UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 października 2021 r. Sąd Rejonowy w Toruniu zawiesił w niniejszej sprawie postępowanie, do czasu prawomocnego zakończenia sprawy oznaczonej sygnaturą I C 696/21 toczącej się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu. W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd Rejonowy powołał się na przepis art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. Wskazał, że przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu toczy się szereg spraw o uchylenie uchwał podjętych przez powoda, w części postępowań zapadły wyroki uchylające uchwały. Kwestionowana jest też – jak wskazał Sąd Rejonowy – legitymacja czynna po stronie powodowej. Sąd ten stwierdził następnie, że istnieje zależność pomiędzy uchwałami zaskarżonymi do Sądu Okręgowego we Wrocławiu oraz uchwałami będącymi podstawą żądań w niniejszym postępowaniu. Nadto, jak wskazał Sąd Rejonowy, w sprawie I C 696/21 zaskarżone uchwały dotyczą członka zarządu Wspólnoty. Sąd Rejonowy dodał przy tym, że zawieszenie postępowania w oparciu o art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. zależy również od pozytywnej oceny zawieszenia dokonanej przez sąd orzekający.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód zaskarżając je w całości i zarzucając mu nieprawidłowe zastosowanie przepisu art. 177 § 1 k.p.c. w zw. z art. 6 § 1 k.p.c. poprzez błędne uznanie, że postępowanie toczące się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt I C 696/21 ma znaczenie prejudycjalne w stosunku do niniejszego postępowania.

Uzasadniając swoje stanowisko skarżący wskazał m.in., że uchwały na podstawie którego dochodzone jest w niniejszej sprawie roszczenie, nie są przedmiotem postępowania, w związku z którym Sąd Rejonowy zawiesił sprawę. Ponadto uchwały te były już objęte badaniem przez Sąd, który prawomocnie oddalił powództwa w ich przedmiocie.

W związku z zarzutami skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie w całości, a także o zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego, według norm prawem przepisanych.

W odpowiedzi na zażalenie strona pozwana wniosła o oddalenie zażalenia w całości, ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia i zawieszenie postępowania także do czasu prawomocnego zakończenia sprawy o sygn. I C 919/20 prowadzonej przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu. Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana odniosła się do szeregu okoliczności faktycznych sprawy, w tym wielu uchwał przyjętych przez powoda, podkreślając, że wynik niniejszego postępowania, jest zależny od wyniku postępowań toczących się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skutkowało uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem wniosku o zawieszenie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

Zgodnie z art. 327¹ § 1 k.p.c. uzasadnienie wyroku, a zatem także postanowienia (art. 361 k.p.c.) powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Niepoprawnie sporządzone uzasadnienie nie przekłada się jednak w prosty sposób na wadliwość rozstrzygnięcia. Konieczne jest ustalenie, że uchybienie sądu w tym zakresie mogło mieć istotny wpływ na trafność rozstrzygnięcia. Z natury rzeczy sposób sporządzenia uzasadnienia orzeczenia nie ma wpływu na wynik sprawy, ponieważ uzasadnienie wyraża jedynie motywy wcześniej podjętego rozstrzygnięcia. w związku z powyższym zarzut naruszenia art. 327¹ k.p.c. może znaleźć zastosowanie w tych wyjątkowych sytuacjach, w których treść uzasadnienia orzeczenia uniemożliwia całkowicie dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził do wydania orzeczenia.

W rozpoznawanej sprawie uzasadnienie zaskarżonego postanowienia nie pozwala na kontrolę dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny wniosku strony pozwanej o zawieszenie postępowania. Mimo iż strony w toku postępowania przedstawiały liczne, obszernie uzasadniane argumenty w przedmiocie wniosku o zawieszenie, Sąd Rejonowy ograniczył się do wskazania podstawy prawnej rozstrzygnięcia i kilku lakonicznych stwierdzeń, odnoszących się do trwających przed Sądem Okręgowym postępowań w sprawie uchwał podejmowanych przez powoda. Nie stwierdził przy tym nawet, aby uchwały stanowiące podstawę roszczenia powoda były przedmiotem tych postępowań, a zwłaszcza postępowania w związku z którym zawiesił sprawę, a jedynie wskazał na zależność pomiędzy uchwałami zaskarżonymi, a będącymi podstawą żądań w niniejszej sprawie. Nie wyjaśnił jednak, na czym ta zależność polega. Twierdzenie to jest ponadto dalece lakonicznie i w istocie nie pozwala na ocenę, jakimi przesłankami kierował się w sprawie Sąd oceniając zależność rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, od wyniku powołanej w sentencji zaskarżonego postanowienia sprawy prowadzonej przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Brak jakiejkolwiek konkretnej argumentacji Sądu Rejonowego w tym zakresie jest tym bardziej rażący, że – jak już wskazano – strony podnosiły szereg twierdzeń w tym przedmiocie. Sąd Rejonowy nie podjął natomiast chociażby próby ich konfrontacji stwierdzając finalnie, że zawieszenie postępowania w oparciu o art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. zależy również od pozytywnej oceny celowości zawieszenia dokonanej przez sąd orzekający. Na jakiej jednak podstawie Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie dokonał tego rodzaju pozytywnej oceny, tego nie wiadomo, ponieważ Sąd ten tego nie wyjaśnił.

Podkreślić należy, że Sąd musi wytłumaczyć motywy rozstrzygnięcia, tak
by w wyższej instancji mogła zostać oceniona jego prawidłowość. Braki w uzasadnieniu uniemożliwiające odczytanie motywów rozstrzygnięcia są natomiast wystarczającym powodem uchylenia werdyktu i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia (por. orzeczenie Sądu najwyższego z dnia 26 lipca 2007 r., V CSK 115/07, M. Praw. z 2007 r., nr 17, poz. 930).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżone postanowienie nie poddaje się kontroli instancyjnej, nie pozwala bowiem na odczytanie motywów rozstrzygnięcia. W konsekwencji niezbędnym było uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Ponownie rozpoznając wniosek Sąd Rejonowy powinien, uwzględniając twierdzenia stron w składanych przez nich pisma, szczegółowo się do nich ustosunkować, wyraźnie wskazując przy tym, jaki konkretny związek zachodzi między postępowaniem/postępowaniami toczącymi się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu, a wynikiem niniejszej sprawy lub dlaczego uznał, że taki związek nie ma miejsca. Ocena w tym zakresie powinna znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu rozstrzygnięcia wydanego na skutek ponownego rozpoznania wniosku o zawieszenie postępowania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie jak w sentencji i przekazał sprawę w przedmiocie wniosku strony pozwanej o zawieszenie postępowania, do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Toruniu (art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c.).

Sąd Okręgowy nie orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego, gdyż rozstrzygnięcie w tym przedmiocie powinno zostać zawarte w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie wydanym przez Sąd I instancji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2011 r. II CZ 203/10, Lex nr 738399).

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE