UZASADNIENIE

PUNKTU PIERWSZEGO SENTENCJI WYROKU Z DNIA 30.03.2022 ROKU

Decyzją z 28 grudnia 2021r. r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zobowiązał H. G. do zwrotu nienależnie pobranej emerytury za okres od 1 października 2021r. oraz od 31października 2021r. w łącznej kwocie 1586,16zł. W uzasadnieniu ZUS wskazał, że wnioskodawczyni otrzymała na rachunek bankowy na skutek błędu organu rentowego własną emeryturę oraz emeryturę innej osoby K. K. a więc otrzymała nienależne jej świadczenie, które musi zwrócić / decyzja w aktach ZUS/.

Odwołanie od powyższej złożyła ubezpieczona wskazując, że nie śledziła stanu konta i zużyła na bieżące wydatki przelane jej środki. Z uwagi na trudną sytuacje finansową wniosła o umorzenie żądanej kwoty. / odwołanie – k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko zawarte w uzasadnieniu decyzji i wniósł o oddalenie odwołania. /odpowiedź na odwołanie – k. 5/

Na rozprawie w dn. 13 kwietnia 2022 r. strony podtrzymały swoje stanowisko w sprawie.

/00:00:25 – 00:04:30 min protokołu elektronicznego , protokół pisemny k.22/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 września 2021r. H. G. złożyła w organie rentowym wniosek w sprawie wypłaty świadczenia na nowy rachunek bankowy.

/ wniosek k.114-115 akt ZUS/

W dniu 20 października 2021r. organ rentowy poinformował wnioskodawczynię, że na jej nowe konto została przelana emerytura innej osoby (K. K.) wkocie 1340,41 zł i poproszono H. G. o odesłanie tej kwoty.

/ pismo ZUS k.116 akt ZUS/

Wobec nie zapłacenia tej kwoty przez wnioskodawczynię wydano zaskarżoną decyzję, w której zobowiązano ją do zwrotu kwoty 1586,16 zł

/ decyzja k.119 akt ZUS/

Wnioskodawczyni co do zasady nie kwestionuje faktu przelania na jej konto emerytury innej osoby jednakże wskazała na rozprawie, że żądano zwrotu innej kwoty faktycznie przelanej na konto a w decyzji wskazano wyższą kwotę. Pozwany ZUS poprzez pełnomocnika wskazał na rozprawie, że różnica wynika z wysokości podatku.

/00:00:25 – 00:04:30 min protokołu elektronicznego , protokół pisemny k.22/

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie jest tylko częściowo zasadne i to w zakresie kwoty faktycznie przelanej na konto wnioskodawczyni.

Niespornym w sprawie jest że przelew na konto wnioskodawczyni emerytury K. K. powstały z winy błędu ZUS-u opiewał na kwotę 1340,41 zł.

Zgodnie z treścią art. 138 ust.1-4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2020r. , poz. 266 ze zm.)

1. Osoba, która nienależnie pobrała świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu.

2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania;

2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia.

3. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się również świadczenia wypłacone z przyczyn niezależnych od organu rentowego osobie innej niż wskazana w decyzji tego organu.

4. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z uwagi na fakt, że odwołująca otrzymała emeryturę innej osoby niewątpliwie pobrała nienależne jej świadczenie i ma obowiązek jego zwrotu.

Jednakże w ocenie Sądu postepowanie organu rentowego żądania zwrotu kwoty brutto podczas gdy przelana została konkretna kwota jest nieuzasadnione. Na konto wnioskodawczyni została przelana kwota 1340,41 zł i taka kwota jest nienależnie pobranym świadczeniem, które ma obowiązek zwrócić. Z akt rentowych nie wynika, na rzecz jakiej osoby został odprowadzony podatek od emerytury K. K. i z jakiego powodu ZUS chce przerzucić wyjaśnienie czy korektę w Urzędzie Skarbowym na ubezpieczoną. Okoliczności związane z zapłatą podatku i jego korektą powinien wyjaśnić i skorygować ZUS , który popełnił błąd . Wnioskodawczyni natomiast pobrała nienależnie kwotę , którą jej przelano i taką ma obowiązek zwrócić, jeżeli organ rentowy nie odstąpi od żądania jej zwrotu.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku stosownie do treści art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem w zakresie pkt.1 doręczyć ZUS Pocztą.