Sygn. akt IV P 105/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2021r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant: Justyna Wicher

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2021r. w Świdnicy na rozprawie

sprawy z powództwa M. D.

przeciwko (...) sp. z o.o. w Ś.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda M. D. na rzecz strony pozwanej (...) sp. z o.o. w Ś. kwotę 180 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód M. D. domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) sp. z o.o. z/s w Ś. kwoty 30.000 zł. tytułem odszkodowania za niezgodne rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, iż u strony pozwanej zatrudniony był od 16 listopada 1998r.W dniu 1.09.2021r., po urlopie wypoczynkowym i zwolnieniu lekarskim, pracodawca złożył powodowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym z powodu ciężkiego naruszenia przez powoda obowiązków pracowniczych polegającego na przesyłaniu ze służbowego adresu e- mailowego powoda na jego prywatny adres e-mailowy dokumentów obejmujących tajemnicę przedsiębiorstwa strony pozwanej, co mogło narazić ją na szkodę. Oświadczenie zawierało ponadto uzasadnienie. Powód zaprzeczył prawdziwości wskazanej przyczyny. Wskazał, iż przez 22 lata świadczył lojalnie pracę na rzecz pozwanego, nie korzystał ze zwolnień lekarskich. Nigdy nie podejmował działań mających na celu wyrządzenie szkody stronie pozwanej, nigdy nie wykorzystywał i nie ujawniał dokumentów i informacji stanowiących tajemnicę spółki. Wobec faktu, iż często pracował w godzinach nadliczbowych w domu, przesyłał sobie na prywatna skrzynkę narzędzia informatyczne jak kalkulator E., politykę poufności, programy tekstowe służące do sterowania maszyną. Była to praktyka powszechna u pracodawcy, który akceptował tego typu działania. Ponadto, jak wskazał powód, pracodawca wiedział o założonej przez powoda firmie zajmującej się obróbką skrawaniem i strona pozwana zlecała mu jako firmie wykonanie różnych detali. Powód też za zgodą strony pozwanej dokonał zakupu maszyny, którą pozwana nie była zainteresowana, od firmy (...) i od lutego 2020 na adres mailowy powoda przychodziła korespondencja związana z zakupem tej maszyny. W dalszej części uzasadnienia powód wskazał, jakie dokumenty przesłał na prywatną skrzynkę i w jakich datach oraz w jakim celu. Zdaniem powoda żadne z tych dokumentów nie stanowiły tajemnicy przedsiębiorstwa. Powód wskazał, iż prawdziwą przyczyną jego zwolnienia dyscyplinarnego, było negatywne nastawienie do powoda dyrektora operacyjnego M. S. (1). Jak wskazał w lutym 2020r. M. S. objął stanowisko dyrektora operacyjnego, zaś w marcu pozwana podjęła próbę wymuszenia na powodzie zmiany warunków pracy i płacy na mniej korzystne zarówno w zakresie warunków pracy jak i płacy. Powód nie wyraził na to zgody i wówczas zaczęto go straszyć zwolnieniem dyscyplinarnym, w związku z czym dnia 1.04.2020r. powód złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem. Na skutek presji ze strony prezesa zarządu powód cofnął oświadczenie i objął stanowisko technologa w dziale marketingu. Następnie powód opisał zdarzenia, które miały miejsce w dniu 24.08.2020r., a w następstwie których zablokowano mu dostęp do poczty e-mail, po czym nastąpiło złożenie oświadczenia, od którego powód się odwołał do sądu.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W pierwszej kolejności zwrócono uwagę, iż powód nie kwestionował wysyłania wiadomości z adresu służbowego na prywatny, a co więcej takie okoliczności przyznał. Wśród przedmiotowych informacji było wiele mających istotne znaczenie dla działalności pozwanego i stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. W dalszej części strona pozwana opisała dokumenty przesłane przez powoda, ich znaczenie dla spółki i zagrożenie, jakie niosło ze sobą ujawnienie/wykorzystanie tych danych. Wskazała, powołując dowody, na znaczenie i sformalizowanie procedur mających na celu ochronę istotnych danych i dokumentów zawartych w regulaminie pracy i polityce użytkowania systemów informatycznych, kodeksie etycznym, przedstawianych pracownikom na szkoleniach. Pozwana zaprzeczyła wskazanej przez powoda powszechnej praktyce pracowników przesyłania danych z poczty służbowej na prywatną i aby ta praktyka akceptowania była przez stronę pozwaną. Dokonano wyraźnego rozróżnienia współpracy powoda z pozwanym jako pracownika i jako podmiotu działalności gospodarczej, z którym współpraca ustała w lutym 2020r., a zatem uzasadnienie powoda, że dane przesyłał w związku z tymi zleceniami strona pozwana uznała za bezzasadne. Ponadto wskazano na notoryczne wykorzystywanie przez powoda czasu pracy dla czynności związanych z jego działalnością gospodarczą, szczególnie w okresie maj-lipiec 2020r. Wskazano również, iż powód dysponował laptopem służbowym, wobec czego nie miał potrzeby przesyłania danych na prywatną pocztę. Ponadto wskazano, iż powód mógł korzystać z dostępu do sieci pozwanej poprzez bezpieczne szyfrowane połączenie (...). Zwrócono też uwagę, że powód przesyłał pliki w godzinach rannych, gdzie miał szansę dokończyć zadanie jeszcze w godzinach pracy. Ponadto, jak wywodziła strona pozwana, nie odnotowano, aby powód dokonywał przesyłania zwrotnego dokumentów, które miał rzekomo kończyć w domu. W dalszej części opisano mocne, ale i słabe strony powoda jako pracownika. Zaprzeczono, aby przyczyną zwolnienia były personalnie nieporozumienia powoda z M. S., który w pracy kieruje się bezstronnością, o czym świadczyła choćby dokonana przez niego okresowa ocena powoda, a działania podejmowane od marca 2020 nie były nakierowane na powoda, a miały związek ze zmianami w związku z pandemią. Wskazano na brak uzasadnienia dla przesłania na prywatna pocztę powoda planu produkcyjnego, przedstawiono zasady współpracy z kontrahentami pozwanej, okoliczności nabycia przez powoda maszyny od firmy (...). Opisano również okoliczności zdarzeń z dnia 24 sierpnia 2020r., dalszą relację stron i okoliczności rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z szerokim uzasadnieniem prawnym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. D. zatrudniony był u strony pozwanej (...) sp. z o.o. w Ś. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 16.11.1998r.

Dowód: akta osobowe powoda w załączeniu

W 2019r. począwszy od 16.05.2019r., strona pozwana zawierała z powodem a następnie D.R.M. Centrum Obróbki (...) M. D. w Ś. umowy zlecenia wykonania detali z powierzonego materiału z ostatnim zamówieniem z lutego 2020r. i ostatnią fakturą z marca 2020r.

Dowód: umowy, rachunki k. 18-43

Zeznania stron e- protokół k.385

Powód był wieloletnim doświadczonym pracownikiem cenionym z uwagi na posiadaną wiedzę, miał jednak problemy z punktualnością, emocjonalnie reagował na problemy, w małym stopniu nadzorował podległych pracowników, słabo znał języki obce. W okresowej ocenie pracownika M. S. (1) przyznał powodowi 510 pkt, D. K. – 470. M. S. (1) zachowywał bezstronność w relacjach z powodem, choć miał do niego zastrzeżenia, natomiast powód nie lubił M. S.. Na uwagi ze strony dyrektora reagował nerwowo, stawał się agresywny, podważał jego kompetencje. Działania podejmowane u strony pozwanej od marca 2020 w ramach ograniczenia kosztów nie były nakierowane na powoda, a miały związek ze zmianami w związku z pandemią- aby móc utrzymać dotychczasowy stan zatrudnienia przy spadku zleceń strona pozwana podjęła radykalne kroki w kierunku redukcji kosztów. W pierwszej kolejności objęła ona zarząd pozwanej, dyrektorów, kierowników, ostatecznie kilkadziesiąt osób począwszy od najlepiej zarabiających.

Dowód:

arkusz oceny okresowej- akta osobowe powoda w załączeniu

zeznania na piśmie na piśmie M. S. (1) jako świadka (k.283-289) i jako strony

zeznania na piśmie na piśmie świadka K. B. (1) k. 251 -262

zeznania na piśmie na piśmie świadka T. H. k.271-272,

zeznania na piśmie na piśmie świadka Ł. F. k.266-268

zeznania na piśmie na piśmie świadka J. Z. k. 304-306

zeznania na piśmie G. B. k.321-322

Strona pozwana ogromny nacisk kładła na ochronę danych mających strategiczne znaczenie dla przedsiębiorstwa zabezpieczając się na różne sposoby przed ich „wyciekiem” czy ujawnianiem ich osobom trzecim przez pracowników. Regulamin pracowniczy, który był znany powodowi, w par 8 pkt 1.9 stanowił, iż pracownik jest obowiązany w szczególności przestrzegać tajemnicy przedsiębiorcy dotyczącej w szczególności : informacji o klientach spółki, stosowanych technologiach, narzędziach i możliwościach produkcyjnych spółki, rozwiązań organizacyjnych, dokumentów wewnętrznych( także w wersji elektronicznej), programów sterujących, wszelkich informacji wskazanych przez (...) jako chronione tajemnicą przedsiębiorstwa. Ponadto u strony pozwanej obowiązywała polityka użytkowania systemów informatycznych, której jednym z celów było etyczne i zgodne z prawem użytkowanie systemów informatycznych pozwanej oraz uświadamianie pracownikom ich odpowiedzialności za bezpieczeństwo systemów informatycznych. W dokumencie tym zdefiniowano pojęcie informacji, poufności i dostępności, informacji niejawnej i tajemnicy przedsiębiorstwa. Tę ostatnią stanowiły wszystkie informacje wytworzone wewnątrz spółki, których przetwarzanie i udostępnianie podlega restrykcjom z uwag na szczególne znaczenie pracodawcy ( właściciela informacji), nie przeznaczone do przedstawienia na forum publicznym. Wyraźnie zaznaczono, że systemy informatyczne (...) mogą być wykorzystywane tylko do użytku służbowego, a ich wykorzystanie prywatne ( włączając e-mail i internet) zostało dozwolone tylko na zasadach określonych w rozdziale 9 dokumentu. Zabroniono wszystkiego, co jest nielegalne, narusza politykę i co może zaszkodzić interesom firmy lub jej reputacji. Wskazano też na obowiązek wykorzystywania szyfrowanych połączeń (...) skonfigurowanych przez administratora IT, używanie e-mail w celach prywatnych zostało ograniczone do uzasadnionych przypadków zgodnych z prawem i etyką, polityką bezpieczeństwa (...), miało mieć miejsce tylko podczas przerw w pracy bądź po godzinach pracy, nie mogło wpływać na efektywność czy powodować nieuzasadnionego wykorzystania zasobów firmowych, być sporadyczne i nie stanowić reguły, z zaznaczeniem unikania używania e-mail do wysyłania poufnych informacji. Zdefiniowano nieuzasadnione użytkowanie jako m.in. prywatne użytkowanie, które nie może być uzasadnione w kontekście wykonywania obowiązków służbowych pracownika. Oba wspomniane dokumenty kładły nacisk na przestrzeganie czasu pracy, przeznaczanie go wyłącznie na sprawy służbowe, a praca w nadgodzinach została przewidziana tylko na wyraźne polecenie i za zgodą pracodawcy. Ponadto dany pracownik miał uprawnienia tylko do korzystania z tych danych i narzędzi, które były mu niezbędne do realizacji obowiązków pracowniczych, o czym wiedział także powód z karty uprawnień pracownika. W zakresie uprawnień powoda nie leżały zadania opracowywania planu na stanowisku technologa i nie wykonywał tego typu działań; u pozwanej leżało to w gestii kierownika produkcji.

W swojej pracy powód miał stały i pełny dostęp do służbowej skrzynki mailowej. Mógł korzystać z niej w pracy, a także przez wysokiej jakości służbowego smartfona, na każdym komputerze przez przeglądarkę (...) oraz przez (...).

Dowód:

polityka… k. 119-150

regulamin k. 101-118

karta uprawnień pracownika ( akta osobowe- w załączeniu )

listy obecności na szkoleniach

polityka bezpieczeństwa

polityka bezpieczeństwa IT

oświadczenie powoda o zapoznaniu się z polityka bezpieczeństwa

kodeks etyczny pozwanej

potwierdzenie powoda zapoznania się przez powoda z zakresem obowiązków pracowniczych w kwietniu 2020r. – akta osobowe powoda w załączeniu

pokwitowanie przyjęcia telefonu – akta osobowe powoda w załączeniu

karta uprawnień w systemie IT – akta osobowe powoda w załączeniu zeznania na piśmie na piśmie świadka D. K. k.295-300

zeznania na piśmie na piśmie M. S. (1) jako świadka (k.283-289) i jako strony

zeznania na piśmie świadka K. B. (1) k. 251 -262

zeznania na piśmie świadka T. H. k.271-272

zeznania na piśmie świadka T. F. k.266-268

zeznania na piśmie świadka J. Z. k.304-306

zeznania na piśmie świadka T. M. k.275-277

zeznania na piśmie świadka G. B. k.321-322

zeznania świadka na piśmie S. M. k.350-351

zeznania powoda ( częściowo)e- protokół k.385

Propozycja zmian związanych z pandemią została przedstawiona kierownikom, w tym powodowi, i w zrozumieniu dla sytuacji rynku została zaakceptowana przez wszystkich, poza powodem. Powód pismem z dnia 1.04.2020r. złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę, bez podania przyczyny, z podziękowaniem za owocne lata współpracy. Wbrew oczekiwaniom powoda pozwana nie zgodziła się na zwolnienie powoda z wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia i powód cofnął swoje oświadczenie, na co pozwana wyraziła zgodę proponując mu stanowisko specjalisty technologa w dziale marketingu. Tym samym powód przestał pełnić funkcje kierownicze i zarządcze, ale w dalszym ciągu miał dostęp do tajemnic przedsiębiorstwa dotyczących kontrahentów, ofert, cen, czasów obróbczych, sposobów dokonywania naliczeń itp.

Dowód oświadczenie k.44

W dniu 15.05.2020r. powód przesłał na prywatny adres e-mail dokumenty zatytułowane: FW: odbiór maszyny (...), RE: I. for (...), FW: odbiór maszyny (...), FW: faktura, 13.05- FW: kontakt, 12.05-F.: zlecenie transport, 3.06- FW: zapytanie ofertowe zawierający zapytanie ofertowe klienta, podczas gdy pozwana nie wyrażała zgody na przejmowanie swoich klientów przez powoda bez swojej wiedzy i zgody. Powód w tej wiadomości wysłał sobie dane o kontrahencie pozwanej, dane osobowe pracowników kontrahentów, 5.06 FW: wysyłanie wiadomości e-mail (...)_MF1_06_05_ (...), 17.07-FW: Plan Produkcji, gdzie powód wysłał arkusz kalkulacyjny pozwanej, służący do planowania produkcji. Pozwana nie wyrażała zgody na używanie tego narzędzia w celu prywatnym. Dokument ten zawierał dane maszyn wykorzystywanych przez pozwanego w jego działalności gospodarczej; przygotował go w godzinach pracy u pozwanej i sobie przesłał, 20.07-FW: umowa poufności zawierający dwujęzyczny projekt umowy o zachowaniu poufności z zagranicznym kontrahentem pozwanej. Załącznik zawierał informacje o warunkach współpracy z kontrahentem. Zawieranie, opiniowanie i negocjowanie tego typu umów nie należało do obowiązków powoda, 22.07- FW: gratowniki (...) i szlifierki (...) zawierający ofertę kontrahenta (...) ( (...) SA) . Korespondencja zawierała dane kontrahenta, dane osobowe pracowników kontrahenta, informacje o narzędziach stosowanych przez pozwaną i ich parametrach Wiadomość ta w stopce oznaczona była jako poufna i objęta zakazem jej ujawniania, przeznaczona wyłącznie do adresatów, 29.07- powód przesłał „ pliczek do ofertowania” zawierający w załączeniu arkusz kalkulacyjny służący do obliczania czasu obróbki wyrobów, a pośrednio cen wyrobów. Zawierał on algorytmy, które są szczególnie istotne w działalności pozwanej. Zostały one przez nią samodzielnie wypracowane i są używane w wielu obszarach. Czas obróbki jest jednym z najistotniejszych czynników działalności pozwanej. Uzyskanie takiego arkuszu przez podmiot trzeci pozwala na uzyskanie wiedzy o możliwościach produkcyjnych pozwanej, sposobie kalkulacji ceny, a pośrednio samej cenie. Przesłany dokument zawierał wprost konkretne wyliczenia pozwanej z wartościami liczbowymi dla danego wyrobu, czyli dane, którymi pozwana posługuje się w działalności, 30.07- „ (...). (...), który zawierał w załączeniu arkusz kalkulacyjny służący do obliczania czasu obróbki wyrobów, a pośrednio cen wyrobów Zostały one przez nią samodzielnie wypracowane i są używane w wielu obszarach czas obróbki jest jednym z najistotniejszych czynników działalności pozwanej. Uzyskanie takiego arkuszu przez podmiot trzeci pozwala na uzyskanie wiedzy o możliwościach produkcyjnych pozwanej, sposobie kalkulacji ceny, a pośrednio samej cenie. Przesłany dokument zawierał wprost konkretne wyliczenia pozwanej z wartościami liczbowymi dla danego wyrobu, czyli dane, którymi pozwana posługuje się w działalności.

Do prywatnej skrzynki mailowej powoda dostęp miała osoba trzecia jak I. K.- pracownik firmy konkurencyjnej P. T. Usługi (...) w J..

Dowód:

e-maile k. 71-98

zeznania na piśmie świadka I. K. k. 318

zeznania stron e- protokół k.385

zeznania na piśmie na piśmie M. S. (1) jako świadka k.283-289

zeznania na piśmie świadka K. B. (1) k. 251 -262

W okresie od 17.08.2020r. do 31.08 powód przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Dowód:

skierowanie do poradni specjalistycznej, zaświadczenie lekarskie wynik badania k. 12-15

Wobec powzięcia przez stronę pozwaną informacji, że powód oraz drugi pracownik P. P. (1) pomimo zwolnienia lekarskiego i nie świadczenia pracy na rzecz pozwanej pracują w firmie powoda, M. S. (1) wraz z K. B. (1) udali się w dniu 24.08.20r. pod siedzibę firmy powoda. Na początku rozmowa odbywała się na ul. (...), a potem na terenie działalności powoda. Powód, odmówił w.w wejścia na swoją halę produkcyjną. Osoby te nie groziły powodowi, nie przedstawiały żadnych pism do podpisu. M. S. wskazał natomiast na jednoznaczność zastałej sytuacji i jako honorowe dla powoda i P. P. zachowanie widział złożenie wypowiedzeń. Świadkiem rozmowy nie był K. G., a P. P. (1) z hali produkcyjnej wyszedł pod koniec rozmowy z powodem. K. B. (1) nie był obecny do końca rozmowy.

Dzień wcześniej dzień był pogodny, a opady deszczu na poziomie 1mm.

Dowód:

zeznania na piśmie M. S. jako świadka (k.283-289) i strony,

zeznania na piśmie świadka K. B. k. 251 -262

zeznania na piśmie P. P. ( częściowo) k.310-313

wydruk pogody z dnia 23.08.2020r.

Stronę pozwaną zaniepokoiła sytuacja z 24.08, w tym zaprzeczanie przez powoda nawet oczywistym okolicznościom bez zasługującego na wiarę uzasadnienia. Kontrolę zwolnienia powód odebrał jako szykany jego osoby i prześladowania. Spowodowało to utratę zaufania do pracownika i pozwana natychmiast odcięła dostęp powoda do skrzynki służbowej e-mail, do której mimo zwolnienia lekarskiego powód próbował się logować. Z informacji z działu IT w dniu 24.08.2020r. pozwana powzięła informacje o przesyłaniu przez powoda z adresu służbowego na prywatny informacji poufnych i danych przedsiębiorstwa i pismem z dnia 26.08 wezwano powoda do zwrotu wszelkich informacji i narzędzi będących w jego posiadaniu, przy czym wskazano jak należy rozumieć takie informacje i z jakich nośników mają być usunięte. Powód w odpowiedzi z dnia 31.08.20r. zaprzeczył zasadności wezwania, wskazał, że jedyną rzeczą, jaką posiada, jest telefon komórkowy.

W dniu 1 września 2020r. strona pozwana złożyła powodowi oświadczenie o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez powoda podstawowych obowiązków pracowniczych polegającego na przesyłaniu ze służbowego adresu e- mailowego powoda na jego prywatny adres e-mailowy dokumentów obejmujących tajemnicę przedsiębiorstwa strony pozwanej, co może narazić ja na szkodę. Jak wskazano wysłane informacje obejmowały dane techniczne i technologiczne Spółki tj. rysunki techniczne, narzędzia informatyczne służące do pracy w dziale technologicznym, programy na maszyny (...) służące do sterowania maszyną. W oświadczeniu wskazano również, iż co do wymienionych dokumentów został powód poprzednio poinformowany przez spółkę, że stanowią one informacje poufne i nie mogą być ujawniane ani wykorzystywane, za wyjątkiem sytuacji dozwolonych przez pracodawcę, wysyłanie zaś przez powoda wskazanych dokumentów odbywało się bez wiedzy i zgody pracodawcy. Określono, że takie działanie miało miejsce co najmniej w okresie od lutego do lipca 2020r., o czym pracodawca powziął informacje w dniu 24.08.2020r.

Dowód : oświadczenie pracodawcy z dnia 1.09.2020r.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dowodów powołanych wyżej uzasadnieniu. W niniejszej sprawie niesporne było, iż powód przesyłał dokumenty wskazane w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę ze skrzynki służbowej na prywatną oraz to, jakie to były dokumenty. Ustalenia wymagało, czy dokumenty te stanowiły poufne dane, tajemnicę przedsiębiorstwa, czy powód o tym wiedział, jeśli tak to skąd, oraz czy zakaz takiego działania można uznać za podstawowy obowiązek naruszony przez powoda w sposób zawiniony.

Ciąg zdarzeń wynikający ze stanu faktycznego zdaje się jednoznacznie wskazywać na przygotowania powoda do opuszczenia firmy i wykorzystania przydatnych „ narzędzi informatycznych ” i zawartych w nich danych we własnej działalności. Powód już w kwietniu podjął próbę zakończenia stosunku pracy nie wskazując przy tym w piśmie przyczyny, którą zgłaszał w swoich zeznania na piśmie, a ton oświadczenia nie wskazywał na negatywne oddziaływania na powoda, o których zeznał. W okresie poprzedzającym rozwiązanie z nim umowy o pracę prawie cały sierpień był nieobecny w pracy, zajmował się swoja firmą, w której w tym czasie pracował także przebywający na zwolnieniu lekarskim Oceniając zeznania powoda należy wskazać na wrażenie, że odnosiły się do poszczególnych zdarzeń, zdawały się nie tworzyć jednoznacznej logicznej całości, były niekonsekwentne i niespójne, podawały tez argumenty niezasadne jak np., że przesyłanie korespondencji miało związek z zakupem maszyny, zleceniami wykonywanymi dla pozwanej, podczas gdy zakup maszyny nastąpił w maju, a zlecenia zakończono w lutym i inne, które postępowanie dododowe sukcesywnie obalało. Zeznania zaś pozwanego przedstawiały w sposób jasny, logiczny ciąg zdarzeń od lutego, uzasadnienie podejmowanych przez pozwaną kroków i logiczne wnioski co do oceny nietypowego zachowania wieloletniego pracownika- powoda. Powód musi pamiętać, że z jednej strony był pracownikiem pozwanej, ale także jako firma podmiotem trzecim i konkurencyjnym. Przesyłanie danych na e-mail prywatny pozwalało w sposób nieograniczony korzystanie z danych przedsiębiorstwa (...) - szczególnie po zakończeniu stosunku pracy z pozwaną. Co do zeznań świadków sąd dał im wiarę, poza zeznaniami P. P. (1), które budziły wątpliwość co do ich prawdziwości. Świadek przeczył okolicznościom, aby współpracował z powodem, ale nie podał przekonującego uzasadnienia dla przebywania w trakcie zwolnienia lekarskiego w siedzibie firmy powoda na hali produkcyjnej, źródła wiedzy co do przyczyn przyjazdu powoda do firmy w dniu 24.08. Jego relacje z powodem i pogorszenie się relacji ze stroną pozwaną od dnia 24.08 wobec stwierdzenia wykorzystywania przez świadka zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego celem, również podważają bezstronność świadka. Co do świadka K. G., to nie posiadał on wiedzy dotyczącej stosunku pracy i innych okoliczności dotyczących stron. Nie był bezpośrednim świadkiem zdarzeń z dnia 24.08, zaś w zakresie jaki wskazał, zeznania nie pokrywają się z przebiegiem zdarzeń wskazanych przez pozostałych uczestników, w tym powoda( według tego świadka powód wyszedł na rozmowę z hali, podczas gdy strony spotkały się na ul. (...)). Zeznania I. K. nie wniosły wiele do sprawy, poza potwierdzeniem przez nią dostępu do adresu prywatnego powoda, zakresu ich współpracy i miejsca zatrudnienia świadka. Pozostałe okoliczności, jak choćby dotyczące złożenia przez powoda oświadczenia o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem, świadek znała jedynie z relacji powoda. Co do zeznań tego świadka oraz świadka G. B. w zakresie zakupu maszyny przez powoda jako zakończonego w maju 2020r. sąd nie widział potrzeby ustosunkowania się do tych zeznań. Co do zeznań P. D. to wskazać należy, że pracował on u strony pozwanej do marca 2020r. i o ile potwierdził stanowisko powoda co do pracy w godzinach nadliczbowych, o tyle nie wynika z jego zeznań uzasadnienie dla posiadania informacji poufnych i tajemnicy przedsiębiorstwa na prywatnej skrzynce e- mail pracownika.

Z materiału dowodowego wynikało jednoznacznie, iż dla strony pozwanej zachowanie poufności informacji objętych tajemnica zawodową przedsiębiorstwa było jednym z podstawowych obowiązków powoda, które niewątpliwie naruszył, bez uzasadnienia mającego odzwierciedlenie w interesach pozwanego, a wręcz przeciwnie- doprowadził do poznania tych danych przez prowadzona przez siebie konkurencyjną firmę i osoby trzecie ( co najmniej I. K.)

Zeznania pozostałych świadków- powołanych przez stronę pozwaną i powoda korelowały ze sobą, tworzyły spójny i szczegółowy obraz stanu faktycznego. Świadkowie ci potwierdzili ogromny nacisk pracodawcy na ochronę danych mogących narazić stronę pozwana na szkodę finansową, szeroko zakrojone w tym zakresie działania mające uświadomić pracownikom ich obowiązki a polegające na stworzeniu szeregu dokumentów wewnętrznych w tym zakresie, a także szkoleń. Świadkowie wskazali na możliwość pracy poza siedzibą pozwanej, ale jedynie przy użyciu służbowych laptopów i wyłącznie służbowego adresu e-mail. Powołany przez powoda świadek wskazał przy tym, że powód rzeczywiście mówił, że będzie pracował w domu, ale miało to miejsce, kiedy chciał wyjść z pracy wcześniej.

