Sygn. akt I C 1112/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2022 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

Protokolant: Jolanta Migot

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2022 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej K. Moderna Plac (...) w G.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej K. Moderna Plac (...) w G. kwotę 9.985,88 złotych (dziewięć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt pięć złotych osiemdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 18,31 złotych od dnia 11 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 788,42 złotych od dnia 11 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 921,97 złotych od dnia 11 marca 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.111,69 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 897,02 złotych od dnia 11 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 921,97 złotych od dnia 11 maja 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 384,77 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.011,19 złotych od dnia 13 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.622,04 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.011,19 złotych od dnia 13 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.622,04 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 867,55 złotych od dnia 11 lipca 2017 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 440,95 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty;

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej K. Moderna Plac (...) w G. kwotę 1.499,00 złotych (jeden tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV. nakazuje ściągnąć od powoda Wspólnoty Mieszkaniowej K. Moderna Plac (...) w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 659,60 złotych (sześćset pięćdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa;

V. nakazuje ściągnąć od powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 732,12 złotych (siedemset trzydzieści dwa złote dwanaście groszy) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

Sygnatura akt I C 1112/17

UZASADNIENIE

Wspólnota Mieszkaniowa K. Moderna Plac (...) w G. wniosła pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 10.943,70 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od wskazanych w pozwie kwot cząstkowych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż pozwana jest właścicielem lokali o numerach (...), zaś uprzednio była również właścicielem lokalu numer (...).

Wspólnota mieszkaniowa ustaliła uchwałami 3/2015, że koszty dostarczonych mediów oraz opłaty za wywóz nieczystości będą rozliczane na podstawie faktycznego zużycia z dołu – według liczników, zaś koszty remontów będą pokrywane ze środków finansowych zgromadzonych na funduszu remontowym.

Powódka w niniejszym procesie dochodziła należności z tytułu opłat związanych z kosztami utrzymania nieruchomości – w części przypadającej na wskazane powyżej lokale - za okres od listopada 2016 roku do lipca 2017 roku.

(vide: pozew, k. 2-8)

W złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Pozwana przede wszystkim podniosła zarzut błędnego obliczenia i niewykazania dochodzonej kwoty. Zdaniem spółki powódka przedłożyła dokumentację prywatną nie pozwalającą na ustalenie prawidłowej wysokości opłat.

Ponadto pozwana podniosła zarzut potrącenia – powołując się ma złożone oświadczenie z dnia 19 października 2017 roku, w którym dokonała potrącenia kwoty dochodzonej niniejszym pozwem z kwotą 18.049,62 złotych, a stanowiącą nieumorzoną część wierzytelności pozwanej wobec powoda z tytułu omyłkowych, nienależnych powodowi wpłat z tytułu opłat na utrzymanie nieruchomości – w zakresie dotyczącym lokalu numer (...) (za okres od 9 lipca 2012 roku do 29 marca 2013 roku) i numer 4 (za okres od dnia 29 marca 2013 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku).

Pozwana wskazała, iż opłaty związane z utrzymaniem wskazanych nieruchomości lokalowych były jej naliczane przez powódkę i zaspakajane z dokonywanych przez nią wpłat, pomimo tego, iż lokale te w tym okresie nie były własnością pozwanej.

Pozwana spółka wskazała, że dokonała na poczet należności związanych z utrzymaniem lokalu numer (...) wpłat na kwotę 24.336,70 złotych, zaś na poczet lokalu numer (...) na kwotę 18.500,59 złotych, to jest łącznie 42.867,29 złotych. Było to świadczenie nienależne powódce i podlegało zwrotowi.

(vide: sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 81- 83)

W piśmie z dnia 14 października 2019 roku powódka rozszerzyła żądanie pozwu w ten sposób, iż wniosła o zasądzenie dodatkowo kwoty 8.129,33 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia doręczenia pisma do dnia zapłaty. W piśmie z dnia 4 lutego 2020 roku pełnomocnik powódki wskazał, iż na kwotę rozszerzonego powództwa składają się kwoty za okres od stycznia 2017 roku do lipca 2017 roku.

(vide: rozszerzenie żądania pozwu, k. 529-530)

W odpowiedzi na rozszerzenie powództwa pozwana zakwestionowała dokonane powództwo jako nieprecyzyjne. Pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia objętego pozwem powołując się na to, iż roszczenia dochodzone przez powoda objęte są trzyletnim terminem przedawnienia.

(vide: pismo procesowe pozwanej, k. 552 – 553)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana (...) sp. z o.o. była właścicielem lokali nr (...) znajdujących się w budynku posadowionym na nieruchomości przy Pl. (...) w G., dla której prowadzona jest KW nr (...).

Dla lokalu nr (...) wyodrębnionego na podstawie umowy z dnia 5 maja 2017 r. została założona księga wieczysta nr (...), dla lokalu nr (...) wyodrębnionego na mocy umowy z dnia 5 maja 2017 r. KW nr (...), zaś dla lokalu nr (...) wyodrębnionego na podstawie umowy z dnia 15 listopada 2016 r. KW nr (...). Właścicielem tego ostatniego lokalu od momentu ustanowienia odrębnej własności lokalu jest G. H..

(dowód: wydruki z ksiąg wieczystych k. 14-41)

Na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży z dnia 9 lipca 2012 roku zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem J. W. prowadzącym kancelarię notarialną w G. (rep. A 7207/2012) poprzednik prawny pozwanej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ustanowił odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy Pl. (...) w G. i dokonał jego sprzedaży na rzecz M. D. i A. D. (1), którzy nabycia dokonali do majątku wspólnego.

(dowód: umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży z dnia 9 lipca 2012 roku k. 98-101)

Lokal nr (...) został zakupiony przez A. D. (2) w celach inwestycyjnych. Pozwana spółka zobowiązała się wynająć ten lokal i wskazywała, że zainteresowanym najmem jest (...) Bank S.A. Lokal nie został jednak wynajęty. Po sprzedaży pozwany nadal miał klucze do tego lokalu, znajdowały się w nim materiały reklamowe pozwanego. Nabywca nie informował powoda o nabyciu lokalu.

(dowód: zeznania świadka A. D. (1) płyta CD k. 196)

Na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży z dnia 29 marca 2013 roku zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem J. W. prowadzącym kancelarię notarialną w G. (rep. A 2839/2013) poprzednik prawny pozwanej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ustanowił odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy Pl. (...) w G. i dokonał jego sprzedaży na rzecz B. Z. (1).

(dowód: umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży z dnia 29 marca 2013 roku k. 102-105)

Lokal nr (...) został zakupiony przez B. Z. (1) w celach inwestycyjnych. Pozwana spółka zobowiązała się wynająć ten lokal. Strony nie ustalały jednak, która z nich będzie pokrywała opłaty za przedmiotowy lokal. Nabywczyni nie zgłaszała powódce, że nabyła ten lokal. Lokal stał pusty. Około 2016 r. powódka zwróciła się do nabywczyni o zapłatę kosztów eksploatacyjnych. B. Z. (1) dokonała płatności.

(dowód: zeznania świadka B. Z. (1) płyta CD k. 369)

Pozwana powiadomiła powódkę dopiero w dniu 6 maja 2016 r., że zbyła lokal nr (...) w dniu 29 marca 2013r. oraz w dniu 9 lipca 2016 r., że zbyła lokal nr (...), a do maja 2016 przyjmowała rachunki z tytułu opłat za przedmiotowe lokale.

W e-mailu z dnia 6 maja 2016 roku pełnomocnik pozwanej spółki (...) zwrócił się z prośbą do administratora wspólnoty o przeksięgowanie opłat dokonanych na lokale (...).

W e-mailu z dnia 4 lipca 2016 roku administratorka M. S. wskazała, że może przeksięgować należności na właścicieli lokali (...) za ostatnie trzy lata i wskazała, że cała kwota zostanie przeksięgowana jako nadpłata pozwanej.

(dowód: korespondencja e – mailowa stron k. 86-97, zeznania świadka M. S. płyta CD k. 196)

W 2012 i 2013 roku powódka wystawiała fakturę osobną na lokal (...) i faktury zbiorcze na pozostałe lokale, w tym również na lokale nr (...).

Oznaczenie faktury wystawionej na lokal (...) składało się z oznaczenia numeru lokalu łamane przez cyfrę miesiąca i łamane przez rok (np. 29/5/2012)

Oznaczenie faktur na pozostałe lokale było takie same, ale jako pierwszą liczbę wskazywano 30 (np. 30/5/2012).

Od lutego 2014 roku powódka wystawiała osobne rachunki na lokale nr (...), których pierwsza cyfra była oznaczeniem lokalu, ale za lokale (...) wystawiała do września 2014 roku wciąż jeden rachunek zbiorczy oznaczony pierwszą cyfrą 30 (odpowiednio 1/3/2014 i 30/3/2014)

Od września 2014 roku powódka wystawiała osobne faktury także na lokale nr (...) (sygnowane pierwszą cyfrą lokalu).

(dowód: zestawienie faktur k. 168-175)

Moderna płaciła zbiorczymi przelewami i od pewnego momentu wskazywała, że płaci za określone rachunki. Dokonując zapłaty pozwana, ani razu nie wskazała w tytule zapłaty w sposób wyraźny, iż rozliczenie ma nastąpić na lokal nr (...).

Pozwana nie wskazywała w sposób wyraźny w tytułach przelewu numerów lokali (poza wskazaniami lokali (...), ale nie w sposób konsekwentny), powoływała się na numer faktury (również faktury zbiorczej) oraz dokonywała ogólnie zapłaty za faktury. Czasami były to zapłaty dokładnie wyliczone, wynikające z poszczególnych faktur.

(dowód: zestawienie faktur k. 168-175, zeznania świadka M. S. płyta CD k. 196)

Na mocy uchwały nr 3/2016 właściciele lokali postanowili, że w roku 2016 z wpłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną będą pokrywane następujące koszty:

- przeglądów,

- UDT,

- konserwacji dźwigów,

- energii elektrycznej,

- administrowania,

- opłat bankowych,

- przesyłek pocztowych,

- drobnych napraw i konserwacji,

- innych opłat bezpośrednio związanych.

Koszty dostarczonych mediów oraz opłaty za wywóz nieczystości miały być rozliczane na podstawie faktycznego zużycia wg liczników lub innych obowiązujących jednostek, a koszty remontów miały być pokrywane ze środków finansowych zgromadzonych na funduszu remontowym.

Uchwała została podjęta większością 78,69 % udziałów.

(dowód: uchwała nr 3/2016 k. 49-50)

Na mocy uchwały nr 3/2017 właściciele lokali postanowili, że w roku 2017 z wpłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną będą pokrywane następujące koszty: przeglądów, UDT, administrowania, ubezpieczenia, energii elektrycznej, sprzątania, opłat bankowych, przesyłek pocztowych, drobnych napraw i konserwacji, innych opłat bezpośrednio z nimi związanych.

Koszty dostarczonych mediów i za wywóz nieczystości miały być rozliczane na podstawie faktycznego zużycia wg liczników lub innych obowiązujących jednostek.

Koszty remontów miały być pokrywane ze środków finansowych zgromadzonych na funduszu remontowym.

Uchwała została podjęta większością 51,95 % udziałów.

(dowód: uchwała nr 3/2017 k. 51-52)

W spotkaniach wspólnoty uczestniczył pełnomocnik spółki (...) sp. z o.o. A. R., który składał pełnomocnictwo prezesa spółki - A. M. do podejmowania decyzji dotyczących lokali stanowiących własność pozwanej, wśród których wymienione były lokale (...). Spotkania odbywały się raz w roku, w marcu. A. D. (1) udzielił pozwanemu pełnomocnictwa do reprezentowania go podczas spotkań wspólnoty.

(dowód: zeznania świadka M. S. płyta CD k. 196, zeznania świadka A. D. (1) płyta CD k. 196, zeznania świadka A. R. płyta CD k. 196)

W dniu 11 maja 2012 r. powódka zawarła z J. S. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Biuro (...) w G. umowę nr (...) dotyczącą kompleksowego administrowania nieruchomością wspólną, dla której Sąd Rejonowy w Gdyni prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Za wykonanie obowiązków umownych przysługiwało wykonawcy wynagrodzenie w kwocie 0,60 zł/m 2 za 1 m 2 powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży – z obowiązującym podatkiem VAT.

Strony postanowiły, że dla lokali nieprzekazanych właścicielom opłaty za administrowanie nie będą naliczane.

(dowód: umowa o administrowanie z dnia 11 maja 2012r. k. 206-209)

Za świadczenie usług administrowania nieruchomością wspólną J. S. wystawił na rzecz powódki faktury opiewające na następujące kwoty:

- w dniu 28 listopada 2016r. na kwotę 1.541,76 zł;

- w dniu 28 grudnia 2016r. na kwotę 2.942,34 zł;

- w dniu 30 stycznia 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 28 lutego 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 28 marca 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 28 kwietnia 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 28 maja 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 30 czerwca 2017r. na kwotę 1.731,01 zł;

- w dniu 30 lipca 2017r. na kwotę 1.731,01 zł.

(dowód: faktury VAT k. 431v, 439v, 449, 457, 462, 469, 481, 487v, 496v)

W okresie objętym żądaniem pozwu (...) S.A. z siedzibą w G. wystawiła na rzecz powódki faktury za dystrybucję i sprzedaż energii elektrycznej do nieruchomości wspólnej na kwoty:

- na kwotę 1.886,65 zł za okres od 20 października 2016r. do dnia 14 grudnia 2016r.,

- na kwotę 5.778,56 zł za okres od 15 grudnia 2016 do 7 lutego 2017r.,

- na kwotę 6,47 zł z tytułu odsetek za opóźnienie;

- na kwotę 5.326,06 zł za okres od 8 lutego 2017r. do 6 kwietnia 2017r.,

- na kwotę 29,84 zł z tytułu odsetek za opóźnienie;

- na kwotę 1.793,36 zł za okres od 7 kwietnia 2017r. do 20 czerwca 2017r.

(dowód: faktury VAT k. 203-204, 459, 478, 479v-480, 483v, 485-485v)

Z kolei, (...) sp. z o.o. wystawiła na rzecz powodowej wspólnoty mieszkaniowej następujące faktury VAT:

- w dniu 14 listopada 2016r. na kwotę 341,48 zł,

- w dniu 20 grudnia 2016r. na kwotę 328,35 zł za okres 15 listopada 2016r. do 9 grudnia 2016r.,

- w dniu 13 stycznia 2017r. na kwotę 484,90 zł za okres od 10 grudnia 2016r. do 13 stycznia 2017r.,

- w dniu 7 lutego 2017r. na kwotę 335,84 zł za okres od 14 stycznia 2017r. do 7 lutego 2017r.,

- w dniu 7 marca 2017r. na kwotę 2.436,66 zł za okres od 11 sierpnia 2016r. do 7 lutego 2017r.,

- w dniu 6 kwietnia 2017r. na kwotę 1.110,18 zł za okres od 8 marca 2017r. do 6 kwietnia 2017r.,

- w dniu 23 maja 2017r. na kwotę 1.309,09 zł za okres od 7 kwietnia 2017r. do 4 maja 2017r.,

- w dniu 5 czerwca 2017r. na kwotę 20,56 zł z tytułu odsetek za opóźnienie;

- w dniu 30 czerwca 2017r. na kwotę 1.853,46 zł za okres od 5 maja 2017r. do 6 czerwca 2017r.,

- w dniu 18 lipca 2017r. na kwotę 1.357,62 zł za okres od 7 czerwca 2017r. do 5 lipca 2017r.,

(dowód: faktura VAT k. 254, 447, 454v-455, 465v-466, 472v-473, 481v-482, 483, 488v-489, 498-498v)

(...) sp. z o.o. ( (...)) wystawiło w okresie objętym żądaniem pozwu na rzecz powoda faktury opiewające na kwoty:

- w dniu 1 listopada 2016r. na kwotę 2.267,01 za okres 1-30 listopada 2016r. (opłata stała),

- w dniu 30 listopada 2016r. na kwotę 5.250,15 zł za okres 1-30 listopada 2016r. (opłata zmienna),

- w dniu 5 grudnia 2016r. na kwotę 37,58 zł;

- w dniu 31 grudnia 2016r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-31 grudnia 2016r. (opłata stała),

- w dniu 31 grudnia 2016r. na kwotę 5.398,57 zł za okres 1-31 grudnia 2016r. (opłata zmienna),

- w dniu 25 stycznia 2017r. na kwotę 81,27 zł;

- w dniu 31 stycznia 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-31 stycznia 2017r. (opłata stała),

- w dniu 31 stycznia 2017r. na kwotę 6.611,14 zł za okres 1-31 stycznia 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 28 lutego 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-28 lutego 2017r. (opłata stała),

- w dniu 28 lutego 2017r. na kwotę 76,06 zł;

- w dniu 28 lutego 2017r. na kwotę 6.101,09 zł za okres 1-28 lutego 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 31 marca 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-31 marca 2017r. (opłata stała),

- w dniu 28 marca 2017r. na kwotę 64,85 zł;

- w dniu 31 marca 2017r. na kwotę 5.029,15 zł za okres 1-31 marca 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 25 kwietnia 2017r. na kwotę 16,09 zł;

- w dniu 30 kwietnia 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-30 kwietnia 2017r. (opłata stała),

- w dniu 30 kwietnia 2017r. na kwotę 3.103,70 zł za okres 1-30 kwietnia 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 31 maja 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-31 maja 2017r. (opłata stała),

- w dniu 23 maja 2017r. na kwotę 176,90 zł;

- w dniu 26 czerwca 2017r. na kwotę 81,84 zł;

- w dniu 1 czerwca 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-30 czerwca 2017r. (opłata stała),

- w dniu 2 czerwca 2017r. na kwotę 2.314,31 zł za okres 1-31 maja 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 30 czerwca 2017r. na kwotę 1.156,18 zł za okres 1-30 czerwca 2017r. (opłata zmienna),

- w dniu 31 lipca 2017r. na kwotę 2.267,01 zł za okres 1-31 lipca 2017r. (opłata stała),

- w dniu 31 lipca 2017r. na kwotę 1.021,38 zł za okres 1-31 lipca 2017r. (opłata zmienna),

(dowód: faktura VAT k. 256, 433-434, 441, 444v, 448, 450v, 452, 453, 458v, 460, 463, 464, 465, 470, 471-471v, 474, 484v, 486-486v, 490, 497v, 499)

Za konserwację (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wystawiła na rzecz powoda następujące faktury VAT:

- w dniu 26 października 2016r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 30 listopada 2016r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 14 grudnia 2016r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 25 stycznia 2017r. na kwotę 129,60 zł;

- w dniu 31 stycznia 2017r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 27 lutego 2017r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 31 marca 2017r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 30 kwietnia 2017r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 31 maja 2017r. na kwotę 378 zł;

- w dniu 24 czerwca 2017r. w kwocie 248,40 zł;

- w dniu 30 czerwca 2017r. w kwocie 378 zł;

- w dniu 31 lipca 2017r. w kwocie 378 zł;

- w dniu 15 lutego 2017r. na kwotę 2.185,49 zł.

(dowód: faktura VAT k. 211, 213, 432, 437v, 450v, 451v, 458, 464v, 466v, 473v, 480v, 489, 490v, 497)

Z tytułu wykonania przeglądów okresowych powodowa wspólnota mieszkaniowa poniosła następujące koszty:

- w dniu 23 lutego 2017r. w kwocie 840 zł z tytułu okresowego badania technicznego windy przez Urząd Dozoru Technicznego w W.;

- w kwocie 1.205,40 zł z tytułu przeglądu kominiarskiego.

(dowód: faktura VAT k. 455v, 492v)

Z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych (...) S.A. wystawiła na rzecz powoda następujące faktury VAT:

- w dniu 26 lipca 2016r. na kwotę 101,48 zł za okres od 1 lipca do 25 sierpnia 2016r.,

- w dniu 26 października 2016r. na kwotę 55,35 zł za październik 2016r.,

- w dniu 26 listopada 2016r. na kwotę 55,35 zł za listopada 2016r.,

- w dniu 26 grudnia 2016r. na kwotę 55,35 zł za grudzień 2016r.,

- w dniu 26 stycznia 2017r. na kwotę 55,88 zł za styczeń 2017r.,

- w dniu 26 lutego 2017r. na kwotę 55,87 zł za luty 2017r.,

- w dniu 26 marca 2017r. na kwotę 55,35 zł za marzec 2017r.,

- w dniu 26 kwietnia 2017r. na kwotę 55,35 zł za marzec 2017r.,

- w dniu 26 maja 2017r. na kwotę 55,35 za maj 2017r.,

- w dniu 26 czerwca 2017 na kwotę 56 zł za czerwiec 2017r.,

- w dniu 26 lipca 2017r. na kwotę 55,35 zł za lipiec 2017r.

(dowód: faktury VAT k. 214-215, 428, 437, 448v, 456, 461v, 469v, 477v, 491, 494)

W dniu 1 czerwca 2012r. powódka zawarła z Przedsiębiorstwem (...) z siedzibą w S. umowę dotyczącą wykonywania przeglądów technicznych i konserwacji Aktywnego Systemu Detekcji Gazów zainstalowanego w hali garażowej przy Pl. (...) w G. w terminie raz na pół roku. Zgodnie z umową wykonawcy przysługiwało wynagrodzenie w kwocie 299 zł netto za 1 przegląd półroczny (koszt dojazdu wliczony).

(dowód: umowa z dnia 1 czerwca 2012r. k. 220-222)

Za serwisowanie systemów C. 551 tj. windy samochodowej (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. wystawiła na rzecz powoda następujące faktury:

- za listopad 2016r. na kwotę 492 zł;

- za grudzień 2016r. w kwocie 492 zł;

- za styczeń 2017r. w kwocie 492 zł;

- za luty 2017r. w kwocie 492 zł;

- za marzec 2017r. w kwocie 492 zł;

- za kwiecień 2017r. w kwocie 492 zł;

- za maj 2017r. w kwocie 492 zł;

- za czerwiec 2017r. w kwocie 492 zł;

- za lipiec 2017r. w kwocie 492 zł;

(dowód: faktura VAT k. 432v, 444, 451, 457v, 463v, 472, 479, 487, 495v)

Za wymianę świetlówek (...) Zakład Usługowo – Handlowy (...) w G. wystawił na rzecz powoda następujące faktury:

- w dniu 3 listopada 2016r. na kwotę 184,50 zł;

- w dniu 18 listopada 2016r. na kwotę 113,16 zł;

- w dniu 21 listopada 2016r. na kwotę 200 zł;

- w dniu 13 stycznia 2017r. na kwotę 200 zł;

- w dniu 14 lutego 2017r. na kwotę 200 zł;

- w dniu 14 marca 2017r. na kwotę 200 zł;

- w dniu 24 kwietnia 2017r. na kwotę 200,12 zł;

- w dniu 12 lipca 2017r. w kwocie 200 zł;

(dowód: faktury VAT k. 425-425v, 427, 446, 452v, 461, 468v, 493)

(...) Zabezpieczeń B. P. K. wystawiła na rzecz powoda za klucz patentowy krajowy następujące faktury:

- w dniu 21 listopada 2016r. fakturę na kwotę 20 zł;

- w dniu 13 grudnia 2016r. na kwotę 20 zł;

- w dniu 10 stycznia 2017r. na kwotę 641,33 zł;

- w dniu 14 kwietnia 2017r. na kwotę 10 zł;

- w dniu 5 lipca 2017r. na kwotę 209,10 zł.

(dowód: faktura VAT k. 426, 434v, 445, 467, 492)

Z tytułu świadczenia usług sprzątania (...) P. P. wystawił na rzecz powoda następujące faktury VAT:

- w dniu 1 listopada 2016r. na kwotę 1.001,10 zł;

- w dniu 1 grudnia 2016r. na kwotę 1.001,10 zł;

- w dniu 14 grudnia 2016r. na kwotę 385,04 zł;

(dowód: faktura VAT k. 429v, 436, 438)

Za świadczenie usług sprzątania nieruchomości (...) B. W. wystawiła na rzecz powódki faktury na następujące kwoty:

- w dniu 31 grudnia 2016r. w kwocie 500 zł;

- w dniu 31 stycznia 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 28 lutego 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 31 marca 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 30 kwietnia 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 31 maja 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 30 czerwca 2017r. w kwocie 1.001 zł;

- w dniu 31 lipca 2017r. w kwocie 1.001 zł.

(dowód: rachunki k. 440v, 449v, 456v, 462v, 470v, 475, 488, 495)

Nadto, powódka poniosła jeszcze inne koszty, w tym:

- montażu samozamykacza w drzwiach wejściowych w kwocie 518,40 zł (faktura z dnia 24 listopada 2016r. wystawiona przez (...) A. N.);

- konsultacji ustnych w sprawie planowanej ekspertyzy dotyczącej zalewania garaży w budynku przy Pl. (...) w kwocie 369 zł (faktura VAT z dnia 23 listopada 2016r. wystawiona przez Biuro (...));

- usług poligraficznych w kwocie 352,14 zł (faktura z dnia 28 listopada 2016r. wystawiona przez (...) S.C.);

- prac budowlano konserwacyjnych w kwocie 90 zł (faktura z dnia 30 listopada 2016r. wystawiona przez AB Usługi (...));

- zakupu drabiny dwustronnej w kwocie 89 zł (faktura z dnia 19 grudnia 2016r. wystawiona przez (...) sp. z o.o.);

- wymiany soczewki konwertera i strojenia anteny w kwocie 264,45 zł (faktura z dnia w dniu 28 grudnia 2016r. wystawiona przez (...) S.C. W. G., K. P.);

- usługi serwisowej – kodowania pilotów w kwocie 246 zł (faktura z dnia 29 grudnia 2016r. wystawiona przez A. J. M.);

- kodowania pilota dwukanałowego w kwocie 120 zł (faktura z dnia 24 grudnia 2016r. wystawiona przez A. J. M.);

- preparatu wielozadaniowego w kwocie 21,88 zł (faktura z dnia 12 stycznia 2017r. wystawiona przez (...) sp. z o.o.);

- obsługi prawnej w kwocie I C 843/16 w kwocie 369 zł (faktura z dnia 19 stycznia 2017r.);

- koszty uwierzytelnienia notarialnego dokumentów w kwocie 162,36 zł (faktura z dnia 12 grudnia 2016r. wystawiona przez notariusza J. W.);

- ekspertyzy technicznej dotyczącej garażu podziemnego oraz dachu budynku w kwocie 6150 zł (faktura z dnia 14 lutego 2017r. wystawiona przez J. (...) M. K.);

- obsługi prawnej w sprawie IC 843/16 w kwocie 615 zł (faktura z dnia 21 kwietnia 2017r.);

- usługi serwisowej – mocowanie napędu w kwocie 184,50 zł (faktura z dnia 11 kwietnia 2017r. wystawiona przez A. J. M.);

- wykonania i montażu drzwi aluminiowych w budynku od strony Pl. (...) i przejścia w kwocie 16.000 zł (faktura z dnia 24 maja 2017r. wystawiona przez (...) A. N.);

- umieszczenie urządzeń w pasie drogowym w kwocie 80,51 zł ( pismo z dnia 2 maja 2017r. Zarządu Dróg i Z. w G.);

- konserwację kasety domofonowej w kwocie 40 zł (faktura z dnia 23 czerwca 2017r. wystawiona przez PORTER M. P.);

- zakupu kaloszy, węży ogrodowych, pompy w kwocie 223,70 zł (faktura z dnia 26 lipca 2017r. wystawiona przez (...) sp. z o.o.);

- zakupu pompy w kwocie 1257,26 zł (faktura z dnia 31 lipca 2017r. wystawiona przez AKTA);

- serwisu anteny w kwocie 688,80 zł (faktura z dnia 18 lipca 2017r. wystawiona przez A. J. M.);

(dowód: faktury VAT k. 427v, 426v, 428v, 429, 435, 436v, 440, 441v, 442, 445v, 446v, 453, 467v, 468, 474v, 484, 493v, 494v, 496, upomnienie z dnia 2 maja 2017r. k. 475v)

Powódka zawarła z (...) S.A. umowę ubezpieczenia (m.in. OC, mienia od ognia i innych zdarzeń losowych) na okres od 24 maja 2015 do 23 maja 2016 z łączną składką w kwocie 2.250 zł.

Następnie, na okres od 24 maja 2016r. do 23 maja 2017r. powódka zawarła umowę ubezpieczenia z (...) S.A. z siedzibą w W. ze składką ubezpieczeniową w łącznej wysokości 1.900 zł.

Na okres od 24 maja 2017r. do 23 maja 2018r. powódka zawarła umowę ubezpieczenia z (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. ze składką ubezpieczeniową w kwocie 1.664 zł.

(dowód: polisa ubezpieczeniowa k. 231-237)

Administrator nie nalicza zaliczek, właściciele lokali po zakończonym miesiącu otrzymują "z dołu" rachunek za wszystkie należności.

Rachunek obejmuje należności za poprzedni miesiąc za zużycie mediów według zużyć faktycznych, a także koszty ubezpieczenia, administrowania.

Rozliczenie na podstawie zużycia faktycznego na podstawie odczytów pomiarowych liczników i wodomierzy dotyczy ciepłej i zimnej wody i ogrzewania.

Termin zapłaty został wyznaczony do 10 dnia następnego miesiąca.

Rachunek do większości właścicieli lokali, w tym do pozwanego, dostarczany jest drogą elektroniczną. Pozostałe składniki opłat są naliczane w postaci comiesięcznych należności, na podstawie umów zawartych z podmiotami zewnętrznymi.

Wielkość kwot naliczanych z poszczególnych rachunków jest naliczana wg wielkości udziałów.

Administrator wspólnoty mieszkaniowej AKTA rozliczał poszczególne koszty wchodzące w skład naliczanych opłat eksploatacyjnych w sposób następujący:

- administrowanie - na podstawie umowy o administrowanie według stawki 60 gr/1 m 2; wynagrodzenie administratora nie było naliczane od lokali niesprzedanych,

- konserwacja windy - średnia wyliczona na miesiąc takich należności jak: opłata za telefon do windy, obsługa konserwacji (...), 1/12 opłaty z urzędu dozoru technicznego (UDT), opłata za pomiary elektryczne windy; kwota miesięczna dzielona wg udziałów;

- przeglądy techniczne - obejmująca koszt przeglądu hydrantu i gaśnic oraz koszt przeglądu wentylacji na podstawie średniej wyliczonej na podstawie stawek określonych w umowach; forma zaliczkowa wg wartości należności za przeglądy z poprzedniego roku;

- serwis detektora gazu za miejsca parkingowe - odnosi się to tylko do lokali, z którymi są związane miejsca parkingowe (jak lokale nr (...)) wartość umowy jest dzielona przez liczbę miesięcy a następnie przez powierzchnię w m 2, a następnie odnoszona do opłaty za średnią powierzchnię miejsca garażowego;

- serwis dźwigu parkingowego - płacą tylko właściciele, którzy korzystają z systemu platform C.-Lift - 29,52 to wartość za jedną platformę. Całość dzielona na ilość platform;

- ubezpieczenie nieruchomości - wartość wynikająca z polisy ubezpieczeniowej jest dzielona na 12 miesięcy, a następnie dzielona wg udziałów;

- opłaty bankowe i pocztowe – łączna wartość prowizji bankowych za transakcje i przelewy oraz opłat za pocztę i wysyłanie korespondencji jest dzielona na 24 miesiące, korygowana co dwa lata i liczona wg udziału;

- wywóz śmieci – wyliczane wg uchwały Rady Miasta; wysokość opłaty jest zależna od powierzchni lokalu;

- sprzątanie - wynagrodzenie osoby sprzątającej (firmy) rozliczona wg udziałów - w oparciu o wartość miesięczną z umowy;

- dzierżawa terenu – stawka wynika z umowy zawartej z miastem na dzierżawę terenu na przyłącza do budynku i jest stała w skali roku; wartość ta jest dzielona na 12 miesięcy, a następnie według udziałów;

- energia elektryczna wspólna - jest ustalana wg udziałów liczona na podstawie zużycia z liczników w budynków za rok poprzedni, a zatem jest naliczana w formie zaliczkowej, zaś jej wysokość jest korygowana w ciągu roku w oparciu o aktualne zużycie;

- zimna woda - wyliczona jest na podstawie comiesięcznych odczytów liczników indywidualnych;

- koszt podgrzania wody - wyliczana na podstawie dostarczonego ciepła (umowa z (...) do budynku i licznika w węźle)

- opłata zmienna za CO - na podstawie comiesięcznych odczytów licznika;

- opłata stała za ciepło - opłata abonamentowa za ciepło jest niezmienna i wynosi 2.267,01 złotych (stałe koszty za podłączenie do sieci do metra kwadratowego powierzchni ogrzewanej);

Z kolei, opłata na fundusz remontowy jest uiszczana wg zaliczek ustalanych na podstawie uchwały podejmowanej przez członków wspólnoty.

(dowód: zeznania świadka M. S. płyta CD k. 196 i 380)

Rzeczywista wysokość kosztów eksploatacyjnych przypadających w okresie od października 2016r. do lipca 2017 r. na poszczególne lokale wynosi:

1.  lokal numer (...):

a.  październik 2016 roku – 405,15 złotych;

b.  listopad 2016 roku – 942,90 złotych;

c.  grudzień 2016 roku – 683,05 złotych;

d.  styczeń 2017 roku – 469,49 złotych;

e.  luty 2017 roku – 1.211,01 złotych;

f.  marzec 2017 roku – 534,16 złotych;

g.  kwiecień 2017 roku – 778,14 złotych;

h.  maj 2017 roku – 1.604,14 złotych;

i.  czerwiec 2017 roku – 516,61 złotych;

2.  lokal numer (...):

a.  październik 2016 roku – 275,22 złotych;

b.  listopad 2016 roku – 326,93 złotych;

c.  grudzień 2016 roku – 508,61 złotych;

d.  styczeń 2017 roku – 318,93 złotych;

e.  luty 2017 roku – 822,65 złotych;

f.  marzec 2017 roku – 362,86 złotych;

g.  kwiecień 2017 roku – 528,60 złotych;

h.  maj 2017 roku – 1.029,09 złotych;

i.  czerwiec 2017 roku – 350,94 złotych;

3.  lokal numer (...):

a.  październik 2016 roku – 341,79 złotych;

b.  listopad 2016 roku – 672,48 złotych;

(dowód: opinia biegłej sądowej z zakresu (...) k. 391-407 wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi k. 508-515 i 625-635, 702-711)

Pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. jest następcą prawnym (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

(dowód: odpis z rejestru przedsiębiorców KRS k. 12-13)

Pismem z dnia 7 lipca 2017 roku pozwany oświadczył, że w związku z dokonaniem omyłkowych nienależnych opłat dotyczących lokali:

przy Pl. (...) za okres od dnia 9 lipca 2012 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku na łączną kwotę 24.366,70 zł

oraz przy Pl. (...) za okres od 29 marca 2013 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku na łączną kwotę 18.500,59 zł –

tj. o łącznej wartości 42.867,29 zł – wobec braku podstaw prawnych do uzyskania przedmiotowej kwoty i niedokonania jej zwrotu przedmiotowa kwota pieniężna stanowi wymagalne zobowiązanie WM wobec pozwanej (wierzytelność nr 1).

Natomiast zobowiązanie pozwanej wobec WM z tytułu wyszczególnionych w załączniku do oświadczenia rachunków wystawionych przez WM na łączną kwotę 24.817,67 złotych zwane wierzytelnością nr 2.

Pozwana złożyła oświadczenie o potrąceniu wskazanej powyżej wierzytelności nr 1 z wierzytelnością określoną jako wierzytelność nr 2, wobec czego ulegają one umorzeniu do wysokości wierzytelności niższej.

Jednocześnie pozwana wezwała powódkę do zapłaty kwoty 18.049,62 zł w terminie 7 dni od doręczenia oświadczenia.

(dowód: oświadczenie z dnia 7 lipca 2017 roku k. 106)

Suma wpłat dokonanych przez pozwaną na poczet opłat za lokale numer (...) wyniosła nie więcej niż 27.884,95 złotych.

(fakt przyznany przez powoda)

Następnie pismem z dnia 19 października 2017 roku pozwana złożyła oświadczenie o potrąceniu kwoty 18.049,62 złotych stanowiącej nieumorzoną część wierzytelności nr 1 z wierzytelnością nr 2 przysługującą WM z tytułu rachunków związanych z kosztami utrzymania nieruchomości wspólnej, załączonych do pozwu w sprawie I Nc 1350/17 (a zatem z wierzytelnościami dochodzonymi w niniejszej sprawie) na łączną kwotę 10.943,70 zł.

(dowód: oświadczenie o potrąceniu z dnia 19 października 2017 roku k. 85)

Pismem z dnia 27 lutego 2017 roku pozwana poinformowała powoda, że skierowane do niej wezwanie do zapłaty za lokale przy Pl. (...) jest bezzasadne, albowiem właścicielami tych lokali odpowiednio od dnia 9 lipca 2012 roku i 29 marca 2013 roku są inne osoby i do nich powinny być kierowane dokumenty stanowiące podstawę zapłaty.

Jeśli ze strony pozwanej błędnie dokonano opisu dyspozycji przelewu, opłaty dokonane przez pozwana winny być dekretowane jako opłaty za lokale nr (...), wskazując, że już kilkukrotnie pozwana bezskutecznie zwracała się o korektę rozliczeń. Korekta faktur winna dotyczyć kwoty 24.366,70 zł za błędnie dokonane opłaty za lokal nr (...) i kwoty 18.500,59 zł za błędnie dokonane opłaty za lokal nr (...).

(dowód: pismo pozwanej z dnia 27 lutego 2017 roku k. 107)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, dowodu z zeznań świadków M. S., A. D. (1), A. R., B. Z. (1), a także dowodu z opinii biegłej sądowej z zakresu rachunkowości B. S..

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania autentyczności i wiarygodności dowodów z dokumentów urzędowych (akty notarialne, odpis z KRS, odpisy z ksiąg wieczystych), które zgodnie z treścią art. 244 kpc korzystają z domniemania autentyczności i domniemania zgodności z prawdą wyrażonych w nim oświadczeń, zaś w toku niniejszego postępowania żadna ze stron nie kwestionowała powyższych domniemań w trybie art. 252 kpc. Brak było również podstaw, aby podważyć autentyczność i wiarygodność wymienionych w ustaleniach dokumentów prywatnych w postaci faktur VAT, uchwał wspólnoty, umów z dostawcami mediów, czy korespondencji stron. Przedmiotowe dokumenty nie noszą bowiem żadnych śladów przerobienia, przerobienia, bądź innej ingerencji. Zatem, przyjąć należało, że są autentyczne, a zawarte w nich oświadczenia pochodzą od osób, które je własnoręcznie podpisały.

Jeśli chodzi natomiast o ocenę osobowego materiału dowodowego, to Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań M. S. odnośnie sposobu naliczania poszczególnych składników opłat eksploatacyjnych, opłat na fundusz remontowy, a także rozliczenia mediów. W ocenie Sądu, administratorka wspólnoty zeznawała szczere, zgodnie z najlepszą wiedzą, a strona pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów, które pozwalałyby podważyć wiarygodność tychże zeznań w jakimkolwiek zakresie.

Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania świadków A. D. (2) i B. Z. (1). Oboje świadkowie potwierdzili, że dokonali zakupu lokali oznaczonych nr (...) w celach inwestycyjnych i umówili się z prezesem pozwanej spółki, że to pozwana znajdzie najemców. Nadto, świadkowie zgodnie zeznali, że nie informowali wspólnoty mieszkaniowej o nabyciu własności ww. lokali, a do 2016 roku nie dokonywali żadnych wpłat na poczet należności za sporne lokale nr (...). Do tego momentu świadkowie nie prowadzili w lokalu żadnej działalności, ani też nie uczestniczyli w zebraniach wspólnoty.

Jeśli natomiast chodzi o zeznania świadka A. R. to niewiele wniosły one do sprawy, świadek potwierdził jedynie, że uczestniczył w zebraniach wspólnoty jako pełnomocnik pozwanej i niektórych właścicieli lokali (np. A. D. i B. Z.), co koreluje z treścią złożonych dokumentów. Świadek opisał również okoliczności, w jakich uzyskał wiedzę, że pozwana dokonuje opłat za lokale nr (...), które zostały wcześniej sprzedane.

Sąd nie znalazł również podstaw do kwestionowania opinii biegłej sądowej do spraw rachunkowości B. S.. Zdaniem Sądu opinia ta została sporządzona rzetelnie i fachowo, z uwzględnieniem całokształtu materiału dowodowego, w szczególności uchwał podjętych przez członków wspólnoty mieszkaniowej, a także faktur VAT dokumentujących poszczególne poniesione przez wspólnotę koszty związane z nieruchomością wspólną. Podkreślić należy, iż przedstawione przez biegłą wnioski co do wysokości zadłużenia pozwanej spółki z tytułu kosztów eksploatacyjnych i opłat na fundusz remontowy są kategoryczne, dobrze uzasadnione, a także sformułowane w sposób jasny i zrozumiały, co pozwoliło Sądowi na prześledzenie toku myślowego biegłego i ich ocenę pod kątem zasad logicznego rozumowania, wiedzy powszechnej i doświadczenia życiowego. Nadto, w opiniach uzupełniających biegła w sposób rzeczowy i co najważniejsze przekonujący odniosła się do wszystkich podniesionych zarzutów przez pozwanego i w konsekwencji obroniła swoją opinię. Przechodząc do szczegółów dotyczących podnoszonych zarzutów, zważyć należy, iż zarzuty pozwanej spółki sprowadzały się w przeważającej części to kwestii uwzględnienia przez biegłą kosztów, które nie mają pokrycia w złożonej do akt sprawy dokumentacji źródłowej. Pozwany wskazywał m.in., że przedstawione faktury za energię elektryczną wspólną nie obejmują rozliczenia za okres od 1 października 2016 do 19 października 2016 oraz za okres od 21 czerwca 2017 do 30 czerwca 2017r. Z treści opinii wynika, że biegła uwzględniła i rozliczyła wyłącznie faktury za energię elektryczną, które znajdowały się w aktach sprawy (vide: zestawienie kosztów k. 402). Za okres od 21 czerwca 2017 do 30 czerwca 2017r. nie przyjmowała żadnych innych kosztów aniżeli te, które wynikałyby z przedstawionych przez powódkę dokumentów. Za bezzasadny należało uznać także zarzut w odniesieniu do faktury za miesiąc październik 2016r., albowiem do ostatniej opinii została dołączona jako załącznik faktura za okres od 1 września do 19 października 2016r. Dalej, pozwany wskazał na brak w aktach sprawy faktur, o których biegła wspomina w swojej opinii (na k. 476 i 476-477). Zważyć jednak należy, iż na wskazanych kartach znajdują się polisy ubezpieczeniowe, zaś zgodnie z oświadczeniem pełnomocnika powoda zawartym w piśmie przygotowawczym, do którego były załączone ww. polisy, odpis pisma wraz z załącznikami został doręczony pełnomocnikowi pozwanego, a zatem strona pozwana miała pełną możliwość do ustosunkowania się do tych kosztów. Wskazana w opinii wysokość składek (1.250 zł i 464 zł) odpowiada wysokości składek wynikających z przedstawionych przez powoda dokumentów. Pozwany zarzucił także, iż w aktach brak jest faktury nr (...) (k. 489), tymczasem faktura ta znajduje się na k. 489v akt sprawy. Biegła nie używa pojęcia „verte”, stąd rozbieżność w określeniu położenia poszczególnych dokumentów. Nie ulega zatem wątpliwości, że powyższy dokument został dołączony do akt sprawy. Pozwana kwestionuje także wystawienie dwóch faktur za sprzątanie za ten sam okres (grudzień 2016 rok), tj. faktury nr (...) (k. 438) i faktury nr (...) (k. 440). Tymczasem, z treści wymienionych dokumentów wynika, że faktura z k. 438 na kwotę 385,04 zł została wystawiona w dniu 14 grudnia 2016r., a więc nie dotyczy całego miesiąca grudnia. Z kolei faktura znajdująca się na k. 440v. wystawiona została przez inny podmiot tj. (...) B. W. w dniu 31 grudnia 2016r. na kwotę niższą niż inne faktury (tj. na kwotę 500 zł). Zważyć należy, iż obie faktury za grudzień opiewają na łączną kwotę 885,04 zł, natomiast wszystkie faktury za pozostałe miesiące zostały wystawione za kwotę 1.001,00 zł. W związku z powyższym należało przyjąć, że obie faktury nie zostały wystawione za ten sam okres. Uzasadniając kolejny zarzut pozwany podniósł, że zgodnie z treścią § 6 ust. 2 umowy o administrowanie, dla lokali nieprzekazanych właścicielom opłaty za administrowanie nie miały być naliczane. Jak wywodzi pozwany lokale nr (...) nie zostały przekazane właścicielom i stanowiły niewyodrębnione lokale użytkowe, a zatem nie mogła być w stosunku do tych lokali naliczana opłata za administrowanie. Odpowiadając na powyższy zarzut biegła wskazała, że tok rozumowania pozwanej spółki jest absurdalny. Zważyć bowiem należy, iż umowa zawierana była pomiędzy wspólnotą a firmą administrującą i określała sposób rozliczeń pomiędzy nimi. Nie ulega przy tym wątpliwości, że lokale objęte pozwem miały swojego właściciela (a z prawem własności był związany udział w nieruchomości wspólnej), w związku z czym ogólny koszt wspólnoty był dzielony na członków wspólnoty stosownie do wysokości udziałów. Zdaniem Sądu zgodzić się należy z biegłą, albowiem sposób rozliczania kosztów nieruchomości wspólnej, w tym kosztów wynagrodzenia administratora, wynika wprost z ustawy o własności lokali. Pozwany podniósł także, że nie wiadomo, czego dotyczy faktura nr (...) opiewająca na kwotę 1.205,40 zł (k. 492v). Zważyć jednak należy, iż na przedmiotowej fakturze wprost wskazano, że dotyczy ona przeglądu kominiarskiego. Pozwany wywodził, że nie wie skąd wzięła się tak znaczna kwota, skoro roczny przegląd okresowy miał miejsce w tym samym roku, co miał potwierdzać rachunek znajdujący się na k. 455. Zważyć jednak należy, iż wskazany przez pozwanego rachunek dotyczy zupełnie innego przeglądu, tj. okresowego badania technicznego windy przez Urząd Dozoru Technicznego w W.. Zdaniem pozwanego, w rozliczeniu nie powinien zostać uwzględniony koszt kodowania pilota do bramy (k. 442), gdyż jest to indywidualny koszt każdego mieszkańca. Zważyć jednak należy, iż na fakturze znajduje się wzmianka, że pilot jest przeznaczony dla osoby zajmującej się sprzątaniem, a zatem niewątpliwie był to koszt zarządu nieruchomością wspólną w świetle ustawy o własności lokali. Jednocześnie, należy wskazać na sprzeczności stanowiska pozwanego, gdyż nie kwestionuje on kosztu kodowania pilotów (k. 441v). Nadto, wątpliwości pozwanego wzbudził koszt widniejący na fakturze k. 492, albowiem pozwany wskazuje, że nie wie, czym jest wkładka Lob 45/45. Zważyć należy, iż jest to wkładka bębenkowa do drzwi, a zatem również koszt dotyczący nieruchomości wspólnej. Pozwany zakwestionował również uwzględnienie przez biegłą kosztu ekspertyzy technicznej dotyczącej garażu podziemnego oraz dachu budynku (k. 454), wskazując, że został on przyjęty w innej wysokości. Tymczasem, z treści opinii wynika, że biegła zweryfikowała rachunek z tytułu naprawy zalanej windy z k. 435, a nie koszt ekspertyzy z k. 454, który nie dotyczył tylko windy, ale również garażu podziemnego oraz dachu. Dalej, pozwany wskazywał na brak jest faktury nr (...), choć znajduje się na k. 494v. Nadto, domagał się wyjaśnienia, czego dotyczy faktura z k. 445, mimo że z treści samej faktury wynika, że dotyczy ona klucza patentowego krajowego (57 sztuk) i wkładki Lob 35/35. Pozwany kwestionował także notę odsetkową wystawioną przez (...) z k. 483. Zważyć należy, iż nota dotyczy zapłaconej z opóźnieniem faktury z terminem płatności 11 kwietnia 2017r. (zapłaconej w dniu 25 maja 2017r.). Należy jednak mieć na względzie, że nieterminowe rozliczenie kosztu dostawy wody i odprowadzenia ścieków było poniekąd skutkiem postępowania pozwanego, który nie dokonywał terminowej zapłaty kosztów związanych z eksploatacją nieruchomości wspólnej. Z podobnych przyczyn za bezzasadne należało uznać zarzuty pozwanego dotyczące not odsetkowych wystawionych przez (...) (k. 448, 434, 458, 464, 478 i 484). Kolejny zarzut pozwanego dotyczył kosztu wywozu śmieci. Pozwany wywodził, że lokal nr (...) był pustostanem, zaś lokale nr (...) jako niemieszkalne nie podlegały opłacie za śmieci wg taryfy wskazanej przez powódkę (opinia k. 394), a także zarzucił, że powódka nie dołączyła dokumentów wskazujących na poniesienie opłaty za wywóz śmieci. Odnosząc się do tego zarzutu biegła wyjaśniła, że uzyskała deklaracje i potwierdzenie uiszczenia należności na wyciągach wspólnoty, a zatem należycie zweryfikowała powyższe koszty także pod względem wysokości. Pozwany domagał się przedstawienia wyciągów bankowych i innych dokumentów źródłowych, które stanowiły podstawę ustaleń biegłej celem weryfikacji wydatków. W odniesieniu do tego zarzutu należy zgodzić się z biegłą, że dokumentacja wspólnoty jest dostępna dla jej członków, którzy mają obowiązek zapoznania się z dokumentacją przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego. Na rozprawie biegła wskazała, że zapoznała się z wieloma tomami dokumentów źródłowych (k. 620) celem ustalenia rzeczywistych kosztów i szczegółowo wyjaśniła sposób obliczeń. Domaganie się złożenia wielotomowej dokumentacji źródłowej, w sytuacji, gdy strona ma swobodny dostęp do niej w miejscu jej przechowywania, a tym samym ma możliwość samodzielnego zweryfikowania opinii pod kątem zgodności z treścią dokumentów, należy uznać za nieuzasadnione. W świetle przedstawionej powyżej szczegółowej analizy, należało uznać, że podniesione przez pozwaną spółkę zarzuty do opinii nie zasługiwały na uwzględnienie, a tym samym należało uznać, że opinia biegłej stanowi jak najbardziej wiarygodny i przydatny dowód do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Podstawę prawną powództwa stanowiły przepisy art. 13-15 ustawy z dnia ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tekst jednolity Dz.U. z 2021 poz.1048). W myśl art. 13 ust. 1 właściciel jest obowiązany m.in. ponosić wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu i uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Zgodnie natomiast z art. 14 przywołanej ustawy na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Stosownie zaś do art. 15 powołanej powyżej ustawy na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

W niniejszej sprawie pozwana zarzuciła powódce przede wszystkim nieudowodnienie wysokości roszczenia, wskazując, że przedłożona przez nią dokumentacja nie pozwala na ustalenie prawidłowej kwoty z tytułu opłat obciążających pozwaną.

Zważyć jednak należy, iż wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości, strona powodowa zdołała częściowo wykazać wysokość dochodzonego w sprawie roszczenia. Zważyć należy, iż w oparciu o materiały źródłowe (faktury, rachunki, umowy), biegła ustaliła rzeczywiste koszty poniesione przez powodową wspólnotę mieszkaniową i wskazała, jaka część tych kosztów powinna przypadać na właścicieli spornych lokali oznaczonych nr (...). Jak wskazano powyżej, przy okazji oceny dowodów, opinia biegłej nie budzi żadnych wątpliwości i stanowiła całkowicie wiarygodny dowód na okoliczność ustalenia wysokości należnej powódce opłat za sporne lokale nr (...). Przed określeniem sposobu ustalenia zasądzonej na rzecz powódki kwoty, należy wyjaśnić, iż zakreślając biegłej tezę dowodową Sąd zbyt szeroko określił okres za jaki biegła miała ustalić wysokość opłat w odniesieniu do lokalu nr (...), pomijając, że powódka domagała się zapłaty należności za tenże lokal tylko za okres dwóch miesięcy, kiedy pozwana była jego właścicielem. Zgodnie z tak określoną tezą dowodową biegła wyliczyła wysokość opłat w odniesieniu do lokalu nr (...) za okres od listopada 2016 roku do lipca 2017 roku w kwocie 19.073,03 zł. Dokonując rozszerzenia powództwa strona powodowa kierowała się opinią biegłej i nie uwzględniła tego, że w odniesieniu do lokalu nr (...) roszczenie obejmowało jedynie okres dwóch miesięcy, a ostatecznie dochodzone roszczenie obejmowało taki sam przedział czasowy, jak w przypadku dwóch pozostałych lokali. W świetle zebranego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości, że na podstawie umowy z dnia 15 listopada 2016 r. lokal nr (...) został sprzedany na rzecz osoby fizycznej. Oznacza, to że powództwo w części dotyczącej lokalu nr (...) zasługiwało na uwzględnienie jedynie w zakresie należnych opłat za październik i listopad 2016 roku. Kolejna, kwestia dotyczy określenia przez powódkę okresu objętego rozszerzeniem pozwu. Formułując zmienione powództwo powódka przypisała kwoty za poszczególne okresy nie do tych miesięcy, za które opłaty te były faktycznie należne, lecz za miesiąc kolejny. Biegła natomiast w opinii ustaliła jednoznacznie, za jakie konkretnie okresy miesięczne należą się poszczególne opłaty w odniesieniu do każdego z lokali.

Dokonując ustalenia należnej powodowi kwoty Sąd odniósł roszczenie za poszczególne miesiące (w kształcie uwzględniającym rozszerzenie powództwa, k. 619) do kwot należnych za okresy miesięczne wskazanych w opinii biegłej, mając na względzie treść art. 321 § 1 kpc. W przypadku, gdy ustalona przez biegłą wysokość opłaty za dany miesiąc była wyższa od należności żądanej za ten miesiąc przez powódkę, Sąd zasądzał należność zgodnie z treścią żądania (uwzględniającego rozszerzenie powództwa). Zważyć należy, iż za październik 2016 roku powódka domagała się łącznie zapłaty kwoty 2.459,47 złotych, przy czym w świetle opinii biegłej roszczenie było zasadne co do kwoty 1.022,16 złotych (405,15 złotych + 275,22 złotych + 341,79 złotych). Za listopad 2016 roku żądała zapłaty kwoty 2.037,26 złotych, podczas gdy z opinii wynikała kwota 1.141,46 złotych (547,64 złotych+326,93 złotych+266,89 złotych). Za grudzień 2016 roku powódka żądała zapłaty kwoty 921,97 złotych i taka kwota była uzasadniona w świetle opinii (547,64 złotych +374,33 złotych). W przypadku miesiąca stycznia 2017 roku roszczenie obejmowało kwotę 1.530,97 złotych, natomiast było uzasadnione co do kwoty 788,42 złotych (469,49 złotych+ 318,93 złotych). Za luty 2017 roku powódka żądała zapłaty kwoty 3.388,88 złotych, a wykazała powództwo w zakresie kwoty 2.033,66 złotych (1.211,01 złotych + 822,65 złotych). Za marzec 2017 roku roszczenie powódki wynosiło 1.445,66 złotych, natomiast było uzasadnione co do kwoty 897,02 złotych (534,16 złotych+362,86 złotych). Kwota żądania za kwiecień 2017 roku wynosiła 1.963,18 złotych, a była uzasadniono co do kwoty 1.306,74 złotych (778,14 złotych+528,60 złotych). W przypadku miesiąca maja 2017 roku powódka żądała zapłaty kwoty 3.766,59 złotych, a zasadna była kwota 2.633,23 złotych (1.604,14 złotych +1.029,09 złotych). Roszczenie za czerwiec 2017 roku wynosiło 1.400,54 złotych, a było zasadne do kwoty 867,55 złotych (516,61 złotych+350,94 złotych). Za lipiec 2017 roku powód dochodził jedynie kwoty 440,95 złotych i tyle wynika z opinii biegłego. Łącznie zatem roszczenie powódki było uzasadnione co do kwoty 12.053,16 złotych.

Przesądziwszy powyższe w dalszej kolejności należało rozważyć podniesiony przez pozwanego zarzut potrącenia. Zważyć należy, iż dokonując potrącenia, zgodnie z treścią art. 6 kc, poza wymogiem oświadczenia o potrąceniu pozwany powinien zindywidualizować swoją wierzytelność, skonkretyzować jej zakres przedstawiony do potrącenia z wierzytelnością powoda, wskazać przesłanki jej powstania, wymagalności i wysokości oraz dowody w celu ich wykazania. Jeśli pozwany przedstawia do potrącenia więcej niż jedną wierzytelność powinien określić kolejność ich potrącania (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 6 listopada 2019 roku, V ACa 47/19, L.). W niniejszej sprawie pozwany jedynie częściowo sprostał wymogom, o jakich mowa w powołanym powyżej orzeczeniu. Zważyć należy, iż pozwana spółka powołała się na potrącenie wierzytelności dochodzonej przez powoda w niniejszym procesie z wierzytelnością pozwanej wynikającą z dokonanych przez nią wpłat na poczet kosztów eksploatacyjnych lokali o numerze (...) dokonanych już po dacie przeniesienia własności na osoby fizyczne. W celu wykazania przysługującej jej wierzytelności pozwana przedłożyła wykaz złożonych rachunków załączony do pisma z dnia 23 grudnia 2019 roku, a także dwa oświadczenia o potrąceniu z dnia 7 lipca 2017 roku (k. 106) i z dnia 19 października 2017 roku (k. 85). Zważyć należy, iż pierwszym z oświadczeń pozwana przedstawiła do potrącenia wierzytelność pozwanej w kwocie 42.867,29 złotych z wierzytelnością powódki w kwocie łącznej 24.817,67 złotych. (...) sp. z o.o. wynikało z zobowiązań ujętych w załączniku do tego oświadczenia, którego jednak nie załączono do akt sprawy. Wysokość tej wierzytelności jest jednak różna od wierzytelności określonej w załączniku do pisma z dnia 23 grudnia 2019 roku (jako kwotę dokonanych wpłat wskazano tam bowiem kwotę 20.015,23 zł). Z kolei drugie oświadczenie z 19 października 2017 roku odnosiło się do pozostałej po umorzeniu w wyniku pierwszego potrącenia kwoty należnej pozwanemu w wysokości 18.049,62 złotych (co stanowiło różnicę pierwotnie wskazanej wysokości wierzytelności własnej pozwanej w kwocie 42.867,29 złotych oraz kwoty będącej przedmiotem wcześniejszego potrącenia 24.817,67 złotych) i zostało dokonane ze skonkretyzowanymi już wierzytelnościami, to jest z wierzytelnościami dochodzonymi przez powódkę w niniejszym procesie w kwocie 10.943,70 złotych. Dokonując wykładni obu wspomnianych oświadczeń pozwanej spółki należy – zgodnie z zasadami logicznego rozumowania – przyjąć, że jedynie w przypadku drugiego oświadczenia pozwany dokonał potrącenia własnej wierzytelności z wierzytelnością powódki będącą przedmiotem niniejszego postępowania. W treści oświadczenia z października 2017 roku bowiem wskazano, że po kompensacie powódka pozostaje dłużnikiem pozwanej co do kwoty 7.106 złotych. Kwota ta stanowi różnicę pomiędzy kwotą pozostałą po pierwszym umorzeniu (18.049,62 złotych) a kwotą pierwotnie dochodzoną przez powódkę w niniejszej sprawie (10.943,70 złotych). W konsekwencji należało uznać, że oświadczeniem z lipca 2017 roku pozwana dokonała potrącenia swojej wierzytelności z inną wierzytelnością wzajemną powoda.

Dalej, należało mieć na względzie, że w pismach procesowych pozwana ostatecznie sprecyzowała swoje stanowisko w ten sposób, iż wskazała, iż łączna kwota dokonywanych przez nią wpłat na poczet opłat za lokale numer (...) dokonana po ich zbyciu na rzecz osób trzecich wyniosła 42.842,20 złotych (według ostatecznego stanowiska pozwanej przyjętego w piśmie procesowym z dnia 23 grudnia 2019 roku (k. 552-553), a nadto wskazała, iż dokonywała dwóch potrąceń, przy czym potrącenie z lipca 2017 roku obejmowało inne wierzytelności, aniżeli te, które były przedmiotem drugiego oświadczenia. Zgodnie z przytoczonym powyżej orzeczeniem na pozwanej spoczywał ciężar udowodnienia przysługującej jej wierzytelności co do zasady i wysokości. Tymczasem, pozwana nie załączyła żadnego dowodu, który potwierdzałby wpłatę na rzecz powoda kwot wynikających z załączonych na kartach 567-612 rachunków. W złożonych zestawieniach powódka natomiast wykazała sposób zarachowania dokonywanych przez pozwaną spółkę wpłat. Nadto, powódka zakwestionowała wskazaną przez przeciwnika kwotę dokonanych wpłat, podnosząc, że na poczet opłat za lokale nr (...) zarachowała wpłaty pozwanej w łącznej wysokości 27.884,95 złotych, a więc niższej niż podawana przez pozwaną. Strona podnosząca zarzut potrącenia nie udowodniła, że kwota dokonanych przez nią wpłat była wyższa niż kwota przyznana przez powódkę. Zwrócić przy tym należy uwagę, że rachunki wystawiane przez powódkę stanowią jedynie dowód na to, że wskazanymi w nich kwotami pozwana była obciążana, natomiast nie stanowią one dowodu na to, iż pozwana faktycznie dokonała wpłat w takiej wysokości. Mając zatem na względzie powyższe, przyjmując, że skoro pozwana spółka dokonała wpłat na lokale (...) jedynie w kwocie 27.884,95 złotych, zaś oświadczeniem z 7 lipca 2017 roku objęła potrąceniem kwotę 24.817,67 złotych, a wierzytelność będąca przedmiotem kolejnego oświadczenia miała stanowić różnicę pomiędzy wierzytelnością z tytułu łącznie dokonanych wpłat za ww. lokale a wierzytelnością zgłoszoną do potrącenia w lipcu 2017 roku, to należało uznać, że w momencie składania oświadczenia o potrąceniu w października 2017 roku pozwana posiadała w stosunku do powódki jedynie wierzytelność w kwocie 3.067,28 złotych i tylko taka kwota mogła zostać potrącona z wierzytelnością powódki.

Zważyć należy, iż strona powodowa broniła się przed zarzutem potrącenia, wskazując, że dokonując wpłat pozwana wiedziała, iż dokonuje zapłaty na poczet cudzej wierzytelności. Zgodnie zaś z treścią art. 411 pkt 1 kc nie można żądać zwrotu świadczenia jeżeli spełniający świadczenie wiedział, że nie był do świadczenia zobowiązany, chyba że spełnienie świadczenia nastąpiło z zastrzeżeniem zwrotu albo w celu uniknięcia przymusu lub w wykonaniu nieważnej czynności prawnej. Świadczenie spełnione w okolicznościach wskazanych w dyspozycji powyższego przepisu nie może także stanowić przedmiotu potrącenia. W okolicznościach niniejszej sprawy jednak Sąd nie podzielił argumentacji powódki. Przede wszystkim należało mieć na względzie sposób dokonywania wpłat przez pozwaną. Spółka bowiem dokonywała wpłat operując kwotą zbiorczo, albo przypisując ją do innych lokali, aniżeli lokale numer (...). Przypisanie kwot wpłacanych przez pozwaną do lokali numer (...) nastąpiło dopiero wskutek działań strony powodowej, która nie dysponowała wiedzą co do tego, że lokale te zostały zbyte przez pozwaną. Stronie pozwanej nie można zatem przypisać, aby dysponując wiedzą o braku zobowiązania, dokonywała wpłat na poczet osób trzecich. Nadto, należało mieć na względzie, że wpłat dokonywali pracownicy pozwanej spółki (dział księgowości), co wynika choćby z zeznań świadka A. R.. Natomiast stosownie do art. 38 kc osoba prawna działa przez swoje organy, zatem jedynie świadomość po stronie osób wchodzących w skład organów spółki, możnaby utożsamiać ze świadomością samego pozwanego.

Mając zatem powyższe na względzie, uznając zarzut potrącenia za uzasadniony do kwoty 3.067,28 złotych, należało zasądzić od pozwanej na rzecz powódki jedynie kwotę 9.985,88 złotych, stanowiącą różnicę pomiędzy wykazaną sumą opłat za okres sporny w wysokości 12.053,16 złotych a kwotą 3.067,28 złotych. Podkreślić należy potrącenie obejmuje w całości należności za październik i listopad 2016 roku, a także w części za grudzień (zostaje tylko 18,31 złotych).

W związku z powyższym, na podstawie art. 13-15 ustawy o własności lokali Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 9.985,88 złotych. Nadto, stosownie do art. 481 kc od należnych kwot za poszczególne miesiące Sąd zasądził odsetki w następujący sposób:

- od kwoty 18,31 złotych od dnia 11 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, (należność za grudzień 2016 roku)

- od kwoty 788,42 złotych od dnia 11 lutego 2017 roku do dnia zapłaty (cała należność za styczeń zsumowana z obu wskazanych roszczeń i pomniejszona przez biegłą)

- od kwoty 921,97 złotych od dnia 11 marca 2017 roku do dnia zapłaty (należność za luty ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 1.111,69 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty (należność za luty ujęta w rozszerzeniu)

- od kwoty 897,02 złotych od dnia 11 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty (należność za marzec ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 921,97 złotych od dnia 11 maja 2017 roku do dnia zapłaty (należność za kwiecień ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 384,77 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty (należność za kwiecień ujęta w rozszerzeniu),

- od kwoty 1.011,19 złotych od dnia 13 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty (należność za maj ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 1.622,04 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty (należność za maj ujęta w rozszerzeniu),

- od kwoty 1.011,19 złotych od dnia 13 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty (należność za maj ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 1.622,04 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty (należność za maj ujęta w rozszerzeniu),

- od kwoty 867,55 złotych od dnia 11 lipca 2017 roku do dnia zapłaty (należność za czerwiec ujęta w pierwotnym pozwie)

- od kwoty 440,95 złotych od dnia 20 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty (należność za lipiec ujęta w rozszerzeniu)

W pozostałym zakresie na mocy powołanych przepisów a contrario powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc i rozliczył je stosunkowo, uznając, że powód wygrał niniejszy spór w 52,3 %, zaś pozwany w 47,70 %. Powód poniósł koszty w postaci opłaty sądowej od pozwu (548,00 zł), opłaty za rozszerzenie powództwa (500 zł), opłaty za czynności pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa (3.600 zł), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł) i zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłych (1500 zł) tj. łącznie w kwocie 6.165,00 zł, z czego należy mu się – zgodnie ze stosunkiem w jakim wygrał spór - zwrot kwoty 3.224,30 zł. Natomiast strona pozwana poniosła koszty zastępstwa procesowego w łącznej kwocie 3.617 zł i przysługuje jej od przeciwnika zwrot kwoty 1.725,30 zł. Po wzajemnym skompensowaniu kosztów należy się powodowi od pozwanego zwrot kwoty 1.499,00 zł.

Natomiast, na podstawie art. 100 kpc w zw. z art. 5 ust. 3, art. 8 ust.1 i art. 83 i 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał ściągnąć od stron na rzecz Sądu Rejonowego – Skarbu Państwa w G. nieuiszczone koszty wynagrodzenia biegłych i świadka, które zostały tymczasowo wypłacone ze Skarbu Państwa. Łączny koszt opinii wynosił 2.882,72 zł i do kwoty 1500 zł został sfinansowany z zaliczek. Kwota wypłacona ze Skarbu Państwa wynosiła 1.382,72 złotych zł, a zatem stosownie do wskazanego powyżej stosunku w jakim każda ze stron uległa w niniejszej sprawie powód winien zwrócić kwotę 659,60 złotych, zaś pozwany 732,12 złotych.