Sygn. akt II Ca 1280/21

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 września 2021r. Sąd Rejonowy zasądził od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz strony powodowej D. (...) w B. kwotę 5977,36 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, orzekł o kosztach procesu i o kosztach sądowych.

W apelacji od powyższego wyroku strona pozwana, zaskarżając go w części, zarzuciła:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego:

- art. 361 w zw. z art. 822 § 1 kc w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym F. (...)

- art. 826 § 1 w zw. z art. 354 § 2 kc.,

2. naruszenie przepisów prawa procesowego:

- art. 321 § 1 kpc,

- art. 227 w zw. z art. 233 § 1 kpc,

Wskazując na powyższe zarzuty skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie zasądzonego odszkodowania oraz rozstrzygnięcie o kosztach procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa m. in. wskazała, że pozwana po wydaniu wyroku przez Sąd Rejonowy, w dniu 17 listopada 2021r. (a co miało miejsce również już po wniesieniu apelacji), wpłaciła na rzecz powoda kwotę 1997,72 zł. tytułem należności głównej i 209,14 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację zważył co następuje. Apelacja strony pozwanej jest częściowo uzasadniona. Przede wszystkim Sąd Rejonowy, co przyznał w rozważaniach uzasadnienia zaskarżonego wyroku, dokonał błędnego obliczenia zasądzonej kwoty, a po drugie, co strona powodowa wskazała w odpowiedzi na apelację (k. (...)), pozwana w dniu 17 listopada 2021r., a zatem już po wyrokowaniu przez Sąd pierwszej instancji i po wniesieniu apelacji przez pozwaną, wpłaciła na rzecz powódki kwotę 1997,72 zł. tytułem należności głównej i 209,14 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie. Dokonując prawidłowego rozliczenia kwoty jaka powinna zatem zostać zasądzona od strony pozwanej na rzecz powódki, przede wszystkim należało uwzględnić, że odszkodowanie należne powódce tytułem kosztów naprawy zostało przez biegłego określone na kwotę 11.122,55 zł., a ponadto dochodzony przez powódkę koszt prywatnej kalkulacji naprawy wyniósł 184,50 zł. Pozwana w postępowaniu likwidacyjnym przyznała odszkodowanie w kwocie 5.329,65 zł., a w toku niniejszej sprawy dokonała na rzecz powódki zapłaty kwoty 2293,64 zł. tytułem dalszej kwoty odszkodowania za koszty naprawy oraz kwoty 184,50 zł., tytułem kosztów prywatnej kalkulacji naprawy, zaś po wydaniu nieprawomocnego wyroku przez Sąd Rejonowy pozwana, o czym wyżej, w dniu 17 listopada 2021r. wpłaciła na rzecz powódki kwotę 1997,72 zł. tytułem należności głównej i 209,14 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie. Zatem różnica kwoty obliczonej przez biegłego - 11.122,55 zł. oraz kosztów prywatnej kalkulacji naprawy - 184,50 zł. z jednej strony, z drugiej zaś wyżej wskazanych kwot dotychczas uiszczonych przez pozwaną, nie wyłączając kwoty 1997,72 zł. jako należności głównej wpłaconej, o czym już wyżej, zapłaconej po wniesieniu przez pozwaną apelacji (k. (...) i (...)), wyniosła 1501,54 zł (i na taką też kwotę wskazywała również w odpowiedzi na apelację strona powodowa - k. (...)), a zatem do takiej też kwoty podlegała obniżeniu suma należna powódce.

W pozostałym zakresie zarzuty apelacji tak naruszenia prawa materialnego jak i procesowego, nie miały uzasadnionych podstaw. Nie ma zatem racji skarżąca, gdy zarzuca, że przy ustaleniu wysokości odszkodowania uwzględnieniu powinny podlegać oferowane przez ubezpieczyciela rabaty na zakup części zamiennych i materiałów lakierniczych. Sąd Okręgowy nie podziela zatem stanowiska strony pozwanej, że przy szacowaniu wysokości odszkodowania należnego powódce, powinno ono było podlegać pomniejszeniu z uwagi na oferowane przez ubezpieczyciela powyższe rabaty w jego warsztatach partnerskich, z którymi zawarł on stosowne porozumienia, na oryginalne części zamienne oraz materiały lakiernicze. Oczywistym jest, że ubezpieczyciel mógł oferować rabaty na powyższe elementy, a poszkodowany mógł z nich dobrowolnie skorzystać. Brak takiego skorzystania nie mógł być jednak sankcjonowany obniżeniem odszkodowania należnego poszkodowanemu. Strona pozwana bowiem wprawdzie nie narzucając warsztatu, w którym naprawa miałaby być przeprowadzona, to jednak w istocie ograniczała poszkodowanego w sposobie i procesie naprawy, który może wiązać się z istotnymi utrudnieniami, a co nie mogło podlegać akceptacji. Mało bowiem prawdopodobnym jest, aby autoryzowany zakład serwisowy, czy nawet inny, prowadzący profesjonalną działalność zakład naprawczy, wyraził zgodę na naprawę samochodu, przy użyciu części pochodzących z innego źródła niż zamawiane przez taki warsztat. Powszechnie wiadomym bowiem jest, że warsztaty takie mają swoich stale współpracujących dostawców części, jak i zawarte w obrocie gospodarczym kontrakty, w ramach których także uzyskują korzystne rabaty, zarabiając na zysku nie tylko z samej robocizny, ale także z pośrednictwa w zakupie części. Po drugie zauważyć też należy, że dołączona do sprzeciwu od nakazu zapłaty dokumentacja porozumień pozwanej i ich realizacji z potencjalnymi dostawcami części zamiennych i materiałów lakierniczych (k. (...)), ma charakter bardzo ogólny i na przykład nie określa terminów w jakich dostawy te miałaby być realizowane, czy bliżej nie precyzuje specyfikacji materiałów lakierniczych, a również wiadomym powszechnie jest, że zakłady blacharsko – lakiernicze korzystają z towarów przez nich sprowadzanych i tym samym pochodzących od preferowanych przez nich producentów i dostawców takich materiałów, co również mogłaby rodzić perturbacje w procesie naprawy, w sytuacji oferowania przez warsztaty wskazane przez pozwaną innych materiałów. Poszkodowany ma i obowiązek współpracy przy naprawieniu szkody, i jej minimalizacji, ale gdy warunki naprawy szkody, mogą stwarzać dla poszkodowanego istotne utrudnienia w realiach procesu tejże naprawy, jak i warunki te są sformułowane nazbyt ogólnie, co również może prowadzić do takich utrudnień, to ubezpieczyciel nie może powołując się na niezrealizowanie przez poszkodowanego tychże powinności, poprzez nieskorzystanie z jego oferty, obniżać należnego uprawnionemu odszkodowania, w oderwaniu od rzeczywistych realiów rynkowych kosztów naprawy (zob. też wyrok z uzasadnieniem Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 7 października 2020r., I Ca 280/20 oraz wyrok, z uzasadnieniem, Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 20 maja 2022r., sygn. akt II Ca 1256/21). Ponadto powoływane przez stronę pozwaną porozumienia dotknięte są jeszcze jedną wadą, która wykluczała w istocie ich zastosowanie, gdyż zakładają one rabat nie od cen części czy materiałów lakierniczych wynikających z kalkulacji biegłego, czyli wynikających z programów kalkulacyjnych zastosowanych do wyliczenia wysokości odszkodowania, ale od cen detalicznych obowiązujących w danym punkcie sprzedaży, a te ceny detaliczne nie są znane, gdyż strona pozwana ich nie przedstawiła, a zatem nie mogła się na nie powołać, a tylko znając te ceny obowiązujące u kontrahentów strony pozwanej z tych porozumień, można byłoby ustalić ceny, za jakie powód mógłby ostatecznie nabyć te materiały lakiernicze czy części z rabatem ubezpieczyciela. Zatem w istocie uwzględnienie apelacji oznaczałoby nieuprawnione, bo bez dysponowania potrzebnymi danymi, jak i wadliwie upraszczające, zrównanie cen detalicznych obowiązujących w danym punkcie sprzedaży z cenami ustalonymi w kalkulacjach biegłego. Obniżenie więc o rabat ubezpieczyciela cen wynikających z systemu będącego podstawą wyliczeń biegłego (czyli obniżenie o rabat wyliczeń biegłego), a nie cen detalicznych obowiązujących u kontrahentów ubezpieczyciela, byłoby operacją nie mającą podstaw, gdyż w skrajnym przypadku owe ceny detaliczne mogły być o wartość tych rabatów wyższe od tych wynikających z systemu będącego podstawą wyliczeń biegłego, przez co ich obniżenie o wielkość rabatu zrównywałoby je dopiero z cenami ustalonymi przez biegłego (zob. uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z 2 października 2019r., sygn. akt II Ca 922/19). Z tych zatem wszystkich względów, zarzuty naruszenia tak prawa materialnego, jak i procesowego w zakresie w jakim skarżąca zarzucała nie uwzględnienie przy ustalaniu wysokości odszkodowania oferowanych przez ubezpieczyciela rabatów na zakup części zamiennych i materiałów lakierniczych, nie miały żadnych uzasadnionych podstaw.

Z wyżej wskazanych przyczyn Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok (pkt I) kpc, nie korygując orzeczenia o kosztach procesu, gdyż jest ono prawidłowe i uwzględnia ostateczny wynik sprawy. Strona powodowa dochodziła pozwem kwoty 8218,76 zł., a jej żądanie w rezultacie podlegało uwzględnieniu co do kwoty 5977,40 zł. (wyżej wskazane kwoty uiszczone przez pozwaną w toku postępowania: 184,50 zł + 2293,64 zł i 1997,72 zł oraz zasądzona ostatecznie kwota 1501,54 zł). Powódka wygrała więc sprawę w 72%, a pozwana w 28%. Gdy zatem koszty powódki wyniosły 2717 zł (500 zł – opłata od pozwu, 400 zł – zaliczka na koszty opinii biegłego i 1817 zł - koszty pełnomocnika), a strony pozwanej 2217 zł. (koszt pełnomocnika – 1817 zł i zaliczka na koszty opinii biegłego - 400 zł), to zasądzona na rzecz strony powodowej kwota kosztów procesu w wysokości 1335,48 zł., jest prawidłowa. Tym samym prawidłowe jest również rozstrzygnięcie o kosztach sądowych (pkt IV wyroku). Dalej idąca apelacja strony pozowanej (pkt II), w myśl art. 385 kpc podlegała oddaleniu. O kosztach postępowania apelacyjnego (pkt III) Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 100 zd. pierwsze w zw. z art. 391 § 1 kpc, rozdzielając je stosunkowo, mając na uwadze ostateczny wynik sprawy, tj. kwotę ostatecznie zasądzoną, ale też kwoty dobrowolnie uiszczone przez pozwaną w toku postępowania sądowego, co przy kosztach powódki 450 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, a pozwanej 650 zł (wynagrodzenie pełnomocnika i opłata od apelacji), po rozliczeniu dawało sumę 318 zł kosztów na rzecz strony powodowej.

Uzasadnienie wyroku sporządzono w myśl dyspozycji przepisu art. 505 13 § 2 kpc, zgodnie z którym jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sygn. akt II Ca (...) (...) Ś., dnia 10 czerwca 2022 r.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)