Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Aka 11/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 21 października 2021r. sygn. akt V K 141/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na jego treść tj. art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy przyjmując, że oskarżony powinien odpowiadać karnie za wytworzenie środków odurzających w ilości 256,15 gram, a które zostały przez niego poporcjowane, w sytuacji gdy taka ilość środków odurzających nie wynika z materiału dowodowego oraz nie zostało udowodnione jaka ilość ujawnionych środków odurzających została poporcjowana i co w konsekwencji miało wpływ na przyjęcie błędnej kwalifikacji prawnej czynu oraz art. 410 kpk poprzez zaniechanie oparcia wyroku na całokształcie okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, a w szczególności nieuwzględnienie dowodu z opinii biegłego z której wynika, że po oddzieleniu z roślin części niekonsumpcyjnych, całkowita ilość produktu wyniosła 110,72 grama marihuany.

2.  Błąd w ustaleniach faktycznych, poprzez wskazanie, że oskarżony K. K. poporcjował ujawnione środki odurzające bez wskazania jaka część marihuany została poporcjowana, co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że czyn ten odnosi się do całości ujawnionej marihuany, wyczerpując znamiona art. 53 pkt 2 uopn.

3.  Rażąco wysoką niewspółmierność środka karnego w postaci kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, w sytuacji gdy prawidłowa kwalifikacja prawna czynu powinna skutkować wymierzeniem kary w granicach ustawowego zagrożenia ujętego w art. 53 pkt 1 i art. 63 pkt 1 uopn.

W dniu 12 września 2022r. zostało złożone pismo zatytułowane uzupełnienie apelacji, w którym wskazano, że K. K. jest osobą niekaraną, ma stabilną sytuację rodzinną i zawodową, pozostaje w związku partnerskim i ma stałą pracę. Podjął także leczenie odwykowe i pozostaje w abstynencji. W piśmie wskazano, ż e oskarżony przyznał się do zarzucanego czynu i wyraził skruchę. Zdaniem obrońcy w sprawie powinna znaleźć zastosowanie instytucja nadzwyczajnego złagodzenia kary.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1 . W ocenie Sądu Apelacyjnego, apelacja obrońcy oskarżonego jest częściowo zasadna i doprowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku. Zgodzić się należy ze skarżącym, iż na skutek naruszenia art. 7 kpk, przy ocenie dowodu z opinii biegłego doszło do błędnego ustalenia części stanu faktycznego, a mianowicie w zakresie ilości wytworzonego przez oskarżonego środka odurzającego w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste. Organ, który czyni ustalenia faktyczne, jest związany dokonaną przez siebie oceną dowodów w tym sensie, że nie może ustalać faktów sprzecznie z dowodami, którym dał wiarę. Ocena zgromadzonych dowodów nie może zawierać luk lub dowolności. W przedmiotowej sprawie sąd prawidłowo dał wiarę i uwzględnił przy dokonywaniu ustaleń faktycznych opinię biegłego z zakresu chemii, jednak dokonał niewłaściwych częściowo ustaleń w zakresie ilości typowego produktu konsumpcyjnego jaki wytworzył oskarżony. Rzeczywiście doszło naruszenia przez sąd meriti art. 410 kpk, ale wyłączenie przy ocenie części opinii biegłego. Z naruszeniem art. 410 k.p.k. mamy do czynienia jedynie wówczas, gdy sąd opiera swoje orzeczenie na materiale nieujawnionym na rozprawie głównej, bądź tylko na części materiału ujawnionego i jego rozstrzygnięcie nie jest wynikiem analizy całokształtu ujawnionych okoliczności. Podstawa faktyczna wyroku nie może być przez sąd przyjęta dowolnie, lecz musi być oparta na całokształcie okoliczności faktycznych ujawnionych podczas przewodu sądowego w danej sprawie, a więc na tym wszystkim, co było przedmiotem postępowania dowodowego na rozprawie, a zatem na całokształcie uzyskanej opinii i uznanej za wiarygodną przez sąd meriti.

2 . Sąd I instancji dokonał natomiast prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie ujawnionej uprawy – plantacji krzewów konopi innych niż włókniste, w tym zresztą zakresie nie przedstawiono żadnych zarzutów. Zasadnie, w świetle ujawnionych dowodów ustalono zatem, że oskarżony w miejscu zamieszkania w piwnicy domu, posiadał plantację krzewów konopi innych niż włókniste. Plantacja była, co należy przypomnieć, w sposób profesjonalny wyposażona w niezbędne urządzenia służące do uprawy krzewów konopi indyjskich, takie jak lampy, czy nagrzewnice. Oskarżony ujawnione rośliny pielęgnował, zbierał, suszył, a część rozdrobnił i poporcjował. Policjanci ujawnili w pomieszczeniu dwie lampy nagrzewające B., nagrzewacz elektryczny M., wagę elektroniczną, zgrzewarkę elektryczną z rolkami zgrzewalnej folii służącej do porcjowania narkotyków. W pomieszczeniu znajdowały się także dwa włączniki czasowe służące do regulowania prac lamp i nagrzewacza, a nawet metalowe pudełko z kiełkującymi już nasionami. Niemniej jednak z treści opinii biegłego sądowego z zakresu chemii, przeprowadzonej w Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Stołecznej Policji wynikało, że ilość roślin oznaczonych numerem 1 i 2 stanowiła masę netto 68,42 g ziela konopi innych niż włókniste, zaś dostarczone do badań rośliny oznaczone numerem 2 o masie netto 185,59 g. także stanowiły ziele konopi inne niż włókniste. Jednak jak wskazał biegły same łodygi i liście nie zawierają typowego produktu konsumpcyjnego i w związku z powyższym po ich oddzieleniu masa produktu wyniosła łącznie 42,30 grama netto.

W związku z powyższym sąd II instancji dokonał zmiany wyroku, poprzez dookreślenie ilości środka odurzającego, który wytworzył oskarżony i ustalenie ilości wyłącznie jako produkt konsumpcyjny – 110,72 grama ziela konopi innych niż włókniste. W ocenie sądu odwoławczego, okoliczność zmiany ilości środka odurzającego nie miała jednak przełożenia na zmianę kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, o czym w dalszej części uzasadnienia. Z apelacji obrońcy oskarżonego wynika także, że sąd dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych poprzez brak wskazania, jakie części marihuany zostały poporcjowane, a w uzasadnieniu apelacji wskazano, że Sąd Okręgowy lekceważąco odniósł się do kwestii porcjowania przez oskarżonego marihuany. W ocenie sądu odwoławczego, nie jest zasadny powyższy zarzut, albowiem oskarżonemu nie postawiono zarzutu „porcjowania”, ale zarzut wytworzenia znacznej ilości środka odurzającego. Przepis art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie osoby, która wbrew jej przepisom: 1) wytwarza środki odurzające lub substancje psychotropowe; 2) przetwarza środki odurzające lub substancje psychotropowe; 3) przerabia środki odurzające lub substancje psychotropowe; 4) przetwarza słomę makową. Dla jego bytu wystarczy, że sprawca zachowa się chociażby w jeden z czterech wskazanych w komentowanym artykule sposobów, tak jak w opisywanej sprawie. Dla bytu przedmiotowego przestępstwa nie jest konieczne ustalenie, które „części marihuany zostały poporcjowane”. Znamię czasownikowe „wytwarza” oznacza w tym wypadku czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające. Proces wytwarzania środków odurzających, substancji psychotropowych lub nowych substancji psychoaktywnych może być w niektórych przypadkach bardzo skomplikowany, w innych – niezwykle prosty. Fakt ten nie ma jednak żadnego znaczenia dla oceny zachowania sprawcy wytwarzającego wspomniane produkty psychoaktywne. Wskazać należy, iż samo suszenie jest jednym ze sposobów wytworzenia o jakim mowa w art. 53 u.p.n.

Wracając do treści opinii, zresztą niekwestionowanej przez obrońcę oskarżonego, przypomnieć należy, iż z ilości zabezpieczonych i nadających się do konsumpcji roślin stanowiących ziele konopi inne niż włókniste można łącznie wytworzyć od 110 do 220 porcji handlowych, przyjmując, że typowa porcja to od 0,5 do 1 g. Powyższe powoduje, że przyjęta także przez sąd odwoławczy ilość narkotyków stanowi ilość znaczną ziela konopi innych niż włókniste. Przepis art. 53 ust. 2 omawianej ustawy wprowadza kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do jej art. 53 ust. 1, jest zatem zbrodnią w rozumieniu prawa karnego. Popełnić ją może osoba, która wbrew przepisom ustawy wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające, substancje psychotropowe bądź przetwarza słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne: 1) w znacznej ilości; 2) czyni to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; 3) czyni to w celu osiągnięcia korzyści osobistej. Dla bytu tego przestępstwa wystarczy, że sprawca zachowa się chociażby w jeden z wymienionych sposobów. Oskarżony wytworzył ilość narkotyku w znacznej ilości, która wystarczyłaby jednorazowo do odurzenia kilkudziesięciu osób, a ilość porcji handlowych wynika wprost z opinii biegłego, która nie jest kwestionowana przez skarżącego.

3 . Przechodząc do zarzutu dotyczącego niewspółmierności kary, sąd odwoławczy nie podzielił tez stawianych w apelacji, jak i piśmie zatytułowanym „uzupełnienie apelacji”. Wskazać należy, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona dwóch przestępstw, pozostających w zbiegu. Kara wymierzona została za czyn przestępczy na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, a wymierzenie kary grzywny jest obligatoryjne. Przestępstwo z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest zbrodnią, za którą ustawodawca przewidział sankcje w postaci grzywny i kary pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat. Z treści apelacji wynika, że o uprawie marihuany zdecydowała sytuacja rodzinna i osobista oskarżonego. Trudno zgodzić się z taką oceną, czy tezą skarżącego. Przypomnieć należy, iż K. K. był bardzo profesjonalnie przygotowany do przestępstwa, musiał nabyć szereg urządzeń, które umożliwiły mu profesjonalną uprawę krzewów konopi innych niż włókniste, funkcjonariusze policji ujawnili nawet wagę elektroniczną, czy zgrzewarkę elektryczną z rolkami zgrzewalnej folii służącej do porcjowania narkotyków. Trudno jest przełożyć sytuację osobistą, a zwłaszcza rodzinną na tak społecznie niebezpieczne przestępstwa jak przypisane oskarżonemu. Narkomania jest zjawiskiem niebezpiecznym dla życia i zdrowia, niesie właśnie zagrożenia dla rodzin i bliskich, a nie chodzi tu o życie czy zdrowie konkretnych pokrzywdzonych, ale także o życie i zdrowie publiczne, społeczne. Głównym celem ustawy, jak sama nazwa stanowi, jest przeciwdziałanie zjawisku narkomanii, a więc walka z nielegalną produkcją i rozpowszechnianiem środków narkotycznych, a nie ochrona dóbr osobistych konkretnych osób.

Niewątpliwie jak podniesiono w piśmie złożonym w toku postępowania odwoławczego, sytuacja oskarżonego zmieniła się, ułożył życie osobiste, podjął leczenie i pracę zawodową. W sprawie nie ma jednak zastosowania instytucja przewidziana w art. 60 kodeksu karnego. Oskarżony nie jest sprawcą młodocianym. Zgodnie zaś z § 2 art. 60 kodeksu karnego - sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności: 1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody, 2) ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie, 3) jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem.

