Sygn. akt V U 258/20
Ubezpieczony J. R. odwołał się od decyzji KRUS z dnia 22.10.2016r., odmawiającej przyznania mu jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej powstałej w dniu 27.04.2020r.
W uzasadnieniu wskazał, że ww. decyzja KRUS jest niezgodna ze stanem faktycznym oraz porządkiem prawnym. Zaznaczył, że od trzech lat przebywa na ciągłym zwolnieniu lekarskim, aż do chwili obecnej, przy czym rokowania nie są zadowalające, ponieważ wyniki pogarszają się. Wniósł o przyznanie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
Organ rentowy –Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), reprezentowany przez radcę prawnego, w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.
Uzasadniając KRUS wskazała, że Komisja Lekarska KRUS zmieniła orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy i ustaliła u J. R. 0% uszczerbku na zdrowiu w związku z chorobą zawodową.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
J. R. od 1982r. prowadzi rolniczą działalność gospodarczą – Gospodarstwo Rolne z siedzibą w miejscowości C., jako rolnik indywidualny. Cierpi na boreliozę stawową.
Na mocy orzeczenia lekarskiego nr (...) o rozpoznaniu choroby zawodowej oraz na mocy Decyzji Nr (...) wydanej przez Państwowego Sanitarnego Inspektora Sanitarnego w B., o stwierdzeniu choroby zawodowej, rozpoznano i stwierdzono u J. R. chorobę zawodową – boreliozę.
Dowód: orzeczenie lekarskiej nr (...) o rozpoznaniu choroby zawodowej z dnia 26.03.2020r. – k. 4-5 akt sprawy; Decyzja Nr (...) z dnia 27.04.2020r. Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. o stwierdzeniu choroby zawodowej – k. 6-6v.
Lekarz Rzeczoznawca Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w S. orzeczeniem z dnia 01.07.2020r. stwierdził u J. R. 20% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami choroby zawodowej (nr pozycji w tabeli 199).
Dowód: Wypis z treści orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy Kasy z dnia 01.07.2020r. – k. 7 akt sprawy; nadto: akta organu rentowego – Orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy Kasy z dnia 01.07.2020r. – k. 11.
Orzeczeniem Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 14.10.2020r. nie stwierdzono u J. R. procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami choroby zawodowej.
Dowód: akta organu rentowego – Orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 14.10.2020r. – k. 16.
Na mocy Decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 22.10.2020r. odmówiono J. R. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu rolniczej choroby zawodowej powstałej w dniu 27.04.2020r.
Uzasadniając powyższe wskazano, że Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 14.10.2020r. po badaniu podmiotowo-przedmiotowym oraz po przeanalizowaniu przedstawionej dokumentacji leczenia i badań dodatkowych, stwierdziła brak trwałych następstw przebytej choroby zawodowej i ustaliła 0% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami choroby zawodowej.
Dowód: akta organu rentowego – Decyzja Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 22.10.2020r., znak: (...)-DS.GO.37.2020 – k. 18.
W związku z chorobą zawodową J. R. doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
W 2018r., kiedy wykryto u niego przeciwciała przeciw B. burgdorferi, była to borelioza w postaci stawowej (wędrujące bóle mięśni i stawów). Nastąpiło zapalenie stawów – borelioza późna, która była leczona objawowo, spowodowała natomiast wczesne wystąpienie zmian zwyrodnieniowych w stawach (rozpoznanie i opinia reumatologiczna – reumatolog podejrzewał czynną boreliozę).
Zmiany zwyrodnieniowe w stawach indukowane procesem zapalnym spowodowanym chorobą zawodową – boreliozą – są zmianami trwałymi, postępującymi .
Długotrwale występujące dolegliwości ze strony stawów mają swój początek w zakażeniu boreliozą. Uszczerbek na zdrowiu wynosi 20% - w związku z chorobą zawodową.
Dowód: opinia z dnia 02.06.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób zakaźnych E. Ł. – k. 42-44 akt sprawy.
Z załączonej dokumentacji lekarskiej z Poradni Chorób Zakaźnych w S. ( z dnia 21.05.2021r.) i badań laboratoryjnych, wynika, że u J. R. doszło do nadkażenia bakteriami B.. Wobec powyższego zastosowano antybiotykoterapię lekiem celowanym. J. R. pozostaje pod opieką poradni specjalistycznej.
Dowód: uzupełniająca opinia z dnia 11.06.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób zakaźnych – k. 54.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie J. R. od decyzji KRUS jest słuszne i zasadne, a zatem zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U.2021.266 t.j.), jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej. Jak stanowi przepis art. 12 powyżej cytowanej ustawy, za rolniczą chorobę zawodową uważa się chorobę, która powstała w związku z pracą w gospodarstwie rolnym, jeżeli choroba ta jest objęta wykazem chorób zawodowych określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. W myśl natomiast przepisu art. 13 ust. 1 tejże Ustawy, jednorazowe odszkodowanie ustala się dla ubezpieczonego w wysokości proporcjonalnej do określonego procentowo stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
W niniejszej sprawie sporna między stronami była kwestia wystąpienia u ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu (i jego wysokości), jako następstwa choroby zawodowej – boreliozy, która niewątpliwie została u niego stwierdzona. Otóż, na mocy orzeczenia lekarskiego nr (...) o rozpoznaniu choroby zawodowej oraz na mocy Decyzji Nr (...) wydanej przez Państwowego Sanitarnego Inspektora Sanitarnego w B., o stwierdzeniu choroby zawodowej, rozpoznano i stwierdzono u J. R. chorobę zawodową – boreliozę. Powyższe stanowią w niniejszej sprawie okoliczności bezsporne.
W celu ustalenia spornej okoliczności Sąd przeprowadził w sprawie dowód z opinii biegłego sądowego z zakres chorób zakaźnych, na okoliczność ustalenia wysokości stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem choroby zawodowej ubezpieczonego oraz na czym polega ten uszczerbek.
I tak, z opinii sporządzonej przez biegłą z zakresu chorób zakaźnych – lekarza E. Ł. wynika, że w związku z chorobą zawodową J. R. doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. W ocenie biegłej, w 2018r., kiedy wykryto u ubezpieczonego przeciwciała przeciw B. burgdorferi, była to borelioza w postaci stawowej (wędrujące bóle mięśni i stawów). Biegła zaznaczyła, że nastąpiło zapalenie stawów – borelioza późna, która była leczona objawowo, spowodowała natomiast wczesne wystąpienie zmian zwyrodnieniowych w stawach ( rozpoznanie i opinia reumatologiczna – reumatolog podejrzewał czynną boreliozę).
Z opinii pisemnej wynika również, że zmiany zwyrodnieniowe w stawach indukowane procesem zapalnym spowodowanym chorobą zawodową – boreliozą – są zmianami trwałymi, postępującymi.
Odpowiadając na pytania Sądu biegła opiniując wskazała, że długotrwale występujące dolegliwości ze strony stawów mają swój początek w zakażeniu boreliozą. W ocenie biegłej, uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego wynosi 20% - w związku z chorobą zawodową ( vide: opinia z dnia 02.06.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób zakaźnych E. Ł. – k. 42-44 akt sprawy). Z uwagi na dostarczoną przez ubezpieczonego dokumentację medyczną, zmierzając do wnikliwego rozpoznania wszystkich istotnych w sprawie okoliczności, Sąd przeprowadził nadto dowód z uzupełniającej opinii ww. biegłego. Biegła opiniując wskazała, że z załączonej dokumentacji lekarskiej z Poradni Chorób Zakaźnych w S. (z dnia 21.05.2021r.) i badań laboratoryjnych, wynika, że u J. R. doszło do nadkażenia bakteriami B.. Biegła zaznaczyła przy tym, że wobec powyższego zastosowano antybiotykoterapię lekiem celowanym. Wskazała nadto, że J. R. pozostaje pod opieką poradni specjalistycznej. Co więcej, biegła po zapoznaniu się z ww. dokumentacją stwierdziła, że podtrzymuje swą opinię pierwotną ( vide: uzupełniająca opinia z dnia 11.06.2021r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób zakaźnych – k. 54).
Opinie (pierwotna oraz uzupełniająca) wydane przez biegłą, są w ocenie Sądu zupełne i wyczerpujące – biegła rzetelnie wykonała wszystkie polecenia Sądu; opinie są przy tym jasne, w czytelny sposób przedstawiają tok rozumowania biegłej, co umożliwia Sądowi dokonanie kontroli prawidłowości opinii z punktu widzenia wymagań logiki i zasad doświadczenia życiowego. Sąd nie spostrzegł w opiniach żadnych istotnych nieścisłości lub sprzeczności. Opinie te spełniają wymogi fachowości, rzetelności i są logiczne. Wnioski zawarte w opiniach zostały uzasadnione w sposób jasny i przekonywujący. Ponadto opinie zostały sporządzone przez lekarza specjalistę. Zawarte w nich twierdzenia są poparte specjalistyczną wiedzą na wysokim poziomie. Opinie są jednoznaczne i stanowcze. W tym stanie rzeczy przedmiotowe opinie przyjąć należało za podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych co do stanu zdrowia ubezpieczonego.
Reasumując, Sąd ocenił pozytywnie prawidłowość i walory merytoryczne opinii sporządzonej przez biegłą E. Ł., dlatego oparł na nich ustalenia faktyczne. Co istotne, opinia pierwotna, jak również uzupełniająca nie zostały skutecznie zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania, które zarzutów do nich nie sformułowały.
Zważyć należy, że zgodnie z art. 233 § 2 k.p.c., opinia biegłych podlega ocenie sądu, ale w zakresie mocy przekonywującej rozumowania biegłych i logicznej poprawności wyciągniętych wniosków. Sąd natomiast nie może wchodzić w zakres merytorycznej wiedzy biegłych. Sąd nie może nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego (biegłych), czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia. Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodnie jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19.12.1990r., I PR 149/90,OSP 1991, nr 11-12,poz. 300.
Zaznaczyć przy tym potrzeba, że Sąd przeprowadził w sprawie również dowód z opinii sporządzonej przez biegłego sądowego z zakresu chorób zakaźnych – Z. S. (k. 20-20v.), który zaopiniował 0% uszczerbku na zdrowiu wskazując na dwukrotnie przeleczone zakażenie krętkami boreliozy. Do treści ww. opinii zarzuty wniósł ubezpieczony, wskazując na brak uwzględnienia przez biegłego stanu faktycznego, wyników badań wykonanych z płynu mózgowo-rdzeniowego świadczących o neuroboreliozie. Stąd w sprawie został przeprowadzony dowód z opinii innego biegłego tej samej specjalizacji medycyny – E. Ł.. Ta opinia natomiast w sposób logiczny odnosiła się do załączonej dokumentacji medycznej, znajdującej się w aktach sprawy i pozostawała w całkowitej sprzeczności z opinią wydaną przez biegłego Z. S.. Co więcej, w odróżnieniu od opinii biegłego Z. S. , opinia sporządzona przez biegłą nie została przez strony zakwestionowana. Z tych względów Sąd nie oparł dokonanych w sprawie ustaleń na dowodzie z opinii biegłego S..
Z uwagi na powyższe ustalenia, zważywszy na całokształt przytoczonych przez strony twierdzeń i zgłoszonych wniosków, Sąd uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne (mając na względzie, że żadna ze stron w pierwszym piśmie procesowym nie złożyła wniosku o rozpoznanie sprawy na rozprawie). W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zachodziły przewidziane w przepisie art. 148 1 k.p.c. podstawy do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym.
Mając zatem na uwadze uczynione i powyżej przedstawione rozważania oraz ustalenia, Sąd na podstawie przepisu art. 477 1 4 § 2 k.p.c., zmienił w całości zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania w kwocie 16.180 zł, z tytułu rolniczej choroby zawodowej, za 20% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.