. Tymczasem na przełomie stycznia i lutego 2016 r. w obrazie RTG klatki piersiowej wykonanym w szpitalu cywilnym były już opisywane zmiany chorobowe spowodowane zakażeniem (liczne spikularne guzki dość dużych rozmiarów, zmiany włókniste). Oznacza to, że podczas co najmniej dwóch wizyt - w dniach 26 stycznia i 30 marca 2016 r. - lekarze pozwanego zbagatelizowali kolejny, istotny objaw choroby zapoczątkowanej błędem popełnionym dnia 30 października 2015 r.

Istotnie Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków oraz historii leczenia w ZK w N., że A. C. (1) był częstym pacjentem ambulatorium. Sąd nie neguje nawet faktu, że w przypadku części tych wizyt nie zachodziła bezwzględna potrzeba konsultacji lekarskiej. Dalej świadkowie będący lekarzami w pozwanej jednostce penitencjarnej podkreślali fakt stosowania przez powoda własnych sposobów terapii - własnoręcznie wykonany kołnierz ortopedyczny, a nawet sugerowali, że jest on hipochondrykiem. Jednakże nawet te okoliczności nie uzasadniają bagatelizowane występowania sygnałów stanu zapalnego w organizmie (gorączka, nadmierna potliwość, osłabienie). Do tego warto w tym miejscu podkreślić, że pantomograf zębów wykonany w kolejnych miesiącach wykazał brak wygojenia zębodołu. Wobec powyższego stan taki musiał utrzymywać się również w czasie wcześniejszych wizyt odbytych u pozwanego. Ponownie mimo wiedzy o przebytym wcześniej zabiegu stomatologicznym z niezrozumiałych dla Sądu przyczyn lekarze udzielający pomocy medycznej w związku ze zgłaszanym osłabieniem/potliwością/podwyższoną temperaturą ciała nie dokonali w pierwszej kolejności oceny stanu gojenia się rany pozabiegowej i nie wiązali pogarszającego się samopoczucia powoda z udzielonym wcześniej świadczeniem zdrowotnym.

Nieprawidłowy stosunek medyków do powoda kreuje się także z oceny sposobu prowadzenia dokumentacji medycznej w zakresie zarówno samego zabiegu jak i dalszej opieki. Jak wyżej wskazano biegły lekarz stomatolog opiniujący w sprawie ocenił, że dokumentacja leczenia stomatologicznego w Zakładzie Karnym w N. jest niezwykle nieprecyzyjna, nieczytelna i lakoniczna. Okoliczność ta w ocenie Sądu w połączeniu z ustaleniem, iż na rozpoznanie infekcyjnego zapalenia wsierdzia powód czekał pół roku (od początku listopada do maja 2016 r.) przemawia za uznaniem, iż stosunek lekarzy dokonujących wpisów w dokumentacji powoda był niedopuszczalny.

Podsumowując całość przytoczonej wyżej argumentacji Sąd stwierdził, iż pracownik pozwanego dnia 30 października 2015 r. wykonując zabieg usunięcia zęba nr 36 u A. C. (1) dopuścił się błędu w sztuce medycznej polegającego na niewykonaniu tego zabiegu w osłonie antybiotykowej. Dalej Sąd ustalił, iż nieprawidłowe było również dalsze postępowanie pozwanego w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, a sprowadzające się do nierozpoznania, iż na skutek błędu popełnionego dnia 30 października 2015 r. doszło do infekcyjnego zapalenia wsierdzia u pacjenta.

Kolejno Sąd ustalił, iż powyższe zawinione działanie pozwanego stanowi źródło szkody wyrządzonej A. C. (1).

Powód podczas przesłuchania na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r. (k. 250-251) podawał bardzo wiele skutków przebytego w 2015 r. zapaleniem wsierdzia tj. guzy w płucach, zwapnienia prawej strony głowy, problemy ze wzrokiem, zapalenie żył, dziura w sercu. Na okoliczność skutków zakażenia bakteryjnego zaistniałego wskutek błędu popełnionego dnia 30 października 2015 r. przez lekarza stomatologa zatrudnionego przez pozwanego przeprowadzono dowód z opinii biegłych specjalistów z trzech dziedzin medycyny: kardiologii, neurochirurgii oraz stomatologii. W oparciu wniosku powyższych opinii Sąd dokonał weryfikacji twierdzeń powoda.

I tak jak wskazał biegły stomatolog należało przyjąć, że infekcyjne zapalenie wsierdzia jest poważnym stanem chorobowym obarczonym dużą śmiertelnością. Leczenie tego schorzenia wymaga hospitalizacji, a nierzadko także leczenia operacyjnego. Do tego jakość życia pacjentów po przebyciu takiego stanu ulegał trwałemu pogorszeniu. W przypadku A. C. (1) infekcyjne zapalenie wsierdzia spowodowało zmiany w płucach o charakterze zapalnym (wynik zatorów bakteryjnych) oraz wegetacje bakteryjne na zastawce trójdzielnej (opinia biegłego kardiologa k. 395). W związku ze zmianami kardiologicznymi zaktualizowała się nadto potrzeba przeprowadzenia zabiegu kardiochirurgicznego tj. usunięcia zastawki, na której znajdują się wegetacje bakteryjne. Pod względem kardiologicznym A. C. (1) doznał, więc 10% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Opinia biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani też nie budziła zastrzeżeń Sądu wobec czego mogła stanowić podstawę orzekania w sprawie.

Dalej stan zdrowia A. C. (1) poddał analizie również biegły specjalista z zakresu chorób układu oddechowego. Biegły pulmonolog stwierdził z całą stanowczością, że w obrębie płuc nastąpiła aktualnie poprawa stanu względem istniejącego bezpośrednio po zabiegu ekstrakcji zęba nr 36. Najnowsze badanie TK płuc ukazało zmniejszenie odczytów węzłowych oraz pomniejszenie i włóknienie zmian guzowatych w płucach. Nie można jednak pomijać faktu, że wcześniej istniały zmiany chorobowe powstałe na skutek zawinionego działania pozwanego. Aktualnie występujący trwały uszczerbek na zdrowiu w ocenie lekarza pulmonologa wynosi 20% i tę wartość Sąd przy orzekaniu o skutkach działania pozwanego uwzględnił.

Jednocześnie ustalając wysokość należnego powodowi świadczenia rekompensacyjnego Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii wykluczył istnienie związku przyczynowo - skutkowego między usunięciem zęba nr 36 w pozwanym Zakładzie Karnym, a dolegliwościami bólowymi kręgosłupa. Występujące u A. C. (1) zmiany chorobowe kręgosłupa mają bowiem charakter zmian zwyrodnieniowych i istniały przed dniem 30 października 2015 r. Tezę tę następnie potwierdził w swojej opinii jeszcze biegły sądowy z zakresu neurochirurgii. Ten biegły nadto zaprzeczył jeszcze tezie stawianej przez powoda jakoby zakażenie bakteryjne wywołane przy zabiegu ekstrakcji zęba 36 stanowiło powód przełożenia w czasie planowanego zabiegu operacji kręgosłupa (zaplanowanej na styczeń 2017r ., a niewykonanej), co również znalazło odzwierciedlenie w rozstrzygnięciu końcowym.

Na koniec Sąd wziął pod uwagę przy szacowaniu kwoty należnego zadośćuczynienia odczucia psychiczne towarzyszące pacjentowi w czasie procesu rekonwalescencji po zabiegu ekstrakcji zęba. Nie można bowiem pomijać faktu, że roszczenie o zadośćuczynienie z art. 445 k.c. w zw. z 417 k.c. wysunięte przez A. C. (1) musi też rekompensować straty niematerialne. Niewątpliwie postępowanie lekarzy zatrudnionych w pozwanym zakładzie karnym, w szczególności ich lekceważący stosunek do pacjenta, powodował poczucie krzywdy. Mimo upływu pięciu lat poczucie skrzywdzenia wybijało się nadal z treści zeznań złożonych przez powoda na rozprawie w dniu 27 maja 2021 r. A. C. (1) wskazywał „po usunięciu zęba cały czas było twierdzenie, że nic się nie dzieje, że wszystko jest w porządku, że jest wymyśla”, „moje zgłoszenia, prośby o pomoc były lekceważone”, czułem wewnątrz, że coś się dzieje. Nikogo to nie interesowało”, uważam, że zlekceważono moje uwagi”. Na podstawie powyższych sformułowań można wywieźć wniosek, że A. C. (1) w wyniku działań pozwanego utracił zaufanie do lekarzy, jakości świadczonych przez nich świadczeń zdrowotnych, co będzie zaś rzutować na jego dalszym życiu. Powód jako osoba obciążona wrodzoną wadą serca oraz zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa będzie w przyszłości niewątpliwe jeszcze wiele razy korzystał z pomocy lekarskiej. Z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności częściowo ta opieka będzie świadczona również przez medyków funkcjonujących w jednostkach penitencjarnych. Błąd popełniony przez pozwanego dnia 30 października 2015 r. w ZK w N. z całą stanowczością będzie się przyczyniał do tego, że zabiegi wykonywane w przyszłości będą się wiązały ze zwiększonym stresem.

Konkludując Sąd ustalił, iż niewłaściwe leczenie stomatologiczne przeprowadzone przez pozwanego w dniu 30 października 2015 r. (zabieg ekstrakcji zęba bez osłony antybiotykowej) doprowadził do zakażenia bakteryjnego. Niezastosowanie się lekarzy jednostki penitencjarnej do zaleceń spowodowało, że bakteria przedostała się do z uszkodzonego zęba i osiedliła się w płucach i sercu wywołując zapalenie narządu realnie zagrażających życiu powoda. Aktualnie skutki zakażenia powodują zaś trwały uszczerbek na zdrowiu szacowany na 30%.

Norma art. 445 § 1 k.c. przewiduje, iż sąd w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie pełni funkcję kompensacyjną, przyznana bowiem suma pieniężna ma stanowić przybliżony ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej. Zadośćuczynienie powinno wynagrodzić doznane cierpienia fizyczne i psychiczne oraz ułatwić przezwyciężenie ujemnych przeżyć, aby w ten sposób przynajmniej częściowo przywrócona została równowaga zachwiana na skutek popełnienia czynu niedozwolonego.

Funkcja kompensacyjna zadośćuczynienia za doznaną krzywdę musi być rozumiana szeroko, albowiem obejmuje zarówno cierpienia fizyczne, jak i sferę psychiczną poszkodowanego. Sąd musi uwzględnić stopień kalectwa, poczucie nieprzydatności, konieczność korzystania ze wsparcia bliskich ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2010 r. o sygn.. akt II CSK 94/10, opubl. Lex 602758 )

Wspomniana funkcja kompensacyjna powinna mieć istotne znaczenie dla ustalenia wysokości zadośćuczynienia. Skutki wadliwie przeprowadzonego zabiegu stomatologicznego okazały się szczególnie dotkliwe dla powoda. Poza wywołaniem tymczasowego stanu bezpośredniego zagrożenia życia wywołano u A. C. (1) potrzebę przeprowadzenia operacji kardiologicznej - usunięcia/wymiany zajętej bakteryjnie zastawki. Tego typu zabieg jako ingerencja chirurgiczna przeprowadzana w obszarze serca stanowi dolegliwość istotną i niesie za sobą duże ryzyko wystąpienia dalszych komplikacji. Nadto niewątpliwie nieprawidłowo postawa lekarzy zatrudnianych przez pozwanego oraz nieuzasadnienie wydłużony czas diagnozy zakażenia spowodował, że przyszłe korzystanie przez powoda ze świadczeń zdrowotnych, szczególnie w warunkach osadzenia, będzie wiązało się ze zwiększonym stresem i poczuciem zagrożenia spowodowanym utratą zaufania do medyków. W tych okolicznościach Sąd zdecydował się zasądzić na rzecz A. C. (1) kwotę 60.000 zł tytułem zadośćuczynienia. W ocenie Sądu kwota ta odpowiada oczekiwaniom pokrzywdzonego, a różnica pomiędzy wysokością roszczenia wywiedzioną przez stronę, a kwotą zasądzoną odpowiada zakresowi skutków niewykazanych w procesie. Jak wyższe wskazywano poza przyjętymi przez Sąd skutkami w postaci zmian w płucach i sercu powód wiązał z działaniem pozwanego również dolegliwości w obrębie kręgosłupa, które nie znalazły potwierdzenia w opinii specjalistycznej. Nadto nieuzasadnionym jest twierdzenie powoda, że wskutek błędu popełnionego przez Zakład Karny w N. nie mógł on poddać się leczeniu operacyjnemu kręgosłupa w styczniu 2017 r.

Konkludując Sąd uznał, że adekwatna do stopnia zawinienia pozwanego oraz skutków wywołanych w stanie zdrowia powoda będzie kwota 60.000 zł. W pozostałej części roszczenie o zadośćuczynienie oddalił przyjmując za nadmiernie wygórowane. Kwota ta w opinii Sądu w pełni rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę w postaci wywołania, ograniczonego w czasie do pół roku niebezpieczeństwa utraty życia lub zdrowia A. C. (1) oraz zwiększonych cierpień fizycznych związanych z powstaniem powikłań pozabiegowych.

Nadto Sąd zasądził na rzecz powoda, zgodnie z wnioskiem, kwotę 465,65 zł tytułem zwrotu kosztu zakupu leków, których podaż związana była z wystąpieniem zakażenia bakteryjnego. Na potwierdzenie poniesienia powyższych wydatków powód złożył rachunki. Związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy ich przyjmowaniem, a błędem pozwanego wynika zaś z dokumentacji medycznej oraz opinii biegłych specjalistów.

W przedmiocie sposobu ustalenia początku terminów, od której należy zacząć naliczać ustawowe odsetki od zasądzonej kwoty od pozwanego Sąd wskazuje, iż odpowiadają one działaniom uprawnionego. I tak roszczenie o zapłatę kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia został wysunięte z momentem wystosowania wezwania do zapłaty dnia 14 listopada 2016 r. W wezwaniu tym dłużnik sam określił termin spełnienia świadczenia na 30 dni. Dalej zauważyć trzeba, że w aktach sprawy znajduje się potwierdzenie doręczenia wezwania. A, więc nie budzi wątpliwości od kiedy okres 30 dni należy liczyć - od 17 listopada 2016 r. Od następnego dnia pozwany zaczął, więc być w zwłoce w zapłacie zadośćuczynienie do kwoty 10.000 zł. Pozostała część zasądzonego roszczenia wywiedziona została natomiast dopiero pismem procesowym z dnia 17 kwietnia 2018 r. (k. 181-182), doręczonym przeciwnikowi 03 października 2018 r. Od następnego dnia zaś należne są wierzycielowi odsetki za opóźnienie.

W ten sam sposób Sąd również przyjął terminu naliczenia odsetek od kwot zasądzonych tytułem zwrotu kosztów leczenia. Roszczenie o zwrot sumy 339,32 zł zostało zgłoszone pierwszy raz w pozwie. Sąd zasądził zatem odsetki od daty następującej po dniu doręczenia odpisu pozwu.

Rozszerzenie powództwa o kwotę 126,33 zł nastąpiło pismem z dnia 5 października 2020 r. (k. 513-514). Sąd powyższe pismo doręczył pozwanemu dnia 05 listopada 2020 r. Odsetki zasądzono zaś od dnia następnego.

Sąd dokonał oceny stanu faktycznego na podstawie całości przedstawionego przez strony materiału dowodowego. Materiał w postaci dokumentacji medycznej oraz opinii biegłych z zakresu kardiologii, neurochirurgii i stomatologii Sąd ocenił jako w pełni wiarygodny.

Dowody z przedłożonych dokumentów nie były kwestionowane przez żadną ze stron i nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby odmówić wiarygodności dowodom z opinii któregokolwiek z biegłych. Wszystkie trzy opinie zostały wykonane przez kompetentne podmioty, dysponujące odpowiednią wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym, a treść i zawarte w niej wnioski są logiczne i stanowią konsekwentne zwieńczenie przedstawionego w opinii procesu rozumowania. Nadto żadna ze stron nie podważała ich wiarygodności, a jedynie pozwany dokonywał odmiennej interpretacji wniosków tam zawartych.

W przedmiocie oceny osobowych źródeł dowodowych Sąd przyjął tożsame stanowisko. Zeznania świadków - lekarzy udzielających świadczeń medycznych powodowi w imieniu pozwanego korespondowały zarówno ze sobą nawzajem jak i zapisami w dokumentacji medycznej.

Zeznania powoda z kolei momentami wychodziły poza zakres dowiedziony dokumentami jednakże i w tej części były one spójne i logiczne i stanowiły uzupełnienie o perspektywę samego poszkodowanego, jego odczucia osobiste i spostrzeżenia.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. przyjmując, że powód wygrał sprawę w 60%.

W punkcie III wyroku Sąd zasądził od Skarbu Państwa - Dyrektora Zakładu Karnego w N., jako strony przegrywającej kwotę 3.240 zł odpowiadającą 60% stawki wynagrodzenia minimalnego przewidzianej dla pełnomocnika z wyboru (adwokata) dla tego typu roszczeń tj. 60% z 5.400 zł ustalonej na podstawie §2 pkt 6 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).

W ostatnim punkcie Sąd przyznał od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Szczecinie wynagrodzenie na rzecz adwokata udzielającego pomocy prawnej powodowi z urzędu. Wysokość tego wynagrodzenia ustalona została na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości przeznaczonego dla ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714) proporcjonalnie do wysokości wygranej (40% z 3.600 zł), a następnie powiększona o stawkę VAT w wysokości 23%.

Sędzia Sądu Okręgowego Renata Tarnowska

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)