Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 420/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 listopada 2020r. w spr. VIII K 1246/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. S. (1)

Karalność oskarżonego

Czyn przypisany z art. 278§1kk

Informacja z KRK

K.160-163

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez organ do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

-braku możliwości podjęcia obrony,

-założenia przez sąd I instancji z góry że oskarżony jest winny, co było podstawą zaskarżonego wyroku,

- pozbawienie go wolności przez urzędnicze niedopełnienie i późne doręczenie mu odpisu wyroku sądu I instancji z pisemnym jego uzasadnieniem

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący w apelacji zarzucił, że późno doręczono mu odpis wyroku sądu I instancji z pisemnym jego uzasadnieniem, nie otrzymał odpowiedzi na swoje pisma, co spowodowało że nie mógł się odwołać od wyroku. Jednak w sytuacji, gdy oskarżony faktycznie wniósł w sprawie apelację, która została rozpoznana, to zarzut, iż nie mógł odwołać się od wyroku jest niezasadny. Ponadto opisane przez oskarżonego ww okoliczności dotyczą tego co nastąpiło już po wydaniu zaskarżonego wyroku, stąd nie mają one wpływu na treść orzeczenia i nie mogą skutecznie służyć do wzruszenia zaskarżonego wyroku.

Nie można też było uwzględnić zarzutu oskarżonego iż od 18 grudnia 2020r. przebywał na dobrowolnym leczeniu od uzależnień i nie miał możliwości złożenia wyjaśnień i bronienia się. Rozprawa w niniejszej sprawie przed sądem I instancji odbyła się bowiem przed 18 grudnia 2020r. tj. 30 listopada 2020r., a z protokołu rozprawy wynika, że oskarżony stawił się w sądzie, miał możliwość złożenia wyjaśnień, ale z niej nie skorzystał, po odczytaniu poprzednich wyjaśnień (w których potwierdził, że był na miejscu zdarzenia, ale zaprzeczył by widział tam laptop, by zabrał laptop) tylko podał, że podtrzymuje odczytane wyjaśnienia i że chyba już wystarczająco wszystko wyjaśnił. Ponadto na tym terminie rozprawy w obecności oskarżonego zostali przesłuchani świadkowie już wcześniej przesłuchiwani w dochodzeniu, oskarżony nie składał nowych wniosków dowodowych. Po przeprowadzeniu dowodów na tym terminie rozprawy w dniu 30.11.2020r. zamknięto przewód sądowy i sąd I instancji wydał zaskarżony wyrok. Z takiego zaś przebiegu rozprawy z 30.11.2020r. nie wynika by oskarżony nie miał możliwości złożenia wyjaśnień, bronienia się. Co też ostatecznie nawet sam oskarżony przyznał podając na rozprawie apelacyjnej, że jednak był na rozprawie w dniu 30.11.2020r.

Nie można zgodzić się z argumentem oskarżonego, że został skazany z uwagi na burzliwą przeszłość i to, że sąd z góry założył, że oskarżony jest winny. Skazanie nastąpiło bowiem w oparciu o zebrane dowody, które sąd I instancji ocenił i uznał za wiarygodne w zakresie pozwalającym na przypisanie oskarżonemu czynu z art. 278§1kk. Wbrew bowiem zapewnieniom oskarżonego z wyjaśnień z postępowania przygotowawczego, że żadnego laptopa w miejscu zdarzenia nie widział, to odmienne zeznania świadków nie pozwalają na ustalenie, że w miejscu czynu takowego laptopa faktycznie nie było, tym bardziej, że pokrzywdzony przedstawił dowód jego zakupu. Nie jest też tak, że brak było dowodów winy oskarżonego w popełnieniu czynu z art. 278§1kk. Co prawda świadkowie słuchani na rozprawie w obecności oskarżonego już nie składali zeznań w sposób tak kategoryczny jak w dochodzeniu, ale w postępowaniu przygotowawczym R. B. i S. K. podali takie okoliczności, które wskazywały na oskarżonego jako na sprawcę czynu. R. B. (2) wręcz w pierwszych zeznaniach po zdarzeniu opisał, że widział wyraźnie jak przed wyjściem z miejsca imprezy oskarżony trzymał w ręku laptopa , zabrał go i z nim wyszedł. Zeznania te wpisują się w zeznania S. K. z dochodzenia opisującego kto był u niego na imprezie, fakt ujawnienia braku laptopa po imprezie i to, że gdy powstały podejrzenia że laptopa zabrał oskarżony, a nadto gdy oskarżony miał dowiedzieć się o kamerach w miejscu zdarzenia, to M. S. przestał odbierać telefon od pokrzywdzonego. Również M. C. opisując zdarzenie podała, że według niej laptopa zabrali dwaj młodzi uczestnicy libacji tj. H. i drugi młody chłopak, ale z pewnością nie zrobił tego R. B.. A w świetle takich zeznań R. B., S. K. i M. C. z dochodzenia to zaszły podstawy do przyjęcia, że stanowiły one nawzajem uzupełniający się materiał dowodowy świadczący o winie oskarżonego. Ponadto skoro oskarżony nie miał nic wspólnego z zaborem laptopa i był niewinny, to nie można racjonalnie wyjaśnić tego, że nagle przestał odbierać telefony od pokrzywdzonego.

Co prawda na rozprawie R. B. i inni świadkowie – gdy składali zeznania w obecności oskarżonego, co z pewnością wpłynęło na wymowę ich zeznań- wycofali się z wcześniejszych zeznań wskazujących na sprawstwo oskarżonego. Jednak zrobili to w sposób mało logiczny i niewiarygodny, podtrzymując jednocześnie w zasadzie zeznania z dochodzenia, które zostały im odczytane. Pokrzywdzony S. K. na rozprawie wręcz zaczął powątpiewać w samą kradzież, nawet podał, że może sam dał laptopa oskarżonemu, gdy tymczasem w dochodzeniu i on i jego konkubina i R. B. (2) wyraźnie wskazywali na kradzież laptopa i nie mieli co do tego wątpliwości, nikt wtedy też nic nie mówił by laptop został oskarżonemu darowany. Świadek R. B. na rozprawie odwołał swoje zeznania wskazujące na oskarżonego jako na sprawcę zaboru laptopa, przy czym gdy odczytano mu zeznania z dochodzenia, to nie potrafił nawet logicznie wskazać dlaczego wcześniej zeznawał odmiennie. W zapewnienia R. B. z rozprawy, że nie wie dlaczego wcześniej inaczej zeznawał, że wtedy okłamał policję , ale na rozprawie mówi prawdę, trudno uwierzyć. Doświadczenie życiowe bowiem wskazuje, że w pierwszych zeznaniach, gdy opisuje się przebieg zdarzenia w krótkim okresie czasu po jego zaistnieniu, to szczerze podaje się to co się faktycznie zdarzyło. Ponadto skoro R. B. nie podawał by był w konflikcie z oskarżonym lub by miał inne powody by kłamliwie obciążyć oskarżonego, to nie wykazał racjonalnie powodu, dla którego miał kłamać co do sprawstwa oskarżonego w pierwszych zeznaniach. Nadto był on przesłuchany po pouczeniu o odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań co dodatkowo powoduje nieracjonalność bezpodstawnego oszukania policjantów podczas przesłuchania świadka w dochodzeniu, skoro takie świadome fałszywe zeznania mogłyby skończyć się dla świadka sprawą karną i skazaniem, czego był świadomy. A wobec tego trudno było dać wiarę zmienionym zeznaniom pokrzywdzonego i R. B. z rozprawy. Również M. C. starała się – składając zeznania na rozprawie w obecności oskarżonego- złagodzić swoje dotychczasowe zeznania co do jego osoby. I mimo iż wcześniej wskazywała, że laptopa mogli zabrać dwaj młodzi uczestnicy imprezy (a więc też oskarżony), to na rozprawie podawała, że laptopa mógł zabrać tylko R. H., wykluczała udział oskarżonego w zaborze laptopa, twierdziła wręcz, że z imprezy najpierw wyszedł oskarżony, w warsztacie laptop leżał na półce, a ostatni wychodził R. H. i może to on schował laptopa pod bluzę. Jednak trudno uwierzyć, że świadek zeznając po zdarzeniu to nie potrafiła jednoznacznie wytypować sprawcy zaboru laptopa, podawała dwóch potencjalnych sprawców (w tym oskarżonego) i powoływała się na to, że wychodziła do domu wcześniej, gdy ono jeszcze pili, ale już na rozprawie, zeznając po upływie dłuższego okresu czasu od zdarzenia to potrafiła wykluczyć by sprawca mógł być oskarżony. Co prawda świadek ta wcześniej też nie zeznawała kategorycznie by widziała jak oskarżony popełnia kradzież, ale zmiana jej zeznań na rozprawie i wskazanie tylko na R. H. jako na potencjalnego sprawcę zaboru laptopa, również wskazuje na zmianę zeznań przez tą świadek na rozprawie ukierunkowanych na uwolnienie oskarżonego od winy popełnienia zarzucanego mu czynu.

A w świetle takich zmienionych relacji ww świadków z rozprawy nie sposób oprzeć się wrażeniu, że zeznając na rozprawie w obecności oskarżonego, to podjęli oni próbę uwolnienia go od winy w popełnieniu zarzucanej kradzieży laptopa. Próba ta jednak okazała się nieudana, bo nie potrafili logicznie wytłumaczyć dlaczego wcześniej zeznawali inaczej i obciążali oskarżonego, a R. B. wręcz opisał kradzież dokonaną przez oskarżonego. Dlatego należało uznać za wiarygodne zeznania ww świadków z dochodzenia, a w oparciu o nie ustalić, że to oskarżony dopuścił się kradzieży laptopa.

Tym samym nie można było zgodzić się ze skarżącym, że nie udowodniono mu – w oparciu o zeznania ww świadków z dochodzenia- winy i że powodem skazania go było tylko z góry przyjęte założenie sądu I instancji. Co prawda w sprawie zeznawał też R. H., ale podawał on, że nie wie kto i kiedy ukradł laptopa.

Wniosek

o zwrócenie sprawy do sądu I instancji i ponowne rozpoznanie sprawy (procesu) oraz uzupełnienie braków formalnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których nie uwzględniono argumentów z apelacji oskarżonego.

Ponadto brak było podstaw z art. 437§2 kpk do uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy skoro nie było konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, oskarżony nawet nie składał wniosków dowodowych o przeprowadzenie nowych dowodów, nie zaszły też przesłanki z art. 439§1kpk czy z art. 454 kpk do przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

- laptop L. był wart 899,99 zł w świetle treści faktury złożonej przez pokrzywdzonego do akt sprawy,

- kradzież laptopa dopuścił się jedynie oskarżony M. S. (1) a nie oskarżony wspólnie i w porozumieniu z inną osobą.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Wniesienie apelacji przez oskarżonego, to spowodowało korektę zaskarżonego wyroku na korzyść oskarżonego, z urzędu.

Przede wszystkim skradziony Laptop był wart 899,99zł a nie jak podawał pokrzywdzony-1.200zł, skoro S. K. złożył do akt fakturę obrazującą zakup laptopa za kwotę 899,99zł. Stąd należało obniżyć wartość laptopa wskazaną w opisie czynu przypisanego oskarżonemu.

Po wtóre R.B. opisywał w uznanych za wiarygodne relacjach z dochodzenia zabór laptopa tylko przez oskarżonego, a M. C. tylko wyraziła przypuszczenie w zeznaniach z dochodzenia, że kradzieży mogli się dopuścić oskarżony i R. H.. Przy czym poza tym poglądem M. C. to żaden inny dowód tego nie potwierdził; nie potwierdził tego zeznaniami R. H.. Stąd należało wyeliminować z opisu czynu przypisanego oskarżonemu działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Co do zasady wyrok przypisujący oskarżonemu sprawstwo w popełnieniu czynu z art. 278§1kk i wymiar kary za to przestępstwo.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzuty z apelacji nie podlegały uwzględnieniu, a uznany za w pełni wiarygodny materiał dowodowy zgromadzony w dochodzeniu, to dawał podstawy do uznania oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

Ponadto mimo korekty wyroku co do wartości laptopa i wyeliminowania z opisu czynu przypisanego oskarżonemu działania wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, to nie zaszły podstawy do obniżenia wymierzonej kary pozbawienia wolności, gdyż orzeczona za czyn z art. 278§1kk kara 3 miesięcy pozbawienia wolności i tak jest najniższą możliwą do wymierzenia karą z sankcji przepisu art. 278§1kk.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Korekta wyroku w pkt. I co do wartości laptopa i wyeliminowania z opisu czynu przypisanego oskarżonemu działania wspólnie i w porozumieniu z inną osobą.

Zwięźle o powodach zmiany

Skradziony Laptop był wart 899,99zł a nie jak podawał pokrzywdzony-1.200zł, co wynika z faktury potwierdzającej zakup laptopa za kwotę 899,99zł. Stąd należało obniżyć wartość laptopa wskazaną w opisie czynu przypisanego oskarżonemu.

R.B. opisywał w uznanych za wiarygodne relacjach z dochodzenia zabór laptopa tylko przez oskarżonego, a M. C. tylko wyraziła przypuszczenie w zeznaniach z dochodzenia, że kradzieży mogli się dopuścić oskarżony i R. H.. Przy czym poza tym poglądem M. C. to żaden inny dowód tego nie potwierdził; nie potwierdził tego zeznaniami R. H.. Stąd należało wyeliminować z opisu czynu przypisanego oskarżonemu działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. III

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialno-rodzinną (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS