UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17.11.2021 roku, około godziny 20.30 kierownik sklepu (...), znajdującego się przy ul. (...) w B. ujęła mężczyznę, który dokonał kradzieży dwóch opakowań kawy marki (...) o łącznej wartości 21,78 zł. Mężczyzna miał schowane pod kurtką dwa opakowania kawy, za które nie zapłacił. Został zatrzymany po przekroczeniu linii kasy. Mężczyzna ubrany był w kurtkę koloru szaro-zielonego, czarną czapkę z daszkiem, zaś na plecach miał założony plecak. Mężczyzna nie miał przy tym założonej maseczki zakrywającej usta i nos naruszając tym samym zakazy związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C. (...). Na miejsce wezwana została policja.

Z polecenia dyżurnego KPP w B. funkcjonariusze policji pełniący służbę patrolową około godz. 20.30 udali się do sklepu (...) przy ul. (...) w B., gdzie według zgłoszenia miała miejsce kradzież sklepowa. Zatrzymany mężczyzna wbrew obowiązkowi nie chciał okazać na wezwanie funkcjonariuszy policji dokumentu stwierdzającego tożsamość oświadczając, że takiego nie posiada. W trakcie kontroli osobistej ujawniono u niego odpowiedni dokument. Ponadto podczas trwania interwencji będąc w miejscu publicznym obwiniony używał słów nieprzyzwoitych pomimo wezwań policjantów do zachowania zgodnego z prawem. Mężczyzną, który dokonał kradzieży okazał się być T. W.. Obwiniony został poinformowany o tym, że zostanie złożony wobec niego wniosek o ukaranie do Sądu w związku z popełnionym wykroczeniem. Decyzją kierownika sklepu towar wrócił do dalszej sprzedaży.

dowód: zeznania K. S. k. 8-9, protokół oględzin nagrania z monitoringu wraz ze zdjęciami k. 15-18, raport dotyczący ujęcia k. 10, notatka urzędowa k. 6

Podczas przeglądania monitoringu w sklepie (...) przy ul. (...) w B. ujawniono kolejną kradzież sklepową. Tego samego dnia tj. 17.11.2021 roku, około godz. 18.40 mężczyzna ubrany w czarne buty, szare spodnie, szaro-zieloną kurtkę i czarną czapkę z daszkiem dokonał kradzieży towaru o łącznej wartości 141,85 zł. Z nagrań z monitoringu wynika, że mężczyzną tym był T. W. znany już z wcześniejszych innych przestępstw oraz wykroczeń. Obwiniony dokonał kradzieży 11 sztuk czekolad oraz 4 opakowań słodyczy Ferrero. Zabrane z półek towary schował pod kurtkę. Dla zmylenia pracowników T. W. miał ze sobą koszyk, do którego włożył również jakieś inne produkty. Przy kasie zapłacił za towar, który miał w koszyku, zaś za artykuły schowane pod kurtką już nie zapłacił. Obwiniony i tym razem na terenie sklepu nie miał założonej maseczki zakrywającej usta i nos.

dowód: raport dotyczący ujawnienia kradzieży k. 11, protokół oględzin płyt wraz ze zdjęciami k. 19

22, notatka urzędowa k. 14

T. W. był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu oraz za wykroczenia.

dowód: karta karna k. 33-35

Sąd zważył co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy doprowadził Sąd do wniosku, że obwiniony T. W. dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Ustaleń faktycznych w sprawie Sąd dokonał na podstawie zeznań funkcjonariusza policji K. S. (2), nagrań z monitoringu, protokołom oględzin nagrań, raportu dotyczącego ujęcia oraz raportu dotyczącego ujawnienia kradzieży, a także notatce urządzonej sporządzonej po przeprowadzonej interwencji w sklepie (...) przez uprawniony do tego organ oraz notatce urzędowej dotyczącej tego kto był widoczny na nagraniu z monitoringu. Powyższe dowody Sąd uznał za wiarygodne, spójne i konsekwentne albowiem korespondują ze sobą.

T. W. rozpoznany został na nagraniu z monitoringu, które to nagranie nie budzi żadnych wątpliwości. Obwiniony znany jest również Sądowi z urzędu z racji licznych prowadzonych przeciwko niemu postępowaniom.

W świetle zebranego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że T. W. dopuścił się:

- w dniu 17.11.2021 roku w B. przy ul. (...) w sklepie (...) około godz. 18.40 kradzieży 11 sztuk czekolad i 4 opakowań słodyczy Ferrero o łącznej wartości 141,85 zł na szkodę (...) Spółka z o.o.

- w tym samym dniu i miejscu około godz. 20. 30 ponownie dokonał kradzieży 2 sztuk opakowań kawy marki (...) o łącznej wartości 21,78 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.

- w obu przypadkach naruszając przy tym zakazy związane z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C. (...)poprzez niestosowanie się w obiektach handlowych do obowiązku zakrywania ust i nosa,

czym dopuścił się naruszenia przepisów z art. 119 § 1 kw i art. 116 § 1a kw.

Zgodnie z dyspozycją art. 119 § 1 kw karze grzywny, ograniczenia wolności albo karze aresztu podlega ten, kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 500 złotych. Strona podmiotowa wykroczenia z art. 119 § 1 obejmuje umyślność o zamiarze bezpośrednim i kierunkowym. Podmiotową cechą kradzieży jest bowiem zabór w celu przywłaszczenia, czyli chęć włączenia skradzionego mienia do majątku sprawcy lub postąpienia z nim jak z własnym, a więc czyn kierunkowy, co wskazuje na zamiar bezpośredni sprawcy (zob. wyrok SN z dnia 29 października 2001 r., III KKN 364/01, Prok. i Pr.-wkł. 2002, nr 3, poz. 14).

Obwiniony niewątpliwie umyślnie i z zamiarem bezpośrednim dokonał kradzieży wyżej wymienionych artykułów. Ponadto czyn ten popełnił dwa razy w tym samym dniu, w tym samym sklepie działając w taki sam sposób tj. chowając produkty pod kurtkę. Obwiniony za drugim razem został jednak złapany na gorącym uczynku i nie zaprzeczał, że chciał dokonać kradzieży.

Stosownie do treści art. 116 § 1a kw (który wszedł w życie z dniem 29 listopada 2020 roku) karze grzywny albo karze nagany podlega ten, kto nie przestrzega zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków określonych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Jednocześnie, w związku z wprowadzonym stanem epidemii, w oparciu o upoważnienie wynikające z art. 46a i art. 46b pkt 1-6 i 8-13 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, wydane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2021 r. poz. 861). W § 25 ust. 1 pkt 2 d wymienionego przed chwilą rozporządzenia ustanowiony został nakaz zakrywania przy pomocy maseczki ust i nosa w miejscach ogólnodostępnych, w tym w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby handlu. Przy czym, począwszy od 29 listopada 2020 r. wątpliwości nie może już budzić umocowanie do ustanowienia takiego nakazu, gdyż od tego dnia do art. 46 b ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi dodany został pkt 13 przewidujący możliwość ustanowienia w rozporządzeniu nakazu zakrywania ust i nosa, w określonych okolicznościach, miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach, wraz ze sposobem realizacji tego nakazu.

W ustalonym stanie faktycznym T. W. pomimo tego, że przebywał w sklepie (...) w B., czyli w miejscu ogólnodostępnym takim jak budynek użyteczności publicznej przeznaczony na potrzeby handlu, nie stosował się do nakazu zakrywania przy pomocy maseczki ust i nosa, a nie zachodził żaden wyjątek w tym zakresie. Tym samym swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 116 § 1a kw.

Ponadto obwiniony w tym samym dniu i miejscu około godz. 20.35 umundurowanym funkcjonariuszom Policji wbrew obowiązkowi nie udzielił dokumentu tożsamości, pomimo posiadania go przy sobie oraz używał słowa nieprzyzwoite w miejscu publicznym popełniając wykroczenie wyczerpujące znamiona wykroczeń określonych w dwóch przepisach ustawy- z art. 65 § 2 kw i z art. 141 kw.

Stosownie do treści art. 65 § 2 kw karze ograniczenia wolności albo grzywny podlega ten kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w § 1 tj. co do tożsamości własnej lub innej osoby bądź co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania.

Zgodnie zaś z art. 141 kw karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany podlega kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenie, napis lub rysunek albo używa słów nieprzyzwoitych.

T. W. dopuścił się naruszenia powyższych przepisów, bowiem pomimo wezwań funkcjonariuszy policji do okazania dokumentu tożsamości nie chciał tego uczynić. Dopiero w czasie kontroli osobistej okazało się, że obwiniony posiada przy sobie odpowiedni dokument. Jednocześnie podczas przeprowadzanej przez funkcjonariuszy policji interwencji używał słów nieprzyzwoitych, pomimo wzywania przez policjantów do zachowania zgodnego z prawem.

Zgodnie z art. 9 § 2 kw jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisach przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów. W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 119 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw wymierzył obwinionemu karę 30 dni aresztu.

Sąd wymierzył obwinionemu karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu i biorąc pod uwagę cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do ukaranego biorąc pod uwagę w szczególności rodzaj i rozmiar szkody wyrządzonej wykroczeniem, stopień winy, pobudki, sposób działania, stosunek do pokrzywdzonego, jak również właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu wykroczenia. Wymierzona T. W. kara 30 dni aresztu jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Za zastosowaniem kary aresztu przemawia przede wszystkim jego wielokrotna karalność zarówno za przestępstwa, jak i za wykroczenia skierowane przeciwko mieniu. Wymierzona kara spełni swe cele w zakresie prewencji ogólnej jak i indywidualnej.

Stosownie do treści art. 119 § 4 kw Sąd zobowiązał obwinionego T. W. do naprawienia szkody wyrządzonej czynem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o., sklep (...) w B. ul. (...) kwoty 141,85 zł.

Sąd w oparciu o dyspozycję art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.