Niewątpliwie nie zachodzi żadna z okoliczności szczególnych wymienionych w podpunktach do par. 2 art. 60 kodeksu karnego. Przechodząc zaś na rozważania bardziej ogólne, należy zważyć, czy w sprawie wystąpił szczególny wypadek, znajdujący wsparcie w okolicznościach nietypowych samego zdarzenia albo takich cechach sprawcy, które charakteryzują go w sposób wyjątkowo pozytywny i powodują, że zasługuje on na wymierzenie kary poniżej minimum ustawowego. W ocenie Sądu Apelacyjnego, odpowiedź jest negatywna. Oskarżony działał w sposób zaplanowany, zakupił szereg profesjonalnych urządzań do wytwarzania narkotyków, naraził rodzinę i bliskich na stres , w toku postępowania przed sądem nie wyrażał skruchy, czy woli współpracy. Powyższe powoduje, że w sprawie nie występuje wypadek szczególny, istotnie różniący się od sytuacji występujących zazwyczaj, wskazujący jednoznacznie na przewagę okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, co w relacji do dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za dane przestępstwo, ma prowadzić do wniosku, że nawet najniższa kara przewidziana za to przestępstwo, byłaby niewspółmiernie surowa.

Niewątpliwie kara pozbawienia wolności jest karą surową, ale uzasadnioną w realiach sprawy, a także orzeczoną w najniższym ustawowym wymiarze, adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego.

Odnośnie orzeczonej kary grzywny nie przedstawiono zarzutów, ale podkreślić należy, iż sąd meriti właściwie odniósł się do wszystkich ustawowych przesłanek określając jej wysokość.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego wniósł także o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę kwalifikacji prawnej na art. 63 pkt 1 uopn i wymierzenie kary 1 roku pozbawienia wolności, ewentualnie w zbiegu z art. 53 pkt 1.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W ocenie Sądu Apelacyjnego wnioski obrońcy nie są zasadne. Całkowicie nieuzasadniony pozostaje wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, albowiem skarżący nie wskazuje, jakie czynności dowodowe i czemu służące powinny być jeszcze przeprowadzone.

Nie jest także zasadny wniosek o zmianę kwalifikacji prawnej na art. 63 pkt 1 w zb. z art. 53 pkt 1 uopn. Jak wskazano wyżej przyjęta kwalifikacja prawna zachowania oskarżonego jest prawidłowa. Uprawę konopi, a następnie wytwarzanie z nich środka odurzającego, należało zatem uznać za jedno przestępstwo, wyczerpujące znamiona określone w przepisach art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. roku o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 21 października 2021r. sygn. akt V K 141/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Apelacyjny nie znalazł powodów do uwzględnienia wszystkich zarzutów skarżącego, ustalenia faktyczne sądu meriti w zakresie wytwarzania ziela konopi innych niż włókniste były prawidłowe, jak też okoliczność uprawy konopi. Prawidłowa jest także kwalifikacja prawna zachowania oskarżonego, jak i wymiar kary pozbawienia wolności i grzywny.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy dokonał zmiany wyroku w zakresie wyłącznie określenia ilości wytworzonych środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, określając ich ilość na 110 ,72 grama.

Zwięźle o powodach zmiany

Dokonując zmiany zaskarżonego orzeczenia, sąd II instancji uwzględnił treść opinii biegłego, niekwestionowanej przez strony postępowania.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami tego postępowania Skarb Państwa, co znajduje podstawę prawną w art. 624 § 1 KPK, a uzasadnienie faktyczne w charakterze i rozmiarze orzeczonej kary zasadniczej pozbawienia wolności. Orzeczenie kar pozbawienia wolności, a także obligatoryjnej kary grzywny istotnie ogranicza możliwości zarobkowe sprawcy, a zatem uiszczenie kosztów sądowych stanowiłoby dla oskarżonego nadmierną uciążliwość.

7.  PODPIS

Katarzyna Wróblewska Małgorzata Janicz Sławomir Machnio

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego K. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 21 października 2021r. sygn. akt V K 141/21

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana