Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 392/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 maja 2021r., w sprawie XII K 206/16.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, polegającą na wymierzeniu kary dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres pięciu lat tytułem próby.

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzut rażącej niewspółmierności kary – zasadny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Prokurator zaskarżył wyrok na niekorzyść oskarżonej P. N. (2) w części dotyczącej kary pozbawienia wolności. Pomimo, że źródłem spełnienia względnej przesłanki odwoławczej z art. 438 pkt 4 k.p.k. nie była obraza art. 85, 86 i 91 § 2 k.k., tak jak wskazano w apelacji, bowiem nie doszło do naruszenia reguł wymiaru kary łącznej, tylko naruszenie zasad wskazanych w art. 69 § 1 i 2 k.k., to apelacja okazała się zasadna. Skarżący prawidłowo bowiem w punkcie II części wstępnej apelacji wyartykułował okoliczności związane z brakiem pozytywnej prognozy kryminologicznej, która jest warunkiem koniecznym do wydania orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności.

Wniosek

Wniosek o wymierzenie kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania merytorycznie jest zasadny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zaskarżonym wyrokiem została orzeczona wobec P. N. (2) kara łączna 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności. W związku z powyższym prawidłowo sformułowany wniosek winien dotyczyć uchylenia punktu orzeczenia, którym warunkowo zawieszono wykonanie kary na okres 5 (pięciu) lat, nie zaś ponownego orzeczenia kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

Z ugruntowanego orzecznictwa wynika, że rażąca niewspółmierność kary (art. 438 pkt 4 KPK) zachodzi wówczas, gdy suma zastosowanych kar zasadniczych i środków karnych orzeczonych za przypisane oskarżonym przestępstwa nie uwzględnia należycie stopnia szkodliwości społecznej czynów oraz nie realizuje w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma uczynić w stosunku do osób skazanych. Ponadto, orzeczona kara lub środek karny mogą być uznane za niewspółmierne, gdy nie uwzględniają w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnionego czynu, jak i osobowości sprawcy.

Słusznie skarżący zauważył, że Sąd I instancji choć prawidłowo wskazał wszystkie okoliczności mające wpływ na wymiar kary, to nie wszystkim z nich nadał stosowną rangę.

Co prawda P. N. (2) w czasie popełnienia przypisanych jej zaskarżonym wyrokiem czynów nie była karana sądownie, lecz z przesłanki tej nie można wyciągać daleko idących i korzystnych dla oskarżonej wniosków w sytuacji, gdy w późniejszym czasie została skazana wyrokami za czyny wcześniejsze, lub jednoczasowe.

W przedmiotowej sprawie oskarżona na przestrzeni jednego roku dopuściła się aż 313 przestępstw skierowanych przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów. Gdyby doszło do rozpoznania jej spraw jednocześnie, to należałoby się spodziewać, że sąd orzekający w sprawie dysponowałby pełnym spektrum działalności przestępczej oskarżonej, przeciwnie niż przy rozproszeniu orzeczniczym.

Nie ulega też wątpliwości, że oskarżona działała w sposób przemyślany i z dużą determinacją, udoskonalając z czasem metody działania. Początkowo jej przestępstwa kończyły się na etapie usiłowania, następnie już skutecznie dokonywała oszustw. Z czasem zaczęła korzystać przy wprowadzaniu przedstawicieli instytucji finansowych, czy sklepów w błąd z cudzej tożsamości, bez osobistego kontaktu, tylko internetowego. Przy pozyskaniu danych wykorzystywała osoby będące w przymusowych sytuacjach, poszukujących kredytu. Narażała ich tym samym nie tylko na niedogodności związane z koniecznością składania zeznań, ale też „odwracaniem” wpisu na listę niesolidnych dłużników, czy wreszcie doprowadzając do strat finansowych. Stopień społecznej szkodliwości jej czynów był znaczny. Nie decydowała przy tym wyłącznie wysokość mienia stanowiącego przedmiot postępowania, ale także ilość czynów. Poza tym oskarżona działała umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, z niskich pobudek – z chęci zysku, a z popełnionych przestępstw uczyniła sobie sposób na życie.

Eksponowane przez obrońcę sukcesywne naprawianie szkody pozytywnie świadczy o oskarżonej, ale samo kompensowanie szkody nie jest wystarczające dla uzasadnienia kary z warunkowym zawieszeniem wykonania, która w odczuciu społecznym mogłaby zostać odebrana jako obiektywnie niesprawiedliwa i promująca sprawców wielu przestępstw.

Sąd Okręgowy mógł wymierzyć karę od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwa pozostające w bliskim związku podmiotowo - przedmiotowym. W związku z tym kara 2 lat pozbawienia wolności, bliska najniższej z możliwych do wymierzenia stanowi odzwierciedlenie stopnia winy i także tej winy nie przekracza swą dolegliwością.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2022r., w sprawie II AKa 392/21 Sąd Apelacyjny w Warszawie zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 maja 2021 r., sygn. akt XII K 206/16 w zaskarżonej części wobec oskarżonej P. N. (2) w ten sposób, że uchylił orzeczenie z punktu VIII o warunkowym zawieszeniu wykonania kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Warunki i właściwości osobiste P. N. (2) oraz dotychczasowy sposób życia nie dają gwarancji w rozumieniu art. 69 § 1 i 2 k.k., że zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a szczególnie zapobieżeniu powrotowi do przestępstwa. Rażącą niewspółmierność kary uzasadnia nie tylko nie zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary, jeśli zachodzą ku temu przesłanki, ale i zastosowanie, tak jak w przypadku oskarżonej, kiedy tych przesłanek nie było.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podst. art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa. Przemawiał za tym fakt, że została orzeczona grzywna i obowiązek naprawienia szkody. Istniały zatem podstawy do uznania, że uiszczenie kosztów byłoby dla P. N. (2) zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

Anna Zdziarska Przemysław Filipkowski Anna Nowakowska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara pozbawienia wolności orzeczona Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 maja 2021r., sygn. akt XII K 206/16

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana