Sygn. akt. I C 23/22

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Janusz Supiński

Protokolant:

Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2022 r. w Giżycku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. (...) (...) z siedzibą w G.

przeciwko P. J.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Janusz Supiński

Sygn. akt. I C 23/22

UZASADNIENIE

Powód B. (...) (...) w G. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego P. J. kwoty 2.495,25 zł wraz z odsetkami oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu podniósł, iż zawarł z pozwanym ugodę dotyczącą spłaty zobowiązania przysługującego powodowi. Dodał, że wysokość dochodzonego roszczenia została stwierdzona dokumentem księgowym w postaci wyciągu z ksiąg rachunkowych powodowego funduszu, z którego to wyciągu wynika, iż powód nabył wierzytelność na mocy umowy cesji wierzytelności z umowy pożyczki z dnia 28.09.2015 r.

Pozwany P. J. nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 31.08.2021 r. powód sporządził wyciąg z ksiąg rachunkowych, który dotyczy nabycia wierzytelności na mocy umowy cesji wierzytelności z umowy pożyczki z dnia 28.09.2015 r. zawartej z (...) Finanse S.A. z dłużnikiem P. J.. W wyciągu wskazano, że wierzytelność wynosi 2.495,25 zł i stwierdzona została ugodą zero z dnia 26.04.2021 r.

/dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych – k. 6/

Pismem z dnia 27.04.2021 r. skierowano do pozwanego potwierdzenie zawartej w dniu 26.04.2021 r. „ugody zero”.

Pismem z dnia 2.07.2021 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia, informując, że stosownie do treści „ugody zero” stawia całą wierzytelność w stan natychmiastowej wymagalności.

/dowód: potwierdzenie zawartej ugody zero – k. 13v,

wezwanie do zapłaty z dnia 2.07.2021 r. – k. 15/

W dniu 3.11.2021 r. powód B. (...) (...) w G. wniósł pozew w niniejszej sprawie.

dowód: pozew – k. 3-16

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny ustalono na podstawie dowodów z dokumentów, których nikt nie kwestionował.

Na podstawie art. 6 k.c. powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, winien wykazać nie tylko istnienie wierzytelności wobec strony pozwanej i jej wysokość, ale przede wszystkim posiadanie legitymacji procesowej czynnej do wystąpienia z roszczeniem zapłaty wobec tejże strony pozwanej. Wymóg jej posiadania stanowi przesłankę merytorycznego rozpoznania sprawy, badaną przez sąd w chwili orzekania, gdyż jej brak po stronie choćby jednej ze stron postępowania skutkuje oddaleniem powództwa.

Odnosząc się do omawianej kwestii Sąd dostrzegł, że w celu wykazania legitymacji czynnej powód przedstawił jedynie wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego datowane na dzień 31.08.2021 r. Treść tego wyciągu wskazuje na okoliczność dokonania cesji wierzytelności z umowy pożyczki z dnia 28.09.2015 r., a także na to, że wierzytelność jest stwierdzona ugodą zero z dnia 26.04.2021 r. Powód nie zaoferował jednak ani rzeczonej umowy cesji wierzytelności, ani „ugody zero”, ani wreszcie jakiejkolwiek umowy pożyczki. Ten brak jakichkolwiek środków dowodowych doprowadził Sąd do wniosku o niemożności oparcia twierdzeń powoda co do istnienia wierzytelności, nie mówiąc już o skuteczności przeniesienia wierzytelności, czy też zawarciu z pozwanym jakiejkolwiek ugody na spłatę wierzytelności - wyłącznie o wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu. Rzeczą powoda, będącego podmiotem profesjonalnym i działającego w procesie z profesjonalnym pełnomocnikiem było zgromadzenie i zaoferowanie takich dowodów, które potwierdzałyby w sposób niebudzący wątpliwości fakt istnienia wierzytelności, przelewu wierzytelności i jej wysokość. Zdaniem sądu bowiem dowodem istnienia legitymacji czynnej oraz dochodzonej wierzytelności, ani jej wysokości nie może być oświadczenie zawarte w wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego.

W tym stanie rzeczy, uznając, iż powód nie dowiódł swojego roszczenia, Sąd powództwo oddalił.