UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II.Ka 63/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1.CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 29.04.2021r. w sprawie o sygn. akt II.K 11/20 |
0.1.Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
0.1.Granice zaskarżenia |
0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.0.1.Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.1.Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.Ustalenie faktów w związku z dowodami |
0.1.Ustalenie faktów |
0.0.1.Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.1.1. |
M. K. |
Sąd Okręgowy: - nie przeprowadzał postępowania dowodowego, - nie dokonał odmiennej oceny dowodów przeprowadzonych przez Sąd I instancji |
||
0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.2.1. |
Nie dotyczy. |
0.1.Ocena dowodów |
0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
Nie dotyczy. |
0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
Nie dotyczy. |
1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3.1. |
Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 kpk, art. 410 kpk poprzez zastosowanie przez Sąd I instancji wybiórczej oceny dowodów, bez uwzględnienia przy ich ocenie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej skutkującej brakiem dążenia Sądu do wyjaśnienia okoliczności sprawy wyrażającej się w odmówieniu waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim wskazywał, że nie wyminął samochodu pomocy drogowej z lewej strony, gdyż lewym pasem z dużą prędkością poruszał się samochód osobowy, podczas gdy z nagrania z kamery zestawu samochodowego poruszającego się w niewielkiej odległości za oskarżonym wynika wprost, że taka sytuacja miała miejsce, tj. lewy pas był zajęty przez bardzo szybko poruszający się samochód B., natomiast wykonanie dynamicznego manewru zmiany pasa ruchu przez oskarżonego mogło spowodować wyłącznie jeszcze większą tragedię. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zdaniem Sądu Okręgowego rozpoznającego sprawę oskarżonego M. K. po raz drugi, Sąd I instancji nie dopuścił się wskazywanych w apelacji zarzutów obrazy przepisów postępowania, w tym z art. 7 kpk i art. 410 kpk. Sąd Okręgowy nie podzielił tym samym stanowiska zarówno apelującego, jak też Sądu Okręgowego rozpoznającego sprawę w innym składzie. Sąd Rejonowy w Suwałkach odniósł się w pisemnym uzasadnieniu wyroku do wyjaśnień oskarżonego, jednakże nie uwzględnił ich przy ustaleniu faktów. Nie ulega wątpliwości, że miały one na celu umniejszenie odpowiedzialności karnej oskarżonego za zarzucany mu czyn, bądź wykazanie braku takiej odpowiedzialności. Prawidłowo poczynione ustalenia Sądu I instancji nie mogły doprowadzić do przyjęcia wersji zdarzenia przedstawionej przez oskarżonego, w szczególności, gdy w sprawie byli bezpośredni świadkowie zdarzenia, którzy opisali cały jego przebieg. |
||
Wniosek |
||
Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Niezasadność wniosków determinuje powyższa ocena stawianego zarzutu. |
||
3.2. |
Dokonanie przez Sąd I instancji błędnej oceny dowodów a także pominięcie, że: - M. K. nie miał świadomości, że samochód pomocy drogowej stoi na prawym pasie ruchu, a nie się tym pasem porusza, podczas gdy: - miejsce prowadzenia prac naprawczych nie było oznakowane w sposób, który by wskazywał na ten fakt; - pas ruchu nie był wygrodzony; - nie było znaków poziomych i pionowych informujących kierowców o zwężeniu i wyłączeniu pasa ruchu oraz o zmniejszeniu prędkości na tym odcinku drogi; - oskarżony wskazywał w swoich wyjaśnieniach, że był przekonany, że pojazd użytkowany przez pracowników spółki (...) porusza się; - zgodnie z orzecznictwem SN przekroczenie przepisów przez innego użytkownika drogi zwalnia-zgodnie z zasada ograniczonego zaufania- osobę przestrzegającą przepisów od odpowiedzialności, gdy nie mogła przekroczenia ze strony współuczestnika zauważyć lub przewidzieć; - kierujący samochodem mają prawo na zasadzie ograniczonego zaufania (art. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym) przypuszczać, że inni uczestnicy ruchu będą stosować się do przepisów, w szczególności podstawowych zasad bezpieczeństwa, chodzi o to, że pełne zaufanie do innych uczestników ruchu ma miejsce do momentu pojawienia się symptomów wskazujących na nieprawidłowe zachowanie; - zasady ograniczonego zaufania nie można interpretować rozszerzająco i obarczać kierowcy odpowiedzialnością za każdą sytuacje powstałą na drodze (wyr. SN z dnia 16 lipca 1975r. V KRN 79/95); - użytkownik drogi oznaczonej na mapie I klasy, wyjąwszy jedynie wypadki klęsk żywiołowych, ma pełne prawo przypuszczać, że każda przeszkoda na drodze wynikająca ze złego stanu nawierzchni została oznaczona odpowiednimi znakami (wyr. SN z dnia 2 grudnia 1963r., IV K 131/63); - w świetle orzecznictwa SN oskarżony nie miał możliwości dostrzec nieprawidłowego zachowania się pracowników spółki (...), które powinno spowodować utratę zaufania do tych uczestników ruchu i tym samym przewidzieć przedmiotową sytuacje na drodze. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Obrońca celem wykazania innego stanu faktycznego sprawy niż przyjął Sąd I instancji przytacza szereg okoliczności, które nie zostały w żaden sposób potwierdzone ani dowodami ze świadków, z dokumentów, ani materiałem poglądowym, czy nagraniami video rejestratora jazdy. Podważając wiarygodność ustaleń Sądu I instancji obrońca wskazuje sytuacje, które nie miały, bądź nie mogły mieć miejsca. Powyższe stwierdzenia niepoparte dowodami są jedynie nieudolną próbą obrony oskarżonego. Bezpośrednim świadkiem zdarzenia poruszającym się samochodem osobowym za oskarżonym był R. Z., z którego zeznań wynika, że mimo, iż jechał w odległości około 0,5-1 km za M. K. to z daleka widział mrugające światła, które były bardzo dobrze widoczne, widział je, „może z odległości 2-3 km”, dostrzegł także roboty drogowe z dużej odległości - k. 1317v. W podobnym tonie utrzymane są także zeznania S. L. i D. B., którzy w dniu 24.07.2019r. jechali drogą DK (...), gdzie doszło do wypadku. Powyższe bezstronne zeznania przypadkowych osób, nie związanych z żadną ze stron postępowania w powiązaniu z opinią oraz opinią uzupełniającą z zakresu badań wypadków drogowych Komendy Wojewódzkiej Policji w Białymstoku świadczą o tym, że Sąd I instancji nie dopuścił się przy rozpoznawaniu sprawy błędu w ustaleniach faktycznych. Zarówno z zeznań świadków, jak i opinii z zakresu wypadków drogowych wynika, że bezpośrednią przyczyną wypadku było nieprawidłowe zachowanie kierującego zespołem pojazdów na drodze, który nie zachował ostrożności i spóźnił się z wykonaniem manewrów obronnych. Co istotne oskarżony poruszał się samochodem ciężarowym marki M., który jest wyższy niż samochód osobowy, zatem droga widziana zza kierownicy samochodu ciężarowego jest z reguły lepiej widoczna niż zza fotela samochodu osobowego. W takim tonie utrzymane są również wnioski płynące z opinii, iż kierujący zespołem pojazdów uważnie obserwując sytuację na drodze, przy bardzo dobrych warunkach atmosferycznych, miał możliwość dostrzeżenia samochodu F. z przyczepką z odległości umożliwiającej zatrzymanie zespołu pojazdów przed przeszkodą. Sąd Okręgowy uznał, że zgromadzony materiał dowodowy sprawy jest kompletny, a poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji prawidłowe, nie noszące cech błędnej oceny dowodów. |
||
Wniosek |
||
Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Ustalenia Sądu I instancji prowadzące do uznania M. K. za winnego zarzucanego mu czynu znajdują pełne oparcie w prawidłowo ustalonym i ocenionym przez Sąd I instancji materiale dowodowym i uzasadniały jego skazanie. Znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu (niezachowanie ostrożności na drodze w warunkach do tego wymaganych, prawidłowe zabezpieczenie i oznakowanie robót drogowych, widocznych z dużej odległości, konsekwencją nieostrożnego zachowania oskarżonego była śmierć dwóch osób) nie pozwalały na łagodniejsze potraktowanie M. K.. Odmienne w tym zakresie stanowisko skarżącego stanowi pozbawioną merytorycznego uzasadnienia polemikę z prawidłowym stanowiskiem Sądu I instancji. |
||
3.3. |
Art. 366 § 1 kpk w zw. z art. 167 kpk w zw. z art. 201 kpk w zw. z art. 170 § 5 kpk poprzez niewystarczającą inicjatywę Sądu, co do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy i dotarcia do prawdy materialnej, przejawiającej się w braku ustalenia ważnych dla prawidłowego rozstrzygnięcia okoliczności, tj. zasięgnięcia opinii biegłych z Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. Dra Jana Sehna w K. z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych, gdzie organ orzekający powinien zwrócić się celem wydania pełnej opinii, wydanej przez podmiot odznaczający się kompleksowa wiedzą specjalistyczną, którą z pewnością nie dysponował biegły wydając opinie w przedmiotowej sprawie, czym dał wyraz w opinii pisemnej, jak i ustnej nie umiejąc odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące m.in. prawidłowego oznakowania robót budowlanych na miejscu zdarzenia oraz nie był w stanie jednoznacznie odpowiedzieć, czy doszłoby do zdarzenia gdyby prace drogowe były prowadzone zgodnie z przepisami prawa. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Sąd Odwoławczy uznał, że zgromadzony materiał dowodowy sprawy jest kompletny, w sprawie zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności zdarzenia, do którego doszło z udziałem M. K. w dniu 24.07.2019r. na drodze DK (...) w miejscowości B. w gminie S. a sporządzona na potrzeby niniejszego postępowania opinia z zakresu badań wypadków drogowych odpowiedziała na wszystkie pytania, jest jasna, pełna nie zachodzi sprzeczność w samej opinii, nadto biegły sporządzający opinię dysponował pełnym materiałem dowodowym w postaci protokołów oględzin, przesłuchań, szkicem i planem miejsca wypadku drogowego, a także nagraniami wideo, w tym nagraniem z rejestratora jazdy. Sąd I instancji w oparciu o kompletny materiał dowodowy sprawy nie miał wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem, na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w zastanych okolicznościach nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w konsekwencji czego śmierć poniosły na miejscu dwie osoby. Takich wątpliwości nie miał również Sąd Odwoławczy. |
||
Wniosek |
||
Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych z Instytutu Ekspertyz Sądowych im. prof. dr Jana Sehna w K. z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych i odpowiedzi na pytania określone we wniosku dowodowym z 23.11.2020r. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Sąd Odwoławczy po zapoznaniu się z pełnym materiałem dowodowym sprawy, uznał, że opinia sporządzona na potrzeby niniejszego postępowania przez biegłego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej w Białymstoku W. K. jest pełna, prawidłowa i odpowiada na wszystkie postawione pytania, a wniosek dowodowy obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii biegłych z Instytutu Ekspertyz Sądowych im. prof. dr Jana Sehna w K. z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych zmierza do przedłużenia postępowania, dlatego Sąd Okręgowy podczas rozprawy apelacyjnej na mocy art.170 § 1 pkt 5 kpk w zw. z art. 201 kpk oddalił wniosek o przeprowadzenie kolejnej opinii w sprawie. |
1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
4.1. |
Nie dotyczy. |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
Nie dotyczy. |
|
1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 29.04.2021r. w sprawie II.K 11/20 w całości. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Sąd II instancji podziela ustalenia Sądu Rejonowego w Suwałkach w zakresie stanu faktycznego sprawy, jak i dokonanej jego oceny na płaszczyźnie prawnokarnej, w tym wymierzonej sprawiedliwej kary pozbawienia wolności. |
|
0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Nie dotyczy. |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
Nie dotyczy. |
0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
5.3.1.1.1. |
Nie dotyczy. |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
Nie dotyczy. |
|||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
Nie dotyczy. |
|||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
Nie dotyczy. |
|||
5.3.1.4.1. |
Nie dotyczy. |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
Nie dotyczy. |
|||
0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
Nie dotyczy. |
|||
0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
Nie dotyczy. |
|||
1.Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
Kierując się względami słuszności, Sąd zwolnił M. K. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Rozstrzygniecie to wydał na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk. |
1.PODPIS |
Sędzia Maciej Romotowski Sędzia Ryszard Filipow Sędzia Marcin Walczuk |
0.1.Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonego |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
skazanie oskarżonego za zarzucany mu czyn |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |