UZASADNIENIE

Powódka A. M., pozwem z dnia 25.09.2020 r. (data prezentaty biura podawczego tut. Sądu), domagała się zasądzenia od strony pozwanej (...) we W. kwoty 15.483,60 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

Nadto domagała się zasądzenia od strony pozwanej ewentualnych kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

W uzasadnieniu żądania wskazała, iż była zatrudniona u strony pozwanej od dnia 15.03.2019 r., w tym od dnia 15.09.2019 r. na czas nieokreślony, na stanowisku starszego specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych. W dniu 04.09.2020 r. została z nią przeprowadzona rozmowa, z której sporządzono notatkę służbową, a następnie wręczono jej wypowiedzenie umowy o pracę, w którym jako przyczynę wypowiedzenia wskazano niewywiązywanie się z powierzonych zadań służbowych, a które to wypowiedzenie zakwestionowała składając oświadczenie na piśmie.

Powódka podniosła, iż nigdy nie otrzymała żadnych kar porządkowych i przez cały okres zatrudnienia otrzymywała premię regulaminową a także dodatki specjalne jako dowody na uznanie jej pracy. W grudniu 2019 r. została przeprowadzona ocena wykonywania przez nią obowiązków i otrzymała maksymalną liczbę punktów oraz ocenę wyróżniającą, natomiast w październiku 2019 r. wręczono jej dyplom uznania za wyjątkowe zaangażowanie oraz wieloletnią pracę na rzecz pozwanego. Powódka zaznaczyła dalej, że w okresie marzec-maj 2020 r. w związku z pandemią musiała wykonywać dodatkowe obowiązki w tym m.in. sporządzać umowy dotyczące odpowiedzialności materialnej pracowników za laptopy
i drukarki wykorzystywane przez nich do pracy zdalnej, dokonywać zaopatrzenia biura
w środki dezynfekujące i środki ochrony osobistej związanej z (...)19. Podała, iż mimo wielu zadań w tym okresie przeprowadziła spis z natury i oznaczenie sprzętu w kilkunastu pomieszczeniach przy ul. (...). Zaznaczyła, że o ile w przypadku większości przydzielonych jej zadań nie było problemów to jednak pewne przeszkody wiązały się
z prowadzeniem przez nią spraw związanych z przeprowadzaniem inwentaryzacji oraz właściwym rozmieszczeniem i oznakowaniem majątku jednostki, co wynikało z zaniedbań
i braków w tym zakresie jakie powstały w przeszłości tj. przed jej zatrudnieniem. Powódka zarzuciła, iż w jej ocenie została zwolniona za zaniechania i błędy innych osób, które doprowadziły do powstania tej sytuacji w majątku pozwanego i jego dokumentacji. Ilość zaś nałożonych na nią jednocześnie obowiązków, w połączeniu z w/w trudnościami spowodowała, że nie miała fizycznych możliwości realizacji zadań w terminach narzucanych przez kierownictwo pozwanej.

Powódka podniosła także, że od początku czerwca 2020 r. zachowanie dyrektor J. H. oraz głównej księgowej L. M. wobec niej miało na celu doprowadzenie do sytuacji, w której to ona sama podejmie decyzję o odejściu z pracy. Wskazała, iż bardzo często była wzywana przez w/w osoby na rozmowy, zaś w czasie spotkań mówiono jej, że zaniedbania i problemy związane z uporządkowaniem spraw majątkowych pozwanego są efektem jej złej pracy nie biorąc pod uwagę, że zanim jeszcze zaczęła pracować u pozwanej dopuszczono się licznych zaniedbań w tej sprawie a także nie biorąc pod uwagę innych wykonywanych przez nią zadań. Nadto w czerwcu 2020 r. otrzymała polecenie przygotowania zarządzenia o inwentaryzacji, która miała być przeprowadzona do końca czerwca 2020 r. w siedzibie pozwanej we W., a w pozostałych filiach do końca lipca 2020 r. Powódka wyjaśniła przy tym, że do opracowania zarządzenia potrzebna była instrukcja inwentaryzacyjna, przy czym ona otrzymała taką instrukcję z 2013 r., która była w wielu miejscach nieaktualna i wymagała zmian, w związku z czym przygotowała projekt zarządzenia wraz z propozycją zmian do instrukcji inwentaryzacyjnej. Główna księgowa powiedziała jej jednak, że zmiany są niedobre i ona poprawi instrukcję, jednak do dnia rozwiązania umowy o pracę nie przekazano jej poprawionej wersji instrukcji. Powódka podniosła dalej, że w dniu 22.06.2020 r. otrzymała od dyrektora pozwanej polecenie, że ma się od teraz zajmować tylko i wyłącznie inwentaryzacją jednak nie dokonano zmiany zakresu jej obowiązków a główna księgowa oraz jej bezpośredni przełożony - wicedyrektor ds. administracyjno-ekonomicznych nadal wydawali jej polecenia dotyczące innych zadań. Powódka nadmieniła również, że w okresie od 3 lipca do 17 lipca
i od 24 sierpnia do 1 września 2020 r. przebywała na urlopie wypoczynkowym a także, że strona pozwana zatrudniła co prawda dodatkowo osobę do wprowadzania danych o majątku do systemu elektronicznego, jednak nie było to w żaden sposób jej pomocne. Jednocześnie powódka wskazała, że w czasie jej urlopu dyrektor podjęła decyzję o poprzestawianiu mebli w różnych pomieszczeniach, które były uporządkowane i dla których sporządziła już wcześniej wywieszki inwentarzowe w związku z czym po powrocie z urlopu musiała te zmiany zweryfikować i powtórzyć całą wykonaną wcześniej pracę.

Powódka wskazała kolejno, iż w dniu 04.09.2020 r. została zaproszona na spotkanie, w którym uczestniczyła pani dyrektor, główna księgowa oraz zastępca głównej księgowej. Na początku spotkania została poproszona o wyliczenie wykonanych przez nią zadań w okresie od czerwca 2020 r. do 04.09.2020 r., przy czym obecne interesowały jedynie zadania
z zakresu uporządkowywania spraw majątkowych. Powódka podała, że wymieniła wykonane zadania zaś ze spotkania sporządzono notatkę, w której nieprawidłowo jednak podano, że od 01.05.2020 r. odebrano jej obowiązek opisywania faktur, gdyż nadal się tym zajmowała. Następnie zaproponowano jej rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron
a ponieważ się na to nie zgodziła wręczono jej wypowiedzenie umowy o pracę.

Wskazując na powyższe powódka argumentowała, iż dokonane wypowiedzenie było nieuzasadnione co uzasadnia żądanie zasądzenia odszkodowania.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu stanowiska strona pozwana podała, iż wypowiedzenie stosunku pracy było zasadne i oparte o rzeczywistą przyczynę, zaś powódce były znane okoliczności uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę, gdyż powódka uczestniczyła przed wręczeniem wypowiedzenia w spotkaniu z udziałem dyrektor, na którym wyjaśniono przyczynę wypowiedzenia. Zarzuciła, iż powódka została zwolniona z tytułu nienależytego wykonywania części obowiązków, przy czym pracodawca długo oczekiwał aż pracownik wykonana zlecone mu zadanie. Niestety, pomimo wielokrotnych ponagleń, próśb, zapytań
i spotkań powódka nie nadrabiała zaległości a same zadania nie były realizowane czego świadoma jest sama powódka co akcentuje w pozwie wskazując na „trudności”
w realizacji zadań służbowych, przy czym – w ocenie pozwanej – nie były to żadne „trudności” tylko przypadki, w których powódka nie wykonywała należycie swoich obowiązków bądź ich w ogóle nie wykonywała. Strona pozwana podkreśliła, iż
w szczególności księgi inwentarzowe – w których zaznaczono błędy powódki, jak i opinia eksperta wskazuje na istotne błędy powódki. Podniosła, iż powódka nie dość, że wykonywała swoje obowiązki powolnie i nieterminowo, co wymagało stałych ponagleń ze strony pracodawcy, to dodatkowo robiła to wadliwie, w związku z czym należy uznać, że nie wykonywała powierzonych jej zadań.

W dniu 18.03.2019 r. dyrektor wydała zarządzenie nr 10/2019 r. w sprawie przeprowadzenia inwentaryzacji doraźnej oraz – w związku ze zmianą na stanowisku dyrektora - w dniu 26.03.2019 r. wydała zarządzenie ws. wprowadzenia instrukcji inwentaryzacyjnej, wprowadzono zaktualizowane wzory spisu z natury, jednak zadania te nie zostały przez powódkę zakończone w pierwszym wyznaczonym terminie, tj. do 30.04.2019 r. Za zadania te osobiście odpowiedzialna była powódka, zaś wyznaczane kolejne terminy powódka przesuwała deklarując dyrektorowi, że aktualizuje księgi i inne dokumenty, co zajmuje jej wiele czasu, przy czym zarówno dyrektor jak i zastępca głównej księgowej
w 2019 r. wielokrotnie monitowały o dokończenie inwentaryzacji przez powódkę.

W czerwcu 2019 r. organ prowadzący wydał decyzję o przeniesieniu placówki na ul. (...), bez wyznaczania określonego terminu, przy czym powyższe zrealizowano ostatecznie w marcu 2020 r. W tym czasie powódka była ponaglana przez dyrektora
i księgową o dokończenie prac ze względu na planowaną przeprowadzkę – uporządkowanie spraw przekazania majątku czy też likwidacja części zbędnego majątku. Dyrektor zgłaszał także bezpośredniemu przełożonemu powódki swoje wątpliwości w zakresie braku postępu
w realizacji zadania, jednak ten przekazał, że powódka nie chce pomocy i jemu też zadeklarowała samodzielne wykonanie zadania. Na podstawie decyzji o przeniesieniu dyrektor wydał, w dniu 07.11.2019 r., zarządzenie nr 35/2019 r. ws. powołania komisji kasacyjnej do przeprowadzenia likwidacji rzeczowego majątku ruchomego oraz wartości niematerialnych i prawnych, co zmniejszyło znacznie majątek.

W dniu 18.09.2019 r. powódka została upoważniona do Systemu Informacji Oświatowej do wprowadzania i uzupełniania danych na bieżąco, jednak powyższe nie zostało zaktualizowane a majątek pozwanej nadal nie został jednoznacznie zweryfikowany. Mimo wielu upomnień oraz deklaracji dokończenia inwentaryzacji, od marca 2019 r. do sierpnia 2020 r. powódka nie dokończyła żadnej bazy danych, przez co naraziła pracodawcę na problemy związane z brakiem informacji i ewidencji co do aktualnego stanu zasobów materialnych instytucji. Strona pozwana zaznaczyła, że w kwietniu 2020 r. dyrektor wydał zarządzenie dot. likwidacji części majątku i uporządkowania stanu majątku dla celów księgowych, co jednocześnie było powodem zmniejszenia stanu mienia w nowym obiekcie do opisania i zweryfikowania, czyli zmniejszyło też zakres pracy dla powódki. Mimo powyższego, po wielokrotnych rozmowach dyrektora i monitach ze strony księgowej, powódka w dalszym ciągu nie wykonała zleconych jej zadań. Z uwagi na powyższe
w sierpniu 2020 r. pozwana zmuszona była zatrudnić dodatkową osobę do wprowadzania bazy danych, weryfikacji ksiąg papierowych, które okazały się po wpisach powódki całkowicie nierzetelne, bo z licznymi błędami wpisowymi, skreśleniami, poprawkami – co było niezgodnie ze sztuką inwentaryzacji majątku.

Strona pozwana podkreśliła, że z analizy potrzeb zatrudnienia powódki od marca
2019 r. sprawa była niezwykle istotna dla pozwanej a jak wynika z zakresu obowiązków powódki to właśnie zadanie stanowiło 50% wyznaczonych jej zadań. Powódka taki zakres obowiązków przyjęła w marcu 2019 r. na okres próbny a także we wrześniu kiedy to już znała stan dokumentów i trudności a jednak podjęła dalsze zatrudnienie i nie zgłaszała zastrzeżeń, że nie da rady uporządkować tej dokumentacji.

Pozwana zarzuciła przy tym, że nie jest prawdą, że były u niej takie zaszłości, których nie można było uporządkować w okresie od marca 2019 r. do sierpnia 2020 r., tj. przez okres 18 miesięcy.

Wskazując na powyższe strona pozwana podała, iż wypowiedzenie było prawidłowe
a podana przyczyna prawdziwa i konkretna.

Odnosząc się do twierdzeń powódki pozwana zaznaczyła jednocześnie, iż wykonywanie pewnych prostszych obowiązków nie zwalniało powódki z wykonywania innych obowiązków i to tym bardziej, że były to zadania proste, krótkotrwałe i nie kolidujące z w/w podstawowymi zadaniami jak np. wyjście na dworzec w czasie konferencji międzynarodowej (powódka sama zadeklarowała, że może wykonać zadanie) czy zakup środków dezynfekujących.

Nadto wskazała, że przyznana powódce w grudniu 2019 r. podwyżka wynikała z faktu podniesienia minimalnego wynagrodzenia od stycznia 2020 r., kwoty za dokonywane przez powódkę z własnych środków zakupy były powódce zwracane, wszelkie dodatkowe godziny pracy były przez pracownika odbierane, ocena wyróżniająca nie została uzgodniona
z dyrektorem, który miał do niej zastrzeżenia ale była sporządzona przez przełożonego powódki, zaś dyplomy uznania otrzymywali także inni jej pracownicy.

Jednocześnie strona pozwana podkreśliła, iż od maja 2020 r. powódka była systematycznie odciążana od swoich obowiązków: w maju 2020 r. zadania rejestrowania faktur powierzono pracownikowi sekretariatu, od dnia 22.06.2020 r. zadania związane
z eksploatacją samochodów służbowych oraz sprawy dotyczące trzech pracowników obsługi (harmonogramy dyżurów, wydawanie środków czystości) przekazano zastępcy dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych. Nadto od marca 2020 r. strona pozwana nie ma trwałego zarządu w zakresie nadzoru nad obiektem przy ul. (...), co znacząco zmniejszyło ilość zadań związanych z obsługą obiektu i terenu w tym także spowodowała wygaśnięcie zadania prowadzenia rejestru wynajmu wykorzystania sal i pracowni. Od dnia 22.06.2020 r. powódce zabrano także zadanie sporządzenia umów na samochody prywatne.

Pozwany pracodawca podkreślił, że robił wszystko, aby ułatwić powódce wykonywanie je obowiązków, jednak mimo to powódka ich nie wykonywała.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Strona pozwana (...) we W. jest placówką doskonalenia nauczycieli, działającą w formie jednostki budżetowej.

Organem prowadzącym jest Samorząd Województwa (...), zaś organem prowadzącym nadzór pedagogiczny (...) Kurator Oświaty.

Strona pozwana ma siedzibę we W., natomiast posiada również filie w J., L. oraz W..

Działalnością strony pozwanej kieruje dyrektor, który reprezentuje placówkę na zewnątrz a także m.in. organizuje administracyjną, finansową i gospodarczą obsługę pozwanej.

Początkowo, tj. do końca lutego 2020 r. siedziba strony pozwanej mieściła się we W. przy ul. (...).

Z dniem 01.03.2020 r. strona pozwana zmieniła siedzibę na nową lokalizację we W. przy ul. (...).

Dowód: - statut strony pozwanej, k. 95-101

- uchwała zarządu Województwa (...) z dnia 24.09.2019 r., k. 192

Z dniem 01.03.2019 r. stanowisko dyrektora strony pozwanej objęła J. H..

Strona pozwana poszukiwała, w 2019 r., pracownika na stanowisko specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych.

Na ofertę aplikację złożyły cztery osoby, w tym powódka.

W wyniku rekrutacji powódka została zatrudniona u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 15.03.2019 r., na czas określony od dnia 15.03.2019 r. do dnia 14.09.2019 r., na stanowisku specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 3.100 zł brutto.

Pismem z dnia 11.09.2019 r. powódka zwróciła się do dyrektora strony pozwanej
z prośbą o przedłużenie jej umowy o pracę, wyrażając zadowolenie z aktualnej pracy i chęć dalszej współpracy z pozwaną.

Powódka znała już wówczas stan dokumentów u strony pozwanej, na których pracowała a także zakres zadań do wykonania.

W dniu 13.09.2019 r. powódka zatrudniona została u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, począwszy od dnia 15.09.2019 r., na stanowisku starszego specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 3.400 zł brutto.

Od dnia 01.12.2019 r. wynagrodzenie zasadnicze powódki wynosiło 3.740 zł brutto.

Zatrudnienie powódki u strony pozwanej miało na celu w głównej mierze uporządkowanie ksiąg inwentarzowych oraz spraw majątkowych pozwanej od 2017 r., na czym bardzo zależało nowozatrudnionemu dyrektorowi strony pozwanej J. H. również z uwagi na fakt, że objęcie przez nią stanowiska związane było także z przejęciem odpowiedzialności za majątek pozwanej.

Dowód: - aplikacja powódki na stanowisko, w aktach osobowych powódki

- umowa o pracę z dnia 15.03.2019 r., k. 18 oraz w aktach osobowych powódki

- świadectwo pracy z dnia 28.08.2019 r., w aktach osobowych powódki

- pismo powódki z dnia 11.09.2019 r., w aktach osobowych powódki

- umowa o pracę z dnia 13.09.2019 r., k. 19 oraz w aktach osobowych powódki

- pismo pozwanej z dnia 13.12.2019 r., k. 22 oraz w aktach osobowych powódki

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Na zajmowanym stanowisku specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych powódka podlegała bezpośrednio dyrektorowi strony pozwanej i była odpowiedzialna za prawidłowe, rzetelne, terminowe i zgodne z przepisami wypełnianie - powierzonych jej pisemnym zakresem czynności i obowiązków - zadań.

Zgodnie natomiast z pisemnym zakresem czynności i obowiązków, z którym powódka została zapoznana w dniu 15.03.2019 r., do zadań powódki należało:

1. prowadzenie całokształtu spraw związanych z majątkiem pozwanej we W. tj.:

-: planowanie i realizacja zakupów,
-: opisywanie faktur zakupowych i dekretacja do środków trwałych i wyposażenia,
-: prowadzenie ksiąg inwentarzowych,
-: przeprowadzanie inwentaryzacji,
-: właściwe rozmieszczenie i oznakowanie majątku jednostki,
-: bieżąca kontrola eksploatacji majątku,
-: prowadzenie kart indywidualnego przydziału dla pracowników wyposażenia m.in. urządzenia komputerowe, środki audiowizualne;
-: sporządzanie sprawozdania o stanie środków trwałych F-03 na potrzeby GUS,
-: sporządzanie tabeli amortyzacji środków trwałych na koniec danego roku;

2. prowadzenie całokształtu spraw związanych z eksploatacją samochodów służbowych, tj.:

-: ewidencjonowanie i rozliczanie kart drogowych,
-: rozliczanie paliwa,
-: prowadzenie dokumentacji eksploatacyjnej samochodów służbowych;

3. prowadzenie spraw związanych z pracownikami obsługi:

-: sporządzanie miesięcznych harmonogramów czasu pracy pracowników obsługi,
-: prowadzenie kart ewidencji przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej dla pracowników obsługi we W.,
-: zakup i wydawanie środków czystości pracownikom obsługi utrzymującym czystość
w budynku we W.,
-: zakup i wydawanie artykułów biurowych pracownikom;

4. prowadzenie rejestru wynajmu i wykorzystania sal i pracowni we W.
i sporządzanie umów wynajmu godzinowego;

5. wprowadzanie danych dot. infrastruktury we W. i w Filiach do Systemu Informacji Oświatowej;

6. archiwizacja dokumentacji wytworzonej na stanowisku pracy;

7. wykonywanie innych czynności służbowych zleconych przez dyrektora i wicedyrektora.

Na zajmowanym stanowisku starszego specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych powódka podlegała bezpośrednio zastępcy dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych
i była odpowiedzialna za prawidłowe, rzetelne, terminowe i zgodne z przepisami wypełnianie - powierzonych jej pisemnym zakresem czynności i obowiązków - zadań.