Materiał dowodowy nie potwierdził zgody i wiedzy pozwanej co do obrotu dokumentami poufnymi i stanowiącymi tajemnicę przedsiębiorstwa poprzez przesyłanie tych danych poza narzędzia służbowe, do których dostęp zyskiwała co najmniej firma (...).R.M. Centrum Obróbki (...) M. D. oraz osoba z innej firmy konkurencyjnej I. K.. Znamienne jest, iż wielokrotnie powoływany zarówno w uzasadnieniu jak i w zeznania na piśmie prezes M. J. nie został powołany w charakterze świadka, mimo, że to on miał wyrażać zgodę na przesyłanie firmowych plików na prywatną skrzynkę powoda, on miał zastraszać powoda, i inne, to jego powód miał każdorazowo informować o przesyłanych sobie plikach. O tym, iż nie jest on osobą uprawnioną do reprezentowania pozwanej jako strony powód powziął informację najpóźniej z pisma strony pozwanej dnia 23 czerwca 2021r.

Ponadto większość świadków wskazała na związek pomiędzy danymi, które na prywatną skrzynkę przesyłał powód, a szkodą dla pozwanej w razie zapoznania się z tymi danymi przez firmy konkurencyjne. Sąd nie znalazł w materiale dowodowym innego niż wskazany przez stronę pozwaną powodu, dla którego powód w okresie nasilonym w miesiącach czerwiec- sierpień 2020r. przenosił dane na prywatny adres e-mail.

Sąd podzielił przy tym analizę materiału dowodowego i wnioski płynące z zeznań świadków dokonane przez stronę pozwaną w piśmie z dnia 21 października (...).

Okoliczności założenia przez powoda własnej firmy i zakupu maszyny pozostały pominięte w stanie faktycznym jak i w rozważaniach jako nieistotne i nie mogące stanowić uzasadnienia dla przesyłania danych na adres prywatny, szczególnie w okresie zakończenia współpracy i finalizacji zakupu maszyny.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Powód wywodził swoje roszczenie z art. 56 § 1 zd. 1 k.p., zgodnie z którym pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. Należało zatem ustalić, czy strona pozwana dokonując rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. uczyniła to w sposób prawidłowy, a więc czy jej oświadczenie spełniało wymogi formalne, a podana przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista i prawdziwa oraz na tyle doniosła, że uzasadniała zastosowanie trybu art. 52kp.

Art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pozwala pracodawcy na rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Cytowany przepis nie zawiera katalogu określającego, choćby przykładowo, na czym polega ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych przez pracownika. Z jego treści oraz z wieloletniego doświadczenia orzeczniczego wynika jednak, że nie każde naruszenie przez pracownika obowiązków może stanowić podstawę rozwiązania z nim umowy w tym trybie – musi to być naruszenie podstawowego obowiązku, zaś powaga tego naruszenia rozumiana musi być jako znaczny stopień winy pracownika.

Posiłkowo taki katalog stanowić może treść art. 100 §2 kp , gdzie w punkcie 4 i 5 wskazano, iż pracownik jest obowiązany dbać o dobro zakładu pracy, chronić mienie pracodawcy oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mo­głoby narazić pracodawcę na szkodę, a także przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych prze­pisach.

W niniejszej sprawie powód nie zaprzeczył wskazanej w oświadczeniu pracodawcy przyczynie rozwiązania umowy o pracę, która była sformułowana w sposób konkretny, a w świetle jej potwierdzenia przez powoda została ona przyjęta przez sąd jako prawdziwa. Dodatkowo jej prawdziwość wynikała z zebranego w sprawie materiału dowodowego. Uznanie zaś przyczyny za prawdziwą doprowadziło sąd do konkluzji, iż powód swoim zachowaniem pole­gającym na przesyłaniu informacji zawierających poufne dane i tajemnicę przedsiębiorstwa z ad­resu służbowego na prywatny naruszył ww. podstawowe obowiązki pracownika. W tym kontekście trafnie strona pozwana powołała adekwatne w niniejszym stanie faktycznym orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt IIPK 334/17 , gdzie wskazano, iż „transferowanie dokumentów pracodawcy z jego serwera na pry­watną pocztę elektroniczną pracownika należy kwalifikować w kontekście naruszenia podstawo­wych obowiązków pracowniczych nie tylko przez pryzmat tajemnicy przedsiębiorstwa w rozu­mieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji - art. 100 § 2 pkt 5 k.p., ale także na podstawie oceny, czy zawarte w nich informacje są tego rodzaju, że ich ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, stwarzając potencjalną możliwość wykorzystana ich przez podmiot konkurencyjny (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.)”

