Sygn. akt III K 344/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2022 roku

8.Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marcin Myczkowski

Protokolant: Piotr Banach

9.przy udziale Romana Pietrzaka - Prokuratora Prokuratury Krajowej Podkarpackiego Wydziału Zamiejscowego, Departamentu ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji

11.po rozpoznaniu w dniach 25 lutego 2022 r., 1 kwietnia 2022 r., 20 lipca 2022 r., 2 września 2022 r.

na rozprawie sprawy

12.D. K. syna P. i C. z d. K., urodzonego (...) w T.

14.oskarżonego o to, że

I.  w sierpniu i wrześniu 2016 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, brał udział w obrocie znacznymi ilościami środków odurzających, w ten sposób, że nabył od M. K. (1) i B. S. (1), celem dalszej odsprzedaży innym osobom środki odurzające w postaci marihuany w ilości co najmniej 1 kilograma o łącznej wartości co najmniej 14 500 zł, przy czym z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2020, poz. 2050, ze zm.) w zw. art. 65 § 1 k.k.

II.  w sierpniu i wrześniu 2016 r. we W. i w innych miejscowościach województwa (...), wspólnie

i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.

***

I.  uznaje oskarżonego D. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. I części wstępnej wyroku, przy czym wskazuje, iż czyn ten odpowiada kwalifikacji z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu wysokości jednej stawki za 50 (pięćdziesięciu) złotych każda;

II.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 1.000 (jednego tysiąca) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. – na cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii;

III.  na podstawie art. 45 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa w kwocie 14.500 (czternastu tysięcy pięciuset) zł.;

IV.  uznaje oskarżonego D. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku tj. przestępstwa stanowiącego występek z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

V.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec oskarżonego D. K. w punkcie I i II części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonej D. K. kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 8 listopada 2021 r. godz. 18:40 do dnia 25 lutego 2022 godz. 15:22.

VII.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt. 5 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych, zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa (kasa tut. Sądu) koszty sądowe w kwocie 521,19 złotych oraz wymierza mu opłatę w wysokości 3.400 złotych.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny

Sygnatura akt

III K 344/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. K.

W sierpniu i wrześniu 2016 r. we W., wspólnie
i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, brał udział w obrocie znacznymi ilościami środków odurzających, w ten sposób, że nabył od M. K. (1) i B. S. (1), celem dalszej odsprzedaży innym osobom środki odurzające w postaci marihuany w ilości co najmniej 1 kilograma o łącznej wartości co najmniej 14 500 zł, przy czym z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2020, poz. 2050, ze zm.) w zw. art. 65 § 1 k.k.

W sierpniu i wrześniu 2016 r. we W. i w innych miejscowościach województwa (...), wspólnie
i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających.,

tj. czyn z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 2013 r. do listopada 2019 r. na terenie W. i innych miejscowości działała zorganizowana grupa przestępcza, która zajmowała się obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środkami odurzającymi.

W skład grupy m.in. T. M. (ps. (...), McKenzie), D. O. (ps. (...)), B. S. (1) (ps. (...)), G. J. (ps. (...)) P. P. (2) (ps. (...), P.), A. Z. oraz M. K. (1) (ps. (...), K.). Z czasem – w od sierpnia do września 2016 r. do grupy dołączył D. K..

Członkowie grupy zajmowali się nielegalnym obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających pozyskanych z terytorium H. i H. w postaci aminy i marihuany. Grupa dokonywała również wywozu amfetaminy z terytorium P. na terytorium N. oraz nabywała od innych grup przestępczych kokainę oraz tabletki ekstazy. Członkowie grupy wytwarzali również w P. – m.in. na terytorium W. i okolicznych gmin – amfetaminę na bazie aminy, mefedron oraz zakładali plantacje marihuany pozyskując z niej susz konopny.

Członkowie grupy stworzyli wieloosobową skoordynowaną strukturę, w ramach której dokonali podziału ról, a następnie z własnej woli konsekwentnie realizowali ustalone działania przestępcze, uprzednio ustalając podział zysków z każdego przestępnego działania. Dla realizacji ustalonych celów wykorzystywali posiadane w środowisku przestępczym kontakty z wytwórcami narkotyków w P., jak i za granicą.

