Sygn. akt: II AKa 91/21
Dnia 7 lipca 2021 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący |
SSA Wiesław Kosowski (spr.) |
Sędziowie |
SA Karina Maksym SA Wojciech Kopczyński |
Protokolant |
Agnieszka Bargieł |
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tychach Pawła Marcinkiewicza
po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2021 r. sprawy
1. J. J. (1) , s. J. i D., ur. (...) w O.
oskarżonego o czyn z art. 291§1 kk w zw. z art. 294§1 kk
2. J. J. (2), s. S. i M., ur. (...) w C.
oskarżonego o czyn z art. 291§1 kk w zw. z art. 294§1 kk
3. K. D. , s. K. i J., ur. (...) w K.
oskarżonego o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, art. 279§1 kk i inne
4. R. D. , s. K. i J., ur. (...) w K.
oskarżonego o czyn z art. 289§2 kk w zw. z art. 64§1 kk, art. 13§1 kk i inne
5. M. K. , s. J. i B., ur. (...) w K.
oskarżonego o czyn z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i inne
6. M. B. , s. I. i J., ur. (...) w K.
oskarżonego o czyn z art. 279§1 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i inne
na skutek apelacji prokuratora względem oskarżonychJ. J. (1), K. D., R. D., M. K. i M. B. oraz obrońców oskarżonych J. J. (2) J. J. (1), K. D., M. B.
od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie
z dnia 10 listopada 2020 roku, sygn. akt II K 216/17
1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie V poprzez wskazanie, że informowanie kuratora
przez oskarżonego J. J. (1)o przebiegu okresu próby ma mieć miejsce w formie pisemnej raz na trzy miesiące;
2. uchyla zaskarżony wyrok w punktach:
- XVII co do uniewinnienia oskarżonego K. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199,
- XVIII co do uniewinnienia oskarżonego R. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 200, 201, 202, 203, 204, 205,
- XIX co do uniewinnienia oskarżonego M. K. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 206, 207, 208, 209,
- XX co do uniewinnienia oskarżonego M. B. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 212, 213, 214, 215, 216
i przekazuje sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Tychach
3. w pozostałym zakresie utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
4. zasądza od Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Częstochowie) na rzecz adwokata M. W. – Kancelaria Adwokacka w C. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23 % VAT, tytułem obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu K. D. w postępowaniu odwoławczym;
5. zwalnia oskarżonych J. J. (1) K. D., J. J. (2) i M. B. od ponoszenia kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze, wydatkami tego postepowania obciążając Skarb Państwa.
SSA Karina Maksym SSA Wiesław Kosowski SSA Wojciech Kopczyński
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 91/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 10 listopada 2020r., sygn.. akt II K 216/17 odnośnie oskarżonych K. D., R. D., M. K. i M. B. w zakresie uniewinnienia ich od zarzutów z punktów 188-209 i 212-216 aktu oskarżenia. |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☐ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☐ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
Uchylenie |
☐ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.1.1. |
||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.2.1. |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3.1. |
Zarzut apelacji prokuratora obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zarzut podniesiony w środku odwoławczym przez oskarżyciela publicznego, a to naruszenia art. 7 k.p.k., co miało wpływ na treść orzeczenia, w odniesieniu do oceny dowodów dotyczących zarzutów opisanych w punktach 188 – 199 odnośnie K. D., w punktach 200 – 205 odnośnie R. D., w punktach 206 - 209 odnośnie M. K. i w punktach odnośnie M. B. 212 – 216 jawi się, jako uzasadniony. Sąd I instancji dokonał oceny zgromadzonego materiału dowodowego w sposób nazbyt pobieżny, a przede wszystkim wybiórczy. Rzeczywiście ocena poszczególnych dowodów w oderwaniu od siebie, jak też przede wszystkim w oderwaniu od materiałów niejawnych może wskazywać na niedostatki, które uniemożliwiają przypisanie winy oskarżonym w zakresie czynów objętych apelacją. Zwrócenia uwagi wymagają jednak poszczególne kwestie. W pierwszej kolejności są to wyjaśnienia J. E.. Sąd I instancji nie uwzględnił ich w odniesieniu do depozycji świadka na temat udziału K. D. w przestępstwie kradzieży z włamaniem samochodu V. (...) w dniu 22 sierpnia 2015r., jak też kradzieży z włamaniem do sklepu (...) w dniu 22 sierpnia 2015r. Zdaniem Sądu bowiem posiadane przez świadka informacje, pochodzą tylko z przekazu innych osób i brak jest możliwości ich weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do kwestii, o którym z braci D. jest mowa. Sąd zwraca również uwagę na fakt, iż okoliczności tych nie potwierdzają uczestniczący w przestępstwach K. B. i R. T.. Jak jednak zostało to właściwie dostrzeżone, nawet w uzasadnieniu wyroku pierwszoinstancyjnego R. T. „nie umiał sobie przypomnieć żadnych okoliczności obciążających braci D., ani M. B., jak również J. J. (1) i J. J. (2)”. Zeznania K. B. i K. T. były natomiast jeszcze bardziej charakterystyczne. Mianowicie sprawcy ci, po dobrowolnym poddaniu się karze, obciążali tylko osoby, które jak oni karze się poddały, jednocześnie nie mówić nic o osobach, które ostatecznie nie przyznały się do stawianych im zarzutów. W tej sytuacji nie sposób tym zeznaniom przyznać walor wiarygodności. Nie wyklucza to rzecz jasna możliwości, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy świadkowie ci złożą zeznania również w zakresie istotnym z punktu widzenia rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej. Wówczas także będzie należało poddać ich wszystkie wypowiedzieć wszechstronnej ocenie ze wskazaniem, którym fragmentom sąd daje wiarę i dlaczego, a którym odmawia waloru wiarygodności. Wracając obecnie do kwestii związanej z oceną zeznań J. E. podnieść należy, iż zeznania te, w odniesieniu do udziału K. D. w przestępstwa zarzucanych oskarżonemu w punktach 188 i 189 aktu oskarżenia, były konkretne, a przede wszystkim niezmiernie konsekwentne. Ocena przez Sąd ponownie rozpoznający sprawę odnośnie poszczególnych czynów od popełnienia których, K. D., R. D., M. K. i M. B. zostali uniewinnieni, a w którym to zakresie wyrok uchylono celem ponownego rozpoznania, winna być dokonana przy uwzględnieniu materiałów niejawnych (o czym mowa w niejawnej części uzasadnienia), ale też wyników logowania telefonu w stacjach (...). Sąd Okręgowy rozpoznający niniejszą sprawę, jak się wydaje, nadmiernie zbagatelizował kwestię logowania się w stacjach (...) telefonów poszczególnych oskarżonych. Przyznaje on z jednej strony, że trudno uznać za zwykły zbieg okoliczności zalogowanie telefonu na obszarze, gdzie zaistniało przestępstwo. Z drugiej jednak strony uznaje, że łączenie z tym przestępstwem konkretnej osoby byłoby wnioskiem zbyt daleko idącym. Z takim stanowiskiem można by się zgodzić, gdyby w sprawie nie było żadnych innych dowodów (oprócz logowania telefonów poszczególnych oskarżonych w stacjach (...), w czasie i na obszarach, gdzie dokonano konkretnych przestępstw). W niniejszej sprawie mamy natomiast zarówno dowody w postaci oględzin miejsc zdarzeń, zeznań świadków, jak też dowody z części niejawnej. Istotą sprawy jest właśnie, w odniesieniu do poszczególnych czynów zarzucanych K. D. w pkt 188 – 199, R. D. w pkt 200 – 205, M. K. w pkt 206 - 209 odnośnie i M. B. w pkt 212 – 216 dokonanie całościowej oceny wszystkich dowodów. Rzeczywiście bowiem na chwilę obecną proces niniejszy w odniesieniu do części, w której sprawa zostaje uchylona do ponownego rozpoznania jest procesem poszlakowy. Brak bowiem dowodów bezpośrednich świadczących o