Zgodnie natomiast z pisemnym zakresem czynności i obowiązków, z którym powódka została zapoznana w dniu 13.09.2019 r., do zadań powódki na w/w stanowisku należało:

1. prowadzenie całokształtu spraw związanych z majątkiem pozwanej we W. tj.:

-: planowanie i realizacja zakupów materiałów biurowych, środków czystości
i spożywczych,
-: opisywanie faktur zakupowych i dekretacja do środków trwałych i wyposażenia,
-: prowadzenie ksiąg inwentarzowych,
-: przeprowadzanie inwentaryzacji,
-: właściwe rozmieszczenie i oznakowanie majątku jednostki,
-: bieżąca kontrola eksploatacji majątku,
-: sporządzanie sprawozdania o stanie środków trwałych F-03 na potrzeby GUS,
-: sporządzanie tabeli amortyzacji środków trwałych na koniec danego roku;

2. prowadzenie całokształtu spraw związanych z eksploatacją samochodów służbowych, tj.:

-: ewidencjonowanie i rozliczanie kart drogowych,
-: rozliczanie paliwa,
-: prowadzenie dokumentacji eksploatacyjnej samochodów służbowych;

3. prowadzenie spraw związanych z pracownikami obsługi:

-: sporządzanie miesięcznych harmonogramów czasu pracy pracowników obsługi,
-: prowadzenie kart ewidencji przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej dla pracowników obsługi we W.,
-: zakup i wydawanie środków czystości pracownikom obsługi utrzymującym czystość
w budynku we W.,
-: wydawanie artykułów biurowych pracownikom;

4. prowadzenie rejestru wynajmu i wykorzystania sal i pracowni we W.
i sporządzanie umów wynajmu godzinowego;

5. wprowadzanie danych dot. infrastruktury we W. i w Filiach do Systemu Informacji Oświatowej;

6. sporządzanie dokumentacji dotyczącej wykorzystania samochodów prywatnych do celów służbowych: sporządzanie i rozwiązywanie umów z pracownikami o wykorzystywaniu samochodów prywatnych do celów służbowych oraz ich rozwiązywanie;

7. bieżąca i zgodna z instrukcją kancelaryjną archiwizacja dokumentacji związanej z zajmowanym stanowiskiem;

8. wykonywanie innych prac zleconych przez przełożonego wynikających z zajmowanego stanowiska pracy.

Bezpośrednim przełożonym powódki, na stanowisku starszego specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych, był zastępca dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych, A. W..

Na zajmowanych stanowiskach podstawowym obowiązkiem powódki było wykonanie zadań związanych z uporządkowaniem majątku strony pozwanej, w tym zwłaszcza ksiąg inwentarzowych oraz przeprowadzenie inwentaryzacji a także m.in. wprowadzenie danych do programu V. Inwentarz (tzw. elektroniczna księga inwentarzowa).

Dowód: - zakres czynności i obowiązków powódki z dnia 15.03.2019 r., w aktach osobowych

powódki

- zakres czynności i obowiązków powódki z dnia 13.09.2019 r., k. 20 oraz w aktach

osobowych powódki

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

W marcu 2019 r. dyrektor strony pozwanej wydała zarządzenie w sprawie przeprowadzenia inwentaryzacji doraźnej majątku, wyznaczając termin końcowy na jej przeprowadzenie na dzień 30.04.2019 r., przy czym za wykonanie tego zadania odpowiedzialna była powódka.

Celem wykonania powyższego zadania powódka zajmowała się m.in. wpisywaniem składników majątkowych do ksiąg inwentarzowych, przy czym same księgi wymagały również uporządkowania (były uporządkowane jedynie za okres do końca 2016 r.)
i uzupełnienia przez powódkę z uwagi na to, że m.in. część składników majątkowych nie posiadała żadnych oznaczeń.

Strona pozwana do czasu zatrudnienia powódki ewidencję środków trwałych prowadziła tylko w księgach inwentarzowych.

Z uwagi na powyższe powódka musiała przejrzeć dokumentację inwentarzową i ją uzupełnić lub sprostować ewentualne błędy, oznakować składniki majątku kodami kreskowymi, wprowadzić dane do programu V. Inwentarz a także dokonać spisu inwentarza w każdym pomieszczeniu i wykonać wywieszki inwentarzowe.

W kwietniu 2019 r. powódka zakupiła kody kreskowe do oklejania składników majątku. Założenie powódki było takie, że naklei naklejki z kodami na składniki majątku,
a następnie wprowadzi je do systemu elektronicznych ksiąg inwentarzowych. Takie postępowanie utrudniło jednak, ostatecznie, pracę i ją podwoiło. Należało bowiem
w pierwszej kolejności wprowadzić informację o danym sprzęcie do programu a dopiero potem drukować kod kreskowy, wygenerowany przez program. Taka kolejność przyspieszyłaby pracę w tym zakresie. Strona pozwana od wielu lat posiada drukarkę do kodów kreskowych.

Powódka nie wykonała powierzonego jej zadania w wyznaczonym terminie.

W czerwcu 2019 r. organ prowadzący podjął decyzję o przeniesieniu siedziby strony pozwanej do nowego obiektu przy ul. (...) we W.. Powyższe powodowało konieczność pilnego dokonaniu spisu z natury, aby wiadomo było jaki majątek będzie przenoszony do nowej lokalizacji, jaki będzie przekazywany innym placówkom. W związku
z powyższym dyrektor strony pozwanej poinformowała powódkę o tym, że musi ona przyspieszyć z inwentaryzacją, porządkowaniem spraw majątkowych pozwanej, przy czym
w kolejnym okresie powódka była wielokrotnie ponaglana przez dyrektora, a także przez główną księgową, o dokończenie prac przy inwentaryzacji. Powyższe jednak nie przynosiło oczekiwanego skutku.

Dyrektor strony pozwanej zgłaszał także swoje zastrzeżenia do bezpośredniego przełożonego powódki, informując go o tym, że nie ma oczekiwanego przez nią postępu
w pracach powódki przy porządkowaniu spraw majątkowych pozwanej.

A. W. wskazywał jednak, że powódka odmawia udzielenia jej pomocy
i zobowiązała się do samodzielnego wykonania zadania, a także, że powódka bardzo emocjonalnie reaguje na zwracane jej uwagi.

W dniu 18.09.2019 r. powódka otrzymała upoważnienie do tzw. Systemu Informacji Oświatowej (dalej: (...)), do wprowadzania w nim danych dotyczących majątku i ich bieżącego uzupełnienia, jednak powódka nie wykonywała tych obowiązków na bieżąco. Skutkiem powyższego jeszcze w październiku 2020 r. nadal nie były naniesione w w/w bazie składniki majątku, które uległy kasacji, likwidacji.

Z uwagi na podjętą decyzję o zmianie siedziby strony pozwanej, w dniu 07.11.2019 r., dyrektor strony pozwanej wydała zarządzenie nr (...) w sprawie powołania komisji kasacyjnej do przeprowadzenia likwidacji rzeczowego majątku ruchomego oraz wartości niematerialnych i prawnych, przy czym zadaniem komisji było dokonywanie czynności kasacyjnych zlikwidowanych składników majątkowych. Likwidacja części składników majątkowych miała przy tym wpływ na zmniejszenie majątku, który miał podlegać inwentaryzacji, opisywaniu, znakowaniu a zatem na zmniejszenie zadań powódki.

W listopadzie 2019 r. oraz w grudniu 2019 r. dyrektor strony pozwanej w związku
z brakiem informacji od powódki odnośnie inwentaryzacji i porządkowania spraw majątkowych, na organizowanych spotkaniach z udziałem powódki, pytała powódkę co zostało wykonane w tym zakresie. Powódka udzielała wyjaśnień jednak jej odpowiedzi nie były jednoznaczne.

Na każdym z w/w spotkań dyrektor strony pozwanej proponowała powódce przydzielenie pracownika do pomocy w realizacji tego zadania jednak powódka odmawiała informując, że sama wykona zadanie.

Dowód: - zarządzenie dyrektora strony pozwanej nr (...) z dnia 26.03.2019 r., k. 168

- zarządzenie dyrektora strony pozwanej nr (...) z dnia 07.11.2019 r., k. 169

- korespondencja e-mail, k. 107-110

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- zeznania świadka K. Ś., k. 318-325

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Mimo ciągłych zapewnień ze strony powódki, że ostatecznie wykona ona inwentaryzację i uporządkuje sprawy majątkowe, do końca grudnia 2019 r. powódka nie wykonała tego zadania.

Nieprzekraczalny termin rozliczenia roku budżetowego w sprawach finansowo-księgowych, porównania ksiąg inwentarzowych z księgami księgowo - rachunkowymi czyli ustalenie wartości majątku na stan 31.12.2019 r. przypadał zaś na dzień 15.01.2020 r.

Powódka, wobec niewykonania zadania, dane do bilansu potwierdziła jedynie na wniosek zastępcy głównego księgowego na dokumentacji księgowej bez weryfikacji
z księgami wskazującymi stan majątku. Z uwagi na powyższe następczo okazało się, że stan podany przez powódkę księgowej był niezgodny z zapisami w księgach.

Konieczność prawidłowego i terminowego wykonania zadań przez powódkę miała istotne znaczenie dla strony pozwanej także dlatego, że w 2020 r. przypadała, wymagana ustawą o rachunkowości, inwentaryzacja tzw. czteroletnia. W związku z powyższym dyrektorowi strony pozwanej zależało na uporządkowaniu ksiąg inwentarzowych.

Dowód: - korespondencja e-mail, k. 107-108

- korespondencja e-mail, k. 315

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- zeznania świadka K. Ś., k. 318-325

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Do dnia przeprowadzki powódka oznakowała kodami kreskowymi część składników majątku, które wprowadziła do programu V. Inwentarz.

Dalsze czynności wykonywała w nowej lokalizacji.

W 27.04.2020 r. dyrektor strony pozwanej wydała zarządzenie nr (...) w sprawie powołania komisji kasacyjnej do przeprowadzenia likwidacji rzeczowego majątku ruchomego oraz wartości niematerialnych i prawnych, przy czym komisje powołane zostały w filiach strony pozwanej, a ich zadaniem było dokonywanie czynności kasacyjnych zlikwidowanych składników majątkowych. Likwidacja części składników majątkowych miała przy tym wpływ na znaczne zmniejszenie majątku, który miał podlegać inwentaryzacji w filiach strony pozwanej, a zatem i na zakres zadań powódki.

Powódka w dalszym ciągu nie wykonała zleconych jej zadań tj. nie uporządkowała ksiąg inwentarzowych i spraw dotyczących majątku pozwanej.

Dowód: - zarządzenie dyrektora strony pozwanej nr (...) z dnia 27.04.2020 r., k. 154

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- zeznania świadka K. Ś., k. 318-325

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Od marca do czerwca 2020 r. w związku z pandemią (...)19 strona pozwana nie realizowała żadnych szkoleń, konferencji, wyjazdów i delegacji, w związku z czym nie było także pracowników pedagogicznych a ilość faktur była niewielka.

Strona pozwana nie sprawowała także zarządu nowym obiektem przy ul. (...), w związku z czym nie było konieczności np. przygotowywania umów najmu. Powyższe znacząco zmniejszyło ilość zadań powódki w zakresie obsługi obiektu i terenu oraz prowadzenia rejestru wynajmu sal i pracowni a także opisywania faktur.

Z uwagi na powyższe była możliwość wykonania w tym okresie spisu inwentarzowego, tj. uporządkowanie ksiąg inwentarzowych, przygotowanie naklejek
i sporządzenie wywieszek spisowych.

Dodatkowo w maju 2020 r. po konsultacji z powódką dyrektor strony pozwanej podjął decyzję o częściowym odciążeniu powódki z powierzonych obowiązków, aby ta mogła skupić się nad przeprowadzaniem inwentaryzacji. Zadania z zakresu rejestrowania faktur zostały przekazane pracownikowi sekretariatu.

Od czerwca 2020 r. powódka zwolniona została także z części dalszych swoich obowiązków - poza zadaniami dotyczącymi spisu inwentarza i uporządkowywania spraw związanych z majątkiem strony pozwanej. Powódka zwolniona została m.in. z opisywania faktur zakupowych – choć czasami zdarzało się, że w okresie do dnia 01.07.2020 r. nadal, na prośbę głównej księgowej, opisywała niektóre faktury. Niektóre zadania powódki przekazano do realizacji zastępcy dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych.

Okres od marca 2020 r. do czerwca 2020 r. był najlepszym czasem dla powódki do przeprowadzenia inwentaryzacji w związku z bardzo małą ilością dodatkowych obowiązków.

Dyrektor strony pozwanej, na każdym spotkaniu, proponowała przy tym powódce przydzielenie jej dodatkowej osoby do pomocy jednak powódka twierdziła, że nie potrzebuje pomocy tylko czasu.

Dowód: - notatka służbowa z dnia 04.09.2020 r., k. 24-26

- notatka ze spotkania z dnia 24.06.2020 r., k. 124-127

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

W kolejnym okresie dyrektor strony pozwanej wielokrotnie zwracała się do powódki
o udzielenie informacji na jakim etapie znajduje się prowadzona przez powódkę inwentaryzacja wyznaczając jej przy tym kolejne nowe terminy na zrealizowanie inwentaryzacji. Prosiła również L. M. o ustalenie czy, po kolejnych spotkaniach, powódka wykonała zadania, które zadeklarowała się wówczas wykonać. Także bezpośredni przełożony powódki był na bieżąco informowany o niewykonywaniu obowiązków przez powódkę jednak w odpowiedzi informował on, iż powódce nie może nic powiedzieć, gdyż powódka bardzo emocjonalnie reaguje.

Z powódką przeprowadzane były także spotkania celem wyjaśnienia postępu prac.

Na jednym ze spotkań, powódki z dyrektorem strony pozwanej, powódka zarzuciła, że obowiązująca instrukcja inwentaryzacyjna jest nieaktualna. W związku z powyższym powódka sporządziła poprawki do tej instrukcji, jednak nie zostały one zaakceptowane przez jej przełożonych, gdyż projekt nie nadawał się do zastosowania u strony pozwanej. Nadto
w ocenie głównej księgowej, która zapoznała się z treścią dokumentu, obowiązująca instrukcja była prawidłowa i wymagała jedynie aktualizacji zmiany adresu siedziby pozwanej.

Na dzień 24.06.2020 r. księgi inwentarzowe nadal nie były uporządkowane. Z uwagi na powyższe, na spotkaniu w dniu 24.06.2020 r., dyrektor strony pozwanej przekazała powódce zastrzeżenia co do jej pracy w zakresie uporządkowania ksiąg, sporządzenia tabliczek w pomieszczeniach przy ul. (...), niedotrzymania terminu spisu w 2019 r. Jednocześnie, wówczas, podjęła decyzję o przejęciu części obowiązków powódki przez jej bezpośredniego przełożonego A. W.. Nadto powódka zobowiązała się do przygotowania brakujących protokołów przekazania i uporządkowania ksiąg inwentarzowych do dnia 02.07.2020 r.

W dniu 02.07.2020 r. powódka poinformowała dyrektora strony pozwanej, w drodze e-mail, o wykonanych przez nią zadaniach.

Do następnego spotkania doszło, po urlopie wypoczynkowym powódki, tj. w dniu 24.07.2020 r., przy czym jego celem było ustalenie czynności wykonanych w sprawie uporządkowania ksiąg inwentarzowych, oznakowania majątku, spisu inwentarza
i wywieszenia tabliczek w pomieszczeniach. Na spotkaniu ustalono zakres prac wykonanych przez powódkę, w tym także to, iż powódka w dalszym ciągu nie wykonała wszystkich powierzonych jej zadań, w tym nie uporządkowała ksiąg inwentarzowych.

Kolejne spotkanie powódki i dyrektora strony pozwanej odbyło się w dniu
03.08.2020 r., przy czym wówczas również ustalono, że powódka w dalszym ciągu nie wykonała części powierzonych jej zadań.

W okresie czerwca – lipca 2020 r. dyrektor strony pozwanej zaproponowała powódce pomoc innego pracownika tj. E. C. jednak powódka odmówiła pomocy nie informując czego oczekuje, aby móc wykonać powierzone jej zadania.

Dowód: - korespondencja e-mail, k. 102-104

- notatka ze spotkania z dnia 24.06.2020 r., k. 124-127

- notatka ze spotkania z dnia 24.07.2020 r., k. 128-129

- notatka ze spotkania z dnia 03.08.2020 r., k. 130-132

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- przesłuchanie powódki, k. 356v.-358v. i nagranie k. 359

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Od marca 2019 r. do sierpnia 2020 r. powódka nie dokończyła żadnej bazy danych związanej z majątkiem strony pozwanej, tj. (...), V. Inwentarz i nie przygotowała danych koniecznych do sprawozdawczości, co spowodowało utrudnienia w pracy księgowości.

Z uwagi na powyższe w sierpniu 2020 r. dyrektor strony pozwanej, aby uniknąć zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych (za niewykonanie przez pracodawcę czteroletniej inwentaryzacji majątku) postanowiła zatrudnić dodatkową osobę – W. B., na podstawie umowy zlecenia celem pomocy powódce w części zadań, w tym przy wprowadzaniu danych do programu V. Inwentarz.

Zatrudniona pracownica nie mogła jednak zakończyć swojej pracy, gdyż księgi inwentarzowe nie były uporządkowane, a przy tym zawierały błędy we wpisach powódki, skreślenia i poprawki. Powódka na część majątku naklejała tzw. kody kreskowe bez wpisywania numerów do ksiąg inwentarzowych, w których były nadal stare numery, co powodowało bałagan. Dodatkowo nie otrzymała ona od powódki wszystkich danych do wprowadzenia do programu, tj. otrzymała dane bez wartości.

Z uwagi na powyższe dyrektor strony pozwanej poprosiła o spotkanie, w którym uczestniczyła także powódka i główna księgowa L. M.. Na spotkaniu w dniu 03.09.2020 r. dyrektor pozwanej zapytała powódkę ile czasu potrzebuje na przygotowanie brakujących danych, na co powódka odpowiedziała, że około tygodnia. Z uwagi na powyższe dyrektor strony pozwanej wraz główną księgową podjęły decyzję o przydzieleniu pomocy powódce. W tym celu K. Ś., która była nowym pracownikiem pozwanej
i dopiero wdrażała się w swoje obowiązki, została poproszona, aby w kolejnym dniu przygotowała wraz z powódką dane konieczne do wykonania pracy przez W. B..

Dowód: - notatka służbowa z dnia 04.09.2020 r., k. 24-26

- księgi inwentarzowe

- notatki z błędami w księgach inwentarzowych, k. 111-120

- wydruki spisu inwentarza, k. 145-147

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- zeznania świadka K. Ś., k. 318-325

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

W dniu 04.09.2020 r. doszło do spotkania z udziałem powódki oraz dyrektora strony pozwanej J. H., głównej księgowej L. M. oraz zastępcy głównej księgowej J. J..

W trakcie spotkania powódka została poproszona o przedstawienie jakie zadania zostały przez nią wykonane w okresie od czerwca 2020 r. do dnia spotkania, co też powódka uczyniła informując o wykonanych przez nią zadaniach.

Nadal jednak nie został w pełni uporządkowany stan majątku strony pozwanej
w dokumentacji i sporządzony przez powódkę spis inwentarzowy, na co uwagę zwróciła powódce dyrektor strony pozwanej. W szczególności przekazała ona, że nie został w całości wykonany spis z natury w pomieszczeniach, w niektórych pomieszczeniach nie zostały wykonane wywieszki inwentarzowe a majątek nie został wpisany do programu V. Inwentarz i na części składników majątku nadal nie było naklejek z kodami kreskowymi.
W księgach inwentarzowych zdarzały się przy tym błędy także w zakresie wpisów już dokonanych przez powódkę.

Z uwagi na powyższe w trakcie spotkania dyrektor strony pozwanej zaproponowała powódce rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron z dniem 04.09.2020 r.,
a w przypadku braku zgody powódki na powyższe przekazała, iż umowa o pracę zostanie rozwiązana za wypowiedzeniem.

Powódka nie wyraziła zgody na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron w związku z czym wręczono jej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, przy czym dyrektor strony pozwanej przekazała powódce, iż przyczyną wypowiedzenia jest niewywiązywanie się przez powódkę z zadań dotyczących uporządkowania spraw majątku pozwanej i inwentaryzacji.

Dowód: - notatka służbowa z dnia 04.09.2020 r., k. 24-26,

- pismo w sprawie rozwiązania umowy za porozumieniem stron, k. 170

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Pismem z dnia 04.09.2020 r., doręczonym powódce w tym samym dniu, strona pozwana rozwiązała z powódką umowę o pracę, z zachowaniem 1- miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31.10.2020 r., jako przyczynę rozwiązania wskazując niewywiązywanie się, przez powódkę, z powierzonych zadań służbowych.

Jednocześnie w treści oświadczenia powódka została pouczona o przysługującym jej prawie i terminie wniesienia odwołania do sądu pracy.

Dowód: - wypowiedzenie umowy o pracę, k. 23 oraz w aktach osobowych powódki

Po wypowiedzeniu powódce umowy o pracę strona pozwana przekazała część jej obowiązków dotyczących majątku jednostki – inwentaryzacji, osobie zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia.

W dniu 07.09.2020 r. na spotkaniu powódce zmieniono zakres obowiązków
i przydzielono jej zadania wspierające dział organizacji szkoleń od dnia 09.09.2020 r. do dnia 31.10.2020 r.

Dowód: - notatka służbowa z dnia 07.09.2020 r., k. 137

Dyrektor strony pozwanej zleciła także sprawdzenie ksiąg inwentarzowych pozostawionych przez powódkę.

W trakcie czynności kontrolnych, zakończonych w październiku 2020 r., ustalono liczone nieprawidłowości w ich prowadzeniu, w treści zapisów, co naruszało przepisy ustawy o rachunkowości. W szczególności ustalono, że zapisy księgowe nie zawierały daty dokonania operacji. Nadto dokonywane były poprawki zapisu przez zamazywanie, skreślenie i użycie korektora bez podpisu i umieszczenia obok daty skorygowanej wartości. Część zapisów wprowadzana była przy tym nietrwale tj. przy użyciu ołówka, a także pojawiały się błędy w prowadzeniu ewidencji zlikwidowanych środków, usunięto więcej pozycji niż zostało przyjętych na ewidencję.

Ekspertyzę ksiąg wykonał, w ramach zlecenia zewnętrznego, S. K..

Błędy powódki zostały również zauważone przez K. Ś., która ostatecznie przygotowywała księgi inwentarzowe do inwentaryzacji, a która wszystkie poprawki zaznaczyła w księgach innym kolorem długopisu, aby móc wykazać ilość błędów
i brak zachowanej chronologii wpisu.

K. Ś. musiała uzupełnić niewprowadzone faktury zakupu (grudzień 2019 r., luty 2020 r.), przeanalizować wszystkie protokoły likwidacji i przekazania, które nie były wprowadzone lub były wprowadzone jedynie częściowo, albo zawierały zdublowane lub wykasowane rzeczy z ksiąg w latach ubiegłych. Błędów popełnionych przez powódkę było bardzo dużo, co powodowało, iż faktyczna wartość majątku pozwanej była w nich zaburzona, co utrudniało sporządzenie rzetelnej informacji sprawozdawczej i inwentaryzacyjnej.

K. Ś. w/w zadania wykonała do połowy października 2020 r. wykonując w tym czasie także swoje dotychczasowe obowiązki.

Dowód: - księgi inwentarzowe

- notatki z błędami w księgach inwentarzowych, k. 111-120

- protokół z dnia 16.10.2020 r., k. 121-123

- zeznania świadka L. M., k. 296-304

- zeznania świadka J. J., k. 306-314

- zeznania świadka K. Ś., k. 318-325

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

W dniu 11.10.2019 r. powódka otrzymała dyplom uznania, z okazji Dania (...) Narodowej.

Mimo zastrzeżeń do pracy powódki ze strony dyrektora strony pozwanej, powódka za pracę w okresie od 01.05.2019 r. do 09.12.2019 r. otrzymała ocenę – wyróżniającą, przy czym ocenę tą wystawił powódce jej bezpośredni przełożony A. W..

Dowód: - dyplom, w aktach osobowych powódki

- karta oceny pracy, k. 30 oraz w aktach osobowych powódki

- przesłuchanie za stronę pozwaną J. H., k. 360v.- 362 i nagranie k. 363

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki, liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, wynosiło 4.799,89 zł brutto.

Dowód: - zaświadczenie o wynagrodzeniu powódki, k. 65

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszym postępowaniu powódka domagała się zasądzenia od strony pozwanej odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa, zarzucając przy tym, że dokonane rozwiązanie umowy było w pełni uzasadnione oraz zgodne z przepisami.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie Sąd oparł się na dowodach
z dokumentów powołanych w treści uzasadnienia, albowiem żadna ze stron nie zakwestionowała skutecznie w toku niniejszego postępowania ich wiarygodności
i autentyczności, a przy tym także Sąd nie znalazł podstaw do ich zakwestionowania.

Szczególne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miały notatki ze spotkań z udziałem powódki, które odbywały się przez cały okres jej zatrudnienia, a w trakcie których dyrektor strony pozwanej zwracała powódce uwagę na niewywiązywanie się przez nią z czynności inwentaryzacyjnych w terminie i jednocześnie proponowała jej pomoc dodatkowego pracownika. Co więcej, także dołączony do odpowiedzi na pozew dokument z kontroli ksiąg inwentarzowych prowadzonych przez powódkę potwierdza fakt, że powódka
w nieprawidłowy sposób, popełniając przy tym liczne błędy, prowadziła i uzupełniała w/w księgi.

Nadto Sąd oparł się na dowodzie z zeznań świadków L. M., J. J. i K. Ś. oraz na dowodzie z przesłuchania za stronę pozwaną J. H.. Ich zeznania Sąd ocenił jako rzeczowe i konkretne, a przy tym w pełni korespondujące z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Z zeznań w/w świadków oraz słuchanej za stronę pozwaną J. H. jednoznacznie wynika, że strona pozwana rozwiązała z powódką umowę o pracę z uwagi na to, że powódka nie wykonywała powierzonych jej obowiązków służbowych związanych z uporządkowaniem majątku strony pozwanej, w tym zwłaszcza ksiąg inwentarzowych, w taki sposób jakiego oczekiwał od niej jej pracodawca, a także, że powódka na bieżąco była informowana
o stawianych jej przez pracodawcę oczekiwaniach – w trakcie rozmów i spotkań. Co więcej, wskazani świadkowie i słuchana za pozwaną J. H. potwierdzili, że powódce wielokrotnie w okresie od marca 2019 r. do września 2020 r. zwracano uwagę, aby wykonała ona inwentaryzację, jednak mimo wyznaczenia jej kilku terminów powódka nie wykonała tego zadania. Znamiennym przy tym pozostaje fakt, że strona pozwana proponowała powódce pomoc przy inwentaryzacji w postaci przydzielenia dodatkowego pracownika, jednak powódka permanentnie odmawiała tej pomocy wskazując, że jest w stanie sama to wykonać. Mimo jednak powyższego na dzień 04.09.2020 r. nadal nie został w pełni uporządkowany, przez powódkę, stan majątku strony pozwanej w dokumentacji i sporządzony przez powódkę spis inwentarzowy. W szczególności, zaś – jak wynika z zeznań wskazanych świadków
i pozwanej - nie został w całości wykonany spis z natury w pomieszczeniach, w niektórych pomieszczeniach nie zostały wykonane wywieszki inwentarzowe a majątek nie został wpisany do programu V. Inwentarz i na części składników majątku nadal nie było naklejek z kodami kreskowymi. W księgach inwentarzowych zdarzały się zaś błędy także
w zakresie wpisów już dokonanych przez powódkę.

Sąd oparł się także na dowodzie z przesłuchania powódki przy czym Sąd dał wiarę jej zeznaniom jedynie w zakresie w jakim znajdowały one potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. W szczególności zaś Sąd nie dał wiary zeznaniom powódki w zakresie w jakim podała, iż była ona obciążona dodatkowymi obowiązkami, które uniemożliwiły jej wykonanie inwentaryzacji i uporządkowanie spraw majątkowych w tym ksiąg inwentarzowych w terminie, bowiem zeznania powódki w tym zakresie nie zostały poparte żadnymi dowodami. Nadto pozostawały one sprzeczne
z zeznaniami świadków i słuchanej w charakterze pozwanej J. H., którzy jako najbliżsi współpracownicy oraz przełożona powódki mieli niewątpliwie pełną wiedzę co do zakresu obowiązków powódki i sposobu wykonywania ich przez powódkę, a którzy potwierdzili także, że powódka – mimo propozycji składanych jej przez dyrektora pozwanej – nie chciała przydzielenia jej dodatkowego pracownika do pomocy. Powyższą okoliczność potwierdziła zresztą w toku przesłuchania także sama powódka. Oczywistym zaś było,
w ocenie Sądu, iż gdyby powódka faktycznie była nadmiernie obciążona obowiązkami to skorzystałaby z złożonej jej propozycji. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż gdyby powódka była znacznie obciążona obowiązkami a stan ksiąg inwentarzowych zawierał liczne nieprawidłowości to nie występowałby ona, także, do pracodawcy o przedłużenie z nią umowy o pracę. Tymczasem powódka, w związku z upływem ważności pierwszej umowy
o pracę, znając już wówczas stan dokumentów u strony pozwanej, na których pracowała
a także zakres zadań do wykonania, pismem z dnia 11.09.2019 r. sama zwróciła się do dyrektora strony pozwanej z prośbą o przedłużenie jej umowy o pracę, wyrażając zadowolenie z aktualnej pracy i chęć dalszej współpracy z pozwaną.

Dokonując oceny zasadności żądania pozwu podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, iż rozwiązanie umowy o pracę za uprzednim wypowiedzeniem jest zwykłym ustawowym sposobem rozwiązania umowy o pracę i jako takie przysługuje obu stronom umowy o pracę, co wynika wprost z treści regulacji art. 32 § 1 k.p., zgodnie z którym każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem.

Podstawę żądania powódki stanowił przepis art. 45 k.p., zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo
o odszkodowaniu.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wypowiedzenie, dla swej skuteczności, musi być prawidłowe zarówno pod względem formalnym jak i merytorycznym - wskazana przyczyna wypowiedzenia musi być uzasadniona i rzeczywista.

Podkreślenia nadto wymaga, iż prawo wypowiadania umów o pracę zawieranych na czas nieokreślony ograniczone jest klauzulą generalną, w myśl której każde wypowiedzenia tego rodzaju umowy musi zawierać uzasadnienie merytoryczne. Zgodnie bowiem z przepisem art. 30 § 4 k.p. oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu umowy zawartej na czas nieokreślony powinno zawierać przyczynę dokonania tego rodzaju czynności prawnej. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż wskazana przyczyna wypowiedzenia musi być konkretna
i rzeczywista. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 10.05.2000 r. naruszenie
art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna,
a przez to niezrozumiała dla pracownika. Warunku podania pracownikowi przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę nie może zastąpić ocena pracodawcy, iż przyczyna ta była znana pracownikowi. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia, zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 01.10.1997 r. (sygn. akt I PKN 315/97), ma umożliwić mu, dokonanie racjonalnej oceny, czy ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści (odszkodowania lub przywrócenia do pracy). Niedopuszczalne są więc również przyczyny enigmatyczne bez konkretnego wskazania, które zachowania lub zaniechania pracownika stanowią przyczynę wypowiedzenia mu pracy. Ponadto ocena wskazanej przyczyny pod kątem jej należytego skonkretyzowania jest dokonywana z perspektywy jego adresata, tj. pracownika. To pracownik ma wiedzieć
i rozumieć, z jakiego powodu pracodawca dokonał wypowiedzenia umowy o pracę.

Co jednak istotne z przepisu art. 30 § 4 k.p. nie wynika, aby warunkiem skuteczności
i prawidłowości oświadczenia pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę było wskazanie konkretnego zdarzenia lub zdarzeń, które stały się przyczyną wypowiedzenia. Konkretyzacja przyczyny tj. wskazanie konkretnego zdarzenia (zachowania), z którym zarzut ten się łączy, może bowiem wynikać ze znanych pracownikowi okoliczności, wiążących się w sposób niebudzący wątpliwości z podaną przez pracodawcę przyczyną rozwiązania umowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.04.2005 r. w sprawie sygn. akt II PK 251/04).

Z powyższego, jednoznacznie wynika zatem, że konkretność wskazania przyczyny wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w rozumieniu przepisu art. 30 § 4 k.p. należy analizować z uwzględnieniem innych znanych pracownikowi okoliczności uściślających tę przyczynę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia
02.09.1998 r., I PKN 271/98, OSNAP 1999, nr 18, poz. 577).

W konsekwencji powyższego uznać należy, że naruszenie art. 30 § 4 k.p. może polegać na niewskazaniu w ogóle przyczyny rozwiązania umowy o pracę lub na pozornym, niewystarczająco jasnym i konkretnym jej wskazaniu, przy czym kwestia dostatecznie konkretnego i zrozumiałego dla pracownika wskazania przyczyny jest podlegającą ustaleniu okolicznością faktyczną (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19.01.2000 r. w sprawie sygn. akt I PKN 481/99).

Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony może zatem nastąpić tylko z uzasadnionych powodów, które stanowią przesłankę materialnoprawną dopuszczalności wypowiedzenia, ograniczającą pod względem prawnym, a nie tylko faktycznym swobodę rozwiązywania umów o pracę z inicjatywy pracodawcy. Warto wskazać, iż w związku z tym, że Kodeks pracy nie zawiera katalogu przyczyn uzasadniających wypowiadanie umów, jak również nie określa, w jakich wypadkach wypowiedzenie jest nieuzasadnione, przesłanki zasadności wypowiedzenia opierają się na ocenach pozaustawowych. Ocena zasadności wypowiedzenia, przysługująca organowi stosującemu prawo, zależy zatem od okoliczności każdego indywidualnego przypadku.

W doktrynie i orzecznictwie w obrębie przyczyn będących podstawą wypowiedzenia umowy o pracę wyróżnia się nie tylko nieprawidłowe wykonywanie obowiązków przez pracownika ale także brak oczekiwanej staranności i samodzielności przy wykonywaniu zadań, brak umiejętności organizacji pracy czy też konieczność zabezpieczenia wykonania zadań pracodawcy. Jak wskazał w tym zakresie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia
28.09.1976 r. (I PRN 59/76) wypowiedzenie umowy należy uznać za skuteczne, jeżeli jest podyktowane dążeniem (pracodawcy) do zapewnienia lepszej organizacji zadań, stojących przed nim. Z kolei w wyroku z dnia 15.12.1976 r. (I PRN 125/76) Sąd Najwyższy podkreślił, iż wypowiedzenie umowy o pracę jest uzasadnione w rozumieniu art. 45 k.p., jeżeli pracownik na samodzielnym stanowisku, chociażby nieumyślnie lub nawet bez winy,
a tylko z powodu nieudolności, nie osiąga odpowiednich wyników pracy.

Jeżeli bowiem wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest podyktowane rzeczywistym, realizowanym w dobrej wierze i znajdującym usprawiedliwienie
w konkretnych okolicznościach faktycznych, dążeniem pracodawcy do usprawnienia pracy
to wypowiedzenie takie należy uznać za uzasadnione. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia
02.08.1985 r., I PRN 61/85)

Nie budzi zatem wątpliwości, że pracodawca może zasadnie wypowiedzieć umowę
o pracę w ramach realizacji zasady doboru pracowników w sposób zapewniający najlepsze wykonywanie zadań, jeżeli może przewidywać, że zatrudnienie nowych pracowników pozwoli na osiąganie lepszych wyników pracy. Nie można bowiem wymagać od zakładu pracy, by zatrudniał pracownika przez nieograniczony żadnym terminem czas na określonym stanowisku pracy, jeżeli obowiązkom związanym z tym stanowiskiem pracownik nie chce bądź nie może podołać, choćby znajdował się on w trudnej sytuacji osobistej lub rodzinnej. (por wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02.09.1998 r., I PKN 271/98, wyrok Sądu Najwyższego z dnia
29.12.1982 r., I PRN 140/82).

Uwzględniając powyższe rozważania podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, iż złożone powódce wypowiedzenie było prawidłowe pod względem formalnym. Złożone zostało na piśmie (art. 30 § 3 k.p.), zawierało wskazanie przyczyny wypowiedzenia
(art. 30 § 4 k.p.) oraz zawierało pouczenie o przysługującym prawie odwołania do sądu pracy (art. 30 § 5 k.p.)

Oświadczenie to zostało przy tym skutecznie złożone powódce, co powódka zresztą potwierdziła na treści dokumentu.

W ocenie Sądu dokonane wypowiedzenie było przy tym uzasadnione, zaś wskazana przyczyna miała charakter rzeczywistej i była wskazana precyzyjnie.

Jak wynika z treści wypowiedzenia strona pozwana rozwiązała umowę o pracę
z powódką wskazując jako przyczynę niewywiązywanie się, przez powódkę, z powierzonych zadań służbowych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że kryterium konkretności wskazanej przyczyny zostało bez wątpienia spełnione przez pracodawcę. W oświadczeniu
o wypowiedzeniu pracodawca wskazał bowiem w sposób niebudzący żadnych wątpliwości co było przyczyną wypowiedzenia powódce umowy o pracę, wyraźnie artykułując na niewywiązywanie się, przez powódkę, z powierzonych zadań służbowych.

Wprawdzie w treści oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę pozwany pracodawca nie wskazał konkretnych zachowań powódki wraz z datami, które miałyby uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem, niemniej jednak nie miał,
w ocenie Sądu, takiego obowiązku i to tym bardziej, że oznaczoną przyczynę należy
w zakresie jej konkretności ocenić w powiązaniu z wcześniejszą wiedzą powódki odnośnie wskazanej przez pracodawcę przyczyny, którą powódka niewątpliwie - na dzień złożenia jej oświadczenia o wypowiedzeniu – dysponowała.

Wszak jak wynika z przeprowadzonych ustaleń faktycznych z uwagi na sposób wykonywania pracy przez powódkę były jej sygnalizowane zastrzeżenia do jej pracy. Złożenie powódce w/w oświadczenia było zaś poprzedzone licznymi rozmowami z powódką, w trakcie których dyrektor strony pozwanej zwracała powódce uwagę na nieprawidłowości
w realizowaniu przez nią zadań odnośnie inwentaryzacji i porządkowania spraw majątkowych pozwanej, na brak uporządkowania ksiąg inwentarzowych i brak sporządzenia tabliczek
w pomieszczeniach przy ul. (...), a także na niedotrzymanie terminu spisu w 2019 r. Dodatkowo na samym spotkaniu w dniu 04.09.2020 r. dyrektor strony pozwanej wskazała powódce na szereg zadań, których do tej pory powódka nie zrealizowała. W szczególności zaś dyrektor strony pozwanej zwróciła powódce uwagę na to, że nadal nie został w pełni uporządkowany stan majątku strony pozwanej w dokumentacji i sporządzony przez powódkę spis inwentarzowy a także na to, że nie został w całości wykonany spis z natury
w pomieszczeniach, w niektórych pomieszczeniach nie zostały wykonane wywieszki inwentarzowe a majątek nie został wpisany do programu V. Inwentarz i na części składników majątku nadal nie było naklejek z kodami kreskowymi, zaś w księgach inwentarzowych zdarzały się błędy. Dodatkowo także, przy wręczaniu powódce wypowiedzenia dyrektor strony pozwanej przekazała powódce, iż przyczyną wypowiedzenia jest niewywiązywanie się przez powódkę z zadań dotyczących uporządkowania spraw majątku pozwanej i inwentaryzacji.

Tym samym uznać należało, iż przyczyna wypowiedzenia powódce umowy o pracę - mimo, iż w treści oświadczenia z dnia 04.09.2020 r. nie zawarto jej szczegółowego opisu - oznaczona została precyzyjnie i była znana powódce.

Z uwagi na powyższe nie budzi wątpliwości, iż powódka wobec treści oświadczenia
o wypowiedzeniu, udzielonych jej przy jego wręczaniu dalszych wyjaśnień oraz przeprowadzanych z nią przez dyrektora pozwanej rozmów miała wiedzę o tym, jakie stawiane są jej oczekiwania na zajmowanym stanowisku i w jakim zakresie ich nie spełnia.

Powódka, jak wynika to z treści uzasadnienia żądania pozwu, odniosła się zresztą do wskazanej przez pracodawcę przyczyny powołując się na konkretne sytuacje i okoliczności.

Podana przyczyna wypowiedzenia powódce umowy o pracę była przy tym rzeczywista i uzasadniała wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe potwierdziło bowiem w sposób niebudzący żadnych wątpliwości fakt, że powódka, do dnia wypowiedzenia jej umowy
o pracę, nie wykonała w pełni zadań w zakresie uporządkowania stanu majątku strony pozwanej w dokumentacji w tym, w księgach inwentarzowych, nie wykonała spisu inwentarza, wpisu do programu V. Inwentarz oraz wpisu i aktualizacji majątku w (...)
a także nie sporządziła inwentaryzacji doraźnej do dnia 31.12.2019 r.