Istotną rolę w działalności dystrybucyjnej grupy odgrywał M. K. (1), który współpracując z dealerami narkotyków, którzy zapewniali mu ich dalszą dystrybucję, zaopatrywał ich w znaczne ilości substancji psychotropowych i środków odurzających.

D. K. poznał M. K. (1) w 2013 r. w czasie pobytu w zakładzie karnym. Znajomość tą mężczyźni kontynuowali po jego opuszczeniu.

D. K. w ramach prowadzonej na terenie portu rzecznego we W. działalności – sklepu z częściami samochodowymi F. - współdziałał w okresie od sierpnia do września 2016 r. z M. K. (1) oraz B. S. (2) nabywając od nich w jednorazowej transakcji środki odurzające w postaci 1 kg marihuany za kwotę 14 500 zł (14,5 zł za 1 g) pochodzące od G. J., w celu ich dalszej odsprzedaży.

W ramach działalności grupy G. J. dysponował w okresie od sierpnia 2016 r. do lipca 2017 r. znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających w postaci mefedronu, marihuany oraz amfetaminy.

D. K. ur. (...) w T., s. P. i C. z d. K., kawaler, legitymujący się wykształceniem średnim, z zawodu technik mechanik, elektromonter trakcji elektrycznych. Wspólnik w (...) Spółka Cywilna D. K., P. K. w T.. Nie osiągający dochodów. Nie posiadający majątku. Uprzednio karany.

Nie leczony psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Zeznania świadków:

- P. P. (2) z dnia 21 maja 2018 r., z dnia 12 grudnia 2018 r., z dnia 27 lutego 2019 r., z dnia 28 lutego 2019 r., z dnia 14 marca 2019 r., z dnia 15 marca 2019 r..

- D. O. z dnia 26 lipca 2018 r. , z dnia 4 września 2018 r., z dnia 6 grudnia 2018 r., z dnia 12 grudnia 2018 r., z dnia 20 lutego 2019 r., z dnia 21 lutego 2019, z dnia 22 lutego 2019 r., z dnia 26 marca 2019 r., z dnia 26 marca 2019 r., z dnia 27 marca 2019 r., z dnia 28 marca 2019 r., z dnia 29 marca 2019 r., z dnia 18 kwietnia 2019 r., z dnia 19 kwietnia 2019 r., z dnia 16 maja 2019 r.

-T. M. z dnia 14 listopada 2018 r., z dnia 15 listopada 2018 r., z dnia 22 listopada 2018 r., z dnia 23 listopada 2018 r., z dnia 28 listopada 2018 r., z dnia 27 listopada 2018 r., z dnia 29 listopada 2018 r., z dnia 30 listopada 2018 r., z dnia 3 grudnia 2018 r., z dnia 4 grudnia 2018 r., z dnia 5 grudnia 2018 r. , z dnia 6 grudnia 2018 r., z dnia 7 grudnia 2018 r., z dnia 10 grudnia 2018 r., z dnia 11 grudnia 2018 r., z dnia 12 grudnia 2018 r., z dnia 13 grudnia 2018 r., z dnia 14 grudnia 2018 r., z dnia 21 grudnia 2018 r., z dnia 10 stycznia 2019 r., z dnia 11 stycznia 2019 r. , z dnia 15 stycznia 2019 r., z dnia 16 stycznia 2019 r., z dnia 18 stycznia 2019 r., z dnia 8 kwietnia 2019 r., z dnia 28 maja 2019 r., z dnia 29 maja 2019 r., z dnia 21 listopada 2019 r.,

(...) kontroli operacyjnej (...) i (...)

Zeznania świadka B. S. (1) z dnia 20 kwietnia 2022 r., z dnia 4 lutego 2021 r., z dnia 22 września 2020 r., z dnia 24 lipca 2020 r., z dnia 13 lipca 2020 r., z dnia 18 czerwca 2020 r., z dnia 29 kwietnia 2020 r. z dnia 17 kwietnia 2020 r., z dnia 19 marca 2020 r., z dnia 25 lutego 2020 r, z dnia 20 stycznia 2020 r., z dnia 2 grudnia 2019 r., z dnia 20.11.2019 r.,

Zeznania świadka G. J. z dnia 1 kwietnia 2022 r., z dnia 22 kwietnia 2020 r., z dnia 21 kwietnia 2020 r., z dnia 16 kwietnia 2020 r. k. 4049-4052, z dnia 13 stycznia 2020 r., z dnia 20 października 2020 r., z dnia 18 września 2020 r., z dnia 24 sierpnia 2020 r., z dnia 26 maja 2020 r., z dnia 28 stycznia 2020 r., z dnia 13 stycznia 2020 r., z dnia 20 grudnia 2019 r., z dnia 10 grudnia 2019 r., z dnia 20 listopada 2019 r.,

Protokół eksperymentu procesowego z dnia 5 maja 2020 r. polegającego na wskazywaniu miejsca przechowywania i przekazywania narkotyków przez G. J.,

Zeznania świadka M. K. (1) z dnia 18 grudnia 2018 r., z dnia 29 stycznia 2019 r., z dnia 26 kwietnia 2019 r., z dnia 31 maja 2019 r., z dnia 7 czerwca 2019 r., z dnia 18 czerwca 2019 r., z dnia 18 lipca 2019 r., z dnia 15 listopada 2019 r. z dnia 2 grudnia 2020 r., z dnia 17 czerwca 2020 r., z dnia 3 lutego 2021 r., z dnia 21 grudnia 2021 r.,

Oświadczenie oskarżonego z dnia 25.02.2022 r.,

Informacje o oskarżonym,

Karta karna,

k. 905-908, 967-970, 2074-2083, 2977-2995,

k. 909-917, 961-966, 971-975, 2049-2057, 2060-2073, 2952-2974, 3013-3042, 3073-3093,

k. 650-724, 728-757, 771-780, 794-797, 988-995, 2875-2895, 2907-2908, 2914-2917, 3159-3179, 3559-3561,

k. 798-813,

k. 996-1010,

k. 4457-4458 k. 4090-4091 k. 4101-4102v. k. 4098-4099v k. 3961- 3995 k. 3996 – 4000 k. 3947-3950, 4080-4085, k. 4077-4079, k. 4074-4076v. k. 3957-3960, k. 4070-4073, k. 3630-3632, k. 3495-3499,

k. 4454-4455,

k. 4058-462v.,

k. 4053-4057v.,

k. 4035-4039,

k. 4020-4025,

k. 4011-4016,

k. 4007-4009,

k. 4001-4004,

k. 3835-3838v.,

k. 3839-3843,

k. 3653-3655,

k. 3650-3651v.,

k. 3474-3478,

k. 3844-3947,

k. 1129-1132,

k. 1698-1700,

k. 2404-2406,

k. 3240-3251,

k. 3254-3258,

k. 3260-3263v.,

k. 3425-3426,

k. 3428-3430,

k. 4040-4044,

k. 4092-4096,

k. 4265-4271,

k. 4433,

k. 4340

k.4422-4426,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadków: B. S. (1), M. K. oraz G. J.

Zeznania świadków: P. P. (2), D. O., T. M., B. K., A. H., W. D. S. M., R. M., Ł. S., P. L., B. D., L. M., K. W., Z. L., J. L., T. G., S. K. A. N., G. U., M. Ż., K. P., M. P., F. W., M. T., M. S., A. C., A. T., M. K. (2), Ł. G., A. D., R. Z., A. M., B. S. (3), W. R., M. R., B. J., M. J., P. M., A. B., G. A., G. D., M. L., R. D., N. C..

(...) kontroli operacyjnej (...) i (...)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K.

Protokoły z: odsłuchu rozmów telefonicznych, oględzin materiałów uzyskanych w toku kontroli operacyjnej o krypt. (...), eksperymentów procesowych, przeszukania, zatrzymań, oględzin telefonów, użycia testera narkotykowego,

(...) przekazanie przez władze (...),

Karta karna D. K.,

Opinie Laboratorium Kryminalistycznego KWP we W. nr (...), nr (...)

Opinie (...) Towarzystwa (...) nr. (...), (...), (...)

Ustalając stan faktyczny sprawy w zakresie okoliczności zarzuconych oskarżonemu czynów Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: B. S. (1), M. K. oraz G. J. w zakresie organizacji i przebiegu transakcji z udziałem oskarżonego D. K., jej przedmiotu i wartości, podziału ról oraz przestępczego współdziałania z oskarżonym. Sąd pozytywnie ocenił wartość zeznań B. S. (1), M. K. oraz G. J. mając na względzie ich obszerność szczegółowość, wewnętrzną oraz wzajemną spójność.

Zeznania M. K. (1) korespondują bezpośrednio z zeznaniami B. S. (1). Świadkowie ci konsekwentnie zeznawali, że zakup D. K. miał charakter jednorazowy. M. K. (1) jasno stwierdza, że „ była to jednorazowa akcja z tym 1 kg marihuany” /k. 4468/, a D. K. zakupił […] marihuanę jeden raz. Nie było pomiędzy nami więcej transakcji” /k. 4470v./. Towarzyszący mu podczas transakcji B. S. (1) wskazuje, że widział oskarżonego jedynie raz w życiu /k. 4457v/.

Na wiarygodności zeznań ww. świadków wskazuje również pozostają w zgodzie z pozostałym zgormadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności dowodami z zeznań świadków: P. P. (2), D. O., T. M. oraz pozostałych świadków tj.: B. K., A. H., W. D. S. M., R. M., Ł. S., P. L., B. D., L. M., K. W., Z. L., J. L., T. G., S. K. A. N., G. U., M. Ż., K. P., M. P., F. W., M. T., M. S., A. C., A. T., M. K. (2), Ł. G., A. D., R. Z., A. M., B. S. (3), W. R., M. R., B. J., M. J., P. M., A. B., G. A., G. D., M. L., R. D. oraz N. C..

Wymienione zeznania pozostawały spójne i odpowiadały faktom ustalonym w toku kontroli operacyjnej (...) i (...).

Wyjaśnienia oskarżonego D. K. Sąd uznał za wiarygodne jedynie w takim zakresie w jakim pozostają zgodne z innymi dowodami z zeznań świadków i dokumentów - a to co do części jego wyjaśnień dotyczących początku i przebiegu znajomości z M. K. (1) oraz jego wizyt w miejscu pracy oskarżonego we (...) porcie.

Nie budzą wątpliwości co do wiarygodności dowody rzeczowe w postaci dokumentów przeprowadzonych na rozprawie głównej, a w szczególności dokumentów zgromadzonych przez organy postępowania przygotowawczego tj. protokołów z odsłuchu rozmów telefonicznych, protokołów oględzin materiałów uzyskanych w toku kontroli operacyjnej o krypt. (...), protokołów eksperymentów procesowych z dnia 9 lipca 2019 r., 18 lipca 2019 r., 5 maja 2020 r.13 lipca 2020 r., protokołów przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i piwnicznych oraz samochodów, protokołów z zatrzymań, protokołów z oględzin telefonów, protokołów z użycia testera narkotykowego, materiałów z czynności uzyskanych w ramach międzynarodowej pomocy prawnej przez władze Królestwa N. oraz danych o karalności D. K..

Przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, w zakresie przypisanych oskarżonemu przestępstw Sąd opierał się również na opinii Laboratorium Kryminalistycznego KWP we Wrocławiu nr (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, nr (...) oraz opiniach (...) Towarzystwa (...) o nr (...), (...).

Opinie zostały sporządzone w sposób fachowy, rzetelny, precyzyjny i obiektywny przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje o dużej wiedzy w zakresie okoliczności, do których stwierdzenia zostały powołane. Nadto spełniają one wszelkie wymogi stawiane tego rodzaju dokumentom, a więc zawierają pełny opis badań i dokonywanych przez biegłych ustaleń, a wynikające z nich wnioski są kategoryczne.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. K. z dnia 25.02.2022 r. k. 4433v-4434, z dnia 21.12.2021 r. k. 4265-4271, z dnia 26.11.2021 r. k. 4253-4255, z dnia 9.11.2021 k. 4236-4239, z dnia 8.11.2021 r. k. 4208-4215,

Wyjaśnienia D. K. Sąd uznał za wiarygodne jedynie w takim zakresie w jakim pozostają zgodne z innymi dowodami z zeznań świadków i dokumentów - co do części jego wyjaśnień dotyczących znajomości z M. K. (1). Oskarżony nie skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. W toku postępowania nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wskazał, że nie uczestniczył w żadnej grupie przestępczej, nie handlował narkotykami i nie zna B. S. (1). Jednocześnie oskarżony przyznał, że zna M. K. (1) i potwierdził, że M. K. (1) wielokrotnie odwiedzał go w firmie. Z relacji oskarżonego znajomość ta ograniczała głownie do wizyt M. K. (1), który prosił oskarżonego o drobne sumy pieniędzy. Wyjaśniał, że M. K. (1) zeznawał na jego niekorzyść bowiem oskarżony odmówił mu udzielania dalszych pożyczek.

Wyjaśnienia oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgormadzonym w sprawie materiałem dowodowym w ocenie Sadu nie są wiarygodne. Zeznania M. K. (1) stanowią szczególnie obszerną, wielowątkową i szczegółową relację stanowiąc rozwiniecie wyjaśnień B. S. (1), G. J., P. P. (2), D. O. oraz T. M.. Pozytywny wynik konfrontacji zeznań ww. wymienionych świadków z dokumentami i wynikami kontroli operacyjnej, jak i zeznaniami reszty świadków przekonał sąd o ich wartościowości w zakresie ustalania na ich podstawie stanu faktycznego sprawy.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, niespójne z nimi wyjaśnienia oskarżonego stanowią jedynie przyjętą przez D. K. linię obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt. I i II części dyspozytywnej wyroku

D. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

[art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2020, poz. 2050, ze zm.) w zw. art. 65 § 1 k.k.]

Oskarżony D. K. w sierpniu i wrześniu 2016 r. we W. wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, brał udział w obrocie znacznymi ilościami środków odurzających, w ten sposób, że nabył od M. K. (1) i B. S. (1), celem dalszej odsprzedaży innym osobom środki odurzające w postaci marihuany w ilości co najmniej 1 kilograma o łącznej wartości co najmniej 14 500 zł, a z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Oskarżony wypełnił swoim znamiona występku opisanego w art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który z uwagi na obrót znaczą ilością środka odurzającego, stanowi typ kwalifikowany przestępstwa nielegalnego wprowadzenia do obrotu substancji odurzających.

Mówiąc o znamieniu „uczestnictwa w obrocie” rozumieć należy przez to odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odurzających w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem. C. dalej znamię ”uczestnictwa o obrocie” Sąd Najwyższy wskazał, że odnosi się ono nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie narkotykami – np. magazynowanie środków czy też udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu (por. postanowienie SN z 9.02.2011 r., V KK 288/10, LEX nr 783117).

Udzielanie przez M. K. (1), B. S. (1) i G. J. środków odurzających innym osobom w tym m.in. oskarżonemu D. K. – stanowiącego jednego z pośredników do dalszej odsprzedaży - stanowiło element działalności polegającej na rozprowadzaniu narkotyków na szeroką skalę. Działalność ta miała postać zarówno wprowadzania do obrotu środków odurzających poprzez przekazywanie ich dalszym pośrednikom - dealerom, jak i udzielania ich bezpośrednio konsumentom. Ilość przekazywanych sobie substancji jasno wskazuje na zamiar stron transakcji narkotykowej, jakim było zaspokojenie zapotrzebowania na środki odurzające w szerokim gronie odbiorców. Z punktu widzenia podmiotowego, zachowania M. K. (1), B. S. (1), G. J. oraz oskarżonego D. K. spajał jeden zamiar, którym było dążenie do rozprowadzenia narkotyków i osiągania od razu, bądź w niedalekiej przyszłości zysków.

Odnosząc się do znamienia „znacznej ilości” kwalifikującego przestępstwo, wskazać należy, że stanowi ono znamię ocenne. Przez znaczną ilość narkotyków należy rozumieć ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 25.07.2012 r., II AKa 221/12, LEX nr 1213793, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4.02.2013 r., II AKa 401/12, LEX nr 128667, por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 12.09.2013 r., II AKa 141/13, LEX nr 1378751). Przyjmując, że handlowa porcja marihuany (tzw. „działka”) wynosi 1 g. Oskarżony nabywając 1 kg marihuany byłby w posiadaniu 1 000 handlowych porcji zdolnych odurzyć kilkaset osób.

Dodatkowym kryterium decydującym o tym, czy ilość środka odurzającego jest „znaczna”, oprócz jego masy wagowej oraz rodzaju, jest także cel jego przeznaczenia. Oskarżony nabył znaczną ilość marihuany celem jej dalszej odsprzedaży – stawiając się w charakterze pośrednika.

Wobec braku dochodów i wartościowego majątku oskarżony dokonując systematycznej odsprzedaży zakupionej znacznej ilości marihuany uzyskiwał regularny dopływ gotówki, przez co uczynił sobie z przestępczej działalności stałe źródło dochodu. Zarówno w doktrynie, jak i rzecznictwie panuje powszechne przekonanie, że przy ocenie, że oskarżony uczynił sobie z przestępczej działalności stałe źródło dochodu należy rozważyć długość okresu przestępczej działalności, łączną ilość sprzedanych narkotyków, jak i też dużą jednorazową ilość odsprzedanego narkotyku.

[art. 258 § 1 k.k.]

Oskarżony dopuścił się przestępstwa udziału w grupie przestępczej, które w typie podstawowym stanowi przestępstwo powszechne. Może być ono popełnione wyłącznie umyślne, a więc zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Dla przyjęcia przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i uznania, że można przypisać oskarżonemu przestępstwo udziału w grupie przestępczej konieczne jest dokonanie uprzedniej oceny charakteru grupy w ramach której oskarżony miał działać. Dla tego koniecznym jest ustalenie stopnia zorganizowania grupy w ramach której działa sprawca, a więc ustalenie sieci powiązań, których rodzaj może być różny, ale zawsze należy do nich wyodrębnienie ośrodka decyzyjnego, powiązań między jej członkami oraz form nadających grupie elementy trwałości (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2020 r., II AKz 54/19, LEX nr 3108032).

Kompletny katalog cech zorganizowanej grupy przestępczej przedstawił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 14.06.2017 r. (sygn. II AKa 52/17, LEX nr 2344211), zgodnie z którym zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach łączących poszczególne jednostki, które świadomie zmierzają do realizacji zamierzonego celu w postaci popełnienia czynu zabronionego.

Jednocześnie dla przyjęcia, że oskarżony działał w ramach grupy przestępczej nie jest konieczna jego wiedza o szczegółach jej organizacji, czy też znajomość wszystkich osób ją tworzących czy mechanizmów funkcjonowania. Wystarczy gotowość sprawcy do spełnienia zadań służących grupie, której świadomość istnienia ma sprawca (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23.10.2019 r. sygn. II AKa 382/18, LEX nr 2759496).

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego i wynikłe z niego ustalenia faktyczne prowadzą do wniosku, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 258 § 1 k.k. W toku postępowania wykazano, że oskarżony współdziałał z innymi ustalonymi członkami grupy przestępczej o charakterze poziomym, której to członkowie wzajemnie ustalali i koordynowali narkotykowe interesy i rozwijali przestępczą działalność związaną z obrotem znacznymi ilościami substancji psychotropowych i środków odurzających. Udział oskarżonego D. K. opierało się na znajomości z M. K. (1). D. K. przez niego uzyskał dostęp do środków odurzających w postaci co najmniej 1 kg. marihuany, którymi dysponował G. J.. Przedmiotowego zakupu oskarżony dokonał w celu dalszej odsprzedaży środków niedozwolonych, czym podjął się roli pośrednika w dalszej ich sprzedaży.

Ustalone okoliczności stanu faktycznego o charakterze podmiotowym, jak i przedmiotowym jednoznacznie prowadzą do wniosku, że oskarżony działał umyślnie, z zamiarem ewentualnym. D. K. nabył od M. K. (1) znaczą ilość środków odurzających przewidując, że do nabycia takiej ilości narkotyków może dojść wyłącznie w ramach współdziałania z innymi osobami, na to się godził. Bez znaczenia dla możliwości przypisania oskarżonemu czynu pozostaje fakt znajomości pozostałych działających w grupie osób, dzięki którym przedmiotowa transakcja z udziałem oskarżonego mogła dojść do skutku.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

Pkt. I i IV części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I i II części wstępnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu kary za przypisane mu przestępstwa Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 k.k., a więc w pierwszej kolejności granicę zagrożenia ustawowego czynów oraz baczył by dolegliwość wymierzonej kary nie przekraczała stopnia winy. Przy jej wymiarze uwzględnił stopień ich społecznej szkodliwości, fakt, że oskarżony uczynił sobie z popełnienia przestępstwa (art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) stałe źródło dochodu (art. 65 § 1 kk) oraz miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kary te maja osiągnąć w stosunku do oskarżonego, z uwzględnieniem potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając kary Sąd miał na uwadze społeczną szkodliwość czynów. Oskarżony swoim zachowaniem godził w szereg chronionych prawnie dóbr tj. porządek publiczny, bezpieczeństwo państwa i obywateli, a także zdrowie i życie publiczne.

Podstawowym kryterium orzekania kary w ramach prewencji indywidualnej jest przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu, a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu, a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

Ze wskazanych wyżej powodów Sąd wymierzył oskarżonemu D. K. odpowiednio za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych po 50 złotych każda. Sąd przy ustalaniu ilości stawek dziennych grzywny wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie orzeczona kara grzywny winna osiągnąć wobec oskarżonego. Natomiast przy ustalaniu wysokości stawki dziennej Sąd uwzględnił dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe

Za przestępstwo z art. 258 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu, orzeczone kary jednostkowe uwzględniają wszystkie okoliczności popełnionego czynu, w tym motywację oskarżonego, długotrwałość jego zachowań, jak i znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Mając na uwadze charakter naruszonych dóbr wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe karami sprawiedliwymi, stanowiącymi równocześnie stosowne zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

Jednocześnie na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 1.000 (tysiąca) złotych na rzecz (...) Sp. z o.o. z przeznaczeniem na cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii.

Pkt. II części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I części wstępnej wyroku

Pkt. III części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I części wstępnej wyroku

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa w kwocie 14.500 (czternaście tysięcy pięćset) złotych.

Pkt. V części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I i II części wstępnej wyroku

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności, orzeczone wobec oskarżonego D. K. w punkcie I i IV części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę łączną pozbawienia wolności wziął pod uwagę wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze wskazane
w art. 85a k.k., zgodnie z którymi kara ma zapobiec dalszemu naruszenia prawa przez sprawcę. Przepis ten specyficznie określa hierarchię dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 k.k. Jak wynika zatem z brzmienia powołanego przepisu zasadnicze znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma prewencja indywidualna oraz prewencja ogólna (pozytywna). Ponadto wśród innych okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary łącznej uwzględnia się związek przedmiotowo-podmiotowy między przestępstwami popełnionymi przez sprawcę (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 3 listopada 2016 r., II AKa 148/16, LEX nr 2205972).

Orzeczona w ten sposób kara łączna stanowi dla oskarżonego, w przekonaniu Sądu, wystarczającą dolegliwość i jednocześnie nie będzie nosić znamion kary nazbyt surowej. Kara w takiej postaci spełni swoje cele w zakresie prewencyjnego i wychowawczego oddziaływania na sprawcę.

Pkt. VI części dyspozytywnej wyroku

Pkt. I i IV części wstępnej wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonej D. K. kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 8 listopada 2021 r. godz. 18:40 do dnia 25 lutego 2022 godz. 15:22.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. V części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt. 5 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego D. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 521,19 złotych oraz wymierzył mu opłatę w wysokości 3 400 złotych.

6.  1Podpis

Sędzia Marcin Myczkowski