Sygn. akt I C 76/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 czerwca 2022 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: prot. sąd. Anna Ludwiniak

po rozpoznaniu w dniu 06 czerwca 2022 roku w Kłodzku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko R. J.

o zapłatę 2 523,36 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 76/22

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego R. J. kwoty 2 523,36 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu podała, że powodowy bank udostępnił pozwanemu kwotę kredytu w kwocie 2 625 zł, a pozwany zobowiązał się do terminowej spłaty. Strona powodowa wskazała, że wobec opóźnienia pozwanego w spłacie kredytu, wezwała pozwanego do uregulowania wymagalnego zadłużenia informując o możliwości wypowiedzenia umowy, a następnie dokonała wypowiedzenia. Pozew w niniejszej sprawie został złożony po tym, jak strona powodowa w dniu 9 listopada 2021 r. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, od którego pozwany wniósł sprzeciw i postępowanie postanowieniem z dnia 28 grudnia 2021 r. został umorzone.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zaprzeczył: by strony wiązała umowa o treści przedstawionej przez powoda, by pozwany posiadał zaległość z tytułu zawartej umowy uzasadniającą wypowiedzenie umowy, by został prawidłowo wezwany do zapłaty, a w konsekwencji, by doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy, zaś z ostrożności procesowej zaprzeczył, aby powód wykazał wysokość roszczenia którego w sprawie dochodzi.

Strona powodowa odniosła się do odpowiedzi na pozew pismem procesowym z dnia 21 marca 2022 r.

Pozwany podtrzymał swoje zarzuty i stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 grudnia 2020 r. pozwany R. J. i powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. zawarli umowę o pożyczkę gotówkową nr (...) kwoty 2 625 zł, którą pozwany zobowiązał się spłacić wraz z należnymi odsetkami umownymi w 60 równych ratach kapitałowo - odsetkowych, płatnych nie później niż do 11 dnia każdego miesiąca zgodnie z terminami i w wysokości określonej w doręczonym aktualnym harmonogramem spłat. W umowie strony postanowiły, że należność niespłacona w terminie wynikającym z umowy albo spłacona w niepełnej wysokości stanowi w całości lub w części niespłaconej zadłużenie przeterminowane poczynając od dnia następnego po terminie spłaty wynikającym z umowy. O powstaniu zadłużenia przeterminowanego bank miał poinformować pożyczkobiorcę w pierwszej kolejności poprzez wiadomość wysłaną drogą elektroniczną oraz poprzez kontakty telefoniczne z pożyczkobiorcą. Ponadto bank miał wysłać monity pisemne. Pierwszy monit miał być wysyłany nie wcześniej niż w 2. dniu występowania zadłużenia przeterminowanego. W sytuacji gdy zadłużenie przeterminowane nie zostałoby uregulowane, mógł zostać wysłany kolejny monit nie wcześniej niż w 31. dniu występowania zadłużenia przeterminowanego. W przypadku dalszego braku spłaty, nie wcześniej niż w 60. dniu występowania zadłużenia przeterminowanego, bank mógł wysłać kolejny monit. W sytuacji nieuregulowania zadłużenia pomimo działań podjętych przez bank, bank miał mieć prawo wypowiedzieć umowę. Wypowiedzenie umowy, zgodnie z przepisem umowy, miało być poprzedzone wezwaniem do zapłaty przewidzianym w art.75 c ust. 1 prawa bankowego, tj. wezwaniem pożyczkobiorcy do dokonania spłaty zaległości w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania. W wezwaniu bank miał obowiązek poinformować pożyczkobiorcę o możliwości złożenia w termin na 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

Dowód: umowa o pożyczkę gotówkową – k. 11 – 15

Strona powodowa w piśmie z dnia 27 czerwca 2021 r. poinformowała pozwanego o wystąpieniu zaległości z tytułu umowy po pożyczkę gotówkową w kwocie 40,94 zł podając, że zaległość powstała w 11 czerwca 2021 r.

Dowód: wezwanie do zapłaty – k.42

Pismem z dnia 3 sierpnia 2021 roku strona powodowa wezwała pozwanego do dokonania w terminie 14 dni roboczych spłaty zadłużenia przeterminowanego w kwocie 93,74 zł, która to zaległość powstała 11 czerwca 2021 roku. Pismo to doręczono pozwanemu 6 sierpnia 2021 roku d

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty przed wypowiedzeniem umowy – k. 20, 21

Następnie pismem z dnia 16 września 2021 roku strona powodowa wskazując na niedotrzymanie warunków umowy i nieuregulowanie zaległości, mimo wezwania do zapłaty, wypowiedziała pozwanemu umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia wskazując, że kwota zaległości wynosi 199,46 zł i powstała 11 czerwca 2021 roku. Wypowiedzenie doręczono pozwanemu w dniu 20.01. września 2021 roku

Dowód: wypowiedzenie umowy o pożyczkę – k. 18, potwierdzenie odbioru – k. 19

Strona powodowa skierowała przedsądowe wezwanie do zapłaty w piśmie z 25 października 2021 roku wzywając pozwanego do zapłaty wymagalnego zadłużenia z tytułu umowy pożyczki w kwocie 2510,86 zł w terminie 7 dni od daty niniejszego pisma.

Dowód przedsądowe wezwanie do zapłaty – k.16,17

Na dzień 8 listopada 2021 r. saldo księgowe z tytułu umowy pożyczki wynosił 2 439,80 zł.

Dowód: historia rachunku kredytowego – k.56 – 60

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Pozwany zaprzeczył w istocie wszystkim okolicznościom, a rzeczą strony powodowej było szczegółowe odniesienie się do tych okoliczności i ich udowodnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że strona powodowa winna była przedstawić odpowiednie wydruki związane ze złożeniem wniosku o udzielenie pożyczki przez pozwanego, przy czym zwrócić należy uwagę, że część danych podawanych w takim wniosku znalazła się w umowie o pożyczkę w pierwszym dziale – Dane i oświadczenia klienta, w którym zawarto określone dane pozwanego. Skoro pozwany zaprzeczył tym okolicznościom, strona powodowa winna, w ustosunkowaniu się do odpowiedzi na pozew, przedłożyć odpowiednie dokumenty.

Pozwany w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniósł, że brak jest dowodu na realizację umowy i wypłatę środków z tytułu pożyczki. Powodowy bank powinien był, już w chwili składania pozwu, dołączyć dyspozycję, stanowiącą załącznik do umowy, o której mowa w § 1 ust.5 umowy o pożyczkę gotówkową, w jaki sposób bank miał przekazać pozwanemu środki pochodzące z pożyczki. Pozwany nie zaprzeczył, by rachunek bankowy wskazany w historii rachunku kredytowego o numerze (...) nie należał do niego. Jego rzeczą było wykazanie, że nie jest posiadaczem tego rachunku bnkowego.

Zważyć jednak należy na obowiązki strony powodowej wynikające z art. 6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c. Strona powodowa nie przedstawiła ani wniosku, ani dyspozycji, jak również harmonogramu spłat, w którym wskazano terminy i wysokość rat (§ 5 ust. 1 umowy). Dowód ten ma znaczenie kluczowe w kontekście postanowień § 7 umowy. O ile z treści umowy wynika, że raty powinny być wpłacone najpóźniej do 11 każdego miesiąca, to jednak nie wynika z niej w żaden sposób, kiedy przypadał termin płatności pierwszej raty, ani też jaka była wysokość poszczególnych rat. W odniesieniu do braku harmonogramu i szczegółowo opisanych w § 7 umowy czynności, które podejmować powinna strona powodowa, nie sposób określić, kiedy wystąpił 2. dzień wystąpienia zadłużenia, a kiedy 60-ty. Słusznie pozwany zwrócił uwagę na kwestie związane z brakiem harmonogramu spłat, a od strony powodowej jako profesjonalisty oczekiwać należy rzetelnego przygotowania kompletu dokumentacji celem zweryfikowania przez sąd prawidłowości podejmowanych czynności zmierzających do postawienia w stan wymagalności należności. Zwrócić należy także uwagę, że istotnie strona powodowa nie wykazała również, w jaki sposób wyliczyła odsetki od zadłużenia przeterminowanego nie określając ani terminu początkowego, ani końcowego, ani ich wysokości. W kontekście braku dat nie sposób określić wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie (vide: § 7 ust.10 – 12 umowy).

W odniesieniu do zarzutu braku zaległości z tytułu zawartej umowy uzasadniającej wypowiedzenie umowy, to rzeczą pozwanego było przedstawienie dowodu wpłaty lub przelewu raty, ponieważ z historii rachunku wynika, kiedy nastąpiły wpłaty. Oczywistym jest, że wyciąg z ksiąg banku nie jest dokumentem urzędowym, natomiast jeśli pozwany twierdzi, że nie posiada zaległości z tytułu umowy pożyczki, to ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim zgodnie z powołanymi już przepisami art.6 k.c. i 232 zd. 1 k.p.c.

Pozwany zaprzeczył także skierowaniu do niego wezwania do zapłaty z 28 czerwca 2021 r. podnosząc, że informacja wynikająca z monitoringu operatora może być traktowana jako co najwyżej oświadczenie doręczyciela przesyłki o pozostawieniu przesyłki w skrzynce pocztowej, nie może jednak dowodzić, że oświadczenie to dotarło do pozwanego. Zdaniem sądu, słusznie zarzuca pozwany, że strona powodowa nie udowodniła skuteczności doręczenia mu pisma z dnia 3 sierpnia 2021 r., ponieważ wydruk ze strony bliżej nie określonej, tylko, jak można się domyślać, ze strony śledzenia przesyłek, nie stanowi dowodu doręczenia pisma uprzedzającego o zamiarze wypowiedzenia umowy z propozycją wniosku o restrukturyzację. Te okoliczności powodują, że nie sposób uwzględnić powództwa przy tak istotnych brakach dowodowych, wszak te zaoferowane nie tworzą spójnej i logicznej całości.

„Zgodnie z już ugruntowanym – jak się wydaje – w doktrynie i orzecznictwie stanowiskiem, skutkiem niewdrożenia przez bank działań określonych w art. 75c jest nieskuteczność oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytu i w konsekwencji sytuacja, w której wypowiedzenie to nie prowadzi do wymagalności wierzytelności banku o spłatę tej części kredytu, co do której kredytobiorca nie pozostawał w opóźnieniu.” (Smykla Bernard w: Mikos-Sitek Agnieszka (red.), Zapadka Piotr (red.), Prawo bankowe. Komentarz). Wobec braku potwierdzenia doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty z uprzedzeniem o zamiarze wypowiedzenia, wypowiedzenie dokonane przez powodowy bank pismem z dnia 16 września 2022 r. jest nieskuteczna.

Wobec braku możliwości zweryfikowania wysokości rat i ich terminów płatności, które doprowadzić miały do wezwania do zapłaty, wysokości odsetek od zadłużenia przeterminowanego w związku z nieprzedłożeniem harmonogramu spłat, brakami w zakresie doręczenia korespondencji, nie sposób uznać z tego względu, że doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy. W związku z tym powództwo podlegało oddaleniu na mocy art. 6k.c. i 232 zd. 1 k.p.c.