popełnieniu przez: - R. D., K. D., M. K., M. B. w nocy 19 stycznia 2016r. włamania do pomieszczeń biurowych firmy (...), - R. D., K. D., M. K. 19 stycznia 2016r. włamania do sklepu (...), - R. D., K. D., M. K. 18/19 stycznia 2016r. zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu V. (...), a następnie porzucenia go i spalenia, - R. D., K. D., M. B. 25/26 stycznia 2016r. zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu V. (...), a następnie porzucenia go i spalenia, - R. D., K. D., M. B. 28 stycznia 2016r. włamania do pomieszczenia kasowego na Stacji Paliw (...), - R. D., M. B. 28 stycznia 2016r. włamania do sklepu (...), - K. D., M. K., M. B. 13 stycznia 2016r. włamania do sklepu (...), - K. D. wspólnie z innymi osobami 22 sierpnia 2015r. kradzieży z włamaniem V. (...) oraz w tym samym dniu kradzieży z włamaniem do sklepu (...), - K. D. wspólnie z innymi osobami 20 stycznia 2016r. kradzieży z włamaniem do sklepu (...), - K. D. wspólnie z innymi osobami 27/28 stycznia 2016r. kradzieży z włamaniem V. (...) oraz w tym samym dniu kradzieży z włamaniem do Centrum Medycznego (...), - K. D. wspólnie z innymi osobami ½ lutego 2016r. włamania i zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu V. (...), - K. D. wspólnie z innymi osobami 3 lutego 2016r. rozboju na terenie hurtowni (...). Sąd jednak winien wnikliwe ocenić wszystkie zgromadzone w sprawie dowody, w tym również w powiązaniu z przyznaniem się oskarżonych, na pewnym etapie postępowania przygotowawczego, do wyżej wskazanych, a zarzucanych im czynów. Oczywiście przyznanie się nie jest „królową dowodów” tym niemniej nie można tej okoliczności pomijać, dodatkowo w powiązaniu z materiałem dowodowym tak zgromadzonym w części jawnej, jak i nie jawnej. Warto przy tym również pamiętać, iż trudno mówić w tym przypadku o jakimkolwiek przyznaniu wymuszonym, jeżeli weźmie się pod uwagę, że w czasie przesłuchań braci D. byli obecni ich obrońcy. |
||
Wniosek |
||
O uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wniosek zasługiwał na uwzględnienie z uwagi na trafność zarzutów, o czym była mowa powyżej oraz w części niejawnej uzasadnienia. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
4.1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||||
5.3.1.1.1. |
|||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||||
5.3.1.4.1. |
Uchylenie zaskarżonego wyroku w punktach: - XVII co do uniewinnienia oskarżonego K. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, - XVIII co do uniewinnienia oskarżonego R. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 200, 201, 202, 203, 204, 205, - XIX co do uniewinnienia oskarżonego M. K. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 206, 207, 208, 209, - XX co do uniewinnienia oskarżonego M. B. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 212, 213, 214, 215, 216 i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Tychach. |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||
W myśl art. 454 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został w pierwszej instancji uniewinniony. Gdy więc sąd w postępowaniu odwoławczym dojdzie do przekonania, że oskarżony, którego w pierwszej instancji uniewinniono, jest winny i powinien zostać skazany, na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. powinien uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania. Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie w odniesieniu do uniewinnienia przez Sąd Okręgowy K. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, R. D. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 200, 201, 202, 203, 204, 205, M. K. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 206, 207, 208, 209 oraz M. B. od popełniania czynów opisanych w zarzutach aktu oskarżenia z pkt 212, 213, 214, 215, 216. Mając natomiast na względzie, iż uchylenie zaskarżonego wyroku nastąpiło w zakresie występków należących do właściwości rzeczowej Sądu Rejonowego, wskazany został jako sąd właściwy do rozpoznania sprawy Sąd Rejonowy w Tychach. Na jego terenie rozpoczęto bowiem prowadzenie niniejszej sprawy. |
|||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||||
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji przeprowadzi na nowo postępowanie dowodowe w zakresie w jakim jest to niezbędne z uwagi na czyny, których popełnienie zarzuca się oskarżonym. Następnie dokona oceny zgromadzonych dowodów tak z części jawnej, jak i niejawnej kierując się przy tym zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz mając na względzie uwagi poczynione powyżej w punkcie 3. Winien przy tym pamiętać, iż jak wskazywał do Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 października 2020r., sygn.. akt III KK 317/19 w przeciętnym procesie poszlaki wzmacniają (albo nie) przekonanie co do dowodów bezpośrednich. Czasem jednak, sąd w procesie dysponuje samymi poszlakami, mamy wówczas do czynienia z procesem poszlakowym. Przyjmuje się, że wtedy poszlaki muszą tworzyć logiczną całość, tylko zamknięty łańcuch poszlak pozwala na przyjęcie w sposób niewątpliwy faktu głównego. Sąd osiągnąć powinien stan przekonania równego pewności co do domniemanego przebiegu zdarzenia. Dowody pośrednie oceniane być powinny tak jak wszystkie inne dowody, a więc z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Zasada swobodnej oceny dowodów dotyczy przy tym każdego z dowodów pośrednich z osobna, jak i zespołu, kompletu ujawnionych poszlak łącznie. Zarazem, podkreślić należy, że zalecenia sądu odwoławczego nie ograniczają zasady swobodnej oceny dowodów przez sąd I instancji, w szczególności nie zawierają wskazań co do oceny dowodów, gdyż byłoby to niedopuszczalne (postanowienie SN z 02.02.2009 r., II KK 224/08, Biul. PK 2009/3/46, LEX nr 492190; D. Świecki, Komentarz do art. 442 k.p.k., tezy 25-28 [w:] D. Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, tom II, wyd. II, WK 2015). Pamiętać trzeba, że udzielone przez sąd odwoławczy w trybie art. 442 § 3 k.p.k. zalecenia nie ukierunkowują wyniku rozstrzygnięcia sądu ponownie rozpoznającego sprawę, ale zawierają wskazówki o charakterze metodycznym i polecenia co do sposobu, w jaki należy przeprowadzić postępowanie, aby finalnym jego efektem był wyrok, będący rezultatem prawidłowego i wszechstronnego rozważenia wszystkich okoliczności sprawy (postanowienie SN z 29.07.2016 r., V K.K. 2/16, OSNKW 2016/11/74, KZS 2016/11/35, Biul.SN 2016/11/18). Niezależnie od utrwalonego orzecznictwa, kwestię tę od dnia 5 października 2019 r. jednoznacznie reguluje art. 442 § 3 zd. 2 i 3 k.p.k. Dlatego też, naprowadzone wyżej rozważania nie determinują kierunku przyszłego rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego, który rozpoznając sprawę, winien przeprowadzić samodzielną ocenę dowodów zgodnie z regułami określonymi w art. 7 k.p.k., a o ile napotkane wątpliwości będą nieusuwalne – również z wykorzystaniem art. 5 § 2 k.p.k. Zarówno na etapie procedowania, jak i wyrokowania, sąd ponownie rozpoznający sprawę będzie związany zaprezentowanymi wyżej poglądami prawnymi, co powinno ułatwić mu sprawne zgromadzenie i przeprowadzenie dowodów w toku przewodu sądowego. |
|||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||
6. Koszty Procesu |
|||||
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||
7. PODPIS |
|||||
SSA Karina Maksym SSA Wiesław Kosowski SSA Wojciech Kopczyński |
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
prokurator |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 10 listopada 2020r., sygn.. akt II K 216/17 odnośnie oskarżonych K. D., R. D., M. K. i M. B. w zakresie uniewinnienia ich od zarzutów z punktów 188-209 i 212-216 aktu oskarżenia. |
||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
1.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |