Sygn. akt III RC 38/21
Dnia 14 września 2022 r.
Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie:
Przewodniczący SSR Bogusława Olszewska -Wojgienica
Protokolant p. o. sekr. sąd. Marta Sugier
po rozpoznaniu w dniu 7 września 2022r .w Giżycku na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniego Ł. K.
reprezentowanego przez matkę A. K. (1)
przeciwko E. G.
o alimenty
1. Zasądza od pozwanego E. G. tytułem alimentów na rzecz małoletniego Ł. K. ur.(...) w G. kwotę po 1000 zł ( jeden tysiąc złotych 00/100) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki małoletniego-A. K. (1), poczynając od 15.02.2021 r.
2. Zwalnia pozwanego od opłaty sądowej od której powód był zwolniony z mocy ustawy.
3. Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
4. Zasądza od Skarbu Państwa (kasy Sądu Rejonowego w Giżycku) na rzecz adw. B. N. kwotę 2952 zł ( dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote 00/100), w tym Vat, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu.
5. Przyznaje kuratorowi –adw. M. O. wynagrodzenie w kwocie 147,60 zł ( sto czterdzieści siedem złotych 60/100), w tym podatek VAT, które nakazuje wypłacić z sum budżetowych.
Sygn. akt III RC 38/21
W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do Sądu pozew A. K. (1) działającej na rzecz małoletniego syna Ł. K. przeciwko E. G. o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego powoda kwoty 1.000 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych z góry do 5–go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki. Matka małoletniego powoda wniosła również o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu swego stanowiska A. K. (1) podała, iż tworzyła z pozwanym E. G. nieformalny związek. Wskazała, że we wrześniu 2020 r. będąc w ciąży wspólnie z partnerem wynajmowali mieszkanie w O., za które wszystkie koszty ponosiła samodzielnie. Podała, że pozwany pracował przez około tydzień, a następnie zrezygnował z pracy powodując nieporozumienia odnośnie dalszego wspólnego życia. Dodała, że pozwany potrafił przyjść do domu pod wpływem środków odurzających. A. K. (1) podała, że postanowiła wrócić do swoich rodziców, gdzie miała zapewnione dobre warunki mieszkaniowe i do czasu narodzin małoletniego Ł. tj. do 28 grudnia 2020 r. spotykała się z pozwanym, jednakże związek ich nie stanowił już dla nich formalnego bycia ze sobą. Podała, że relacja z pozwanym była bardzo burzliwa, a kłótnie i przemoc sprawiły, że po pewnym czasie matka małoletniego Ł. nie chciała, aby pozwany przebywał przy dziecku i się nim opiekował. Wskazała, że pozwany nie pracował i nie ponosił żadnych kosztów utrzymania rodziny i nie wykazywał chęci poprawienia relacji. Wygrażał, iż któregoś dnia zabierze dziecko i wyjedzie za granicę. Powódka podała, że rozstała się z E. G. i pozwany wyjechał do W.. Zaznaczyła, iż ze strony pozwanego nie ma żadnego zainteresowania synem Ł.. W toku postępowania koszty małoletniego Ł. określiła następująco: mleko– 200 zł; pozostałe wyżywienie– 200 zł; pampersy– 200 zł; leki i witaminy– 150 zł; opłata za żłobek– 1.000 zł; odzież i obuwie– 100-150 zł; zabawki– 100 zł; fryzjer– 60 zł rocznie.
Wobec niemożności doręczenia E. G. pozwu A. K. (1) wniosła o ustanowienie dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego kuratora. Sąd postanowieniem z dnia 24 listopada 2021 r. ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego E. G. kuratora. (k. 53, 54)
Kurator pozwanego wniosła o oddalenie powództwa w całości. Podała, iż sytuacja majątkowa i zarobkowa E. G. nie jest znana i nie została udowodniona przez stronę powodową. Dodała, że wysokość żądanych alimentów również nie została udowodniona. Wniosła nadto o zasądzenie kosztów kuratora według stawki adwokackiej, powołując się na § 1 pkt 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej. (k. 84, 240)
W dniu 25 stycznia 2022 r. wpłynęło do Sądu pismo E. G. o odroczenie wyznaczonej rozprawy. Pozwany podał, iż obecnie przebywa w Niemczech, a jego stawiennictwo jest niemożliwe z powodu wypadku, którego doznał w pracy. Dodał, iż obecnie przebywa w szpitalu. (k.67) Następnie z pozwanym nie było żadnego kontaktu.
Sąd ustalił, co następuje:
Małoletni Ł. K. urodził się (...) i jest dzieckiem A. K. (1) i E. G.. A. K. (1) oprócz małoletniego Ł. ma jeszcze córkę z innego związku – (...), która ma 6 lat. Małoletni powód wraz z matką, siostrą N. i dziadkami macierzystymi zamieszkują w G. w trzypokojowym mieszkaniu. A. K. (1) dokłada się do kosztów utrzymania mieszkania w kwocie 700 zł miesięcznie. (d: odpis skrócony aktu urodzenia k. 5; wyjaśnienia A. K. (1) k. 84v., 240)
Małoletni Ł. uczęszcza do żłobka (...) w G., za które jego matka uiszcza czesne w kwocie 720 zł miesięcznie plus 12 zł dziennie za wyżywienie. Małoletni z uwagi na swój wiek spożywa mleko i korzysta z pampersów. Lubi chodzić na basen i jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Nie przyjmuje stałych leków. (d: wyjaśnienia A. K. (2) k. 165; umowa za żłobek k.218)
A. K. (1) raz w tygodniu, w weekendy pełni służbę w (...). Z tego tytułu otrzymuje 716 zł miesięcznie. A. K. (1) była aktywna zawodowo do 2019 r., a obecnie poszukuje pracy. Matka powoda otrzymuje świadczenie 500 plus na dwoje dzieci, alimenty na córkę N. w kwocie 600 zł miesięcznie, świadczenie na małoletniego Ł. w kwocie 1.000 zł miesięcznie, a nadto dodatek w kwocie 200 zł miesięcznie z uwagi na niepełnosprawność córki N.. (d: wyjaśnienia A. K. (1) k. 84v., 240)
Miejsce pobytu pozwanego E. G. nie jest znane. Z nadesłanego przez pozwanego w toku procesu pisma wynika, iż przebywa on na terenie Niemiec, gdzie w pracy ulegał wypadkowi. Pozwany nie utrzymuje kontaktu ze swoją rodziną. Z zeznań świadka R. G. wynika, że pozwany w przeszłości dwukrotnie odbywał karę pozbawienia wolności.(d: pismo pozwanego k. 67; zeznania świadka N. G. k. 213v.; zeznania świadka R. G. k. 239v.)
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych Sąd powinien kierować się z jednej strony usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego, z drugiej zaś zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego - art. 135 kro. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić małoletnim również możliwości rozwoju duchowego oraz zabezpieczyć potrzeby edukacji, typu: zakup zabawek, książek. Koszty te mogą być jednak zaspokojone stosownie do usprawiedliwionych potrzeb dziecka w określonym wieku i jedynie w wysokości na jaką pozwalają możliwości zobowiązanych.
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że wywiedzione powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. W ocenie Sądu miesięczne koszty utrzymania małoletniego Ł. wynoszą około 1.700 zł miesięcznie.
Małoletni Ł. za trzy miesiące skończy dwa lata. Koszty jego utrzymania znacznie podwyższają opłaty związane z uczęszczaniem małoletniego powoda do żłobka. Jest to bowiem kwota około 900 zł miesięcznie i są w niej zawarte koszty spożywanych przez dziecko posiłków podczas pobytu w żłobku. Małoletni nie przyjmuje stałych leków, zaś okresowe przeziębienia nie występują z pewnością w każdym miesiącu. Z uwagi na swój wiek Ł. korzysta z pampersów. Zdaniem Sądu pozostałe koszty utrzymania małoletniego Ł. kształtują się zatem następująco: pozostałe wyżywienie– 200 zł; pampersy i środki higieniczne– 200 zł; leki i witaminy– 50 zł; odzież i obuwie– 100 zł; zabawki i rozrywka–50 zł; fryzjer– 5 zł; przypadająca na małoletniego część opłat za mieszkanie– 230 zł.
Nie jest znana obecna sytuacja finansowa pozwanego, niemniej jednak w ocenie Sądu kwota 1.000 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniego syna Ł. nie powinna obciążyć go ponad miarę. Sąd wziął bowiem pod uwagę, iż pozwany jest osobą młodą, ma ukończone 27 lat. E. G. w toku procesu przebywał w Niemczech, gdzie zarobki kształtują się na wyższym poziomie aniżeli w Polsce. Nadto pozwany nie uczestniczy w wychowaniu małoletniego Ł., nie utrzymuje również z dzieckiem kontaktów. Cały ciężar opieki i wychowania dziecka spoczywa tym samym na A. K. (1), w związku z czym ojciec powinien w większym stopniu niż matka partycypować w kosztach utrzymania dziecka.
Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego E. G. na rzecz małoletniego syna Ł. alimenty w kwocie 1.000 zł miesięcznie (pkt 1).
O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc i odstąpił od obciążania nimi pozwanego (pkt 2).
Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc nadano wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 3).
Sąd na podstawie § 8 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019r. poz. 18), zasądził na rzecz pełnomocnika strony powodowej ustanowionego z urzędu stosowne wynagrodzenie (pkt 4).
Nadto na podstawie § 1 ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 536) w zw. z § 4 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 z pózn. zm.) Sąd zasądził na rzecz kuratora nieznanego z miejsca pobytu pozwanego stosowne wynagrodzenia (pkt 5).
Sędzia Bogusława Olszewska–Wojgienica