Niewątpliwie dokumenty, jakie powód transferował, taką możliwość stwarzały, co potwierdzili słuchani w sprawie świadkowie, a ich treść stała się jawna dla konkurencji- co najmniej dla firmy (...).R.M. Centrum Obróbki (...) M. D. oraz dla pracownika firmy (...) w J.. Dokumenty te i ich wartość gospodarcza, a co za tym idzie ich poufność została szeroko uzasadniona w odpowiedzi na pozew i sąd to stanowisko w całej rozciągłości uważa za trafne i oddające całokształt powagi naruszenia ze strony powoda.

Należy przy tym pamiętać, że powód musiał mieć świadomość zarówno co do charakteru przesyłanych przez siebie danych i jak i tego, że działania takie u pozwanej są zabronione. Strona pozwana zadbała o wiedzę pracowników w tym zakresie na wielu płaszczyznach- odpowiednie zapisy znalazły się w dokumentach pracowniczych - Regulaminie pracy, Polityki Użytkownika (...) In­formatycznych, Polityki bezpieczeństwa, a także były przedmiotem szkolenia pracowników z zakresu ochrony danych i da­nych osobowych. Służyło również temu zapewnienie narzędzi służbowych, dostęp do bezpiecznego połączenia (...), zdalny dostęp do poczty służbowej.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy prowadził do wniosku, iż działania powoda zmierzały do "wyprowadza­nia" ze strony pozwanej poufnych dokumentów stanowiących tajemnicę przedsię­biorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (czyn nieucz­ciwej konkurencji) i ich gromadzenia, wykorzystania dla własnych celów, zagrażających niewątpliwie interesowi przedsiębiorcy. Należy podzielić stanowisko Sądu Najwyższego przywołane w odpowiedzi na pozew a przedstawione w uzasadnieniu do wyroku z dnia 11 września 2014 r. sygn. akt II PK 49/14, iż „wysyłanie na prywatnego e-maila plików za­wierających bazy danych klientów przedsiębiorstwa stanowi uzasadnienie dla rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika" oraz „nieuzasadnione wykonywaniem obowiązków pracowniczych utworzenie przez pracownika na prywatnym nośniku elektronicz­nym zbioru poufnych informacji obrazujących aktualne i planowane kontakty handlowe praco­dawcy (mającego wymierną wartość ekonomiczną) jest umyślnym naruszeniem podstawowego obowiązku pracownika dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.) oraz wykorzystaniem cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Zgodzić należy się przy tym z argumentem strony pozwanej, że wystąpienie szkody nie jest konieczne dla zastosowania przez praco­dawcę trybu rozwiązania umowy o pracę, o którym mowa w art. 52 § 1 pkt 1 kp. , oraz z trafnością powołanego przez stronę uzasadnienia do orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 2019 r. sygn. akt II PK 321/17 , zgodnie z którym „uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. może być zatem zawinione działanie pracownika powodujące samo zagrożenie interesów pracodawcy. Interesu pracodawcy nie można przy tym sprowadzać wyłącznie do szkód majątkowych oraz interesu materialnego. Pojęcie to obejmuje także elementy niematerialne, jak np. dyscyplina pracy czy poszanowanie przez pracowników majątku i dobrego imienia pracodawcy. O stopniu i rodzaju winy nie decyduje wysokość szkody. Szkoda może stanowić jedynie element pomocniczy w kwalifikacji naruszenia obowiązków pra­cowniczych jako ciężkiego”

Mając powyższe na względzie sąd oddalił powództwo w całości.

Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art. 98 kpc oraz § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych mając na względzie wynik procesu i wynagrodzenie pełnomocnika. Wskazać należy, że powód żądał odszkodowania, lecz zgodnie z utrwalonym orzecznictwem brak jest podstaw do różnicowania wynagrodzenia pełnomocnika w sprawach dotyczących nieprawidłowego rozwiązania umowy o pracę od tego czy powód żąda odszkodowania czy przywrócenia do pracy. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego (7 sędziów - zasada prawna) z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, cyt. za LEX 707475) „Podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego w sprawie ze stosunku pracy o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z art. 58 k.p., stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)”. Pomimo zmiany przepisów określających stawki wynagrodzenia pełnomocników zasada ta oraz argumenty podane w jej uzasadnieniu nie straciły na aktualności. Tym samym zwrot kosztów określić należało na 180 zł.