UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22.02.2022 r.

W pozwie z dnia 24.07.2009 r. (...) S.A. Oddział gospodarowania nieruchomościami w K., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, domagał się zasądzenia od pozwanych T. F., K. F. i P. F. (1), solidarnie kwoty 914,64 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Jednocześnie domagał się zasądzenia kosztów procesu na jego rzecz (k. 2-4).

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 19.04.2007 r. powód zawarł z T. F. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w P. (...). Zgodnie z treścią umowy do zamieszkania razem z najemcą uprawnieni byli K. F. i P. F. (1). Na mocy § 4.6 tej samej umowy, solidarnie z najemcą odpowiadają stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Pozwani nie wywiązują się z obowiązku zapłaty czynszu praktycznie od samego początku trwania umowy - od czerwca 2007 do kwietnia 2009 zaległość w zapłacie wynosi 916,16 zł. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się też skapitalizowane odsetki na dzień 30.04.2009 r. w wysokości 198,48 zł.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 16.10.2009 r., sygn. VII Nc 1679/09, referendarz tut. Sądu wydał nakaz zapłaty, w uwzględnieniu żądania pozwu (k. 29). Przedmiotowy nakaz zapłaty uprawomocnił się w dniu 07.11.2009 r.

W dniu 14.07.2021 r. pozwani K. D. i P. F. (1), działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wnieśli sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, domagając się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda na rzecz pozwanych kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych (k. 52-56).

W uzasadnieniu podnieśli, że nakaz zapłaty z 16.10.2009 r. nie został im nigdy doręczony, dlatego też nigdy nie zaczął dla nich biec termin do zaskarżenia przedmiotowego nakazu. Podkreślili, że K. D. od listopada 2005 r. mieszkała pod adresem B. 160, natomiast P. F. (1) w okresie objętym pozwem mieszkał w K. przy ul. (...). Pozwani nigdy nie mieszkali w P. (...). Odbierająca korespondencję T. F., matka pozwanych, nie poinformowała listonosza, że jej dzieci nie mieszkają w P. (...). Nie poinformowała też pozwanych, że odebrała korespondencję kierowaną do nich pod niewłaściwy adres. Skoro pozwani nie mieszkali w przedmiotowym lokalu, należącym do powoda, to nie mieli obowiązku płacić czynszu.

Powód w pismach stanowiących odpowiedź na sprzeciw pozwanych (k. 82, 134-135) domagał się uwzględnienia powództwa w całości oraz zasądzenia od pozwanych na rzecz powoda kosztów procesu, według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwani zostali wskazani w umowie najmu jako uprawnieni do zamieszkania wraz z T. F., a z obciążeń wystawionych przez powoda wynika, że w lokalu tym mieszkają 3 osoby (w tym pozwani), co nigdy nie było kwestionowane przez T. F., która nigdy nie zgłaszała powodowi, że stan ten uległ zmianie.

Sąd uznał, iż sprzeciwy Pozwanych K. D. i P. F. (1) zostały wniesione w terminie, jak wynika bowiem z dowodów doręczenia k. 30 i 32 potwierdzenia odbioru korespondencji w dniu 23 października 2009r. dokonała T. F. gdy tymczasem pozwani w tym czasie ( i w żadnym innym ) nie mieszkali i nie przebywali na stałe pod adresem, na który korespondencja została skierowana tj. P. S. (...). T. F. nie była dorosłym domownikiem pozwanych. Uzasadnienie powyższego stanowiska zostanie przedstawione poniżej. W tym miejscu należy jedynie wskazać, iż w istocie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 16 października 2009r. nie został pozwanym K. D. i P. F. (1) doręczony w sposób skuteczny, mając jednak na uwadze, iż pozwani bez doręczenia im powyższych nakazów złożyli sprzeciwy dokonywanie tej czynności, po złożeniu sprzeciwów, było zbędne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 19.04.2007 r. pomiędzy (...) Państwowymi S.A. Oddział Gospodarowania (...) w K., a T. F. została zawarta umowa najmu lokalu mieszkalnego nr (...). W § 1 umowy wskazano, że wynajmujący oddaje, a najemca bierze w najem lokal mieszkalny nr (...) typu M-3 położony na I kondygnacji w budynku nr (...) w P., składający się z 3 izb, o pow. użytkowej 40,32 m². Umowa została zawarta na czas nieoznaczony (§ 2). Do zamieszkania z najemcą uprawnione zostały następujące osoby: K. F. – córka i P. F. (1) – syn (§ 3.1). Najemca zobowiązał się, aby powiadomić niezwłocznie administratora budynku mieszkalnego o każdej zmianie liczby osób wspólnie zamieszkujących w wynajmowanym lokalu mieszkalnym (§ 3.2). Czynsz najmu przedmiotowego lokalu wraz z pozostałymi opłatami (44,75 zł) miał być płatny miesięcznie z góry do 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego, za który przypada należność (§ 4 pkt 1 i 2). W razie opóźnienia w zapłacie najemca był zobowiązany do zapłaty odsetek w wysokości ustawowej (§ 4.3). Za zapłatę czynszu i opłat odpowiadać mieli solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie (§4. 6).

Dowód: umowa najmu nr (...) – k. 91-92

T. F. w pewnym momencie zaprzestała zapłaty czynszu na rzecz powoda, w związku z czym na dzień 30.04.2009 r. powstała zaległość z tego tytułu w kwocie 716,16 zł.

Pismami z dnia 11.05.2009 r. T. F., P. F. (1) i K. F. zostali wezwani do zapłaty kwoty 914,64 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 11, 12, 13, wykaz sald – k. 9, 10.

P. F. (1) pracował głównie poza granicami Polski, ale też w delegacji w różnych miejscowościach na terenie całego kraju. Miał bardzo trudne relacje z matką, która od wielu lat ma problemy z alkoholem. Z racji specyfiki pracy w delegacji, pozwany przyjeżdżał z pracy jedynie na weekendy, jednak nie chciał wracać do matki do której miał żal, tylko zatrzymywał się w pokoju udostępnionym mu przez kolegę - R. B., który prowadził pensjonat w K.. P. F. (1) zostawiał tam swoje rzeczy, gdyż miał udostępnione klucze do jednego z pokoi. Sytuacja taka miała miejsce od początku 2007 r. do połowy 2008 r., kiedy to zamieszkał wspólnie ze swoją partnerką - M. S., z którą do 2012 r. mieszkali pod różnymi adresami na terenie K.. Następnie wyjechali wspólnie na (...), gdzie mieszkali 3 lata, a potem przeprowadzili się do S., gdzie mieszkają do chwili obecnej i gdzie pozwany jest zameldowany.

P. F. (1) przez lata praktycznie nie utrzymywał kontaktu z matką, potrafił się do niej nie odzywać miesiącami, pytał tylko siostrę K. D., czy ma jakieś informacje o ich matce. Obecnie pozwany odwiedza matkę, robi jej czasem zakupy.

Dowód: zeznania świadka R. B. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:00:03 i k. 163, zeznania świadka A. D. – nagrane z dnia 13.01.2021 r. 00:16:11 i k. 163/2, zeznania świadka M. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:24:37 i k. 103/2, zeznania świadka M. S. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:38:42, zeznania pozwanej K. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. – 00:49:01 i k. 104, zeznania pozwanego P. F. (1) – nagranie z dnia 09.03.2021 r. 00:18:19 i k. 113/2, zeznania świadka T. F. – k. 131.

K. D. w dniu 26.12.2005 r. zawarła związek małżeński z M. D.. Już dwa miesiące przed ślubem zamieszkała w domu swoich teściów w B. i mieszka tam nieprzerwanie do chwili obecnej. Wcześniej mieszkała w S. z matką. W P. (...) nigdy nie zamieszkała.

Dowód: zeznania świadka A. D. – nagrane z dnia 13.01.2021 r. 00:16:11 i k. 163/2, zeznania świadka M. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:24:37 i k. 103/2, zeznania świadka Z. L. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:34:45 i k. 104, zeznania pozwanej K. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. – 00:49:01 i k. 104, zeznania świadka T. F. – k. 131.

K. D. nie składała zeznań podatkowych w Urzędzie Skarbowym za lata 2007-2009, natomiast P. F. (1) w zeznaniach podatkowych za lata 2008-2009 podał adres: P. (...).

Dowód: pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18.01.2022 r. – k. 151

K. D. była zameldowana w P. (...) w okresie od 04.06.2007 r. do 08.10.2009 r., a następnie zameldowała się w B. (...).

P. F. (1) był zameldowany w P. (...) w okresie od 04.06.2007 r. do 23.11.2012 r., a następnie zameldował się w (...), gdzie obecnie mieszka.

T. F. czasem odbierała przesyłki adresowane do pozwanych, jednak zdarzało się, że zapomniała je przekazać pozwanym, albo paliła je tłumacząc, że stanowiły one nieistotne informacje.

Dowód: niesporne, nadto: zeznania pozwanej K. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. – 00:49:01 i k. 104, zeznania świadka T. F. – k. 131, zeznania świadka A. D. – nagrane z dnia 13.01.2021 r. 00:16:11 i k. 163/2, zeznania świadka M. D. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:24:37 i k. 103/2 zeznania świadka M. S. – nagranie z dnia 13.01.2021 r. 00:38:42.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz zeznań stron i świadków.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. B., który wskazał, że od początku 2007 r. do połowy 2008 r. P. F. (1) zatrzymywał się na weekendy w jego pensjonacie, w którym udostępnił mu jeden pokój. Zeznania te były szczere i logiczne. Świadek wyjaśnił, że nie meldował u siebie pozwanego, gdyż przyjeżdżał on tylko na weekendy.

Również z zeznań świadka A. D. wynikało, że P. F. (1) nie chciał mieszkać z matką, która nadużywała alkoholu, w związku z czym „tułał” się po różnych miejscach. Świadek podała też, że jej synowa K. D. zamieszkała u niej w domu dwa miesiące przed ślubem, który miał miejsce 26.12.2005 r. Zeznania te były w całości zbieżne z zeznaniami M. D. – męża K. D., świadka Z. L., pozwanej K. D., pozwanego P. F. (1).

Na podstawie zeznań świadka M. S., Sąd ustalił gdzie pozwany P. F. (1) mieszkał i w jakich terminach. Zeznania świadka były zbieżne z zeznaniami świadka R. B., pozwanej K. D., pozwanego P. F. (1), świadka T. F..

Z powyższego wynika, że zeznania stron i świadków były spójne i korelowały ze sobą, tworząc jednolity obraz. Wynikało z nich bezsprzecznie, że zarówno pozwany P. F. (1), jak i pozwana K. D. nigdy nie mieszkali w P. (...), a byli tam jedynie zameldowani, gdyż w przypadku K. D. – teściowa nie chciała jej wcześniej zameldować w swoim domu w B., a w przypadku P. F. (1) – często zmieniał on miejsca zamieszkania i najemcy nie wyrażali chęci zameldowania go w swoich nieruchomościach. Okoliczność, że pozwani nie mieszkali w P. (...) potwierdziła też ich matka T. F..

Sąd oddalił wnioski dowodowe o zwrócenie się do Urzędu Gminy G. o udzielenie informacji gdzie w latach 2007-2009 był zameldowany na pobyt stały pozwany P. F. (1) i pozwana K. D., gdyż informacja ta była znana Sądowi w niniejszej sprawie. Sąd oddalił też wniosek o zobowiązanie pozwanych do przedstawienia i udokumentowania tytułu prawnego do budynku położonego w (...) i B. (...), jako służące go przewłoki postępowania, gdyż informacje te nie mają żadnego związku ze sprawą. Z urzędu wiadomym jest, że by zamieszkać w jakimś domu, czy lokalu, nie trzeba posiadać tytułu własności do tej nieruchomości, dlatego informacja ta była Sądowi zbędna.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Art. 659 § 1 k.c. stanowi, iż przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z umowy najmu zawartej między (...) Państwowymi S.A. Oddział Gospodarowania (...) w K., a T. F. w dniu 19.04.2007 r. wynikało, że do zamieszkania z najemcą (T. F.) uprawnione zostały jej dzieci: K. F. i P. F. (1). Zgodnie z postanowieniami umowy, za zapłatę czynszu i opłat odpowiadać mieli solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie (§ 4. 6).

Z treści umowy wynika więc, że dzieci T. F. miały uprawnienie do zamieszkiwania wraz z nią w P. 399. Okoliczność, że K. D. i P. F. (1) mieli uprawnienie do zamieszkiwania w tym lokalu, nie oznacza w żadnym wypadku, że pozwani tam zamieszkali, tym bardziej, że powód nie zdołał tego udowodnić w toku niniejszej sprawy. Prawdą jest, że byli oni tam zameldowani, ale pojęcie zamieszkania – o którym mowa w umowie – nie jest tożsame z pojęciem zameldowania (które jest pojęciem z zakresu prawa administracyjnego i służy ewidencjonowaniu ludności). W niniejszej sprawie szczególnie istotne było to, że wszyscy świadkowie oraz strony zeznawali, że K. D. dwa miesiące przed ślubem – który miał miejsce w 2005 r. zamieszkała w B. (...) u teściów. Skoro umowa najmu została zawarta w 2007 r., to nie jest możliwe by mieszkała wówczas w P. (...), skoro od 2005 r. mieszkała wraz z mężem w B. w domu teściowej. Postępowanie dowodowe wykazało też, że P. F. (1) przez lata pracował w delegacji, a na weekendy przyjeżdżał do K. do wynajmowanego pokoju, a następnie mieszkał wspólnie z M. S. w wynajmowanym mieszkaniu – najpierw w K., później w K., a obecnie w S. i nigdy nie mieszkała w P. (...).

Z powyższego wynika, że pozwani nie zamieszkiwali w P. (...) w okresie którym objęte są należności dochodzone pozwem, ani zresztą w żadnym innym okresie, skoro zaś zgodnie z umową, za zapłatę czynszu i opłat odpowiadać mieli solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie (§4. 6 umowy), to niniejsze powództwo skierowane przeciwko pozwanym K. D. i P. F. (2), nie mogło zostać uwzględnione.

W związku z powyższym, orzeczono jak w pkt I wyroku oddalając powództwo w stosunku do pozwanych.

W punkcie II Sąd, na podstawie art. 98 k.p.c., zasądził od powoda na rzecz pozwanych kwotę 214 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyły się: 34 zł, tytułem opłaty od pełnomocnictwa i 180 zł tytułem wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika (§ 6 pkt 2 Rozporządzenia MS z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu).

Sędzia Grażyna Poręba

PROTOKÓŁ

ZARZĄDZENIE

ZARZĄDZENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE