Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 155/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

Czyn przypisany oskarżonym W. P. (2), D. F. (2), J. K., odpowiednio w punkcie pierwszym, drugim i trzecim części dyspozytywnej wyroku, kwalifikowany z art. 258 § 1 k.k.

W okresie od listopada 2018 r. do dnia 15 grudnia 2018 r. we W. brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez nieustalone osoby, w skład której wchodzili m.in.: J. K., D. F. (2) i W. P. (2) oraz inne nieustalone osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wyrabianiu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

J. K., D. F. (2) i W. P. (2) wraz z innymi nieustalonymi osobami, w okresie od listopada 2018 r. do dnia 15 grudnia 2018 r. we W., brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez nieustalone osoby. Grupa ta zajmowała się wyrabianiem wyrobów tytoniowych znacznej wartości, bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

97-99,

188-191,

2056-2058,

2188

zeznania

M. R.

2225

zeznania

J. H.

1506

zeznania

R. G. (1)

1548-1549 kopia

faks k. 1548-1549

zeznania

K. R.

422,

2201-2202v

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność odczytania zawartości urządzeń elektronicznych, tj. telefonu I. A. z kartą SIM sieci P. nr (...), telefonu (...) (...): (...) z kartą SIM sieci H. nr (...), telefonu N. (...) nr (...): (...), (...): (...) z kartami SIM sieci (...) nr (...) oraz (...) oraz „zagłuszarki” sygnału (...)

459-542

(...) Sp. z o.o. dot. historii najmu sam. dostawczego P. (...) nr rej. (...)

1528-1539

Kopia protokołu oględzin płyty DVD-R V. opisanej jako (...) 9 WZ Ds. 54.2018 04- H. - (...) 05 - (...) my B. U. wraz z dokumentacją poglądową i płytą DVD-R

1887-1992

Dane operatora telekomunikacyjnego (...) S.A. dot. numeru SIM (...) i (...)

1397-1403

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. analizy zestawienia połączeń przychodzących/wychodzących dla ustalonych numerów (...), a także skali i zakresu połączeń pomiędzy poszczególnymi numerami i ustalenia zbieżności miejsc logowania wraz z płytą DVD-R

1687-1720

Opinia biegłego z zakresu informatyki dot. analizy danych z urządzeń (...)

1723-1787

1.1.2.

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

Czyn przypisany oskarżonym W. P. (2), D. F. (2), J. K., odpowiednio w punkcie czwartym, piątym i szóstym części dyspozytywnej wyroku, kwalifikowany z art. 12a ust. 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 12a ust. 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych w zw. z art. 12 § 1 k.k. i w zw. z art. 65 § 1 k.k.

W okresie od listopada 2018 r. do dnia 15 grudnia 2018 r. we W., działając wspólnie i w porozumieniu, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wytwarzali bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych wyroby tytoniowe znacznej wartości w ilości nie mniejszej niż 1.900 kg krajanki tytoniowej, a nadto usiłowali wytwarzać bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych wyroby tytoniowe znacznej wartości w ilości nie mniejszej niż 4.372 kg suszu tytoniowego, jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zatrzymanie przez Policję, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

J. G. zakupił od M. N. dwie maszyny do cięcia roślin, które zostały skonstruowane osobiście przez M. N.. Na prośbę W. P. (1), sprzedał je mężczyźnie o imieniu K..

wyjaśnienia

J. G.

102-105,

149-151,

2037-2039,

2190

zeznania

M. N.

1405-1406,

1848-1849,

1848-1849,

akta pomocy prawnej II Ko 972/21 ujawnione na k. 2234v i na k. 2258

2.

W. P. (2) użytkował wynajmowane samochody dostawcze z różnych wypożyczalni samochodów, w tym od spółki (...) Sp. z o.o. Użytkował także samochód wypożyczony ze spółki (...) Sp. z o.o. przez W. L., będącego partnerem jego córki. Nadto pożyczał auto dostawcze od pożyczał od swojej siostry E. D.. Pojazdami tymi dowożono tytoń na posesję przy ul. (...) we W., gdzie był następnie przetwarzany na krajankę tytoniową.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

97-99,

188-191,

2056-2058,

2188

pośrednio zeznania

W. L.

1503-1504,

2224v-2225

zeznania

B. D.

1508,

2229v-2230

zeznania

R. K.

1522-1523,

akta pomocy prawnej II Ko 415/21, ujawnione na k. 2258

zeznania

M. M. (2)

1409-1410,

2202v-2203

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

12-14

Protokół oględzin samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...) z 15.12.2018 r.

72-73

Kopie dokumentacji związanej z wynajęciem i użytkowaniem samochodu dostawczego marki P. (...) nr rej. (...)

1412-1436

Wydruki dokumentów związanych z wynajmowaniem pojazdów dostawczych od (...) Sp. z o.o. przez W. P. (1)

1446-1460

Wydruk trasy samochodu P. (...) wg. Wskazań (...)

1521

3.

W dniu 10 listopada 2018 roku, D. F. (2), działając na polecenie nieustalonej osoby, wynajął od G. R. (1) pomieszczenie znajdujące się przy ul. (...) we W.. Pomieszczenia te miały służyć do wytwarzania krajanki tytoniu, choć właścicielowi posesji D. F. (2) przekazał, ze będzie tam prowadzona działalność stolarska.

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

zeznania

G. R. (1)

4-5,

1438,

1852-1853,

2219

zeznania

M. R.

2225

Kserokopia umowy najmu z 10.11.2018 r. zawartej pomiędzy G. R. (1) a D. F. (2)

7-8

4.

Do pomieszczenia została przewieziona maszyna do cięcia roślin, która była wykorzystywana do cięcia tytoniu, waga elektroniczna, pojemniki z aromatami spożywczymi i spryskiwacze. Do pomieszczenia nieustalone osoby przywoziły liście tytoniu, które początkowo było cięte przez D. F. (1) i mężczyzny o imieniu G.. Po około tygodniu, D. F. (2) zaproponował pracę J. K., który ją przyjął i rozpoczęli wspólne wytwarzanie krajanki tytoniu. Po wytworzeniu krajanki tytoniowej była ona odbierana przez nieustalone osoby. Łącznie wytworzyli wyroby tytoniowe w ilości nie mniejszej niż 1.900 kilogramów krajanki tytoniowej.

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

Protokół przeszukania zabudowań przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r. ze spisem i opisem zatrzymanych rzeczy

65-68

Protokół oględziny budynku mieszkalnego przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r.

70-71

Płyta CD-R z zapisem kopii cyfrowych zdjęć wykonanych w trakcie czynności oględzin posesji przy ul. (...) we W.

420

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność dokonania oględzin zapisu monitoringu wyeksportowanego z wideorejestratora

543-647

Protokół zatrzymania rzeczy od G. R. (1) z 15.12.2018 r.

9-11

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. eksportu danych z wideorejestratora na zewnętrzny nośnik danych

435-454

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. analizy zestawienia połączeń przychodzących/wychodzących dla ustalonych numerów (...), a także skali i zakresu połączeń pomiędzy poszczególnymi numerami i ustalenia zbieżności miejsc logowania wraz z płytą DVD-R

1687-1720

Opinia biegłego z zakresu informatyki dot. analizy danych z urządzeń (...)

1723-1787

5.

Maszyna wykorzystywana do cięcia tytoniu często ulegała awarii. Zwyczajowo była naprawiana przez J. K., który z zawodu jest mechanikiem. W grudniu 2018 roku z J. G., który sprzedał maszynę, skontaktował się W. P. (2). Z uwagi na wadliwość maszyn ustalili, że J. G. przyjedzie na miejsce naprawić maszyny.

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

wyjaśnienia

J. G.

102-105,

149-151,

2037-2039,

2190

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego przy ul. (...) z 15.12.2018 r. w K. ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

35-37

Opinia biegłego sądowego z zakresu wyceny maszyn i urządzeń dot. zabezpieczonych maszyn do cięcia i mieszania tytoniu oraz ich elementów

1585-1595

6.

W dniu 14 grudnia 2018 r., W. P. (2) wynajął z firmy (...) pojazd marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 15 grudnia 2018 roku do magazynu znajdującego się przy ul. (...) we W. około 7:25 przybył D. F. (2).

Niespełna dwadzieścia minut później, samochodem marki F. (...) dojechał J. K. wraz z A. S. (1), który był emerytowanym elektrykiem i miał dokonać naprawy instalacji, co też uczynił. W tym czasie J. K. zajmował się naprawianiem maszyny do krojenia tytoniu.

Następnie samochodem marki P. (...) o nr rej. (...) na teren posesji przyjechał W. P. (2) wraz z J. G., który miał naprawić znajdujące się tam maszyny, które uległy awarii. Brama została zamknięta. J. G. na miejscu pozostał z przypadkowo znajdującym się elektrykiem A. S. (1). W tym czasie J. K., D. F. (2) i W. P. (2) rozładowywali z busa znajdujące się tam liście tytoniu, oplecione sznurkiem. J. G. nie naprawiał jednak maszyn, a jedynie rozmawiał o ich naprawie.

Około pół godziny później, W. P. (2) wraz z J. G. wyjechali z posesji, po czym zostali zatrzymani przez policjantów. Na terenie posesji zatrzymano także J. K. i D. F. (1).

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

zeznania

A. S. (1)

77-79,

2223v-2224

zeznania

K. R.

422,

2201-2202v

zeznania

M. J.

424-425,

2202v

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

12-14

Protokół przeszukania samochodu osobowego F. (...) nr rej. (...) ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

28-30

7.

W samochodzie typu bus marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) ujawniono urządzenie zagłuszające sygnał (...) oraz resztki liści tytoniu.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

97-99,

188-191,

2056-2058,

2188

zeznania

K. R.

422,

2201-2202v

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

12-14

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność odczytania zawartości urządzeń elektronicznych, tj. telefonu I. A. z kartą SIM sieci P. nr (...), telefonu (...) (...): (...) z kartą SIM sieci H. nr (...), telefonu N. (...) nr (...): (...), (...): (...) z kartami SIM sieci (...) nr (...) oraz (...) oraz „zagłuszarki” sygnału (...)

459-542

8.

Po zatrzymaniu oskarżonych, na terenie posesji ujawniono liście tytoniu ułożone w kartonach oraz workach o łącznej wadze netto 4.372 kg oraz 38 sztuk pustych kartonów. J. K., D. F. (2) i W. P. (2) usiłowali wytworzyć wyroby tytoniowe w ilości nie mniejszej niż 4.372 kilogramów suszu tytoniowego.

zeznania

K. R.

422,

2201-2202v

Protokół oględzin zabezpieczonego tytoniu

1543-1544

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (215,218, 221, 223-225).(...)

1666-1667

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (216,219,222).(...)

1668-1669

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (217, 220).(...).

1670

Protokół eksperymentu procesowego - wymiarowanie kartonów wraz z płytą CD-R

2043-2047

W. P. (2) ma wykształcenie podstawowe. Jest kawalerem, posiadającym jedno dziecko w (...). Oskarżony był karany sądownie, ale do czasu wydania wyroku jego skazania uległy zatarciu. Nieleczony neurologicznie ani odwykowo. Leczony psychiatrycznie.

W. P. (2) nie jest chory psychicznie i brak jest jakichkolwiek danych na istnienie u niego zaburzeń chorobowych w krytycznym czasie. Podejrzany nie jest też upośledzony umysłowo. Biegli stwierdzili, że W. P. (2) nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów i pokierowania swoim postępowaniem, nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

97-99,

188-191,

2056-2058,

2188

Odpis wyroku skazującego Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 21 grudnia 2016 r. sygn. akt III K 395/13 dot. W. P. (1)

314-335

Odpis wyroku skazującego Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z 15 października 1996 r. sygn. akt III K 131/96 dot. W. P. (1)

337-338

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 25 października 2017 r. sygn. akt II Aka 240/17 dot. W. P. (1)

340-344

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z 2 lipca 2004 r. sygn. akt II K 482/04 dot. W. P. (1)

346-347

Odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z 4 marca 2010 r. sygn. akt II K 1086/09 dot. W. P. (1) wraz z informacją o okresie odbycia kary z systemu NOE-SAD

350-352

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z 8 grudnia 2008 r. sygn. akt IIK 450/06 dot. W. P. (1)

353

Opinia
sądowo-psychiatryczna dot.
W. P. (1)

1384-1386

Dane o karalności - W. P. (2)

1790-1791,

2259-2263

Informacja (...) dot. okresów odbycia kar przez W. P.

1874-1883

J. K., o wykształceniu średnim, kawaler, z zawodu (...). Niepracujący, będący na utrzymaniu konkubiny. Ojciec jednego dziecka w (...). Uprzednio karany sądownie, jednakże wyrokiem, który zapadł po dacie zarzutów. Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

Odpis prawomocnego wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Oławie z 21 marca 2019 r. sygn. akt II K 553/18 dot. J. K.

656-657

Protokół oględzin akt postępowania Sądu Rejonowego w Oławie o sygn. akt II K 553/18 z kserokopiami dokumentów z akt sprawy

681-967

Protokół oględzin akt postępowania przygotowawczego PR 3 Ds 124.2019 Prokuratury Rejonowej w Kłodzku z kserokopiami dokumentów z akt

984-1359

Dane o karalności - J. K.

1792-1793

D. F. (2), o wykształceniu zawodowym, z zawodu malarza-tapeciarz. Zatrudniony na stanowisku ogólnobudowlanym i z tego tytułu osiągającego dochód w wysokości ok. 2.500 złotych miesięcznie. Rozwodnik, posiadającego dwoje dorosłych dzieci. Dotychczas niekarany sądownie. Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

Dane o karalności - D. F. (2)

1797

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. G.

Czyn zarzucany oskarżonemu J. G. w punkcie trzecim części wstępnej wyroku.

W dniu 15 grudnia 2018 r. we W. przewoził pojazdem marki P. (...) o nr rej. (...) wyroby akcyzowe, stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 k.k.s. w postaci suszu tytoniowego o nieustalonej wadze, nie mniejszej niż 400 kg, powodując uszczuplenie małej wartości na podatku akcyzowym na rzecz Skarbu Państwa, w kwocie nie mniejszej niż 198.388 złotych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Świadomość J. G., że w dniu 15 grudnia 2018 r. we W., przewoził pojazdem marki P. (...) o nr rej. (...) wyroby akcyzowe w postaci suszu tytoniowego o nieustalonej wadze, nie mniejszej niż 400 kg, stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 k.k.s.

częściowe wyjaśnienia

J. K.

82-85,

128-130,

2004-2008,

2032-2035,

2189-2190

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

91-93,

114-116,

2013-2018,

2188

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

97-99,

188-191,

2056-2058,

2188

wyjaśnienia

J. G.

102-105,

149-151,

2037-2039,

2190

zeznania

G. R. (1)

4-5,

1438,

1852-1853,

2219

zeznania

A. S. (1)

77-79,

2223v-2224

zeznania

K. R.

422,

2201-2202v

zeznania

M. J.

424-425,

2202v

zeznania

M. N.

1405-1406,

1848-1849,

akta pomocy prawnej II Ko 972/21 ujawnione na k. 2234v i na k. 2258

zeznania

M. M. (2)

1409-1410,

2202v-2203

zeznania

W. L.

1503-1504,

2224v-2225

zeznania

B. D.

1508,

2229v-2230

Kopia umowy sprzedaży samochodu dostawczego C. (...) nr rej (...) pomiędzy R. G. a M. P.

Umowa sprzedaży samochodu z dni a10 grudnia 2019 roku.

1553

Pisemna informacja (...) dot. przesyłek rejestrowanych pomiędzy M. N. a J. G. z załączonymi oryginałami nalepek adresowych

Pięć przesyłek dostarczanych do J. G. od nadawcy M. N., w tym dwie dostarczone w okresie objętym zarzutem.

1569-1575

Wydruki informacji z systemu informatycznego (...) dot. działalności gospodarczej prowadzonej przez J. G.

Wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, z którego wynika m.in., że J. G. prowadził działalność w zakresie m.in. sprzedaży nieprzetworzonego tytoniu w okresie od 1 października 2010 roku do 10 maja 2019 roku, z tym że w okresie od 4 kwietnia 2013 do 12 czerwca 2013 roku działalność była zawieszona.

1631-1661

Pisemna informacja (...) dot. przesyłek rejestrowanych pomiędzy M. N. a J. G. z załączonymi oryginałami nalepek adresowych

1675-1683

J. G., o wykształceniu podstawowym. Uprzednio karany sądownie. Żonaty, ojciec dzieci w wieku 18 i 25 lat. Prowadził działalność gospodarcza w zakresie handlu tytoniem.

wyjaśnienia

J. G.

102-105,

149-151,

2037-2039,

2190

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wejherowie z 15 maja 1998 r. sygn. akt II K 527/96 dot. J. G.

359

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 17 maja 2012 r. sygn. akt II K 650/08 dot. J. G.

362-367

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 16 kwietnia 2013 roku sygn. akt II K 1563/12 dot. J. G.

374

Dane o karalności - J. G.

1794-1796

Odpis wyroku skazującego Sądu Okręgowego we Włocławku z 8 czerwca 2012 r. sygn. akt II K 69/08 dot. J. G.

1812-1839

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z 4 stycznia 2011 roku sygn. akt IIK 1203/10 dot. J. G.

1845

Zbiorcza informacja (...) S.A. dot. J. G.

1870

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

Wyjaśnienia W. P. (1) zasługują na wiarę jedynie w znikomym zakresie. Sąd daje wiarę w to, że W. P. (2) wjechał i wyjechał na posesję przy ul. (...) we W.. Zostało to potwierdzone zeznaniami funkcjonariuszy Policji, obserwujący teren posesji w dniu 15 grudnia 2018 roku, tj. zeznaniami M. J. oraz zeznaniami K. R.. Sąd daje wiarę także w to, że wypożyczył pojazd, co koresponduje o z przekazaną dokumentacją, w tym umową najmu.

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom D. F. (1), w zakresie w którym przyznał się do wynajęcia garażu, do cięcia w nim tytoniu wraz z J. K., który rozpoczął pracę tydzień po nim. Oskarżony już podczas pierwszego przesłuchania wskazał, że wynajął od G. R. (1) pomieszczenia do krajania tytoniu, który przywozili różni ludzie. Wskazał, że pracował jeszcze z jedną osobą o imieniu G. oraz, że J. K. jako mechanik z zawodu zajmował się naprawą maszyny do wytwarzania tytoniu, która często się psuła, więc nie pracowali codziennie. Wskazał, że zaczął pracować w listopadzie, oraz że różni kierowcy przywozili tytoń w kartonach, co znajduje odzwierciedlenie w wyjaśnieniach J. K.. Wyjaśnił też, że wytworzyli krajankę z tytoniu znajdującego się 15 kartonach, które składają się z dwóch, dlatego na miejscu było 30 kartonów. Wyjaśnił, że zarabiał 1,5 złotych za kilogram, wobec czego łącznie zarobił 3.000 zł, a płacił im mężczyzna o imieniu G.. D. F. (2) przyznał się przed Sądem do tego, że ciął tytoń, ale nie przyznał się do tego, że brał udział w grupie przestępczej. Podtrzymał złożone wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego. Wskazał, że wszystkie kartony były związane z tytoniem. Ponadto wyjaśnił, że spotykali się z G., który przychodził raz w tygodni i płacił tzn. tygodniówki-, po tym jak oskarżony informował go, ile zostało wytworzonego tytoniu.

częściowe wyjaśnienia
J. K.

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom J. K. w zakresie, w którym przyznał się do cięcia tytoniu w celach zarobkowych w garażu przy ulicy (...) we W.. J. K. opisał okoliczności rozpoczęcia działalności oraz pokierowanie go w czynnościach przez D. F. (1). Składając wyjaśnienia w charakterze podejrzanego wskazał, że D. F. (2) pokazał mu, co ma robić oraz wyjaśnił jakie czynności podejmował. Sąd daje wiarę wyjaśnieniom J. K. w zakresie okresu działalności oraz wykonywanych czynności tj., że ciął, mieszał, robił opryski i ważył tytoń, który następnie pakował do worków, za co zapłatę otrzymywał od nieustalonej osoby. Wyjaśnił, że w czasie gdy pracował w garażu widział tam sześć osób. J. K. przyznał także, że miał świadomość, że praca ta jest niezgodna z prawem, jednakże potrzebował zarobić. Oskarżony nie ma wiedzy do kogo należała wytwórnia. Podczas posiedzenia aresztowego, J. K. chciał poddać się dobrowolnie karze. Podczas kolejnego przesłuchania, wyjaśnił, że wraz z D. F. (2) pracowali w trudnych warunkach, wskazując, że tytoń przywożony i wywożony był busem, którym przyjeżdżali różne osoby. Wyjaśnił także, że w dniu zatrzymania dwóch mężczyzn przywiozło tytoń, lecz nie zwrócił na nich uwagi, bowiem naprawiał maszynę. J. K. opisał sposób wytwarzania tytoniu i działania maszyny. Podczas ostatniego przesłuchania podtrzymał poprzednio złożone wyjaśnienia, wskazując że nie byli w stanie wytworzyć tyle tytoniu, ile jest w zarzucie. Wyjaśnienia oskarżonego w większości korespondują z wyjaśnieniami D. F. (1), który przyznał, że J. K. z nim pracował, jednakże rozpoczął pracę około tygodnia później niż on.

1.1.2.

1.2.1.

częściowo wyjaśnienia

J. G.

Sąd daje wiarę wyjaśnieniom oskarżonego J. G. w części dotyczącej tego, że sprzedał za pośrednictwem W. P. (1) maszyny do cięcia roślin mężczyźnie o imieniu K.. Sąd daje wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, że z uwagi na żądanie zwrotu pieniędzy za maszyny, pojechał je naprawić. Opisał, że na miejscu był starszy pan, że widział tam snopki tytoniu oraz, że był na miejscu elektryk, któremu zapłacono 100 złotych, co jest zgodne z wyjaśnieniami J. K. a także z protokołami zatrzymania i przeszukania pomieszczeń.

zeznania

A. S. (1)

Zeznania A. S. (1) zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadek złożył szczere i spontanicznie zeznania. Sąd nie znalazł powodów do ich zakwestionowania. Świadek nie miał wiedzy na temat zdarzenia, jednakże w dniu zatrzymania oskarżonych pojechał samochodem z J. K. do S. w celu wymiany zabezpieczenia sieci elektrycznej na posesji we W., gdzie został zatrzymany. Świadek potwierdził obecność trzech osób w garażu, w którym naprawił elektrykę, tytoniu oraz maszyn do jego obróbki. Świadek rozpoznał wiązanki tytoniu, z uwagi na fakt, że jego dziadek go palił. Świadek niczego nie ubarwiał, wskazując przed Sądem, że nie do końca pamięta szczegóły. Sąd ma na względzie zarówno upływ czasu od wydarzenia jak i stresującą sytuację z uwagi na zatrzymanie świadka, który miał wyjść z domu na dwie godziny i wrócić do sparaliżowanej żony. Świadek miał zatem prawo nie zwrócić uwagi na szczegóły, bowiem w danym dniu chciał jechać do S. a drobna praca na zlecenie J. K. była przypadkowa. Świadek przed Sądem nie pamiętał, czy mówili na osobę która ma przyjechać szef, jednakże na pytanie prokuratora wskazał, że J. K. miał na myśli, że szef ma przyjechać. i jak zeznawał w trakcie śledztwa, powiedział jak słyszał. Potwierdził także, że w czasie, gdy znajdował się w pomieszczeniu przyjechał bus, którego nie było już jak na miejscu pojawiła się policja. Zeznania świadka korespondują z protokołem oględzin budynku mieszkalnego przy ulicy (...) we W. jak i płyty CD-R z zapisem kopii cyfrowych zdjęć oraz z częściowymi wyjaśnieniami J. K..

zeznania K. R.

Zeznania K. R. zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Depozycje te były spójne, konsekwentne, szczegółowe a nadto mają oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym. Sąd nie znalazł powodów do ich zakwestionowania. Świadek, będący funkcjonariuszem Policji opisał okoliczności zatrzymania oskarżonych w dniu 15 grudnia 2018 roku na posesji przy ul. (...) we W. oraz w busie, który wyjeżdżał z posesji a także ważenia zabezpieczonego na miejscu tytoniu. Świadek wskazał także na ujawnienie urządzenia do zakłócania sygnału (...), zabezpieczonego w busie. Zeznania cechują się szczegółowością, i znajdują odzwierciedlenie w protokołach przesłuchań, protokołach oględzin, płycie CD-R z zapisem zdjęć wykonanych w trakcie oględzin posesji.

zeznania

M. J.

Zeznania M. J. zasługują na wiarę. Świadek złożył wyczerpujące zeznania, które korespondują z zeznaniami K. R.. M. J. opisał okoliczności zatrzymania oskarżonych w dniu 15 grudnia 2018 roku oraz wskazał na osoby, które przyjeżdżały na posesje przy ulicy (...) we W..

zeznania G. R. (1)

Zeznania G. R. (1) zasługują na wiarę, jako spójne i konsekwentne. Nadto mają odzwierciedlenie w częściowych wyjaśnieniach D. F. (1). Świadek opisał okoliczności wynajęcia pomieszczenia gospodarczego wraz z terenem otwartym, znajdującym się przy ulicy (...) we W., D. F. (2). Wskazał, że by podpisać umowę przyjechał z dwoma mężczyznami, którzy czekali na niego na zewnątrz oraz, że posiadali własną kłódkę, więc nie musiał przekazywać im klucza. Wskazał także, że widział jak mężczyźni Ci nosili kartony, na posesji przyjeżdżały dwie osoby wraz z D. F. (2). Świadek rozpoznał także D. F. (1) na tablicy poglądowej. Świadek nie był jednak pewny, co do pozostałych oskarżonych.

częściowe zeznania W. L.

Zeznania W. L. zasługują na przyznanie waloru wiarygodności w zakresie wypożyczenia samochodu marki P. (...), koloru białego z wypożyczalni C. i przekazania kluczyków S. B.. Okoliczność ta znajduje odzwierciedlenie w kopii dokumentacji związanej z wynajęciem i użytkowaniem samochodu dostawczego marki P. (...) nr rej. (...) ujawnionej na k. 1429 i nast.

zeznania

M. R.

Zeznania M. R. zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadek potwierdziła wynajęcie z mężem warsztatu D. F. (2). Świadek potwierdziła, że na posesje wjeżdżały i wyjeżdżały białe busy. Potwierdziła także to, że w mieszkaniu posiadali monitoring i wskazała, że przekazała funkcjonariuszowi Policji dysk twardy z zapisem monitoringu. Zeznania korespondują z zeznaniami G. R. (1).

zeznania B. D.

Zeznania B. D. zasługują na wiarę. Sąd nie znalazł podstaw do ich zakwestionowania. B. D. wskazał, że jest właścicielem wraz z matką samochodu R. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Zeznał, że pożyczał samochód W. P. (2), który jest bratem jego matki.

zeznania R. K.

Zeznania R. K. zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności, choć Sąd ma w polu widzenia, że złożone zeznania opierały się na danych widniejących w systemie komputerowym. Świadek przed Sądem podtrzymał złożone w trakcie postępowania przygotowawczego zeznania, kiedy to zeznał na okoliczność wypożyczania aut ze spółki zajmującej się wynajmem krótko i długoterminowych samochodów osobowych, dostawczych i motocykli. W tym wskazał m.in., że P. (...) o nr rejestracyjnym (...) był czterokrotnie wypożyczony, w tym do dnia 20 listopada 2018 . wypożyczony był przez G. K., i następnie przez inne osoby w dniu 24 i 27 listopada 2018 roku.

zeznania

J. H.

Zeznania zasługują na wiarę. Świadek potwierdził sprzedaż samochodu F. (...) numer rejestracyjny (...) koloru czerwonego. Zeznał, że nigdy nie był tym samochodem przy ulicy (...) we W..

zeznania

R. G. (1)

Świadek potwierdził, że pożyczał swój samochód C. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Nie był jednak w stanie stwierdzić komu w okresie od 26 listopada do 14 grudnia 2018 r. Sam go nie użytkował z uwagi na brak uprawnień do kierowania samochodem. Zgodnie jednak z opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność dokonania oględzin zapisu monitoringu wyeksportowanego z wideorejestratora, samochód ten przyjeżdżał na posesję przy ul. (...) we W..

zeznania M. M. (3)

Zeznania M. M. (3) zasługują na wiarę. Świadek potwierdziła wynajmowanie pojazdu marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wskazując okresu i dane personalne osób wypożyczających. Zeznania te korespondują z zawartymi ze spółką (...) Sp. z o.o. umowami. Okoliczność, że świadek przed Sądem nie pamiętała samochodu, które podlegał wypożyczeniu jest zrozumiała z uwagi na charakter jej pracy. Świadek jednak podtrzymała złożone w toku postępowania przygotowawczego zeznania.

1.1.2. (2)

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

Podczas przeszukania samochodu ujawniono urządzenie zagłuszające sygnał (...). Z treści protokołu wynika, że W. P. (2) wypożyczył auto z firmy (...) w dniu 14 grudnia 2018 r.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Protokół oględzin samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...) z 15.12.2018 r.

Zgodnie z protokołem oględzin, samochód zaparkowany był na wysokości ulicy (...) we W., wewnątrz widniał napis (...). Na podłodze samochodu znajdował się susz roślinny, który został zabezpieczony.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Kopie dokumentacji związanej z wynajęciem i użytkowaniem samochodu dostawczego marki P. (...) nr rej. (...)

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności. Zawarte umowy zostały potwierdzone zeznaniami M. M. (3). Dokumentacja zawiera kserokopie umów najmu samochodu dostawczego marki P. (...) nr rej. (...) od spółki (...) Sp. z o.o. m.in. przez W. L.. Umowa została zawarta na czas określony od 27 do 28 listopada 2018 roku. Samochód został jednak zwrócony dopiero w dniu 2 grudnia 2018 r. o godzinie 14:00. Kaucja wynosiła 600 złotych.

Wydruki dokumentów związanych z wynajmowaniem pojazdów dostawczych od (...) Sp. z o.o. przez W. P. (1)

Zgodnie z informacją uzyskaną z wypożyczalni A. R., W. P. (2) wypożyczył następujące samochody:

- w dniu 10 grudnia 2018 roku pojazd o numerze rejestracyjnym (...),

-w dniu 11 grudnia 2018 roku wypożyczył pojazd o numerze rejestracyjnym (...),

-w dniu 15 grudnia 2018 roku pojazd o numerze rejestracyjnym (...). Dokumentacja przedstawia zawarte umowy najmu, wykaz tras pokonywanych przez dane auta, choć Sąd ma przy tym w polu widzenia korzystanie przez W. P. (1) z tzn. „zagłuszarki (...).

Wydruk trasy samochodu P. (...) wg. Wskazań (...)

Dowód nie budzi wątpliwości.

1.1.2. (3)

Kserokopia umowy najmu z 10.11.2018 r. zawartej pomiędzy G. R. (1) a D. F. (2)

Kserokopia umowy najmu pomieszczenia usytuowanego przy ulicy (...) we W., graniczącą z posesją przy ulicy (...), zawartej z D. F. (2) na czas nieokreślony w dniu 10 listopada 2018 roku.

1.1.2. (4)

Protokół przeszukania zabudowań przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r. ze spisem i opisem zatrzymanych rzeczy

Zabezpieczenie w na terenie posesji przy ul. (...) we W., urządzenia do mieszania tytoniu, maszynę do cięcia, uszkodzoną maszynę do cięcia, kartony papierowe, liście tytoniowe, paczki ze sprasowanymi liśćmi tytoniu, 38 pustych kartonów, worki z zawartością suszu tytoniowego, waga elektroniczną, pojemniki z aromatami do tytoniu i spryskiwacze.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Protokół oględziny budynku mieszkalnego przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r.

Oględziny dokonane w dniu zatrzymania oskarżonych przy ul. (...) we W.. Opisano usytuowanie posesji a także znajdujące się rzeczy w pomieszczeniu, w tym m.in. maszyny, susz roślinny, kartony z zawartością suszu roślinnego.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Płyta CD-R z zapisem kopii cyfrowych zdjęć wykonanych w trakcie czynności oględzin posesji przy ul. (...) we W.

Fotografie uwidaczniające samochód P. (...) nr rej. (...), w którym sfotografowano zawartość auta, w tym resztki suszu tytoniowego, czerwonego samochodu marki F. o nr rejestracyjnym (...), w którym ujawniono krajalnice, wnętrze pomieszczenia, w którym widoczne są maszyny do cięcia tytoniu, aromaty spożywcze, tytoń związany sznurkiem, worki, kartony złożone i rozłożone, kamerę umieszczoną na budynku.

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność dokonania oględzin zapisu monitoringu wyeksportowanego z wideorejestratora

Oględziny monitoringu wideo, który obejmuje polem widzenia poszczególne trzy strefy posesji. Na monitoringu ujawniono różne samochody, w tym o rejestracji (...), (...), (...), (...) (wypożyczalnia C.), (...), (...), (...). Zdjęcia pokazują zarówno datę jak i godzinę wykonywanych ujęć. I tak np. monitoring widoczne jest jak w dniu 26 listopada 2018 r. o godzinie 11:31:01 wyjechał pojazd, z którego były wypakowywane duże kartony stojące pod wiatą i nakryte niebieską plandeką, podobnie o godzinie 15:21:17. W dniu 28 listopada 2018 r. widoczny jest biały bus z wypożyczalni samochodów S. - (...). Z pojazdów typu bus, które parkują po prawej stronie za budynkiem, nie jest widoczne o jest z nich wypakowywane a co jest do nich pakowane. Z pojazdów parkujących przy wiacie wypakowywane są duże kartony.

Protokół zatrzymania rzeczy od G. R. (1) z 15.12.2018 r.

Protokół potwierdza wydanie rejestratora nagrywającego teren posesji od G. R..

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. eksportu danych z wideorejestratora na zewnętrzny nośnik danych

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dotycząca uzyskania danych z wideorejestratora, z okresu od 23 listopada do 15 grudnia 2018 roku. W sposób wyczerpujący, wnikliwy i zgodny ze wskazaniami wiedzy w tym zakresie biegły przedstawił swoje spostrzeżenia i wnioski. Sformułowane w opinii wnioski poprzedzone zostały wnikliwą analiza materiału będącego przedmiotem badań. W związku z tym Sąd uznał sporządzone opinie za dowody wiarygodne i kompletne

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. analizy zestawienia połączeń przychodzących/wychodzących dla ustalonych numerów (...), a także skali i zakresu połączeń pomiędzy poszczególnymi numerami i ustalenia zbieżności miejsc logowania wraz z płytą DVD-R

Opinia biegłego sądowego i zawiera zestawienie połączeń przychodzących i wychodzących wydana w celu ujawnienia wzajemnych połączeń pomiędzy czterema numerami telefonów. Biegły nie ujawnił wzajemnych połączeń a wykazał połączenia ze wspólnymi numerami. Biegły w opinii opisał także 44 potencjalne spotkania, ze wskazaniem współrzędnych geograficznych tych spotkań. Sformułowane w opinii wnioski poprzedzone zostały wnikliwą analiza materiału będącego przedmiotem badań, który został w szczegółowy sposób opisany w opinii.

Opinia biegłego z zakresu informatyki dot. analizy danych z urządzeń (...)

Ustalanie lokalizacji trzech pojazdów, w tym tras ich przemieszczania się na podstawie (...) w grudniu 2018 roku. Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

1.1.2. (5)

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego przy ul. (...) z 15.12.2018 r. w K. ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

Zabezpieczenie w mieszkaniu zajmowanym przez J. K., 5 sztuk metalowych noży do krajalnicy.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Opinia biegłego sądowego z zakresu wyceny maszyn i urządzeń dot. zabezpieczonych maszyn do cięcia i mieszania tytoniu oraz ich elementów

Zgodnie z opinią wydaną przez biegłego sądowego w zakresie inżynierii materiałowej, wytrzymałości materiałów i konstrukcji oraz wyceny maszyn, urządzeń i pojazdów, sprawne technicznie jest urządzenie do mieszania tytoniu w kolorze czerwonym oraz maszyna do cięcia tytoniu, a także 5 noży do cięcia zabezpieczonych w samochodzie F. (...). Niesprawna jest maszyna do cięcia w kolorze niebieskim oraz korpus stalowy do maszyny do cięcia tytoniu wraz ze stalową obudową, stanowiące razem zdemontowaną i zdekompletowaną maszynę do cięcia liści (gilotynową krajalnicę do liści). Główną przyczyną jej niekompletności jest jej niekompletność. Odnośnie pięciu sztuk noży biegły wskazał, że występuje stępienie eksploatacyjne krawędzi tnących. Zabezpieczone noże mogą być wykorzystane w zabezpieczonych urządzeniach do cięcia tytoniu.
Moc przerobowa (wydajność) urządzeń do przerobu tytoniu wynosi około 100 kg/godzinę liści tytoniu, przy standardowych parametrach cięcia i mieszania nawilżającego.

Urządzenia do przerobu tytoniu są relatywnie prostymi i dopracowanymi konstrukcyjnie maszynami roboczymi. Pojawiające się trakcie eksploatacji usterki powstają niejako naturalnie w wyniku fizycznego zużycia elementów konstrukcyjnych, głównie na skutek ścierania się powierzchni roboczych tych elementów. Do opinii dołączono dokumentację fotograficzną.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

1.1.2. (6)

Protokół przeszukania samochodu osobowego F. (...) nr rej. (...) ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

Samochód, do którego kluczyki otrzymał A. S. (2) od J. K. zawierał korpus stalowy maszyny do cięcia tytoniu wraz z nożami do cięcia (5 sztuk).

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

1.1.2. (7)

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

Podczas przeszukania samochodu ujawniono urządzenie zagłuszające sygnał (...). Z treści protokołu wynika, że W. P. (2) wypożyczył auto z firmy (...).

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność odczytania zawartości urządzeń elektronicznych, tj. telefonu I. A. z kartą SIM sieci P. nr (...), telefonu (...) (...): (...) z kartą SIM sieci H. nr (...), telefonu N. (...) nr (...): (...), (...): (...) z kartami SIM sieci (...) nr (...) oraz (...) oraz „zagłuszarki” sygnału (...)

Zgodnie z opinią biegłego z zakresu informatyki urządzenie służy do zagłuszania sygnału telefonii komórkowej. Biegły przeprowadził testy urządzenia. Po naładowaniu akumulatora i włączeniu urządzenia wszystkie urządzenia GSM „straciły zasięg”. Testy biegły przeprowadził w bloku z wynikiem trzech kondygnacji w górę i całego poziomu piętra. Urządzania wskazywał brak zasięgu.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Protokół oględzin zabezpieczonego tytoniu z 15.02.2020 r.

Oględziny ujawnionego suszu sprasowanego, krajanki suszu roślinnego, liści suszu roślinnego, drobno pokrojonego tytoniu, sprasowanych liści w pomieszczeniu przy ulicy (...) we W., umieszczonego ze wskazaniem jego wagi i sposobu zważenia. Po zakończeniu ważenia pobrano do papierowych kopert próbki o wadze około 0,5 kg każda w ilości łącznej 11 sztuk.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (215,218, 221, 223-225).(...)

Zgodnie z treścią opinii Laboratorium (...) w B. przekazane do badań próbki zabezpieczonych na miejscu zdarzenia liści tytoniu stanowią tytoń odżyłowany i nieodżyłowany, nieprzetworzony, suszony powietrzem na jasny. Jest to tytoń przemysłowy, przeznaczony w dalszym procesie do produkcji wyrobów tytoniowych. Takie liście tytoniu w procesie produkcyjnym mogą być wykorzystywane do zestawienia mieszanek tytoniowych, które następnie przeznaczone mogą być do sporządzenia krajanek tytoniowych, a więc tytoniu do palenia.

Zgodnie z art. 99a ust 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym. Przedmiotowe próbki stanowią odżyłowane liście tytoniu, które nie są całymi roślinami i nie są jeszcze wyrobem tytoniowym. W związku z tym próbki należy uznać za susz tytoniowy- wyrób akcyzowy podlegający przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (216,219,222).(...)

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (216,219,222).(...)

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Sprawozdanie z badań próbek suszu roślinnego przeprowadzonego przez Laboratorium (...) w B. - nr (...) - (...).472.34.2020 (217, 220).(...)

Badane próbki są tytoniem nieodżyłowanym, nieprzetworzonym, suszonym ogniowo- rurowo. Jest to tytoń przemysłowy przeznaczony w dalszym procesie do produkcji wyrobów tytoniowych. Takie liście tytoniu w procesie produkcyjnym mogą być wykorzystywane do zestawienia mieszanek tytoniowych, które następnie przeznaczone mogą być do sporządzania krajanek tytoniowych, a więc tytoniu do palenia. Próbki należy uznać za susz tytoniowy- wyrób akcyzowy podlegający przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

Protokół eksperymentu procesowego - wymiarowanie kartonów wraz z płytą CD-R

Wymiarowanie kartonu pustego oraz kartonu wypełnionego tytoniem.

1.1.1.

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki na okoliczność odczytania zawartości urządzeń elektronicznych, tj. telefonu I. A. z kartą SIM sieci P. nr (...), telefonu (...) (...): (...) z kartą SIM sieci H. nr (...), telefonu N. (...) nr (...): (...), (...): (...) z kartami SIM sieci (...) nr (...) oraz (...) oraz „zagłuszarki” sygnału (...)

Wszystkie opinie biegłych sporządzone do niniejszej sprawy zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Sąd uznał wydane opinie za odpowiadające wymogom prawa tj. jasne, pełne i nie zawierające sprzeczności oraz oparte na specjalistycznej wiedzy. Powyższe spowodowało, że stanowiły pełnowartościowy materiał dowodowy.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

(...) Sp. z o.o. dot. historii najmu sam. dostawczego P. (...) nr rej. (...)

Dokumentacja znajduje odzwierciedlenie w zeznania R. K. i przedstawia zawarte umowy najmu samochodu dostawczego marki P. (...) nr rej. (...).

Dane operatora telekomunikacyjnego (...) S.A. dot. numeru SIM (...) i (...)

Wykaz połączeń abonenta D. F. (1) o numerze 787 098 272. W okresie od 9 do 15 grudnia 2018 roku.

Opinia biegłego sądowego z zakresu informatyki dot. analizy zestawienia połączeń przychodzących/wychodzących dla ustalonych numerów (...), a także skali i zakresu połączeń pomiędzy poszczególnymi numerami i ustalenia zbieżności miejsc logowania wraz z płytą DVD-R

Opinia biegłego sądowego i zawiera zestawienie połączeń przychodzących i wychodzących wydana w celu ujawnienia wzajemnych połączeń pomiędzy czterema numerami telefonów. Biegły nie ujawnił wzajemnych połączeń a wykazał połączenia ze wspólnymi numerami. Biegły w opinii opisał także 44 potencjalne spotkania, ze wskazaniem współrzędnych geograficznych tych spotkań.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Opinia biegłego z zakresu informatyki dot. analizy danych z urządzeń (...)

Ustalanie lokalizacji trzech pojazdów, w tym tras ich przemieszczania się na podstawie (...) w grudniu 2018 roku.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Pisemna informacja (...) dot. przesyłek rejestrowanych pomiędzy M. N. a J. G. z załączonymi oryginałami nalepek adresowych

Pięć przesyłek dostarczanych do J. G. od nadawcy M. N., w tym dwie dostarczone w okresie objętym zarzutem.

Wydruki informacji z systemu informatycznego (...) dot. działalności gospodarczej prowadzonej przez J. G.

Wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, z którego wynika m.in., że J. G. prowadził działalność w zakresie m.in. sprzedaży nieprzetworzonego tytoniu w okresie od 1 października 2010 roku do 10 maja 2019 roku, z tym że w okresie od 4 kwietnia 2013 do 12 czerwca 2013 roku działalność była zawieszona.

Pisemna informacja (...) dot. przesyłek rejestrowanych pomiędzy M. N. a J. G. z załączonymi oryginałami nalepek adresowych

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności.

1.1.1.

1.1.2.

1.2.1

Protokół zatrzymania rzeczy od G. R. (1) z 15.12.2018 r.

Protokół przeszukania samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...)

Protokół przeszukania samochodu osobowego F. (...) nr rej. (...) ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego przy ul. (...) z 15.12.2018 r. w K. ze spisem i opisem zatrzymanej rzeczy

Protokół przeszukania osoby J. G. z 15.12.2018 r. ze spisem i opisem zatrzymanych pieniędzy

Protokół przeszukania zabudowań przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r. ze spisem i opisem zatrzymanych rzeczy

Protokół oględziny budynku mieszkalnego przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r.

Protokół oględzin samochodu osobowego marki P. (...) nr rej. (...) z 15.12.2018 r.

Protokół oględzin akt postępowania Sądu Rejonowego w Oławie o sygn. akt II K 553/18 z kserokopiami dokumentów z akt sprawy

Protokół oględzin akt postępowania przygotowawczego PR 3 Ds 124.2019

Prokuratury Rejonowej w Kłodzku z kserokopiami dokumentów z akt z kserokopią dokumentów stanowiących załącznik do protokołu oględzin akt IIK 553/18 Sądu Rejonowego w Oławie

Protokół oględzin zabezpieczonego tytoniu z 15.02.2020 r.

Kopia protokołu oględzin płyty DVD-R V. opisanej jako (...) 9 WZ Ds. 54.2018 04- H. - (...) 05 - (...) my B. U. wraz z dokumentacją poglądową i płytą DVD-R

Protokół eksperymentu procesowego - wymiarowanie kartonów wraz z płytą CD-R

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z prawem, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Podjęte w sprawie czynności zostały przeprowadzone przez uprawnione podmioty zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wejherowie z 15 maja 1998 r. sygn. akt II K 527/96 dot. J. G.

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 17 maja 2012 r. sygn. akt II K 650/08 dot. J. G.

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 16 kwietnia 2013 roku sygn. akt II K 1563/12 dot. J. G.

Odpis prawomocnego wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Oławie z 21 marca 2019 r. sygn. akt II K 553/18 dot. J. K.

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności. Odpisy wyroków znajdują odzwierciedlenie w danych o karalności.

Opinia sądowo-psychiatryczna dot. W. P. (1)

Biegli sądowi z zakresu psychiatrii na podstawie analizy akt sprawy i w oparciu o przeprowadzone badanie stanu psychicznego zgodnie stwierdzili, że W. P. (2) nie jest chory psychicznie obecnie i brak jakichkolwiek danych na istnienie u niego zaburzeń chorobowych w krytycznym czasie. Nie jest też upośledzony umysłowo. Podawane leczenie psychiatryczne nie ma żadnego znaczenia orzeczniczego w sprawie. Nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

Opinia odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłych, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania.

Zbiorcza informacja (...) S.A. dot. J. G.

Zbiorcza informacja (...) S.A. dot. W. P. (1)

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

1.1.2.

1.2.1.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

Wyjaśnienia W. P. (1) w zakresie, w którym nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów, nie zasługują na przyznanie waloru wiarygodności i w ocenie Sądu stanowią jedynie przyjętą linię obrony. Sąd nie daje wiary w to, że oskarżony niczego nie przywoził ani nie wywoził, a jedynie przywiózł J. G.. Przeczy temu cały zebrany w sprawie materiał dowodowy, zgromadzony w sprawie. W szczególności jego relacja pozostaje w sprzeczności z wyjaśnieniami D. F. (1) i J. K. oraz zeznaniami świadka A. S. (1). Twierdzenia oskarżonego stoją także w wyraźnej sprzeczności z pozostałymi dowodami, w tym związanymi z wynajmem samochodów oraz zapisami monitoringu, ocenianymi w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego. To właśnie te pozostałe dowody wskazują, że W. P. (2) zajmował się organizowaniem transportu liści tytoniu do miejsca ich przetwarzania. Do tych okoliczności nie odniósł się jednak w żaden logiczny sposób w swoich wyjaśnieniach. Na istotne rolę oskarżonego w przestępczym procederze, której konsekwentnie zaprzeczał wskazują zeznania A. S. (1), który przywoływał nazywanie W. P. (1) przez pozostałych oskarżonych „szefem”.

częściowe wyjaśnienia

D. F. (1)

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie nie przyznawania się do działania w grupie przestępczej a także w zakresie, w którym twierdzi, że nie zna W. P. (1). Wyjaśnieniom tym przeczą pozostałe zebrane w sprawie dowody, oceniane przez pryzmat zasad logiki i doświadczenia życiowego.

Jak wynika z tych dowodów, D. F. (2) od samego początku swojego udziału w całym przedsięwzięciu miał świadomość jego charakteru, w tym nielegalności całej produkcji. Świadczy o tym choćby fakt wynajęcia przez niego hali na polecenie „nieznanej” osoby i ukrywanie przed wynajmującym rzeczywistego charakteru prowadzonej tam działalności. Oskarżony spotykał się z różnymi osobami zaangażowanymi w cały proceder, a zatem miał wiedzę na temat charakteru i rozmiaru tej działalności, w szczególności jej zorganizowanego charakteru i podziału ról.

częściowe wyjaśnienia
J. K.

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom J. K. w zakresie, w którym oskarżony nie przyznaje się do udziału w grupie przestępczej. Sąd ma na względzie wyjaśnienia, które złożył na posiedzeniu aresztowym, podczas którego wskazał, że adwokat kazał mu nie przyznawać się do udziału w grupie przestępczej. Nadto wyjaśnienia oskarżonego wprost wskazują, że brał w niej udział. Wskazać należy, że J. K. został zwerbowany do przestępczej działalności przez D. F. (1), widywał różne osoby, które przywoziły i wywoziły tytoń, otrzymywał od jeszcze innej osoby wynagrodzenie za wytwarzanie tytoniu. Wprawdzie nie wiedział do kogo należy wytwórnia tytoniu, niemniej był zorientowany, co do charakteru i zakresu tej działalności, a w szczególności ilości osób uczestniczących w całym przedsięwzięciu. Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom J. K. w zakresie, którym twierdzi, że nie zna W. P. (1). J. K. przyznał też, że miał świadomość, że praca ta jest niezgodna z prawem, jednakże potrzebował zarobić.

częściowe zeznania W. L.

Sąd nie daje wiary zeznaniom świadka W. L. w zakresie w którym twierdzi, że wypożyczył auto dla osób, których nazwisk nie pamięta, a z własnych środków zapłacił kaucję w kwocie 600 zł. Jawi się to jako niezgodne z doświadczeniem życiowym, logiką i racjonalnym rozumowaniem. Tym bardziej, że jednocześnie wskazał, że przekazał kluczyki swojej partnerce, która jest córką oskarżonego W. P. (1).

zeznania

A. B.

zeznania S. B.

zeznania K. B.

Zeznania A. B. nie zostały wykorzystane do czynienia ustaleń w sprawie, bowiem skorzystała z przysługującego jej prawa do odmowy składania zeznań, jako osoba pozostająca we wspólnym pożyciu z oskarżonym W. P. (2). Nie zostały także wykorzystane zeznania S. B. i zeznania K. B., których Sąd na podstawie art. 185 k.p.k. zwolnił od złożenia zeznań w sprawie oskarżonego W. P. (1).

1.1.1.

1.1.2.

Odpis wyroku skazującego Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z 15 października 2004 r. sygn. akt V K 980/02 dot. W. P. (1)

Wyrok uległ zatarciu, wobec czego jako niebyły nie mógł stanowić podstawy ustaleń faktycznych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.- III.

W. P. (2), D. F. (2), J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżeni swoim zachowaniem wypełnili znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k.

Oskarżeni w okresie od listopada 2018 r. do dnia 15 grudnia 2018 r. we W. brali udział wraz z innymi nieustalonymi osobami w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez nieustalone osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wyrabianiu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych.

Przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. może był popełnione zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Sprawca musi mieć świadomość (i co najmniej godzić się z tym), że grupa lub związek, do których przynależy, mają na celu popełnianie przestępstw (por. wyrok SN z 28.03.2014 r., III KK 443/13, LEX nr 1458680). Nie wystarczy, że istnienia grupy i współdziałania z nią sprawcą mógł i powinien się domyślać (wyrok SN z 11.01.2017 r., III KK 169/16, LEX nr 2198186).

Zorganizowaną grupę przestępczą stanowi grupa co najmniej trzech osób, których celem jest popełnianie przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej. Pamiętać należy, że przestępstwo z art. 258 § 1 KK jest przestępstwem formalnym i sama przynależność do grupy mającej na celu popełnianie przestępstw, wyczerpuje jej znamiona. Oskarżeni niewątpliwie spełniali powyższe warunki.

W ocenie Sądu, oskarżeni bez najmniejszych wątpliwości mieli świadomość udziału w grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw i godzili się na to, o czym świadczy aktywny udział w jej działaniu i czerpanie z tego tytułu korzyści materialnym. Wprawdzie oskarżeni bezpośrednio nie przyznają się do udziału w zorganizowanej grupie to jednak z ich wyjaśnień wprost wynika, że mieli świadomość udziału w grupie przestępczej. Jedynie można uznać, że nie mieli wiedzy, że związek, w którym uczestniczyli tak jest określany oraz, że umniejszali swoją rolę w procederze. Mieli świadomość, że wytwórnia należy do jakiejś osoby, widywali różne osoby, które przywoziły tytoń, dostawali wynagrodzenie od konkretnej osobie, której wskazywali ile tytoniu wytworzyli. Jak wyjaśnił J. K., w pomieszczeniu widział co najmniej sześć osób.

Jak pisał B. G. „Brak definicji zorganizowanej grupy, jak i fenomen przestępczości zorganizowanej i różnorodność form współdziałania przestępców, na co wpływ ma również różnorodność popełnianych przestępstw, które wymagają różnych przedsięwzięć organizacyjno- logistycznych, nie poddaje się łatwo prawnokarnym ocenom i schematom. Dlatego często w procesie karnym obrona, jak i sami oskarżeni, kwestionuje, że istniała zorganizowana grupa przestępcza” (B. G., Przegląd orzecznictwa sądów I i II instancji dotyczących brania udziału w zorganizowanej grupie przestępczej za lata 2014–2016, LEX 337599).

Zebrany materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwolił na przyjęcie, oskarżeni wzajemnie ze sobą współpracowali. Wiodąca rola w grupie oskarżonych pełnił W. P. (2), który był nazywany „szefem”, z kolei D. F. (2) i J. K. pełnili mniej znaczącą rolę, zajmując się przede wszystkim samą produkcją krajanki tytoniowej. Choć Sąd ma na względzie, że D. F. (2) na polecenie nieznanej osoby zawarł umowę najmu na pomieszczenie, w którym dochodziło do popełnienia przestępstw polegających na wyrabianiu wyrobów tytoniowych.

Podkreślenia przy tym wymaga, że dla istnienia zorganizowanej grupy przestępczej wystarcza bardzo niski stopień zorganizowania. Zgodnie z przeważającymi poglądami judykatury nie jest koniecznym, aby zorganizowana grupa przestępcza zawsze posiadała wykrystalizowane organy decyzyjne i dowódcze oraz niezmienny skład osobowy ze ściśle określoną hierarchią, a także jednolity wręcz kodeksowy zbiór reguł (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 1999-03-25, sygn. II AKa 45/99 OSA 2000/2/15/23).

Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy bezsprzecznym jest, że grupa składała się z ustalonych i nieustalonych osób, połączonych wspólnym celem, jakim było popełnianie przestępstw polegających na wyrabianiu wyrobów tytoniowych. W skład zorganizowanej grupy przestępczej wchodziły nieustalone osoby, kierujące grupą, a także jej oskarżeni i inne nieustalone osoby, który przywoziły, i wywoziły tytoń, przekazywały środki finansowe za każdy kilogram wytworzonej krajanki tytoniowej. Oskarżonych łączyła przy tym wspólna chęć popełnienia przestępstwa, jak i gotowość do takich działań na rzecz grupy. Nade wszystko oskarżeni mieli świadomość udziału w grupie zajmującej się popełnianiem przestępstw.

Oskarżeni swoim działaniem wyczerpali wszystkie znamiona czynu określonego w art. 258 § 1 k.k.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

IV.-VI.

W. P. (2), D. F. (2), J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że czyn którego dopuścili się oskarżeni stanowi przestępstwo z art. 12a ust. 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 12a ust. 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych w zw. z art. 12 § 1 k.k. i w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Ujawnione okoliczności zdarzenia oraz zebrany w sprawie obszerny materiał dowodowy jednoznacznie wskazują, że doszło do realizacji przez oskarżonych zarówno znamion strony przedmiotowej jak i podmiotowej przestępstwa.

Zgodnie z art. 99a ust 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym. Zabezpieczony susz w pomieszczeniu usytuowanym przy ulicy (...) we W., zgodnie z opinią Laboratorium (...) w B. stanowił susz, o jakim mowa w powołanym przepisie. W tym miejscu wskazać należy, że Sąd mając na względzie treść wyjaśnień J. K. i D. F. (1) w zakresie przybliżonej ilości wytworzonych wyrobów tytoniowych w postaci krajanki tytoniowej, które korespondują z protokołem przeszukania zabudowań przy ul. (...) we W. z 15.12.2018 r., w zakresie ilości ujawnionych kartonów tj. 38 pustych kartonów, uznał, że wytworzyli nie mniej niż 1.900 kilogramów krajanki tytoniowej. Dodatkowo podkreślić należy, że na posesji ujawniono zarówno susz tytoniowy jak i liście tytoniu, dopiero co przywiezione oskarżonym J. K. i D. F. (2) przez W. P. (1). „W przypadku ujawnienia w zabudowaniach gospodarczych tytoniu do palenia wraz z maszynami do cięcia tytoniu, jak i wytworzonych papierosów należy stosować przepisy ustawy z [...] 2001 roku o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych i na podstawie przepisów karnych zawartych w tej ustawie formułować i przedstawić, jak i skierować do sądu akt oskarżenia. Przepisy karne zawarte w artykułach 69a k.k.s., jak i 65 k.k.s. nie mają w tym zakresie [...] zastosowania” (R. A., Wytwarzanie wyrobów tytoniowych. Z problematyki właściwej kwalifikacji prawnej czynu, (...) 2013, nr 4, s. 100-109).

Dyspozycję art. 12a ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych wypełnia ten, kto bez wymaganego wpisu do rejestrów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, m.in. wytwarza wyroby tytoniowe znacznej wartości. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 powołanej ustawy działalność gospodarcza w zakresie wyrobu, oczyszczania, skażania lub odwadniania alkoholu etylowego jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212) i wymaga wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność w zakresie wyrobu i przetwarzania alkoholu etylowego. Podmiotem czynu opisanego w art. 12a ust. 1 ustawy jest każda osoba zdolna do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Przestępstwo stypizowane w tym artykule jest czynem powszechnym. Dla odpowiedzialności karnej nie ma znaczenia czy wytworzony wbrew przepisom ustawy wyrób tytoniowy jest wytworzony w ramach działalności gospodarczej, pomimo braku wpisu do rejestru czy tylko i wyłącznie na użytek własny. W niniejszej sprawie nie ulega żadnym wątpliwością, że produkcja wyrobów tytoniowych, znajdująca się pomieszczeniu przy ulicy (...) we W., nie była prowadzona na podstawie wpisu rejestrowego. Jednocześnie z uwagi na to, że oskarżeni z popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 12a cytowanej ustawy, uczynili sobie stało źródło dochodu, wypełnili swoim zachowaniem także znamiona czynu z art. 14 ustawy. Wprawdzie jedynie oskarżeni J. K. i D. F. (2) osobiście wytwarzali wyroby tytoniowe w wynajmowanym pomieszczeniu, jednakże W. P. (2) dowoził im, uprzednio wypożyczonymi pojazdami, liście tytoniu i zabierał już wytworzoną krajankę, którą następnie przewoził w kolejne miejsce, a zatem czynnie uczestniczył w szeroko pojętej produkcji wytwarzania wyrobów tytoniowych. Co więcej, to on odgrywał w procederze znaczącą rolę, będąc traktowany jako swoisty zwierzchnik pozostałych oskarżonych. Wszyscy oskarżeni wiedząc o przestępnym charakterze działalności, w pełni ją akceptowali, czynnie uczestnicząc wytwarzaniu produktów tytoniowych.

Wskazać należy, że w dniu ujęcia oskarżonych tj. w dniu 15 grudnia 2018 roku, zabezpieczono w wynajmowanym pomieszczeniu 4.372 kilogramów suszu tytoniowego, który gdyby nie działanie organów ścigania zostałoby wytworzone. Tym samym w zakresie tej ilości, Sąd przyjął usiłowanie z art. 13 § 1 k.k.

Zgodnie z treścią powołanego przepisu odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Zgodnie z postanowieniami przepisu art. 13 § 1 kodeksu karnego z usiłowaniem mamy do czynienia wtedy, gdy dana osoba w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Każde usiłowanie odznacza się trzema cechami: zamiarem popełnienia określonego czynu zabronionego, zachowaniem zmierzającym bezpośrednio do jego dokonania i brakiem dokonania. Ze względu na użycie w przepisie w art. 13 § 1 kodeksu karnego wyrażenia "w zamiarze popełnienia czynu zabronionego", konieczne jest odwołanie się do definicji ustawowej terminu "zamiar". Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 9 § 1 k.k. i w świetle tego przepisu zamiar popełnienia czynu zabronionego obejmuje swoim zakresem zarówno sytuację, gdy sprawca chce popełnić taki czyn, jak i sytuację, gdy sprawca, przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego, godzi się na to. Wynika z tego, że dla ustalenia usiłowania jako formy stadialnej należy stwierdzić, że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim albo że działał z zamiarem wynikowym. Podzielając w pełni zdanie prof. Z. i uznając za własne bezpodstawnym byłoby ograniczenie treści pojęcia zamiaru na gruncie art. 13 § 1 k.k. do chęci popełnienia czynu zabronionego (zamiaru bezpośredniego) - zob. wyrok SN z dnia 25 października 1984 r., IV KR 245/84, OSNKW 1985, nr 5-6, poz. 38, a także wyrok SA w Katowicach z dnia 7 lipca 2005 r., II AKa 213/05, Prok. i Pr.-wkł. 2006, nr 2, poz. 26. Zrównanie zamiaru wynikowego z zamiarem bezpośrednim przy usiłowaniu kwestionuje także Z. J., wskazując na zasadniczą różnicę podmiotowych elementów bezprawia zamiaru bezpośredniego i wynikowego (zob. Z. Jędrzejewski, Usiłowanie..., s. 46 i n.). Aktualność zachowuje teza wyroku Sądu Najwyższego z 23.10.1967 r., III KR 113/67, OSP 1970/3, poz. 65 (z glosą Rejman, OSP 1970/3), mówiąca, iż bezpośredniość decydująca o przyjęciu istnienia usiłowania ma miejsce wówczas, gdy biorąc za podstawę zamiar sprawcy i oceniając jego działanie z punktu widzenia przedmiotowego, można stwierdzić, że stanowi ono już ostatnią fazę jego działalności, którą ma wykonać, aby urzeczywistnić swój zamiar. Podobnie aktualne jest stwierdzenie wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z 4.07.1974 r., III KR 52/74, OSNKW 1974/12, poz. 223, iż bezpośredniość, jako cecha usiłowania przestępstwa odnosi się wyłącznie do działania samego sprawcy i jest zachowana również wówczas, gdy uzyskanie zamierzonego skutku uzależnione jest od postępowania jeszcze innych osób. (LEX 18888). Karalność usiłowania uzasadniona jest, zatem dwoma elementami. Z jednej strony zaawansowanie czynu zabronionego jest na tyle dalece posunięte, że zachodzi ze strony zachowania podjętego przez sprawcę realne zagrożenie dla dobra prawnego, przeciwko któremu skierowany jest czyn zabroniony. Z drugiej strony zamiarem sprawcy objęte jest dokonanie czynu zabronionego, a więc w swej treści strona podmiotowa usiłowania dokonania czynu zabronionego nie różni się niczym od strony podmiotowej dokonanego czynu zabronionego. Zrównanie, w wypadku usiłowania udolnego, ustawowego zagrożenia karą za usiłowanie i dokonanie świadczy o tym, że ustawodawca przywiązuje do elementu podmiotowego zasadniczą wagę. Jest, bowiem oczywiste, że z punktu widzenia przedmiotowego usiłowanie wykazuje niższy od dokonania stopień społecznej szkodliwości czynu.

Przenosząc powyższe rozważenia na grunt niniejszej sprawy bezsprzecznie można stwierdzić, że przesłanki usiłowania dokonania wytworzenia wyrobów tytoniowych znacznej wartości, zostały jak najbardziej spełnione. Oskarżeni dokonali, bowiem wszystkich czynności zmierzających do uzyskania popełnienia przestępstwa. Mieli już wynajęte pomieszczenie, w którym znajdowały się potrzebne środki i maszyny, z których jedna z nich w dniu zatrzymania była naprawiana. W tym samym dniu dostarczono także półprodukt do wytworzenia krajanki i wszystkie czynności przebiegały według obowiązującego dotychczas schematu. Tylko z uwagi na działania funkcjonariuszy Policji nie doszło do wytworzenia z 4.372 kilogramów suszu, wyrobów tytoniowych. Zgodnie z treścią opinii Laboratorium (...) w B. zabezpieczone na miejscu zdarzenia, liście tytoniu stanowią tytoń przemysłowy, przeznaczony w dalszym procesie do produkcji wyrobów tytoniowych. Takie liście tytoniu w procesie produkcyjnym mogą być wykorzystywane do zestawienia mieszanek tytoniowych, które następnie przeznaczone mogą być do sporządzenia krajanek tytoniowych, a więc tytoniu do palenia. Oskarżeni uświadamiali sobie możliwości osiągnięcia zamierzonego celu przestępczego, i wykonali wszystkie czynności prowadzące do realizacji znamion czynu zabronionego.

Według obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 11 lutego 2019 r. w sprawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów oraz średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia na rok 2018 w roku 2018 średnia ważona detaliczna cena sprzedaży wyniosła w przypadku tytoniu do palenia - 473,27 zł w przeliczeniu na kilogram. W przypadku 4372 kg suszu daje to około 2 069 136,44 zł. Stanowi to znaczną wartość w rozumieniu art. 12 ust. 2 stawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych (art. 115 § 5 k.k.)

Oskarżeni działali umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Sąd nie miał najmniejszych wątpliwości, że wszyscy oskarżeni mieli świadomość, że uczestniczyli w nielegalnej produkcji papierosów i pełni zdawali sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań. Wina oskarżonych nie budziła żadnych wątpliwości Sądu.

Kryteria obiektywne pozwalają ocenić, że oskarżeni dopuszczając się przestępstwa, uczynili sobie z tej działalności stałe źródło dochodu, stąd też w kwalifikacji prawnej zastosowano art. 65 § 1 k.k.. Nie zmienia tej okoliczności, krótki okres działalności z uwagi na częstotliwość działania przestępczego oskarżonych. Dla takiej oceny wystarczające do przyjęcia jest wystąpienie takich okoliczności jak regularność, traktowanie działalności przestępczej jak pracy, cel działania. Oskarżeni z całą pewnością uczynili z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu, za czym przemawia cel działania oskarżonych, regularność, otrzymywanie środków finansowych za podejmowane czynności.

W doktrynie jak i w orzecznictwie wskazuje się, że decydujące dla oceny, czy mamy do czynienia ze źródłem, które przynosi dochód stały, jest to, przez jak długi czas dochód z tego źródła jest, względnie - ma być - przez sprawcę osiągany oraz z jaką częstotliwością. Z jednej strony w pojęciu stałości dochodu mieści się wymóg pewnej regularności. Z drugiej strony w pojęciu stałości dochodu mieści się również wymóg odpowiedniej trwałości (ciągłości). Źródło stałego dochodu to źródło, które przynosi dochód przez odpowiednio długi czas (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 9 października 2012 r., II AKa 219/12). Podobnie jak w wypadku wymogu regularności ustawa nie wyznacza tu żadnej sztywnej cezury czasowej (wyrok SN z dnia 28 lutego 2008 r., V KK 238/07). Zwrot „sprawca, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu” charakteryzuje nie tylko sposób oraz skutek działania sprawcy, lecz także jego zamysł (cel). Chodzi nie tyle o sytuacje, w których prowadzenie procederu przestępnego faktycznie przynosi sprawcy w miarę regularne dochody przez relatywnie długi czas, ile o sytuacje, w których sprawca, popełniając przestępstwo lub przestępstwa, zakłada (przyjmuje), że proceder przestępny będzie dla niego źródłem tego rodzaju dochodu. Jeżeli sprawca, popełniając przestępstwo lub przestępstwa, zakłada (przyjmuje), że prowadzenie procederu przestępnego będzie dla niego odpowiednio trwałym źródłem w miarę regularnych dochodów, to jest sprawcą, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu w rozumieniu art. 65 § 1 k.k., chociażby nawet ostatecznie ów zamysł sprawcy nie został urzeczywistniony z takich czy innych powodów (np. wskutek przerwania przestępnego procederu przez organy ścigania).

Mając z kolei na względzie sposób działania oskarżonych należało uznać, że zachodzi okoliczność z art. 12 § 1 k.k. z uwagi na działanie wieloczynowe popełnione w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w odniesieniu do wszystkich zachowań. Nadto wszystkie te zachowania objęte były podjętym uprzednio zamiarem i dokonywane w owych odstępach czasu. Nie budzi także wątpliwości, że w skład czynu ciągłego mogą wchodzić zachowania wypełniające, jak to było w przypadku oskarżonych, znamiona różnych form stadialnych - usiłowanie, dokonanie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 12 października 2000 r., II AKa 155/00; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 8 grudnia 2008 r., II AKa 276/08).

Jednocześnie Sąd wskazuje, że wyeliminował z kwalifikacji prawnej czynu art.11 § 2 k.k., bowiem nie zachodziły przesłanki do jego zastosowania, gdyż czyn przypisany oskarżonym nie wypełnił znamion określonych w kilku przepisach ustaw karnych, a jedynie w różnych formach stadialnych.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

VII.

J. G.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Sąd biorąc pod uwagę wszystkie dokonane w sprawie czynności procesowe, przeprowadzone zarówno w trakcie postępowania przygotowawczego jak i postępowania jurysdykcyjnego, uniewinnił oskarżonego J. G. od przestępstwa zarzucanego mu w punkcie trzecim części wstępnej wyroku, kwalifikowanego z art. 65 § 1 i 3 k.k.s.

Pamiętać należy, że każdy wyrok w sprawie karnej musi opierać się na dowodach, ich wzajemnym powiązaniu, logicznej argumentacji, a jego ferowanie pozbawione jest domysłów i spekulacji. Udowodnienie według T. G. i J. T.- … oznacza taki stan, w którym fakt przeciwny dowodzonemu wydaje się realnie niemożliwy dowodzonemu lub wysoce nieprawdopodobny. Dopóki przeciwieństwo tego faktu nie może być wykluczone, dopóty nie można przyjąć, że jest on udowodniony” (Polskie postępowanie karne, Warszawa 1998 r., s. 415).

W dochodzeniu do prawdy obiektywnej sąd posługiwał się nie tylko dowodami bezpośrednimi i pośrednimi, ale również prawidłowym, logicznym rozumowaniem, wspieranym przesłankami natury empirycznej. Pozwoliło to Sądowi na uznanie za dowód logicznie poprawnej koncepcji myślowej, której wnioski (informacje) swoją konsekwencją eliminują inne, chociaż nie muszą całkowicie wyłączać rozumowania odmiennego. Sąd oparł swoje rozstrzygnięcia także na tego rodzaju dowodach pośrednich, jeżeli racjonalnie uznał je za czyniące zadość postulatowi dochodzenia do prawdy obiektywnej i wyprowadził z nich wnioski odpowiadające zasadom logicznego rozumowania, z jednoczesnym respektowaniem wyrażonej w art. 5 § 2 k.p.k. zasady in dubio pro reo /por. (postanowienie Sąd Najwyższy z dnia 3 listopada 2004 r. Sąd Najwyższy II KK 390/04). Wynikająca z zasady domniemania niewinności zasada in dubio pro reo ma zastosowanie tylko wtedy, gdy pomimo przeprowadzenia wszystkich dostępnych dowodów, pozostają w dalszym ciągu niewyjaśnione okoliczności. W takiej sytuacji niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Wybiera się wersję, która dla oskarżonego jest najkorzystniejsza, choć nie wyklucza to tego, że mogło być inaczej, ale nie zdołano tego ustalić w sposób stanowczy. Wspomniana zasada odnosi się w praktyce do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznym, nie wolno jednak rozumieć jej jako reguły swoistego, uproszczonego traktowania wątpliwości. Wszelka wątpliwość w zakresie ustaleń faktycznych powinna być wyjaśniona i usunięta przez wszechstronną inicjatywę dowodową organu procesowego i gruntowną analizę całego dostępnego materiału dowodowego. Dopiero wtedy, gdy po wykorzystaniu wszelkich istniejących możliwości, wątpliwość ta nie zostanie usunięta, należy ją tłumaczyć w sposób korzystny dla oskarżonego (M. C., Polska procedura…s.359 oraz SN WR 107/91, OSNKW 1992, nr 1, poz.14).

Sąd rozstrzygnął w oparciu o poczynione przez siebie prawdziwe ustalenia faktyczne, a więc ustalenia, które zostały udowodnione. Udowodnienie ma zaś miejsce wówczas, gdy fakt przeciwny udowodnionemu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Udowodnienie nie musi jednak oznaczać, że dane ustalenie musi zawsze wynikać bezpośrednio z konkretnych dowodów. Może ono wypływać także z nieodpartej logiki sytuacji stwierdzonej konkretnymi dowodami, jeżeli stanowi ona oczywistą przesłankę, na podstawie której doświadczenie życiowe nasuwa jednoznaczny wniosek, ze dana okoliczność istotnie wystąpiła (wyrok SN z dnia 4 października 1973 r., II KR 243/73, OSNKW 2/1974, poz. 33). Stąd też wyjaśnienia oskarżonych, muszą być oceniane ostrożnie, zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, jak również należycie konfrontowane z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, dowodami, którym ze względu na ich obiektywizm i bezstronność źródeł, z których pochodzą nie sposób odmówić wiarygodności. Dopiero takie całościowe ujęcie pozwala na prawdziwą rekonstrukcję zdarzenia. Wyłania się bowiem z niego owa określona przez Sąd Najwyższy swoista logika sytuacji, która nakazuje przyjąć, że wydarzenia objęte wyrokiem, kształtowały się właśnie w sposób ustalony przez Sąd.

Oskarżonemu w rzeczywistości postawiono zarzuty z uwagi na to, że w dniu krytycznego zdarzenia przyjechał wraz z W. P. (2) do pomieszczeń przy ulicy (...) we W.. J. G. nie był jednak kierowcą pojazdu i jak wynika z zebranych dowodów nie brał udziału w rozładunku przewożonego wówczas tytoniu. Żaden dowód nie wskazuje przy tym, aby bezpośrednio uczestniczył w jakichkolwiek czynnościach związanych z wytwarzaniem wyrobów tytoniowych. Jednocześnie należy podkreślić, iż Sąd był związany zakresem postawionego oskarżonemu zarzutu w tym zakresie dokonywał prawnokarnej oceny jego zachowania. Sama obecność w samochodzie, którym przewożony był susz tytoniowy, nie może przesądzać o jego sprawstwie i winie. Sąd nie kwestionuje tego, że w samochodzie marki P. rzeczywiście znajdował się susz tytoniowy. Jednakże oskarżony, był pasażerem tego pojazdu i zgodnie ze złożonymi wyjaśnieniami, pojechał tam naprawić maszynę do cięcia roślin. Okoliczność sprzedaży maszyny J. G. została potwierdzona przez M. N., od którego uprzednio ją zakupił. Okoliczność prowadzenia działalności wynika także z wydruku z (...). Nadto z zeznań A. S. (1), którym sąd przypisał walor wiarygodności wynika, że J. G. (nazwał go pasażerem białego busa) rozmawiał z J. K. o naprawie maszyn, który powiedział mu, że wszystko jest naprawione. Na miejscu nie dokonywał zatem żadnych czynności, które można by oceniać jako pomocnictwo do przestępstw dokonywanych przez pozostałych oskarżonych.

W świetle treści postawionego oskarżonemu zarzutu istotne oceny jego zachowania było zatem ustalenie, czy przewożony susz tytoniowy był przedmiotem przestępstwa z art. 63 § 1 k.k.s. i czy oskarżony miał tego świadomość lub mógł przewidywać, że dokonuje paserstwa akcyzowego (przestępstwo z art. 65 § 1 k.k.s.). Wynika to z faktu, że przepis art. 65 § 1 k.k.s. odwołuje się właśnie do enumeratywnie wymienionych w nim przestępstw, których przedmiotem są wyroby akcyzowe. Zgodnie z przywołanym w zarzucie przepisem art. 63 § 1 k.k.s. karze w nim określonej podlega sprawca, który wbrew przepisom ustawy wydaje wyroby akcyzowe, w stosunku do których zakończono procedurę zawieszenia poboru akcyzy, bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752) wprost w art. 40 ust. 7 stanowi jednak, że "Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej, wyrobów gazowych, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego". Zatem nie można popełnić czynu z art. 63 § 1 k.k.s. w odniesieniu do wyrobu, jakim jest susz tytoniowy, gdyż nie można zakończyć procedury zawieszenia poboru akcyzy od tego wyrobu. Za takim wnioskiem przemawia również analiza zestawienia wyrobów wymienionych w art. 40 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż żadnego wyrobu wymienionego w tym przepisie nie można oznaczyć znakami akcyzy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19 marca 2015 r. II AKa 281/14). Ta sama ustawa o podatku akcyzowym w art. 99a ust. 6 pkt. 2 wprowadza co prawda zakaz sprzedaży suszu tytoniowego luzem bez opakowania, ale osoba, która zbywa susz tytoniowy bez jego oznaczenia znakami akcyzy dopuszcza się ewentualnie czynu określonego w art. 54 § 1 k.k.s. a nie z art. 63 k.k.s. Art. 54 k.k.s. nie jest jednak wymieniony w art. 65 k.k.s. jako przestępstwo poprzedzające dokonanie paserstwa akcyzowego.

Tym samym konieczne było uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

I.- III.

I.- III.

Sąd za przestępstwo udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wyrabianiu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych, kwalifikowanego z art. 258 § 1 k.k., mógł wymierzyć karę od 3 miesięcy do lat 5. Sąd uznał, że karą odpowiednią będzie kara 1 roku pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego W. P. (1) zaś w stosunku do oskarżonych D. F. (1) i J. K. kara 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał, że wymierzone kary pozbawienia wolności stanowią właściwą reakcję karna na zachowanie oskarżonych. Wysokość wymierzonych kar pozbawienia wolności czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzone kary nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa.

Sąd wymierzając karę pozbawienia wolności miał na uwadze, jako okoliczności zaostrzające karalność:

1) charakter czynu zabronionego i wysoką społeczną szkodliwość popełnionego przestępstwa, w tym rodzaj i charakter naruszonego dobra, godzące w podstawowe wartości jakimi są zdrowie i życie, rozmiar wyrządzonej szkody;

2) w przypadku W. P. (1) jego istotniejszą rolę w działaniu grupy przestępczej.

Jako okoliczności łagodzące, Sąd miał na względzie krótki okres działalności.

Tak wymierzone oskarżonym kary czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełniają swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegająca na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzone oskarżonym kary pozbawienia wolności nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa i realizują powszechną zasadę sprawiedliwości społecznej i praworządności.

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

IV.-VI.

IV.-VI.

Sąd wymierzył oskarżonemu W. P. (2) karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności natomiast oskarżonym D. F. (2) i J. K. karę po 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo wytwarzania i usiłowania wytwarzania wyrobów tytoniowych. Sąd uznał, że kary w takim wymiarze są adekwatne do stopnia winy oskarżonych. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową.

Wymierzając kary oskarżonym Sąd miał na uwadze wysoką społeczną szkodliwość popełnionych przez nich przestępstw. Zgodnie z dyspozycją art. 115 § k.k., Sąd przy ocenie społecznej szkodliwości zarzucanych czynów brał pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Nie bez znaczenia jest także łatwość w podjęciu decyzji o popełnianiu przestępstwa. W tym miejscu podkreślić należy, że J. K. ochoczo przystał na propozycję nielegalnej pracy zaproponowanej mu przez D. F. (1). Istotne jest także zaangażowanie D. F. (1), który w celu popełnienia przestępstw wynajął pomieszczenia i wprowadził do wykonywanych nielegalnych czynności J. K. oraz fakt, że z popełniania przestępstw uczynili sobie łatwe i stałe źródło dochodu. W ocenie Sądu zachowania przynoszące sprawcom nielegalne zyski ze szkodą dla Skarbu Państwa, a tym samym i dla całego społeczeństwa, są wysoce naganne. Sąd miał w polu widzenia powagę przestępstwa i wymierzył karę w wysokości odpowiedniej do wysokiego stopnia winy sprawców, ich premedytacji, świadomości stopnia naruszenia powinności, ich niegodziwych zysków. Okoliczności te wpływają na wysoki stopień winy oskarżonych i miały istotny wpływ na wymiar kary.

Odnośnie oskarżonego W. P. (1) Sąd uwzględnił jego kluczową rolę w popełnianiu zarzucanego czynu.

Odnośnie oskarżonych D. F. (1) i J. K., Sąd uwzględnił ich mniejszą niż w przypadku oskarżonego W. P. (1) rolę w popełnionym przestępstwie. Jako okoliczności łagodzące, Sąd miał na względzie także częściowe przyznanie się do winy przez D. F. (1) i J. K. oraz krótki okres działalności oskarżonych.

Wymierzone oskarżonym kary czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełniają swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzone kary realizują cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonych. Zapobiegawczy sens wymierzonych kar pozbawienia wolności ma na celu odstraszenie sprawców od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonych zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle.

J. G.

VII.

III.

Sąd uniewinnił oskarżonego J. G. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie trzecim części wstępnej wyroku.

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

VIII.

I.-V.

Sąd połączył wymierzone oskarżonym jednostkowe kary pozbawienia wolności, i orzekł wobec W. P. (1) karę łączną 2 lat pozbawienia wolności zaś wobec oskarżonego D. F. (1) i J. K. karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając karę łączną, Sąd wobec wszystkich oskarżonych zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych (w stosunku do W. P. (1) powyżej roku i ośmiu miesięcy, a w stosunku do D. F. (1) i J. K. powyżej roku i trzech miesięcy pozbawienia wolności), ale niższej niż ich suma (w stosunku do W. P. (1) poniżej 2 lat i 8 miesięcy, a w stosunku do D. F. (1) i J. K. powyżej 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności). Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne biorąc pod uwagę długość trwania procederu. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary, którą Sąd mógł zastosować na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 24 czerwca 2020 roku. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu. Mając powyższe na uwadze, Sąd mógł orzec stosując zasadę asperacji karę od roku i jednego miesiąca pozbawienia wolności do dwóch lat i jedenastu miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł karę łączną w wysokości dwóch lat pozbawienia wolności, uznając, że będzie karą odpowiednią i spełni swoje zadania.

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

XI.

IV.-VI.

Sąd na podstawie art. 14a ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych orzekł przepadek rzeczy stanowiących przedmiot przestępstwa w postaci:

- 5 sztuk metalowych noży do krajalnicy wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/193/19/P pod poz. 1,

- korpusu stalowego maszyny d cięcia tytoniu wraz ze stalową obudową i 5 sztuk metalowych noży do cięcia wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr II/198/19/P pod poz. 2 i 3,

- urządzenia do mieszania tytoniu w kolorze czerwonym, maszyny do cięcia tytoniu w kolorze niebieskim, niekompletnej maszyny do cięcia tytoniu w kolorze niebieskim, wagi elektronicznej, pojemnika z aromatem tytoniu, 2 sztuk spryskiwaczy, 38 sztuk pustych kartonów, 558 kg sprasowanych liści tytoniu w kolorze ciemnobrunatnym, 1494 kg sprasowanych liści tytoniu w kolorze żółtym, 2309 kg krajanki liści tytoniu w kolorze żółtym i ciemnobrunatnym, 11 kg drobno pokrojonego tytoniu wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr III/490/20/P pod poz. 4-14,

- urządzenia do zagłuszania sygnału GSM wymienionego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 15.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P. (2)

D. F. (2)

J. K.

XII.

I.-VI.

Sąd zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary, okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania, na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, okres ich rzeczywistego pozbawienia wolności tj. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu:

- W. P. (2) okres od dnia 15 grudnia 2018 r. od godz. 8:30 do dnia 1 lutego 2019r. do godz. 14:10,

- D. F. (2) okres od dnia 15 grudnia 2018r. od godz. 8:30 do dnia 1 lutego 2019r. do godz. 14:10,

- J. K. okres od dnia 15 grudnia 2018r. od godz. 8:30 do dnia 1 lutego 2019r. do godz. 14:10,

przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

W. P. (2)

D. F. (2)

XV.

I.- II.

Sąd zgodnie z dyspozycją art. 230 § 2 k.p.k., stwierdzając zbędność dla postępowania, zwrócił zabezpieczone przedmioty uprawnionym. I tak, zwrócił oskarżonym D. F. (2) dowody rzeczowe w postaci telefonu komórkowego marki M., karty SIM H. wymieniane w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 16-17, a oskarżonemu W. P. (2) dowody rzeczowe w postaci telefonu komórkowego marki N., 3 kart SIM sieci P., telefonu komórkowego marki iPhone wymienione w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 18-22.

J. G.

XVI.

VII.

Sąd mając na względzie uniewinnienie oskarżonego, zgodnie z dyspozycją art. 230 § 2 k.p.k., stwierdzając zbędność dla postępowania, zwrócił zabezpieczone przedmioty uprawnionemu oskarżonemu J. G. dowody rzeczowe w postaci 33 banknotów o nominałach 100 i 50 zł, wymienionych i oznaczonych w protokole zapakowania depozytu wartościowego z dnia 22 czerwca 2020 r.

J. G.

XVII.

VII.

W związku z uniewinnieniem o zarzucanego czynu J. G., Sąd na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na jego rzecz kwotę 4200 złotych tytułem poniesionych przez niego kosztów procesu, w tym kosztów ustanowienia obrońcy, zgodnie ze złożonym podczas rozprawy głównej z dnia 24 czerwca 2022 roku wniosku.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Nie dotyczy.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XVIII.

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 633 k.p.k. obciążył oskarżonych kosztami sądowymi, uznając, że ich sytuacja majątkowa pozwala na ich uiszczenie, bowiem koszty te nie są znaczne. Wysokość kosztów wynika z zestawienia opłat i innych wydatków poniesionych w postępowaniu przygotowawczym (k. 2103). Wskazać należy, że w sprawach z oskarżenia publicznego zasadą jest obciążanie skazanego kosztami sądowymi poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa. W konsekwencji, Sąd zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie:

- W. P. (2) 3927,30 zł,
- D. F. (2) 3 543,66 zł
- J. K. 2 643,66 zł.

Ponadto, Sąd obciążył oskarżonych opłatą sądową zgodnie przepisami ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych. Wysokość opłaty została uzależniona od wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności. W myśl art. 2 ust 1 pkt 4 powołanej ustawy, opłata w razie skazania na karę pozbawienia wolności do 2 lat wynosi 300 zł i w takiej też wysokości została wymierzona oskarżonym.

7.  Podpis

Sędzia Andrzej Lewandowski