Sygn. akt V K 777/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2022r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie Wydział V Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maciej Jabłoński

Protokolant: Małgorzata Pierścińska

po rozpoznaniu w dniu 21.06.2022 r.

sprawy przeciwko:

Ł. G. – synowi J. i T. z d. B., urodzonego w dniu (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od 06.09.2015r. do 31.05.2017r. w W. uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich sygn. VI RC 293/15 obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej, syna E. G., przez co naraził wymienionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1 k.k.

2.  w okresie od 01.06.2017 r. do 07.09.2017 r. w W. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny o Nieletnich sygn. akt VI RC 293/15 na rzecz syna E. G., przez co naraził wymienionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k.

3.  w okresie od 01.01.2019 r. do 30.09.2019 r. w W. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny o Nieletnich sygn. VI RC 293/15 na rzecz syna E. G., przez co naraził wymienionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń,

tj. o czyn za art. 209 § 1 i § 1a k.k.

orzeka:

1.  oskarżonego Ł. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1 k.k. i za to skazuje oskarżonego i wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

2.  oskarżonego Ł. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1a k.k. i za to skazuje oskarżonego i wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

3.  oskarżonego Ł. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1 i § 1a k.k. i za to skazuje oskarżonego, a na podstawie art. 209 § 1a k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

4.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2020r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. łączy wymierzone wobec oskarżonego Ł. G. w punktach 1-3 wyroku kary ograniczenia wolności i wymierza oskarżonemu karę łączną 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

5.  na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 3 k.k. zobowiązuje oskarżonego Ł. G. do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie syna – E. G.,

6.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od opłaty a koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.