Z przeprowadzonych ustaleń faktycznych wynika w szczególności, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej na stanowisku specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych a następnie na stanowisku starszego specjalisty ds. administracyjno-gospodarczych, jak również, że do zadań powódki należało m.in. prowadzenie całokształtu spraw związanych
z majątkiem pozwanej w tym: prowadzenie ksiąg inwentarzowych, przeprowadzanie inwentaryzacji oraz właściwe rozmieszczenie i oznakowanie majątku jednostki, a także wprowadzanie danych dot. infrastruktury we W. i w Filiach do Systemu Informacji Oświatowej ( (...)).

Na zajmowanych stanowiskach podstawowym obowiązkiem powódki było właśnie wykonanie zadań związanych z uporządkowaniem majątku strony pozwanej, w tym zwłaszcza ksiąg inwentarzowych oraz przeprowadzenie inwentaryzacji a także m.in. wprowadzenie danych do programu V. Inwentarz (tzw. elektroniczna księga inwentarzowa).

Prawidłowe realizowanie przez powódkę w/w zadań miało przy tym istotne znacznie dla strony pozwanej w szczególności z uwagi na fakt, że w 2020 r. przypadała, wymagana ustawą o rachunkowości, inwentaryzacja tzw. czteroletnia w związku z czym dyrektorowi strony pozwanej zależało na uporządkowaniu ksiąg inwentarzowych. Nadto uporządkowanie ksiąg inwentarzowych oraz spraw majątkowych pozwanej od 2017 r. było również bardzo ważne dla nowozatrudnionego dyrektora strony pozwanej J. H. z uwagi na fakt, że objęcie przez nią stanowiska związane było także z przejęciem odpowiedzialności za majątek pozwanej.

Tymczasem, jak wynika z zgromadzonego materiału dowodowego, powódka nie realizowała prawidłowo w/w zadań, co stwarzało liczne trudności w zakresie funkcjonowania strony pozwanej.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe dyrektor strony pozwanej już w marcu 2019 r. wydała zarządzenie w sprawie przeprowadzenia inwentaryzacji doraźnej majątku, wyznaczając termin końcowy na jej przeprowadzenie na dzień 30.04.2019 r., przy czym za wykonanie tego zadania odpowiedzialna była powódka, która jednak nie zrealizowała zadania w w/w terminie. Z uwagi na powyższe oraz fakt, iż w czerwcu 2019 r. organ prowadzący podjął decyzję o przeniesieniu siedziby strony pozwanej do nowego obiektu – co powodowało konieczność pilnego dokonaniu spisu z natury, aby wiadomo było jaki majątek będzie przenoszony do nowej lokalizacji a jaki będzie przekazywany innym placówkom - dyrektor strony pozwanej poinformowała powódkę o tym, że musi ona przyspieszyć z inwentaryzacją, porządkowaniem spraw majątkowych pozwanej, przy czym
w kolejnym okresie powódka była wielokrotnie ponaglana przez dyrektora, a także przez główną księgową, o dokończenie prac przy inwentaryzacji. Powyższe jednak nie przynosiło oczekiwanego skutku, zaś powierzone powódce w w/w zakresie zadania nie były realizowane przez powódkę w sposób oczekiwany przez dyrektora pozwanej, która oczekiwała szybkiego postępu prac. Co istotne zarówno na spotkaniu w listopadzie 2019 r. jak i w grudniu 2019 r. dyrektor strony pozwanej w związku z brakiem informacji od powódki odnośnie inwentaryzacji i porządkowania spraw majątkowych, nie tylko pytała powódkę co zostało wykonane w tym zakresie, ale również proponowała powódce przydzielenie pracownika do pomocy w realizacji tego zadania jednak powódka odmawiała informując, że sama wykona zadanie. Mimo powyższego a także ciągłych zapewnień ze strony powódki, że ostatecznie wykona ona inwentaryzację i uporządkuje sprawy majątkowe, do końca grudnia 2019 r. powódka nie wykonała tego zadania w tak przedłużonym jej terminie, co miało negatywne konsekwencje dla strony pozwanej. Nieprzekraczalny termin rozliczenia roku budżetowego
w sprawach finansowo-księgowych, porównania ksiąg inwentarzowych z księgami księgowo - rachunkowymi czyli ustalenie wartości majątku na stan 31.12.2019 r. przypadał bowiem na dzień 15.01.2020 r. Powódka, wobec niewykonania w/w zadania, dane do bilansu potwierdziła jedynie na dokumentacji księgowej bez weryfikacji z księgami wskazującymi stan majątku, w konsekwencji czego następczo okazało się, że stan podany przez powódkę księgowej był niezgodny z zapisami w księgach.

Także w kolejnym okresie dyrektor strony pozwanej wielokrotnie zwracała się do powódki o udzielenie informacji na jakim etapie znajduje się prowadzona przez powódkę inwentaryzacja wyznaczając jej przy tym kolejne nowe terminy na zrealizowanie inwentaryzacji. Dyrektor prosiła również L. M. o ustalenie czy, po kolejnych spotkaniach, powódka wykonała zadania, które zadeklarowała się wówczas wykonać. Także bezpośredni przełożony powódki był na bieżąco informowany o niewykonywaniu obowiązków przez powódkę jednak w odpowiedzi informował on, iż powódce nie może nic powiedzieć, gdyż powódka bardzo emocjonalnie reaguje. Z powódką przeprowadzane były także spotkania celem wyjaśnienia postępu prac, na których zobowiązywano także powódkę do wykonania zaległych zadań w oznaczonych terminach, w tym do przygotowania brakujących protokołów przekazania i uporządkowania ksiąg inwentarzowych do dnia 02.07.2020 r. (vide: spotkanie z dnia 24.06.2020 r.) a także weryfikowano postęp prac wykonanych przez powódkę zakreślając jej kolejne terminy na realizację obowiązków (vide: spotkania z dnia 24.07.2020 r., z dnia 03.08.2020 r., z dnia 03.09.2020 r.)

Także na kolejnych spotkania proponowano powódce pomoc innego pracownika jednak powódka odmówiła pomocy nie informując czego oczekuje, aby móc wykonać powierzone jej zadania.

Co istotne strona pozwana, w okresie od listopada 2019 r. przeprowadziła likwidację części składników majątkowych co wpłynęło na znaczne zmniejszenie majątku, który miał podlegać inwentaryzacji, w tym w filiach strony pozwanej, a zatem i na zakres zadań powódki. Nadto w maju i czerwcu 2020 r. powódce ograniczono część jej dotychczasowych obowiązków – mimo, iż strona pozwana nie miała takiej powinności, gdyż powódka była zobowiązana do wykonywania wszystkich przypisanych do jej stanowiska zadań - aby ta mogła skupić się nad przeprowadzaniem inwentaryzacji.

Nadto w okresie od marca do czerwca 2020 r. w związku z pandemią (...)19 strona pozwana nie realizowała żadnych szkoleń, konferencji, wyjazdów i delegacji,
w związku z czym nie było także pracowników pedagogicznych a ilość faktur była niewielka. Strona pozwana nie sprawowała także zarządu nowym obiektem przy ul. (...),
w związku z czym nie było konieczności np. przygotowywania umów najmu. Powyższe znacząco zmniejszyło zaś ilość zadań powódki w zakresie obsługi obiektu i terenu oraz prowadzenia rejestru wynajmu sal i pracowni, a także w zakresie opisywania faktur zakupowych. Z uwagi na powyższe w okresie tym była nie tylko możliwość wykonania spisu inwentarzowego, tj. uporządkowania ksiąg inwentarzowych, przygotowania naklejek
i sporządzenia wywieszek spisowych, ale i okres ten (od marca 2020 r. do czerwca 2020 r.) był najlepszym czasem dla powódki do przeprowadzenia inwentaryzacji w związku z bardzo małą ilością dodatkowych obowiązków. Mimo powyższego to również jednak nie wpłynęło na dokończenie przez powódkę zadań z zakresu uporządkowania ksiąg inwentarzowych
i przeprowadzenia inwentaryzacji.

Nadto powódka, mimo, iż należało to do jej obowiązków, nie wprowadzała na bieżąco danych dotyczących majątku pozwanej do Systemu Informacji Oświatowej, skutkiem czego jeszcze w październiku 2020 r. nadal nie były naniesione w w/w bazie składniki majątku, które uległy kasacji, likwidacji.

Z uwagi na fakt, iż od marca 2019 r. do sierpnia 2020 r. powódka nie dokończyła żadnej bazy danych związanej z majątkiem strony pozwanej, tj. (...), V. Inwentarz i nie przygotowała danych koniecznych do sprawozdawczości, co spowodowało utrudnienia
w pracy księgowości, dyrektor strony pozwanej, aby uniknąć zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych (za niewykonanie przez pracodawcę czteroletniej inwentaryzacji majątku) postanowiła zatrudnić dodatkową osobę celem pomocy powódce w części zadań,
w tym przy wprowadzaniu danych do programu V. Inwentarz. Wówczas jednak okazało się, że zatrudniona pracownica nie może zakończyć swojej pracy, gdyż księgi inwentarzowe nie były uporządkowane, a przy tym zawierały błędy we wpisach powódki, skreślenia
i poprawki, zaś dodatkowo pracownica nie otrzymała od powódki wszystkich danych do wprowadzenia do programu, tj. otrzymała dane bez wartości.

Z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika przy tym, że na dzień 04.09.2020 r. nie tylko nie był w pełni uporządkowany stan majątku strony pozwanej
w dokumentacji w tym zwłaszcza w księgach inwentarzowych, które zawierały liczne błędy we wpisach, ale i nie został sporządzony przez powódkę spis inwentarzowy, nie został
w całości wykonany spis z natury w pomieszczeniach, w niektórych pomieszczeniach nie zostały wykonane wywieszki inwentarzowe a majątek nie został wpisany do programu V. Inwentarz i na części składników majątku nadal nie było naklejek z kodami kreskowymi. W księgach inwentarzowych zdarzały się przy tym błędy także w zakresie wpisów już dokonanych przez powódkę i inne nieprawidłowości, co potwierdziła
w szczególności kontrola ksiąg inwentarzowych pozostawionych przez powódkę przeprowadzona, w ramach zlecenia zewnętrznego, przez S. K..

Błędy powódki zostały również zauważone przez K. Ś., która ostatecznie przygotowywała księgi inwentarzowe do inwentaryzacji, a która musiała uzupełnić niewprowadzone faktury zakupu (grudzień 2019 r., luty 2020 r.), przeanalizować wszystkie protokoły likwidacji i przekazania, które nie były wprowadzone lub były wprowadzone jedynie częściowo, albo zawierały zdublowane lub wykasowane rzeczy z ksiąg w latach ubiegłych. Wówczas ustalono także, iż błędów popełnionych przez powódkę było bardzo dużo, co powodowało, iż faktyczna wartość majątku pozwanej była w nich zaburzona, co utrudniało sporządzenie rzetelnej informacji sprawozdawczej i inwentaryzacyjnej.

Mimo zakresu zadań K. Ś. w/w zadania wykonała do połowy października 2020 r. wykonując w tym czasie także swoje dotychczasowe obowiązki. Należy zatem z całą stanowczością stwierdzić, że księgi nie mogły zawierać aż tak dużych zaległości, aby powódka nie mogła ich uporządkować w ciągu około 18 miesięcy zatrudnienia u strony pozwanej skoro inny, nowozatrudniony pracownik wykonał to w okresie około 1,5 miesiąca, wykonując przy tym inne swoje obowiązki.

Tym samym wypowiedzenie powódce umowy o pracę uznać należało za uzasadnione.

Warto w tym miejscu podkreślić, że zatrudnienie powódki u strony pozwanej miało na celu w głównej mierze uporządkowanie ksiąg inwentarzowych oraz spraw majątkowych pozwanej od 2017 r., na czym bardzo zależało nowozatrudnionemu dyrektorowi strony pozwanej J. H. również z uwagi na fakt, że objęcie przez nią stanowiska związane było także z przejęciem odpowiedzialności za majątek pozwanej. Powódka od początku zatrudnienia wiedziała przy tym, że jest to jej podstawowe zadanie (vide: zakresy obowiązków) a także jej najważniejsze zadanie, co niewątpliwie potwierdzają liczne rozmowy z powódką, w trakcie których ustalano zakres wykonanych prac, ponaglano powódkę do ich zakończenia i zakreślano kolejne terminy ich wykonania. Co więcej powódce, znany był nie tylko stan ksiąg inwentarzowych w momencie zawarcia umowy
o pracę na czas nieokreślony, ale i zakres jej obowiązków.

Uwzględniając powyższe okoliczności nie budzi wątpliwości Sądu, że rozwiązanie umowy o pracę z powódką było w pełni uzasadnione.

Należy podkreślić, iż wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony, w trybie art. 30 § 1 pkt 2 k.p., jest zwykłym sposobem rozwiązywania umowy o pracę, a pracodawca ma prawo do stosowania takiej polityki kadrowej, która zapewni prawidłową realizację jego zadań. Sama przyczyna nie musi mieć zatem szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości – wypowiedzenie umowy o pracę jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.12.1997 r., I PKN 419/97, Legalis).

Sąd w niniejszej sprawie, bazując na stanowisku wypracowanym w orzecznictwie uznał, że brak dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków stanowią uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27.06.1985 r., II PZP 10/85). Jednocześnie podkreślić należy, że same przyczyny wypowiedzenia – dla jego skuteczności – nie muszą charakteryzować się znaczną wagą ani powodować szkód po stronie pracodawcy. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 03.08.2007 r., I PK 79/07, Legalis).

W konsekwencji powyższego, w ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie wskazana powódce przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista i następczo, uzasadniała - merytorycznie - wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Owszem Sąd miał na uwadze fakt, że w przypadku powódki była potrzeba uporządkowania ksiąg inwentarzowych także za wcześniejsze okresy tj. za 2017 i 2018 r. kiedy to powódka nie pracowała u pozwanej, że powódka wykonując swoje obowiązki
z zakresu prowadzenia całokształtu spraw związanych z majątkiem pozwanej musiała także realizować pozostałe zadania, że w niektórych okresach mogło dochodzić także do wykonywania przez nią dodatkowych zadań np. w związku z przeprowadzką lub z pandemią (...)19, jednak zważyć wypadnie, iż wszystkie te obowiązki mieściły się w zakresie obowiązków powódki. Powódka została zatrudniona na określonym stanowisku, do którego przypisane było wykonywanie określonych zadań (w tym innych jej zleconych), tym samym winna ona była liczyć się z tym, że w okresie zatrudnienia u pozwanej będzie je wykonywała lub, że mogą być jej powierzone dodatkowe czynności. Nadto skoro na zajmowanych stanowiskach podstawowym obowiązkiem powódki było wykonanie zadań związanych
z uporządkowaniem majątku strony pozwanej, w tym zwłaszcza ksiąg inwentarzowych oraz przeprowadzenie inwentaryzacji to nie budzi wątpliwości Sądu, iż powódka obowiązana była również uporządkować księgi inwentarzowe za okres 2017 i 2018 r. na co zresztą miała ostatecznie około 18 miesięcy swojego zatrudnienia u pozwanej. Powyższego zadania powódka w w/w okresie jednak nie wykonała, co jednoznacznie potwierdza m.in. protokół
z kontroli ksiąg złożony do akt sprawy. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało zaś, aby u pozwanej były takie zaszłości, których nie można było uporządkować
w okresie od marca 2019 r. do sierpnia 2020 r., tj. przez okres 18 miesięcy.

W ocenie Sądu bez istotnego znaczenia w niniejszej sprawie pozostawała przy tym okoliczność wykonywania przez powódkę w czasie jej całego zatrudnienia innych drobnych obowiązków, czasami wychodzących poza zakres jej zadań. Powódka miała bowiem obowiązek wykonywać wszystkie zadania wynikające z zakresu jej obowiązków
i wykonywanie jednych obowiązków nie powinno wpływać na realizację pozostałych.

Powódka podnosiła także, że o tym, iż była dobrym pracownikiem świadczy m.in. fakt, że nie otrzymała żadnych kar porządkowych, w grudniu 2019 r. została przeprowadzona ocena wykonywania przez nią obowiązków i otrzymała maksymalną liczbę punktów oraz ocenę wyróżniającą, natomiast w październiku 2019 r. wręczono jej dyplom uznania za wyjątkowe zaangażowanie oraz wieloletnią pracę na rzecz pozwanego. Powyższe twierdzenie nie zasługiwało jednak na uwzględnienie, gdyż sam fakt braku stosowania kar porządkowych nie świadczy jeszcze o braku zastrzeżeń do pracy danego pracownika, podobnie jak
i podwyżka wynagrodzenia czy też przyznanie dodatkowego świadczenia za realizację dodatkowych zadań nie przesadza automatycznie o tym, że dany pracownik wykonuje swoje obowiązki zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy. Nadto jak wynika z poczynionych ustaleń faktycznych powódka otrzymała w dniu 11.10.2019 r. dyplom uznania, z okazji Dnia Edukacji Narodowej, co uzasadnia przyjęcie - zgodnie z stanowiskiem pozwanej zawartym
w odpowiedzi na pozew - że dotyczyło to wszystkich pracowników strony pozwanej. Sama natomiast ocena pracy powódki dotyczyła wyłącznie okresu do dnia 09.12.2019 r. podczas, gdy to w kolejnym okresie ujawniły się dalsze istotne zastrzeżenia do pracy powódki, zaś sama ocena wystawiona została powódce przez jej bezpośredniego przełożonego A. W. nie zaś przez dyrektora pozwanej, a to dyrektor miał zastrzeżenia do pracy powódki.

Powódka w treści pozwu podniosła również, że zachowanie dyrektor J. H. oraz głównej księgowej L. M. wobec niej miało na celu doprowadzenie do sytuacji, w której to ona sama podejmie decyzję o odejściu z pracy. Nadto zarzuciła, że w/w dopuszczały się wobec niej nękania i zastraszania - jednak w toku sprawy powódka nie zdołała wykazać, aby takie sytuacje w rzeczywistości miały w ogóle miejsce. Samo organizowanie spotkań przez w/w z powódką oraz dopytywanie powódki o aktualny stan inwentaryzacji nie może świadczyć o jakimkolwiek nękaniu. J. H. jako przełożona powódki i L. M. jako główna księgowa miały prawo kontrolować powódkę
w jakim zakresie wykonuje ona swoje obowiązki, tym bardziej, że wykonywanie zadań przez powódkę ściśle przekładało się na ich odpowiedzialność i obowiązki. Co najistotniejsze, dyrektor strony pozwanej kilkukrotnie oferowała powódce pomoc, jednak to powódka nie chciała jej przyjąć.

Reasumując, Sąd uznał, iż wskazane powódce przez stronę pozwaną przyczyny wypowiedzenia jej umowy o pracę były uzasadnione. W orzecznictwie dominuje pogląd, że brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków pracowniczych uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę. Uzasadniać wypowiedzenie może zarówno jednorazowe zdarzenie ważące negatywnie na ocenie rzetelności i sumienności pracownika oraz właściwego wykonywania przez niego obowiązków, jak też wielokrotne, powtarzalne jego naganne "drobne" zachowania, które
u obciążonego ryzykiem pracodawcy, powodują uznanie braku przydatności pracownika do wykonywania danej pracy. Bez znaczenia dla oceny zasadności wypowiedzenia są przy tym przyczyny (źródła) nieprawidłowych czy też nagannych zachowań pracownika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.12.1997 r., sygn. I PKN 419/97, SNP 1998/20/598).

Tym samym przyczynę wypowiedzenia powódce umowy o pracę należało także uznać za rzeczywistą i uzasadniającą wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku i powództwo oddalił.

Orzeczenie o kosztach postępowania, zawarte w punkcie II wyroku, Sąd oparł na treści przepisu art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw
i celowej obrony (koszty procesu). Reguła ta dotyczy także spraw rozpatrywanych przez sądy pracy. Powódka przegrała niniejszy proces w związku z czym obowiązana była do zwrotu stronie pozwanej kosztów procesu. Na poniesione przez stronę pozwaną koszty złożyło się zaś wynagrodzenie pełnomocnika ją reprezentującego w kwocie 180 zł - ustalone zgodnie
z przepisem § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w punkcie III wyroku znajduje oparcie w art. 108 k.p.c. oraz art. 113 w zw. z art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. W toku postępowania powódka była zwolniona od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od pozwu na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy. Żądanie pozwu podlegało w całości oddaleniu, w związku z czym nie budzi wątpliwości, iż powódka jest stroną, która - w rozumieniu art. 98 k.p.c. - proces przegrała, co winno uzasadniać obciążenie jej kosztami postępowania w zakresie opłaty sądowej. Z dyspozycji art. 113 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wynika jednak, iż nie istnieją podstawy do obciążenia kosztami strony, zwolnionej od kosztów postępowania, która proces przegrała.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE