Sygn. akt II AKzw 72/22
Dnia 2 lutego 2022 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: sędzia S.A. Robert Kirejew
Protokolant: Kamil Klupś
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Jolanty Tałaj
w sprawie D. P.
skazanego za ciąg przestępstw z art. 209 § 1 a k.k.
po rozpoznaniu zażalenia wniesionego przez skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Rybniku
z dnia 10 grudnia 2021 roku, sygn. akt V Kow 2923/21
w przedmiocie uchylenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.
postanawia
1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;
2. zwolnić skazanego D. P. od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym i obciążyć nimi Skarb Państwa.
Zażalenie skazanego nie zasługiwało na uwzględnienie, albowiem na skutek przeprowadzonej w sprawie kontroli odwoławczej stwierdzić trzeba, że poczynione przez sąd I instancji ustalenia faktyczne i prawne są prawidłowe, a wydane orzeczenie słuszne.
Sąd Okręgowy w Rybniku, udzielając D. P. zezwolenia na odbycie w SDE zastępczej kary 119 dni pozbawienia wolności, zobowiązał go pozostawania w stałym miejscu pobytu w określonych godzinach, jak również do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, podjęcia i wykonywania stałej pracy zarobkowej oraz przestrzegania porządku prawnego i zasad współżycia społecznego. Tymczasem, jak trafnie ustalił sąd I instancji, skazany nie dostosował się do tych rygorów. Z akt sprawy wynika bowiem, że pomimo pojedynczych sytuacji, w których kurator wyraził zgodę na zmianę harmonogramu, wielokrotnie – pomimo prowadzonych rozmów dyscyplinujących - naruszał on harmonogram odbywania kary w SDE i oddalał się z miejsca zamieszkania w czasie do tego nieprzeznaczonym. Zobowiązanie go przez kuratora do stawienia się w jego siedzibie i złożenia wyjaśnień na temat naruszenia w dniu 28 listopada 2021 roku harmonogramu pozostało bez jakiejkolwiek reakcji skazanego, a nadto 1 grudnia 2021 roku dokonał on kolejnego naruszenia, trwającego aż 45 minut, zaś w następnych dniach doszło do kolejnych naruszeń. Tym samym skazany nie potrafił sprostać nawet podstawowemu obowiązkowi, stanowiącemu istotę systemu elektronicznego dozoru.
Powyższe okoliczności świadczą o lekceważącym stosunku skarżącego do zapadłego wobec niego prawomocnego orzeczenia oraz o braku samokontroli i samodyscypliny. Stwierdzić więc należy, że zachowanie D. P. w trakcie odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego wskazuje na konieczność dokończenia procesu resocjalizacji w warunkach jednostki penitencjarnej. Dalsze wykonywanie przez niego kary w wolnościowej formule kary pozbawienia wolności (nawet uwzględniając, że faktycznie do wykonania pozostało zaledwie kilka dni), nie pozwoliłoby bowiem na realizację wychowawczej funkcji kary, której skazany w pierwotnej formie, tj. ograniczenia wolności, nie wykonał.
Argumenty przedstawione przez skazanego w zażaleniu nie podważają trafności zaskarżonego orzeczenia. Podnieść należy, że wniosek skazanego o zmianę harmonogramu w związku z dodatkową pracą prezentera muzycznego, nie został uwzględniony przez sąd penitencjarny postanowieniem z 17 listopada 2021 roku sygn. akt V Kow 2243/21. Natomiast samo informowanie podmiotu dozorującego o naruszeniu przyczyn harmonogramu nie jest wystarczające dla jego usprawiedliwienia, a skazany każdorazowo pouczany był o konieczności wyjaśnienia naruszenia kuratorowi, czego wielokrotnie nie uczynił.
Dlatego też utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie, natomiast o kosztach postępowania orzeczono według przepisów powołanych na wstępie.
1. o treści postanowienia z pouczeniem o prawomocności powiadomić skazanego;
2. zwrócić akta sprawy
Katowice, 2 lutego 2022 r.